Evangelicaal gereformeerd

[Raido 0]

1. Het soevereine gezag van de Schrift

'Een Evangelicale omgang met de Bijbel houdt in dat zij wordt genomen zoals ze van zichzelf getuigt in 2 Timoteüs 3:16-17[1], ?mg src='http://forum.credible.nl/images/euro.png'>Å“Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig om?mg src='http://forum.credible.nl/images/euro.png'>¦?mg src='http://forum.credible.nl/images/euro.png'>Â. Strikt genomen alleen van toepassing op het Oude Testament, werd toch al snel duidelijk dat ook aan het Nieuwe Testament vergelijkbaar gezag moest worden toegekend. De Schrift is van God ingegeven, geïnspireerd door de Heilige Geest. Daardoor heeft de Schrift goddelijk gezag als Woord van God en als norm voor verleden, heden en toekomst. Met deze schriftvisie neemt de EB duidelijk afstand van allerlei alternatieve visies volgens welke de Schrift een feilbaar menselijk religieus document zou zijn, of slechts gedeeltelijk van God ingegeven.'

2. De majesteit van Jezus Christus

'Jezus Christus is de eeuwige Zoon van God die mens werd (en God bleef) om een ieder die op Hem zijn geloof bouwt te verlossen van de zonde en te belonen met een eeuwig leven bij God. In Jezus Christus hebben we dus met God zelf te maken, Hij is Heer (Hem komt dezelfde eer en hetzelfde gezag toe als aan God de Vader) en Heiland (Hij heeft aan het kruis onze zonden gedragen en zodoende de weg naar God vrijgemaakt). Erkenning van dit verlossingswerk betekent dat de mens in zijn natuurlijke staat zondig is en schuldig staat tegenover God.'

3. De macht van de Heilige Geest

'In de EB wordt naast de autoriteit van de Schrift en de majesteit van Christus ook de werking van de Heilige Geest onderstreept, zowel in het persoonlijk leven als in de gemeente. De Geest is actief betrokken bij de wedergeboorte en de heiliging van de mens, de Geest schenkt aan een ieder verschillende gaven om de gemeente van Christus te dienen.'

4. De noodzaak van de persoonlijke bekering

'De EB onderstreept het belang van een levend en persoonlijk geloof. God vraagt van ons een persoonlijke bekering: dat we ons leven aan Hem toevertrouwen en dat we met Hem een levende relatie aangaan. Het geloof is meer dan het principieel aannemen van bepaalde waarheden. Het levend geloof treft de mens in het diepst van zijn hart en heeft van daaruit een onstuitbare invloed op de rest van zijn leven. Deze nieuwe levenswandel wordt gekenmerkt door de vrucht van de Geest als het gaat om karakter (Galaten 5:22-23[2]) en een 'honger naar gerechtigheid' in al het doen en laten. Jakobus schreef hierover dat alleen dit de reine zuivere godsdienst is: 1) het zich in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven, en 2) het bijstaan van weduwen en wezen in hun nood: \"wel in de wereld maar niet van de wereld\".'

5. De prioriteit van evangelisatie

'De overtuiging dat de zonde scheiding maakt tussen God en de mens, en dat alle mensen zondigen, en dat we van zonden kunnen worden bevrijd door overgave aan de verlossing van Christus en de vrede die we als gelovigen mogen ervaren in Hem, zijn de belangrijkste drijfveren voor evangelisatie. Een christen met een levend geloof beseft dat hij dit niet voor zichzelf mag houden, maar dat er een wereld is die verloren gaat en dat hij daar conform de grote opdracht in Matteüs 28:19-20[3] een rol in heeft door zijn geloof uit te dragen. En niet alleen door woordelijke getuigenis maar vooral door zijn/haar levenswandel die, als het goed is, getekend is door liefde en mededogen voor vooral ook de 'onbekeerde' medemens.'

6. Het belang en de praktijk van de christelijke gemeenschap

'Het christelijk geloof is, in tegenstelling tot de toenemende individualisering in de samenleving, geen individueel gebeuren. De gemeenschap met andere christenen is van levensbelang. Alleen al vanuit sociologisch oogpunt is het van belang omdat mensen met een overeenkomstige levensstijl elkaar hierin kunnen helpen en stimuleren vol te houden. Natuurlijk is er meer. De gemeenschap van de gelovigen is niet zomaar een club of vereniging, ze vormt het lichaam van Christus in deze wereld. Ten behoeve van dit lichaam zijn de verschillende leden door de Heilige Geest toegerust met genadegaven zodat ieder een eigen taak kan vervullen in de gemeente.'

Dat is de wikipedia-definitie op basis van Allister McGrath (mijn hoftheoloog eigenlijk) definitie van het evangelical'isme'. Ik kende hem al, volgens mij ben ik hem ook tegengekomen in een van de boeken die ik van Allister McGrath heb gelezen. Alleen - ik keek er zelf even van op - ik kan alle 6 punten zo aanvinken en op het lijstje 'dat geloof ik ook' zetten. Daarmee komt wel de vraag bij mij naarboven; in hoeverre zijn dit eigenlijk niet gewoon de standpunten van de meerderheid van de gereformeerde kerkgenootschappen in Nederland? Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, ik denk dat de meerderheid van - mijn soort kerken - op minimaal 5 van de 6 punten zich volkomen kan vinden in deze standpunten..

1. Schriftgezag, is hooguit een issue in de NGK en de PKN (Olorin als evangelical geloofd in de evolutie iets wat in de CGK en GKv nog steeds valt onder schriftkritiek)..

2. De majesteit van God staat hoe dan ook vast, hooguit in de PKN lopen wat vrijzinnige theologen rond, de rest geloofd dit 'onomstotelijk'.

3. Voornamelijk in de bevindelijk-gereformeerde kring is dit de kérn. De werking van de Heilige Geest staat daar soms bijna meer centraal dan Jezus Christus. Bevindelijkheid ís de werking van de Heilige Geest in wedergeboorte, rechtvaardigmaking én heiligmaking. Dit word hooguit niet zo benadrukt in de GKv, CGK en NGK ahoewel wie er naar vraagt ook deze kant zal horen.

4. Staat centraal (bevinding!) in de bevindelijk-gereformeerde kringen als ook binnen het hervormd-gereformeerde protestantisme in de PKN en HHK. Het staat ook centraal in de GKv en CGK (NGK vast ook) alleen hooguit met een iets andere benadering.

5. Dat wordt ook gedaan vanuit bijna alle gereformeerde kerkverbanden. Uitgezonderd de Oud Gereformeerde Gemeenten en de Gereformeerde Gemeenten in Nederland die hebben daar geen deputaatschappen voor. Wel (GGin) werken ze vaak samen met een zendingsorganisatie b.v. MBuma Zending.

6. Bevindelijk-gereformeerden vormen bijna altijd een hechte gemeenschap en niet alleen in de kerk. In de GKv hebben ze dit ook sterk, minder controlerend van aard en meer geregeld via allerhande kringen voor bijbelstudie, ouderen, jongeren, koffieavonden, eten in de kerk und so weiter. Ook dat komt voor in andere kerken van orthodox-gereformeerde snit.

Edit: even link naar Wikipedia gemaakt.

[diakio 0]

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:03:17 schreef Raido het volgende: Alleen - ik keek er zelf even van op - ik kan alle 6 punten zo aanvinken en op het lijstje 'dat geloof ik ook' zetten.

Zal ik het voor de gein nog gekker voor je maken?

[audacity 0]

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:26:56 schreef diakio het volgende: [...] Zal ik het voor de gein nog gekker voor je maken?

jij gelooft ze ook?

[mohamed 0]

Wat een termen allemaal zeg, ik ben gewoon bevindelijk oudkatholiek gereherformeerd gereformeerd en nog is er geen land met me te bezeilen

[diakio 0]

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:27:34 schreef Marlies het volgende: [...] jij gelooft ze ook?

