Regels in de verkering

[Andere Jas 2]

Quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 22:13:36 schreef Holla het volgende: Ach ik weet het niet. Het is inderdaad goed om er rekening mee te houden dat je beeld van Christus uitdraagt hier op aarde, als christen. Maar ik heb het net wat te vaak meegemaakt dat je gewoon vrienden bent met iemand en je in zo'n roddelcultuur bevindt dat men op één of andere manier altijd denkt dat er meer speelt dan gewoon vriendschap. Misschien hangt het er dus ook vanaf in welke omgeving je zit. Maar ik blijf het onzin vinden om me aan te passen aan geroddel .

Da's die instelling, je doet het niet voor jezelf of voor het geroddel, je doet het voor God.

* AndreasJ noteert deze post ook even voor eigen gebruik, zo'n post is makkelijk gemaakt, maar hij is nog niet zo heel erg concreet.

[Annatar 0]

Je hoeft je niet in alles door een roddelcultuur te laten leiden. Beeldvorming is echter wel belang, zeker als je in een positie bent waarin mensen extra op je letten omdat je de Kerk vertegenwoordigt. Voor mijn geweten is het belangrijk om daar op die manier concreet gestalte aan te geven. Ik vind dat de celibataire levensstaat bepaalde restricties m.b.t. de omgang met vrouwen met zich meebrengt. Contact is er zeker, een-op-een ook, vriendschap zeker maar wel altijd met een bepaalde behoedzaamheid.

De heilige Josemaria, en zijn voetspoor mijn geestelijk leidsman, raadt ook altijd aan om vooral de moed te hebben om te vluchten. Te vluchten van situaties die op een of andere manier schadelijk kunnen zijn voor het dienstwerk.

Het klinkt ouderwets en ik heb er ook wel discussies over met medestudenten die er een radicale andere kijk op nahouden. Maar goed, verschil mag er zijn.

[Naeva 182]

Zo'n keuze maken om verkeerde beeldvorming te voorkomen, is in mijn ogen wel iets heel anders dan niet meer willen afspreken met iemand van het andere geslacht omdat je dat ongepast/risicovol vindt in een relatie.

[Andere Jas 2]

Maar dat staat niet in de openingspost.

[Annatar 0]

Quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 22:27:36 schreef Hester het volgende: Zo'n keuze maken om verkeerde beeldvorming te voorkomen, is in mijn ogen wel iets heel anders dan niet meer willen afspreken met iemand van het andere geslacht omdat je dat ongepast/risicovol vindt in een relatie.

Klopt. Maar uiteindelijk kan dezelfde motivatie eraan ten grondslag liggen natuurlijk.

Ik denk trouwens dat een discussie als deze tamelijk nutteloos is omdat iedereen met zijn eigen concrete situatie en geweten te maken heeft. Het is onmogelijk om een soort categorische imperatief te formuleren op dit gebied.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 20:22:42 schreef Pius_XII het volgende: [...] Nee, maar ik bedoel, dat er in de dagelijkse praktijk, in een 'gevallen samenleving' praktische regels misschien nog nodig zijn, daar kan ik inkomen. Maar dat die regels dan statisch blijven... Dat het geen manier is om erover heen te groeien. Staat dat niet ook naar elkaar toe een totale radicale zelfgave aan de ander in de weg?

Ik weet niet, waarom denk je dat?

Op zich zijn er toch wel meer regels die statisch blijven? Ik snap dat het soms de bedoeling is om over bepaalde regels heen te groeien, zodat je het ideaal bereikt.. maar daarvoor moet je wel eerst vinden dat die regels op zich fout zijn, een resultaat van de gevallen samenleving zoals jij dat wss ziet(?) .. en dat er eigenlijk een ander ideaal is. Als je dat niet zo ziet, vanuit je geloof of gewoon omdat beide partners tevreden zijn en de regels als het ideaal zien; waarom zou je dan moeten doorgroeien?

[Naeva 182]

Ik dacht hier wat over de motivatie te lezen:

Quote:

Op maandag 12 januari 2009 16:31:50 schreef elisepietje het volgende: even voor de duidelijkheid.. Het is niet dat we elkaar niet vertrouwen. Juist wel. Maar die andere mensen vertrouw ik niet allemaal.

