Taal, Bijbel en Gevoel

[Holla 0]

Hai allemaal, ik moet een verslag schrijven over taal en gevoel en de Bijbel en dergelijke, en ik dacht dat het wel handig zou zijn als ik wat credible-hulp in zou roepen :

Wat vind jij bijzonder aan de taal in de Bijbel? Wat vind jij het meest aansprekende poetische gedeelte in de Bijbel?

Denk je dat het literaire karakter van de Bijbel invloed heeft op hoe erg het je raakt? En leg dat eens uit?

Alvast bedankt voor je antwoord!

Dit topic gaat niet dicht zodra ik mijn verslag gemaakt heb, het is sowieso wel interessant om over na te praten. Daarom hoef je ook niet per se bij de vragen te blijven, er over doorpraten of ingaan op een antwoord van de ander is prima

[Mr. Emilio 0]

De meest aansprekende gedeelten in de bijbel als het om taalgevoel/poezie gaat? Job, Psalmen, Hooglied.

[Holla 0]

Quote:

Op maandag 19 maart 2007 22:45:17 schreef Mr. Emilio het volgende: De meest aansprekende gedeelten in de bijbel als het om taalgevoel/poezie gaat? Job, Psalmen, Hooglied.

En waarom?

Waarom vind je ze aansprekend?

Doet het je meer omdát ze poetisch zijn?

[Jyoti 0]

Ik vind zelf het scheppingsverhaal heel mooi, erg poëtisch geschreven. Ik moet zeggen dat ik dat wel pas opmerkte toen ik het in de grondtekst las, en dat heb ik bij veel teksten, vertalingen maken de tekst snel vlakker. Eigenlijk wordt er best wel veel gespeeld met taal en klanken in de bijbel, maar in een vertaling kan je dat quasi onmogelijk overbrengen, dus ik denk wel dat dat een remming is die je in overweging moet nemen als je de taal van de bijbel beoordeelt.

[Mr. Emilio 0]

Quote:

Op maandag 19 maart 2007 22:47:43 schreef NienkeJ het volgende: [...] En waarom? Waarom vind je ze aansprekend? Doet het je meer omdát ze poetisch zijn?

Over de verwoording van mijn keuze ga ik nog even goed nadenken...

[Mark1987 0]

Pff, moeilijk vragen eigenlijk. De taal in de Bijbel op zich let ik eigenlijk niet zo op. Het zijn niet de woorden die ik lees over het algemeen, maar meer wat ik eruit haal dat mij boeit. Uit 1 vers kun je soms wel 10 verchillende dingen opmaken. Dat is op zich natuurlijk ook wel erg bijzonder, en bovendien nog best ontopic ook lijkt me.

Verder vind ik Hooglied erg mooi, het is gewoon een mooie expressie van liefde tussen man en vrouw, en zeker ook tussen Christus en de gemeente, wij dus. Vond het eerst moeilijk mij ermee te indentificeren, maar nu vind ik het prachtig om te lezen.

Psalmen vind ik uiteraard ook heel gaaf, is 1 van m'n favo boeken. Vooral omdat wat David meemaakt gewoon zo herkenbaar is vaak. Goede bemoediging geweest soms, als ik ergens mee zat...

Of het invloed op me heeft... tja, het doet wel wat met je. Poezie is vaak gericht op het raken van een bepaalde emotie, en ook in de Bijbel mist dat zijn uitwerking niet. Natuurlijk heeft het wel invloed op de manier waarop je sommige teksten leest. Psalm 23 bijvoorbeeld vind ik poetisch gezien erg mooi, met name bepaalde zinnen als (in het engels dan vooral): "Though I walk through the valley of the shadow of death ...". Sommige dingen hebben gewoon wat.

Openbaringen heeft ook prachtige teksten! Dat vind ik misschien nog wel mooier. Zoals deze tekst, die voorop mijn zelf ontworpen cover van mijn jongerenbijbel staat ():

Openbaring 22

1 Hij liet me een rivier zien met water dat leven geeft. De rivier was helder als kristal en ontsprong aan de troon van God en van het lam. 2 In het midden van het plein van de stad en aan weerskanten van de rivier stond een levensboom, die twaalf vruchten gaf, elke maand zijn eigen vrucht. De bladeren van de boom brachten de volken genezing. 3 Er zal niets meer zijn waarop nog een vloek rust. De troon van God en van het lam zal daar in de stad staan. Zijn dienaren zullen hem vereren 4 en hem met eigen ogen zien, en zijn naam staat op hun voorhoofd. 5 Het zal er geen nacht meer zijn en het licht van een lamp of het licht van de zon hebben ze niet nodig, want God, de Heer, zal hun licht zijn. En zij zullen als koningen heersen tot in eeuwigheid.