Sterker nog, als je even wacht, ga ik onderbouwen dat dit op geen enkele manier een onderscheidend verhaal is, aangezien het volledig deel uit maakt van het katholieke geloof. Ik beloof niks, maar volgens mij gaat me dat wel lukken.

[Sacerdos 0]

Elke Christen is Evangelicaal ,dus evangelicaal gereformeerd is waanzin.

De Christen is altijd gehouden hetzij de Clerus zowel de leek het Envangelie uit te dragen in woord en daad,een Militia Christi.

Laten die gereformeerden eerst maar weer is terug keren naar de Traditie van de Kerk.

[diakio 0]

De EB leert

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:03:17 schreef Raido het volgende: 1. Het soevereine gezag van de Schrift 'Een Evangelicale omgang met de Bijbel houdt in dat zij wordt genomen zoals ze van zichzelf getuigt in 2 Timoteüs 3:16-17[1], “Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig om…â€. Strikt genomen alleen van toepassing op het Oude Testament, werd toch al snel duidelijk dat ook aan het Nieuwe Testament vergelijkbaar gezag moest worden toegekend. De Schrift is van God ingegeven, geïnspireerd door de Heilige Geest. Daardoor heeft de Schrift goddelijk gezag als Woord van God en als norm voor verleden, heden en toekomst. Met deze schriftvisie neemt de EB duidelijk afstand van allerlei alternatieve visies volgens welke de Schrift een feilbaar menselijk religieus document zou zijn, of slechts gedeeltelijk van God ingegeven.'

daar stelt de katholieke Kerk tegenover

Quote:

God is de auteur van de heilige Schrift. 'De door God geopenbaarde waarheid, die in de heilige Schrift besloten ligt en voorgehouden wordt, is er onder ingeving van de heilige Geest aan toevertrouwd' De geïnspireerde boeken leren de waarheid. 'Omdat men dus alles wat de geïnspireerde of gewijde schrijvers zeggen, moet beschouwen als door de heilige Geest gezegd, moet men ook belijden dat de boeken van de Schrift vast, trouw en zonder dwaling de waarheid leren die God omwille van ons heil in de heilige boeken wilde laten vastleggen' Maar aangezien de heilige Schrift geïnspireerd is, bestaat er een ander beginsel van juiste interpretatie, dat niet minder belangrijk is dan het voorafgaande, en zonder dit beginsel zou de Schrift een dode letter blijven: 'De heilige Schrift moet worden gelezen en verklaard in het licht van dezelfde Geest, door wie ze geschreven is'

waarop ik concludeer: niets nieuws onder de zon, de EB van McGrath leert wat de Kerk altijd al leerde.

---

Samengevoegd:

De EB leert

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:03:17 schreef Raido het volgende: 2. De majesteit van Jezus Christus 'Jezus Christus is de eeuwige Zoon van God die mens werd (en God bleef) om een ieder die op Hem zijn geloof bouwt te verlossen van de zonde en te belonen met een eeuwig leven bij God. In Jezus Christus hebben we dus met God zelf te maken, Hij is Heer (Hem komt dezelfde eer en hetzelfde gezag toe als aan God de Vader) en Heiland (Hij heeft aan het kruis onze zonden gedragen en zodoende de weg naar God vrijgemaakt). Erkenning van dit verlossingswerk betekent dat de mens in zijn natuurlijke staat zondig is en schuldig staat tegenover God.'

daar stelt de katholieke Kerk tegenover

Quote:

Wij geloven en belijden dat Jezus van Nazaret, in Betlehem als jood geboren uit een vrouw van Israël, ten tijde van koning Herodes de Grote en keizer Augustus, van beroep timmerman, gekruisigd en gestorven in Jeruzalem tijdens de regering van keizer Tiberius, onder de landvoogd Pontius Pilatus, de eeuwige, mensgeworden Zoon van God is, dat Hij is 'uitgegaan van God' (Joh. 13,3), 'uit de hemel is neergedaald' (Joh. 3,13); (Joh. 6,33), 'dat Hij werkelijk mens is geworden' (1 Joh. 4,2), want 'het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond en wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de Eniggeborene van de Vader ontvangt, vol genade en waarheid (...). Van zijn volheid hebben wij allen ontvangen: genade op genade' (Joh. 1,14.16). Dit goddelijk heilsplan dat zich door de terechtstelling van de 'rechtvaardige dienstknecht' (Jes. 53,11), zou voltrekken was tevoren in de Schrift aangekondigd als een mysterie van universele verlossing, d.w.z. van een vrijkoping, die de mensen verlost uit de slavernij van de zonde. De heilige Paulus verkondigt in een geloofsbelijdenis die hij, naar hij zegt, 'ontvangen' (1 Kor. 15,3) heeft, dat 'Christus gestorven is voor onze zonden volgens de Schriften'. De verlossende dood van Jezus vervult in het bijzonder de profetie over de lijdende dienaar. Jezus zelf heeft de zin van zijn leven en dood verduidelijkt in het licht van de lijdende dienaar. Na zijn verrijzenis heeft Hij deze verklaring van de Schrift aan de leerlingen van Emmaus gegeven, en vervolgens aan de apostelen zelf. Het kruis is het unieke offer van Christus, 'enige middelaar tussen God en de mensen' (1 Tim. 2,5). Maar omdat Hij in zijn mensgeworden goddelijke persoon 'zich in zekere zin met iedere mens verenigd heeft', biedt Hij 'allen de mogelijkheid om op een wijze die God bekend is, in dit Paasgeheim te worden opgenomen'. Hij roept zijn leerlingen op 'hun kruis op te nemen en Hem te volgen' (Mt. 16,24), want 'Hij heeft voor ons allen geleden, Hij heeft voor ons de weg gebaand om in zijn voetstappen te treden' (1 Petr. 2,21). Hij wil immers zelfs hen die er het eerst profijt van hebben, deelgenoot maken van zijn verlossend offer. Dat is op verheven wijze verwezenlijkt in de persoon van zijn moeder, die meer dan ieder ander nauw betrokken is bij het mysterie van zijn verlossend lijden. Buiten het kruis is er geen andere ladder om naar de hemel op te stijgen.

waarop ik concludeer: niets nieuws onder de zon, de EB van McGrath leert wat de Kerk altijd al leerde.

---

Samengevoegd:

De EB leert

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:03:17 schreef Raido het volgende: 3. De macht van de Heilige Geest 'In de EB wordt naast de autoriteit van de Schrift en de majesteit van Christus ook de werking van de Heilige Geest onderstreept, zowel in het persoonlijk leven als in de gemeente. De Geest is actief betrokken bij de wedergeboorte en de heiliging van de mens, de Geest schenkt aan een ieder verschillende gaven om de gemeente van Christus te dienen.'

daar stelt de katholieke Kerk tegenover

Quote:

'Niemand kan zeggen: 'Jezus is de Heer', tenzij door de heilige Geest' (1 Kor. 12,3). 'God heeft de Geest van zijn Zoon in ons hart gezonden, die roept: Abba, Vader!' (Gal. 4,6). Deze geloofskennis is slechts mogelijk in de heilige Geest. Om in contact met Christus te staan moet men allereerst door de heilige Geest geraakt zijn. Hij is het die ons tegemoetkomt en in ons het geloof opwekt. Door ons doopsel, het eerste sacrament van het geloof, wordt het Leven dat zijn oorsprong heeft in de Vader en ons in de Zoon wordt gegeven, innerlijk en persoonlijk aan ons meegedeeld door de heilige Geest in de kerk: Het doopsel schenkt ons de genade van de wedergeboorte in God de Vader door zijn Zoon in de heilige Geest. Want zij die de heilige Geest van God bezitten, worden gebracht tot het Woord, d.w.z. tot de Zoon; maar de Zoon biedt hen aan de Vader aan en de Vader verschaft hun de onsterfelijkheid. Derhalve is het niet mogelijk zonder de Geest de Zoon van God te zien en zonder de Zoon kan niemand tot de Vader naderen want het kennen van de Vader is de Zoon en het kennen van de Zoon van God komt door de heilige Geest tot stand. Door zijn genade is de heilige Geest de eerste bij het ontwaken van ons geloof en Hij staat ook aan het begin van het nieuwe leven dat hierin bestaat: 'de Vader en Hem die Hij gezonden heeft, Jezus Christus, kennen' (Joh. 17,3). Bij de openbaring van de personen van de heilige Drie-eenheid is Hij echter de laatste. De heilige Gregorius van Nazianze, 'de theoloog', verklaart deze voortgang door de pedagogie van de goddelijke 'genadige welwillendheid' Het Oude Testament verkondigde openlijk de Vader, maar sprak over de Zoon in meer bedekte termen. Het Nieuwe Testament heeft de Zoon en een glimp van de godheid van de Geest laten zien. Nu heeft de Geest burgerrecht onder ons verworven en gunt ons een duidelijker zicht op Hem. Het was immers niet verstandig openlijk de Zoon te verkondigen, toen men nog niet de godheid van de Vader beleed en, toen de godheid van de Zoon nog niet aanvaard werd, de heilige Geest eraan toe te voegen als een bijkomende last, om een enigszins gewaagde uitdrukking te gebruiken (...) Het is door dit stap voor stap vooruitgaan en het voortschrijden 'van heerlijkheid naar heerlijkheid' dat het licht van de Drieëenheid helderder zal schijnen. Geloven in de heilige Geest houdt dus in belijden dat de heilige Geest één van de personen van de heilige Drieëenheid is: één in wezen met de Vader en de Zoon; 'die met de Vader en de Zoon tezamen wordt aanbeden en verheerlijkt'. Daarom is er in de trinitaire 'theologie' sprake geweest van het goddelijk mysterie van de heilige Geest. Het zal hier derhalve slechts gaan over de heilige Geest, in zoverre Hij deel uitmaakt van het goddelijk 'heilsplan'. Samen met de Vader en de Zoon is de heilige Geest werkzaam vanaf het begin van het heilsplan voor ons tot aan zijn voltooiing. Maar het is in de 'eindtijd', die begon met de verlossende menswording van de Zoon, dat Hij geopenbaard en geschonken wordt, erkend en ontvangen als persoon. Dan zal dat goddelijk heilsplan, voltooid in Christus, 'de Eerstgeborene' en hoofd van de nieuwe schepping, gestalte kunnen krijgen onder de mensen door de uitstorting van de Geest: de kerk, de gemeenschap van de heiligen, de vergeving van de zonden, de verrijzenis van het lichaam, het eeuwig leven.

waarop ik concludeer: niets nieuws onder de zon, de EB van McGrath leert wat de Kerk altijd al leerde.

---

Samengevoegd:

De EB leert

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:03:17 schreef Raido het volgende: 4. De noodzaak van de persoonlijke bekering 'De EB onderstreept het belang van een levend en persoonlijk geloof. God vraagt van ons een persoonlijke bekering: dat we ons leven aan Hem toevertrouwen en dat we met Hem een levende relatie aangaan. Het geloof is meer dan het principieel aannemen van bepaalde waarheden. Het levend geloof treft de mens in het diepst van zijn hart en heeft van daaruit een onstuitbare invloed op de rest van zijn leven. Deze nieuwe levenswandel wordt gekenmerkt door de vrucht van de Geest als het gaat om karakter (Galaten 5:22-23[2]) en een 'honger naar gerechtigheid' in al het doen en laten. Jakobus schreef hierover dat alleen dit de reine zuivere godsdienst is: 1) het zich in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven, en 2) het bijstaan van weduwen en wezen in hun nood: \"wel in de wereld maar niet van de wereld\".'

daar stelt de katholieke Kerk tegenover

Quote:

'Christen, erken uw waardigheid. Aangezien u nu deel hebt aan de goddelijke natuur, onteer u niet door terug te keren naar de aftakeling van uw vroeger leven. Roep u in herinnering tot welk Hoofd u behoort en van welk Lichaam u lid bent. Herinner u dat u ontrukt bent aan de macht van de duisternis om te worden overgebracht naar het licht en het Koninkrijk van God'. Het Symbolum van het geloof heeft de grootheid beleden van de weldaden van God voor de mens in het werk van zijn schepping en meer nog door de verlossing en heiligmaking. Wat het geloof belijdt, verlenen de sacramenten: door 'de sacramenten waardoor zij zijn wedergeboren' zijn de christenen tot 'kinderen van God' (Joh. 1,12) ; (1 Joh. 3,1) geworden en 'krijgen zij deel aan Gods eigen wezen' (2 Petr. 1,4). Doordat zij gelovig hun nieuwe waardigheid erkennen, zijn de christenen geroepen voortaan een 'leven te leiden dat het evangelie van Christus waardig is' (Fil. 1,27). Door de sacramenten en het gebed ontvangen zij de genade van Christus en de gaven van zijn Geest, die hen hiertoe in staat stellen. Christus Jezus heeft altijd gedaan wat de Vader behaagde. Hij heeft steeds geleefd in volmaakte gemeenschap met Hem. Ook zijn leerlingen worden uitgenodigd om te leven onder het oog van de Vader 'die in het verborgene ziet', om volmaakt te worden, zoals de 'Vader in de hemel volmaakt is' (Mt. 5,47). Aangezien de christenen bij Christus zijn ingelijfd door het doopsel, zijn zij 'dood voor de zonde en levend voor God in Christus Jezus' (Rom. 6,11). Op deze wijze nemen zij deel aan het leven van de Verrezene. In navolging van Christus en in vereniging met Hem, kunnen de christenen 'navolgers van God' zijn 'zoals geliefde kinderen past' en 'een leven van liefde leiden' (Ef. 5,1), door hun gedachten, woorden en werken in overeenstemming te brengen met 'de gezindheid die ook Christus Jezus bezielde' (Fil. 2,5) en door zijn voorbeeld na te volgen. 'Gerechtvaardigd in de naam van de Heer Jezus Christus en door de Geest van onze God' (1 Kor. 6,11) en 'geheiligd in Christus Jezus, tot een heilig leven bestemd' (1 Kor. 1,2), zijn de christenen 'een tempel van de heilige Geest' geworden. Deze 'Geest van de Zoon' leert hun te bidden tot de Vader en, doordat Hij hun leven geworden is, laat Hij hen ook leven volgens de Geest om 'de vrucht van de Geest' (Gal. 5,22) voort te brengen door een werkdadige liefde. De heilige Geest geneest de wonden van de zonde en vernieuwt ons innerlijk door een geestelijke herschepping (Ef. 4,23), Hij verlicht en versterkt ons om te leven als 'kinderen van het licht' (Ef. 5,8) door 'goedheid, gerechtigheid en waarheid' in alles (Ef. 5,9). De weg van Christus 'leidt tot het leven', een weg die daarmee in strijd is 'voert tot de ondergang' (Mt. 7,13). De parabel uit het Evangelie over de twee wegen blijft voortdurend aanwezig in de katechese van de kerk. Hij duidt op het belang van de zedelijke beslissingen voor ons heil. 'Twee wegen zijn er, een tot het leven en een tot de dood, maar er is veel verschil tussen de beide wegen'. Het is van belang in de katechese, in volle helderheid, de vreugde en de vereisten van de weg van Christus te doen kennen. De katechese van het 'nieuwe leven' (Rom. 6,4) in Hem zal omvatten - een katechese over de heilige Geest, innerlijke Leermeester van het leven naar Christus' voorbeeld, aangename gast en vriend die het nieuwe leven inspireert, leidt, zuivert en versterkt; - een katechese over de genade, want juist door de genade worden wij gered en door de genade kunnen onze werken ook vrucht dragen voor het eeuwig leven; - een katechese over de zaligsprekingen, want de weg van Christus is samengevat in de zaligsprekingen, de enige weg naar de eeuwige gelukzaligheid waarnaar het hart van de mens verlangt; - een katechese over zonde en vergeving, want zonder zichzelf zondaar te weten, kan de mens de waarheid over zichzelf niet kennen, wat een voorwaarde is voor een juiste handelwijze. En zonder het aanbod van de vergeving zou hij deze waarheid niet kunnen verdragen; - een katechese over de menselijke deugden, die de schoonheid en aantrekkelijkheid van de juiste gesteldheid voor het goede laat inzien; - een katechese over de christelijke deugden van geloof, hoop en liefde, die zich op grootmoedige wijze laat bezielen door het voorbeeld van de heiligen; - een katechese over het dubbele gebod van de liefde, dat ontvouwd wordt in de tien geboden; - een katechese over de kerk, want in de veelzijdige uitwisseling van 'geestelijke goederen' in de 'gemeenschap van de heiligen' kan het christelijk leven groeien, zich ontplooien en doorgegeven worden. Het eerste en het laatste oriëntatiepunt van deze katechese zal altijd Jezus Christus zelf zijn, die 'de weg, de waarheid en het leven' (Joh. 14,6) is. Door in geloof naar Hem te kijken kunnen zij die in Christus geloven, hopen dat Hijzelf in hen zijn beloften tot vervulling brengt en dat zij door Hem te beminnen met de liefde waarmee Hij hen heeft liefgehad, in staat zijn de werken te volbrengen die overeenstemmen met hun waardigheid: Ik vraag u te bedenken dat onze Heer Jezus Christus waarlijk uw hoofd is en dat u een van zijn ledematen bent. Hij is voor u wat het hoofd is voor de ledematen: alles wat van Hem is, is van u: zijn geest, zijn hart, zijn lichaam, de ziel en alle vermogens. U dient ze te gebruiken alsof ze van uzelf zijn, opdat u door Hem te dienen. Hem looft, bemint en verheerlijkt. U bent echter ook voor Hem wat het lidmaat voor het hoofd is; daarom verlangt Hij vurig van al uw vermogens gebruik te maken alsof ze van Hem zijn, om de Vader te dienen en te verheerlijken. Voor mij is leven Christus (Fil. 1,21).