Maar dat kan ik uiteraard ook verkeerd begrepen hebben. Ik ben het met jou (Bonaventura) eens dat iedereen een weg moet vinden in zijn eigen situatie op basis van zijn eigen geweten. Alleen, ik geloof ook dat je je geweten kunt onderzoeken en ontwikkelen door een keuze te bediscussiëren en te lezen hoe anderen met vergelijkbare situaties omgaan. Daar vraagt de TopicStarter tenslotte ook om.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 22:43:53 schreef Luxuria het volgende: Ik snap dat het soms de bedoeling is om over bepaalde regels heen te groeien, zodat je het ideaal bereikt.. maar daarvoor moet je wel eerst vinden dat die regels op zich fout zijn, een resultaat van de gevallen samenleving zoals jij dat wss ziet(?) .. en dat er eigenlijk een ander ideaal is.

Ik kan niet voor Pius antwoorden, maar ik denk dat het idee dat regels niet het einddoel zijn, niet betekent dat ze verkeerd zijn.

Regels zijn in mijn ogen handvatten, opstapjes, houvast, etc. Ze zijn goed omdat ze in bepaalde situaties nuttig zijn. Als het in een relatie nuttig is om de regel op te stellen dat je niet in je eentje met een ander afspreekt: prima. Misschien is het nodig omdat één van de partners heel onzeker wordt als de ander zoiets doet, of omdat er sprake is van negatieve beeldvorming.

Idealiter is er echter een onzekerheid of wantrouwen en die zin zijn regels niet toereikend. Een regel is geen oplossing voor een fundamenteel probleem. In dat opzicht zouden ze in een ideale situatie niet aan de orde zijn, of niet als regels aanvoelen.

Quote:

Als je dat niet zo ziet, vanuit je geloof of gewoon omdat beide partners tevreden zijn en de regels als het ideaal zien; waarom zou je dan moeten doorgroeien?

Als je niet wilt doorgroeien dan moet je dat vooral niet doen, denk ik. Het kan alleen zijn dat je dan iets mist.

[Mister_L 0]

Quote:

Op maandag 12 januari 2009 16:31:50 schreef elisepietje het volgende: even voor de duidelijkheid.. Het is niet dat we elkaar niet vertrouwen. Juist wel. Maar die andere mensen vertrouw ik niet allemaal.

Dat vind echt onzin.. als je je eigen vriend vertrouwd dan moet het goed zijn.

Wat bij jou het probleem is... is denk ik jaloezie

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 22:48:20 schreef Hester het volgende: Ik dacht hier wat over de motivatie te lezen:[...]Maar dat kan ik uiteraard ook verkeerd begrepen hebben. Ik ben het met jou (Bonaventura) eens dat iedereen een weg moet vinden in zijn eigen situatie op basis van zijn eigen geweten. Alleen, ik geloof ook dat je je geweten kunt onderzoeken en ontwikkelen door een keuze te bediscussiëren en te lezen hoe anderen met vergelijkbare situaties omgaan. Daar vraagt de TopicStarter tenslotte ook om. Samengevoegd: [...]Ik kan niet voor Pius antwoorden, maar ik denk dat het idee dat regels niet het einddoel zijn, niet betekent dat ze verkeerd zijn. Regels zijn in mijn ogen handvatten, opstapjes, houvast, etc. Ze zijn goed omdat ze in bepaalde situaties nuttig zijn. Als het in een relatie nuttig is om de regel op te stellen dat je niet in je eentje met een ander afspreekt: prima. Misschien is het nodig omdat één van de partners heel onzeker wordt als de ander zoiets doet, of omdat er sprake is van negatieve beeldvorming. Idealiter is er echter een onzekerheid of wantrouwen en die zin zijn regels niet toereikend. Een regel is geen oplossing voor een fundamenteel probleem. In dat opzicht zouden ze in een ideale situatie niet aan de orde zijn, of niet als regels aanvoelen.[...]Als je niet wilt doorgroeien dan moet je dat vooral niet doen, denk ik. Het kan alleen zijn dat je dan iets mist.

