Kunstmatige intelligentie

[The Black Mathematician 82]

Je kan het eventueel combineren met het idee van de Von Neumann machine, een machine die zelf brandstoffen verzameld waarmee hij blijft draaien, alsook de grondstoffen waaruit hij zelf is gebouwd. Met die grondstoffen moet hij in staat zijn zichzelf te reproduceren. Als je nou een Von Neumann machine bouwt die ook nog eens door de Turing test kan komen, noem je dat wel intelligent?

[Dubito 0]

Hmm, Ik heb moeite met dat 'door de Turing test komen' Is dat intelligent? Of is dat gewoon een slim kunstje? Een kunstje goed genoeg om de beperkte mens te foppen.

Stel die Turing Test Von Neumann robot is in staat om ons mensen te laten denken dat hij mens is (onder Turing Test voorwaarden, eventueel uitgebreide voorwaarden) Ook kan hij nieuwe exemplaren van zichzelf maken. Ik ga hem pas intelligent noemen als hij nieuwe dingen gaat maken, zichzelf verbeterd of oplossingen bedenkt voor problemen. Doet hij dat niet, dan blijf ik hem een automaton vinden, en zie meer intelligentie bij een simpel vogeltje of zoogdier.

[The Black Mathematician 82]

Als jij creativiteit belangrijk vindt en een robot vertoont dat niet als jij hem de Turing test afneemt, dan zal hij niet door de test komen.

[Raido 0]

Quote:

Ooit wellicht, maar ik zie nog steeds bezwaren zo'n machine intelligent te noemen. Slim geprogrammeerd is wat mij betreft het hoogst haalbare. Intelligentie koppel ik aan levende wezens, dus misschien als we robots maken die aan celdeling doen.....

Wat versta je dan onder intelligentie? Ik merk zelf bij filosofen dat ze telkens met andere definities komen van het woord intelligentie, als blijkt dat je dan zult moeten stellen dat een machine intelligent kan zijn.

Quote:

Hmm, Ik heb moeite met dat 'door de Turing test komen' Is dat intelligent? Of is dat gewoon een slim kunstje? Een kunstje goed genoeg om de beperkte mens te foppen.

Er is ook een berg kritiek geweest op die test (uit mijn hoofd 5 verschillende soorten, ik zal het nog eens opzoeken). Daarnaast weer mijn vraag 'wat versta jij onder intelligent?'.

Om maar even een voorbeeld te noemen in welke richting ik denk. Vind jij een hond, olifant, hagedis, vis of mier intelligent? Ik zou, met een nuance (intelligentieniveau's) denk ik instemmend antwoorden. Toch is het bijzonder, neem bijvoorbeeld die hond. Bijna elke eigenaar van een hond zou zeggen dat een hond kan redeneren, bijna elke wetenschapper zal dit ontkennen. Toch leggen wij graag menseijke emoties op aan dat soort dieren, ze voelen angst, pijn en verdriet naar onze mening. Ik sla even wat dieren over en kom uit bij de vis. We hebben de neiging om die toch nog wel wat intelligentie toe te kennen, maar waarom? Omdat het wegflitst als er gevaar drijgt? (of meer: 'als er ook maar iets beweegt?')

Wij leiden intelligentie af uit gedrag, het leuke is dat er al tien(tallen) jaren gelden machines gemaakt zijn met hele simpele programmering die ongeveer zo reageerden als honden om maar niet te spreken van vissen. Weer de vraag, wat maakt iets intelligent?

Quote:

Stel die Turing Test Von Neumann robot is in staat om ons mensen te laten denken dat hij mens is (onder Turing Test voorwaarden, eventueel uitgebreide voorwaarden) Ook kan hij nieuwe exemplaren van zichzelf maken. Ik ga hem pas intelligent noemen als hij nieuwe dingen gaat maken, zichzelf verbeterd of oplossingen bedenkt voor problemen. Doet hij dat niet, dan blijf ik hem een automaton vinden, en zie meer intelligentie bij een simpel vogeltje of zoogdier.

