Liefde in Christelijk perspectief

[LodewijkNapoleon 0]

In mijn grote zoektocht 'hoe goed om te gaan met mijn medemens' wees Anastasia erop dat het begrip 'liefde' en 'houden van' iets is wat zich je hele leven dóór ontwikkeld. Op zich is dat logisch, en dát wist ik natuurlijk ook wel, toen ik 16 was, betekende 'houden van' voor mij ook totaal iets anders dan nu. Maar dit is een jongerenforum met veel Christelijke deelnemers tussen de pakweg 15 en 25. Aangezien ik pas later, ong. na m'n 25 echt weer tot geloof ben gekomen, heb er er weinig zicht op hoe jongeren de Christelijke visie op liefde beleven en uitleven. Vandaar dat ik vooral die groep eens wil bevragen wat zij daar grofweg onder verstaan. Om het niet te breed te maken zal ik wat citaten posten uit het NT, waar we het (denk ik?) allemaal wel mee eens zijn, en dan ben ik benieuwd hoe jullie dat opvatten (hoeft niet per citaat, maar in het algemeen), wat jullie ermree doe, of en hoe je er aan werkt?

Joh. 13:34 Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben.

Joh. 14:21 Wie mijn geboden kent en zich eraan houdt, heeft mij lief. Wie mij liefheeft zal de liefde van mijn Vader en mij ontvangen, en ik zal mij aan hem bekendmaken.

Joh. 15:9-13 Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader mij heeft liefgehad. Blijf in mijn liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn. Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad. Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden.

Mat. 5:43-45 Jullie hebben gehoord dat gezegd werd: “Je moet je naaste liefhebben en je vijand haten.†En ik zeg jullie: heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen, alleen dan zijn jullie werkelijk kinderen van je Vader in de hemel.

1 Pet. 4:8 Heb elkaar vóór alles innig lief, want liefde bedekt tal van zonden.

1 Pet. 3:8 Wees allen eensgezind, leef met elkaar mee, heb elkaar lief als broeders en zusters, wees barmhartig en bereid de minste te zijn.

Luc. 6:27-32 Tot jullie die naar mij luisteren zeg ik: heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten, zegen wie jullie vervloeken, bid voor wie jullie slecht behandelen. Als iemand je op de wang slaat, bied hem dan ook de andere wang aan, en weiger iemand die je je bovenkleed afneemt, ook je onderkleed niet. Geef aan ieder die iets van je vraagt, en eis je bezit niet terug als iemand het je afneemt. Behandel anderen zoals je wilt dat ze jullie behandelen. Is het een verdienste als je liefhebt wie jullie liefhebben? Want ook de zondaars hebben degenen lief die hen liefhebben.

Nou ja goed, ik zou uit nieuwsgierigheid eigenlijk nog van allerlei subvragen willen stellen. Maar ik denk(?) dat deze verzen zo even een aardige dwarsdoornsnede geven met wat er bedoeld wordt met 'Christelijke liefde'. Ouderen mogen ook reageren uiteraard, maar ik zelf ben vooral nieuwsgierig naar de antwoorden van voornoemde groep.

[sluimer 0]

Ik heb de wijsheid van iemand van 105 maar zie er uit alsof ik 18 ben, is dat voldoende om te antwoorden?

Het kost mij moeite om mijn vijanden lief te hebben, vooral wanneer ik het gevoel heb dat mij onrecht wordt aangedaan. Sinds ik gelovig ben wordt dit gelukkig beter en beter. Jezus leerde dat de barmhartige Samaritaan onze naaste is, dus ik denk dat Hij daarmee ook zei dat de koudhartigen dat niet zijn.

[Asteraceae 0]

Ik worstel.

