Dunya

Ik zeg niet dat het ene goed is en het andere per definitie slecht. Deze zwart-wit benadering is juist hetgeen waartegen ik me afzet.

Ik ben wel benieuwd welke mensen die hier reageren regelmatig een coffeeshop binnenwandelen

Exact hetzelfde kun je over wiet zeggen. Ook wiet betekent niet automatisch wietmisbruik. Die nuance zien de meeste mensen alleen niet.

Logisch als je kijkt naar de cijfers. Ik kom wel eens in een coffeeshop en heb daar nooit problemen gezien. Iedereen drinkt daar rustig een kopje thee, praat wat met elkaar, rookt wat. In de kroeg daarentegen om 5 uur 's nachts zul je een heel ander beeld zien. Veel agressie, impulsief gedrag, kotsen, mensen die totaal niet meer weten wat ze doen, op de vuist gaan etc.

En dan hebben we het nog niet eens over de lange termijn effecten van nicotine en alcohol!

Het argument over de acceptatie van alcoholgebruik klinkt mij in de oren als een 10 jarig jongetje dat tegen zijn moeder zegt: "Ja, maar mama, pietje van de overkant doet het óók!!"

Alcohol heeft altijd goed gefunctioneert? Meen je dit nou echt? Of zal ik wat cijfers voor je uitspreiden?

Ik ben helemaal voor de legalisering. Eens met Piebe zijn uitleg. Als wiet illegaal is, waarom zijn alcohol en nicotine dan wel legaal? Nog nooit iemand heeft me dát kunnen uitleggen. Qua gezondheidsrisico's en verslavingsproblematiek zijn beide legale middelen koploper.

Daarnaast komt agressie in en nabij kroegen ontzettend vaak voor. Dat staat niet in de krant. Wél staat het in de krant als op een hardcorefeest waar drugs wordt gebruikt met 10.000 mensen, in de 10 uur dat het feest duurt 2 gasten op de vuist gaan. Dát staat op de voorkant... Vandaar dat vertekende beeld.

Over het algemeen denken mensen van buitenaf dat je het doet om te kunnen seksen wanneer je vroeg trouwt als christen. Ik zie daar in mijn omgeving ook wel voorbeelden van...

Dat het niet verstandig is je volledig te laten meesleuren door gevoelens. Ik kan ook van een afstandje zien dat hij een goede man voor mij is. Puur door zijn karakter en hoe hij op dingen reageert, doordat ik zie dat hij integer is, niet alleen ten opzichte van mij, maar ook het kassameisje. Het is gewoon een goede man En dat kan ik zeggen zonder sentiment.

Op maandag 08 februari 2010 17:45:44 schreef Iriacynthe het volgende: Mooi dat jullie dat zo ervaren. Ik vraag me wel af welk "statuut" dat eeuwige trouw beloven dan eigenlijk heeft voor jullie. Is dat even onverbreekbaar als een huwelijk (in principe) is?

Ja, wij hebben die beslissing voor elkaar met ons hart gemaakt, maar ook met een zekere nuchterheid. Ik zie (en voel en weet) dat hij een goede man voor mij is, zoals ik zie dat mijn vader een goede man en vader is voor mijn moeder en ons.

Ik vind het juist mooi dat wij voor deze belofte geen grote show nodig hebben. Als wij het maar weten, en God, maar ook die heeft in mijn beleving geen materiële zaken nodig om een belofte tussen twee mensen te verhoren.

Zo zit het voor ons en daar zijn we allebei zeer content mee

Het huwelijk is zoveel als je er zelf van maakt. Mijn vriend en ik hebben elkaar al eeuwige trouw beloofd, dit willen we best nog verzilveren door te trouwen, maar onze relatie zal niet veranderen door een handtekening onder een papiertje.

Ik denk dat we elkaar beter kennen dan in het geval dat we niet zouden samenwonen. We maken elkaar nu iedere dag mee, met alle positieve en negatieve kanten en dát accepteren we van elkaar, we leren steeds beter met elkaar omgaan. Dát noem ik perfect, niet dat het áltijd perfect gaat, maar wel dat we elkaar liefhebben om de persoon die we zijn en niet om de illusie die we van elkaar hebben omdat we nog zo smoorverliefd op de ander zijn. Het is wat gegronder allemaal.