Dus je gelooft toch in 1 ideale weg? De ideale weg is eigenlijk dat je mag afspreken met wie je wilt, en de andere weg is altijd een resultaat van een fundamenteel probleem? Hoe weet je dat? Is dat bewezen?

Denken we niet gewoon zo omdat we dat overal horen en lezen in deze westerse samenleving? Dat je elkaar vrij moet laten, anders ben je onzeker en jaloers en moet je werken aan je self-esteem .. maar waarom zou het niet zo kunnen zijn dat er mensen zijn die het prettig vinden als hun partner niet met een andere man/vrouw alleen is. Gewoon.. omdat ze dat fijn vinden? En waarom is elkaar vrij laten, vriendschapen aangaan zonder beperkingen de ideale weg? Alleen omdat je anders iets mist? Bij elke keuze die je maakt in je leven mis je wss wel iets; kies je studie A, dan mis je studie B .. ga je niet naar plaats A, dan mis je wss wel een vriendschap daar .. maar wat maakt het precies uit als je al gelukkig en tevreden bent met wat je hebt en je niet bewust iets mist?

En nog wat anders; als je gelooft, dan mis je toch ook zo vaak iets .. iets wat op zich best heel leuk is, maar waarvan je gewoon gelooft dat het beter is niet te doen?

[Naeva 182]

Quote:

Op woensdag 21 januari 2009 00:00:37 schreef Luxuria het volgende: [...] Dus je gelooft toch in 1 ideale weg?

Ik wel, ja.

Quote:

De ideale weg is eigenlijk dat je mag afspreken met wie je wilt, en de andere weg is altijd een resultaat van een fundamenteel probleem? Hoe weet je dat? Is dat bewezen?

De ideale weg in een relatie/huwelijk is, naar mijn geloof, die van de zelfgevende liefde. Als daarbij hoort dat je afspraken maakt over wie je wel en niet ziet en daar beiden gelukkig mee bent: prima. Wat in mijn ogen niet bij de ideale weg hoort, is jaloezie, angst, onzekerheid en wantrouwen. Als je regels opstelt om je partner in te perken omdat je bang/jaloers/onzeker bent, denk ik dat je aan symptoombestrijding van een fundamenteel probleem doet.

Quote:

Denken we niet gewoon zo omdat we dat overal horen en lezen in deze westerse samenleving?Dat je elkaar vrij moet laten, anders ben je onzeker en jaloers en moet je werken aan je self-esteem .. maar waarom zou het niet zo kunnen zijn dat er mensen zijn die het prettig vinden als hun partner niet met een andere man/vrouw alleen is. Gewoon.. omdat ze dat fijn vinden?

Dat moeten die mensen zelf weten.

Quote:

En waarom is elkaar vrij laten, vriendschapen aangaan zonder beperkingen de ideale weg?

Ik weet niet of je vriendschappen aan moet gaan zonder beperkingen, maar ik denk dat enige relaxtheid ermee wel een blijk is van vertrouwen.

Quote:

Alleen omdat je anders iets mist? Bij elke keuze die je maakt in je leven mis je wss wel iets; kies je studie A, dan mis je studie B .. ga je niet naar plaats A, dan mis je wss wel een vriendschap daar .. maar wat maakt het precies uit als je al gelukkig en tevreden bent met wat je hebt en je niet bewust iets mist?

Ik denk dat jaloezie of wantrouwen uiteindelijk een blok aan je been zijn en beperkend werken. Als je je niet van je negatieve emoties los kunt maken, mis je misschien iets van de volheid van de liefde. Dat heeft verder niet te maken met het maken van keuzes tussen optie A en optie B.

Quote:

En nog wat anders; als je gelooft, dan mis je toch ook zo vaak iets .. iets wat op zich best heel leuk is, maar waarvan je gewoon gelooft dat het beter is niet te doen?

Wat bedoel je precies?

[Gast Anon_phpbb]

volgens mij zijn we het nu wel eens.. Ik dacht alleen dat je die regels altijd als 'gevolg' zag van een fundamenteel probleem als onzekerheid of wantrouwen.

En over dat missen begreep ik je geloof ik ook verkeerd. Ik dacht ; vriendschap missen .. ipv volheid van de liefde. Dan snap ik het wel ja...