Ik probeer lief te hebben, maar dat lukt maar zeer matig. Ja de mensen die dicht bij mij staan heb ik lief. Maar de mensen die mij zeer doen, liefhebben is stukken moeilijker. Dat lukt me ook niet. Ik weet eerlijk gezegd ook niet of ik wil dat me dat lukt, volgens mij ben ik daar veel te egoistisch voor.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 11 december 2008 14:07:33 schreef zoveel vragen nu nog antwoorden het volgende: Ik worstel. Ik probeer lief te hebben, maar dat lukt maar zeer matig. Ja de mensen die dicht bij mij staan heb ik lief. Maar de mensen die mij zeer doen, liefhebben is stukken moeilijker. Dat lukt me ook niet. Ik weet eerlijk gezegd ook niet of ik wil dat me dat lukt, volgens mij ben ik daar veel te egoistisch voor.

Mjah, maar aan de andere kant, je bent hier tenminste eerlijk over, veel mensen, ook mensen die twee keer zo oud zijn, zouden dat nog niet durven. Ik denk dat héél, héél veel mensen zoiets hebben. En ja, op zich kun je het ook zo zien, mensen die het eerst 'struikelen' zijn ook gedwongen om het eerst weer op te gaan staan. De eersten zullen de laatsten zijn, en de laatsten de eersten.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op donderdag 11 december 2008 14:49:12 schreef Pius_XII het volgende: [...] Mjah, maar aan de andere kant, je bent hier tenminste eerlijk over, veel mensen, ook mensen die twee keer zo oud zijn, zouden dat nog niet durven. Ik denk dat héél, héél veel mensen zoiets hebben. En ja, op zich kun je het ook zo zien, mensen die het eerst 'struikelen' zijn ook gedwongen om het eerst weer op te gaan staan. De eersten zullen de laatsten zijn, en de laatsten de eersten.

Op een forum is het betrekkelijk anoniem en niet zo heel moeilijk om daar eerlijk over te zijn, verder loop je tegen andere dingen aan, maar daar gaat ooit nog een topic over komen, als ik het na inmiddels een week of vijf uit mijn mouw geschud krijg.

En dan zijn de eerste, de eerste

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 11 december 2008 14:50:50 schreef zoveel vragen nu nog antwoorden het volgende: Op een forum is het betrekkelijk anoniem en niet zo heel moeilijk om daar eerlijk over te zijn, verder loop je tegen andere dingen aan, maar daar gaat ooit nog een topic over komen, als ik het na inmiddels een week of vijf uit mijn mouw geschud krijg. En dan zijn de eerste, de eerste

Lijkt me zeer goede actie!

[LodewijkNapoleon 0]

Overigens, ik ben benieuwd naar meer geluiden.

[BookerT 0]

Ik probeer in eerste instantie mijn manisch depressieve huisgenoot vriendelijk te behandelen en lief te hebben. Maar iemand die om het minste of geringste op sommige momenten agressief word is heel moeilijk lief te hebben. Ik ervaar vrijheid in de wetenschap dat ik fouten mág maken, en dat vergeven niet iets eenmaligs is , maar iets wat je steeds opnieuw doet, soms voor de zelfde gebeurtenis. Maar moeilijk is het wel.

[Machiavelli 0]

Mja, liefhebben an sich is niet zo moeilijk, niet zolang het gaat om familie, vrienden, vriendin of mensen waar je enigzins positief tegenover staat. Daar heb ik het niet moeilijk mee en ik geloof dat ik daarin, met alle fouten en gebreken, redelijk in slaag.

Als het echter gaat om mensen waar ik niets mee heb, ruzie mee heb of anderzins heb ik een zeer niet liefdevolle houding. Minachting of koude onverschilligheid op z'n best, haat op z'n best.

Wat doe ik eraan? Te weinig, ik bid er, onregelmatig, voor en probeer, stapje voor stapje, mijn houding te veranderen en niet met een dosis sarcasme en cynisme op mensen waar ik mij aan erger te reageren. Kleine dingetjes dus.

