Gaitema

22 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Ik heb het dan ook niet over hulpverlening in het algemeen, maar over psychiaters, psychologen en psychotherapeuten.

Die hebben we ook en juist die zijn daarin erg behulpzaam. Onze relatie-therapeut en ieders een psychiator. Ik voor mijn medicatie en onderzoek naar mijn ADHD en Pdd-nos. Mijn vrouw voor herstel van trauma's. Die van haar is christelijk. Die van mij hoogst waarschijnlijk katholiek van huis uit. Gezien waar ze vandaan komt

1 uur geleden zei Mullog:

Maar helpt het dan omdat het een (goede) psychiater is of helpt het omdat de psychiater christelijk is?

Kun je uitleggen wat je bedoelt met christelijk ongeloof? Is dat anders dan ander "ongeloof" ?

Volgens mij gebruikt God niks. Mensen gebruiken dingen. En dan kun je, afhankelijk van je overtuiging, erover discussieren of datgene wat ze gebruiken van God afkomstig is of niet.

Als ik je twee zinnen analyseer, zoals ik hierboven doe, dan gebruik jij misschien minder terminologie maar dat maakt je Nederlands niet minder lastig om te brgijpen

Dank je

Christelijk ongeloof ten aanzien van dit bedoel ik mee, het idee van: "aan een bijbel heeft een christen genoeg. Psychologen voegen niks toe."

Ik geloof dat God al het goede gebruikt. Ook niet christelijke hulpverleners. De barmhartige Samaritanen. 

9 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Oecumenisch gebeuzel. Een christelijke psychiater is in mijn optiek een oxymoron.

Wij hebben christelijke en niet christelijke hulpverlening en dat hersteld onze relaties en psychische gesteldheid enorm. Het is gewoon in de lijn van Gods wil. Niks niet oxymoron

20 minuten geleden zei TTC:

Bij 'bekering' denken we aan een innerlijke transformatie waarbij het individu zich geheel anders positioneert binnen het levensspel, hoe zou je een dergelijk proces willen omschrijven? Met andere woorden, dienen we 'transformatie' niet extra te nuanceren opdat we niet steeds in verwarring worden gebracht? 

Ik begrijp eigenlijk niet waar jouw verwarring ligt  

1 uur geleden zei Dolce Vita:

Ik begrijp wat je bedoelt, en ben het ten diepste helemaal met je eens. Een psychiater heeft bij voorkeur "the cruel kindness of Christ" ondergaan en is daarom cruelly kind.   

Maar niet iedere christen is geestelijk even ver gerijpt in zijn geloofs- en bevrijdingsproces. En niet iedere christelijke arts kent zelf ten diepste de existentiële zielenood. "Christelijk" zegt me in dat opzicht niet zo heel veel. Ik zou dan liever zeggen "een Christus-gelijke(nde) psychiater is een oxymoron".  En een  Christus-gelijkende psychiater kan in mijn optiek en naar mijn ervaring ook een zogenaamde "anonieme christen" zijn (naar de definitie van onder andere Rahner, maar ook Tillich bijvoorbeeld).

Zouden jullie in begrijpelijk Nederlands willen praten, zodat ik het ook kan volgen? Mijn vrouw loopt al jaren bij een christelijk spychiator om van trauma's af te komen en het helpt enorm goed. Christelijk ongeloof dat het zou werken vind ik erg kortzichtig. Zonder die psychiaters redt de kerk het ook niet. God gebruikt alles wat goed is ten goede.

11 uur geleden zei HJW:

Ahh....ik denk al: projecties.....waar blijven ze. Je standaard antwoord. Op Geloofsgesprek zijn ze er ook dol op. Kun je altijd gebruiken. Lekker makkelijk !! 

Ik heb geen enkele intentie om welke christen dan ook van zijn/haar geloof te brengen. 

Maar ik kan natuurlijk zeggen wat ik wil......het zijn allemaal projecties !! 

Beetje sneu allemaal. Beetje puberaal trucje. Zo kun je alles bij jezelf weghouden. 

Dus dan zijn er niet-christenen die allerlei zegeningen krijgen zonder ervoor te bidden......Stuk makkelijker dan erom moeten bidden.

Dus de mensen die ook de "toevalligheden" ervaren en "de andere wereld "? Zij ontvangen dan dus ook zegeningen, zonder relatie met de vader.

God is nergens afhankelijk van. Geen gebed en geen doop. Echter verlangt Hij naar contact met ons. Daarom heeft Hij ons ook geschapen. Een vader geniet van elk woord wat een kind tegen hem zegt.

4 uur geleden zei Mcmadtasty:

Ik geloof ook niet zozeer in geluk of toevalligheden.

