Wedergeboorte

[Helena 0]

Quote:

Op woensdag 31 januari 2007 09:05:49 schreef Aimé het volgende: Waren zij gered zonder wedergeboren te zijn?

De priesters uit het OT hadden het zwaar. Het was toch zo dat ze dood neervielen als ze met een zondig hart het heiligdom binnenkwamen? En alleen Mozes zag God, hoewel hij als dood neerviel, viel hij niet echt dood neer. Dat was wel gebeurt met de rest in de woestijn als ze voor God stonden. Als het goed is vallen wij nu niet dood neer, omdat we door Jezus bloed gereinigd zijn. Voor dit mogelijk was leefde iedereen onder de rechtvaardigheid van God. Nu we opnieuw geboren zijn leven we onder Zijn genade en zijn we rechtvaardig zonder dat we het verdienen. De priesters die niet gezondigd hadden konden dus wél het heiligdom in. Dat lijkt dus in te houden dat ze zonder het kruis, toch gerechtvaardigd waren. Hoe kan dit?

Ik denk dat dit het probleem is. Wij zijn 'gewend' aan genade en weten niet meer zo goed wat rechtvaardigheid in houd. Genade is het als iemand voor jou in de gevangenis gaat zitten, rechtvaardigheid is het als je zelf de bak in moet voor wat je hebt gedaan. De vraag is dus: ben je ook opnieuw geboren, geheiligt, als je de gevangenisstraf achter de rug heb?

[mira 1]

Beste Dan

inderdaad ,het heeft met vertrouwen te maken.

Je weet dat je Vader nooit je hand los laat ,hij houd je stevig vast en jij vertrouwd Hem onvoorwaardelijk dat hij jou leid .

Wij weten dat hij voor ons zorgt .

Zodra wij zelf alles beter weten ,dan zeggen we eigenlijk ,Ik vertrouw op mij zelf meer dan op U !

zij die zijn weder geboren pakken de hand van de vader en zeggen

U weet het Vader ,ik weet niets .

Ik dacht dat ik het allemaal wist maar hoe ijdel van mij om dit van mijzelf te denken .

Iedere dag helpt u mij door midel van U heilige geest ja als een liefde volle Vader leerd u mij hoe ik U nog beter mag dienen .

U bent de pottenbakker en ik ben het klei in uw handen.

U alleen weet hoe ik gevormd moet worden Vader .

[Tubbyspark 0]

Jezus Christus kwam met 1 doel: Het Evangelie(goede boodschap) van het Koninkrijk van God prediken:

Lukas 4:42 En als het dag werd, ging Hij uit, en trok naar een woeste plaats; en de scharen zochten Hem, en kwamen tot bij Hem, en hielden Hem op, dat Hij van hen niet zou weggaan.

Lukas 4:43 Maar Hij zeide tot hen: Ik moet ook anderen steden het Evangelie van het Koninkrijk Gods verkondigen; want daartoe ben Ik uitgezonden.

Wat is dan de goede boodschap van het Koninkrijk van God?:

Dit is de goede boodschap van het Koninkrijk van God

johannes 3:1 En er was een mens uit de Farizeen, wiens naam was Nicodemus, een overste der Joden;

johannes 3:2 Deze kwam des nachts tot Jezus, en zeide tot Hem: Rabbi, wij weten, dat Gij zijt een Leraar van God gekomen; want niemand kan deze tekenen doen, die Gij doet, zo God met hem niet is.

johannes 3:3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.

johannes 3:4 Nicodemus zeide tot Hem: Hoe kan een mens geboren worden, nu oud zijnde? Kan hij ook andermaal in zijner moeders buik ingaan, en geboren worden?

johannes 3:5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Zo iemand niet geboren wordt uit water en Geest, hij kan in het Koninkrijk Gods NIET ingaan.

johannes 3:6 Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees; en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.

johannes 3:7 Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: Gijlieden MOET wederom geboren worden.

johannes 3:8 De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, van waar hij komt, en waar hij heen gaat; alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is.

johannes 3:12 Indien Ik ulieden de aardse dingen gezegd heb, en gij niet gelooft, hoe zult gij geloven, indien Ik ulieden de hemelse zou zeggen?

Vers 3 + 5 zegt hoe je het moet doen

Markus 16:16 Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben, zal VERDOEMD worden.

Markus 16:17 En degenen, die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken.

Markus 16:18 Slangen zullen zij opnemen; en al is het, dat zij iets dodelijks zullen drinken, dat zal hun niet schaden; op kranken zullen zij de handen leggen, en zij zullen gezond worden.

Markus 16:19 De Heere dan, nadat Hij tot hen gesproken had, is opgenomen in den hemel, en is gezeten aan de rechter hand Gods.

Markus 16:20 En zij, uitgegaan zijnde, predikten overal, en de Heere wrocht mede, en bevestigde het Woord door tekenen, die daarop volgden.

Je kunt hier lezen dat Jezus Christus het niet zomaar heeft over zomaar een “Geloof†maar een geloofsovertuiging die ons leidt tot het dopen en die nadat we “dat†geloofd hebben zullen er Specifieke tekenen volgen.

Petrus kreeg van Jezus de sleutels van Het Koningrijk van God

Mat 16:19 En Ik zal u geven de sleutelen van het Koninkrijk der hemelen; en zo wat gij zult binden op de aarde, zal in de hemelen gebonden zijn; en zo wat gij ontbinden zult op de aarde, zal in de hemelen ontbonden zijn.

Dit was het antwoord geeft als Sleutel:

Act 2:37 En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?

Act 2:38 En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.

En in handelingen 2:4 kan je lezen wat er gebeurt als je de heilige geest ontvangt

[Jepk 0]

Quote:

Op woensdag 31 januari 2007 09:05:49 schreef Aimé het volgende: Waren zij gered zonder wedergeboren te zijn?

Ja , dat was onder het oude verbond, door geloof.

Het nieuwe verbond is in de Here Jezus, geloven dat de Here Jezus voor jouw zonden gestorven is , vooral bekeren van je zonden, dit mis ik vooral in dit topic.

[Aimé 0]

Na vele voorchristelijke personen met een groot geloof te hebben opgesomd, zegt Hebreeën 11:39, 40:

„Al dezen [hebben], ofschoon er door hun geloof ten aanzien van hen getuigenis werd afgelegd, de vervulling van de belofte niet verkregen, daar God iets beters voor ons voorzag, opdat zij afgescheiden van ons niet tot volmaaktheid gebracht zouden worden.â€

Wie worden hier bedoeld met „ons�

Uit Hebreeën 3:1 blijkt dat zij „deelgenoten van de hemelse roeping†zijn.

De voorchristelijke personen die geloof hadden, moeten derhalve hebben uitgezien naar volmaakt leven, niet in de hemel maar ergens anders.

Openb. 21:3, 4: „Zie! De tent van God is bij de mensen, en hij zal bij hen verblijven, en zij zullen zijn volken zijn. En God zelf zal bij hen zijn. En hij zal elke traan uit hun ogen wegwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn. De vroegere dingen zijn voorbijgegaan.â€

[Dan 0]

Quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 21:42:15 schreef Jepk het volgende: [...] Ja , dat was onder het oude verbond, door geloof. Het nieuwe verbond is in de Here Jezus, geloven dat de Here Jezus voor jouw zonden gestorven is , vooral bekeren van je zonden, dit mis ik vooral in dit topic.

Voor mij persoonlijk staat wedergeboorte ook lijnrecht tegenover een leven in zonde.

Wedergeboren worden worden we door de Heilige Geest, de besnijdenis van het hart.

We worden gewassen van het kwaad, en gevuld met het goede.

Het goede (Gods Geest), brengt geen zonde voort, maar vruchten.

En dat alles door Jezus Christus onze Heer!

[Tubbyspark 0]

Geloven en aannemen van de Heere Christus?

Handelingen 16:30-32

Hier vroeg een persoon (stokbewaarder) wat hij moest doen opdat hij zalig zou worden en Paulus en Silas zeide; Geloof in de Heere Jezus Christus en Gij zult zalig worden.

Wat is dit geloof?

Is dit geloven dat Jezus de zoon van God is en dan klaar of betekent dit meer?

Geloven in Bijbelse termen1;

Geloven heeft de volgende betekenissen

*Aanhangen

*Steunen op

*Vertrouwen op

Jakobus 2:19

Gij gelooft dat God een enig God is; Gij doet wel; de duivelen doen het ook en zij sidderen.

