Gedichten-topic 3

[*nath* 0]

Guilty

words unspoken

mouth still open

want the words to come out

so I can clear my mind

my consience is eating me alive

what can I do to commit my actions?

where can I go to get away from guilt?

I'm ashamed of what I've done

Why the hell can't it be undone?

Lost my honesty, lost my heart.

Screaming the words in the air

It feels like I'm screaming my heart out

Lost my honesty, lost my heart.

Close to the window,

My heart is out there somewhere.

words unspoken

mouth still open

want the words to come out

so I can clear my mind

my consience is eating me alive

what can I do to commit my actions?

where can I go to get away from guilt?

I'm ashamed of what I've done

[diakio 0]

Dat met Uw moeder toen,

U weet wel, was dat nou nodig?

U spreekt steeds duidelijker

maar ook minder direct

Van de week hoorde ik Uw stem weer

en vrijdag het goede nieuws

De laatste stappen, na al die jaren

maar ik ben bang God, ik zal het niet kunnen

U weet het, kan u niet zorgen

dat het alsnog niet doorgaat, als ik niet durf?

[Raido 0]

Speelman

Aan de stranden van het waterland,

Loopt de troubadour van de eeuwigheid

Met een mandoline in zijn hand

Zo nu en dan, zo af en toe.

Stap hij van zijn weg,

In de berm van de tijd.

De stilte huivert,

zwijgt eerbiedig,

wanneer de man speelt,

de snaren streelt.

Kom, laat je aanraken, door deze tonen.

Minstreel, streel uw snaren!

Luister, bemin zonder honen.

Speel dan, Speelman! Al heb je,

Een eeuwigheid van tijd.

Speel, alsof je leven er van af hangt

Speel de zeeën van tijd

Speel je dood.

door Raido

[Justidee 0]

Een tijdje geleden had ik dit gemaakt:

[Ann 0]

For a long time I stood there,

waiting for a sign

but then somehow, I couldn't bare

this hurting heart of mine

It all turned black before my eyes

my lips met the taste of red

and then they screamed: it dies it dies!

no longer I felt dead

I felt the sting of agony

the warm embrace of blood

and then my soul finally knew

what I had never understood

And I loved it for its emptiness was more then what filled my heart

more then the rumbling in my head and the image?

starring back at me in the bathroom mirror.

[Yapie 0]

Prachtige gedichten hier. Mijn complimenten

Hier nog een mooie die ik zelf tegen kwam:

-- Kruis Dragen --

Ben je bereid om je kruis te dragen,

en bereid om Mijn weg te gaan?

Ben je bereid om je leven te geven

en om in Mijn dienst te staan?

En wil je zijn wie Ik wil die je zijn zult,

Wil je doen wat Ik wil dat je doet.

En wil je gaan waar Ik wil dat je heen gaat

ook al weet je niet waar naar toe.

En al doet het pijn

leg je trots naast je neer.

Laat mij je vormen

naar Mijn beeld meer en meer.

En de angst om jezelf te verliezen

leg het in Mijn handen neer.

Ik was bereid om Mijn leven te geven

en de weg van het kruis te gaan

Ik was bereid om jouw zonden te dragen

en om in jouw plaats te staan.

Ben je bereid om jezelf los te laten

ook al raak je alles kwijt

om in Mij het leven te vinden

en in Mij jouw zekerheid....?

[Ann 0]

Quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 13:03:48 schreef GreenEyes het volgende: Speeltuin De koele stilte is geen straf; Ik wieg heel zachtjes heen en weer - schaapachtig en behoedzaam - en vraag me ietwat droevig af: sinds hoe lang is het ook alweer, dat ik me op een schommel schaam?

mooi!!

[Feebs 0]

Quote:

Op donderdag 06 september 2007 20:55:00 schreef Yapie het volgende: -- Kruis Dragen -- ...

Erg mooi!!

En, uit m'n eigen profiel, hing op een gegeven moment bij mij op school, ik zou niet weten waarvan of van wie hij is en sommige woorden waren niet heel leesbaar, maar hij is erg mooi!

Leer ons bidden lieve Heer

Steeds liever, steeds meer

Tot U die in de Hemel zijt

In liefde en in Heiligheid

Schenk ons Uw bewogenheid

Voor alles wat ten Hemel schreit

Geef ons een hart, een ziel en ogen

Die met ontferming zijn bewogen

Leer ons ook te danken Heer

Voor hartevreugd? en hartezeer

Voor alles wat Uw liefde doet

In onze voor en tegenspoed

Want aan de voet van het kruis

Wordt Uw Koninkrijk ons thuis

Daar bidden wij pas voor altijd

In liefde en in heiligheid

Onze Vader, die in de hemelen zijt.. Matth. 6:9-14

[Taam 1]

Alsof ik mezelf geen geluk durf te geven...

Alsof ik bang ben voor liefde...

Alsof ik bang ben je te kwetsen...

Alsof ik bang ben jou en mij pijn te doen

Als je me maar geen pijn doet

Als je me maar niet kwetst

Als je maar niet te dicht bij komt

Als je maar wel van me houdt.

[LodewijkNapoleon 0]

Mooi Taam, en diep ook.