Je zou de Von Neumann machine eens beter moeten bekijken, het is nogal theoretisch hoor, maar het heeft inderdaad probleemoplossend vermogen (dat is volgens mij een van de definities van intelligentie) en zijn ze momenteel (vooral in nanotech-circuit) bezig met zelfverberende systemen, zelfheldende systemen, oplossing-gerichte systemen en zelfreproducerende systemen. (Leuk project momenteel bijn de NASA: ANTS (Autonomous NanoTech Swarms).

Ik vraag mij stellig af of jij (niet aanvallend bedoeld, ik heb exact hetzelfde) ooit zult toegeven dat een machine intelligent of zelfs (en dat is een stapje verder) een wezen is. Wanneer we kijken naar een aantal eisen (zowel uit de biologie over wat een levend wezen is) of in bredere zin, wat intelligentie is, moeten we ooit eens zeggen dat een machine gelijk-aan is. Een goede vraag is natuurlijk of 'het lijkt intelligent' hetzelfde is als 'het is intelligent'. Misschien moet je je dan ook afvragen of een hond bijvoorbeeld weet wat hij doet, weet dat hij intelligent is en dergelijke.

Quote:

Als jij creativiteit belangrijk vindt en een robot vertoont dat niet als jij hem de Turing test afneemt, dan zal hij niet door de test komen.

Creativiteit is ook zo iets, dat leiden wij af uit het gedrag van mensen (ik denk dat de meeste mensen van mening zijn dat apen of olifanten niet creatief zijn). Stel dat een machine nou iets zou maken, bij wijze van spreken een schilderij..

a) Het ziet er mooi uit en het lijkt op het object wat geschilderd is, is die machine dan creatief? Bijvoorbeeld als hij een of andere leuke twist aan het geheel geeft door middel van kleur gebruik?

Het ziet er niet uit, zou het dan niet gewoon zo kunnen zijn dat het 'Robotart' is en wij daar de schoonheid botweg niet van in kunnen zien?

Over dit onderwerp (en alles wat hier besproken wordt) is een leuk boek geschreven met de titel 'Thinking about Android Epistomology' met twee stukken over 'Can a Robot be Creative' en 'But Can a Robot REALY be Creative'... Dat zegt m.i. nogal wat..

In mijn paper ben ik nu aan het werken met de qualia uit de identiteitstheorie ik kan daar nog weinig over zeggen, maar ik denk (of vind het moeilijk te beredeneren) hoe een machine (die een wezen zou kunnen zijn en zelfs intelligent) kwalitatieve eigenschappen zou kunnen toekennen aan ervaringen.

[Clyppan 0]

Quote:

Op dinsdag 16 december 2008 01:50:54 schreef Harm-Jan het volgende: Over dit onderwerp (en alles wat hier besproken wordt) is een leuk boek geschreven met de titel 'Thinking about Android Epistomology' met twee stukken over 'Can a Robot be Creative' en 'But Can a Robot REALY be Creative'... Dat zegt m.i. nogal wat..

Anderzijds kun je je ook beginnen af te vragen in welk opzicht de mens afwijkt van iets dat mechanisch in elkaar zit; en welke problemen zich voordoen als je wel oppert dat er wel sprake is van een logisch systeem vergelijkbaar met een 'super computer'.

[Raido 0]

Ik denk dat ongeveer dezelfde vragen zijn. Zoals ik hierboven al zei hebben we de neiging om onze definities telkens aan te passen om het uniek zijn van de mens te benadrukken ten opzichte van een machine.

Natuurlijk zijn machine-machines anders dan de mens-machine. Tot op heden hebben we geen biologische machines gemaakt met organen en dergelijke. Heel veel mensen hebben de neiging (waaronder ik) om het woord leven te reserveren voor biologische organismen. Dat zelfde geld eigenlijk ook voor intelligentie. Voor beide zaken zijn definities, een hele korte biologische definitie van leven is: 'kunnen groeien en/of zich kunnen vermenigvuldigen' (soms met de toevoeging van 'een eigen stofwisseling'.

Wanneer je die drie definities hanteert zou je kunnen zeggen dat in de nabije toekomst (pakweg 50 jaar) de grens tussen leven en machines vervaagd is omdat die drie eigenschappen dan ook mogelijk zijn voor (nano)-machines. Iets heel menselijks is om je dan af te vragen of het nou 'echt leven' of 'niet echt leven' is.

Ik heb zelf nog met de gedachte gespeeld dat in de definitie van 'leven' de evolutie meegenomen zou kunnen worden. Dan zou 'leven' iets zijn met (in ieder geval) die drie eigenschappen én dat het geëvolueerd moet (m.a.w het moet op natuurlijke wijze ontstaan) zijn. Vanuit christelijke perspectief zou je andersom moeten benoemen. Leven is pas leven als God het geschapen heeft (ik weet alleen niet goed of dit een houdbare positie is, aangezien de Bijbel nergens spreekt over door de mens gemaakt 'leven').

Nog een ding waarmee ik dan loop te stoeien, maar ook nog niet goed weet te verworden is het voorvoegsel 'kunstmatig'. We spreken over 'kunstmatig' leven (ALife) en 'kunstmatige' intelligentie (AI). De vraag die bij mij dan opkomt is: 'Is kunstmatige intelligentie intelligentie? en de vervolgvraag: 'Of is iets wat kunstmatig intelligent is, slechts kunstmatige intelligent en niet 'gewoon' intelligent?'

Zoals je vast al aanvoelt blijf ik rond de vraag 'wat is intelligentie' cirkelen.

[Olorin 155]

Quote:

Op dinsdag 16 december 2008 12:11:04 schreef Harm-Jan het volgende: 'kunnen groeien en/of zich kunnen vermenigvuldigen' (soms met de toevoeging van 'een eigen stofwisseling'.

Jup. En het grappige is volgens die definitie vuur ook leven is.

[Raido 0]

Quote:

Op dinsdag 16 december 2008 12:14:26 schreef Olorin het volgende: [...] Jup. En het grappige is volgens die definitie vuur ook leven is.

Herakleitos zag het vuur niet voor niets als het oerelement waar alles uit voortgekomen is

[Dubito 0]

Quote:

Op dinsdag 16 december 2008 01:50:54 schreef Harm-Jan het volgende: [...]Wat versta je dan onder intelligentie? Ik merk zelf bij filosofen dat ze telkens met andere definities komen van het woord intelligentie, als blijkt dat je dan zult moeten stellen dat een machine intelligent kan zijn .

Een heel goede vraag, en één waar ik niet direct het antwoord op weet. Er zijn vele definities van intelligentie.

Quote:

Om maar even een voorbeeld te noemen in welke richting ik denk. Vind jij een hond, olifant, hagedis, vis of mier intelligent? Ik zou, met een nuance (intelligentieniveau's) denk ik instemmend antwoorden.

Mee eens. Bij soorten zoals de hagedis en de mier wordt het heel moeilijk voor ons mensen om te beoordelen wat zijn gedrag nu betekent. Neem de mier. kijk in een willekeurige vierkante meter van je tuin in de zomer. Gegarandeerd dat je daar een mier in aantreft. Scharrelt die maar wat rond? of heeft ie een doel? Onderzoek wijst uit dat mieren geursporen maken, en dus ook volgen. Goed nu gooien we een zak zand over het geurspoor dat deze mier volgt. Gaat de mier nu op zoek naar het spoor? Of gaat ze nu doelloos rondzwerven tot ze ongetwijfeld ergens aan haar einde komt of bij louter toeval het nest (of een geurspoor) terugvind.

Quote:

Toch is het bijzonder, neem bijvoorbeeld die hond. Bijna elke eigenaar van een hond zou zeggen dat een hond kan redeneren, bijna elke wetenschapper zal dit ontkennen.

Is dat zo? Ik heb van dichtbij het redenatie vermogen van honden kunnen zien. Voorbeeld. Hond van oude mensen wordt af en toe uitgelaten door Piet. (Die wat verder het bos in kan gaan met het beest) De hond herkent het geluid van de specifieke auto van de Piet, al vanaf 3 straten verwijderd. Begint blije geluidjes te maken, te janken, blaffen, en rent naar de voordeur. De oudjes weten daardoor dat Piet er bijna aankomt.

De hond redeneert, daar is geen twijfel over. Hij herkent eerst al het specifieke motorgeluid van een bepaalde auto, want hij vertoont dit gedrag alleen bij Piet's auto. Dan weet hij dat dat geluid betekent dat Piet er aan komt, en vervolgens weet hij dat dat betekent dat hij straks iets gaat doen dat hij heel fijn vind. Dit soort dingen lijken me ook wetenschappelijk onderzocht en bekend.

Quote:

Wij leiden intelligentie af uit gedrag, het leuke is dat er al tien(tallen) jaren gelden machines gemaakt zijn met hele simpele programmering die ongeveer zo reageerden als honden om maar niet te spreken van vissen. Weer de vraag, wat maakt iets intelligent?

Ik weet het niet.

Quote:

Ik vraag mij stellig af of jij (niet aanvallend bedoeld, ik heb exact hetzelfde) ooit zult toegeven dat een machine intelligent of zelfs (en dat is een stapje verder) een wezen is.

Goed gezien. Ik denk niet dat ik in mijn leven nog moet toegeven dat de mens een echt intelligente machine heeft gemaakt. Wat dat betreft ben ik het eens met de wiskundige Roger Penrose (voor zover ik zijn boeken een beetje kan begrijpen) Maar de ideeën van Penrose zijn niet algemeen geaccepteerd binnen de wetenschap.

[Raido 0]

Quote:

Is dat zo? Ik heb van dichtbij het redenatie vermogen van honden kunnen zien. Voorbeeld. Hond van oude mensen wordt af en toe uitgelaten door Piet. (Die wat verder het bos in kan gaan met het beest) De hond herkent het geluid van de specifieke auto van de Piet, al vanaf 3 straten verwijderd. Begint blije geluidjes te maken, te janken, blaffen, en rent naar de voordeur. De oudjes weten daardoor dat Piet er bijna aankomt. De hond redeneert, daar is geen twijfel over. Hij herkent eerst al het specifieke motorgeluid van een bepaalde auto, want hij vertoont dit gedrag alleen bij Piet's auto. Dan weet hij dat dat geluid betekent dat Piet er aan komt, en vervolgens weet hij dat dat betekent dat hij straks iets gaat doen dat hij heel fijn vind. Dit soort dingen lijken me ook wetenschappelijk onderzocht en bekend.

Ja dat is vast wetenschappelijk onderzocht en bekend, maar wat zegt dat over het redelijk vermogen van een hond? Naar mijn gevoel betrekkelijk weinig. Ik moet vooral denken aan het experiment van Pavlov, dat experiment is dusdanig bekend dat wij de term 'Pavlov-reactie' gebruiken. Zoek maar eens op 'de Hond van Pavlov' en termen als 'klassieke conditonering' en 'geconditoneerde reflex'. Met de geconditoneerde reflex in ons achterhoofd zouden we het een en ander kunnen bedenken.

Stel dat Piet de kamer in komt lopen en de hond heeft dat gezien. De auto staat ongeveer 40 meter verder op, binnen gehoorafstand. Piet loopt de deur uit en de hond blijft liggen. Op het moment dat Piet wegloopt rijd iemand anders met de auto van Piet zodat de hond het hoord. Er is een hele grote kans dat hij 'blije geluidjes', gaat janken en blaffen en naar de voordeur rent. Hij hoort het geluid en heeft dat waarschijnlijk geassocieerd met leuke dingen. Hij kan echter niet 'redeneren' anders had hij het niet gedaan, piet kan niet in één seconde 40 meter afleggen naar zijn auto.

Stel dat je het geluid van die auto heel goed hebt opgenomen. Je loopt met een reusachtige stereoinstallatie het huis in en gaat practisch voor de hond zitten en je speelt het geluid af. Weer is de kans heel groot dat hij 'blije geluidjes' gaat maken, gaat janken en naar de deur stormt. Als hij had kunnen redeneren had hij het niet gedaan (Hond X: 'Ja duh, dat geluid komt uit dat apparaat dat snap ik ook nog wel'). Dit zijn slecht twee voorbeelden op basis van jou voorbeeld. Noem je een hoeveelheid geconditioneerde reflexen intelligentie (overigens, de mens als redelijk dier is ook al beetje op de helling gezet. In het boek wat ik al eerder noemde (Thinking about Android Epistomology) wordt de mens neer gezet als 'een wezen met veel, gevarieerde en complexe instincten')

