Ik kan geen meisje vinden

[Skippy 0]

Quote:

Op zaterdag 21 augustus 2010 22:12:22 schreef F1Tim het volgende: Volgende maand begin ik doctoraatsstudies in Leuven, wat dus een nieuwe start betekent. Mogelijk ook de laatste kans om iemand te vinden. Maar mijn zelfvertrouwen en de zin zijn helemaal verdwenen. Vrienden tot daar toe, maar verder laat ik het niet meer komen. Dat is beter voor mij, en het meisje dat ik een hele schande bespaar. Timmie

Twee vraagjes:

Ten eerste, is het niet zonde om je af te sluiten voor een relatie, door nare ervaringen in het verleden? Als je werkelijk het fijner vindt om vrijgezel te blijven, dan is daar niets mis mee. Maar ik krijg van jou eerder de indruk dat je het wel zou willen, maar dat je teleurgesteld bent door het verleden. Of klopt dat niet?

En ten tweede, waar baseer je op dat je doctoraatstudie mogelijk je laatste kans is iemand te vinden? Studies zijn misschien handig om relaties op te bouwen, omdat je gemeenschappelijke interesses hebt. Maar je laatste kans? Dat absoluut niet. Er zijn ongelooflijk veel mensen die hun partner heel ergens anders hebben gevonden dan op hun studie.

[gewoon Paul 8]

Nou kom ik hier een paar verhalen tegen van mensen die een relatie zoeken, maar er nog geen hebben. Ik heb er ook nog geen, en vind dat lang zo erg nog niet. In mijn omgeving komen de relaties aardig op(ik ben 20, de meeste verliefden ook rond die leeftijd), maar ik kijk ze vaak met wat wantrouwen aan. Een van deze relaties is ook inmiddels stuk, omdat de jongen voetbal boven zijn meid zette.

Mijn vraag is(en ik weet niet of ik de zoveelste ben die hem stel): Waarom wil je een relatie? Omdat je er aan toe bent, of omdat je bang bent over te blijven? Andere reden misschien? Ik voor mezelf wil eerst een eigen leven opbouwen(eigen baan, eigen huishouden, enz), als ik dat heb kijk ik hoever ik tegen die tijd ben. Probeer eerst eens voor jezelf na te gaan welke motivaties je hebt om een relatie aan te gaan. Ik denk dat het een heel stuk lichter leeft zonder op zoek te gaan naar een relatie

[Skippy 0]

Quote:

Op zondag 22 augustus 2010 15:52:58 schreef gewoon Paultje het volgende: Nou kom ik hier een paar verhalen tegen van mensen die een relatie zoeken, maar er nog geen hebben. Ik heb er ook nog geen, en vind dat lang zo erg nog niet. In mijn omgeving komen de relaties aardig op(ik ben 20, de meeste verliefden ook rond die leeftijd), maar ik kijk ze vaak met wat wantrouwen aan. Een van deze relaties is ook inmiddels stuk, omdat de jongen voetbal boven zijn meid zette. Mijn vraag is(en ik weet niet of ik de zoveelste ben die hem stel): Waarom wil je een relatie? Omdat je er aan toe bent, of omdat je bang bent over te blijven? Andere reden misschien? Ik voor mezelf wil eerst een eigen leven opbouwen(eigen baan, eigen huishouden, enz), als ik dat heb kijk ik hoever ik tegen die tijd ben. Probeer eerst eens voor jezelf na te gaan welke motivaties je hebt om een relatie aan te gaan. Ik denk dat het een heel stuk lichter leeft zonder op zoek te gaan naar een relatie

Ik denk inderdaad dat veel mensen van ongeveer twintig veel te krampachtig naar op zoek gaan. Terwijl als ik in mijn omgeving kijk, dan zijn de meeste succesvolle relaties niet ontstaan op datingsites of datingbureaus of zo. De meesten ontstaan op plekken waar die mensen toch al kwamen (kerk, bijbaantje, Credible ).

