Vriendschap tussen man en vrouw

[Taam 1]

lees dit topic ook even door

Ik heb hoofdzakelijk vrienden van het andere geslacht, simpelweg omdat ik er beter mee om kan gaan. En het heeft me tot nu toe nog nooit problemen opgeleverd.

[Nynthe 1]

Ik ben gaan twijfelen nadat mijn beste vriend het nodig vond om te bekennen dat hij lang verliefd op me was geweest. Heeft de vriendschap stiekem toch best grondig verknalt, helaas. Want ik mis hem af en toe best wel, maar veel dingen zijn nu gewoon anders.

Maar toch heb ik veel mannelijke vrienden. Eigenlijk weet ik het niet helemaal. Alhoewel, ik weet dat mijn homoseksuele vrienden in ieder geval geen dubbele agenda hebben. Ik weet het niet. En ik denk er nu al een tijdje over na, terwijl ik deze post tik, maar ik weet het niet.

Nog een alhoewel, de vriend van mijn zus is een vriend van me. En die valt zeker niet op mij, dat dan weer wel.

Ik weet het niet. Ik was er altijd van overtuigd dat het wel kon, maar na dat truukje met die vriend van mij zie ik alles nu wel door een andere bril. Jammer eigenlijk...

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zaterdag 20 oktober 2007 19:58:39 schreef Nynthe het volgende: Ik ben gaan twijfelen nadat mijn beste vriend het nodig vond om te bekennen dat hij lang verliefd op me was geweest. Heeft de vriendschap stiekem toch best grondig verknalt, helaas. Want ik mis hem af en toe best wel, maar veel dingen zijn nu gewoon anders.

Ik weet het niet hoor, misschien ben ik wel te idealistisch, maar ik geloof dat als je écht van iemand houdt, dat je daar overheen kan groeien. Verliefdheid immers is maar een chemische aangelegenheid. Dat lijkt me ook vrij cruciaal in een vriendschap, dat je dit soort dingen ook kan bespreken als het gebeurt, daar rationeel mee kan omgaan, en dan gaat het vanzelf over.

[Holla 0]

Ja, maar het is wel anders.

Je bent niet meer zo snel lichamelijk met die ander, knuffelt minder makkelijk, zit minder makkelijk tegen diegene aan oid. En ik zou bij elke vraag om lichamelijk contact buiten de knuffels bij aankomst en afscheid en diep verdriet of extreme blijheid, toch wel wat argwanend zijn. En dat is gewoon niet fijn, de vriendschap is wel veranderd dan.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zaterdag 20 oktober 2007 21:45:29 schreef NienkeJ het volgende: Ja, maar het is wel anders. Je bent niet meer zo snel lichamelijk met die ander, knuffelt minder makkelijk, zit minder makkelijk tegen diegene aan oid. En ik zou bij elke vraag om lichamelijk contact buiten de knuffels bij aankomst en afscheid en diep verdriet of extreme blijheid, toch wel wat argwanend zijn. En dat is gewoon niet fijn, de vriendschap is wel veranderd dan.

Vandaar dus, er rationeel mee omgaan, véél uitspreken, de verliefdheid laten uitzieken. En dan gaat het over Sterker nog, dan wordt de vriendschap alleen maar hechter van.

Maar het is wél een moment van waterscheiding. Als je dus echt van iemand houdt, dan is er ook geen plaats om toe te geven aan het egoisme dat verliefdheid heet, en zo moet je het dan ook beiden zien.

[Dagmar 0]

Ik denk dat het wel kan. Sterker nog, ik weet zeker dat het wel kan.

Mijn maatje ging van maatje naar vriendje terug naar maatje. Dat terug naar maatje kostte best wat moeite, maar nu, ongeveer 4 maand nadat het uitging (wat trouwens uitging omdat we als vriendje/vriendinnetje steeds minder maatjes werden, en het dat niet waard vonden) gaat het heel goed

Verder heb ik nog 2 vrienden waarvan 1 waarvoor ik nooit gevoelens buiten vriendschap heb gehad en ook niet zal gaan voelen, en 1 waarmee de vriendschap eigenlijk pas is gaan groeien toen ik toegaf dat ik verliefd op 'm was. Zolang ik verliefd op hem was knuffelde ik hem niet, nu wel, en veel als het kan (ik ben nogal knuffelig )

Mja, en ik heb Thijske nog, eerst gewoon een creduser, toen een vriend, toen een goede vriend, toen gevoelens, en nu... sja.

Misschien een tip (maar half serieus ): probeer nooit wat te gaan voelen voor een creduser, je hart luchten wordt een stuk beperkt.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zondag 21 oktober 2007 19:34:51 schreef Verity het volgende: en 1 waarmee de vriendschap eigenlijk pas is gaan groeien toen ik toegaf dat ik verliefd op 'm was. Zolang ik verliefd op hem was knuffelde ik hem niet, nu wel, en veel als het kan (ik ben nogal knuffelig )

Precies, daar doelde ik dus op, je verantwoordelijkheid nemen

[*nath* 0]

Soms vind ik vriendschappen met jongens wel wat ingewikkeld. Ik ben zowat mn hele leven al meer bevriend met jongens dan met meiden. Hierdoor ga ik gewoon vrij met jongens om, maar jongens die mij niet zo heel goed kennen, die kunnen dan verkeerde indrukken krijgen. En dan wordt het wat complex.