waarop ik concludeer: niets nieuws onder de zon, de EB van McGrath leert wat de Kerk altijd al leerde.

---

Samengevoegd:

De EB leert

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:03:17 schreef Raido het volgende: 5. De prioriteit van evangelisatie 'De overtuiging dat de zonde scheiding maakt tussen God en de mens, en dat alle mensen zondigen, en dat we van zonden kunnen worden bevrijd door overgave aan de verlossing van Christus en de vrede die we als gelovigen mogen ervaren in Hem, zijn de belangrijkste drijfveren voor evangelisatie. Een christen met een levend geloof beseft dat hij dit niet voor zichzelf mag houden, maar dat er een wereld is die verloren gaat en dat hij daar conform de grote opdracht in Matteüs 28:19-20[3] een rol in heeft door zijn geloof uit te dragen. En niet alleen door woordelijke getuigenis maar vooral door zijn/haar levenswandel die, als het goed is, getekend is door liefde en mededogen voor vooral ook de 'onbekeerde' medemens.'

daar stelt de katholieke Kerk tegenover

Quote:

Het doorgeven van het christelijk geloof betekent allereerst de verkondiging van Jezus Christus om de mensen zo tot het geloof in Hem te brengen. Vanaf het begin hebben de eerste leerlingen het vurig verlangen gehad Christus te verkondigen: 'Het is voor ons onmogelijk niet te spreken over hetgeen wij gezien en gehoord hebben' (Hand. 4,20). En zij nodigen de mensen van alle tijden uit te delen in de vreugde van hun gemeenschap met Christus: 'Wij hebben het gehoord en met eigen ogen gezien; wij hebben het aanschouwd en onze handen hebben het aangeraakt - daarover spreken wij, over het woord dat leven is. Want het leven is verschenen; het eeuwige leven dat bij de Vader was, heeft zich aan ons geopenbaard, wij hebben het gezien, wij getuigen ervan, wij maken het u bekend. Wat wij gezien en gehoord hebben, dat verkondigen wij ook aan u, opdat gij gemeenschap moogt hebben met ons. En onze gemeenschap is er een met de Vader en met Jezus Christus, zijn Zoon. En wij schrijven dit om ons aller vreugde volkomen te maken' (1 Joh. 1,1-4). 'In het middelpunt van het geloofsonderricht vinden wij in wezen één persoon: die van Jezus van Nazaret, enige Zoon van de Vader (...), die voor ons geleden heeft en gestorven is en die nu, verrezen, met ons voor altijd leeft (...). Het geloof onderrichten (...) wil zeggen: in de persoon van Christus heel het eeuwige heilsplan van God onthullen. Dat wil zeggen: de betekenis van de daden en de woorden van Christus, van de door Hem gestelde tekenen trachten te begrijpen'. Het doel van het geloofsonderricht is: 'De mensen tot de gemeenschap met Jezus Christus te brengen (...); Hij alleen immers kan ons leiden naar de liefde van de Vader in de Geest en ons laten delen in het leven van de allerheiligste Drie-eenheid'. 'In het geloofsonderricht moet Christus, het mensgeworden Woord en de Zoon van God, onderwezen worden, al het andere enkel, in zoverre het naar Hem verwijst; en alleen Christus leert, en ieder ander doet dit, in zoverre hij zijn woordvoerder of tolk is en Christus door zijn mond spreekt (...). Ieder die het geloof onderricht, zou op zichzelf het mysterieuze woord van Jezus moeten kunnen toepassen: 'Mijn leer is niet van Mij, maar van Hem die Mij gezonden heeft' (Joh. 7,16)'. Hij die geroepen wordt 'Christus te onderrichten' moet daarom allereerst proberen 'die alles te boven gaande winst die het kennen van Christus is' te zoeken; men moet 'bereid zijn alles te verliezen (...) om Christus te winnen en één te zijn met Hem' en om 'Hem te kennen, de kracht van zijn opstanding gewaar te worden en de gemeenschap met zijn lijden, steeds meer op Hem te lijken in zijn sterven om eens te mogen komen tot de wederopstanding uit de doden' (Fil. 3,8-11). Het is uit deze op liefde gebaseerde kennis van Christus dat het verlangen voortkomt Hem te verkondigen, te 'evangeliseren', en anderen te brengen tot het 'ja' van het geloof in Jezus Christus. Maar tegelijkertijd doet zich de behoefte gevoelen dit geloof steeds beter te leren kennen. Hiertoe zullen allereerst de belangrijkste benamingen waarmee Jezus aangesproken wordt, vermeld worden, in overeenstemming met de volgorde van de geloofsbelijdenis: Christus, Zoon van God, Heer. De geloofsbelijdenis belijdt vervolgens de belangrijkste geheimen van het leven van Christus: die van zijn menswording, die van zijn Pasen, en tenslotte die van zijn verheerlijking.

waarop ik concludeer: niets nieuws onder de zon, de EB van McGrath leert wat de Kerk altijd al leerde.

