de dood als verlossing...

[biajas 0]

Achter de glimlach verscholen.

Daar loopt ze dan weer over de straten, bekenden spreekt ze vrolijk aan.

En als er gevraagd wordt hoe het gaat? \"goed\" is het antwoord met een vrolijke lach.

Werkend maakt ze veel plezier, samen met haar collega's

En met haar familie en vrienden lacht ze altijd vrolijk mee.

Velen bewonderen haar om haar 'engelengeduld'.

Nooit wordt ze kwaad en de rust straalt zij van nature uit.

Een gezellig lief mens, met wie de de and'ren maar al te graag mee optrekken.

Doch is zij niet zo vrolijk gestemd, en geduldig allerminst.

Vaak heeft ze dat gevoel van woede, maar dat houdt ze fier verborgen,

achter die stralende lach.

En achter die lach zijn tranen verborgen, niet één, niet twee, maar een hele zee.

Haar emoties houdt ze geheel verborgen,

de onmacht, het verdriet, de woede en de pijn mogen niet door anderen gezien worden.

Daar loopt ze dan, met haar gedachten, met het leed dat ze met niemand deelt.

Zoveel mensen om haar heen, toch voelt zij zich zo alleen.

Niet wetend wat zij aanmoet met zichzelf.

Het gevoel dat zij zichzelf in de weg loopt.

Dat alles houxdt zij dapper verborgen, achter die lieve lach.

Zo gaat haar leven dan voorbij,

het oneindige leed meedragend,

van binnen droomt zij stiekem van de dood, als verlosser van haar pijnen.

vele mensen hoort zij daaglijks aan, zij dromen van een beter leven.

van een tijd zonder kwaad en pijn,

allen dromende van een eeuwig leven.

Haar dromen reiken verder dan de and'ren.

zij droomt van het einde van de pijn.

Geen last meer mee hoeven te dragen,

en voornamelijk de rust, waar ze een leven lang verlangende naar uitgekeken heeft.

Velen rondom haar heen, zien de dood als een nieuw begin, zij ziet deze echter als een verlossing.

[Andere Jas 2]

Gothic?

[Henriëtte 0]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 17:57:15 schreef AndreasJ het volgende: Gothic?

Emo?

[biajas 0]

Een Gothic zeker niet...

Er zijn veel mensen met een zware depressiviteit.

Soms ben je er niet bewust van, maar sommigen hebben een ondragelijke pijn, omdat zij zichzelf in de weg staan.

[Henriëtte 0]

Ja, er zijn veel mensen met depressiviteit, dat is jammer. Maar er zijn ook depressieve mensen die er niks aan willen doen, zoals een meisje die ik ken. Die zegt dat ze depressief is en laat het daarbij zitten.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 18:04:02 schreef Frique het volgende: Ja, er zijn veel mensen met depressiviteit, dat is jammer. Maar er zijn ook depressieve mensen die er niks aan willen doen, zoals een meisje die ik ken. Die zegt dat ze depressief is en laat het daarbij zitten.

Ook daarin hebben we altijd keuzes, ben ik ten diepste van overtuigd.

[Henriëtte 0]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 18:16:45 schreef Pius_XII het volgende: [...] Ook daarin hebben we altijd keuzes, ben ik ten diepste van overtuigd.

Dat zeker. Daarom vind ik het beter om 'onderscheid' te maken, mensen die depressief zijn, waarbij het 'gewoon' overkomt, en er zelf iets aan willen doen, en mensen die depressief zijn, die er zelf voor zorgen (niet iedereen doet dat) en er zelf niks aan willen doen. Die laatste groep wil namelijk tamelijk vaak aandacht dmv. depressiefheid

[biajas 0]

maar hier wordt een persoon geschetst waar klaarblijkelijk niets aan mankeert.

Een persoon die haar gevoelens verbergt achter een glimlach.

[Andere Jas 2]

Dat is fout #1.

[biajas 0]

wat???? is fout???

[Andere Jas 2]

Sorry, niet beledigend bedoeld ofzo, maar ik zie je, in dit geval miserabele, gevoelens achter een glimlach absoluut niet als dapper. Meer als best wel dom en oneerlijk tegenover je naasten. Daarom ook mijn post met gothic. De meeste huppelgoffics zullen zich in jouw post vinden en zich nog eens lekker ronddraaien in hun zelfmedelijden.

[biajas 0]

Als hulpverlener en docent ben ik meer van dit soort mensen tegengekomen dan jou lief is.

Mensen die iets met zich meedragen, maar het nergens kwijt kunnen, want om iets kwijt te kunnen bij een ander, vergt vertrouwen, en niet zo'n beetje ook.

De wijze waarop jij reageert laat jouw kortzichtigheid en gebrek aan mensenkennis blijken.

Wanneer er een zware last drukt op een persoon, die geen aandacht wilt trekken, zul je een persoon van buiten zien, die altijd vrolijk is, een luisterend oor heeft, weinig te zeggen heeft, maar van binnen is het iemand die een wrak is... een wrak dat zelf zoekt naar een vertrouwd en luisterend oor.