Zo was ik een aantel jaren geleden aan het afwassen, waar mij een onrustig gevoel overviel vanuit het niets. ten tijde van het gevoel bedacht ik wat is eren ik ging me zorgen maken over mijn zoon die nog niet thuis was. Ik  ging naar buiten en vanuit de struiken liep er een jong eendje,van enkele dagen oud  mij zo voor de voeten, richting het aardappelveld. iets wat vreemd is, want op 150 meter afstand ligt een sloot, maar daar vertoeven geen eenden.Ik leef in een landelijk gebied tussen akkerbouwvelden Het een je gevangen in een doos met een lamp gelegd en gaan zoeken. Nergens een kroost met eenden te vinden.

Een eind verderop woonden een stel mensen die veel dieren hebben, daar nagevraagd. Ze hadden eenden,ook met kroost, echter al een paar weken oud.

Het eendje hebben we daar naar toegebracht en wonderbaarlijk als het schijnt te zijn werd het eendje zomaar opgenomen binnen het kroost van de wat oudere eenden. Iets wat ik naar horen zeggen niet zo vanzelfsprekend is als het lijkt.

Voor mij was  dit een bijzondere ervaring. vooral omdat het begon met dat gevoel van onrust. Door dat gevoel van onrust heb ik bepaalde handelingen verricht waardoor ik het eendje tegenkwam.
Echter wat schepte die onrust in mij? Dat het God was  wil ik niet beweren, maar ik  denk wel dat er buiten onszelf iets is wat mij probeert te bereiken en te sturen. Wat me waarschuwt en wat me helpt.

Zo hebben wij als gezin een situatie overleefd waarin koolmonoxide een rol speelt. Het wonderbaarlijke is dat mijn reisgenote op het pad des levens, de  voordeur niet haalde terwijl zij maar kort in de  ruimte was geweest waarin de koolmonoxide zich had opgehoopt en dat terwijl ik er de hele avond al had gezeten ten tijde de keukengeiser brandde. Nadat alle deuren n het huis waren opengezet en de brandweer kwam, werd in het hele huis 8x de kritieke gehalte van de aanwezigheid van koolmonoxide gemeten in het hele huis. Mijn gevoel waarschuwde mij, echter wat heeft mijn gevoel geactiveerd en wat heeft mij die hele  tijd op de been kunnen houden, zonder te bezwijken aan de gevolgen van koolmonoxide. Ik wil  niet beweren dat het God was, maar zonder hulp hadden wij het niet gered. 

Het ligt totaal niet in mijn intentie om te beweren dat we niet meer te hoeven bidden of dat we God niet nodig hebben omdat we het zelf allemaal kunnen.
God stelt ons in staat het zelf te kunnen. Zo geeft God ons volgens mij een duwtje in een bepaalde richting en het is aan ons om te reageren. 

 

Ik denk dat het en en is. Je doet de dingen op Gods kracht. In de gelijkenis van de wijnstok en de ranken die Jezus noemde wordt dat beeld heel mooi omschreven. Dat we als scheuten op Hem geënt zijn en door Hem leven. Jezus zegt Daar In ook letterlijk de woorden: "zonder Mij kan je niets doen"

Jezus neemt je altijd aan de hand mee. Een sturing zoals je beschrijft denk ik wel. Als iets wat via God of engelen gebeurd. Mooie voorbeelden

19 minuten geleden zei HJW:

Het lijden valt erbij in het niet ?

Dus toch alleen oprechte gebeden. Dus toch........mensen van wie het gebed niet verhoord wordt hebben egoistische, duistere gebeden. Ik vind dat dus echt de bocht uit vliegen.

Ik lees alleen wat jij schrijft en stel je daarover vragen, meer niet.

 

Ik citeer de bijbel en zeg: God verhoord op zijn manier. Al lijkt Hij ogenschijnlijk niks te doen. Dat is juist de beproeving waar ze door moeten. De hemel kan immers voor de noord Koreanen ook een verhoring zijn. Daarom noemde ik de getuigenis van mijn tante. We worden niet altijd direct verhoord. En Gods plan staat voorop. Sommigen sterven voor hun geloof en ontvangen het dan. Maar Hij verhoort nooit egoïstische gebeden. 

Een tante van me leed 4 jaar aan kanker. Ze leed en overleed. Vlak voor haar dood kon ze ook niet meer geloven vanwege haar lijden. Echter uitgeput op haar sterfbed kreeg ze opeens een enorme energie. Ze deed haar ogen open. Ging stralend van blijdschap recht op zitten en riep het uit: "Nu weet ik het zeker, er is één God!" Kennelijk had ze een sterfbedvisioen waarbij je al jouw pijn vergeet, zo mooi. Wat God geeft voor eeuwig is zo Mooi, dat het lijden erbij in het niets valt.

1 minuut geleden zei HJW:

Spreek jij namens de Noord-Koreanen ???

Ik ben je geen strikvragen aan het stellen, ik zie alleen dat je verschillende dingen zegt die niet met elkaar te verenigen zijn.