Hier kunnen we lezen dat de duivelen ook geloven dat er 1 God is, maakt dit hun zalig???

Dus als je gelooft dat Jezus Christus de zoon van God is ben je dan zalig?

Handelingen 16:30-31 gaat over een ander geloof! Om wat voor geloof gaat het dan?

Johannes 1:12-13

:12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in ZIJN NAAM GELOVEN1 Johannes 5:13)

:13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, MAAR UIT GOD GEBOREN ZIJN.

Hier kunnen we lezen dat Jezus Christus ons de macht heeft gegeven om Gods kinderen te worden oftewel ZALIG te worden, mensen die in ZIJN naam Geloven, die wil geboren zijn.

Dus het gfeloven in de Naam van Jezus in de Bijbel betekent veel meer dan alleen geloven dat hij bestaat of is.

Hoe worden we dan zalig?

Zoals we in Johannes 1:13 kunnenlezen als we uit God geboren zijn.

Johannes 3:5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Zo iemand niet GEBOREN WORDT UIT WATER EN GEEST, hij kan in het Koninkrijk Gods niet ingaan.

Dit betekent uit God geboren zijn.

We kunnen zien dat het Geloven in Jezusook betekent hem GEHOORZAMEN, doen wat hij gezegt heeft.

Als je wederom geboren bent uit Water en Geest dan ben je zalig, dan heb je dus Jezus Christus aangenomen en gelooft, want je hebt hem gehoorzaamt.

Tenslotte Romeinen 10:13

Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.

Betekent dit dan als je zegt: Jezus!!!

ben je dan zalig geworden?

Nee natuurlijk niet het gaat hier om iets anders, het gaat hier om hulp vragen aan Jezus of God om wat te doen en God of Jezus stuurt dan mensen op je pad om je te vertellen wat je moet doen om zalig te worden.

Conclusie

Geboren in Jezus Cristus of aanemen betekent Jezus Christus GEHOORZAMEN

Dus Johannes 3:5 Handelingen 2:4-38 Markus 16:15-20

---

Samegevoegd:

Spreken in Tongen...

________________________________________

Jezus zeide:

Markus 16:16 Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben, zal verdoemd worden.

17 En degenen, die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken.

18 Slangen zullen zij opnemen; en al is het, dat zij iets dodelijks zullen drinken, dat zal hun niet schaden; op kranken zullen zij de handen leggen, en zij zullen gezond worden.

19 De Heere dan, nadat Hij tot hen gesproken had, is opgenomen in den hemel, en is gezeten aan de rechter hand Gods.

20 En zij, uitgegaan zijnde, predikten overal, en de Heere wrocht mede, en bevestigde het Woord door tekenen, die daarop volgden. Amen.

Observaties:

1. Vers 16: Alleen de gedoopte gelovigen zullen zalig worden.

2. Vers 17: De gelovigen zullen in “tongen†kunnen spreken.

3. Vers 18: De gelovigen genieten bescherming en genezingen.

4. Vers 20: God werkt mede waar Zijn woord gepredikt wordt.

Geen tekenen, geen bevestiging.

Misverstanden:

Er zijn vele misverstanden over de in de Bijbel beschreven gebeurtenissen die samen gingen met het ontvangen van de Heilige Geest.

Handelingen 2:17 En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen.

18 En ook op Mijn dienstknechten, en op Mijn dienstmaagden, zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten, en zij zullen profeteren.

Er blijken weinig argumenten te zijn over profetieën, dromen en andere zaken die hier genoemd worden. Alleen het spreken in tongen of talen zoals genoemd in o.a. vers 4 blijkt erg controversieel te zijn.

Op deze pagina zullen we trachten om duidelijk te maken wat het is en waar het voor dient.

Wat is het?

Het is een gesproken taal die, voor onze oren, Arabisch of Hebreeuws klinkt en die door sommigen verstaan kon worden en ook tegenwoordig soms nog gedeeltelijk verstaan wordt.

Handelingen 2:4 En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

5 En er waren Joden, te Jeruzalem wonende, godvruchtige mannen van allen volken dergenen, die onder den hemel zijn.

6 En als deze stem geschied was, kwam de menigte samen, en werd beroerd, want een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken.

7 En zij ontzetten zich allen, en verwonderden zich, zeggende tot elkander: Ziet, zijn niet alle dezen, die daar spreken, Galileers?

8 En hoe horen wij hen een iegelijk in onze eigen taal, in welke wij geboren zijn?

Het werd echter niet gebruikt om te prediken zoals dikwijls beweerd wordt.

Het begon namelijk vóór dat de mensen aanwezig waren.

En het werd ook absoluut niet begrepen zoals blijkt uit de volgende verzen.

Handelingen 2:6 En als deze stem geschied was, kwam de menigte samen, en werd beroerd, want een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken.

11 Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze talen de grote werken Gods spreken.

12 En zij ontzetten zich allen, en werden twijfelmoedig, zeggende, de een tegen den ander: Wat wil toch dit zijn?

13 En anderen, spottende, zeiden: Zij zijn vol zoeten wijns.

Wat is het?

Het wordt hier duidelijk gezien door Petrus als een teken dat de Heiligen Geest is gekomen.

15 Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is eerst de derde ure van de dag. (vroeg in de morgen)

16 Maar dit is het, wat gesproken is door den profeet Joel:

17 En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen.

18 En ook op Mijn dienstknechten, en op Mijn dienstmaagden, zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten, en zij zullen profeteren.

Het wordt hier dus duidelijk gezien door Petrus als een teken dat de Heiligen Geest is gekomen; In feite dat de belofte die Jezus had gegeven nu vervuld was.

Johannes 14:16 En Ik zal den Vader bidden, en Hij zal u een anderen Trooster geven, opdat Hij bij u blijve in der eeuwigheid;

17 Namelijk den Geest der waarheid, Welken de wereld niet kan ontvangen; want zij ziet Hem niet, en kent Hem niet; maar gij kent Hem; want Hij blijft bij ulieden, en zal in u zijn.

Argumenten:

In het volgende zullen wij trachten te antwoorden op argumenten die dikwijls worden gehoord tegen de noodzaak van het spreken in tongen.

Iemand schreef:

Onlangs werd ik op straat aangesproken door enkele mensen van de 'Revival Fellowship'.

Dit gesprek ontaarde in een discussie waarin mijn geloof werd aangemerkt als 'niet echt' (ik spreek niet in 'tongen').

Ik vertelde over mijn geloof: de liefde van God voor mensen! (onvoorwaardelijk liefde)

Gelovig zijn heeft weinig te doen met het wel of niet ontvangen hebben van de Heilige Geest:

De wachtende 120 (Handelingen 1 en 2) waren echt wel gelovig, ze hadden echter alleen de Heilige Geest nog niet ontvangen.

Toen ze in Tongen begonnen te spreken was het er ineens wel, Petrus identificeerde het als: “dit is het†(Hand. 2:16)

Iemand schreef:

Het spreken van tongen is geen exclusief bewijs voor ontvangst van de Heilige Geest, je kunt mensen die hun geloof vestigen op hun Zaligmaker (Jezus Christus) niet uitsluiten van de liefde van God omdat zij niet in tongen spreken.

Dit is nou precies het punt, dit is wat Jezus heeft volbracht, Hij kwam de Heilige Geest beschikbaar maken, de Trooster, als Hij er zelf niet meer zou zijn.

Johannes 14:26

Maar de Trooster, de Heilige Geest, Welken de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u alles leren, en zal u indachtig maken alles, wat Ik u gezegd heb.

Handelingen 1:8

Maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal; en gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judea en Samaria, en tot aan het uiterste der aarde.

Handelingen 2:33

Hij dan, door de rechter hand Gods verhoogd zijnde, en de belofte des Heiligen Geestes, ontvangen hebbende van den Vader, heeft dit uitgestort, dat gij nu ziet en hoort.

Iemand schreef:

Ik heb ook een folder ontvangen met enkele verwijzingen m.b.t. de Heilige Geest, ook ik heb een aantal verwijzingen en opmerkingen.

Hier wordt een ernstige fout gemaakt.

Er wordt aangenomen dat verwijzingen uit de Bijbel verschillende mogelijkheden open laten.

Oftewel, “de Bijbel spreekt zichzelf tegenâ€

Oftewel, “dit is alleen maar uw interpretatie, ik heb een andereâ€

Dit is niet erg complimenteus voor God, de auteur.

Iemand schreef:

Het woord 'tong' is in de grondtekst van het Nieuwe Testament hetzelfde woord als het woord voor 'taal'.