---

Samengevoegd:

De EB leert

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:03:17 schreef Raido het volgende: 6. Het belang en de praktijk van de christelijke gemeenschap 'Het christelijk geloof is, in tegenstelling tot de toenemende individualisering in de samenleving, geen individueel gebeuren. De gemeenschap met andere christenen is van levensbelang. Alleen al vanuit sociologisch oogpunt is het van belang omdat mensen met een overeenkomstige levensstijl elkaar hierin kunnen helpen en stimuleren vol te houden. Natuurlijk is er meer. De gemeenschap van de gelovigen is niet zomaar een club of vereniging, ze vormt het lichaam van Christus in deze wereld. Ten behoeve van dit lichaam zijn de verschillende leden door de Heilige Geest toegerust met genadegaven zodat ieder een eigen taak kan vervullen in de gemeente.'

daar stelt de katholieke Kerk tegenover

Quote:

'Voorzeker, in alle tijden en bij alle volken is een ieder die de Heer vreest en de gerechtigheid beoefent, aan God welgevallig. God heeft het echter behaagd de mensen niet afzonderlijk, zonder enig onderling verband, te heiligen en te redden, maar hen tot een volk te maken dat Hem naar waarheid zou erkennen en in heiligheid zou dienen. Daarom heeft Hij het volk van Israël tot zijn volk uitverkoren, er een verbond mee gesloten en het geleidelijk onderwezen (...). Dit alles echter is geschied ter voorbereiding en voorafbeelding van het nieuwe en volmaakte Verbond dat in Christus zou worden gesloten (...). Dit Nieuwe Verbond heeft Christus ingesteld, namelijk het Nieuwe Testament in zijn bloed. Uit joden en heidenen heeft Hij een volk geroepen dat niet naar het vlees, maar in de Geest tot een eenheid zou uitgroeien'. Het volk van God heeft bepaalde kenmerken die het duidelijk onderscheiden van alle religieuze, etnische, politieke of culturele groeperingen in de geschiedenis: - Het is het volk van God: God hoort eigenlijk tot geen enkel volk, maar Hij heeft zich een volk verworven uit hen die vroeger geen volk vormden: 'een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie' (1 Petr. 2,9). - Men wordt lid van dit volk niet door een lichamelijke geboorte, maar door 'wedergeboorte', 'uit water en geest' (Joh. 3,3-5), d.w.z. door het geloof in Christus en het doopsel. - Dit volk heeft als Hoofd Jezus Christus (Gezalfde, Messias): omdat dezelfde zalving, de heilige Geest, zich vanuit het Hoofd in het lichaam verspreidt, is het 'het messiaans volk'. - 'De toestand van dit volk is de waardigheid van de vrijheid van de kinderen van God, in wier harten de heilige Geest woont als in een tempel'. - Zijn wet is het nieuwe gebod lief te hebben, zoals Christus zelf ons heeft liefgehad. Dit is de 'nieuwe' wet van de heilige Geest' (Rom. 8,2) ; (Gal. 5,25). - Zijn zending is het zout der aarde en licht der wereld te zijn. 'Het is voor heel de mensheid een zeer krachtige kiem van eenheid, hoop en heil'. - Zijn bestemming is tenslotte 'het koninkrijk Gods. Het rijk dat door God zelf op aarde begonnen is en steeds verder verbreid moet worden, totdat het op het einde der tijden ook door Hem zelf voltooid wordt'. De vergelijking van de kerk met een lichaam werpt een licht op de innige band tussen de kerk en Christus. Zij is niet alleen rondom Hem verzameld; zij is in Hem, in zijn lichaam verenigd. Drie aspecten van de kerk, als lichaam van Christus, dienen hier in het bijzonder naar voren gebracht te worden: de eenheid van alle leden onderling door hun vereniging met Christus; Christus als hoofd van het lichaam; de kerk als bruid van Christus.

waarop ik concludeer: niets nieuws onder de zon, de EB van McGrath leert wat de Kerk altijd al leerde.

[audacity 0]

@Diakio: komen die teksten uit de KKK? Ben wel nieuwschierig waar je die compacte samenvattingen vandaan haalt.

@Raido: heb je trouwens een bronvermelding voor de OP?

[diakio 0]

Alles overziende, de reactie van Raido mee nemende, kan er imho slechts één conclusie worden getrokken: ofwel de EB laat zich niet onderscheiden van andere christelijke kerken, geloofsgemeenschappen en stromingen, inclusief de katholieke Kerk van 20 eeuwen, ofwel "het evangelisch credo van McGrath" is onvolledig.

En dáár zit imho het addertje onder het oecumenische gras. Het is niet wat McGrath zegt, maar wat McGrath nalaat te zeggen.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 13:01:10 schreef Marlies het volgende: @Diakio: komen die teksten uit de KKK? Ben wel nieuwschierig waar je die compacte samenvattingen vandaan haalt.

De CKK, inderdaad. Ik zou ook wel uit conciliedocumenten e.d. kunnen citeren, maar dan zou ik al snel tien keer zoveel tekst hebben.

[Raido 0]

Quote:

Alles overziende, de reactie van Raido mee nemende, kan er imho slechts één conclusie worden getrokken: ofwel de EB laat zich niet onderscheiden van andere christelijke kerken, geloofsgemeenschappen en stromingen, inclusief de katholieke Kerk van 20 eeuwen, ofwel "het evangelisch credo van McGrath" is onvolledig.

Ik denk dat het laatste niet het geval is, maar eerder het eerste. Je moet het denk ik zien binnen de historische context als verweer tegen modernistische en/of vrijzinnige invloeden in het protestantisme waarbij deze 6 punten in meer of mindere mate zijn afgezwakt.

[diakio 0]

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 13:25:04 schreef Raido het volgende: [...]Ik denk dat het laatste niet het geval is, maar eerder het eerste. Je moet het denk ik zien binnen de historische context als verweer tegen modernistische en/of vrijzinnige invloeden in het protestantisme waarbij deze 6 punten in meer of mindere mate zijn afgezwakt.

De soms wat vermoeide, soms wat geïrriteerde reacties van Olorin suggereren inderdaad het eerste. Maar dan blijft het punt dat als de EB zich zou laten definieren in haar geloof door dit "credo van McGrath", en dit zowel voor jou als bevindelijk gereformeerde, als voor mij als bevindelijk orthodox-mystiek katholiek geen enkele tegenspraak oproept, er opnieuw maar één conclusie mogelijk is:

ofwel jij en ik geloven hetzelfde, ofwel die McGrath is toch echt niet volledig.

Ik denk toch het laatste: er is veel waar McGrath cum suis vermoedelijk niet voor willen tekenen in mijn geloof, en het zou me verbazen als dat tussen McGrath cum suis en jouw geloof niet net zo is.

[Raido 0]

Quote:

Ik denk toch het laatste: er is veel waar McGrath cum suis vermoedelijk niet voor willen tekenen in mijn geloof, en het zou me verbazen als dat tussen McGrath cum suis en jouw geloof niet net zo is.

Het zijn 6 relatief korte 'kreten' die binnen het protestantisme/anglicana 6 duidelijke punten zijn, omdat er binnen die traditie (of twee) daar veel verschillen in zijn. Met deze 6 punten in je hand kun je wel iets duidelijk maken..

Echter zegt het verder heel weinig over de verdere conclusies die getrokken kunnen worden op basis van deze 6 punten. Schriftopvatting mag dan in naam hetzelfde zijn, we benaderen de Schrift(en) dan misschien hetzelfde, katholieken hebben naast/op basis/volgend uit/op ook nog de Traditio wat de uitwerking toch nét iets anders maakt.

[Olorin 154]

Eerlijk gezegd heb ik het voor mezelf sinds kort opgegeven hier nog iets over te gaan opschrijven over evangelicalisme of andere onderwerpen op dit forum wat verder gaat dan een persoonlijke muzieksmaak oid. Dus ben niet van plan hier nou intensief aan deel te nemen, want ik zie het als tijdsverspilling.

Maar goed, ik zal een paar dingen toelichten, uit waardering voor bepaalde users waaronder de topic starter.

