Gedichten-topic 3

[Liset 0]

Wow Super mooi..

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 13 november 2008 18:32:16 schreef Liset het volgende: Wow Super mooi..

We lezen veel te weinig Eru's.

[annia 0]

O, hier staat ie ook. Fijn om weer wat van je te lezen, nogmaals. Ga je ooit nog een bundel uitgeven Eru? Grootschalig of kleinschalig?

[LodewijkNapoleon 0]

WERELD-WARSHEID

STERK, sterk mij, Heer, in 't hopen op den hemel:

Hier is de helste glans een nevlige avondschemel;

De stoutste poëzij een zinloos, dwaas, geremel;

De reinste liefde een wufte gloed;

O maak mij los van de aard; maar geef mij moed en krachten

't Verlangde scheidingsuur in ootmoed af te wachten

En uwen wil te doen in voor- en tegenspoed!

Jos. A. ALBERDINGK THIJM (1820-1889)

[Asteraceae 0]

-

[LodewijkNapoleon 0]

Heerlijk vind ik dat, die gedichten van Jipke en ZVNNA weten me altijd precies op die 'klein-kind-verwonderings'-snaar te raken. Eru weer net iets anders.

Weet je

wát het is?

Ei-gen-lijk

ben ik héél simpel.

Maar misschien

is dat het,

wat het

zó verschrikkelijk

ingewikkeld maakt.

[Ignatius Maria 0]

Een originele Pius?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zaterdag 15 november 2008 16:31:01 schreef Ignatius Maria het volgende: Een originele Pius?

Uit de originele Piusduim.

[Ignatius Maria 0]

Heel erg Pius ja.

[annzie 1]

Die is mooi ja Die van Pius, en die van Zvnna ook

[Eru Iluvatar 0]

Quote:

Op vrijdag 14 november 2008 13:04:44 schreef annia het volgende: O, hier staat ie ook. Fijn om weer wat van je te lezen, nogmaals. Ga je ooit nog een bundel uitgeven Eru? Grootschalig of kleinschalig?

Volgens mij is dit een gemeende vraag... Ik zal het eens overwegen, kijken wat ik tot nu toe heb, en of er een mooi bundeltje van gemaakt kan worden...

Mocht dat gebeuren, dan wordt dat hier wel ergens gepost

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op maandag 17 november 2008 22:19:47 schreef Eru Iluvatar het volgende: [...] Volgens mij is dit een gemeende vraag... Ik zal het eens overwegen, kijken wat ik tot nu toe heb, en of er een mooi bundeltje van gemaakt kan worden... Mocht dat gebeuren, dan wordt dat hier wel ergens gepost

Doen!

[annia 0]

Zeker doen. Het was inderdaad gemeend, ik zou hem graag in mijn boekenkast willen hebben.

[Jipperd 0]

Bloem

Ik heb vandaag een gele roos gelegd

Op de plek waar ik je voor het eerst zag

Legde ik de bloem neer

Knakte voorzichtig net onder de bloem

de steel kapot

Ik heb nooit een woord tegen je gezegd

Slechts luisterend naar je ademhaling

In het licht van de maan,

in een warme zomernacht

Wachtte ik op de ambulance die maar niet kwam,

Zat ik, bad ik en hoopte ik

dat het niet te laat zou zijn

Ik zag je in het ziekenhuis waar je lag

Je zag niets meer, je wist niets meer

Ik heb een briefje achtergelaten

aan je vrouw een gele roos gegeven

Als een teken van kracht

En stil weggegaan

En zo'n zelfde gele bloem

Heb ik nu neergelegd

Op je sterfdag

Op de plek waar bijna je hele leven,

je dromen, je plannen,

alles wat je had verwacht,

Verloren ging

Knakte ik de steel van de roos

Als teken dat de volle bloei van je bestaan

Zo snel voorbij kan zijn.

[LodewijkNapoleon 0]

* Pius is even stil

Jipke wat doe je met me?

[Asteraceae 0]

Hij is prachtig Jipke

[LodewijkNapoleon 0]

Mooi! Erg waar ook.

* Pius geniet weer van de gestage stroom aan dichtseltjes.

[LodewijkNapoleon 0]

Ik wil graag het goede doen.

Daarvoor heb ik 'ijzersterke' argumenten.

