In hoeverre kunnen films?

[Yara 0]

Ik keek vandaag een film met een klasgenootje van mij. We keken 'Just like heaven', een romantische komedie.

Het gaat over een man die in het huis van een vrouw komt te wonen die in coma ligt. Haar geest duikt regelmatig op in het huis en ze ontmoet de man enz. Zo gaat de film verder.

Voor meer info: link

We vroegen ons af in hoeverre dit okee is om te kijken. Het is een leuke romantische komedie, het lijkt heel ontschuldig. Het zijn 2 mensen die voor elkaar gemaakt lijken te zijn. Maar eigenlijk gaat het in feite over geesten zien. Hoe onschuldig is dat? Waar moet je je grens trekken?

Waar leggen jullie de grens? Wat kijk je en wat niet? Vanaf wanneer heeft het invloed?

(AdMods, ik kon niet zo snel een topic vinden waarbinnen dit paste, dus vandaar een nieuw topic. Heb ik niet goed gezocht, kan deze gesloten worden.)

[LodewijkNapoleon 0]

Eva, juist dat soort films moet je eigenlijk zien.

Ander voorbeeld. Ik wil binnenkort eens deze film zien. Waarom? Om dat ik dan weer besef in hoeverre Christus hét verschil maakt.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op donderdag 13 december 2007 23:03:14 schreef Pius_XII het volgende: Eva, juist dat soort films moet je eigenlijk zien. Ander voorbeeld. Ik wil binnenkort eens deze film zien. Waarom? Om dat ik dan weer besef in hoeverre Christus hét verschil maakt.

Dat klinkt mij, nofi, als een slap excuus. Heb je echt hack 'n' slash horror nodig om te zien dat Christus het verschil maakt?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 13 december 2007 23:08:35 schreef Machiavelli het volgende: Dat klinkt mij, nofi, als een slap excuus. Heb je echt hack 'n' slash horror nodig om te zien dat Christus het verschil maakt?

Wij als verwende papkindjes? Zeker weten. We hebben er echt geen flauw idee van hoe vuil het kwaad is. Bedenk er ook bij dat dit soort dingen écht gebeuren.

Ik heb trouwens ook wel eens een hele avond allerlei documentaires over de holocaust gekeken, gewoon om het enigzins weer tot me te laten doordringen. En dan blijft het nóg maar een paar dagen hangen.

[Gast Anon_phpbb]

Apart argument. Maar goed, als jij nog niet meegemaakt hebt in je leven hoe vuil het kwaad is, moet je vooral die films gaan kijken ja.

Eva, grappig.. dat dacht ik ook bij die film. In het begin had ik er niet zoveel zin in, maar toen ik hem had gekeken dacht ik juist het is gewoon een romantische film .. en dat het, zoals jij zegt in feite gaat over geesten, dat gevoel had ik niet meer. In feite gaat het over liefde en die geesten dat was een ding erbij, waar je zelf even doorheen moet prikken. Ik vind bijvoorbeeld the exorcist weer heel anders..

[Ignatius Maria 0]

The exorcist is echt de meest meesterlijke horror aller tijden! Die kijk ik zelfs nu liever niet.

Ik kijk verder alles.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 13 december 2007 23:40:45 schreef Luxuria het volgende: Apart argument. Maar goed, als jij nog niet meegemaakt hebt in je leven hoe vuil het kwaad is, moet je vooral die films gaan kijken ja.

Wat ik meegemaakt heb, is peanuts, werkelijk peanuts vergeleken met wat anderen hebben moeten lijden, is er dan niemand die dat begrijpt? Ik ben nét zo goed een verwend papkindje, ik ben rijker dan veel van jullie, en ik moet zó oppassen dat ik nederig blijf.

Hmm... ik krijg het niet uitgelegd geloof ik, hier ook niet trouwens:

link

[Naeva 182]

Quote:

Op donderdag 13 december 2007 23:12:38 schreef Pius_XII het volgende: [...] Wij als verwende papkindjes? Zeker weten. We hebben er echt geen fucking idee van hoe vuil het kwaad is. Bedenk er ook bij dat dit soort dingen écht gebeuren.

Tsja, ik moet je nageven: wij zijn wat dat betreft zeker verwend en maken ons daardoor druk om dingen die in wereldwijd perspectief werkelijk belachelijk zijn. Hoe kunnen wij hier, veilig en warm achter ons computertje in Nederland, uit ervaring praten over 'het kwaad'? Nu denk ik ook dat het niet perse hoeft, maar het verruimt je blik wellicht. Het is van een wat andere orde dan het gevaar van occulte massage-voorwerpen.