Zo zitten mensen in elkaar.

[Andere Jas 2]

Weet ik, da's ook een van die dingen waar ik gruwelijk slecht tegenkan. Alhoewel ik vaak ben getypeerd als een aardige knul kan ik hier slecht tegen en heb ik een beetje minder respect voor dit soort mensen. Ik weet dat ik kortzichtig ben op dit vlak. Gebrek aan mensenkennis heb ik niet, ik weiger alleen een compromis te sluiten met iets wat in mijn ogen een teken van zwakte is.

[dingo 166]

Dan is het wachten op het moment dat jij zwak bent en ervaart waaraan je bij anderen geërgerd hebt. Genoeg compromisloze mensen op deze wereld totdat het begint te knellen omdat compromissen onvermijdbaar zijn.

[Andere Jas 2]

Ik geef wel een gil als het zover is.

[dingo 166]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 19:07:36 schreef AndreasJ het volgende: Ik geef wel een gil als het zover is.

Is prima, open gewoon een topic in persoonlijke problemen met Gil..... als onderwerp.

[snuffie 0]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 18:55:46 schreef AndreasJ het volgende: ik weiger alleen een compromis te sluiten met iets wat in mijn ogen een teken van zwakte is.

ik weet dat ik je waarschijnlijk niet kan ompraten, maar ik wil in ieder geval even zeggen dat ik het hier niet mee eens ben..

Het is misschien zwak, omdat je niet open durf te zijn, omdat je jezelf niet durft te laten zien. Maar tegelijkertijd is dat toch ook heel knap, en kost het ontzettend, maar dan ook ontzettend veel kracht om het te doen.

Een masker dragen doe je nooit voor je lol, dat doe je nooit omdat je je er goed bij voelt. Je doet het, omdat je niet weet bij wie je kwijt kunt waar je mee zit, dat doe je omdat je je ervoor schaamt, dat doe je omdat je niet weet waarom jij je zo voelt en je ook vind dat jij je niet zo mag voelen. Dat masker geeft de gevoelens weer die je zou willen voelen, die je van jezelf moet voelen. Het is een teken dat je sterk bent, dat je zelf je problemen op wilt lossen.

Natuurlijk, je moet er sterk voor zijn, maar je bent nooit sterk genoeg. Uiteindelijk ga je eronderdoor. Dus er is één ding waar je sterker voor moet zijn, en dat is je masker afzetten. En dat is sterker, maar dat betekent niet, dat het andere automatisch zwak is..

Verder, martha, ik vind het een heel mooi, maar vooral triest en aangrijpend verhaal/gedicht..

ben alleen benieuwd, heb je dit zelf geschreven, of ergens gelezen, en (nee, hier hoeft echt geen antwoord op als je het niet wilt) gaat het hier om een bestaand (en bekend) persoon? (dan bedoel ik dus, iemand in jouw omgeving oid)

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 18:45:23 schreef AndreasJ het volgende: De meeste huppelgoffics zullen zich in jouw post vinden en zich nog eens lekker ronddraaien in hun zelfmedelijden.

je hoeft geen gothic te zijn om dit te herkennen, en zelfmedelijden hoeft ook echt niet de reden te zijn voor een masker..

schaamte.. ik denk dat dat nog wel eens de grootste reden zou kunnen zijn..

[biajas 0]

Snuffie, jij vat hem

en de reden dat ik dit opende is dat christenen uitkijken naar een nieuw leven. Er zijn ook mensen die uitkijken naar de dood, omdat de last die zij meedragen erg zwaar is, maar zij belasten hun omgeving er niet mee, zij verlangen naar iets, maar zullen het nooit uitspreken en zeker nooit uitvoeren.

Het is geen zwakte, het is moed en schaamte...

dit doet mij ook denken aan een stukje van Submission, waarin een tiener aan haar moeder zegt dat haar oom op onzedelijke wijze aan haar zit. Haar vader wordt boos, want zij tast met haar gepraat de eer van oomlief aan... Een paar maanden later is oomlief plots weg, want dit tienermeisje blijkt zwanger te zijn.

In wanhoop zegt ze tegen haar allah dat zij maandenlang om bescherming vroeg, maar mu hetliefst direct zouwillen sterven, vanwege de schaamte.

[Raido 0]

Wil de persoon die altijd exact doet, kijkt en reageert zoals hij zich op dat moment voelt en nooit eens een 'masker' draagt NU zijn hand op steken?

[Annatar 0]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 20:03:46 schreef Raido het volgende: Wil de persoon die altijd exact doet, kijkt en reageert zoals hij zich op dat moment voelt en nooit eens een 'masker' draagt NU zijn hand op steken?

Ik doe niet anders dan een masker dragen.