Ik wil geholpen worden met mijn onhandigheid.

Die vraag vermom ik met 'ijzersterke argumenten'

Ik wil lief zijn, en aardig gevonden worden.

Dus biedt ik daartoe 'ijzersterke argumenten'

Ik wil graag helpen, tot steun zijn.

Dus geef ik 'oplossingen', onderbouwd met 'ijzersterke argumenten'

Ik wil lief hebben, en aardig zijn.

Dus wat doe ik?

Tekort schieten in m'n 'ijzersterke argumentatie'.

Wat is het toch dat ik diep van binnen,

zó angstig ben dat mijn liefde, steun en toewijding,

niet goed genoeg is, zoals ze is?

Maar goed ik leer, met vallen en opstaan,

stukje

bij

beetje...

[Jipperd 0]

Erg mooi, beiden

[Jipperd 0]

Ik draag deze op aan dat meisje wat ik sprak vandaag, ze was aan het winkelen toen ze hoorde dat ik mee ga doen aan Puberruil in het teken van Stop Aids Now. Ze vertelde dat ze zelf HIV besmet is, en dat al haar dromen twee maanden geleden kapot zijn gegaan toen ze de uitslag kreeg. Nog nooit zo'n goed gesprek gehad met een "klant", en ze heeft me geïnspireerd voor dit gedicht. Dus komt 'ie, Suze, Speciaal voor jou:

Droom

ik droomde vannacht

dat ik weer veel lieve vrienden had

en een heel normaal leven

en dat ze deden

zoals ze altijd hadden gedaan

ik droomde vannacht

dat ik mijn oude baan weer had

en heel normaal leven

en alles was anders

dan dat het tot nu toe is gegaan

ik droomde vannacht

dat ik kinderen had

en een heel normaal leven

Eindeloos genietend

zag ik ze zorgeloos in het leven staan

ik droomde vannacht

dat ik die ziekte niet had

en een heel normaal leven

maar toen ik wakker werd

was mijn droom niet

naar de werkelijkheid meegegaan

ik droom niet meer vanaf deze nacht

[LodewijkNapoleon 0]

De dood heeft mij een brief geschreven;

Ik las hem op het dorrend blad,

Dat, door den stormwind voortgedreven,

Op 't vensterglas had postgevat.

Dus las ik: «Wand'laar, rep uw schreden!

Uw avond komt, uw nacht daalt neêr.

Doe wat gij nog kunt doen op heden,

Want morgen daagt u dra niet meer.

Torsch willig wat gij nog moet dragen!

Haast valt het kruis uw schouders af.

En wacht van 't eeuwig welbehagen

Uw kroon aan d'andre zij' van 't graf!»

En 'k schreef terug: «Dank, schrikbre Koning!

Dat gij uw moeden onderdaan

Bij 't naad'ren aan zijn laatste woning

Een kalmen blik Vooruit doet slaan.

Ik hoor het ruischen van uw voeten,

Maar 'k sidder voor uw aanblik niet.

'k Mag als Bevrijder u begroeten,

die mij voor onrust Ruste biedt.

Bleek vrij dit hart, verdoof mijn zinnen,

Ja, blusch mijn laatste levensstraal!

Verwonnen zal ik overwinnen,

En - Dood! Waar blijft úw zegepraal? »

(J.J. van Oosterzee)

[Étoile 0]

@Jipke: wat heftig joh

[LodewijkNapoleon 0]

Ik vind het zo'n mooi gedicht, en ik ontdek er elke keer nieuwe lagen in

Het kind en ik

* Ik zou een dag uit vissen,

* ik voelde mij moedeloos.

* Ik maakte tussen de lissen

* met de hand een wak in het kroos.

*

* Er steeg licht op van beneden

* uit de zwarte spiegelgrond.

* Ik zag een tuin onbetreden

* en een kind dat daar stond.

*

* Het stond aan zijn schrijftafel

* te schrijven op een lei.

* Het woord onder de griffel

* herkende ik, was van mij.

*

* Maar toen heeft het geschreven,

* zonder haast en zonder schroom,

* al wat ik van mijn leven

* nog ooit te schrijven droom.

*

* En telkens als ik even

* knikte dat ik het wist,

* liet hij het water beven

* en het werd uitgewist.