Eigelijk zou je voor McGrath's visie wbt evangelicalisme het boek 'toekomst voor het christelijk geloof' moeten lezen. Dat boek gaat in z'n totaliteit over het evangelicalisme. En dat is wat meer tekst dan die paar pagina's uit 'Christian theology'. Verder zeg ik er wel bij dat ik maar een stukje ervan gelezen heb, ik heb het niet uit.

Nu lees ik al reacties van 'hé, dat geloof ik ook!'. Dûh, zit er dik in ja. At least het grootste deel van het orthodox protestantisme valt er onder.

Diakio zegt het ook te geloven als katholiek zijnde. McGrath stelt zelf ook binnen de RKK er evangelicalisme als beweging bestaat. Ik zelf ben het voor zover ik het kan overzien wat terughoudender over, want mijn impressie van 'Het soevereine gezag van de Schrift' is m.i. (zeker als ik er wat meer over lees) toch een wat protestantse visie er op. Maar mijn inzichten zijn natuurlijk niet onfeilbaar, maar dat is de indruk, zeker als ik kijk naar aspecten die McGrath secondair noemt. Als ik dat op katholieke dogmatiek betrek lijkt me dat te wringen.

Vervolgens lees ik bij Diakio dingen als 'niets nieuws onder de zon'. Dan zul je het goed met McGrath kunnen vinden denk ik. McGrath leert ook niets, McGrath probeert iets te beschrijven wat al bestaat. Dat is nou precies waar McGrath over uitweidt in de ontstaansgeschiedenis: Voor de reformatie kwam al evangelicalisme in de RKK voor. Alleen tijdens de reformatie werd het met argwaan aangezien. Verder heeft het in de heiligingsbeweging van Wesley wel weer een bloei gemaakt en heeft het wellicht de 'moderne vorm' gekregen tot zoals we het nu kennen. Punt is, McGrath stelt niet dat mensen plots het licht zagen.

Is dan iedere christen evangelical?

Nee, dat niet. Vanuit McGrath's uiteenzettingen vallen vrijzinnige protestanten af. Verder zie ik dat high church anglicanen er niet onder vallen. En vanuit mijn zeer beperkte kennis er over en is de RKK niet evangelicaal. Al sluit McGrath een evangelicale stroming binnen katholisisme iig niet uit. Verder zijn niet alle orthodoxe protestanten evangelicaal. Weer vanuit mijn beperkte perspectief valt de ger.gem er niet onder. En binnen de PKN is het een beweging, maar valt ook niet iedereen er onder.

Oja, kerken die zich 'evangelisch' noemen, die kunnen heel veel redenen daarvoor hebben. Uit wat die kerk is, blijkt wel of ze evangelicaal zijn. Een groot deel is dat trouwens wel. Maar ik denk dat bepaalde neo charismatische groepen dat niet zijn. McGrath geeft op dat punt ook ergens in een boek kan punten waar dat idd kan conflicteren.

Verder wil ik stellen dat McGrath bij evangelicalisme heeft over een theologische richting en een spiritualiteit.

Ik denk zelf dat het daar ook draait om onder meer dat aspect van persoonlijke bekering en relatie met God.

Verder stelt McGrath dat Evangelicalisme een vorm van oecumene is en dat er een natuurlijke affiniteit bestaat tussen evangelicalen. Daarnaast wordt binnen het evangelicalisme geen enkele vorm van ecclesiologie als normatief beschouwd, terwijl elementen uit het nieuwe testament en de traditie wel hoog gehouden worden. Daar wil ik wel ff nadruk op leggen, omdat zo'n zin uitnodigt gelijk conclusies er aan te verbinden die dus niet het geval zijn. Wellicht daarbij goed de anglicaanse kerk in gedachten houden(!) (en ff die mogelijke scheuringsproblematiek dan ff vergeten ).

En nog een punt waar ik al naar hinte:

MCgrath noemt zelf 4 punten:

- Gezag en de toereikendheid van de Schrift.

- Verlossing door de kruisdood van Christus als enige bron van redding en hoop.

- De noodzaak van persoonlijke bekering en wedergeboorte als levensveranderende religieuze ervaring.

- Noodzaak van evangelisatie

Waar vervolgens onder staat:

'Doorgaans worden andere zaken van secondair belang geacht, als dingen waar verschillend over gedacht kan worden.'

Daarbij vul ik ff aan de nadruk op het woord secondair, dat is een graditie, er staat niet dat het dus onbelangrijke zaken zijn. En dat anders over denken moet gezien worden in het kader van evangelicalisme, niet dus dat in de denominatie dan zelf iedereen z'n eigen mening maar moet hebben, want dat staat er dus niet. Zie daarvoor mijn eerdere opmerking in deze post.

Goed, en als mensen dan denken 'he dat komt bekend voor'. Nou, leuk voor je... Besef dat het dus niet voor het hele christendom op gaat en evangelicalisme al een redelijk tijdje bestaat en situaties in de kerk niet altijd waren zoals nu.

Verder hoop ik dat die misplaatste panische angst van sommige mensen eens over gaat. O help! Evangelischen rukken in mijn kerk op! AAAH!

Bedenk dan dus welke definitie 'evangelisch' in dit verband is. Oprukkende evangelicalisme is dat er gereformeerde kerken lid zijn van de evangelische alliantie. En ik denk de participatie aan de EO ook een voorbeeld aan evangelicalisme is. En ik ben totaal niet thuis in de alpha cursus, maar ik denk dat alphacursus in de GKV ook een voorbeeld is. En evangelicalisme participeerd ook in het proberen de PKN op een orthodox spoor te zetten. Doen ze natuurlijk niet alleen natuurlijk. Ik denk dat vooral het apsect spiritualiteit in dat geval meer zichtbaar is, zeker in vergelijking met andere orthodoxen, aangezien die de meeste leerstellingen ook wel zullen onderschrijven.

Waar evangelicalisme in die context dus niet over gaat is dat er opeens volwassendoop zou moeten worden ingevoerd, of dat je een charismatische beweging in de kerk hebt.

Dat maakt niet onderdeel uit van het evangelicaal gedachtengoed. Kan best zijn dat er mensen zijn die er voor zijn, maar staat er wel los van. Hoogstens dan dat het elementen zijn die je bij andere evanglicalen kunt tegen komen, bij dan dus bepaalde evangelische gemeenten enzo. Maar dat is niet het issue lijkt me. Wees dan afkering tegen die beweging om de juiste redenen, niet de onjuiste redenen. Al is het voor tegenstanders erg makkelijk er van alles en nog wat bij te halen om hun stelling kracht bij te zetten...

En dit topic heet evangelicaal gereformeerd, je hebt ook evangelicaal anglicaans (zoals McGrath is), evangelicaal pinkster/evangelisch als ik, evangelicaal methodistisch, evangelicaal weet ik wat...

Quote:

1. Schriftgezag, is hooguit een issue in de NGK en de PKN (Olorin als evangelical geloofd in de evolutie iets wat in de CGK en GKv nog steeds valt onder schriftkritiek)..

Wat McGrath betreft zit daar een verschil. McGrath heeft het over bijbelkritiek. Hij loopt evangelicalisme af te zetten tegen fundamentalisme en stelt dat evangelicalisme in principe tekstkritiek aanvaardt, met voorbehoud dat men er verantwoordelijk mee omgaat, en erkent de variatie aan literaire vormen in de Schrift.

McGrath rekent zelf (vanuit ook zijn achtergrond bekeken, wat hij gelooft) dus letterlijkheid van genesis gedoe niet onder schriftkritiek, maar dus over dat aspect van die literaire vormen.

Hmm, is het toch een lange post geworden.

En als het warrig en onduidelijk klinkt: that's me...