Ik vang je niet op je woorden, maar als je eerst zegt dat er gebeden niet verhoord worden omdat ze egoistisch zijn en vervolgens stelt dat ze wel verhoord worden, maar alleen later......dan kan ik dat niet met elkaar rijmen.

Ik doe dus niet lullig, vraag alleen door. En ik heb geen enkele intentie om jouw geloof te veranderen. Geen behoefte aan, geen zin in en ook nutteloos.

Ik gun je van harte je geloof, je voelt je er thuis bij, dus ik zal je daar echt niet uit proberen te halen.

 

Waar ben ik disrespectvol geweest jegens je broeders/zusters in Noord-Korea ???

God verhoord alleen oprechte gebeden!!!! Geen egoïstische!! Nou Goed? Ik stop met dit gesprek. Je bent op slakken zout aan het leggen en leest het precies zoals je het zelf wilt lezen. Daar heb ik geen tijd voor.

1 uur geleden zei HJW:

Dit is heel wat anders wat je net stelde. Net stelde je impliciet dat het NIET zal stoppen, omdat de gebeden dan egoistisch en duister zouden zijn geweest.

Dus er zijn niet-verhoorde gebeden. Nu stel je dat alle gebeden verhoord worden. Dus blijkbaar zijn er geen duistere, egoistische gebeden. Verwarrend.

Jij kent alle Noord-Koreanen en je weet dat ze allemaal sterk blijven. Waar baseer je dat op ?

Er zijn volgens mij best veel mensen die het geloof verliezen als gevolg van het lijden. Jij doet nu voorkomen alsof er niemand zijn geloof verliest door het lijden.

Waar baseer jij je op als je stelt dat de Noord-Koreanen allemaal wonderwel sterk blijven ?

Nu is het het vuur vaan beproeving, daarom moeten de mensen maar wachten. Het is dus God die de mensen laat lijden en de reden is: beproeving. Lekker is dat.

Ik spreek namens de noord Koreanen die er oprecht om bidden. Ik heb het idee dat je me nu met opzet strikvragen aan het stellen bent en mij gaat zitten vangen op mijn woorden. Je had het zelf over noord Koreanen die bidden dat het martelen stopt. Op dat gebed reageerde ik. Nou moet je niet lullig gaan doen. Je kan zeuren wat je wil, maar mijn geloof veranderd niet .

Verder basseer ik me op wat ik over hen lees in Open Doors bladen. Het christendom groeit in Noord Korea. Dwars tegen de verdrukking in. 

God belooft in de bijbel dat een oprechte gelovige Hem kan vragen wat Hij wil en het zal krijgen. Daar geloven christenen in, omdat het in de bijbel staat. Dat houden ze al 2000 jaar vol. Een beetje respectvol praten over mijn broeders en zusters in Noord Korea mag wel hoor. Ze hebben een rotsvast geloof. Daar heb ik een boek over gelezen van een ex gevangene die na haar vrijlating christen is geworden en nu in de VS woont. 

10 minuten geleden zei HJW:

Wauw.......nu zeg je dus even tegen alle mensen van wie de gebeden niet zijn verhoord: jullie hebben om duistere egoistische redenen gebeden.

Ik vind dat nogal wat.

Dus als een dame in Noord-Korea zou bidden dat de martelingen stoppen en ze stoppen niet, dan mogen we concluderen dat ze dat om duistere, egoistische redenen gevraagd heeft.

Ik vind dat echt te ver gaan.

Jij verlangt naar een vrouw en je krijgt er één, maar het stoppen met martelen, dat mag die dame echt niet vragen.........ik vind het echt bizar.

Uiteindelijk zal het ook stoppen. Dat heeft God die gelovige ook beloofd en daar houdt die gelovige zich ook aan vast. Echter wanneer God het geeft weten we niet. Ik was 34 pas toen ik mijn vrouw vond. Toen had ik al heel wat oorlogen achter de rug. En ik ben dus bijna het ziekenhuis in getrapt op mijn tienerleeftijd. Toen dacht ik ook helemaal niet aan God hoor, maar toen die vreselijke tijd waarin ik trouwens ook vreesde nog eens zelfmoord te gaan plegen als ik zo door behandeld werd en niet meer mijn huis uit durfte uit angst in elkaar getrapt te worden, toen die tijd opeens door ingrijpen van school en de politie voorbij was, begon ik Gods leiding te vermoeden. God kan wel eens heel laat komen in ons leven. Dat is het vuur der beproeving waar we door moeten gaan. Niet dat ik begrijp hoor dat zij in Noord Korea zo veel moeten lijden, maar wonderwel blijven juist zij zo sterk in wat er in de bijbal staat geloven. Zelfs dat God hen geeft wat ze Hem vragen. Al moeten ze ervoor sterven, want daar komt het vrees ik vaak op neer.