Martinus Nijhoff

[LodewijkNapoleon 0]

Wat leuke en heel eenvoudige gedichtjes her en der weggegrist:

Ze worden als een kind

Ze staan rechtop

met de armen over elkaar

zeggen ze zwijgend

je komt er bij mij niet in!

Rondom hun territorium

staat een dikke muur.

Jezus kijkt er dwars doorheen

gunt ze de openheid

van een kind.

Maar eerst moeten ze

de armen los gooien

de handen open doen.

Zich vooral kleinmaken

bukken en dan misschien!

Kunnen ze dat kind

bij Jezus zien.

Het masker

Een lach zo sterk als tin,

En zo droevig binnen in.

Een muur om mij heen,

Binnen die muren sta ik alleen.

Het masker als een muur zo sterk,

Zo gaat het masker te werk.

Niemand die het ziet, niemand die het hoort.

Maar toch ben ik sterk als een drie gevlochten koord.

het masker van woede en van haat,

is wat mijn verdriet, warmte en liefde binnen laat.

Ik breek langzaam naar buiten toe,

En dat maakt me emotioneel moe.

Als de Here God mijn hart open zet voor Hem,

Breek ik uit met luide stem.

Jubelend, huilen of stil kniel ik bij Hem neer,

Als ik bid, tot mijn Vader, mijn Heer.

Met God spring ik over een muur

Soms sta ik voor een muur,

van zorgen en bezwaren,

en van verdriet en pijn,

mij daarop blind te staren.

Gods weg gaat door de zee,

die niet is na te speuren,

waar ik niets van begrijp,

en waar ik om blijf treuren.

Maar als ik door 't geloof,

er overheen mag springen,

zie ik niet meer die muur,

maar wel uw Zegeningen.

Dan zie ik dat Uw weg,

volmaakt is en vol zegen.

Dan straalt Uw Liefde mij,

in alle dingen tegen.

Gevoel en Jezus

Gevoel zegt: Kijk eens om je heen

Jezus zegt: Zie op Mij

Gevoel zegt: Hier kom je nooit uit

Jezus zegt: Ik maak je vrij

Gevoel zegt: Je struikelt telkens weer

Jezus zegt: Ik hou je vast

Gevoel zegt: Je hebt ook zoveel zorgen

Jezus zegt: Geef Mij dan je last

Gevoel zegt: Jij schiet altijd te kort

Jezus zegt: In Mij ben je volmaakt

Gevoel zegt: Je woorden zijn zonder kracht

Jezus zegt: Ik ben het die harten raakt

Gevoel zegt: Jij kan allen maar huilen

Jezus zegt: Verblijdt je ten alle tijden

Gevoel zegt: Trek maar een muur op

Jezus zegt: Niets kan je van Mij liefde scheiden

Gevoel zegt: Je bent onzeker en angstig

Jezus zegt: Vrees niet je bent van Mij

Gevoel zegt: De mensen mogen mij niet

Jezus zegt: Ik ben voor jou ,wie zal tegen je zijn

Gevoel zegt: Je bent zo minderwaardig

Jezus zegt: Je bent kostbaar in Mijn ogen

Gevoel zegt: Ga maar heel diep gebukt

Jezus zegt: Hef je hoofd omhoog

Gevoel zegt: Jij bent zo zwak

Jezus zegt: Zo openbaar je Mijn kracht

Gevoel zegt: Hoe kun je nu volhouden

Jezus zegt: Als je Mij maar verwacht

Gevoel zegt: Je hebt weer te weinig gebeden

Jezus zegt: Slaap nu maar, Rust maar in mijn vrede

De naakte waarheid

De naakte waarheid

doet je pijn

jij wilt zo niet zijn

Walging

wekt

woede

Verleden

voorgoed

voorbij

Je spiegelbeeld

draai je om

o God, waarom?

Confrontatie

Soms wil je niet naar de Heer

wil je niet met Hem praten;

maar ja, je kunt je wel verstoppen

Hij heeft toch alles in de gaten.

Het is een dubbel gevoel

want Hij begint met te praten over zonden;

maar als je oprecht alles belijdt bij Hem

ervaar je genezing van pijn en wonden.