Niet dat ik tegen datingsites en zo ben, hoor. Ik denk dat het best een fijn middel kan zijn voor mensen die niet veel vrijgezelle leeftijdsgenoten meer tegenkomen. Maar als je begin twintig bent, zoals ik, kom je nog zoveel vrijgezelle exemplaren van het tegengestelde geslacht tegen dat ik er vanuit ga dat ik vanzelf wel iemand tegen het lijf loop als de tijd rijp is .

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 22 augustus 2010 21:33:42 schreef Skippy het volgende: [...] Ik denk inderdaad dat veel mensen van ongeveer twintig veel te krampachtig naar op zoek gaan. Terwijl als ik in mijn omgeving kijk, dan zijn de meeste succesvolle relaties niet ontstaan op datingsites of datingbureaus of zo. De meesten ontstaan op plekken waar die mensen toch al kwamen (kerk, bijbaantje, Credible ). Niet dat ik tegen datingsites en zo ben, hoor. Ik denk dat het best een fijn middel kan zijn voor mensen die niet veel vrijgezelle leeftijdsgenoten meer tegenkomen. Maar als je begin twintig bent, zoals ik, kom je nog zoveel vrijgezelle exemplaren van het tegengestelde geslacht tegen dat ik er vanuit ga dat ik vanzelf wel iemand tegen het lijf loop als de tijd rijp is .

Uitzondering is misschien als je door omstandigheden in een omgeving zit waar gewoon weinig mensen zijn die voldoen aan jouw eisen voor een relatie. Bij mij was dat bijvoorbeeld: een gelovig christen. Nu was ik zelf ook te oud om nog ruim 'in de vijver te kunnen vissen' (in de dertig, dus de meeste mannen die ik tegenkwam, waren sowieso al geen vrijgezel meer). Maar los daarvan zijn er in mijn omgeving ook nauwelijks christenen met wie ik het geloof op dusdanige wijze kan delen dat zij het met mij uit zouden houden en ik met hen. Ik heb mijn vriend wel op een datingsite gevonden; ik vond het een ideale manier om alvast een voorselectie uit te kunnen voeren. De gelovige christenen die ik IRL tegenkwam (ook in de kerk) waren óf vrouw, óf getrouwd, óf oud, óf alledrie

Maar inderdaad: mensen die begin twintig zijn en nog genoeg potentiële partners tegenkomen IRL hoeven niet gelijk een datingsite op, denk ik.

[Skippy 0]

Quote:

Op maandag 23 augustus 2010 12:27:53 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] Uitzondering is misschien als je door omstandigheden in een omgeving zit waar gewoon weinig mensen zijn die voldoen aan jouw eisen voor een relatie. Bij mij was dat bijvoorbeeld: een gelovig christen. Nu was ik zelf ook te oud om nog ruim 'in de vijver te kunnen vissen' (in de dertig, dus de meeste mannen die ik tegenkwam, waren sowieso al geen vrijgezel meer). Maar los daarvan zijn er in mijn omgeving ook nauwelijks christenen met wie ik het geloof op dusdanige wijze kan delen dat zij het met mij uit zouden houden en ik met hen. Ik heb mijn vriend wel op een datingsite gevonden; ik vond het een ideale manier om alvast een voorselectie uit te kunnen voeren. De gelovige christenen die ik IRL tegenkwam (ook in de kerk) waren óf vrouw, óf getrouwd, óf oud, óf alledrie Maar inderdaad: mensen die begin twintig zijn en nog genoeg potentiële partners tegenkomen IRL hoeven niet gelijk een datingsite op, denk ik.

Dat bedoel ik: in jouw situatie kan ik me goed voorstellen dat je op een datingsite kijkt. Maar ik zie bijv. ook mensen in mijn omgeving van begin 20 die nog een heleboel vrijgezelle christenen ontmoeten, maar die uit wanhoop toch zich inschrijven bij Funkyfish of zo. En vervolgens klampen ze zich veel te snel aan een jongen vast, waardoor ze alleen maar teleurgesteld worden.

[wateengedoe2 0]

Niet gezegd dat je in zo'n geval op Funkyfish (o.i.d., ik heb mijn slag geslagen op de op zich seculiere site knuz.nl) níet de ware Jacob tegen kunt komen, maar inderdaad: je hoeft niet gelijk heel gericht op zoek te gaan in zo'n geval (jong en voldoende 'vissen in de vijver' om je heen).