[audacity 0]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 19:44:12 schreef martha het volgende: Snuffie, jij vat hem en de reden dat ik dit opende is dat christenen uitkijken naar een nieuw leven. Er zijn ook mensen die uitkijken naar de dood, omdat de last die zij meedragen erg zwaar is, maar zij belasten hun omgeving er niet mee, zij verlangen naar iets, maar zullen het nooit uitspreken en zeker nooit uitvoeren.

soms verlang ik best wel naar de hemel, niet dat ik dood wil, maar sommige dingen die ik mee heb gemaakt/nog elke dag een zeker risico loop om mee te maken, maken dat ik toch wel uitkijk naar het moment dat alle rotzooi over is. In het begin is er gewoon een moment dat je er niet mee kan omgaan. Door professionele en pastorale hulp lukt het op een gegeven moment wel om beter met je emoties om te gaan. Ook in de sociale omgang weet je op een gegeven moment wat je aan wie kan vertellen, dus voor wie je je masker kan afzetten. Wordt de last daardoor minder zwaar, dat niet, je kan hoogstens de banden van je rugzak met ballast beter afstellen. Maar je kan je niet altijd zwak opstellen, dat is niet gezond en niet goed.

---

Samengevoegd:

ik ben punker geweest in mijn pubertijd toen de "situatie" waar ik in zat heel heftig was.....dat was absoluut een masker, omdat ik niet wist wat ik met mezelf aanmoest.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 20:03:46 schreef Raido het volgende: Wil de persoon die altijd exact doet, kijkt en reageert zoals hij zich op dat moment voelt en nooit eens een 'masker' draagt NU zijn hand op steken?

Aangenaam kennis te maken.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 20:03:46 schreef Raido het volgende: Wil de persoon die altijd exact doet, kijkt en reageert zoals hij zich op dat moment voelt en nooit eens een 'masker' draagt NU zijn hand op steken?

[Naeva 182]

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 18:55:46 schreef AndreasJ het volgende: Weet ik, da's ook een van die dingen waar ik gruwelijk slecht tegenkan. Alhoewel ik vaak ben getypeerd als een aardige knul kan ik hier slecht tegen en heb ik een beetje minder respect voor dit soort mensen. Ik weet dat ik kortzichtig ben op dit vlak. Gebrek aan mensenkennis heb ik niet, ik weiger alleen een compromis te sluiten met iets wat in mijn ogen een teken van zwakte is.

Als je zelf het geluk hebt dat je sterk bent dan mag je je gelukkig prijzen en heb je misschien ook wel wat kracht over om een zwakkere overeind te helpen.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 06 december 2007 19:44:12 schreef martha het volgende: de reden dat ik dit opende is dat christenen uitkijken naar een nieuw leven. Er zijn ook mensen die uitkijken naar de dood, omdat de last die zij meedragen erg zwaar is, maar zij belasten hun omgeving er niet mee, zij verlangen naar iets, maar zullen het nooit uitspreken en zeker nooit uitvoeren.

Ja, in mijn ogen is dat geen zwakte. Sommige dingen kun je niet volledig met een ander delen. Dan heb ik het niet over semi-suicidale gothics maar over mensen met een verlangen naar het breken met deze wereld omdat ze het niet meer kunnen verdragen zo ver van Christus verwijderd te zijn. Paulus kende dat gevoel ook...

'Want voor mij is leven Christus en sterven winst. Als ik blijf leven, kan ik vruchtbaar werk doen, maar toch weet ik niet wat ik moet kiezen. Ik word naar twee kanten getrokken: enerzijds verlang ik ernaar te sterven en bij Christus te zijn, want dat is het allerbeste; anderzijds is het omwille van u beter dat ik blijf leven.'

(Fillipenzen 1)

[Gast Anon_phpbb]

Ik herken het wel, al ben ik wel een beetje slecht in nep-vrolijk doen. Ik ervaar heel sterk het gevoel dat mensen geen respect meer voor je hebben als je je zwaktes laat zien. En je verdriet enzo laten zien geeft die ander de kans om je daarop terug te pakken. Vroeger vertelde ik veel dingen, alleen nu hou ik meer mijn problemen voor mijzelf en functioneer gewoon.. alsof er niks aan de hand is (niet uitermate vrolijk ofzo). ik ben er eigenlijk heel blij om dat ik dat nu kan. Ik denk namelijk ook niet dat iemand met zo'n glimlach en een masker continue denkt/voelt; oh ik zelf ben zo ongelukkig.. Nee, het is voor mij in ieder geval ook een manier om mijn zorgen te vergeten en mij op iets anders te concentreren. Daarnaast weet ik dat dit slechts tijdelijk is en ik wil niet dat mensen mij, terwijl het goed gaat, nog zien als een labiel persoon..

@Machiavelli en Andreas; bedoelen jullie nu dat je nooit een masker draagt? Dus als jij harstikke sjaggerijnig bent om een regenbui ofzo en je komt aan bij een vriend/vriendin die je al lang niet meer hebt gezien bijv., dan ga je een beetje lopen zanikken? Ik denk dat je dan gewoon een vrolijk gezicht op zet.