Net als bij een huisarts werkt het soms

om te kunnen genezen moet je een diagnose stellen;

en de Heer kan dat heel goed

maar je moet Hem dan wel alles gaan vertellen.

Daarom: de waarheid maakt vrij

het is beter, problemen niet uit de weg te gaan;

want na enige tijd van rust

kunnen ze weer opnieuw voor je neus staan!

God wil ons soms dingen leren

maar als je je ogen ervoor sluit;

dan kan zelfs Hij je niet helpen

en kom je er misschien niet meer uit...

Er is iets kapot

Er is iets kapot,

Gebroken in mij.

Het vuur is gedoofd,

Een muur om mijn hart,

Ik ben niet meer vrij.

'K heb ooit wel geloofd

In liefde, in trouw,

Maar doe dat niet meer.

Want een gebroken hart,

Hoe licht ook,

Is pijnlijk, doet zeer.

Maar in het verdriet,

Daar in het duister,

Hoor ik een Stem,

Hoor ik mijn naam.

Eerst als gefluister,

Dan roepend, steeds harder.

En dan hoor ik Hem.

Dan zie ik een Man;

Een traan in Zijn oog,

Een speer in Zijn zij,

Een kroon van doornen.

Hij glimlacht omhoog,

Maar voordat Hij sterft,

nog eenmaal naar mij.

Dan zacht en geduldig,

Klinken Zijn woorden;

'Kind, je bent vrij!'

Alles geprobeerd

Alles heeft ze geprobeerd,

maar ze kon niet verder.

Alle hulp heeft ze gezocht,

maar 't werd steeds erger.

Veel werd er gesproken,

welke weg kon ze gaan.

't Werd keer op keer gebroken,

ze blijft nu alleen staan.

U kunt wel begrijpen,

zij weet het niet meer.

Ze is moe van dat strijden,

en het doet haar zo zeer.

Zij wil geven in Uw hand,

welke weg ze ook mag gaan.

Versterkt U die liefdesband,

zodat ze niet alleen zal staan.

Als jouw liefde tekortschiet

Als jouw liefde tekortschiet,

zal mijn liefde stromen.

Wanneer jij tekortschiet,

kijk Ik naar jou om.

Zie jij het niet zitten,

Ik laat jou niet vallen

en blijf naar jou omzien,

vertrouw Mij, Ik kom.

Mijn liefde is lankmoedig,

en zal jou bereiken.

Mijn liefde is oneindig,

het komt jou tegemoet.

Hetgeen jij tekort komt,

zal Ik aan jou geven,

intense liefde voor jou,

die alles overvloeit.

Als jouw liefde tekortschiet,

mag je toch ontvangen,

van mijn innige liefde,

die Ik uitstort op aard.

Mijn liefde bereikt zelfs

de uithoeken op aarde,

vloeit naar de diepste diepen,

Ik heb voor jou ook bewaard.

Een vriend

Soms word je zo teleurgesteld

door mensen om je heen.

Juist als jij om aandacht vraagt

laten ze je moederziel alleen.

Wat voel je je dan eenzaam.

Verdriet kruipt in je hart.

Dan is er één die jou wel ziet.

De Heer kent al jouw smart.

Hij is een vriend van iedereen.

al ben je groot of klein

Al ben je rijk, of arm misschien.

Hij wil er voor jou zijn.

Ga maar praten met die Vriend.

Hij zal altijd luisteren.

Hij hoort het als je hardop praat,

of als je zit te fluisteren.

Juist als je niets meer durft verwachten

en de moed je is vergaan.

komt die Vriend en zorgt voor jou.

Want Hij wil naast je staan.

Je verlangt zo naar een lief gebaar

Je verlangt zo naar een lief gebaar.

Een hand die jouw hand vastpakt in vertrouwen

dat er een weg is uit elke 'maar',

dat er een liefde is om van te houden.

Je verlangt zo naar wat tederheid

uit een hart dat jou opnieuw doet leven.

Opdat jij je kan leren geven

aan een diepe liefde die bevrijdt.

Je verlangt zo naar een verlossend woord.

Om jou diep van binnen mooi te maken.

Een God die jou echt zal kunnen raken

met een liefde die altijd naar jou hoort.