In Handelingen 2:4 (NBG) wordt het Griekse woord 'gloossa' weergegeven met 'tong' en een paar verzen later (in 2:6) met 'taal'.

'Gloossa' duidt zowel op de tong als op dat wat wij met de tong doen: een taal spreken.

Vandaar dat 'spreken in tongen' volstrekt hetzelfde is als 'spreken in talen'.

Dit klopt, geen enkel argument hiermee.

Iemand schreef:

De eerste keer dat in het 'Nieuwe Testament' melding wordt gemaakt van het 'spreken in talen' is in Handelingen 2.

Daar wordt beschreven dat 120 volgelingen van Jezus bijeen zijn in een huis te Jeruzalem.

Plotseling wordt het huis gevuld met het geluid van een geweldige windvlaag en allen worden vervuld van heilige Geest en beginnen in andere talen te spreken.

Dit is niet wat er staat, er is een verschil tussen het geluid van een geweldige windvlaag en wat er in werkelijkheid beschreven staat. Als iemand een bijeenkomst meemaakt waar mensen de Heilige Geest ontvangen klinkt het inderdaad als hier beschreven.

Het volgende is wat er precies staat:

Handelingen 2:2 En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehele huis, waar zij zaten.

3 En van hen werden gezien (waargenomen) verdeelde (verschillende) tongen (talen) als van vuur, en het zat op (gegeven aan) een iegelijk van hen.

4 En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

Iemand schreef:

Omdat juist op die dag het Joodse Wekenfeest (=Pinksteren) was begonnen waren er talloze Joden vanuit de hele wereld op pelgrimsbezoek in Jeruzalem.

Een menigte loopt te hoop en er ontstaat grote verbazing omdat ieder hen in zijn eigen taal hoort spreken.

"En buiten zichzelf van verwondering zeiden zij: Zie, zijn niet al dezen, die daar spreken, Galileeërs?

En hoe horen wij hen dan een ieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn?" (Handelingen 2:7,8)

Dit is een correcte beschrijving, er is echter nogmaals geen reden om te concluderen dat er tegen deze mensen gepredikt werd. (zie ook hier boven)

Handelingen 2:9 Parthers, en Meders, en Elamieten, en de inwoners zijn van Mesopotamie, en Judea, en Cappadocie, Pontus en Azie.

10 En Frygie, en Pamfylie, Egypte, en de delen van Libye, hetwelk bij Cyrene ligt, en uitlandse Romeinen, beiden Joden en Jodengenoten;

11 Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze talen de grote werken Gods spreken. (Het enige wat begrepen was, lof tot God)

Iemand schreef:

Het zogenoemde 'spreken in tongen' is in de Bijbel dus weliswaar een groot wonder, maar het gaat daarbij uitdrukkelijk om concrete, bestaande talen.

Juist dát bepaald ook de betekenis van dit fenomeen.

Wanneer Paulus later uitgebreid ingaat op het 'spreken in talen' haalt hij een profetie aan uit het boek Jesaja (28:11,12).

Het gaat niet noodzakelijk altijd over begrijpelijke taal:

1 Korinthe 14:2 Want die een vreemde taal spreekt, spreekt niet den mensen, maar Gode; want niemand verstaat het, doch met den geest spreekt hij verborgenheden.

Jesaja 28:11 Daarom zal Hij door belachelijke lippen, en door een andere tong tot dit volk spreken;

12 Tot dewelken Hij gezegd heeft: Dit is de rust, geeft den moeden rust, en dit is de verkwikking; doch zij hebben niet willen horen.

Handelingen 3:19 Betert u dan, en bekeert u, opdat uw zonden mogen uitgewist worden; wanneer de tijden der verkoeling (verkwikking) zullen gekomen zijn van het aangezicht des Heeren,

Deze profetie voorspeld een tijdstip waar rust en verkwikking zal komen, in Hand. 3:19 lezen wij dit dit gebeurde toen de Heilige Geest uitgestort werd.

Iemand schreef:

Derhalve zijn de tongen [of talen] een teken niet voor hen, die geloven, maar voor de ongelovigen...". (1Korinthe 14:21,22)

M.a.w. het 'spreken in talen' is een speciaal teken voor het volk ISRAËL.

God spreekt d.m.v. een niet-Hebreeuwse taal tot Israël.

Gedurende de tijd van het boek 'Handelingen' komen we dit verschijnsel dan ook diverse keren tegen.

De reactie van Israël blijkt keer op keer te bestaan in ongeloof.

Ook vandaag is deze reactie nadrukkelijk aanwezig, getuige alle argumenten die wij dagelijks tegenkomen.

Iemand schreef:

Uiteindelijk, aan het slot van het boek 'Handelingen' vinden we Paulus' aanzegging dat Israël als volk voortaan niet meer in staat zal zijn te zien, te horen of te verstaan (Handelingen 28:26-28).

Als teken voor Israël heeft het 'spreken in talen' daarmee z'n functie vervuld.

Dit is een interessante conclusie, als dit zo is moet er een exact tijdstip aan te wijzen zijn wanneer dit ophield.

De mensheid is echter nog net zo ongelovig als toen. Het “teken†is nog steeds nodig.

EN, er zijn historische bewijzen dat Luther, William Booth, John en Charles Wesley allen in tongen konden spreken.

Iemand schreef:

In 1Korinthe 13:8 kondigt Paulus aan dat het 'spreken in talen' zou verstommen.

In tegenstelling tot geloof, hoop en liefde die blijvend zijn (13:13), zou het 'spreken in talen' ophouden.

De Korinthiërs moesten nog leren dat de gave die zij zo spectaculair vonden, zowel van beperkte als van tijdelijke betekenis was.

(Als teken voor Israël heeft het 'spreken in talen' daarmee z'n functie vervuld)

Klaarblijkelijk was het fenomeen dus nog wel aanwezig in de tijd dat de brieven aan de Korinthiërs geschreven waren. De Korinthiërs waren echter geen Joden of Israëlieten!

Als het dus alleen voor Israël was, was er dus in het geheel geen plaats meer voor dit in de gemeente van de Korinthiërs. Dit creëert enige interessante conflicten met de rest van de geschriften. (zie verderop)

1 Korinthe 13:8 De liefde vergaat nimmermeer; maar hetzij profetieën, zij zullen te niet gedaan worden; hetzij talen, zij zullen ophouden; hetzij kennis, zij zal te niet gedaan worden. (3 dingen genoemd!)

10 Doch wanneer het volmaakte zal gekomen zijn, dan zal hetgeen ten dele is, te niet gedaan worden.

Er gaan inderdaad een aantal zaken niet meer nodig zijn in de toekomst. Er worden er echter drie genoemd die allen tegelijk op zullen houden, niet alleen maar het spreken in tongen.

Er is niemand die beweerd dat kennis opgehouden is en er zijn weinigen die beweren dat profetieën opgehouden zijn.

Waarom dan dit geschrift proberen te gebruiken dat tongen wel opgehouden zijn?

Iemand schreef:

Bij 'spreken in tongen' moet je niet denken aan onverstaanbare klanken die worden uitgesproken in een extatische toestand.

Als Paulus schrijft in 1Korinthe 14:2:

"Want wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God, want niemand verstaat het..." moet je je realiseren dat dit geen beschrijving is van de oorspronkelijke bedoeling maar om het misbruik onder de Korinthiërs te voorkomen.

Dit is wel degelijk een beschrijving van een gedeelte van waar het nog meer voor dient

1 Korinthe 14:4 Die een [vreemde] taal spreekt, die sticht zichzelven; maar die profeteert die sticht de Gemeente.

5 En ik wil wel, dat gij allen in vreemde talen spreekt, maar meer, dat gij profeteert; want die profeteert, is meerder dan die vreemde talen spreekt, tenzij dan, dat hij het uitlegge, opdat de Gemeente stichting moge ontvangen. (De gaven gedurende de bijeenkomsten)

Iemand schreef:

Paulus legt in 1Korinthe 14 uit dat het 'spreken in talen' slechts nut heeft in een context waarin de gesproken talen ook daadwerkelijk begrepen worden (14:4,5,9,19).

1 Korinthe 14:19 Maar ik wil [liever] in de Gemeente vijf woorden spreken met mijn verstand, opdat ik ook anderen moge onderwijzen, dan tien duizend woorden in een [vreemde] taal.

Iemand schreef:

Waarom b.v. Chinees spreken in een gemeente terwijl niemand daar die taal kent?