[Hongerige Wolf 0]

Eén van de kernteksten van mijn persoonlijk geloof is Matteüs 5:43-45

"Jullie hebben gehoord dat gezegd werd: "Je moet je naaste liefhebben en je vijand haten."Â En ik zeg jullie: heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen, alleen dan zijn jullie werkelijk kinderen van je Vader in de hemel. Hij laat zijn zon immers opgaan over goede en slechte mensen en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen."

Ik ben veel bezig met het onderwerp liefde, omdat het zo belangrijk is. Ik ben dan ook blij met dit topic. Zoals Machiavelli al zegt is het makkelijk mensen lief te hebben waar je toch al van houdt. Dat is dan ook eigenlijk geen gebod maar meer een bevestiging dat je op de goede weg bent. Je vijanden (i.e. mensen waar je niet vanzelf van houdt) liefhebben, dat is pas moeilijk. Liefhebben is vanuit Bijbels perpectief ook een moeilijk begrip, want wat is nu liefde? Liefde voor je vijanden wil volgens mij niet zeggen dat je maar te pas en te onpas kwaadwillende creaturen moet gaan omhelzen. Bij liefde denk ik altijd aan een boek van ds. W.R. van der Zee, waarin hij Gods liefde omschreef als de liefde van een vader die Zijn zoon of dochter brood geeft terwijl dit kind nadrukkelijk gevraagd heeft om een steen (Matt. 7:9,10: "Is er iemand onder jullie die zijn kind, als het om een brood vraagt, een steen zou geven? Of een slang, als het om een vis vraagt?"). Zo denk ik dat liefde van mens tot mens ook gericht moet zijn op zeer goed nadenken over wat die ander werkelijk nodig heeft, in plaats van iedereen meteen maar geven wat ze willen of - nog fraaier - geven wat jíj kwijt wilt. Ter vergelijking: veel dakloze mensen op straat vragen me om geld, maar als ze hier drank of drugs voor kopen zal hun probleem alleen maar groter worden. Zomaar geld geven is m.i. dus geen liefde maar juist zonde, omdat het ze naar de Filistijnen helpt.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zaterdag 13 december 2008 10:26:22 schreef Hongerige Wolf het volgende: Bij liefde denk ik altijd aan een boek van ds. W.R. van der Zee, waarin hij Gods liefde omschreef als de liefde van een vader die Zijn zoon of dochter brood geeft terwijl dit kind nadrukkelijk gevraagd heeft om een steen (Matt. 7:9,10: "Is er iemand onder jullie die zijn kind, als het om een brood vraagt, een steen zou geven? Of een slang, als het om een vis vraagt?"). Zo denk ik dat liefde van mens tot mens ook gericht moet zijn op zeer goed nadenken over wat die ander werkelijk nodig heeft, in plaats van iedereen meteen maar geven wat ze willen of - nog fraaier - geven wat jíj kwijt wilt.

Om hier even bij aan te haken; ik zie dat je enerzijds zegt dat het houden-van van mensen die dichtbij staan, niet zozeer als moeilijk ervaart, net zoals Machiavelli. Maar wat ik interessant vind, is dat je anderzijds óók dat vers van 'kinderen geen stenen, maar broden geven'.

Dat is en passant iets wat mij nu erg bezighoudt namelijk. Want hoewel het 'houden-van' van mensen die ik goed gezind ben, me in eerste instantie goed afgaat, heb ik inderdaad moeite om ze te aanvaarden zoals ze zijn. Niet zoals mijn voorstelling van ze is, ook niet ééns zoals hun eigen voorstelling van hunzelf is, maar zoals ze zijn. Op het vlak van goed handelen dan. En dat vind ik eigenlijk moeilijker dan goed zijn voor de 'vijand' vanuit datzelfde perspectief. Kan je daar iets mee? Misschien voer voor een nieuw topic hoor.

Quote:

Ter vergelijking: veel dakloze mensen op straat vragen me om geld, maar als ze hier drank of drugs voor kopen zal hun probleem alleen maar groter worden. Zomaar geld geven is m.i. dus geen liefde maar juist zonde, omdat het ze naar de Filistijnen helpt.