Dat kleine meisje

En even is ze weer dat kleine meisje wat ze was

een beetje mollig, net dat iets te rond

ze ziet zichzelf weer zitten in die klas

vaak hield ze voor de zekerheid haar mond.

Want als ze antwoord gaf op de gestelde vragen

dan klonk er 'monkey, monkey' achter haar

en het gevoel van onbehagen

dat broeide en dat groeide maar

Ze ziet zichzelf weer op het schoolplein staan

en hoort die grote jongen komen

met een grote stok ging hij haar slaan

bezorgde hij haar enge, boze dromen.

Daar stond 'die bolle' op het plein

en angstig zocht ze naar wat hulp

met al die wrede humor en venijn

trok ze angstig in haar schulp.

En om haar heen in veel te grote kringen

daar kwam hun wreed gezang

ze bleven "bolle, bolle" zingen

wat is een kinderlied dan lang..

En alle woorden sloot ze in haar hart

geloofde wat de kinderen steeds zongen

na al die jaren is daar nog die smart

die in haar wankele zelfbeeld was gedrongen.

Ja, langzaam aan leert ze geloven

dat ze wel een pareltje mag zijn

dat nieuw 'gevoel'komt van haar Vader boven

en dat is veilig, dat is warm en fijn.

Chaos in mijn hoofd

Chaos in m'n hoofd....

wat er in moet komt er niet in

en wat er uit moet komt er niet uit,

waar ik niet aan wil denken daar denk ik aan

en wat ik niet moet vergeten dat vergeet ik.

Wat is de zin van mijn bestaan?

Ben ik een ongelukje op deze aarde?

Of zie ik de bedoeling van mijn bestaan niet?

Waarom ben ik hier in deze wereld?

Mensen verwachten dingen van mij,

Maar is wat ik doe wel goed?

Goede bedoeling, geen bevestiging.

Doe ik het echt zo fout?

Rust in mijn hoofd,

in deze wereld voel ik me soms niet begrepen,

en brengt het me zoveel onzekerheid.

Maar rust krijg ik, als ik luister naar Jezus' stem,

rust, omdat ik zijn mag wie ik ben.

Gevreesd verleden

Gevreesde handen

op onbewaakt terrein

(het had bewaakt moeten zijn)

Priemende ogen

in een geopend hart

(het heeft me intens verward)

Verboden plekken

toch gewoon steeds geweest

(het heeft me in 't diepst bevreesd)

Honende woorden

voor een broos mensenkind

('t werd een veertje in de wind)

Wellustig grijpen

wat je niet grijpen mocht

(je hebt zonder geld gekocht)

Vernederd nemen

in een verwond gebied

(alleen dat boeide je niet)

Helend gaan groeien

door lange jaren heen

(Vader hielp me op de been)

Vergevend doorgaan

als parel in Gods hand

(met zicht naar de overkant)

Gevangen...

Ik zit gevangen,

in een web van bedrog.

Ik zit gevangen,

en niemand zag de hulp die ik zocht.

Ik zit gevangen,

in een web van verdriet.

Ik zit gevangen,

en niemand die het ziet.

Ik zit gevangen,

met een hart vol van pijn.

Ik zit gevangen,

met de angst of het altijd zo zal zijn.

Ik zit gevangen,

in al mijn eenzaamheid.

Ik zit gevangen,

ver weg van de werkelijkheid.

Ik zit gevangen,

met talloze vragen.

Ik zit gevangen,

en het enige wat ik kan is klagen.

Ik zit gevangen,

ik zou er graag uit willen.

Ik zit gevangen,

maar het enige wat ik kan is schreeuwen en gillen.

Waar kan ik heen.

Wat moet ik doen.

Ik zit gevangen,

ik ben zo moe.

Ik zit gevangen,

in een leven waar ik teveel fout doe.

Waar kan ik heen,

wat moet ik doen.

Wie wil mij nu nog helpen,

ik voel mij zo alleen.

Ik ken er maar een,

hij heeft dit alles weggenomen.

Jezus, hij alleen,

heeft alle pijn, verdriet en zonde weggenomen.

[gewoon Paul 8]

zee bloas umste beurte

de boodschap vedan

dat 't duuster mut goan

want 't lich kump d'r an

Ze blazen omstebeurt

de boodschap door

dat het duister moet gaan

want het licht komt eraan