[Naeva 182]

Daar ben ik blij om

[Chrisssie 0]

Waarom zou je zo'n afspraak maken met elkaar?

Het lijkt mij dat je mekaar vertrouwd?

Als een mijn vriend bij mij aan zou komen en zou zeggen dat ik niet meer naar mn beste vriend mag in mn eentje dan is het snel afgelopen denk ik...

[Tabitha 0]

Ik denk dat mijn man enik het dan toch wel redelijk

goed hebben opgelost we hebben namelijk (op één na aan mijn kant O oooo ) Allebij dezelfde vrienden.

[Mister_L 0]

ghehe

MAar ook als dat niet zo was, vind ik niet dat je elkaar moet verbieden om bij mensen van het andere geslacht te komen... als dat vertrouwen er niet is, dan moet je je echt afvragen of je verder met elkaar wil en kan.

Ik zou me zo bekneld voelen

[Liset 0]

Mwah dat valt wel mee, ik weet dat mijn vriend er moeite mee heeft als ik met mensen van het andere geslacht afspreek. Ik snap dat wel, ik vertrouw mijn vriend ook 100%, maar als hij alleen met meiden op stap gaat vind ik het toch een vreemd idee. Niet dat hij niet zou mogen ofzo, maar het zou me toch een raar gevoel geven. Andersom is dat idem dito en dat lijkt me vrij normaal..

[Kurt 0]

Nu ja... Een klein beetje jaloezie is menselijk, en eigenlijk ook wel goed. Maar het kan natuurlijk ook doorslaan. Ik vind het prima als mijn vriendinnetje af zou spreken met andere jongens, maar het ligt er wel een klein beetje aan wie het is en wat ze gaan doen.

Met wie het is bedoel ik dat ik met sommige mensen meer moeite heb/zou hebben dan met andere. Het ligt er niet aan dat ik dan mijn vriendinnetje niet vertrouw, maar het is maar de vraag of ik die jongens/mannen vertrouw.

Met wat ze gaan doen bedoel ik dat ik het prima vind als ze wat gaan drinken of naar een concertje gaan of weet ik veel, maar als ze een of ander 'romantisch' etentje zouden hebben zou ik er meer moeite mee hebben (en ja, ook dan ligt het er weer aan wie het is; ik bedoel, om voor mezelf te spreken, ik heb ook getrouwde vriendinnen en vriendinnen die allang een relatie hebben waar ik best mee uit eten zou kunnen gaan en waar absoluut niet iets anders bij zou komen kijken, dat is al weer anders dan een jongedame van mijn leeftijd die single is of zo).

[Mister_L 0]

JA dat snap ik, maar bij voorbaat al HELEMAAL niet, vind ik bijzonder overdreven en niet echt getuigen van vertrouwen naar elkaar toe

[Kurt 0]

Dat klopt.

[*nath* 0]

Er zijn enkele mannen/jongens waarmee ik mijn vriend een beetje kan plagen als 'ie niet lief doet. "Dan zal ik binnenkort eens wat gaan drinken met [naam]" Maar dan kijk ik er wel plagend bij. En hij wil ook wel eens een naam noemen waar ik niet zo vrolijk van word. Ach, een beetje plagen moet kunnen.

Verder maakt het mij niet zo heel veel uit als hij met een dame wat zou afspreken, maar dan zou ik wel even willen weten wie het is. En hoe hun relatie is. Als ze single zijn, dan zal ik er wellicht wel wat moeite mee hebben.

En volgens mij kan mijn vriend er ook wel tegen als ik wat met vrienden afspreek. Ik heb ook gewoon best wat mannelijke contacten en een paar van mijn beste vrienden zijn mannelijk.

Ik vind dat je elkaar gewoon moet kunnen vertrouwen. En een beetje argwanend zijn tegenover de vriendinnen van je vriend of de vrienden van je vriendin is denk ik wel normaal. Behalve als ze zelf ook al een relatie hebben.