De wijze waarop veel mensen over hun hond denken wordt een antropomorfe benadering genoemd, het toeschrijven van menselijke motivatie en bewust- zijn aan de hond. We moeten van het ‘Walt Disney’ sprookje af dat een hond in staat is om te redeneren, conclusies te trekken en problemen op te lossen zoals wij mensen dat doen. Een hond kan ons niet voor de gek houden of iets ‘lekker niet doen’ om ons te pes- ten. Een hond kent geen goed of kwaad. Hoewel hij ele vaardigheden heeft, is zijn intelligentie in vergelijking tot de mens beperkt. Het sprookje heeft ook een vervelende, nega- tieve kant: als mensen zeggen “hij weet dat ie ’t fout gedaan heeftâ€, dan heeft men ook een reden om de hond te straffen voor z’n foute gedrag. Je kunt je voor- stellen dat nog heel veel honden dagelijks gestraft wor-den voor dingen die ze niet begrijpen. Resultaat is dat de hond leert dat z’n baas onberekenbaar is. Het ver-trouwen van de hond in z’n baas wordt ondermijnd door Marian Servaas (geen autoriteit misschien, maar het is ongeveer hetzelfde wat Rodney M. Brooks in het boek 'De kunstmatige mens' beschrijft.

Quote:

Goed gezien. Ik denk niet dat ik in mijn leven nog moet toegeven dat de mens een echt intelligente machine heeft gemaakt. Wat dat betreft ben ik het eens met de wiskundige Roger Penrose (voor zover ik zijn boeken een beetje kan begrijpen) Maar de ideeën van Penrose zijn niet algemeen geaccepteerd binnen de wetenschap.

Ik ken de naam uit het boek van Rodney M. Brooks. Ik zal even een stukje overtypen (kritiek op Penrose, Chalmers en Searle).

Penroses uitgangspunt is een onjuiste interpretatie van Gödels theorema en Turingmachines. Kurt Gödel veroorzaakte in de jaren dertig een ware schok toen hij aantoonde dat elke consistente verzameling axioma's in de wiskunde altijd theorema's bavat die niet bewezen kunnen worden binnen die verzameling axioma's. Turingmachines werken binnen elke verzameling axioma's die ze krijgen toegevoerd. Als je deze twee gegevens combineert, krijg je de stelling dat er binnen de wiskunde ware theorema's bestaan die niet kunnen bewezen worden door een computer (Nee, ik snap dit ook niet helemaal .. TBM enlighten us!). Dus als mensen wiskundige computers zouden zijn, bestaan er theorema's die niet kunnen worden bewezen. DIt knaagt aan Penroses trots over de prestaties van hemzelf en zijn vrienden. Zij kunnen namelijk ladingen theorema's bewijzen en dus concludeerd Penrose - ten onrechte - dat mensen, althans wiskundigen, onmogelijk computers kunnen zijn.

Dit brengt Penrose in een lastig parket. Hij is een pure materialist, maar de materiele wereld kan niet verklaren wat hij meent te hebben waargenomen. Hij moet iets nieuws in die materiele wereld inbrengen dat buiten het bereik van normale computers valt. Dan ontdekt hij de microtubuli in de cellen waarin kwantumeffecten zijn geconstateerd. Hij komt tot de hypothese dat de kwantumeffecten aldaar de bron van bewustzijn zijn. In plaats van te aanvaarden dat bewustzijn gewoon een uitbreiding is van de ideeën die hoofdstuk 3 (van het boek 'de kunstmatige mens') staan beschreven, dus het gevolg van eenvoudige, gedachteloze activiteiten die met elkaar worden verbonden. Penrose beweert dat er in levende systemen iets extra's, onverklaarbaars gaande is, namelijk kwantum-mechanica. Penrose doet in zijn gooi naar wetenschappelijk materialisme een beroep op een mysterieuze hogere kracht. Liever dan het aanstootgevende idee te accepteren dat zijn briljante geest de uitkomst is van simpele mechanismen die op elkaar inwerken, roept hij iets op dat te ingewikkeld is om volledig door ons begrepen te kunnen worden. Hij vind zijn eigen godje uit, de god van de kwantum-mechanica.