Dit wil trouwens niet zeggen dat ik geen tegenslagen heb gehad. vele zelfs. Relaties die stuk gingen, na 32 jaar vrijgezel te zijn geweest. Ook een keer rond mijn 20ste een scharrel kwijt geraakt. Vaak mijn werk kwijt geraakt. Oorlogen met vrouwen, mijn familie en mijn chef gehad. In elkaar getrapt op school geweest en periodes dat ik gepest ben geweest.  Opa door zelfdoding kwijt geraakt. Vele hechtingen gehad door ongelukjes. Ik heb op een school voor moeilijk lerende kinderen gezeten en op een medische school gezeten, vanwege vele ontwikkelingsachterstanden..

Toen leerde mijn moeder me al bidden. Ik had als kind van een jaar of 10 vaak mijn zakkam kwijt. Het was een hele stoere die leek op een zakmes, maar het was mijn zakkam. Ik was er erg dol op. Meerdere malen verloor ik het ergens in de struiken op weg naar school. Mijn moeder zei steeds: "je moet er voor bidden dat je het terug mag vinden". Ik vond die zakkam dan ook altijd weer terug in de struiken. Heel bijzonder.

Maar wat tegenslagen betreft staat het ook duidelijk in de bijbel: "vele rampen overkomen de rechtvaardigen, maar uit die allen redt de Heere hem" Dat staat geloof ik in Psalm 34

19 minuten geleden zei HJW:

Wat zegt dat over de niet-verhoorde gebeden ?

Ik geloof dat als de vraag niet vanuit duistere egoïstische redenen wordt gesteld, dat je het altijd van God krijgt.  Mijn ervaring is ook dat al mijn gebeden om het vlak van het goede verhoord is. 

Om eerlijk te zijn was door mijn Pdd-nos en ADHD het voor mij ondenktbaar dat ik nog mijn ware zou zinden. Ik was 34. Tot dan toe betekende het bij alle vrouwen die ik ontmoette, dat het eindigde in oorlog en dat is zelfs met mijn huidige vrouw in het begin ook wel geweest. We hebben echt knallende ruzies gehad. Ik was echt verschrikkelijk slecht in mijn omgang met vrouwen. Het wordt dit jaar onder "relatietherapie" eindelijk een stuk beter, waardoor de kans steeds kleiner wordt dat ik straks in een echtscheiding ga belanden, want zo slecht zag het er in het begin van mijn relatie er wel uit. Kan jij je niet indenken misschien, maar ik heb zo mijn duistere kant . Als ik doorsla in mijn bovenkamer, dan ben ik het beest 666 bijna gelijk aan het worden 

Maar goed, ik heb God soms wel eens verzucht met in mijn achter hoofd "als U het zou kunnen" : "Heer, ik ben tevreden met mijn relatie met U. Aan U alleen heb ik genoeg en ik wil dan ook niet egoïstisch zijn maar, ik zeg U gewoon waar ik zo naar verlang, om niet alleen in U te geloven, maar ook een vrouw te vinden die met me leeft. waardoor heen U tot mij spreekt. Zodat U ook zichtbaar voor me bent."

Wel, ik heb nu een vrouw met de gave van profetie gekregen, waardoor ik van haar geregeld Gods woorden door krijg. Iets wat voor mij een enorm wonder was, want al geloof ik dat God wonderen kon doen, een wonder om mij aan een vrouw te krijgen was voor mij te groot, om daar in te kunnen geloven. Ik heb het zelfs God brutaal een keer gezegd, ik zei tegen Hem: "Dat u mensen geneest geloof ik. Dat U demonen uitdrijft geloof ik. Dat U profetische woorden kan doorgeven geloof ik en ook dat U mensen in tongen kunt laten bidden, maar één ding geloof ik niet, dat U mij aan een vrouw kunt helpen. Als dat gebeurd, is dat voor mij een heel groot wonder!"

Tja, ik ben misschien een beetje maf, maar ik heb ook altijd geluk 

Heeft mijn moeder ook eens tegen mijn broertje gezegd: "met jouw broer komt altijd alles op zijn pootjes terecht. Daar hoef je niet achter aan"

3 uur geleden zei Mcmadtasty:

@Gaitema je getuigenis siert je in je bescheidenheid. Of God er  werkelijk  een hand in heeft gehad, ik zou het niet weten.

Wanneer het echter gaat over Gods voorzienigheid, betreft het daar willekeur, waarin hij de één helpt en de ander aan zijn lot overlaat?

Wanneer je Gods voorzienigheid ziet als iets wat je persoonlijk toekomt,wat je persoonlijk krijgt lijkt dit misschien zo. echter zie ik Gods voorzienigheid anders.
Wanneer je naar de  wereld kijkt  is alles aanwezig. Zelfs Puerto Rico weer opbouwen is geen enkel probleem, want wij mensen bezitten de vaardigheid dit te doen.
Zoals er ook de vaardigheid bestaat stofzuigers te maken, bankstellen, Tv,s, radio's, computers auto's vliegtuigen.