[Gast Anon_phpbb]

Ik snap wel dat je moet leren relativeren en dat je nederig blijft, alleen ik snap niet waarom je zulk soort films nodig hebt om je eraan te herinneren hoe vuil het kwaad is. Voor mij is het genoeg om dat te WETEN, ik hoef het dus niet keer op keer weer te ervaren.. en is dat niet wat je doet als je naar dat soort films kijkt?

---

Samengevoegd:

Quote:

Op vrijdag 14 december 2007 00:01:37 schreef Hester het volgende: [...]Tsja, ik moet je nageven: wij zijn wat dat betreft zeker verwend en maken ons daardoor druk om dingen die in wereldwijd perspectief werkelijk belachelijk zijn. Hoe kunnen wij hier, veilig en warm achter ons computertje in Nederland, uit ervaring praten over 'het kwaad'?

Nou ja dat weet je natuurlijk niet of iemand hier dat kan. 'Het kwaad' is er niet alleen in arme landen zonder computers ofzo.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 14 december 2007 00:04:48 schreef Luxuria het volgende: Ik snap wel dat je moet leren relativeren en dat je nederig blijft, alleen ik snap niet waarom je zulk soort films nodig hebt om je eraan te herinneren hoe vuil het kwaad is. Voor mij is het genoeg om dat te WETEN, ik hoef het dus niet keer op keer weer te ervaren.. en is dat niet wat je doet als je naar dat soort films kijkt?

Inderdaad, vandaar ook medelijden, want wát we ook meegemaakt hebben, we worden al gauw weer immuum.

[Machiavelli 0]

Een gevaarlijke methode, Pius. Je zult op een gegeven moment immuum worden voor sommige films, waarop je naar grover werk moet grijpen, waar je vervolgens ook immuum voor zult worden enzovoort. Waar eindigt het?

[Gast Anon_phpbb]

Nou mooi toch? Ik geloof trouwens niet dat je er immuum voor wordt, je draagt het altijd mee.

Kijk ieder heeft een leven van God gekregen, Hij bepaald wat je meemaakt en waar je wordt geboren. Waarom zou ik niet gewoon dankbaar zijn in plaats van het mij zelf nog moeilijker te maken? Zou God het nu echt willen dat je het kwaad gaat lopen opzoeken?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 14 december 2007 00:16:32 schreef Luxuria het volgende: Waarom zou ik niet gewoon dankbaar zijn in plaats van het mij zelf nog moeilijker te maken?

Zijn we dat? Werkelijk?

[Gast Anon_phpbb]

wat?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 14 december 2007 00:23:06 schreef Luxuria het volgende: wat?

Dankbaar? Ik merk vaak bij mezelf dat het niet meer dan een loos woord is, juist als ik het goed heb.

[Gast Anon_phpbb]

Oke, ik ben wel dankbaar als het goed gaat. Maar wat heeft dat er mee te maken? Je zou iig kunnen PROBEREN om dankbaar te zijn in plaats van het kwaad op te zoeken.

En wat zeg je dan van wat Machiavelli zegt? Raak je op een gegeven moment nog wel ergens geschokt door dan?

En denk je niet dat er een risico zit aan naar het kwaad kijken?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 14 december 2007 00:34:11 schreef Luxuria het volgende: En denk je niet dat er een risico zit aan naar het kwaad kijken?

Ok, weet je wat ik doe? Ik slaap er eens een nacht over. Ik wil het wel serieus nemen wat je zegt, maar ik heb ook het gevoel dat het goed is wat ik doe, maar het nog niet lekker kan verwoorden.

[Jyoti 0]

Zulke horrorfilms die nep zijn en gewoon gemaakt zijn om zo eng en bloederig mogelijk te zijn en daarin ook heel eigen genre-clichés volgen vind ik nu niet meteen de beste manier om je bewust te worden van het lijden in de wereld, dan doet een documentaire over pakweg straatkinderen me meer.

En buiten dat was hostel ook gewoon helemaal niet zo'n goede film.

[Holla 0]

Quote:

Op vrijdag 14 december 2007 00:44:06 schreef Iriacynthe het volgende: Zulke horrorfilms die nep zijn en gewoon gemaakt zijn om zo eng en bloederig mogelijk te zijn en daarin ook heel eigen genre-clichés volgen vind ik nu niet meteen de beste manier om je bewust te worden van het lijden in de wereld, dan doet een documentaire over pakweg straatkinderen me meer. En buiten dat was hostel ook gewoon helemaal niet zo'n goede film.

