De functie van zwijgen

[LodewijkNapoleon 0]

Nou dat dus. Ik ben wel eens benieuwd wat voor verschillende functies zwijgen heeft voor de mensen hier. Ik zelf vind zwijgen uiteraard wel prettig als ik alleen ben, maar het kan ook fijn zijn als je met een ander zwijgt, soms om samen te genieten van het moment, soms ook omdat je communiceert zonder woorden. Zwijgen kan ook een kwestie zijn van de kat uit de boom kijken in situaties die je niet kent. Mja, dat is het wel een beetje denk ik, ik praat nu eenmaal veel en graag, ik hb het ook nodig denk ik, omdat ik een redelijk afwijkende gedachtegang heb.

En jullie?

[robinwithaar 0]

Zwijgen vind ik meestal niet erg fijn. Meestal ontstaat er dan zo'n kille sfeer. Heel af en toe ben ik wel toe aan een beetje stilte en ga dan naar het bos ofzo, maar meestal als het stil is in huis zet ik liever de radio aan dan dat het stil blijft.

[Jyoti 0]

Ik ben zelf een redelijk druk persoon (tenminste bij mensen die ik ken, in een grote groep vreemden ben ik verlegen) en ik babbel ongelooflijk veel en snel, maar het valt me wel op dat het ergens makkelijker is om samen te praten dan om samen te zwijgen. Als het ijs een beetje gebroken is kan ik gerust met iemand zitten tetteren, maar bij iemand zijn en gewoon zwijgen zonder dat het ongemakkelijk wordt vergt op één of andere manier meer intimiteit.

[Holla 0]

Hm, dat heb ik helemaal niet meer zo. Vroeger had ik altijd het idee dat ik 'moest' praten omdat ik anders overkwam als een saai iemand ofzo. Maar sinds ik dat los heb gelaten en heb gezien dat het eigenlijk stom is dat mensen tegenwoordig haast niet meer stil kunnen zijn (als het op een feestje gebeurd wordt iedereen daar zenuwachtig van), vind ik het geen probleem meer. Niets mis met zwijgen.

[Aimé 0]

Het is goed er naar te streven zowel in spraak als in gedrag oordeel des onderscheids te bezitten dus ook „het vermogen om tactvol te kunnen zwijgenâ€.

Ja, er is „een tijd om te spreken†en er is „een tijd om zich stil te houdenâ€, en wie beleidvol is, kent het verschil (Prediker 3:7).

Er bestaat vaak een goede reden voor om het zwijgen te bewaren, want de bijbel verklaart: „In de overvloed van woorden ontbreekt overtreding niet, maar wie zijn lippen in bedwang houdt, handelt beleidvol.†— Spreuken 10:19.

[audacity 0]

wat ik als muzikant heb geleerd is, dat muziek pas mooi wordt als iedereen weet wanneer te zwijgen. Als er niet af en toe gezwegen wordt ontstaat een kakofonie aan geluiden, waar niets meer in te onderscheiden is.

[LodewijkNapoleon 0]

Als je het idee hebt dat je 'moet' praten, dan kun je het maar beter laten inderdaad. Meestal komt er dan juist weinig zinnigs uit. Dat geldt ook voor zwijgen trouwens, als je kunstmatig moet gaan zwijgen, dan levert dat ook altijd gedonder op.

[sweet-Just-Me 0]

Quote:

Ja, er is „een tijd om te spreken†en er is „een tijd om zich stil te houdenâ€, en wie beleidvol is, kent het verschil (Prediker 3:7).

Ik hou er zelf wel van om veel te praten, maar ik denk dat er ook momenten zijn waarop je moet zwijgen. Soms kan je als een vriend(in)een probleem heeft hem of haar beter een knuffel geven en zwijgen. Dat zegt veel meer dan maar zinloos voor je uit zitten praten.

[Timon 0]

De vrienden van Job waren er echt voor hem. Ze huilden een week lang met hem mee, konden geen woord uitbrengen.

Tot ze na een week hun mond opentrokken en de ellende begon

Soms is zwijgen inderdaad beter...

[LodewijkNapoleon 0]

Ik denk dat die tekst uit Prediker wel duidelijk is eigenlijk: "Ja, er is „een tijd om te spreken†en er is „een tijd om zich stil te houdenâ€, en wie beleidvol is, kent het verschil". En hoe het verschil te kennen? Ik weet niet, maar als ik één van beiden geforceerd moet doen, dan is dat mischien een teken.

[Michiel 14]

Zwijgen kan ook nuttig zijn om aan te geven dat je bepaald gedrag niet apprecieert. Door dan plots te zwijgen komt meestal de vraag "Is er iets" en dan is blijkbaar je communicatie duidelijk geweest.

Zwijgen heeft vele verschillende nuttige toevoegingen, waardoor het veelal lijkt dat mensen het zwijgen laten voor wat het is. Mensen zijn bang voor stilte en dus ook voor zwijgen...

[Andere Jas 2]

Quote:

Op woensdag 28 november 2007 10:33:57 schreef marliesje het volgende: wat ik als muzikant heb geleerd is, dat muziek pas mooi wordt als iedereen weet wanneer te zwijgen. Als er niet af en toe gezwegen wordt ontstaat een kakofonie aan geluiden, waar niets meer in te onderscheiden is.

Dat is wel een muzikale overhaaste generalisatie hoor. Kakofonie is niet persé iets slechts in muzikale context.

