Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Wat denken jullie? Is dat mogelijk? Ik heb zelf namelijk het idee dat dat me steeds beter lukt. Ik ben wel eens benieuwd hoe jullie daar tegen aan kijken. Is het slechts een kwestie van ouder worden? Dichter naar Christus groeien? En áls je jezelf beter begrijpt, wat betekent dat voor je geloofsleven?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Jezelf begrijpen heeft denk ik niet zo heel veel met ouder worden (misschien indirect wel) maar meer met de ervaringen die je krijgt.

Ik denk zeker wel dat je jezelf kan begrijpen. En misschien dat je makkelijker met God kan praten over dingen, als je bv begrijpt waarom je bepaalde fouten hebt gemaakt?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Jezelf begrijpen heeft denk ik niet zo heel veel met ouder worden (misschien indirect wel) maar meer met de ervaringen die je krijgt.

Ik denk zeker wel dat je jezelf kan begrijpen. En misschien dat je makkelijker met God kan praten over dingen, als je bv begrijpt waarom je bepaalde fouten hebt gemaakt?

Ja, of andersom, dat je aan God vraagt hoe je in elkaar zit. smile.gif

om zo een beter zicht op de zonde te hebben. smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

@ pius: Tja ach dat ligt aan hoe goed je relatie met God en jezelf is denk ik...

Quote:

nee ik wil niet alles van mezelf begrijpen, daar heb ik ook geen behoefte aan. Ik vind het wel belangrijk dat ik bepaalde zaken onder woorden kan brengen. Als je ouder wordt is dat ook makkelijker.

Toch vind ik het wel prettig dat ik mezelf beetje begin te begrijpen. Je weet hoe en waarom je op sommige dingen zo reageert als je doet bijvoorbeeld. Alleen maar handig lijkt me smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Wat denken jullie? Is dat mogelijk? Ik heb zelf namelijk het idee dat dat me steeds beter lukt. Ik ben wel eens benieuwd hoe jullie daar tegen aan kijken. Is het slechts een kwestie van ouder worden? Dichter naar Christus groeien? En áls je jezelf beter begrijpt, wat betekent dat voor je geloofsleven?

tijdens de adolescentieperiode ben je nog zoekende naar wie je bent en waarom. wanneer je die strijd gestreden hebt is het niet moeilijk om jezelf te kunnen begrijpen. eigenlijk is het vanaf dan erg logisch.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik denk dat het niet mogelijk is om jezelf door en door te kennen. Je hebt altijd nog je onderbewustzijn, waar je maar op gelimiteerde wijze stukjes en beetjes van te zien krijgt.

Maar ik geloof wel dat je jezelf steeds beter kan leren begrijpen.

Als ik naar mezelf kijk, denk ik dat ik daar heel erg in ben gegroeid.

Een aantal jaar geleden zette ik soms echt vraagtekens bij mijn eigen gedrag. Waarom doe ik eigenlijk de dingen zoals ik ze doe? Ik kon soms 's avonds opeens een huilbui krijgen, ongelofelijk, maar waarom? Er waren blijkbaar allemaal opgekropte emoties, waar ik geen idee van had. Ik kon soms ook enorm boos worden, of depressief zonder aanleiding. Dit zijn allemaal emoties, maar ik had het ook qua karakter. Waarom ben ik gesloten, wat heeft meegespeeld, wat heeft mij gevormd?

Ik ben de afgelopen jaren door een proces gegaan, zonder dat eigenlijk door te hebben. Ik heb stukje bij beetje mezelf beter leren kennen en ook beter leren begrijpen.

Hoe is dat gebeurd? Daar heb ik eigenlijk geen specifiek antwoord op.

Ik denk enerzijds dat het volwassen worden een grote rol heeft gehad. Je hormonen gieren niet meer door je lichaam, je omgeving wordt stabieler en je eigen ik ook.

Ik denk anderzijds ook dat God een nog veel grotere rol heeft gespeeld. Vanaf het moment dat ik op God ging vertrouwen ben ik in mezelf gaan leren kennen. God heeft mij zoveel geleerd. Gewoon door situaties heen.

Ik ben nu op een punt aangekomen dat ik kan zeggen, ik ken mezelf wel en begrijp mezelf ook. Maar er valt nog veel meer te leren.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Jezelf begrijpen heeft denk ik niet zo heel veel met ouder worden (misschien indirect wel) maar meer met de ervaringen die je krijgt.