De vaardigheid tot het verbouwen van voedsel.
De vaardigheid om wereldwijd te communiceren, te reizen en afstanden snel te overbruggen.
Gods voorzienigheid bestaat uit waarin we onszelf kunnen voorzien en die basis dat we ons zelf kunnen voorzien is gelegd door God, met zijn schepping,waarin alle ingrediënten voor dat wat we nodig hebben aanwezig zijn.

Ik kan een zaadje planten, het is echter Gods voorzienigheid die het kan laten groeien

Buiten alle luxe valt te leven, zo ook in een doos op straat, waarbij het lijkt alsof Gods voorzienigheid ons niet toekomt.
Daarbij lijken we te vergeten  dat wij het beheer over deze voorzienigheid hebben,, een ieder afzonderlijk.
Niet Gods voorzienigheid betreft een willekeur, slechts de manier waarop wij, mensen het beheren creëert de willekeur in het voorwaardelijke, waarin wij geneigd zijn wel of niet te delen.

 

Maar dan hoeven we toch ook nergens meer voor te bidden? Immers als wij het doen, hebben we God niet meer nodig.

Ik zei het op het laatst in het andere topic ook dat het gaat om wat er gebeurd, of ik denk dat het gewoon geluk is of van boven komt. Kijk, als ik eerlijk ben, dan ben ik helemaal niet zo heel erg gelovig. Ik denk als eerste in termen van "ik heb geluk gehad" en vaak "daar kan God niet voor zorgen." Het kost mij de grootste moeite om niet te twijfelen over of God nu werkelijk helpt of niet. Ik denk van nature namelijk dat God ons allemaal maar gewoon laat zitten met al ons ellende. Hij doet er gewoon helemaal niks aan. Hij kijkt toe vanuit de hemel en laat alles maar gewoon gebeuren, omdat het Hem niet genoeg bezig houdt. Dat is doorgaans wat ik als eerste denk. Ik denk dan precies zoals de genen hier die niet christelijk zijn. Behalve dan dat ik een christen ben en geloof in God in Jezus Christus. Echter klam ik me ook vast aan Zijn belofte, dat Hij voor ons zal zorgen.

Dan komen de overwegingen. Ik noem nog eens het voorbeeld van mijn gebrek voor een paar jaren terug. Onderbroeken waren versleten. Ik had geen ruimte voor mijn boeken om ze allemaal nog op te stallen. Ik had gewoon teveel boeken en bij het opruimen van mijn schuur ontdekte ik dat ik mijn spullen onvoldoende kon herbergen, waardoor de grond te veel bezaaid bleef met spullen. Die zelfde week ging ik dus naar mijn buurvrouw. Als zij nou alleen een paar boekenplanken zou geven, dan zou ik geloven dat het wel eens puur geluk kon zijn. Ik zou God er wel om danken, maar ook niet zeker weten of Hij nu dat geregeld had of niet. Mooi mazzel, ik kon mijn boeken nu allemaal wel kwijt, want ik had geen geld om het één en ander te kopen. Geld was zoals zo vaak op, doordat ik werkte voor een erg karig loontje. Zo klein is mijn geloof dus, dat ik God er niet op vertrouw in die situatie. Maar echter, ik kreeg ook een stapel onderbroeken mee, omdat haar zoon het niet wilde hebben en ik kreeg een schuurkast mee. Daardoor had ik ook weer voldoende onderbroeken en ik kon mijn spullen in mijn schuur ook weer opbergen. Het is mij allemaal anders wel te toevallen, om nog te geloven dat het puur geluk is. Het is dan zelfs voor mij als klein gelovige veel gemakkelijker te geloven dat God hier achter zit, dan dat dit nog langer puur geluk is. 

Daarbij, God belooft het ook. Als je geloofd, dan kan je God vragen wat je wilt en je zult het krijgen. Dat staat er zo letterlijk in de bijbel. We moeten soms ook zelf God onderzoeken, of Hij zich aan Zijn woord houdt. En ik zeg "ja". Hij doet wat Hij zegt. 

2 uur geleden zei TTC:

Je lijkt steeds verwarring te willen stichten, waar is dat goed voor?

1. de wereld vergaat letterlijk waarna een nieuwe wordt geschapen met aangepaste normen en waarden => vredesrijk
2. de wereld wordt getransformeerd naar een nieuwe met aangepaste normen en waarden => vredesrijk

Volgens (1) kunnen we beter deze wereld zo snel mogelijk vernietigen, op deze manier worden de dagen ingekort en kan een vredesrijk sneller tot realisatie komen. Volgens (2) dragen we zelf verantwoordelijkheid om de transformatie te helpen, dit is tegengesteld aan de destructieve houding volgens (1). Kan je aub een keuze maken, anders kunnen we onmogelijk helpen.