[Gast Anon_phpbb]

nah als ik naar mijn vroegere kerk kijk is er echt niemand meer over van mijn leeftijd.. ze hebben allemaal al paartjes gevormd. In dat soort kringen moet je dus wel snel zijn, je hebt natuurlijk ook heel veel kans tijdens je studie maar zodra je afgestudeerd bent is het volgens mij wel over en uit en ben je idd aangewezen op funky fish.

[WonderfulStar 0]

En na je studie ga je niet werken maar sluit je je op in huis voor de rest van je leven?

[Gast Anon_phpbb]

neej maar dan is het én moeilijker om christenen tegen te komen, én degenen die je tegenkomt zijn meestal al getrouwd met een meisje/jongen uit de kerk of een meisje/jongen van de christelijke studentenvereniging. Dat is mijn observatie iig.

[Jalikaatje 1]

Och, ik dacht ook niets in de kerk te vinden en nu ben ik verloofd met een jongen uit mijn jeugdgroep die ik notebane al jaren kende zonder dat er verliefdheid in het spel was. Er zijn in kerken redelijk vaak (ligt eraan hoe actief de kerk ik) kringen, bijbelstudie avonden, bijeenkomsten voor het een of het ander buiten de zondagdienst om. Je kunt er mensen tegenkomen in taakgebieden wanneer je mee gata helpen die je anders nooit echt zou leren kennen.

Daarnaast is mijn overtuiging dat God een hele goede Matchmaker is die zal zorgen dat er op de goede tijd de juiste mensen langskomen

[Jyoti 0]

Quote:

Op zaterdag 21 augustus 2010 22:12:22 schreef F1Tim het volgende: Bij mij zit het in de liefde eveneens niet mee. Er zijn bepaalde periodes waar je echt kansen hebt om een zielsverwant te vinden, zoals een nieuwe school of studierichting. Neem nu de tweede graad humaniora. Omdat de Latijnse noodgedwongen moest overschakelen naar wiskunde-wetenschappen (mijn richting destijds), zat ik in een situatie dat ik een nieuweling was in een reeds hechte groep. Ik heb mij daar proberen inwerken, maar na enkele maanden gaf ik dat op. De resterende 4 jaar van mijn humaniora heb ik me enkel geconcentreerd op mijn studies, wat gelukkig goed uitdraaide. Het was een situatie van zogenaamde "kliekjes". Opgemerkt worden was moeilijk, erbij horen was zo goed als onmogelijk. Dus na die paar maanden heb ik gezegd: ik ga daar geen moeite meer insteken, want het is een hopeloze zaak. Net omdat ik in de rol van buitenbeentje geduwd werd, was ik meestal het onderwerp van enige spot. Zo deed men weken aan een stuk alsof ze mij wilden koppelen aan een meisje van de groep. Ik kon mijzelf niet laten zien op de binnenplaats zonder daarover aangesproken te worden. Voor mij was dat absoluut niet plezant, en al zeker niet voor het meisje wiens naam ik niet noem. Voor al deze heisa vond ik haar wel sympathiek en beeldig mooi, maar gaandeweg sloeg de interesse om in afkeer. Sindsdien is mijn vertrouwen in de zoektocht naar een meisje helemaal zoek en tot op heden, bijna 10 jaar later is dit amper veranderd. Eigenlijk moet ik de groep in de humaniora dankbaar zijn: ik ben beter af single. Het vertrouwen dat ik in mijn kinderjaren heb verloren, kan ik niet meer terugwinnen. Volgende maand begin ik doctoraatsstudies in Leuven, wat dus een nieuwe start betekent. Mogelijk ook de laatste kans om iemand te vinden. Maar mijn zelfvertrouwen en de zin zijn helemaal verdwenen. Vrienden tot daar toe, maar verder laat ik het niet meer komen. Dat is beter voor mij, en het meisje dat ik een hele schande bespaar. Timmie