Tot zover Rodney M. Brooks, met zijn ongezouten kritiek

[Clyppan 0]

Quote:

Op dinsdag 16 december 2008 13:11:00 schreef Dubito het volgende: De hond redeneert, daar is geen twijfel over.

Voorbeelden met verschillende mensen, verschillen in uitlaten, andere geluiden.. het is slechts het uitbreiden van de Pavlov-reactie.

[The Black Mathematician 82]

Het is moeilijk om een korte uitleg over Gödel te geven. Ik zal een poging doen:

In de wiskunde gaan we uit van een aantal axioma's en afleidingsregels. Met de afleidingsregels kun je stellingen vormen. Nu is de vraag: gegeven een kandidaat-stelling, kun je uit de axioma's altijd de stelling bewijzen of ontkrachten? Het antwoord is nee. Er zijn kandidaat-stellingen die noch bewezen noch ontkracht kunnen worden. Nu kan je extra axioma's toevoegen, zodat je de kandidaat-stelling alsnog kunt bewijzen of ontkrachten, maar dan zijn er altijd weer nieuwe kandidaat-stellingen te construeren die niet te bewijzen of te ontkrachten vallen. Kandidaat-stellingen die niet te bewijzen noch te ontkrachten zijn noemen we onbeslisbaar.

Nu is het inderdaad zo dat je computers kunt inzetten die netjes stellingen produceren door het domweg toepassen van afleidingsregels op axioma's. Je kan dus altijd computeralgoritmes schrijven die stellingen produceren, maar er zullen altijd onbeslisbare kandidaat-stellingen zijn die niet door het algoritme herkend zal worden als onbeslisbaar en waarin het algoritme zich zal verslikken (dit houdt in dat het algoritme tot in oneindigheid zal blijven rekenen en nooit antwoordt zal geven, omdat het bezig is met te onderzoeken of de kandidaat-stelling al dan niet waar is. Nu de kandidaat-stelling is onbeslisbaar, dus de computer zal nooit een bewijs noch een tegenbewijs vinden en dus oneindig lang door blijven ratelen).

Omdat wij wel kunnen zien of een kandidaatstelling al dan niet beslisbaar is, werken de hersenen van de mens volgens Penrose niet als computeralgoritmen.

Nu maakt hij volgens velen een denkfout:

Namelijk het zou best kunnen dat de hersenen gebruik maken van algoritmen die slechts in benadering juiste wiskundige resultaten geven. Het zou dus kunnen dat hersenen wel gebruik maken van algoritmen, maar die zijn onnauwkeurig. Penrose wijst er echter op dat in wiskunde strengheid belangrijk is. De wiskunde die ontwikkeld wordt, bevat geen fouten. Echter daar maakt hij nog een denkfout: de wiskundige gemeenschap mag dan wel feilloos werken (en zelfs dat is de vraag), maar een enkele wiskundige maakt zeker fouten.

[Clyppan 0]

Quote:

Op dinsdag 16 december 2008 12:11:04 schreef Harm-Jan het volgende: Natuurlijk zijn machine-machines anders dan de mens-machine.

De vraag was of wij mensen, de manier hoe wij in elkaar zitten, vergeleken kunnen worden met een mechanisch model; waarom niet?

Quote:

Tot op heden hebben we geen biologische machines gemaakt met organen en dergelijke.

De menselijke beperking tot het maken van iets zegt niets over dit vraagstuk. Het gaat er ook niet om of het 'eenvoudig in elkaar te zetten is', maar of het mogelijk is en zo niet; wat is dan het verschil tussen een mechanisch model met miljarden elektrische circuits, of het biologische model met miljarden neuronen (die eveneens tot op zekere hoogte gebruik maken van elektriciteit.)?

Quote:

Heel veel mensen hebben de neiging (waaronder ik) om het woord leven te reserveren voor biologische organismen. Dat zelfde geld eigenlijk ook voor intelligentie.

'Leven' heeft een veel duidelijkere definitie dan 'intelligentie', het feit dat er over laatstgenoemde zoveel onenigheid is, komt omdat er zo veel over te zeggen valt. Onder 'intelligent' kun je het gedrag van een hond verstaan dat simpelweg via Pavloviaanse- en Skinneriaanse conditionering tot stand is gekomen; in feite is dat slechts niet meer dan een opeenstapeling van 'ja/nee' routes in het gedrag en het versterken of afzwakken ervan.