1, maar zoals gezegd kan het "niet" ingekort worden. We zijn hier met een missie op aarde. Mensen moeten hier bekeerd worden en leren in naastenliefde te leven. Daarbij bepaald God wanneer het einde is en daarover zegt God in de bijbel dat Jezus nog niet terug gekomen is, omdat Hij zoveel geduld met ons heeft.

Als ik het heb over transformatie, dan is dat enkel vanwege Gods mogelijkheid deze aarde na het vergaan weer opnieuw te kunnen gebruiken. Niet dat wij dan hier gewoon blijven rondlopen tijdens de transformatie

40 minuten geleden zei TTC:

Je stelde eerder dat die nieuwe wereld er niet kan komen zonder dat deze wereld eerst letterlijk vergaat, wat is het nu uiteindelijk? Doe je dit doelbewust?

Ik zeg wat de bijbel zegt. God wacht met het Einde, omdat Hij zo veel geduld met ons heeft. Zodat iedereen de kans krijgt zich te bekeren. Daarna het einde en dan een nieuw begin

Toch wel goed iets er over te zeggen. Een keer geluk hebben redeneer ik ook als "mogelijk" geluk, maar een hele reeks van geluk en toevalligheden is in mijn ogen wel overtuigend een zegen van boven. Daarbij: God zorgt goed voor heel de schepping, want Hij zorgt ook voor de bloemen in het veld en de vogels in de lucht, volgens Jezus.

En toch geloven wij het en daar zijn we zeer overtuigd van. Hoe je ook naar de wereld kijkt. Met God heb je altijd een reden in tegenslagen rust te vinden. Je vertrouwd op God en het komt hoe dan ook via links of rechts om goed. Echter iemand zonder geloof moet vechten tegen de angsten de strijd te verliezen en aan het kortste eind te trekken. Geloof verdrijft enorm veel angsten

1 uur geleden zei TTC:

Heeft daar helemaal niets mee te maken, integendeel. De wereld zal letterlijk vergaan waarna er een nieuwe komt, op die nieuwe wereld zal er geen armoede meer zijn en leven mensen in vrede met elkaar. Waarom zouden we de tijd van deze immorele wereld onnodig willen rekken? We bouwen hier verder op jouw visie, om het lijden te verzachten is het dan beter om zo snel mogelijk van deze wereld vanaf te geraken.

 

Daarover geeft de bijbel ook antwoord. De wereld zal niet eerder vergaan, dan dat de laatste mens Jezus heeft aangenomen als zijn of haar verlosser.

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Je moest je huis verlaten, ging op zoek naar een ander huis en vond er eentje. Zo ingewikkeld is dat niet. Er was een huis beschikbaar en die is nu voor jou. Goed gedaan Gaitema! Als in Nederland op zoek gaat naar een leegstaand huis om te huren, kom je die vroeg of laat echt tegen. Natuurlijk ben je dan blij, en je kunt trots op jezelf zijn.

Echter, jij stelt dat God dit huis voor jou heeft geregeld, terwijl je heel goed weet dat tegelijkertijd elders in de wereld mensen veel harder in nood zitten, die dus kennelijk niet worden geholpen met een huis.  Je roemt Gods voorzienigheid, terwijl die in veel urgenter gevallen achterwege blijft.

Ik weet dat je dat zo ziet, maar zeg dat dan i.p.v. me van egoïsme te beschuldigen. Toch zeg ik je: het was niet gemakkelijk een huis te vinden en ik heb uitgelegd waarom.

1 minuut geleden zei TTC:

Dat lijkt een beetje zinloos als de wereld toch letterlijk zal vergaan, is het dan niet efficiënter om eerst deze destructie te bevorderen? 

Daar heb ik jou al meerdere keren reacties voor gegeven. Maar als je in zo'n situatie liever mee wil doen aan de vernietiging van de aarde en het leegzuigen van arme mensen, dan zegt dat ook iets over jouw instelling.

1 uur geleden zei Dolce Vita:

Dit had je er al gewoon bijgezegd.  DBI laat dat weg en doet dus net alsof je jezelf tegenspreekt, maar dat is niet het geval.