Eh ja... Dat weer zo'n punt waarop ik het eerder over 'ongeordende liefde' zou hebben, maar met je punt ben ik het wel eens hoor.

[Gast Anon_phpbb]

-

[Nynthe 1]

Mijn eerste gedachte: Liefde is een opdracht die God ons geeft en niet alleen als wij het zo voelen. En da's best een verrekte moeilijke opdracht meteen. Want handelen uit liefde is makkelijk als je ook die liefde voelt, maar handelen uit liefde terwijl je die niet voelt (of juist het totaal tegenoversgestelde) is hele andere koek!

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op zaterdag 13 december 2008 12:05:09 schreef Pius_XII het volgende: Want hoewel het 'houden-van' van mensen die ik goed gezind ben, me in eerste instantie goed afgaat, heb ik inderdaad moeite om ze te aanvaarden zoals ze zijn.

Houden van mensen, mensen aanvaarden zoals ze zijn. Ik moest hier lang en diep over peinzen terwijl ik gaatjes aan het dichtplamuren was. Maar als het niet gaat om hoe jij ze ziet, of om hoe zij zichzelf zien, waar gaat het dan om? Dit alles doet me wel denken aan een heel mooie preek die ik ooit hoorde, deze ging over liefde, en het feit dat liefde o.a. ruimte geven is, de ander laten zijn. Bij interesse heb ik die nog wel ergens digitaal.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zaterdag 13 december 2008 12:51:00 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] Mijn ervaring, deels uit eerste, deels uit tweede hand, is dat veel dakloze mensen voor alles vragen om als mens te worden gezien en behandeld. Niet als straatvuil. Niet als kleine kinderen die geen eigen keuzes mogen maken. Juist bij daklozenhulp bestaat inmiddels aardig wat concensus dat presentie vele malen meer zin heeft dan interventie.

Inderdaad, deze mensen willen net als iedereen als mens gezien worden. Een praatje, een respectvolle behandeling, dat is al genoeg. Maar wat versta jij onder geen eigen keuzes mogen maken? Moet ik mijn lokale Albert Heijn-zwerver de keuze laten of hij van mijn centen brood koopt of een fles piña colada?

[Gast Anon_phpbb]

-

[MarinusCopy 0]

Je vijanden liefhebben, een goed streven denk ik, maar iets wat voor mij ontzettend laag op de prioriteitenlijst staat. Te meer omdat het de meeste mensen nauwelijks lukt om hun niet-vijanden lief te hebben....

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op zaterdag 13 december 2008 20:43:02 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] Van mij moet je niks. Maar nogal wat daklozen krijgen niet eens een blikje bier mee in de lokale AH, omdat meisjes van 16 daar voor hen bepalen dat dat niet goed voor ze is. Dus ja, wij nemen op verzoek wel eens een blikje bier mee voor onze lokale AH-zwerver. Niet van onze centen, want nadat je je centen weggeeft zijn ze niet meer van jou maar van degene aan wie je ze gegeven hebt.

Ach, dat van die zestienjarige meisjes, dat is idioot! Maar eigenlijk doen ze hetzelfde als ik, zij het met minder autoriteit. Beslissen voor een ander is en blijft beslissen voor een ander, ik beslis alleen dat ik daar mijn geld niet in ga stoppen. Toch geloof ik niet dat blikjes bier kopen echt liefde is. Ik koop wel vaak voor zwervers iets lekkers, koekjes ofzo. Daar zijn ze ook blij mee.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zaterdag 13 december 2008 20:47:58 schreef MarinusCopy het volgende: Je vijanden liefhebben, een goed streven denk ik, maar iets wat voor mij ontzettend laag op de prioriteitenlijst staat. Te meer omdat het de meeste mensen nauwelijks lukt om hun niet-vijanden lief te hebben....

Ja, maar het is niet zo dat je de lijst van boven naar beneden afwerkt. Dan kan je zeggen: ik kan mijn vijanden niet liefhebben want ik heb "punt c) andere wang toekeren" nog niet af. Maar zo werkt het niet denk ik.