Prachtig!

[dingo 166]

Het meest aansprekend is zonder enige twijfel Hooglied. Zoals de tere werkelijkheid van de liefde beschreven wordt. Terwijl ook het lichamelijke niet verzwegen wordt en dat zonder banaal te worden. En niet te vergeten ook een stuk wijsheid voor de relatie met je geliefde zowel voor als in het huwelijk.

Ik kan de brontaal helaas niet lezen maar ook vertaald blijft het mooie poëzie. Zou het geen poëzie zijn dan was je na één keer lezen er wel op uitgekeken dus ja het doet me meer omdat het poëzie is.

[Corientje123 0]

Al een aantal keer probeer ik te reageren maar op de een of andere manier flipt me computer elke keer:

Nogmaals:

Job: ik denk dat het een heel herkenbaar verhaal is, dat Job op verschillende manier wordt beproeft maar toch op God blijft vertrouwen. Mooi verhaal dus, maar misschien voor ons mensen soms wel moeilijk om door alles heen te blijven vertrouwen op God.

Psalmen: Mooie en duidelijke manier van schrijven. Ik heb hierbij het gevoel dat vele hulpkreten een "antwoord" krijgen.

Voorbeeld: psalmen 4;7&8:

Velen zeggen: ‘Wie maakt ons gelukkig?’ –

HEER, laat het licht van uw gelaat over ons schijnen.

In u vindt mijn hart meer vreugde

dan zij in hun koren en wijn.

Het meest aansprekende boek is bij mij ook zonder twijfel Hooglied, het is zo beeldend geschreven en daardoor vind ik het aansprekend. Ik kan me tijdens het lezen gewoon helemaal inbeelden (en dan ook letterlijk voor me zien) wat er bedoeld wordt met het gene dat geschreven is en hoe de relatie tussen man en vrouw omschreven wordt.

[Holla 0]

Alvast bedankt, mooie antwoorden zeg!

[LodewijkNapoleon 0]

Ik vind de Stürm und drang van Openbaringen dan ook wel weer wat hebben, of dat gedeelte in Exodus (dacht ik) waarin dan weer een complete handleiding staat om een Tabernakel te bouwen.

Maar het Hooglied is inderdaad het meest teder.

[Holla 0]

Zien jullie ook gedeelten in de Bijbel waarin figuren overgaan op poezie omdat gewone taal niet meer voldoet?

Een voorbeeld is dat Adam bijvoorbeeld niet gewoon zegt: 'sjonge, wat een mooie vrouw' als Eva gemaakt is, maar:

‘Eindelijk, dit is been van mijn gebeente

en vlees van mijn vlees!

Mannin zal zij heten,

want uit een man is zij genomen.’

@Pius: waarom dat gedeelte uit Exodus?

[St. Ignatius 48]

Ja dat wilde ik ook net vragen. Dat stuk in Exodus is vreselijk taai om doorheen te komen.

Zoals gezegd, Hooglied, Psalmen, Job etc zijn prachtig. Helaas ken ik geen Hebreeuws, maar als onze priester stukken in het Hebreeuws leest dan klinkt het heel poetisch. Toch maar eens leren dan.

[Ann 0]

hmmm bij mij is het net andersom, dat de taal in de bijbel mij een slecht gevoel geeft. Het komt vrij hard over. maar dat is wsch de lading die de woorden voor mij hebben.

Er zijn ook wel heel mooie stukken in terug te vinden, vb dat stuk over de liefde wat ik in mijn odnerschrift heb

[Tribal 0]

Wat mij erg aanspreekt is de eenheid van de Bijbel. Het is geweldig om te zien dat de Here Jezus zichzelf al bekend maakt in het oude testament... Wat dat betreft is de Bijbel als geheel voor mij een kunstwerk.

Ik weet niet of het helemaal een passend antwoord is op je vraag, maar dat is wel een van de dingen die me literair aanspreekt aan de Bijbel.