[diakio 0]

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 13:57:29 schreef Raido het volgende: [...]Het zijn 6 relatief korte 'kreten' die binnen het protestantisme/anglicana 6 duidelijke punten zijn, omdat er binnen die traditie (of twee) daar veel verschillen in zijn. Met deze 6 punten in je hand kun je wel iets duidelijk maken.. Echter zegt het verder heel weinig over de verdere conclusies die getrokken kunnen worden op basis van deze 6 punten. Schriftopvatting mag dan in naam hetzelfde zijn, we benaderen de Schrift(en) dan misschien hetzelfde, katholieken hebben naast/op basis/volgend uit/op ook nog de Traditio wat de uitwerking toch nét iets anders maakt.

Dat bedoel ik. En ik vermoed, maar ik ga nu pas het bericht van de Grijze Tovenaar lezen, dat hetzelfde waar is voor de EB.

Bevindelijk gereformeerden, orthodox-mystiek katholieken, evangelicalen, ze zullen elkaar op héél veel punten kunnen vinden vermoed ik. Maar alledrie blijven ze onderscheiden van de andere twee. Vermoed ik.

[Sacerdos 0]

Evangelicaal gereformeerd zijn is al zo waanzin daar als een gereformeerde dat wil zijn slaan ze altijd door en worden dan lid van een extreme pinkstergroep/volle evangelie.

Een echte gereformeerde wil gewoon gereformeerd zijn( en moeten niks van het bovengenoemde hebben) en meer niet.

Heel deze draad is en blijft vreemd en onzuiver.

cijferindicatie 0.

[diakio 0]

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 14:04:01 schreef Olorin het volgende: Eerlijk gezegd heb ik het voor mezelf sinds kort opgegeven hier nog iets over te gaan opschrijven over evangelicalisme of andere onderwerpen op dit forum wat verder gaat dan een persoonlijke muzieksmaak oid. Dus ben niet van plan hier nou intensief aan deel te nemen, want ik zie het als tijdsverspilling.

nietes. Je hebt gewoon een dipje, hebben we allemaal wel eens

Quote:

Diakio zegt het ook te geloven als katholiek zijnde. McGrath stelt zelf ook binnen de RKK er evangelicalisme als beweging bestaat. Ik zelf ben het voor zover ik het kan overzien wat terughoudender over, want mijn impressie van 'Het soevereine gezag van de Schrift' is m.i. (zeker als ik er wat meer over lees) toch een wat protestantse visie er op. Maar mijn inzichten zijn natuurlijk niet onfeilbaar, maar dat is de indruk, zeker als ik kijk naar aspecten die McGrath secondair noemt. Als ik dat op katholieke dogmatiek betrek lijkt me dat te wringen.

Ik denk dat er onwaarschijnlijk veel verwijdering is gecreëerd tussen christenen, door dogmatisch-theologische fijnslijperij JUIST waar het gaat om de positie van de Schrift. Tegelijk valt mij dan weer op dat als ik een lijstje ga maken van mensen die, gezien hun uitspraken op dit forum, dicht bij mij staan qua geloof, daarop een bevindelijk gereformeerde en een evangelicaal bijzonder hoog op mijn lijstje staan.

Het kost me geen moeite om scherpe debatten aan te gaan over theologische fijnslijperij, maar wat me inmiddels wel duidelijk is geworden, is dat dat helemaal nergens toe dient.

Natuurlijk, als ik dat wil, kan ik 1001 onderwerpen vinden om, bijvoorbeeld, tussen jou en mij te plaatsen. En voor Raido kan ik weer 1001 andere onderwerpen vinden. Maar wat boeit het ten diepste? Of de slang pootjes had of niet, of de werken uit het geloof een uiting zijn van dat geloof of dat de werken uit het geloof bijdragen aan het heil, het is allemaal best boeiend, maar als er iets is dat ik de afgelopen jaren heb mogen leren van zowel gereformeerde fora, als katholieke, als oecumenische, als vanuit veel andere bronnen, dan is het dat ik me nader voel bij hen die in de monastiek-mystieke geloofstraditie staan (bevindelijken, "ouderwetse" evangelicalen, etc.) dan bij mijn kerkgenoten die daar niets van moeten hebben.

Quote:

Vervolgens lees ik bij Diakio dingen als 'niets nieuws onder de zon'. Dan zul je het goed met McGrath kunnen vinden denk ik. McGrath leert ook niets, McGrath probeert iets te beschrijven wat al bestaat. Dat is nou precies waar McGrath over uitweidt in de ontstaansgeschiedenis: Voor de reformatie kwam al evangelicalisme in de RKK voor. Alleen tijdens de reformatie werd het met argwaan aangezien. Verder heeft het in de heiligingsbeweging van Wesley wel weer een bloei gemaakt en heeft het wellicht de 'moderne vorm' gekregen tot zoals we het nu kennen. Punt is, McGrath stelt niet dat mensen plots het licht zagen.

Dat was mijn punt ook een beetje Dat wat jij "evangelicalisme in de RKK" noemt, is, denk ik, de mystieke stroming binnen de RKK, die altijd marginaal is gebleven, maar altijd het zout in de pap is geweest, en die de directe fundering van de bevindelijke stroming in de gereformeerde kring is.

Quote:

Is dan iedere christen evangelical? Nee, dat niet. Vanuit McGrath's uiteenzettingen vallen vrijzinnige protestanten af. Verder zie ik dat high church anglicanen er niet onder vallen. En vanuit mijn zeer beperkte kennis er over en is de RKK niet evangelicaal.

Ik lees dat je geen serieuze inhoudelijke gesprekken meer wil voeren op credible, maar mocht je daar op enig moment anders over gaan denken, dan zou ik dit wel een boeiend onderwerp vinden om samen eens te exploreren.

[audacity 0]

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 14:30:36 schreef Sacerdos het volgende: Evangelicaal gereformeerd zijn is al zo waanzin daar als een gereformeerde dat wil zijn slaan ze altijd door en worden dan lid van een extreme pinkstergroep/volle evangelie. Een echte gereformeerde wil gewoon gereformeerd zijn( en moeten niks van het bovengenoemde hebben) en meer niet. Heel deze draad is en blijft vreemd en onzuiver. cijferindicatie 0.

ik denk dat jij deze draad moet lezen voor je reageert, want jouw reactie slaat kant nog wal

[Raido 0]

Ik ben al een tijd (jaar ofzo) druk dingen aan het kijken die ik vind op de site van The Gospel Coalition (http://www.gospelcoalition.org). Het Reformatorisch Dagblad schrijft daar over, ik citeer een stukje om een evangelicale plaatsbepaling te maken van die site

Tim Keller is een van de oprichters van The Gospel Coalition, een initiatief van reformatorische evangelicalen dat vorig jaar van start ging. De coalitie is verontrust over ontwikkelingen onder de evangelicalen, wil een Bijbelgetrouwe prediking bevorderen en legt tevens nadruk op gemeentestichting en sociale en culturele betrokkenheid.

Voor het 'referaat' over Gospel Centered Ministry heeft mij toen behoorlijk aan het denken gezet. Ik herken mij er namelijk nogal sterk in, vooral qua overtuiging. Daarnaast is er in Amerika 'kerkscheurinkje' geweest in de Netherlands Reformed Congregations (GG in de USA dus) en daar is de Heritage Reformed uit voortgekomen met Ds. Joël R. Beeke persoonlijk zie ik hem als evangelical. Zijn preken staan online (http://www.sermonaudio.com/hnrc) ik kijk een beetje uit naar de Nederlandse opleving van dit soort 'reformed evangelicalism'

Persoonlijk heb ik het gevoel dat dit soort ideeën nogal sterk leven onder reformatorisch opgevoede jongeren (reformatorisch als in 'bevindelijk-gereformeerd/hervormd-gereformeerd'), maar die het bevindelijke té bevindelijk/mystiek vinden, door veel contacten met vrienden die kerkmuren heel graag zien wegvallen én op een andere manier gereformeerd zijn dan in de GKv waar ze helaas (vanuit semibevindelijk-perspectief) een moeilijk te verkroppen doopopvatting hebben. Als ik zo kijk naar mensen die ik ken in de CSFR-hoek (Studentenvereniging, volgende week heb ik mijn introweek) en bijvoorbeeld de Heartcry conferenties.