Als het een troost is: ik ken massa's fantastische, intelligente, hoogopgeleide, single jongedames in Leuven. Meer dan jongemannen. Maar eerlijk gezegd denk ik wel dat je, voor je een relatie ook maar eens kans kan geven, moet leren omgaan met je eigen teleurstellingen en angsten. Je klinkt eerlijk gezegd niet als iemand die gewoon graag vrijgezel is, maar als iemand die te verbitterd is om nog een vrouw op die manier toe te laten in zijn leven. Wat begrijpelijk is, maar daarom niet minder jammer.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zaterdag 21 augustus 2010 22:12:22 schreef F1Tim het volgende: Eigenlijk moet ik de groep in de humaniora dankbaar zijn: ik ben beter af single. Het vertrouwen dat ik in mijn kinderjaren heb verloren, kan ik niet meer terugwinnen.

Je hebt alle recht en reden om woedend te zijn op die groep op je middelbare school. En dat vertrouwen kun je wél terugwinnen. Ik ben zelf altijd een buitenbeentje geweest op school, ben in diverse schooljaren ook veel gepest en was mijn zelfvertrouwen totaal kwijtgeraakt. Op de universiteit bleek men het pesten voorbijgegroeid (gelukkig), maar echt erbijhoren deed ik ook niet - achteraf gezien vooral omdat dat eigenlijk was wat ik verwachtte. Als ik mijn studiegenoten dichterbij had laten komen (wat ik uit angst om afgewezen te worden, niet durfde), had ik er gewoon bijgehoord. Later heb ik beter leren omgaan met mijn verleden (daar heb ik wel hulp bij nodig gehad) en nu ben ik verloofd met de liefste man van de wereld Ook heb ik vrienden en vriendinnen, en hoor ik gewoon bij de club op mijn werk. Wie zegt dat dat (mutatis mutandis) voor jou niet kan?

Tip: ga op je nieuwe studieplaats eens praten met de huisarts of studentenarts. Hij of zij zal zeker niet raar opkijken van je verhaal, en kan je de juiste weg wijzen om er iets aan te gaan doen i.p.v. lijdzaam toe blijven zien hoe je leven is zoals je het eigenlijk niet wil hebben.

[dedisz 0]

Ik ben ook al 27 en ook nog steeds single.

Ik probeer gewoon iets van m n leven te maken ook zonder vriendin. Je hebt altijd jezelf nog.

Ik kom wel erg veel meiden tegen en ik praat ook makkelijk.

Tip: werk aan jezelf, doe een opleiding, werk of whatever.. probeer nieuwe dingen uit en enjoy life

ga niet wanhopig doen, want dit straal je ook uit!

Nu komen de meiden op mij af en kies ik, een paar jaar geleden was dit andersom!

[annzie 1]

Als je gelukkig bent, straal je geluk en blijdschap uit. Mensen gaan het liefst om met mensen die positiviteit uitstralen dus als jij je goed voelt, straal je dat uit en dan komen ze vanzelf wel op je af. De tip dus om snel aan de vrouw te komen: wees een happy single

[WonderfulStar 0]

Lekker makkelijk... 'Gewoon gelukkig worden, dan komt het wel goed.'

Niet lullig bedoelt hoor, maar dat is niet zo eenvoudig

[annzie 1]

Dat weet ik, dat het veel makkelijker gezegd dan gedaan is. maar als je begint met kleine stapjes is het al veel makkelijker. Eerst proberen er vrede mee te hebben dat je op het moment single bent. Dan (in het geval van TS) vrede leren hebben met hoe je eruit ziet. Je hoeft heus geen supermodel te zijn om de meiden je leuk te laten vinden. Dat is mijn vriendje ook niet, zegmaar, en toch vind ik hem aantrekkelijk. Op het moment dat je op die twee punten kan zeggen: ik denk dat dat nu wel redelijk gaat, komt het punt dat je het op een gegeven moment niet eens érg vind om single te zijn er vanzelf achteraan.