Maar ik vond het een hele opluchting dat ik bij sommige mensen stil mocht zijn. en niet altijd alles aan elkaar hoefte te praten. Treinreizen met mijn vriendin is ook lekker, aantal keer voor gekomen dat we vanuit Assen naar Leiden met de trein moesten (of andersom...). Gewoon drie uur zitten, naar buiten kijken, wat tegen elkaar hangen enzo. Vind ik nooit zo erg.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op woensdag 28 november 2007 15:20:55 schreef Michiel het volgende: Zwijgen kan ook nuttig zijn om aan te geven dat je bepaald gedrag niet apprecieert. Door dan plots te zwijgen komt meestal de vraag "Is er iets" en dan is blijkbaar je communicatie duidelijk geweest.

Mjah, ik denk dat dát alleen goed werkt als je dat wel goed non-verbaal communiceert en als je de ander voldoende kent, en dan is het ook nog zo dat de ander niet ook geregeld om andere redenen zwijgt. Daarnaast is het ook nog ens vrij passief. Maar ok, het kán, mits onder die omstandigheden, werken.

Quote:

Zwijgen heeft vele verschillende nuttige toevoegingen, waardoor het veelal lijkt dat mensen het zwijgen laten voor wat het is. Mensen zijn bang voor stilte en dus ook voor zwijgen...

Ik zie dit steeds terug komen, ik geloof ook wel dat dit bestaat, maar zelf merk ik het niet zo eigenlijk. Ik praat eigenlijk gewoon graag, ik heb altijd wel wat te zeggen of te vragen. Terwijl ik, als ik alleen ben, ook best kan genieten van stilte.

[Anne1977 0]

Kunnen zwijgen en kunnen luisteren kunnen soms zoveel waard zijn voor een medemens!

[Aviator 0]

Soms is praten zilver en zwijgen goud waard

Dit is een zin die voor mij aangeeft hoe belanrgrijk ik het op zijn tijd vindt om te zwijgen...

Toch doe ik nog vaak genoeg onnodig en soms onhandig mijn mond open, ik denk dat ik soms graag wat wil zeggen, terwijl dat achteraf wellicht niet zo verstandig was.

Ik ben van nature een vrij rustig persoon en daardoor denk ik dat ik over het algemeen wat rustiger ben in spreken en hoe vaak. Er zijn echter momenten dat mijn mond open gaat en je er haast niet meer tussen komt, dat hoort er denk ik ook bij

Zwijgen is denk ik een krachtig "middel", zoals Michiel al zegt werkt het vaak goed om je afkeur te uiten. In plaats van boos worden en veel woorden te gebruiken, zwijg ik op die momenten liever.

Daarnaast vind ik zwijgen soms heerlijk als ik met mijn man ben, juist in die momenten voel ik me dan verbonden, alsof je op 1 niveau samen bent. Ook non-verbale communicatie is dan bijzonder, je kunt elkaar zoveel vertellen zonder een woord te gebruiken.

[Dostojevski 0]

Ik ben dol op zwijgen en luisteren. Maar andere mensen gaan zich er vaak ongemakkelijk door voelen en willen mij dan bij het gesprek betrekken. Daardoor (om anderen op hun gemak te stellen) voel ik me weer gedwongen te spreken, waardoor ik me zelf niet meer relaxed voel.

Ik heb overigens hetzelfde als Iriacynthe, dwz, zodra ik me ergens écht op mijn gemak voel en me durf te uiten, ben ik niet meer te stoppen. Het duurt alleen heel lang voordat ik dat moment bereik.

Zwijgen vind ik overigens niet in de laatste plaats prettig, omdat het mijn creativiteit prikkelt. Ik heb een redelijk zwijgend beroep (postbezorger: je zegt af en toe "goedemiddag, alstublieft" en dat is het wel weer) en meestal als ik zo zwijgend door de stad loop en fiets, krijg ik leuke ideeën.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op woensdag 28 november 2007 20:27:11 schreef Dostojevski het volgende: Ik ben dol op zwijgen en luisteren. Maar andere mensen gaan zich er vaak ongemakkelijk door voelen en willen mij dan bij het gesprek betrekken. Daardoor (om anderen op hun gemak te stellen) voel ik me weer gedwongen te spreken, waardoor ik me zelf niet meer relaxed voel. Ik heb overigens hetzelfde als Iriacynthe, dwz, zodra ik me ergens écht op mijn gemak voel en me durf te uiten, ben ik niet meer te stoppen. Het duurt alleen heel lang voordat ik dat moment bereik.

Helemaal mee eens

[Nynthe 1]

Ik vind het heerlijk om een avond lang met vrienden bij elkaar te komen en dan van alles en nog wat te bespreken. Mijn taalontwikkeling kwam langzaam op gang, maar heeft de schade ruimschoots ingehaald. Als je mij voor een grote groep neerzet met de mededeling dat ik 50 minuten achter elkaar alleen moet presenteren, dan heb ik de tijd van mijn leven

Maar zwijgen kan net zo lekker zijn. Wat Audio zegt inderdaad; in de trein met allebei je eigen gedachtes en weten dat je aan een blik genoeg hebt. Of met een vriendin gewoon zitten, tv kijken en niet overal commentaar bij te geven, al is het maar om iets te zeggen te hebben.

Kat uit de boom kijken komt zelden voor bij mij moet ik zeggen. Wel vind ik het wel eens leuk om te zwijgen en dan gewoon te observeren.

toevoeging: Ik bedenk me dat ik in dit werk zwijgen ook vaak gebruik. Wanneer iemand vraagt naar de bekende weg, iets doet wat in strijd is met de afspraken, enz enz dan hoef ik alleen maar te kijken en te zwijgen. Vaak weten ze dan wel voldoende