Quote:

Nee, dat niet. Vanuit McGrath's uiteenzettingen vallen vrijzinnige protestanten af. Verder zie ik dat high church anglicanen er niet onder vallen. En vanuit mijn zeer beperkte kennis er over en is de RKK niet evangelicaal. Al sluit McGrath een evangelicale stroming binnen katholisisme iig niet uit. Verder zijn niet alle orthodoxe protestanten evangelicaal. Weer vanuit mijn beperkte perspectief valt de ger.gem er niet onder.

Daar kan ik inkomen. De Gereformeerde Gemeenten hebben daar een te negatief cultuurbeeld voor en gaan eerder voor wereldmijding dan voor wereldmijding. Daarnaast overschaduwd de 'persoonlijke bekering' de rest, we zijn misschien te verinnerlijkt te worden ...

Quote:

Wat McGrath betreft zit daar een verschil. McGrath heeft het over bijbelkritiek. Hij loopt evangelicalisme af te zetten tegen fundamentalisme en stelt dat evangelicalisme in principe tekstkritiek aanvaardt, met voorbehoud dat men er verantwoordelijk mee omgaat, en erkent de variatie aan literaire vormen in de Schrift. McGrath rekent zelf (vanuit ook zijn achtergrond bekeken, wat hij gelooft) dus letterlijkheid van genesis gedoe niet onder schriftkritiek, maar dus over dat aspect van die literaire vormen.

Die issue speelt dus nu weer op in de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt), overigens is het wel heel zuur omdat in die hoek daar juist eigenlijk alle scheuringen daarom heen zijn onstaan.

Kwestie Geelkerken ging over de letterlijkheid van Genesis (Gereformeerde Kerk). De GKV is o.a. daarom uit de GK gegaan, ook om de letterlijkheid van Genesis. De Nederlands-Gereformeerde Kerken speelde dat ook al mee, letterlijkheid van Genesis. De Gereformeerde Kerken (hersteld) een paar jaar terug ook deels, liturgie, vrijere opvattingen over de zondag én de letterlijkheid van Genesis en nu in de GKv nog steeds.. Ik heb ergens een referaat van Professor G. Kwakkel over Schriftkritiek op mp3..

Schriftkritiek in onze kerken (GKv)

Schriftgezag

Zelfgetuigenis tot Schriftkritiek

Verder is het zo behoorlijk duidelijk, ik zal dat boek van McGrath nu maar eens echt helemaal gaan lezen. Ik heb zijn boek 'Jezus' bijna uit

[Olorin 154]

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 14:34:30 schreef diakio het volgende: [...] nietes. Je hebt gewoon een dipje, hebben we allemaal wel eens

We zullen zien.

Quote:

Ik denk dat er onwaarschijnlijk veel verwijdering is gecreëerd tussen christenen, door dogmatisch-theologische fijnslijperij JUIST waar het gaat om de positie van de Schrift. Tegelijk valt mij dan weer op dat als ik een lijstje ga maken van mensen die, gezien hun uitspraken op dit forum, dicht bij mij staan qua geloof, daarop een bevindelijk gereformeerde en een evangelicaal bijzonder hoog op mijn lijstje staan. Het kost me geen moeite om scherpe debatten aan te gaan over theologische fijnslijperij, maar wat me inmiddels wel duidelijk is geworden, is dat dat helemaal nergens toe dient. Natuurlijk, als ik dat wil, kan ik 1001 onderwerpen vinden om, bijvoorbeeld, tussen jou en mij te plaatsen. En voor Raido kan ik weer 1001 andere onderwerpen vinden. Maar wat boeit het ten diepste? Of de slang pootjes had of niet, of de werken uit het geloof een uiting zijn van dat geloof of dat de werken uit het geloof bijdragen aan het heil, het is allemaal best boeiend, maar als er iets is dat ik de afgelopen jaren heb mogen leren van zowel gereformeerde fora, als katholieke, als oecumenische, als vanuit veel andere bronnen, dan is het dat ik me nader voel bij hen die in de monastiek-mystieke geloofstraditie staan (bevindelijken, "ouderwetse" evangelicalen, etc.) dan bij mijn kerkgenoten die daar niets van moeten hebben.

Ben ik met je eens. Mijn idee is toch dat als je verdeeldheid tussen christenen wilt opheffen je een gemeenschappelijke vijand moet geven. Dan kunnen ze plots door één deur en zijn ze het met elkaar eens, haal je de vijand weg, begint de oorlog weer, op fora dan, irl liep het soms wel eens anders.

Ik had er ook wel eens op dit forum over geschreven, dat ik de kloof altijd groter ervaar dan als ik buiten fora kijk. Dat had ik bijvoorbeeld ook met de RKK, het verschil op een forum of als ik bijvoorbeeld Simonis op tv zag. Bij Simonis leek de afstand tussen christenen opeens een stuk kleiner, terwijl hem nou niet echt kan worden beschuldigd van vrijzinnigheid. En Simonis is dan een voorbeeld, maar dat heb ik toch veel vaker, een dergelijk contrast met een forum. En ik moet zeggen dat ik jou inbreng op dit forum ook waardeer, om ongeveer die zelfde reden.

Over fijnslijperij gesproken, het valt me ook op dat soms de werkelijkheid wat genuanceerder is dan users op fora soms doen overkomen.

Quote:

Dat was mijn punt ook een beetje Dat wat jij "evangelicalisme in de RKK" noemt, is, denk ik, de mystieke stroming binnen de RKK, die altijd marginaal is gebleven, maar altijd het zout in de pap is geweest, en die de directe fundering van de bevindelijke stroming in de gereformeerde kring is. [...]Ik lees dat je geen serieuze inhoudelijke gesprekken meer wil voeren op credible, maar mocht je daar op enig moment anders over gaan denken, dan zou ik dit wel een boeiend onderwerp vinden om samen eens te exploreren.

Moet zeggen dat het wel een lastig onderwerp voor me is en het dan ook nog juist onder woorden te brengen. Maar ik volg wel ff Raido's inbreng.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 14:50:22 schreef Raido het volgende: Die issue speelt dus nu weer op in de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt), overigens is het wel heel zuur omdat in die hoek daar juist eigenlijk alle scheuringen daarom heen zijn onstaan.

Zonde zeg.

Ik heb er best een uitgesproken mening over, maar zou zo'n visie m.i. geen scheuring waard vinden. Maar ja, wie ben ik.

Quote:

Verder is het zo behoorlijk duidelijk, ik zal dat boek van McGrath nu maar eens echt helemaal gaan lezen. Ik heb zijn boek 'Jezus' bijna uit

Als je "christelijke theologie" bedoeld: Het zijn maar een paar bladzijdes. Althans, over dit onderwerp dan, want het boek is verder een nogal dikke pil.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 16:12:20 schreef Olorin het volgende: Over fijnslijperij gesproken, het valt me ook op dat soms de werkelijkheid wat genuanceerder is dan users op fora soms doen overkomen.

Hier moeten we het eens een keer over hebben eigenlijk, want ik heb die indruk niet zo.

[Machiavelli 0]

Als ik de beschrijving van evangelicalen eens doorlees is dat een omschrijving die praktisch voor elke niet liberaal protestantisme van toepassing is (en als Diakio gelijk heeft ook voor katholieken)en is het enigzins een inhoudsloze term daardoor omdat er eigenlijk niets instaat over hoe dat doorwerkt in doctrine en praxis.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 18:22:06 schreef Pius_XII het volgende: [...] Hier moeten we het eens een keer over hebben eigenlijk, want ik heb die indruk niet zo.

Eigenlijk heb ik de indruk dat het per onderwerp, user en discussie nogal verschilt.