Exact

En verder lijkt me ook dat eva dat niet per se bedoelt. Een film kijken over de holocaust is an sich niet verkeerd. Maar zijn er ook films die je uit principe níet kijkt?

Ik kijk zelf alles wat los en vast zit. En toch had ik onlangs met Pulp Fiction toch wat moeite. De combi Bijbelteksten opdreunen (die niet eens bijbelteksten zijn overigens, maar dat terzijde)/mensen kapot schieten.. ik kan dat niet met een gerust hart kijken.

Verder heb ik geen grenzen eigenlijk.

Ik vraag me soms wel af of de refo-cultuur niet gelijk heeft met hun voorzichtigheid wat betreft films. Een vrouw, met wie ik het er tijden terug over had, zei dat ze het niet prettig vond om films te kijken terwijl je weet dat alle acteurs een 'ziel voor de eeuwigheid' hebben. Ze spelen vanalles na: ziekte, dood, woede, vreugde, liefde. Maar weten ze ook van het belangrijkste in dit leven? Kun je voor amusement kijken naar iemand die (als het een oudere film is) inmiddels al is overleden en - volgens jouw geloof - niet naar de hemel is?

Het klinkt wel extreem, om zo te denken. Maar soms krijg ik het gevoel dat we er zo weinig bij stilstaat dat geloven een zaak van leven en dood is.

Mjah. Toch maar eens wat beter over na gaan denken nog..

[audacity 0]

Quote:

Op vrijdag 14 december 2007 00:12:39 schreef Machiavelli het volgende: Een gevaarlijke methode, Pius. Je zult op een gegeven moment immuum worden voor sommige films, waarop je naar grover werk moet grijpen, waar je vervolgens ook immuum voor zult worden enzovoort. Waar eindigt het?

tja zo werkt de pornoindustrie ook.....je hebt steeds maar heftigere ervaringen nodig om dezelfde kick eruit te halen...

[Andere Jas 2]

Admod note: Schuttingtaal verwijderd, het Nederlands kent voldoende niet-provocerende bijvoegelijke naamwoorden om je punt duidelijk te maken.

[Michie23 0]

Ik was vroeger dol op maffiafilms en Quentin Tarantino films. Ondanks dat ik het meesterlijk acteerwerk vond heb ik toch gezegd voor mij niet meer. Het ligt gewoon niet in de lijn met hoe ik nu wil leven. Ik hoef echt niet eerst iets te ervaren om erachter te komen hoe het kwaad nou in elkaar zit. Je komt er (als het goed is) elke dag mee in aanraking.

[Andere Jas 2]

Hoe bedoel je, als het goed is?

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op vrijdag 14 december 2007 01:08:23 schreef NienkeJ het volgende: [...] Exact En verder lijkt me ook dat eva dat niet per se bedoelt. Een film kijken over de holocaust is an sich niet verkeerd. Maar zijn er ook films die je uit principe níet kijkt? Ik kijk zelf alles wat los en vast zit. En toch had ik onlangs met Pulp Fiction toch wat moeite. De combi Bijbelteksten opdreunen (die niet eens bijbelteksten zijn overigens, maar dat terzijde)/mensen kapot schieten.. ik kan dat niet met een gerust hart kijken. Verder heb ik geen grenzen eigenlijk. Ik vraag me soms wel af of de refo-cultuur niet gelijk heeft met hun voorzichtigheid wat betreft films. Een vrouw, met wie ik het er tijden terug over had, zei dat ze het niet prettig vond om films te kijken terwijl je weet dat alle acteurs een 'ziel voor de eeuwigheid' hebben. Ze spelen vanalles na: ziekte, dood, woede, vreugde, liefde. Maar weten ze ook van het belangrijkste in dit leven? Kun je voor amusement kijken naar iemand die (als het een oudere film is) inmiddels al is overleden en - volgens jouw geloof - niet naar de hemel is? Het klinkt wel extreem, om zo te denken. Maar soms krijg ik het gevoel dat we er zo weinig bij stilstaat dat geloven een zaak van leven en dood is. Mjah. Toch maar eens wat beter over na gaan denken nog..

Dat is inderdaad wel extreem, maar ik zie het nut er niet helemaal van ook. Is het schadelijk voor jezelf dan of voor een ander als je kijkt? Volgens mij moet je daar gewoon niet aan denken, en dan is er niks mis mee. Zodra je hierover na gaat denken, dan zal het gaan knagen ja en heb je geen zin meer in die films.. Maar we zeggen toch altijd ook; we weten nooit wat er nog op het laatst gebeurde?