[Dwarrel 43]

zie je wel taam jij =knapperd!

[Taam 1]

[Jyoti 0]

Ik ben tegenwoordig nogal gek op dit gedicht.

Les habitants du soleil jettent sur nous un regard impassible:

nous appartenons définitivement à la terre.

Et nous y pourrirons, mon amour impossible,

jamais nos corps meurtris ne deviendront lumière.

Michel Houellebecq

(Uit het hoofd opgeschreven, en mijn Frans is wat roestig tegenwoordig, dus misschien staat er wel een spelfoutje in, sorry daarvoor.)

[Taam 1]

Iria, zou je er even een vertaling bij kunnen zetten?

[LodewijkNapoleon 0]

Ja, er zijn maar ontzettend weinig Nederlanders die Frans spreken

[Liset 0]

Quote:

Op maandag 17 september 2007 23:06:04 schreef Pius_XII het volgende: Ja, er zijn maar ontzettend weinig Nederlanders die Frans spreken

Je parle un petite francais

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op maandag 17 september 2007 23:06:46 schreef Liset het volgende: Je parle un petite francais

Un petite peu, viola

[Jyoti 0]

Oeps, sorry, ik wist niet dat dat in het gedichtentopic ook nodig was, ik zag hier wel meer anderstalige gedichten staan zonder Nederlandse versie bij, vandaar.

Het is natuurlijk nooit zo mooi als het origineel, maar toch, mijn poging tot ietwat poëtisch klinkende vertaling:

De bewoners van de zon werpen een onbewogen blik op ons:

wij behoren onherroepelijk de aarde toe.

En daar zullen wij ook bederven, mijn onmogelijk lief,

nooit zullen onze vergankelijke lijven licht worden.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op maandag 17 september 2007 23:11:13 schreef Iriacynthe het volgende: Oeps, sorry, ik wist niet dat dat in het gedichtentopic ook nodig was, ik zag hier wel meer anderstalige gedichten staan zonder Nederlandse versie bij, vandaar.

Engels? ok, Latijn? mwah, Duits gaat ook nog wel, maar Frans?

[Taam 1]

Quote:

Op maandag 17 september 2007 23:11:13 schreef Iriacynthe het volgende: Oeps, sorry, ik wist niet dat dat in het gedichtentopic ook nodig was, ik zag hier wel meer anderstalige gedichten staan zonder Nederlandse versie bij, vandaar.

Dat is meer zodat ik het gedicht begrijp

[Jyoti 0]

Schandalig, zo'n schone taal.

Maar ik vergeet inderdaad wel eens dat jullie niet allemaal Franse les krijgen sinds jullie tiende - en dan nog zijn er genoeg Vlamingen wiens Frans weinig voorstelt.

[BookerT 0]

''Zelfvoldaan ter kerke''

Laten wij eens een moment stil zijn

tijd maken voor gebed

laten wij eens stil gaan bidden

ja, bezinning tot en met

wat heeft Piet een rare trui

met allerlei rare strepen

wat een bont gezelschap

ja, wat een rare lui

en Roderick heeft harige armen

ik verbaas mij telkens weer

nu weer gaan bezinnen

nu weer tijd voor de Heer

En die bril van Henk van Dalen

wat een afschuwelijk montuur

waar zou je zo'n ding halen?

Een ww-er, vast niet duur

Wat is Kees toch een bofkont

met zo'n geweldig mooie vrouw

kon ik maar scheiden

ik ben ongelukkig trouw

De bezinning is afgelopen

ja, nu tijd voor de preek

het moment is aangebroken

ja, het toppunt van de week

wat heeft broeder Arie

toch een grote neus

vast moeilijk te snuiten

hij word dan vast nerveus

de preek is afgelopen

tijd voor zang en dank

maar niet voor de buurman

met zijn ondragelijke stank

ah, de koffietafel

daar is waar ik naar smacht

de koffie is weer lekker

juffrouw Marja is een schat

---

Samengevoegd:

Wat ben ik toch een prachtvent

ik zit barstensvol talent

verbaas mezelf niet meer

ben genialiteit gewend

[E.e 0]

Enkele gedichtjes van Geert Boogaard, een man die op latere leeftijd dominee werd en elk jaar tot zijn dood een gedichtenbundeltje uitbracht.

Verdriet

Dit is,

voor wie recht predikt,

een verdriet:

wie luistert wil meestal

geen heil om niet;

men schettert om het luidst:

er moet iets wezen,

terwijl wat er moet zijn,

reeds is geschied.

Onder de preek

De man deed onaandachtig,

wat verveeld;

o wee, dacht ik,

ik heb zijn gunst

verspeeld.

Je kunt verkregen gunst

vlug weer verspelen,

vooral wanneer je zondaars

ruim bedeelt.

Gespijbeld

Hij is die avond

bij me weggebleven,

woedend op mij

omdat er staat geschreven:

God wil dat alle mensen

zalig zijn.

Moge de man

zijn woede overleven

[Naeva 182]

Ik vind dat je erg leuk schrijft, Thijs!

[ThijsK 0]

Geluk

Het is een ongeschreven liedje

de vogels zingen het uit

het zit in de hoogste bomen

en diep onder je huid

TH