[Gast Anon_phpbb]

-

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op zaterdag 13 december 2008 20:59:40 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] Dank je, goed om te weten hoe jij oordeelt over wat ik doe.

Nee nee, zo bedoel ik het niet. Ik vind het gewoon een moeilijk punt. Maar geloof jij dan dat een alcoholist drank geven een goed idee is? Hij is daar niet mee gebaat, hooguit voor het komende uur maar daarna wordt zijn probleem alleen maar groter. Daar staat tegenover dat hij nu geen omaatje hoeft te beroven om dat blikje bier te kunnen kopen.

[MarinusCopy 0]

Ik kan prima snappen waarom sommige mensen hun geest verdoven. Ik durf nog wel zo ver te gaan om het in sommige gevallen palliatieve zelfzorg te noemen. Niet vaak, maar soms wel....

[Gast Anon_phpbb]

-

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op zaterdag 13 december 2008 21:16:50 schreef Luxuria het volgende: Soms moet je toch een mens beschermen tegen zichzelf.. iemand eigen keuzes laten maken is niet altijd liefde.

Klopt, en soms moet je ook iemands keuzes respecteren. Jij hebt de waarheid niet in pacht, dus hoe kun je in godesnaam bepalen wat goed voor een ander is?

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zaterdag 13 december 2008 20:43:02 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] wij nemen op verzoek wel eens een blikje bier mee voor onze lokale AH-zwerver. Niet van onze centen, want nadat je je centen weggeeft zijn ze niet meer van jou maar van degene aan wie je ze gegeven hebt.

Helemaal mee eens! Een volwassen kerel kan zelf uitmaken of ie bier drinkt. Dat hoeft iemand anders niet voor hem te doen, ook niet als het iemand is die hem wat geeft. Als je vraagt 'wil je wat hebben uit de supermarkt', voordat je naar binnen loopt, en hij zegt 'ja, doe maar een blikje bier' en je wilt dat niet geven, dan moet je überhaupt die vraag niet stellen.

Toevallig vanavond met onze lokale SuperdeBoer-zwerver gesproken over dit onderwerp (voor hem neem ik ook wel eens een blikje bier mee, alhoewel het vaker een kopje koffie is waar ie z'n handen aan kan warmen). Een vriend van hem, die ook op straat leefde, is onlangs aan acuut leverfalen doodgegaan toen hij in Letland zelfgestookte drank met methanol had gedronken. Zelf houdt ie het om dit soort redenen bij bier en gaat niet aan de sterke drank. Ik nam geen blad voor de mond en zei dat je ook met bier je lever uiteindelijk naar de knoppen kunt helpen. Maar zwaaien met het vingertje 'je moet stoppen', dat niet. Dat helpt ten eerste niet en ten tweede toon je dan totaal geen respect voor de ander. Ik dacht, wat zou ik zélf doen als ik op de straat moest leven?

[WonderfulStar 0]

t is een mooie gedachte, heb je vijanden lief. maar ik ben blij dat ik vijanden (échte vijanden, en die komen niet veel voor bij mij) nog een uiterst pijnlijke dood mag toewensen.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zaterdag 13 december 2008 21:45:56 schreef Luxuria het volgende: [...] Maar waarom neem je dan weleens een blikje bier voor hem mee? Aan de ene kant waarschuw je hem dus, aan de andere kant help je hem mee datgene te doen waar je hem net tegen hebt gewaarschuwd.. of zie ik dat nu verkeerd?

Ik help hem helemaal niet daarmee, want als ik geen bier voor hem koop, koopt hij dat zelf van zijn straatkrantgeld. Hij gaat echt geen druppel bier méér drinken doordat ik hem zo'n blikje geef (en toevallig ken ik deze man inmiddels aardig goed, incl zijn drinkgewoontes). Hooguit een keer een lekkerder merk (maar dat is niet ongezonder dan een B-merk)