Op maandag 08 februari 2010 16:56:01 schreef Piebe het volgende: [...] Ik snap je conclusie er achteraan niet helemaal, want wat verandert er na die 5 jaar dan? Toch ook niks?

Nee, er verandert inderdaad niks na een huwelijk als je al zolang samenwoont. Ik wilde ermee aangeven dat ik het wel belangrijk vind dat je elkaar al goed kent wanneer je trouwt. Anders weet je niet waar je aan begint...

Ik wil trouwen omdat het me romantisch lijkt en het handig is qua bureaucratische en financiële zaken en wanneer je kinderen krijgt.

Maar de belofte om bij elkaar te blijven die hebben wij allang gemaakt. Misschien niet luidkeels in een kerk, maar wel voor ons tweeën samen, en dat blijft toch het belangrijkste.

Op maandag 08 februari 2010 16:48:09 schreef Piebe het volgende: Ik zie eigenlijk geen verschil tussen huwen en samenwonen, misschien kan iemand mij dat eens uitleggen?

Ik ook niet Mijn vriend en ik wonen nu ruim een jaar samen en het maakt voor onze relatie niks uit of we nu getrouwd zouden zijn of nog niet.

Het komt wel. Ik hoop dat hij me over een jaar of twee ten huwelijk vraagt Gewoon omdat het toch wel romantisch is en ik graag een gezinnetje met hem wil stichten met dezelfde achternaam, en het handig is financieel etc. Maar ik maak me zeker geen illusies dat het na ons trouwen allemaal anders zou zijn. Liever niet zelfs, want het gaat perfect zo

Oja, voor mezelf vind ik het meer waarde hebben om straks te trouwen als we al 5 jaar samen zijn ofzo, omdat je elkaar dan al echt goed kent. Je stapt dan toch minder naïef het huwelijk in. Je weet al dat er ook problemen kunnen zijn en bent al door het een en ander heen gegaan samen, en bent daar samen sterker uitgekomen. Op die manier kies je écht heel bewust voor een leven samen wanneer je trouwt.

Het is meer een mogelijke reden waarom meer huwelijken stuk gaan van mensen die niet vanuit het ouderlijke huis trouwen.

Die zijn namelijk ook over het algemeen wat ouder en hebben dus sowieso meer van de wereld gezien voordat ze besluiten te trouwen. Wanneer je een tijd op jezelf woont draagt dit wel degelijk bij tot je zelfstandigheid. Dan ben je immers gewend geraakt zaken zelf op te lossen onafhankelijk van je ouders of een ander persoon.

Ik zeg niet dat het ene beter is dan het andere, maar ik zie wel in dat lang niet alle huwelijken die in stand blijven, gelukkig zijn. Voor sommige gelovigen zal het eerder een kwestie zijn van: weinig andere keuze, want het wordt zo afgekeurd om te scheiden, dat je maar in een ongezonde situatie blijft hangen... Dan ben je misschien nog wel getrouwd, maar je mist elk gevoel met je man/vrouw.

Een niet-gelovig persoon die op zichzelf heeft leren vertrouwen, en die niet tegen een muur van onbegrip loopt als hij gaat scheiden, zal eerder tot deze stap overgaan dan een gelovig persoon die nooit anders gekend heeft dan bij zijn man/vrouw te zijn, en ook in een gemeenschap functioneert waar dit streng wordt afgekeurd...

Ok vrouwen zijn wel vaak onzeker over hun uiterlijk, omdat daar zo met een microscoop naar wordt gekeken. (Om doodmoe van te worden.)

Mannen zijn weer over andere dingen onzeker en bij hen uit het zich op een andere manier. Onder agressie zit bijvoorbeeld vaak ook onzekerheid. wat is de nr 1. reden waarom mannen vechten? Juist, relaties en vrouwen, en mannen die te dicht bij hún vrouw komen... etc. Ze zijn bang om niet mannelijk genoeg te zijn, of simpelweg niet leuk genoeg om een vrouw te versieren of hiermee een relatie mee op te bouwen.