En ik heb makkelijk praten natuurlijk. Ik kan gewoon beslúiten dat ik een happy single ga zijn, en elke keer lukte dat ook gewoon. Bij mij is het een kwestie van een knop omzetten. Maar misschien moet TS zijn 'knop' wel eerst met kruipolie en anti-roest behandelen voordat hij omkan. Maar dat is ook niet erg.

[Videl 0]

Hehe ik zag dat ik ruim 2,5 jaar geleden hier ook al heb gereageerd

Ik ben 21 en ik heb ook nog nooit een relatie gehad.

Toen ik een jaar of 17 was wilde ik vooral graag een vriendje omdat eigenlijk iedereen in mijn omgeving wel een relatie had en ik (doordat ik het niet had) heel erg het gevoel kreeg dat er iets 'mis' was met mij ofzo, dat niemand met mij een relatie wilde.

Ik heb me er heel lang best 'eenzaam' door gevoeld, zeker omdat mijn vrienden ergens anders gingen studeren en ik die ook minder zag. Op zo'n moment heb je echt niks aan mensen die zeggen 'ach joh, dat komt vanzelf wel.' en 'hoe harder je ernaar opzoek gaat hoe minder kans dat het gebeurt'. Zeker omdat die mensen 9 van de 10 keer zelf wel een relatie hebben. Het is ongetwijfeld goedbedoeld, maar het helpt absoluut niet.

Liever hoor ik: 'het ligt echt niet aan jou hoor. Ik snap ook niet waar die hordes mannen nou blijven!' Ik was altijd al best onzeker, maar het niet kunnen krijgen van een relatie heeft mij er qua gedrag naar mannen toe zeker niet zekerder op gemaakt.

Ik denk wel dat er veel waarheid zit in het 'je moet eerst van jezelf houden voor iemand anders dat kan'. Maar dat neemt het gemis dat je kan voelen absoluut niet weg. Hoezeer ik ook weet dat het absoluut niet ligt aan mijn gedrag of m'n looks (ik ben geen tokkie) denk ik toch: 'straks vind ik nooit iemand'

Ik ben er op het moment wat minder mee bezig. Ik wilde denk ik heel lang vooral een vriend zodat ik minder onzeker zou zijn en misschien ook minder eenzaam. Ik denk nu vooral dat ik eerst maar eens aan m'n zelfverzekerdheid werken (doe ik nu ook) want dat is echt geen goede reden om een relatie te krijgen met iemand. (Bovendien staat het hebben van een relatie ook inet gelijk aan het krijgen van meer zelfvertrouwen).

En hoe erg ik het ook vind als het tegen me gezegd wordt, hoe harder ik er geforceerd naar opzoek ga hoe gefrustreerder ik er waarschijnlijk zonder vriend uit kom

[Gast Anon_phpbb]

Het vinden van een meisje is niet moeilijk. Vrouwen hebben 2 paar ogen. Als ze opgewonden raken, en dat zijn vrouwen bijna altijd, draaien hun ogen weg. Kunnen ze niets aan doen, dat is een effect van de manier hoe hun hersenen werken. Let daar maar op. In principe kan je elke vrouw krijgen, als je maar haar ogen kan lezen. Ook praten meisjes andersom. Luister maar goed. Als je die twee dingen door hebt, is het vrouwenvolk het allermakkelijkste wat er is. En leuk. En natuurlijk verwachten ze dat je voor God kiest. Een vrouw wilt niets liever dan jouw uitleggen wie God is. Waarom? Tja, daar kom je wel achter als je vader wordt. De bijbel is eigenlijk een gecodeerde handleiding die vrouwen ervan verzekert dat ze moeder kunnen worden. Zolang een man de bijbel geloofd, zijn ze als was in de hand van een vrouw. Probeer eens goed te luisteren naar de gebeden van een vrouw. Die zijn niet op God gericht, maar naar elke MAN die het hoort. Het gaat op de klanken die ze uitspreekt. Dat zijn de paringssongs zoals we dat kennen bij het dierenrijk.

En waar een vrouw niet tegen bestaant is, is het verbasteren van haar haar op een hele speciale betekenisvolle manier. Doe dat met een zwoele, diepe stem en je kan zelfs Maxima aan het twijfelen krijgen en een affaire met haar beginnen, bij wijze van.