Een willekeurige bezoeker van zo'n bijeenkomst zou zeggen: hier wordt wartaal gesproken (1Korinthe 14:23)!

Tenzij... de vreemde taal ook zou worden vertaald. Alleen in dat geval kan er stichting en nut uitgaan van het 'spreken in talen'.

Paulus laat zich tamelijk denigrerend uit over het 'spreken in talen' in de gemeente. Slechts in aanwezigheid van een vertaler acht hij het acceptabel.

Het zou dus aannemelijk zijn dat in de gemeenten van de critici dus inderdaad in tongen gesproken wordt MET een bijbehorende uitleg.

De woorden “in de gemeente†zijn de sleutel om de verwarring op te heffen.

Daarom spreken wij in de Revival Fellowship niet allen in Tongen gedurende de bijeenkomsten maar handelen wij volgens 1 Kor 14:27-29

1 Korinthe 14:27 En zo iemand een [vreemde] taal spreekt, [dat] het door twee, of ten meeste drie [geschiede], en bij beurte; en dat een het uitlegge.

28 Maar indien er geen uitlegger is, dat hij zwijge in de Gemeente; doch dat hij tot zichzelven spreke, en tot God.

29 En dat twee of drie profeten spreken, en dat de anderen oordelen.

39 Zo dan, broeders, ijvert om te profeteren, en verhindert niet in [vreemde] talen te spreken.

Paulus gaf dus geen verbod op het spreken in Tongen (in de gemeente) maar deze hoofdstukken hebben meer een regulerende functie.

Waar dient het voor?

Als teken dat mensen de Heilige Geest ontvangen hebben --- (Jezus zeide

Markus 16:17 En degenen, die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken.

Als teken dat mensen de Heilige Geest ontvangen hebben --- (Petrus zeide

Handelingen 2:15 Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is [eerst] de derde ure van de dag.

16 Maar dit is het, wat gesproken is door den profeet Joel:

17 En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; --

Als teken dat mensen de Heilige Geest ontvangen hebben --- (Petrus bij een Romeins gezin

Handelingen 10:44 Als Petrus nog deze woorden sprak, viel de Heilige Geest op allen, die het Woord hoorden.

46 Want zij hoorden hen spreken met vreemde talen, en God groot maken. Toen antwoordde Petrus:

47 Kan ook iemand het water weren, dat dezen niet gedoopt zouden worden, welke den Heiligen Geest ontvangen hebben, gelijk als ook wij?

Als teken dat mensen de Heilige Geest ontvangen hebben --- (Paulus in Efeze

Handelingen 19:5 En die [hem] hoorden werden gedoopt in den Naam van den Heere Jezus.

6 En als Paulus hun de handen opgelegd had, kwam de Heilige Geest op hen; en zij spraken met vreemde talen, en profeteerden.

Voor opbouw van uw geloof ---

Judas 1:20 Maar geliefden, bouwt gij uzelven op uw allerheiligst geloof, biddende in den Heiligen Geest;

1 Korinthe 14:14 Want indien ik in een [vreemde] taal bid, mijn geest bidt [wel], maar mijn verstand is vruchteloos.

Johannes 4:24 God is een Geest, en die Hem aanbidden, moeten [Hem] aanbidden in geest en waarheid.

Voor rechtstreekse communicatie met God ---

Romeinen 8:26 En desgelijks komt ook de Geest onze zwakheden mede te hulp; want wij weten niet, wat wij bidden zullen, gelijk het behoort, maar de Geest Zelf bidt voor ons met onuitsprekelijke zuchtingen.

27 En Die de harten doorzoekt, weet, welke de mening des Geestes zij, dewijl Hij naar God voor de heiligen bidt.

De conclusie:

Als u niet in tongen kunt spreken mist u dus de genoemde tekenen en kunt u al het voorgaande niet doen ---

Sterker zelfs, u heeft geen Bijbels teken dat u de Heilige Geest ontvangen heeft ---

Het volgende is dan van groot belang:

Romeinen 8:8 En die in het vlees zijn, kunnen Gode niet behagen.

9 Doch gijlieden zijt niet in het vlees, maar in den Geest, zo anders de Geest Gods in u woont. Maar zo iemand den Geest van Christus niet heeft, die komt Hem niet toe.

De oplossing:

Handelingen 2:37 En als zij [dit] hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?

38 En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.

[LodewijkNapoleon 0]

Ach ja, zal ik dan ook maar eens wat knippen en plakken?

Glossolalie (tongentaal) en 1 Corinthiërs 14

Disclaimer met betrekking tot dit artikel

Dit stuk werd geschreven voor gebruik binnen de gemeente, waardoor de argumenten vereenvoudigd zijn weergegeven. De gemeente waarbij deze studie werd gehouden is openlijk negatief tegenover de "charismatische beweging". Ik heb toen op een directe en negatieve manier gesproken, zonder te proberen me in "diplomatieke" bewoordingen uit te drukken. Daarom wil ik eventuele charismatische lezers waarschuwen dat zij de stijl van dit artikel als onaangenaam kunnen ervaren (wat niet in mijn bedoeling ligt). Als zij bijzonder gevoelig zijn, is het misschien beter dit artikel niet te lezen.

Overigens zie ik er inmiddels meer nuances in: zo maak ik nu een verschill tussen occulte ervaringen en mystieke ervaringen (zoals visioenen die mensen overkomen, en die niet gezocht worden...), en ben niet negatief over mystieke ervaringen. Ik heb ook meer argumenten tegen glossolalie gevonden bij de kerkvaders, en hoop ooit tijd hebben om een artikel daarover te schrijven. Ook heb ik artikelen ontdekt van engelstalige theologen met verwante ideeën hierover:

The Problem of Tongues in I Cor. 14: A Re-examination

Tongues at Corinth: Languages, not Ecstasies!

Bruno Granger, 27 jan. 2000

Definities

Praten in tongen, glossolalie (en orakel, in sommige gevallen):

Verschijnsel waarbij een mens geluiden uit zonder ze te begrijpen en zodanig dat deze geluiden geïnspireerd zijn door een geest anders dan de geest van deze mens.

Deze geluiden lijken bijvoorbeeld op "beubeubeu beubeubeubeu" of "talaka valatakapa kalamalakadabra".

"Glossolalie" is een recent woord dat wordt opgebouwd uit twee wortels van het Grieks, voorkomend in het veertiende hoofdstuk van de Eerste brief aan de Corinthiërs: "glossa" (glwssa) wat betekent "taal" of "tong" en "laleo" (lalew) wat betekent "praten". Omdat de andere manieren om dit fenomeen te beschrijven minder precies zijn ("orakel") of van een moeilijke stijl ("extatische uitspraak", "onverstaanbare uitspraak"), zullen wij in het vervolg het woord "glossolalie" gebruiken.

Mystieke, occulte ervaringen:

Spirituele ervaring, ontoegankelijk voor het verstand van degene die het uitoefent. Een ervaring van dit soort overschrijdt de begrip- of verwoordingsmogelijkheden; zij kan niet worden begrepen noch worden beschreven. Zo'n ervaring blijft daarom "verborgen" voor het menselijk verstand. "Mystiek" en "occult" zijn twee woorden stammend uit een wortel betekenend "verborgen" ("Mystiek" stamt uit een Griekse wortel, "occulte" uit een Latijnse). Glossolalie-ervaringen behoren tot deze categorie.

Glossolalie in de heidense religies

Het betreft een heel oud fenomeen dat ook nu nog in vele religies voorkomt, in het bijzonder onder die religies waar men contact zoekt met de geestenwereld (tovenarij/sjamanisme, voodoo) ofwel de mystieke eenwording met het "Al" (boeddhisme, shintoïsme). De beroemdste beoefenaar van glossolalie is waarschijnlijk Mohammed, de stichter van de islam, geweest. Het fenomeen gaat vaak gepaard met in-trance-zijn. Een andere persoon kan "de interpretatie" ontvangen van de, door de eerste persoon geuite, geluiden.

Gezien het belang van de hellenistische wereld (dat wil zeggen: voortgekomen uit het rijk van Alexander de Grote) voor de bestudering van het christendom, zullen wij ons richten op de Griekse taal en cultuur. Drie Griekse wortels kunnen het betreffende fenomeen beschrijven: "mantia" (manteia) dat wordt het meest gebruikt voor de glossolalie, "christiria" (crhsthria) en "chrao" (craw).