[Jyoti 0]

Als ik Tribal's reactie lees bedenk ik net het tegenovergestelde. Ik vind het net prachtig dat de bijbel zo'n bonte verzameling boeken is, met allerlei genres (door verschillende mensen geschreven, in verschillende tijden en omstandigheden) waarin ook allerlei andere gods- en mensbeelden benadrukt worden. Mij spreekt het aan dat je in de bijbel zowel poëzie vindt, als beschrijvende, verhalende tekst, zowel wetteksten als spreuken, zowel evangelie als apocalyptiek. Eigenlijk is de bijbel niet één boek, maar een hele bibliotheek.

[Antireligie 0]

Als je mijn eerlijk antwoord kunt accepteren, dan wil ik het volgende wel kwijt:

De Bijbel is gescheven in een taal, die qua stijl nergens meer wordt gebezigd tussen mensen.

Op mij komt de Bijbel; alhoewel het in zich; de blijde boodschap draagt; heel kil en afstandelijk over. Deze sfeer vertaalt zich logischerwijze naar het gevoel wat ik krijg van de gemiddelde kerk in Nederland. (terwijl dat ook anders kan; als je al die vrolijke en swingende mensen ziet in de Gospel-kerk.).

Door dat taalgebruik schep je afstand voor niet ingewijden.

Poetisch? Poezie dat zijn toch gedichten? Behalve mischien de psalmen, die mij niet kunnen boeien en vooral niet op het muzikale vlak (te somber), kan ik me geen gedichten uit de Bijbel herinneren.

Maar ik kan me best vorostellen dat er mensen zijn, die de stijl van de Bijbel mooi vinden....smaak is iets persoonlijks.

[Raido 0]

Quote:

Wat vind jij bijzonder aan de taal in de Bijbel?

Ik zal niet direct gaan gooien met het poëtische, wel vind ik bijvoorbeeld erg mooi én belangrijk dat je in de Bijbel kunt zien wat voor soort iemand een Bijbelboek heeft geschreven. Amos is bijvoorbeeld anders dan het boek Hosea. Ook vind ik het mooi dat oosterse volkeren veel eigenschappen toewijzen aan 'dingen', de bergen die van vreugde springen bijvoorbeeld. Ook mooi in de Hebreeuwse taal (en dat dit in de Statenvertaling ook zo is overgenomen) is de herhaling om iets grootst aan te duiden.

Het 'heilige der heiligen' dat is niet de heilige plaats voor de heiligen maar het allerheiligste, de god der goden etcetra. Dat vind ik mooi, het 'taaleigen'.

Quote:

Wat vind jij het meest aansprekende poetische gedeelte in de Bijbel?

De meeste boeken zijn niet bedoeld als poëzie eigenlijk alleen het Hooglied de Psalmen zijn ook poëtisch, maar toch niet direct als dichtkunst bedoeld. De hele Bijbel heeft iets poëtisch-profetisch, je moet vaak dieper lezen dan de tekst, veel dingen betekenen meer. Dat zoek ik dan ook veel in de Bijbel. Het Oude Testament moet wat voor mij persoonlijk betekenen, elke tekst.

Quote:

Denk je dat het literaire karakter van de Bijbel invloed heeft op hoe erg het je raakt?

Nee, eigenlijk niet. Het boek Amos raakt mij bijvoorbeeld enorm, en Amos was gewoon een boertje. Ik weet niet of de Bijbel mij persoonlijk moet raken, raken als in 'totaal van overdonderd zijn' (dat komt uiteraard ook voor ) maar ik denk dat de Bijbel voormij een bron is van 'alle' wijsheid. Ik wordt wel geraakt op een andere manier, op de manier van 'hangt achterover, zo had ik het dus nog nooit gezien.. nog eens over nadenken, wat mooi eigenlijk die Bijbel'..