Het is allemaal niet zo moeilijk. Ze wachten gewoon tot jij eindelijk eens durft!!!!!

[WonderfulStar 0]

Wat een bullshit.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op zaterdag 09 oktober 2010 10:35:19 schreef Jalevimage het volgende: Het vinden van een meisje is niet moeilijk. Vrouwen hebben 2 paar ogen. Als ze opgewonden raken, en dat zijn vrouwen bijna altijd, draaien hun ogen weg. Kunnen ze niets aan doen, dat is een effect van de manier hoe hun hersenen werken. Let daar maar op. In principe kan je elke vrouw krijgen, als je maar haar ogen kan lezen. Ook praten meisjes andersom. Luister maar goed. Als je die twee dingen door hebt, is het vrouwenvolk het allermakkelijkste wat er is. En leuk. En natuurlijk verwachten ze dat je voor God kiest. Een vrouw wilt niets liever dan jouw uitleggen wie God is. Waarom? Tja, daar kom je wel achter als je vader wordt. De bijbel is eigenlijk een gecodeerde handleiding die vrouwen ervan verzekert dat ze moeder kunnen worden. Zolang een man de bijbel geloofd, zijn ze als was in de hand van een vrouw. Probeer eens goed te luisteren naar de gebeden van een vrouw. Die zijn niet op God gericht, maar naar elke MAN die het hoort. Het gaat op de klanken die ze uitspreekt. Dat zijn de paringssongs zoals we dat kennen bij het dierenrijk. En waar een vrouw niet tegen bestaant is, is het verbasteren van haar haar op een hele speciale betekenisvolle manier. Doe dat met een zwoele, diepe stem en je kan zelfs Maxima aan het twijfelen krijgen en een affaire met haar beginnen, bij wijze van. Het is allemaal niet zo moeilijk. Ze wachten gewoon tot jij eindelijk eens durft!!!!!

Waar laten de meeste vrouwen dat tweede paar ogen dan, in die eeuwige handtas?

*weer een mysterie onhult over de handtas*

[Eli7 0]

Leuk! De bijbel als dé tool voor de vrouw om de man onder de duim te houden.

[WonderfulStar 0]

Ik geloof dat ik gillend weg zou rennen als er een vent voor me stond die die 'handleiding' zou gebruiken

[JoostG 27]

Nou ja, ik vrees dat ik uit die post in z'n geheel niet kan opmaken hoe dat dan zou moeten.. Ik heb trouwens even gezocht en ben bij m'n vriendin maar 1 paar ogen tegen gekomen (gelukkig maar, anders werd het eng!)

En gebeden van een vrouw zijn niet tot God gericht...?

* JoostG denkt dat Jalevimage gewoon te veel snoepjes heeft gehad, gisteravond.

[WonderfulStar 0]

Quote:

Op zaterdag 09 oktober 2010 10:35:19 schreef Jalevimage het volgende: En waar een vrouw niet tegen bestaant is, is het verbasteren van haar haar op een hele speciale betekenisvolle manier. Doe dat met een zwoele, diepe stem en je kan zelfs Maxima aan het twijfelen krijgen en een affaire met haar beginnen, bij wijze van. Het is allemaal niet zo moeilijk. Ze wachten gewoon tot jij eindelijk eens durft!!!!!

Kan iemand me trouwens uitleggen hoe je met een zwoele, diepe stem iemands haar kunt verbasteren?

[Skippy 0]

Quote:

Op zaterdag 09 oktober 2010 10:35:19 schreef Jalevimage het volgende: En waar een vrouw niet tegen bestaant is, is het verbasteren van haar haar op een hele speciale betekenisvolle manier. Doe dat met een zwoele, diepe stem en je kan zelfs Maxima aan het twijfelen krijgen en een affaire met haar beginnen, bij wijze van.

Persoonlijk vind ik het als vrouw een grote afknapper als een man spelfouten en stijlfouten maakt waardoor zijn post op Credible onbegrijpelijk wordt, ook al praat hij nog zo zwoel.