De onzekerheid richt zich in het algemeen wat minder vaak op het uiterlijk, al komt dit ook wel voor. Zo ken ik een aantal mannen die onzeker zijn omdat ze niet zo breed zijn, of een buikje krijgen. Maar dit wordt ruimschoots gecompenseerd door onzekerheid om niet grappig/leuk of slim genoeg te zijn voor een vrouw. Ze willen altijd slimmer zijn dan een vrouw, en sterker natuurlijk en meer humor hebben, ze concurreren meer, willen de beste zijn...

Allemaal tekenen van onzekerheid... Voor mijn gevoel zijn vrouwen dus niet meer onzeker, maar uit het zich anders en richt het zich op verschillende zaken die als belangrijk worden gezien voor man en vrouw in onze samenleving...

Het schoonheidsideaal veranderd trouwens echt niet zoveel. Die héle enge dunne modellen, die vindt echt bijna geen man mooi. Wel slanke modellen met rondingen in hun lichaam. Die ideale verhoudingen tussen borstomtrek, middelomtrek en heupomtrek zijn altijd ongeveer hetzelfde. Een vrouw met maat 40 kan deze ideale verhoudingen hebben, net als een vrouw met maatje 34. Ik denk dat een vrouw (en man) met overgewicht niet aantrekkelijk wordt gevonden, omdat het ook gewoon ongezond is...

Oh, ik zie net dat Iriacynthe hetzelfde heeft gezegd hierboven, oeps!

Ik denk eigenlijk dat mensen die niet vanuit hun ouders huis trouwen in het algemeen een stuk meer van de wereld gezien hebben. Ze hebben meer (seks) partners gehad, weten beter wat er te koop is in de wereld. Hebben zichzelf ruimer ontwikkeld, waardoor ze zien dat er méér in het leven is dan die ene partner.

Vandaar ook dat zij vaker de open opties zien buiten het huwelijk. Ook meer op zichzelf vertrouwen, ze hebben geleerd zelfstandig te zijn in de tijd dat ze op kamers woonde. Ze weten dat ze het aankunnen alleen. Dus als ze in een nare situatie komen binnen het huwelijk, bijvoorbeeld geweld, misbruik etc. dan zullen ze er sneller uitstappen, omdat ze geleerd hebben op zichzelf te bouwen.

Ik ben heel blij dat mijn vriend en ik nu tijdens het samenwonen elkaar écht goed leren kennen. Ik zou ook best met hem willen trouwen, maar dat is voor ons niet zo'n enorm groot ding. We zijn nu ook al samen, en hebben die belofte naar elkaar toe al uitgesproken.

Daarnaast zijn we zijn ook zo realistisch om te weten dat relaties stuk kunnen gaan. We zijn allebei gelukkig zelfstandig genoeg om dit te kunnen relativeren. We weten dat we samen erg gelukkig zijn, maar het zonder elkaar ook zouden redden.

Ik ben vrouw, maar ik ben het eigenlijk wel met Mr. Emilio eens... Alleen jíj bepaalt of je je onzeker voelt, dit kun je niet op anderen afschuiven...

Het was geen excuus om ermee te stoppen, ik functioneerde simpelweg niet in dat systeem. De inhoud van de studie interesseerde me wel degelijk en dat doet het nog steeds.

Het antwoord is nee

Op dinsdag 02 februari 2010 21:02:36 schreef Jb het volgende: Salaam aleykom, Dat doe ik graag, al vrees ik voor een off topic wending, vandaar. Maar goed: Mijn mening is de islamitische, en die is vrij eenvoudig. Vrouwen hebben een aura, veel groter dan dat van mannen. Vrouwen denken vaak dat wij hen willen onderdrukken, doch het tegendeel is waar. Een vrouw moet zich bedekken opdat de mannen minder geneigd zouden zijn sexuele verlangens te krijgen en wie weet ontucht te bedrijven. Wij beschermen hen op die manier, en sommige vrouwelijke bekeerlingen hebben dat door,omdat zij weten hoe het er hier aan toegaat. De hoofddoek is zogezegd vrouwonvriendelijk, maar is het niet eerder zo dat het manonvriendelijk is? Immers, er is voor ons plots veel minder om te zien. Hoe je het ook draait of keert, maar naakt lopen is net het tegendeel. Ik hoor zaken als fier zijn op je lichaam, en daar is op zich niets mis mee. Maar het tentoonspreiden is niet alleen verregaande ijdelheid (zonde 1), het is ook nog eens een aanzet tot ontucht (zonde 2). Is het niet voldoende dat je man je dagelijks bewondert? Moeten de anderen ook kunnen meegenieten en je ijdelheid strelen? Dacht je dat alle mannen zich kunnen beheersen, ook louter in hun fanatasieën? De minderheid, geloof me, ik ben er zelf een. Een vrouw haar schoonheid is voor haar man en niet voor haar collega's en vrienden. Een hoofddoek draagt hoe dan ook bij tot de vermindering van aantrekkingkracht (aura), de vrouw mag nog zo'n mooi gezicht hebben, het aura vermindert aanzienlijk itt wanneer zij er (half)naakt bijloopt. Ik ga hier geen punten mee scoren, maar u vroeg en ik draaide. Wa salaam, Ilyas