Ach, ik vind jongens veel leuker dan meiden. Jongens doen niet zo moeilijk. Zitten veel makkelijker in elkaar.

Ik ben trouwens wel erg blij met mn vriendinnen, want daar kan je toch wel wat andere dingen mee delen dan met jongens.

[BookerT 0]

Wat michie23 zegt, herken ik ergens wel...vrouwen gaan vaak dieper....aan de andere kant ben ik geen kei in non-verbale communicatie....

ik ben soms heel slecht in het opvatten van subtiele signalen..ben ik nu dom, half autistisch of gewoon een man?

[Naeva 182]

Quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 18:02:25 schreef Thijs het volgende: ben ik nu dom, half autistisch of gewoon een man?

Huh... ik snap het verschil niet..?

*duikt weg*

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 18:02:25 schreef Thijs het volgende: Wat michie23 zegt, herken ik ergens wel...vrouwen gaan vaak dieper....

Welnee, dat is grote onzin, ze uitten zich gewoon slechter en lijken daarom meer mysterieus.

[groenemeloen 0]

... gewoon een man ...

(wat je gegund is, sommige vrouwen spreken zoooo subtiel dat je ze beter niet kan begrijpen, dan leren ze gewoon te zeggen wat ze willen .

Ikzelf heb vaak vriendschappen gehad met mannen, en denk ook dat je ze nodig hebt. Net zoals ik voel dat ik die met vrouwen nodig heb. Met al die ruimtevaart tegenwoordig kan het best dat mannen van Mars en vrouwen van venus elkaar toch in de buurt willen hebben .

Van al die vriendschappen, zijn er maar 2 echt gebleven. Mijn ervaring is dat je sterk moet zijn in je grenzen aangeven bij mannen. En jezelf moet durven beschermen. Als je voor jezelf duidelijk weet dat die man niet degene is waar je wat mee wil, zal je dat (non-verbaal, evt) makkelijk naar hem communiceren. Als je wat zwakker bent in grenzen aangeven, en je treft de verkeerde, wordt het moeilijk. Maar die 2 heb ik wel en ik heb hen erg graag. Ze verhelderen dingen voor mij, daar waar ik de neiging heb ze moeilijker te maken dan ze zijn. Ze zijn heel bijzonder voor mij, omdat ze veel respect hebben.

Mij kan het niet zoveel schelen of ze die spanning ervaren of niet (ze zijn allebei vroeger eens verliefd op me geweest; nu lang geleden), ze hebben in ieder geval bewezen dat ze er heel goed mee om kunnen gaan. Ik wist het van allebei pas achteraf en heb er nooit "last" van gehad.

Verder denk ik dat een beetje afstand een goede oplossing is voor spanningen, vaak komt het dan vanzelf weer goed.

[Thorgrem 430]

Quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 18:18:40 schreef Pius_XII het volgende: [...] Welnee, dat is grote onzin, ze uitten zich gewoon slechter en lijken daarom meer mysterieus.

Idd. Ik heb in de kroeg meer dan genoeg zeer diepgaande gesprekken gehad als mannen onder elkaar.

[groenemeloen 0]

... en net als ik dit schreef, krijg ik een mail van een vriend waar het wat mee misgelopen was toen er verliefdheid in het spel kwam . (van alebei de kanten, maar met verschillende timing).

[rupsje 0]

Dat van "als je eenmaal in de friends-zone zit kom je er niet meer uit" is dat iets typisch vrouwelijks??

Bij mij geldt dat namelijk niet echt geloof ik... Ik vind juist dat hoe beter je elkaar leert kennen hoe intiemer de vriendschap wordt, en hoe makkelijker je dan gevoelens voor elkaar zou kunnen krijgen.

of zie ik dat verkeerd?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 18:29:32 schreef MartineV het volgende: Dat van "als je eenmaal in de friends-zone zit kom je er niet meer uit" is dat iets typisch vrouwelijks?? Bij mij geldt dat namelijk niet echt geloof ik... Ik vind juist dat hoe beter je elkaar leert kennen hoe intiemer de vriendschap wordt, en hoe makkelijker je dan gevoelens voor elkaar zou kunnen krijgen. of zie ik dat verkeerd?

Ik denk dat het allebei stereotypen zijn die niet helemaal kloppen. Ja, je leert elkaar beter kennen, en daar komt dan geen verliefdheid meer uit, maar altijd een houden van als het goed is. Soms kan het dan een 'relatie' houden van zijn.

[Michie23 0]

Dat ligt er dus maar net aan hoe je die gevoelens voed. Het is inderdaad makkelijk om iets te creeeren dan na te gaan of het echt is en je jezelf niet voor de gek houdt.

[groenemeloen 0]

als je eenmaal in de friends-zone zit...

volgens mij niet altijd waar. Je kan iemand opeens opmerken die je echt niet zag staan op die manier. (vb doordat je hem/haar op een andere manier moet zien, vb samen leiding op kamp,....