Over glossolalie en de interpretatie ervan, wordt gesproken in het Oude Testament (Deuteronomium 18:10) aangaande religieuze heidense praktijken. De gebruikte woorden in de Griekse versie (genaamd "Septuaginta") van het Oude Testament zijn:

* "mantevomenos" (manteuomenoV): degene die glossolalie uitoefent (helaas vertaald met "persoon die zich wijdt aan de waarzeggerij" in de bijbelvertaling van Louis Segond);

* "mantian klidonizomenos" (manteian klhdonizomenoV): degene die glossolalie interpreteert (helaas vertaald met "die omens trekt" door L. Segond).

Het is interessant om op te merken dat in de bijbelvers (Deut. 18:10) glossolalie op hetzelfde niveau gesteld wordt als de waarzeggerij en de tovenarij (oiwnizomenoV en farmakoV) en streng verboden wordt.

Het fenomeen was erg bekend in de hellenistische oudheid. Het werd vaak gebruikt om de gedachten van één van de goden of in het Grieks "daimonon" (daimonion, wat uiteindelijk het woord "demon" geworden is) te weten te komen. Men consulteerde de orakels die werden doorgegeven door mediums, in het Grieks "prophitis" (profhthV, later het woord "profeet" geworden.) Een eerste medium ontving het orakel in de vorm van glossolalie en andere mediums ontvingen de interpretatie ervan. De beroemdste mediums uit de oudheid zijn waarschijnlijk de Pythia van Delphi en de Sibillen; deze beoefenden glossolalie en werden vervolgens geïnterpreteerd door talrijke andere mediums, genoemd door de schrijvers uit de oudheid.

Glossolalie binnen het christendom

Tijdens de tweede helft van de tweede eeuw na Jezus Christus, in Phrygia, het gebied van de stad Laodicea, heeft Montanus, een voormalige heidense priester, een charismatische beweging gesticht, het Montanisme. Veel praktijken van de montanisten (glossolalie, profetie, vasten, stuiptrekkingen, etc.) zijn opnieuw geïntroduceerd door de verschillende charismatische bewegingen in de twintigste eeuw. Net zoals de moderne charismatici hielden de montanisten vast aan de belangrijkste christelijke dogma's, maar weken af van het christendom door hun ervaringen en omdat zij dachten dat de bijzondere openbaring van God niet opgehouden was met de geschriften van de apostelen. De beweging kende een groot succes in Klein-Azië en verspreidde zich zodanig in de hele kerk dat zelfs de christelijke denker Tertullianus zich er tot bekeerde. Deze was ook beïnvloed door de leer van de stoïcijnen. Het stoïcisme, een beweging die te vergelijken is met de "New Age"-beweging in onze twintigste eeuw, won veel aan belang in de tweede eeuw door toedoen van keizer Marcus Aurelius. Er was dus een vergelijkbare situatie als in de twintigste eeuw met een charismatische beweging in de kerk en een "New Age"-beweging in het heidendom.

De omvang van het Montanisme bracht een reactie teweeg bij christelijke apologeten (Apollinaris,Apollonius, Miltiades, Melito, Hippolytus, etc.). Deze laatsten voerden bijvoorbeeld aan dat echte profeten onfeilbaar zijn, niet in extase raken, geen glossolalie beoefenen en zich niet verrijken; iets wat wel het geval was bij de montanisten (zie de kerkgeschiedenis volgens Eusebius V:16:7-8; V17:1-4; V:17:18-19; V:18:1-11). De bisschoppen moesten het officieel afkeuren, zelfs aangeven als demonisch (Eus. V:19) en de charismatici excommuniceren (Eus. V:16:10) om hun ketterse leer langzaam te laten uitsterven.

Men vindt vervolgens sporadisch sporen van glossolalie in de kerkgeschiedenis. Zo ook bij het Jansenisme (een ketterse beweging van katholieken die geloofden in de uitverkiezing, waartoe ook Blaise Pascal behoorde) waarbinnen enkele personen glossolalie en profetie beoefenden, maar afgewezen en beschouwd werden als ketters door de andere jansenisten.

Men moet tot de twintigste eeuw wachten om opnieuw een charismatische beweging te vinden, meer dan zeventien eeuwen na het Montanisme. De eerste charismatische golf oftewel "Pinkster-opwekking" aan het begin van deze eeuw heeft in de eerste plaats de leer verspreid dat alléén diegenen waren gered ("gedoopt in de Heilige Geest") die de gave van glossolalie hadden ontvangen. Deze pinksterleer was gebaseerd op een generalisatie van drie gebeurtenissen in het boek Handelingen: het in-vreemde-talen-spreken op wonderbaarlijke wijze ten tijde van Pinksteren, ten tijde van de bekering van de eerste heidenen en ten tijde van de bekering van de discipelen van Johannes de Doper.

Vanaf de zestiger-jaren heeft de tweede opwekking, eigenlijk hier pas "charismatisch" genaamd, glossolalie voorgesteld niet als het teken, de bevestiging van de redding, maar als het spirituele kenmerk van de "volheid van de geest", wat de hoogste vorm van christelijke spiritualiteit zou zijn. Deze tweede beweging beriep zich op een interpretatie van het veertiende hoofdstuk van de Eerste brief van Paulus aan de Corinthiërs. Nog andere charismatische golven zijn nadien opgekomen, zonder echter belangrijke veranderingen met betrekking tot glossolalie.

Het belang van dit onderwerp

Een vraag...: Wat was het percentage charismatici in 1993 temidden van Rooms-katholieken en de Protestanten (de Evangelischen inbegrepen) wereldwijd?

Antwoord:

Volgens David Barett (Status of Global Mission, 1993) bedroeg het percentage charismatici temidden van de katholieken en de protestanten (evangelischen inbegrepen) 20% in 1980, 25% in 1993 en zal dat oplopen tot 30% in het jaar 2000. Echter, volgens Patrick Johnstone (Operation World, 1993) bedroeg dit percentage alleen 10% voor 1993. Desalniettemin bedroeg het percentage charismatici tussen de evangelische christenen, volgens Johnstone 30% in 1993 en zal dit stijgen tot 50% in 2000.

De traditionele pinkstermensen denken dat diegenen die níet in tongen kunnen spreken de Heilige Geest niet hebben ontvangen (en daarom nog niet gered zijn); de charismatici (tweede opwekking) denken echter dat diegenen die geen glossolalie bedrijven niet vervuld zijn met de Heilige Geest. Tenslotte, volgens de charismatische theologie (leer van het herstel) zal Jezus terugkomen om te regeren over de aarde, zodra allen glossolalie zullen beoefenen. Deze leerstellingen verklaren de aanhoudende bekeringsijver onder de charismatici, hun infiltraties in de kerken en de talrijke kerkscheuringen die zij veroorzaken.

Aan de andere kant hebben veel christenen hun intellectuele gaven teveel verwaarloosd en zijn onkundig geworden om de charismatische argumenten te verwerpen. Anderen weten niet van het bestaan van de klassieke apologetiek af en zijn op zoek naar houvast in het geloof in de vorm van bijvoorbeeld spirituele ervaringen. Deze redenen vergemakkelijken de aansluiting bij die beweging die waarschijnlijk de omvang heeft overtroffen van het Montanisme.

De omvang van de charismatische beweging en de grote kans om blootgesteld te worden aan de charismatische bekeringsijver maakt de glossolalie tot een belangrijk onderwerp dat iedere christen zou moeten bestuderen. Te meer omdat meerdere gedeelten in het Nieuwe Testament verbieden om zich te verbinden met christenen die occultisme bedrijven en dus lid zijn van dezelfde vergadering of christelijke gemeente. Het was daarom niet zonder reden dat de kerkvaders de charismatici in de tweede eeuw streng veroordeelden en uitsloten. In het einde van de twintigste eeuw zijn glossolalie en andere charismatische praktijken opnieuw erg belangrijke onderwerpen voor de christenen geworden.

Het charismatische argument gebaseerd op de Eerste brief aan de Corinthiërs

Het is voornamelijk dit argument dat christenen overtuigt en daarom zullen we ons niet verdiepen in andere charismatische argumenten. Dit argument is gebaseerd op de interpretatie van het veertiende hoofdstuk van de Eerste brief aan de Corinthiërs. Ik stel voor om nu te lezen 1Cor. 14:1-25.

Dit zijn de belangrijkste punten in de beargumentering van Charismatische kant:

1. Er is sprake in dit hoofdstuk van geestelijke uitingen (1Cor. 12:30; 14:1) zonder begrip van de uitgesproken woorden (1Cor.14:2, 14, 15), glossolalie dus.