Je ervaringen zijn voor mij en mijn familie heel herkenbaar.  In een tijd dat ik het financieel wat moeilijker had, kwamen er allemaal mensen steeds precies de dingen brengen die ik nodig had.  Soms zelf relatief vreemden. Ik mankeer het nodige en ben daarom aangewezen op bijvoorbeeld een goede bureaustoel. Mijn oude stoel was tot op de de draad versleten en het schuim van de voering lag bloot, de stof was letterlijk verteerd van ouderdom en slijtage.  Nu had ik al bedacht dat ik er zelf een nieue bekleding om zou kunnen maken, maar toen ging ook de mechaniek kapot.  Kort daarna stond er ineens een mevrouw op mijn stoep die ik heel oppervlakkig kende van de sportschool. Ze woont toevallig in een naburig flatgebouw, dat was het enige wat we van elkaar wisten.  Ze kwam zomaar even op bezoek en ik liet haar binnen, ze ging naar de woonkamer en ik zette even koffie in de keuken. Toen ik met de koffie aankwam en we in gesprek raakten zei ze ineens " zeg, ik heb even een vraagje, kun jij soms nog een hele goede bureaustoel gebruiken? Ik heb er een over en het is een hele goeie, maar hij staat bij mij in de weg. Ik denk voor ik hem weggooi vraag ik het jou even."  Zij blijkt trouwens ook christen te zijn (ze is vroeger kosteres geweest van een katholieke kerk) en is zich ook heel bewust van Gods Voorzienigheid en het gehoor geven aan goddelijke leiding. Die mevrouw heeft zelf ook een slechte rug, en de stoel is daarop gekocht, en zit voor mij ook heel goed. Dus ik begin te lachen en ik zeg, "en of ik die kan gebruiken, loop maar even mee, dan laat ik het je zien".  Dus ik liet de stoel in de werkkamer zien.  

Kort daarna kwam ze hem nog brengen ook. Ze wilde er absoluut niets voor hebben.  

Dit is maar een van  vele voorbeelden.  Een ander voorbeeld is dat ik geen geld had en wel beddengoed nodig had. Wat ik nog had was zo versleten dat de gaten erin vielen.  Toen belde mijn zus op (en die wist van niks) en zei "joh Dolce, ik heb nog een hele stapel bijna nieuw bedtextiel. Het past niet meer op onze bedden, want we hebben een ander formaat bed. Wil jij het beddengoed hebben?" Opgelost. 

Super heldere geschenken van boven

Dank je voor het delen. 

Nog een mooie getuigenis. mijn vrouw heeft rood haar en werd vroeger ook veel gepest. Nu had ze gisteren een Reünie van een oude school, wat georganiseerd was door iemand die haar veel pestte. Ze is er naar toe gegaan. De pestkop van toen zei voor de klas dit vooral te hebben georganiseerd en doorgezet om haar excuses aan mijn vrouw aan te bieden. Ze heeft er veel mee geworsteld haar zoveel gepest te hebben. Dat ontroerde mijn vrouw enorm. Ze deelde dat het pesten haar veel leed heeft meegegeven. Ze vertelde dat hierdoor ze altijd het gevoel heeft gehouden apart te zijn en er niet echt bij te horen. Minder te zijn dan anderen. De pestkop vertelde haar een tijdje op Facebook te hebben gevolgd en haar echt een sterke vrouw vond. Het deed haar pijn dat mijn vrouw daar veel schade aan heeft ondervonden. maar ze vertelde ook dat het goedmaken haar ook veel goeds deed en daardoor was dit een heel mooie teken van boven. Dit ervaren we als een stuk genezing, gebracht door God door haar heen. 

Ik heb het zelf ook meegemaakt in mijn leven. Ben als tiener van mijn fiets af geslagen met een skateboard en door de jongen met een knietje in mijn maag tegen de vlakte gewerkt, waarna er op mij ingetrapt werd. Recht in mijn gezicht, dat erdoor bond en blauw werd. Meer dan tien jaar later bood de dader mij zijn excuses ervoor aan. Hij getuigde ook christen te zijn geworden en enorm spijt te hebben gehad van wat hij deed. Hij vertelde me ook dat hij dat deed in een tijd dat hij zich ergerde aan heel veel leeftijdgenoten die het in zijn ogen te goed hadden, want hijzelf was zijn vader net kwijt geraakt. Hij was overleden, toen hij een tiener was. Zo blijkt er ook veel schade bij een dader te kunnen zitten. 

Door die vergeving had ik toen het gevoel als het ware in een Bijbelverhaal te stappen. Zo mooi en zo belangrijk om vergeving te geven aan een dader. Het getuigde voor me ook hoe mijn grootste belager, het grootste kwaad dat ik tegen kwam in mijn leven, door geloof opeens je broeder kan worden. Hij is dan ook nog eens bij me op bezoek geweest.

12 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Je redenatie klopt. Daarom krijgt ie ook 1 flesje per keer. Na dat flesje merk ik geen verandering in gedrag. De lever van een hond is gevoeliger voor alcohol dan de onze, daarom ook bij wijze van uitzondering. Me hond is echter een bastaard en staat fysiek sterker dan de meeste rashonden, hij kan een stootje hebben.

Trouwe lobbes

24 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Weinig bijzonders aan hoor, hij vind het gewoon lekker en gaat pitten op de bank. Hij krijgt natuurlijk niet zoveel dat ie dronken wordt en ook niet dagelijks.