[Kurt 0]

En er bestaat natuurlijk een verschil tussen goede vrienden en gewone contacten, mensen die je een beetje kent. Als die opeens met me willen afspreken (ik heb dus over de dames) vind ik dat zelf altijd een beetje apart. Van die mensen die ik zelden spreek, en nadat ik ze dan een keer op MSN of zo spreek, willen ze direct afspreken. Daar sta ik zelf argwanend tegenover. Dat zou ook gelden voor mannen die opeens met mijn vriendinnetje willen afspreken. En mannen waarvan ik weet dat er in het verleden sprake is geweest van een wederzijdse spanning óf een gevoel van een van beide voor de ander... daar heb ik weer meer moeite mee - en natuurlijk ook met mensen die haar nu nog steeds erg, eh, interessant vinden.

[*nath* 0]

Maar dat is logisch, want dan zit er een kans in dat ze een move zouden willen maken. En daar sta je niet op te wachten. En ik neem aan dat je vriendin daar ook niet op zit te wachten, toch?

Ik zou daar ook wel moeite mee hebben. Of als hij iets met een ex van hem zou afspreken, alhoewel ik dat niet bij elke ex van hem vervelend vind. En er zijn ook gewoon meiden die ik niet vertrouw, maar goed.

Ik zie best snel andere dames als concurrentie, komt denk ik doordat ik vaak andere meiden hoger acht dan mezelf.

[Mister_L 0]

Quote:

Op dinsdag 07 april 2009 10:57:03 schreef Kurt het volgende: En er bestaat natuurlijk een verschil tussen goede vrienden en gewone contacten, mensen die je een beetje kent. Als die opeens met me willen afspreken (ik heb dus over de dames) vind ik dat zelf altijd een beetje apart. Van die mensen die ik zelden spreek, en nadat ik ze dan een keer op MSN of zo spreek, willen ze direct afspreken. Daar sta ik zelf argwanend tegenover. Dat zou ook gelden voor mannen die opeens met mijn vriendinnetje willen afspreken. En mannen waarvan ik weet dat er in het verleden sprake is geweest van een wederzijdse spanning óf een gevoel van een van beide voor de ander... daar heb ik weer meer moeite mee - en natuurlijk ook met mensen die haar nu nog steeds erg, eh, interessant vinden.

Zo zie ik het ook een beetje

[elisepietje 0]

Ik werk in de ouderenzorg en van oude mensen kun je (soms) wat leren. Er is daar een mevrouw en die "waarschuwd" altijd voor je beste vriendinnen. Haar man is er namelijk vandoor gegaan met haar beste vriendin. Het kan dus wel.

Dus waarom zou je niet zo'n afspraak kunnen maken. Gelukkig hebben mijn vriend ik ik ongeveer dezelfde vriendenclub. Dus als wij naar iemand toe gaan, gaan we altijd met z'n 2en.

[Mister_L 0]

Quote:

Op donderdag 07 mei 2009 16:41:13 schreef elisepietje het volgende: Ik werk in de ouderenzorg en van oude mensen kun je (soms) wat leren. Er is daar een mevrouw en die "waarschuwd" altijd voor je beste vriendinnen. Haar man is er namelijk vandoor gegaan met haar beste vriendin. Het kan dus wel.

Omdat het bij 1 iemand gebeurd, gebeurd het bij iedereen???

Ik vind het erg kortzichtig gedacht van je.

Persoonlijk vind ik dat zo'n houding een teken es van groot wantrouwen, zoals ik al eerder aangaf.

Je kan idd ook wat leren van ouderen:

"Mijn ouders zijn al bijna 30 jaar getrouwd, en die gaan we met mensen van het andere geslacht om. Die hebben vrienden van het andere geslacht."

Dat kan, als je elkaar vertrouwd

Quote:

Dus waarom zou je niet zo'n afspraak kunnen maken.

Zoals ik al zei, om dat er dan geen basis is om elkaar te vertrouwen. als mijn vriendin zo'n regel had gewild toen we wat kregen, dan had ik nu niet meer met haar geweest ben ik bang.

Quote:

Gelukkig hebben mijn vriend ik ik ongeveer dezelfde vriendenclub. Dus als wij naar iemand toe gaan, gaan we altijd met z'n 2en.

ik zeg niks meer

---

Samengevoegd:

Als er, zoals in jullie geval, totaal geen aanleiding voor is, dan moet je zo'n regel niet hebben.

maar he, das mijn mening