2. Deze uitingen stichten degene die het uitoefent (1Cor. 14:4) en het is aan te bevelen voor alle christenen (1Cor. 14:5, 18).

3. Concluderend dat glossolalie een gave is van de Heilige Geest, is het goed en wenselijk om te bidden om deze gave te ontvangen en glossolalie te beoefenen.

Waarom kan de conclusie van dit argument niet correct zijn?

Bent u in staat om op deze vraag antwoord te geven?

Antwoord:

De conclusie van dit argument kan niet correct zijn vanwege talrijke redenen van filosofische, bijbelse en psychologische aard. Ik zal alleen kort enkele tegenargumenten noemen:

Bijbelse argumenten

1. De Bijbel leert om God lief te hebben met alle intellectuele vermogens, wat deel uitmaakt van het grootste gebod (Matt. 22:37). Glossolalie is een praktijk waarbij de rede, het verstand uitgeschakeld is en is daarom een zonde tegen het grootste gebod.

2. De Bijbel leert dat de Heilige Geest een geest is van wijsheid en verstand (Jes. 11:2). Hij kan daarom geen occult fenomeen, zoals glossolalie, inspireren. Bovendien hebben alle, door God geïnspireerde, bijbelse personen zich uitgedrukt in begrijpelijke taal, gebruik makend van analogieën (vergelijkingen, gelijkenissen, enz.).

3. De Bijbel verbiedt de glossolalie en zijn interpretatie (Deut. 18:10). Jezus zelf heeft de betekenisloze gebeden van de heidenen veroordeeld (Matt. 6:7-13).

4. De Bijbel leert dat, hoewel bepaalde activiteiten als gebed en bijbelstudie goed zijn voor persoonlijke opbouw en welzijn, integendeel de gaven van de Heilige Geest goed zijn voor de opbouw en het welzijn van anderen (1Cor. 12:7;.1Cor. 14:12, 26; Ef. 4:11-12; 1Pe 4:10; analoog met de leden van een lichaam in 1Cor. 12). Het praktiseren van glossolalie door de charismatici is vooral bedoeld voor de persoonlijke opbouw van degene die het beoefent en niet voor anderen en kan daarom geen gave zijn van de Heilige Geest.

Filosofische argumenten

1. Logica en verstaanbaarheid zijn noodzakelijke grondslagen om de waarheid van het christendom aan te tonen. Als het christendom praktijken zou leren zoals glossolalie, dan zou het deze grondslagen verwerpen en dat zou een fatale tegenstrijdigheid zijn.

2. Het goede en de zin van de taal, van de mondelinge uitdrukkingsvaardigheid, bestaat in het doorgeven van ideeën en betekenis. Zowel degene die in glossolalie spreekt als degenen die het horen, begrijpen niet wat er geuit wordt. Glossolalie is daarom zinloos.

3. Zowel de filosofie als de Bijbel (Ps: 147:5, Jes. 41:28, Rom. 11:33) leren dat God oneindig rationeel is en dat Zijn wil in overeenstemming is met Zijn onveranderlijk karakter (zie ook: Num.23:19; Mal. 3:6; Jak. 1:17). God wil daarom dat mensen rationeel zijn en de glossolalie niet uitoefenen (zie ook: Spr. 10:13).

Psychologisch argument

Universitaire studies met betrekking tot glossolalie hebben laten zien dat het hierbij niet gaat over een taal maar over een psychologisch (zie boek van John P. Kildahl) en sociolinguïstisch (William J. Samarin) fenomeen. Bovendien hebben veel geloofwaardige en niet-bijgelovige christenen (M. Unger, C. F. Dickason, G. A. Birch, W. Bühne, F. Varak...) gedocumenteerde en verifieerbare gevallen van glossolalie-bedrijvende christenen die door demonen bezeten waren, en dat waargenomen in vele landen.

Waarom is het argument zèlf niet correct?

We hebben enkele tegenargumenten gegeven die de onjuistheid van de conclusie van het charismatische argument voor de glossolalie aantonen. Het charismatische argument moet daarom onjuist zijn. Kunt u de fouten vinden in dit argument?

Antwoord:

(1) Het woord "glossa" slaat niet op Glossolalie, maar op menselijke talen

"Glossa" (glwssa), het gebruikte woord in dit hoofdstuk van de Brief aan de Corinthiërs om de talen-in-kwestie aan te duiden, verwijst óf naar het fysieke spraakorgaan (in onze mond) óf naar talen die toegankelijk zijn voor het menselijk begrip, zoals vreemde talen, maar nooit naar occulte fenomenen, zoals glossolalie.

Het fenomeen van de glossolalie was goed bekend en werd vaak uitgeoefend in de hellenistische wereld. De Grieken konden het beschrijven met woorden afstammend uit drie wortels; "mantia" (manteia) werd het meest gebruikt. "Glossa", het woord dat Paulus gebruikt in dit hoofdstuk, werd nooit gebruikt om te verwijzen naar glossolalie. Zelfs Duitse theologen zoals Johannes Behm, die dit hoofdstuk interpreteren als een beschrijving van de praktijk van de glossolalie in de christelijke gemeente, gaven toe dat dit het enigste geval zou zijn waar "glossa" gebruikt werd om glossolalie te beschrijven. Hun enige argument was dat het fenomeen zoals hier beschreven vergelijkbaar leek met dat wat werd gepraktiseerd in de heidense religies.

Een interpretatie zoals die van Johannes Behm heeft tot gevolg dat de bedoeling van de, door Paulus gebruikte, woorden ernstig verdraaid wordt en kan niet erg betrouwbaar zijn. Bovendien, waarom zou Paulus zich zo weinig helder uitgedrukt hebben door het woord "glossa" te gebruiken, terwijl hij beschikte over meerdere Griekse woorden met de juiste bedoeling? De charismatici kunnen antwoorden dat Paulus het woord "glossa" heeft gebruikt om onderscheid te maken tussen de door God geïnspireerde glossolalie en de glossolalie die geïnspireerd werd door de in de andere religies vereerde demonen. Dit charismatische antwoord is desalniettemin niet aanvaardbaar, want Paulus heeft niet geaarzeld om het woord "prophitis" (profhthV, dat ons het woord "profeet" gegeven heeft) te gebruiken om te verwijzen naar diegenen die de bijbelse openbaring doorgeven, terwijl "prophitis" verwees naar de mediums van de heidense religies en in het bijzonder naar diegenen die glossolalie bedreven om orakels te uiten.

(2) Deze talen konden geleerd woorden door onderwijs

Paulus betitelde diegenen die deze talen niet begrepen als "idiotis" (1Cor. 14:16,23,24). "Idiotis" (idiwthV, dat het woord "idioot" voortgebracht heeft) verwijst naar een persoon zonder onderwijs, die niet geleerd, gestudeerd heeft (en wordt ook gebruikt in Hand. 4:13 en in 2Cor. 11:6). Het betreft hier dus normale talen die men leert door onderwijs en verstand en geen occulte uiting zoals de glossolalie.

(3) Deze talen waren vertaalbaar

De woorden die Paulus gebruikt heeft om erop te wijzen dat deze talen vertaald konden worden (1Cor. 14:5,13,26-28; zie ook 1Cor. 12:10,30) zijn afgeleid van de Griekse wortel die het woord "hermeneutiek" heeft voortgebracht. Deze woorden betekenen "vertalen, interpreteren, uitleggen" en impliceren het verstaan ervan door de vertaler of uitleggen (deze woorden worden overigens vaak gebruikt in het Nieuwe Testament met duidelijk in de zin van "vertaling", bijvoorbeeld in Hebr. 7:2). Ik heb geen voorvallen gevonden waarbij deze Griekse woorden worden in de context van het uitleggen van de glossolalie (men gebruikte toen sumballw, shmainw of werkwoorden afgeleid van krinw...). Dit toont nog eens te meer aan dat het hier geen occult fenomeen als glossolalie betreft.

(4) Waren deze talen onbegrijpelijk?

De theologen die in dit hoofdstuk een heidense praktijkuitoefening zagen, hebben het argument naar voren gebracht dat de Korinthïers hun eigen uitingen niet verstonden (1Ko 14:14-15) en dus daarom glossolalie beoefenden. Ondersteunt een serieuze analyse van de tekst dit argument of maakt het het ongeldig?