Valt nog mee. Ik denk al snel: dier is kleiner, zal hij wel slechter tegen kunnen. Maar dat valt dus nog wel mee. 

6 uur geleden zei Willempie:

Het nadeel van westerse huizen is dat er geen koeien door de voordeur passen. Dat vergeten westerse hulpverleners in Afrika wel eens waardoor er hele, met ontwikkelingsgeld betaalde, woonwijken leegstaan en vervallen. 

2 uur geleden zei Dat beloof ik:

 

Daarnaast, om dan toch maar door te gaan, heb ik je op Freethinker wel eens iets ander zien beweren, in januari 2016. Daar legde je, ook in de vorm van een getuigenis, uit dat je financieel helemaal aan de grond zat en ten einde raad naar de bank ging, waar God toen alle computers uit liet vallen waarna het personeel besloot je toch geld te geven. Financieel totaal aan de grond zitten is wel iets anders dan "ik ben nooit iets tekort gekomen" wat je nu zegt. Je moet natuurlijk helemaal zelf weten dat je wat getuigenissen op internet zet, maar het zou wel zo mooi zijn als ze elkaar niet tegen zouden spreken. En dat is nu wel het geval. 

 

Ik sta financieel ook volledig in de min. Echter ervaar ik ook geen tekorten. Juist zijn getuigenis van de bank is er één. Er kwam dan toch maar het geen wat nodig was. Dat is ook mijn ervaring. al zit je volledig aan de grond, we krijgen toch steeds voldoende om op te teren. 

9 uur geleden zei Dat beloof ik:

@Gaitema, Heb je jezelf wel eens afgevraagd waarom God jou een woning en loonsverhoging geeft. In Nederland waar het gemiddeld jaarinkomen 37.000 euro bedraagt en in elke straat meerdere huizen leegstaan. Terwijl in Puerto Rico bijna geen huis meer over overeind staat en het gemiddelde jaarinkomen 5000 euro is ? In dezelfde periode waarin jij in Nederland loonsverhoging en een huis kreeg is Puerto Rico door een storm verwoest en overleden mensen omdat het ziekenhuis waarin ze zouden moeten worden behandeld, met de grond gelijk was gemaakt.

•  

In Puerto Rico geloven mensen vaak meer in God omdat ze in hun nood op Hem zijn aangewezen. Hier in Nederland denken we alles zelf te kunnen regelen en geloven mensen dan ook vooral in zichzelf. Daar kies ik dus niet voor. 

Citaat

........

Ik zou jouw geloof daarom willen typeren als erg egoïstisch en niet bepaald getuigend van naastenliefde. (Tenzij we er van uitgaan dat Puertoricanen  niet onze naasten zijn).

Als je net als ik uit huis wordt gezet en telkens tegen bureaucratische regels aanloopt, waardoor je vaak tussen wal en schip valt als Jan Modaal, dan ben je ook maar wat blij om een huis te gaan betrekken. Andere gezinnen in Nederland moeten ook wel eens naar het Leger des Heils, omdat ze dan dakloos zijn. Ik heb nog God om op te vertrouwen, jij bent dan puur op jezelf aangewezen. Of ga je graag met vrouw en 10 maanden oude dochter op straat leven uit solidariteit voor de mensen in Puerto Rico? Trouwens.. als we hier geen ziekenhuizen hadden, was onze dochter al vlak na haar geboorte overleden. 

19 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Ja, ik kan zelfs een hond onderhouden in de omstandigheden waarin ik verkeer. En wat heeft die hond een mazzel met mij! Ik ben zijn vijfde eigenaar, hij was twee en een halve jaar oud toen ik hem uit het asiel haalde en hij leek onhandelbaar, de gaskamer nabij. Ik ben blij dat ik zijn baasje mag zijn. Hij is inmiddels negen jaren oud en naar menselijke maatstaven bejaard, maar is nog menig jonkie de baas. Ik hoop dat ik nog jaren van hem mag genieten en hij van mij. Hij wou altijd knokken toen ik hem net had, dit heb ik hem afgeleerd. Want knokken leidt tot niks, dit kan ik uit eigen ervaring zeggen. Dat gaat van kwaad naar erger namelijk, vele schadevergoedingen getuigen van dit proces. Het beste laat men de ander heel, dat voorkomt een hoop leed. Hij is een dikke dief, want hij geeft altijd een dikke lebber om de smoel als je het niet verwacht. Hij vind bier heel lekker, dus krijgt ie niet teveel. Ongeveer een flesje per keer, soms iets meer. Hij is dertig kilo (uitstekend gewicht voor een werk/vechthond), dus kan wel wat hebben. Ik vind bier ook heel lekker, dus moet oppassen. Tja, alles waar "te" voor staat is niet goed voor je, behalve tevreden.

Ik wil jouw hond wel graag zien, als die aan de drank ik