[LodewijkNapoleon 0]

Het is maar net wat je er mee wilt doen trouwens. Ik zou het niet zo gauw doen, straks ben je een waardevolle vriendschap kwijt.

[rupsje 0]

ja precies dat vind ik ook, maar toch... als ik voor één van mijn vrienden meer zou gaan voelen zou ik de vriendschap zeker weten op een lager pitje zetten. Ik zou mn huwelijk met Ties nooit in gevaar willen brengen.

[Milo 0]

het is misschien een beetje anders dan wat er hier verder werd gezegd, maar ik denk dat het soms beter is om een 'normale' vriendschap te hebben met het andere geslacht...(ik wil hiermee niet zeggen dat ik eeuwig single blijf) als het een echte vriendschap is, dan raak je elkaar nooit kwijt, maar als je een liefdesrelatie hebt, en het gaat een keer uit, dan is de kans groot dat je elkaar voorgoed kwijt bent.. of als je geluk hebt heb je nog wel een vriendschap, maar dat is dan een hele rare vriendschap.. dus wat ik wou zeggen.. is dat vriendschap tussen man en vrouw wel kan, alleen vaak niet tussen personen die een liefdesrelatie hadden die uit is gegaan... ik weet dat niet helemaal zeker, mijn relatie is net uit, en het is nog allemaal een beetje vaag tussen mij en mijn ex...maar of daar een goede vriendschap uit kan komen? dat weet ik niet

[Gast Anon_phpbb]

Interessante discussie. Ik ben van mening dat het misschien wel kan, maar ik vind het gewoon niet GOED. Ten eerste blijft het risico dat er WEL iets gebeurd en daarom wil ik alleen contact met iemand van het andere geslacht als er een huwelijk in zit. Ten tweede vind ik het juist heel bijzonder als je in een huwelijk pas echt het andere geslacht leert kennen, dat je beiden nog naïef en 'blanco' bent en dat een vriendschap met iemand van het andere geslacht iets heel bijzonders is. Ik denk dat je dan veel langer de spanning er in houdt in een huwelijk. Ten derde vind ik het gewoon niet gezond om je gevoelens te onderdrukken. Het lijkt me beter om te voorkomen dat je die gevoelens ontwikkelt dan dat je er tegen moet vechten.

[Timon 0]

Ik heb vrij veel vriendschappen met meisjes. Waarschijnlijk toch wel meer dan met jongens. Ik weet niet of naief of blanco zijn in vriendschappen met het andere geslacht iets goeds is. Ik denk juist dat je heel veel mist als je alleen maar met mensen van hetzelfde geslacht om gaat.

Zeker als je pas contact wil als er een huwelijk in zit, lijkt dat mij vrij onmogelijk. Hoe weet je dat je met iemand wil trouwen als je diegene nog nieteens gesproken hebt en nooit contact hebt gehad... Je leert juist in te zien dat je bij elkaar past (of niet) door dat contact aan te gaan...

Ik heb een aantal erg goede vriendschappen, die ik erg waardevol vind. Die zou ik niet zomaar in gevaar brengen door wat vlinders achterna te lopen. Pas als ik er echt van overtuigd ben dat er een langetermijnsrelatie in zit (lees: mogelijk huwelijk) zou ik daar rustigaan gaan polsen hoe dat bij de ander zit...

Als vriendinnen eenmaal in de just-friends zone zitten komen ze daar niet heel snel uit. Zeker niet omdat ik die vriendschap niet kapot wil maken. Maar daarmee wil ik het niet uitsluiten dat ik ooit een relatie krijg met een goede vriendin van me.

[Gast Anon_phpbb]

En waarom denk je dat naief/blanco zijn mbt het andere geslacht (in het huwelijk) niet goed is? Het betekent dat je niet eerder teleurgesteld bent, dat je geen vooroordelen hebt, dat je je man/vrouw niet vergelijkt met je vrienden/vriendinnen en dat je veel van elkaar kunt leren. Je bent opener naar elkaar toe, je weet niet wat je moet verwachten en dat maakt het spannend.

Je mist niks, want als je getrouwd bent dan leer je dus het andere geslacht kennen. En zelfs al trouw je nooit, mis je nu echt zoveel omdat je het andere geslacht niet kent? Trouwens; wat je niet kent kun je niet missen.

Ik bedoelde niet oppervlakkig contact, maar vriendschappen. Een meer correcte zin is dus; Ik wil alleen intensief contact/vriendschap als er een huwelijk in zit.

Verder ben ik blij voor je dat je fijne vriendschappen hebt, ieder zijn eigen keus.

[Ann 0]

Je kan nog altijd het andere geslacht kennen, zelfs al ben je niet getrouwd.

Ik ga ook alleen blijven in mijn leven. Trouwens ik bekijk mensen nooit als "per geslacht". Ik bekijk gewoon iedereen apart.

We zijn gewoon allemaal mensen, en heel verschillend. Een man kan soms liever zijn dan een vrouw, en een vrouw soms harder dan een man... valt allemaal te zien.