Het grote verschil in cognitie tussen ons mensen en de rest van het dierenrijk is de kracht die zit in onze enorme cortex. Het misschien wel 'kleine' verschil dat wij in staat zijn na te denken over ons eigen gedrag heeft een grote invloed op ons handelen. Maar om de een of andere reden zal dit 'bewustzijn' toch tot stand moeten komen; het is er immers. In de hedendaagse cognitieve sociale/neuro-psychologie word er steeds minder 'waarde' gehecht aan dat bewustzijn; het is wellicht slechts een podium dat onbewuste processen tijdelijk de ruimte geeft aandacht te krijgen van alle zintuigen.

Deze modellen zijn echter slechts beschrijvend; niemand kan even snel aangeven waar cognitief en fysiologisch die grote verschillen huizen in onze hersenen. We zien wel dat veel eigenschappen zoals 'theory of mind', 'zelfbewustzijn', 'social-awareness' in bepaalde mate terugkomen bij andere diersoorten zoals verscheidene aapachtigen.

Quote:

Voor beide zaken zijn definities, een hele korte biologische definitie van leven is: 'kunnen groeien en/of zich kunnen vermenigvuldigen' (soms met de toevoeging van 'een eigen stofwisseling'. Wanneer je die drie definities hanteert zou je kunnen zeggen dat in de nabije toekomst (pakweg 50 jaar) de grens tussen leven en machines vervaagd is omdat die drie eigenschappen dan ook mogelijk zijn voor (nano)-machines. Iets heel menselijks is om je dan af te vragen of het nou 'echt leven' of 'niet echt leven' is.

Als het inderdaad zelf-voorzienend kan zijn dan kun je het 'levend' noemen tegen die tijd, maar wellicht wordt dan simpelweg de definitie aangepast zodat enkel organische varianten 'levend' genoemd worden en deze nieuwe technologie een nieuwe naam krijgt.

Quote:

Ik heb zelf nog met de gedachte gespeeld dat in de definitie van 'leven' de evolutie meegenomen zou kunnen worden. Dan zou 'leven' iets zijn met (in ieder geval) die drie eigenschappen én dat het geëvolueerd moet (m.a.w het moet op natuurlijke wijze ontstaan) zijn. Vanuit christelijke perspectief zou je andersom moeten benoemen. Leven is pas leven als God het geschapen heeft (ik weet alleen niet goed of dit een houdbare positie is, aangezien de Bijbel nergens spreekt over door de mens gemaakt 'leven').

Ja, maar nu wordt het slechts een definitiekwestie.. zodra er wellicht 'problemen' ontstaan met definities die niet dekkend zijn dan worden er wel nieuwe geopperd.

Quote:

Nog een ding waarmee ik dan loop te stoeien, maar ook nog niet goed weet te verworden is het voorvoegsel 'kunstmatig'. We spreken over 'kunstmatig' leven (ALife) en 'kunstmatige' intelligentie (AI). De vraag die bij mij dan opkomt is: 'Is kunstmatige intelligentie intelligentie? en de vervolgvraag: 'Of is iets wat kunstmatig intelligent is, slechts kunstmatige intelligent en niet 'gewoon' intelligent?'

Het kunstmatige lijkt mij dan simpelweg een voorvoegsel om aan te geven dat het niet uit vastliggende biologische processen is ontstaan maar gemaakt is op een doelbewuste manier.

Quote:

Zoals je vast al aanvoelt blijf ik rond de vraag 'wat is intelligentie' cirkelen.

Dan nemen we dat weg en vervangen we het door het algehele denken van de mens; zijn gehele cognitie.

Bij kunstmatige intelligentie gaat het in theorie namelijk om het nabootsen van het menselijk denken (hoewel we niet eens goed weten hoe dat denken eigenlijk verloopt). Dus dan nogmaals; is het mogelijk om onze menselijke cognitie in theorie na te bootsen door middel van een mechanisch proces, zo niet, wat mist er in dat mechanische?