Eigenlijk lees ik hem nog steeds te weinig. (of is de Bijbel 'haar' )

[Jyoti 0]

Quote:

Op woensdag 21 maart 2007 21:40:30 schreef Antireligie het volgende: Als je mijn eerlijk antwoord kunt accepteren, dan wil ik het volgende wel kwijt: De Bijbel is gescheven in een taal, die qua stijl nergens meer wordt gebezigd tussen mensen. Op mij komt de Bijbel; alhoewel het in zich; de blijde boodschap draagt; heel kil en afstandelijk over. Deze sfeer vertaalt zich logischerwijze naar het gevoel wat ik krijg van de gemiddelde kerk in Nederland. (terwijl dat ook anders kan; als je al die vrolijke en swingende mensen ziet in de Gospel-kerk.). Door dat taalgebruik schep je afstand voor niet ingewijden. Poetisch? Poezie dat zijn toch gedichten? Behalve mischien de psalmen, die mij niet kunnen boeien en vooral niet op het muzikale vlak (te somber), kan ik me geen gedichten uit de Bijbel herinneren. Maar ik kan me best vorostellen dat er mensen zijn, die de stijl van de Bijbel mooi vinden....smaak is iets persoonlijks.

Ik denk dat dat veel te maken heeft met de vertaling die je leest. Het is natuurlijk ook erg moeilijk om een taal van duizenden jaren oud, die heel anders in mekaar zit dan het Nederlands, te vertalen in onze hedendaagse taal. Die plechtigheid heeft mij zelf ook lang afgeschrikt, bij mij heeft het echt zo'n beetje een nieuwe wereld laten opengaan toen ik de bijbel leerde lezen in de grondtekst. Nu zeg ik niet dat jij ook meteen Hebreeuws en Grieks moet gaan leren ofzo, ik bedoel gewoon dat je je er wel bewust van moet blijven dat de bijbel die jij leest slechts één mogelijke vertaling is, die wellicht op bepaalde punten verre van perfect is. Er zijn andere mogelijkheden.

Wat dat poëtische betreft: dat vind je in mijn ogen wel terug in meer dan alleen de psalmen. Iets moet niet echt een gedicht zijn om erg poëtisch te klinken, neem nu bijvoorbeeld het hooglied. Het eerste scheppingsverhaal is qua genre ook eerder poëzie dan een verhalende tekst (zoals het tweede scheppingsverhaal bijvoorbeeld wel is).

[Yara 0]

Quote:

Op maandag 19 maart 2007 22:38:49 schreef NienkeJ het volgende: Wat vind jij bijzonder aan de taal in de Bijbel? Wat vind jij het meest aansprekende poetische gedeelte in de Bijbel? Denk je dat het literaire karakter van de Bijbel invloed heeft op hoe erg het je raakt? En leg dat eens uit?

Ik beschouw de Bijbel als leidraad voor mijn leven, maar het is ook een soort grammatica boek en erg woordenschat-verrijkend!

De manier waarop de Bijbel is geschreven heeft geen invloed op hoe het me raakt. Niet in die zin, dat als het anders geschreven zou zijn, dat het dan minder mooi zou zijn. De boodschap blijft hetzelfde.

Een van de mooie poetische boeken in de bijbel vind ik Prediker.

Even een mooi voorbeeld uit Prediker 1:

2 Lucht en leegte, zegt Prediker,

lucht en leegte, alles is leegte.

3 Welk voordeel heeft de mens van alles wat hij heeft verworven,

al zijn moeizaam gezwoeg onder de zon?

4 Generaties gaan, generaties komen,

maar de aarde blijft altijd bestaan.

5 De zon komt op, de zon gaat onder,

en altijd snelt ze naar de plaats waar ze weer op zal gaan.

6 De wind waait naar het zuiden,

dan draait hij naar het noorden.

Hij draait en waait en draait,

en al draaiend waait de wind weer terug.

7 Alle rivieren stromen naar de zee,

toch raakt de zee niet vol.

De rivieren keren om,

ze gaan weer naar de plaats vanwaar ze komen,

en beginnen weer opnieuw te stromen.

8 Alles is vermoeiend,

zozeer dat er geen woorden voor te vinden zijn.

De ogen van een mens kijken, en vinden geen rust,

zijn oren horen, en ze blijven horen.

9 Wat er was, zal er altijd weer zijn,

wat er is gedaan, zal altijd weer worden gedaan.

Er is niets nieuws onder de zon.

10 Wanneer men van iets zegt: ‘Kijk, iets nieuws,’

dan is het altijd iets dat er sinds langvervlogen tijden is geweest.

11 De vroegere generaties zijn vergeten,

en ook de komende zullen weer worden vergeten.