Paulus zei in de verzen 14,15 en 19 dat de Corinthiërs zonder "verstand" spraken en gebruikte hiervoor het Griekse woord "nous" (nouV), wat te maken heeft met het verstand en het tegenovergestelde is van domheid. Het idee van Paulus is dus niet dat de Korinthische sprekers hun eigen uitingen niet verstonden, maar dat ze met domheid, zonder verstand, spraken (de ontkenning van "nous" geeft de domheid te kennen, zoals bijvoorbeeld in het bijvoeglijk naamwoord "anitos" wat men vindt in Lukas 24:25, Rom. 1:14, Gal. 3:1,3, 1Tim. 6:9, Titus 3:3). Dit hier is des te meer frappant dat Paulus het werkwoord "ida" (weten, begrijpen) gebruikt heeft in vers 16, dat is tussen de versen 14, 15 en 19; hij koos dus erg fijntjes zijn woorden op een manier om nuances aan te brengen.

Bovendien heeft Paulus de werkwoorden "akouo" (1Cor.14:2) (akouw, waar het woord "akoestiek" van afgeleid is), "ginosko" (1Cor. 14:7,9) (ginwskw) en "ida" (1Cor.14:11,16) (oida, waar het woord "idee" van afgeleid is) gebruikt. Deze drie werkwoorden zijn geschikt om een gemis aan begrip of aan het kennen van een taal uit te drukken. Paulus zou ze dus gebruikt hebben (in de verzen 14,15 19) als hij bedoelde dat diegene die een van deze talen sprak, niet begreep wat hij zei.

Concluderend, de tekst van de verzen 14 & 15 toont aan dat deze talen werden uitgeoefend met domheid, maar niet zonder de eigen uitingen te verstaan, zoals in het geval van glossolalie.

(5) Degene die deze talen sprak, begreep wat hij zei

Paulus zei (1Cor.14:28) dat diegenen die één van deze talen sprak, sprak tot zichzelf en tot God bij gebrek aan vertaling. Maar hoe kan men tot zichzelf praten zonder de eigen woorden te begrijpen?

Bovendien, bepaalde verzen (1Cor.14:16-17;11-12;5-6) tonen duidelijk aan dat deze talen niet tot opbouw konden leiden als ze niet begrepen werden. Nu, Paulus heeft evenzeer ook geleerd dat diegene die één van deze talen sprak, werd opgebouwd (1Cor.14:4). Dus degene die één van deze talen sprak, verstond wat hij zei. Dit punt kan ook bewezen worden met de versen 16 en 17. Paul zegt daar dat iemand geen "amen" kon zeggen op een gebed in een van deze talen zonder die taal te kunnen verstaan, en dat degene die in een van deze talen bad "amen" op zijn eigen gebed kon zeggen. Daaruit volgt dat degene die in een van deze talen bad die taal verstond.

Degene die deze talen sprak verstond dus wat hij zei, er is daarom geen sprake van een occulte ervaring zoals glossolalie in dit hoofdstuk.

(6) Het betrof normale talen

Paulus zegt in 1Cor.14:18 dat hij meer talen sprak dan alle leden van de kerk van Corinthe bij elkaar. Sommige theologen hebben hierin het bewijs gezien dat Paulus een groot aanhanger van de glossolalie was en het bovenmatig uitoefende. Maar Paulus was buitengewoon druk met zijn missionaire en beroepsactiviteiten (dag en nacht: 1Thess.2:9; 2Thess.3:8), was overstelpt met de zorg voor de gemeenten die hij had gesticht, etc. (2Cor. 12:23-28). Paulus kon niet meer tijd hebben dan elk gemeentelid van de kerk te Corinthe om de glossolalie uit te oefenen; des te minder kon hij het alléén méér uitoefenen dan alle kerkleden bij elkaar. Er kan daarom hier geen sprake zijn van glossolalie.

Of zou Paulus meer tijd gehad hebben, omdat hij thuis glossolalie beoefende, terwijl de Corinthiërs het alleen in de kerk beoefenden? Opnieuw, Paulus was zeker te druk om het vaker te beoefenen dan de Corinthiërs. Bovendien is er in het hele Nieuwe Testament geen sprake van zo'n praktijk: waarom zou Paulus veel tijd aan zoiets wijden en dan er nooit melding van maken in zijn brieven? Deze uitleg is daarom niet aanvaardbaar. Zo'n praktijk zou temeer absurd en zelfs zondig zijn, omdat Paulus ook uitdroeg dat deze talen spirituele gaven zijn en dat deze daarom voor de opbouw van anderen gebruikt moeten worden en niet voor persoonlijke opbouw (1Cor.12:7;1Cor.14:12,26; Efez.4:11-12; 1Petr.4:10).

Of zou het hier taalwonderen betreffen, zoals in de drie gevallen van op een wonderlijke manier spreken in vreemde talen die genoemd zijn in het boek Handelingen (hfdst. 2,10&19)? Deze taalwonderen maakten het mogelijk een taalbarrière te overbruggen en de christelijke boodschap begrijpelijk te maken voor vreemdelingen. Maar, tegenovergesteld hieraan, de genoemde talen in deze brief aan de Corinthiërs waren juist niet begrijpelijk voor andere personen. Bovendien zijn deze taalwonderen éénmalige fenomenen geweest en geen geestelijke gaven die men ontwikkelt en regelmatig beoefent. En het boek Handelingen, dat verhaalt over de reizen en de wonderen van Paulus, geeft nergens aan dat Paulus zulke wonderen heeft verricht. Te meer, hoe zou Paulus kunnen weten dat hij deze vreemde talen vaker op wonderlijke wijze had gesproken (en dat heeft hij zeker nooit gedaan) dan de leden van de kerk te Corinthe? Deze derde verklaring is daarom ook niet aanvaardbaar.

De mogelijkheid die overblijft is dat deze talen normále vreemde talen waren, zoals al eerder beargumenteerd onder punt (2). En deze mogelijkheid is de enige tevredenstellende verklaring. Het is moeilijk om iemand te vinden die in zoveel plaatsen gewoond heeft als Paulus (zie Handelingen) en ook zo begaafd was met talen (Paulus sprak Aramees, Hebreeuws, Grieks en waarschijnlijk ook Latijn, Arabisch, Syrisch en talrijke dialecten uit Klein-Azië en Griekenland). Paulus had zeker de mogelijkheid gehad om meer vreemde talen te leren dan al de leden van de kerk te Corinthe en kon met zekerheid zeggen dat hij meer talen sprak dan zij allen bij elkaar.

Kortom, het betreft hier normale talen en niet de glossolalie.

(7) Wat is dan de correcte uitleg van de ideeën van Paulus?

U zou nu in staat moeten zijn om deze uitleg te vinden. Om u te helpen, vraag ik u na te denken over de verzen 15 tot en met 19.

Antwoord:

We kunnen nu begrijpen waarom Paulus zegt dat degenen die deze talen spraken, het deden zonder verstand (1Cor. 14:14 en 15). De personen die deze talen niet kenden, konden die niet verstaan zonder vertaling en werden dus niet opgebouwd (1Cor.14:4-6, 12,17). Welnu, tegenovergesteld aan persoonlijke activiteiten, het doel van de gaven van de Heilige Geest is de opbouw van anderen, van de Kerk (1Cor.12:7; 1Cor. 14:12,26; Efez.4:11-12; 1Petr.4:10). Bijgevolg, degenen die hun gaven beoefenen (zij het: onderwijs, pastorale zorg of, zoals in dit geval, het spreken in vreemde talen) zonder dat anderen hierdoor worden opgebouwd, doen het zonder nut en dus zonder verstand, op een domme manier (zie de opmerking hierboven over het Griekse woord "nous").

Mijn vrouw, hier aanwezig vanmorgen, is Nederlandse. Als zij in het Nederlands hardop zou bidden tijdens de dienst in deze Franse kerk, dan zou zij opgebouwd worden door haar eigen gebed (1Cor.14:4), maar omdat de Franstaligen haar niet zouden kunnen begrijpen, zou zij alleen tot God spreken (1Cor.14:2) en tot zichzelf (1Ko 14:28); de anderen zouden niet opgebouwd worden (1Cor.14:17) en dit zou dom zijn van haar (1Cor.14:14,15,19).