Bij wie ligt de verantwoordelijkheid. In mijn ogen bij de man die ontucht pleegt en geen grip heeft op zijn seksuele verlangens. Ondanks dat deze worden bespeeld zou een man in staat moeten zijn deze te beteugelen. Ja, je kan op de proef gesteld worden, maar het is aan de man om zichzelf onder controle te houden. (Net als dat voor een vrouw zo is, want ook vrouwen hebben seksuele verlangens)

De verantwoordelijkheid voor losbandigheid afschrijven op de vrouw vind ik zelf te makkelijk. Op die manier is de vrouw altijd de schuldige, want als de vrouw seksueel losbandig is, dan is ze zondig, en als een man zich aan haar vergrijpt is zij ook zondig, want zij heeft hem verleid.

In mijn visie heeft de man dus ook een verantwoordelijkheid om zijn seksuele verlangens - hoe sterk deze ook kunnen zijn - onder controle te houden.

Je kunt mij veel over mannen vertellen, maar ik vind het een belediging (voor de mensheid/mijn vriend/mijn vader) om te stellen dat mannen - zoals beesten - geen enkele wilskracht in zich hebben.

Voor mij was dit ook echt een afknapper. Ik kwam van het VWO op een MAVO HAVO VWO school met 1500 kinderen. Op de universiteit dacht ik einderlijk te maken te krijgen met enthousiaste studenten en leraren, maar het was even schools als daarvoor. Met het enige verschil dat je geen boeken moest betalen, maar zelf uren bij het kopieerapparaat artikelen uit 1998 moest gaan kopiëren... Dat noemen ze dan zelfstandig studeren...

Op vrijdag 05 februari 2010 11:25:21 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] dit forum is nog nieuw voor je he? Je zal merken dat hij niet zo uitzonderlijk is.

Ja, ik weet het. En ik kan nu ook zien waar je op doelde omtrent 'oordelen' in mijn post over eenheid.

Ik ben afgehaakt bij psychologie, omdat de studie me tegenstond. 600 studenten in een bioscoopzaal en een hoogleraar die sheets voorleest die al 10 jaar hetzelfde zijn. Toetsing door meerkeuzevragen...

Vervolgens overgestapt naar internationale moderne letterkunde, een prachtige kleinschalige studie met inspirerende hoogleraren.

De universiteit als geheel zien is denk ik niet mogelijk. Je hebt faculteiten die het geweldig doen en hoogwaardig onderwijs afleveren, maar helaas ook massa studies waar het niveau laag is en de bezieling voor het vak ver te zoeken...

Ik denk dat het altijd een wisselwerking is tussen studenten en docenten. Als een hoogleraar veel kennis heeft, vol vuur kan vertellen en plezier heeft in zijn werk dan zul je als student ook alles geven. Tenminste ik zie dat in mijn omgeving wel zo werkt..

Hoogleraren zouden beter betaald moeten krijgen en het zou mogelijk moeten zijn leraren af te rekenen op hun prestaties. Leraren die wél goed lesgeven zouden hierdoor beloond moeten worden, want zij zijn het fundament onder een goede universiteit Dat zou al een hoop schelen...

Het was eigenlijk bedoeld als een serieuze vraag, want het lijkt er werkelijk op dat hij niet inziet dat zijn posts zeer oordelend overkomen. Alsof hij werkelijk denkt de enige te zijn die iets verder over de onderliggende betekenissen in de bijbel heeft nagedacht...