Ik zou veel eerder geen tv/films kijken omdat het zorgt voor gewenning aan bepaalde zondes, dan omdat de acteur dood is.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 14 december 2007 00:44:06 schreef Iriacynthe het volgende: Zulke horrorfilms die nep zijn en gewoon gemaakt zijn om zo eng en bloederig mogelijk te zijn en daarin ook heel eigen genre-clichés volgen vind ik nu niet meteen de beste manier om je bewust te worden van het lijden in de wereld, dan doet een documentaire over pakweg straatkinderen me meer. En buiten dat was hostel ook gewoon helemaal niet zo'n goede film.

Ik ben het met je eens dat zo'n horrorfilm meestal eerder een persiflage is dan dat het aan de werkelijkheid beantwoord. Maar dat is met veel documentaires ook zo, het wordt altijd een 'laag' overheen gedaan zodat het enigzins te behappen blijft.

Ik heb die film 'Hostel' nog niet gezien, alleen het plot gelezen. Ik weet echter wel dat dit soort dingen gewoon bestaan. Dit bijvoorbeeld, is gewoon echt gebeurd. En dat vind ik nóg meer aangrijpend, juist omdat je weet dat het echt is. Maar ook in dat verhaal merk je duidelijk dat er een 'laag' overheen gegoten is. Wél proef je eruit dat de werkelijkheid vaak veel schrijnender is, juist omdat 'goed' en 'kwaad' zo dicht bij elkaar liggen. Want als je dat verhaal stript, dan zie je (denk ik) twee mensen die allebei ergens nog dat verlangen naar liefde en geborgenheid in zich hebben, maar dat totaal overwoekerd is door 'structuren van zonde' waardoor dit het resultaat is.

Dus de film Hostel is in bepaalde opzichten een stuk 'veiliger', omdat het kwaad daar veilig 'eenzijdig' kwaad is.

Waar komt bij mij dan het idee vandaan om zo'n film te kijken? Niet omdat ik er echt zin in heb, het lijkt ergens zo'n plicht te zijn. En van afstomping merk ik ook zo weinig trouwens. Ja, ik heb wel last van afstomping, maar eerder dan de afstomping die het grote 'grijs' met zich meebrengt.

Zevende brief: aan Laodicéa

En schrijf aan den engel van de Gemeente der Laodicenzen: Dit zegt de trouwe, en waarachtige Getuige, het Begin der schepping Gods:

Ik weet uw werken, dat gij noch koud zijt, noch heet; och, of gij koud waart, of heet!

Zo dan, omdat gij lauw zijt, en noch koud noch heet, Ik zal u uit Mijn mond spuwen.

Want gij zegt: Ik ben rijk, en verrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet, dat gij zijt ellendig, en jammerlijk, en arm, en blind, en naakt.

Ik raad u dat gij van Mij koopt goud, beproefd komende uit het vuur, opdat gij rijk moogt worden; en witte

klederen, opdat gij moogt bekleed worden, en de schande uwer naaktheid niet geopenbaard worde; en zalf uw ogen met ogenzalf, opdat gij zien moogt. Zo wie Ik liefheb, die bestraf en kastijd Ik; wees dan ijverig, en bekeer u. Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij. Die overwint, Ik zal hem geven met Mij te zitten in Mijn troon, gelijk als Ik overwonnen heb, en ben gezeten met Mijn Vader in Zijn troon. Die oren heeft, die hore, wat de Geest tot de Gemeenten zegt.

Dat is eigenlijk waarom ik een soort plicht voel ofzo om dat soort films af en toe te zien. Documentaires idem dito. Juist omdat je het goede op de duur steeds minder weet te waarderen voor wat het is. Ik kan me eigenlijk ook geen andere reden zo bedenken waarom een mens tóch weer steeds gaat zondigen.

Mjah, het is tweeledig dus. Soms vanuit een attritio-aspect, zoals hierboven benoemd, dat je weer wat angst wordt ingeboezemd voor het kwaad, maar een contritio aspect speelt op andere momenten evengoed. Dat je nog (of weer?) kunt janken, van puur verdriet om de zonden in de wereld. Dat je zo'n film kijkt, en niet eens meer afschuw voelt, maar een diep medelijden met de regisseur, met de kijkers, met de gedachten die al die mensen hebben. Mjah zoiets...