Het geval van mijn vrouw zou een illustratie kunnen zijn van de situatie in de gemeente van Corinthe. Corinthe was in de tijd van Paulus een belangrijke Romeinse kolonie met een internationale haven. Naast de Griekse, lokale bevolking telde de stad talrijke inwoners die uit Italië, Klein-Azië. Israël, etc. kwamen. Het Nieuwe Testament noemt zelfs de aanwezigheid van joodse vreemdelingen in de gemeente van Corinthe, zoals Aquillas, Priscilla en Apollos. Het is heel mogelijk dat joden in deze kerk in het Hebreeuws gebeden hebben en dat toen anderstaligen ook gebeden en gezongen hebben in talen die onbekend waren voor de anderen, zonder dat er vertaling was in het Grieks, de lokale en ook internationale taal van die tijd.

Men kan ook begrijpen waarom Paulus heeft gesproken over bidden om zijn eigen woorden te kunnen vertalen (1Cor.14:13). Het is erg moeilijk (1Cor.14:27,28) om de concentratie vast te houden als men tegelijkertijd spreekt en iedere zin vertaalt; vandaar het gebed om goddelijke bijstand (1Cor.14:13). Zo'n gebed vraagt om een actieve gebedshouding en dat komt niet overeen met een toestand van extase, van glossolalie. Bovendien lijken er geen gevallen te zijn waar glossolalisten hun eigen uitingen hebben geïnterpreteerd, terwijl er gevallen bestaan waarin men zijn eigen woorden heeft vertaald.

Er blijven nog veel dingen over om te zeggen m.b.t. tot dit veertiende hoofdstuk en vooral de verzen 20-25, maar we moeten ons vanwege de tijd beperken tot datgene wat we tot nu toe bestudeerd hebben.

Conclusie

De Bijbel leert dat men God moet liefhebben met heel zijn verstand (Matt.22:37) en zijn intellectuele capaciteiten vernieuwen (Rom.12:2) en ontwikkelen (Efez.4:13, Hebr.5:12, 2Petr.3:16-18). Helaas nemen te weinig christenen de tijd om intellectuele gaven, vermogens die zij bezitten te ontwikkelen en bestuderen niet de filosofie, de geschiedenis, het Grieks, het Hebreeuws... Een gebrek aan kennis en logica kan leiden tot ernstige dwaalleren en zelfs tot het occultisme, zoals in het geval van de glossolalie dat wij deze morgen bestudeerd hebben. Deze consequenties zijn verschrikkelijk en illustreren de goddelijke boodschap: "Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis." (Hosea 4:6). Dit is des te meer desastreus voor de Gemeente, daar het Nieuwe Testament christenen verbiedt zich te verbinden met christenen die occultisme bedrijven.

Nog erger is het dat de glossolalie helaas slechts één van de vele occulte praktijken van de charismatische beweging is. En deze beweging neemt onrustbarende vormen aan, op zijn minst te vergelijken met de charismatische dwaalleer in de tweede eeuw, het Montanisme. De kerken beteugelden deze dwaalleer door haar officieel te verbieden en de charismatici uit te sluiten. Gérard Dagon, voorzitter van de Fédération Evangélique de France heeft onlangs de moed gehad om zich te verzetten tegen de charismatische beweging. Wij kunnen ons hierin verheugen en God loven voor dit voorbeeld van zuiver en rechtzinnig geloof. We kunnen ook bidden en zo handelen dat er een eind komt aan deze dwaalleer die talloze christenen meesleept, verder het occultisme in met elke nieuwe golf.

bron

[LodewijkNapoleon 0]

Overigens vind ik dat hij het iets te zwaar aanzet v.w.b. het occulte gehalte, maar toch fijn om ook eens een tegengeluid te laten horen, ter nuancering.

[Olorin 155]

Ik heb het vluchtig 'gescand'. Een kleine opmerking. In de traditionele pinksterbeweging (althans een groot deel daarvan) zijn ze daarop wel bijgedraaid. Zo stelt bijvoorbeeld de VPE (Nederlandse tak van de assemblies of God, zover mij bekend het grootste 'Pentecostal' 'kerkgenootschap') in de geloofsbelijdenis, dat de doop in de H. Geest herkend wordt door het spreken in tongen, maar ook door andere geestesgaven. Dus een flinke relativering van die geestesgave. En dat iemand niet gered zou zijn is al helemaal geen sprake van.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 00:09:01 schreef Gorthaur het volgende: Ik heb het vluchtig 'gescand'. Een kleine opmerking. In de traditionele pinksterbeweging (althans een groot deel daarvan) zijn ze daarop wel bijgedraaid. Zo stelt bijvoorbeeld de VPE (Nederlandse tak van de assemblies of God, zover mij bekend het grootste 'Pentecostal' 'kerkgenootschap') in de geloofsbelijdenis, dat de doop in de H. Geest herkend wordt door het spreken in tongen, maar ook door andere geestesgaven. Dus een flinke relativering van die geestesgave. En dat iemand niet gered zou zijn is al helemaal geen sprake van.

Mjah, wat ik al zei, hij zet het zwaar aan. Wat wordt er precies verstaan onder geestesgaven dan? Als je een beetje postmodern bent ingesteld, kan je dat heel ver oprekken natuurlijk.

[Olorin 155]

Quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 00:16:34 schreef Pius_XII het volgende: [...] Mjah, wat ik al zei, hij zet het zwaar aan.

Weet ik.

Dat heeft mij ook ervan weten te weerhouden om ook op andere dingen zoals bijv. de link met het heidendom te reageren.

Quote:

Wat wordt er precies verstaan onder geestesgaven dan?

Zo uit m'n blote hoofd word er geloof ik over geestesgaven naar 1 Korintiërs 12 verwezen:

In iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk, ten bate van de gemeente. 8 Aan de een wordt door de Geest het verkondigen van wijsheid geschonken, aan de ander door diezelfde Geest het overdragen van kennis; 9 de een ontvangt van de Geest een groot geloof, de ander de gave om te genezen. 10 En weer anderen de kracht om wonderen te verrichten, om te profeteren, om te onderscheiden wat wel en wat niet van de Geest afkomstig is, om in klanktaal te spreken of om uit te leggen wat daar de betekenis van is. 11 Al deze gaven worden geschonken door een en dezelfde Geest, die ze aan iedereen afzonderlijk toebedeelt zoals hij wil.

Quote:

Als je een beetje postmodern bent ingesteld, kan je dat heel ver oprekken natuurlijk.

Het is prima op te rekken.

Wie zegt dat dit de enige geestesgaven zijn?

[Rafox 0]

Quote:

Op maandag 19 maart 2007 23:38:30 schreef Pius_XII het volgende: Ach ja, zal ik dan ook maar eens wat knippen en plakken? [

Het boek "Teken van de talen" van Fernand LeGrand geeft de zelfde eindconclusie maar onderbouwt iets beter

Ik heb een intellectueel probleem met dit onderwerp.

Verstandelijk sta ik op het standpunt van LeGrand.

Gevoelsmatig is een ander verhaal. Bij mijn rondedans door christelijk nederland heb ik nergens zoveel levend geloof ervaren als in de charismatische kringen (allen gematigd overigens)

[Dave 0]

Quote:

Bijbelse argumenten 1. De Bijbel leert om God lief te hebben met alle intellectuele vermogens, wat deel uitmaakt van het grootste gebod (Matt. 22:37). Glossolalie is een praktijk waarbij de rede, het verstand uitgeschakeld is en is daarom een zonde tegen het grootste gebod. 2. De Bijbel leert dat de Heilige Geest een geest is van wijsheid en verstand (Jes. 11:2). Hij kan daarom geen occult fenomeen, zoals glossolalie, inspireren. Bovendien hebben alle, door God geïnspireerde, bijbelse personen zich uitgedrukt in begrijpelijke taal, gebruik makend van analogieën (vergelijkingen, gelijkenissen, enz.). 3. De Bijbel verbiedt de glossolalie en zijn interpretatie (Deut. 18:10). Jezus zelf heeft de betekenisloze gebeden van de heidenen veroordeeld (Matt. 6:7-13). 4. De Bijbel leert dat, hoewel bepaalde activiteiten als gebed en bijbelstudie goed zijn voor persoonlijke opbouw en welzijn, integendeel de gaven van de Heilige Geest goed zijn voor de opbouw en het welzijn van anderen (1Cor. 12:7;.1Cor. 14:12, 26; Ef. 4:11-12; 1Pe 4:10; analoog met de leden van een lichaam in 1Cor. 12). Het praktiseren van glossolalie door de charismatici is vooral bedoeld voor de persoonlijke opbouw van degene die het beoefent en niet voor anderen en kan daarom geen gave zijn van de Heilige Geest.

Hahaha, wat een leuke conclusies zeg