Ik denk zeker wel dat je jezelf kan begrijpen. En misschien dat je makkelijker met God kan praten over dingen, als je bv begrijpt waarom je bepaalde fouten hebt gemaakt?

Hmm, ik heb ook dingen ervaren die een ander waarschijnlijk niet ervaart, en toch begrijp ik mezelf helemaal niet. Als ik terug kijk naar keren dat ik fouten heb gemaakt, begrijp ik helemáál niet zelfs waarom ik dat ooit heb gedaan. Dus ik denk niet dat dat daar aan ligt.

Ik weet ook niet hoe je jezelf (beter) kan begrijpen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Je kunt wel je best doen om jezelf te leren kennen, maar het probleem is dat je zelf ook steeds weer veranderd en dat het in die zin nooit helemaal zal lukken. Maar goed, je kunt een heel eind komen. Ik denk eerlijk gezegd dat je er het meeste aan hebt als je niet meer zo heel graag jezelf wilt begrijpen, maar dat je vooral leert hoe je met jezelf om moet gaan en jezelf accepteert.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Eens met Eli7. Ik merk wel dat ik mezelf ben gaan begrijpen, en dat daardoor mijn onzekerheid is afgenomen. Vroeger zat ik veel vaker dan nu met trekjes van mezelf waarvan ik helemaal niks begreep, dat maakte me soms vrij depressief, maar sinds in pakweg de 22/23 gepasseerd ben, worden sommige dingen steeds helderder. Ik kan niet zeggen dat ik nu helemaal stabiel ben en mezelf echt ken, ik loop nog regelmatig fors tegen mezelf aan en dan is alle onzekerheid weer terug, maar meer "zelfacceptatie" is er wel.

Maar als ik dan nadenk of ik al klaar ben om vader te worden... ik wil nog zo veel dingen aan mezelf doorgronden en "oplossen", voor ik daaraan begin, maar dat zullen wel meer ouders hebben (gehad) denk ik.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik weet het niet, ik ben denk ik nog te puberaal om mezelf goed te begrijpen. Ik ben op bepaalde vlakken wel slimmer geworden dan pakweg op mijn vijftiende, maar of ik als twintigjarige al kan zeggen dat ik wijs genoeg ben om echt inzicht te hebben weet ik niet, soms lijkt alles alleen maar verwarrender te worden omdat ik minder in ongenuanceerde slogantaal denk dan in mijn ergere puberjaren.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Jezelf begrijpen...

Tsja, soms heb ik het idee dat ik heel simpel in elkaar zit. Ik weet waarom ik dingen doe of laat. Ik vind het niet altijd even leuk, maar ik weet wel waarom. Ik weet waarom ik me op mijn manier gedraag en op mijn manier denk. En als ik het niet weet probeer ik in m'n ouders/broers iets terug te zien van mezelf, en wonder boven wonder werkt dat meestal ook nog...

Misschien moet dat nog komen...

Quote:

Jezelf begrijpen heeft denk ik niet zo heel veel met ouder worden (misschien indirect wel) maar meer met de ervaringen die je krijgt.

Ergens neig ik er naar jou gelijk te geven. Zo heel erg veel heb ik namelijk niet meegemaakt. Tenminste niet dermate dat dat me van slag heeft gemaakt. Of misschien ben ik niet zo gauw van m'n stuk gebracht...

Hm... Kennelijk begrijp ik mezelf toch niet zo goed... puh2.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Als je jezelf beter wilt leren berijpen, dan lijkt het me het beste om met betrouwbare mensen om te gaan. Die helpen je wel!

Liefde is een onderdeel dat nooit begrepen zal worden. God houdt bijv. wel van ons, maar weet iemand waarom? Ik denk dat God het zelf ook niet weet smile.gif. En ik houd ook wel van God, omdat Hij zo 'n goede daden heeft verricht. Maar waarom ik een voorkeur heb op goede daden en het slechte veracht weet ik ook niet.

En als ik verliefd ben, weet ik misschien wel dat ik van die meid houd, maar waarom weet ik ook niet. Omdat ze trouw is? Of aantrekkelijk? Maar waarom houd ik dan van trouwe mensen? Tja... ik kan het niet zeggen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 1 month later...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid