mohamed

Ja, het lijkt mij de meest logische verklaring, want Petrus zegt:

'Gij, die wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord van God.(1 pet 1,23)'

Jezus heeft een onvergankelijk Priesterschap (Heb 7,24) hetgeen mi duidt op het geestelijke en oneindige.

'maar nu is Hij eenmaal in de voleinding der eeuwen geopenbaard, om de zonde te niet te doen, door de offerande van Zichzelf.(Heb 9,26)

Bovenstaande vers sluit mi een lichamelijke wederkomst volledig uit.

Amen!

Goed punt, helaas werkt de link niet. Alleen klopt wat Strootman zegt over gebied en land mi zeer zeker. Ik durf zelfs zo ver te gaan dat de schepping over datzelfde gebied ging.

Hier ga jij de fout in en maak je een niet-Bijbels statement helaas.

Het evangelie is al overal verkondigd waar het verkondigd moest worden. We lezen:

'En dit Evangelie van het Koninkrijk zal in de gehele wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken; en dan zal het einde komen. (mat 24,14)'

In deze vers komt wereld van het griekse 'oikoumene' wat deel van de aarde betekent. Wat Strootman ook aanhaalde is overeenstemmig met de grondtekst en wie schetst mijn verbazing?

'Eerst dank ik mijn God door Jezus Christus over u allen, dat uw geloof verkondigd wordt in de gehele wereld.(rom 1,8)'

Wereld is hier vertaald van kosmos wat o.a. aarde en universum betekent. Het evangelie was dus al verder verspreid dan noodzakelijk was.

‘Hetwelk tot u gekomen is, gelijk ook in de gehele wereld’ (Kol 1:6)

Ook hier staat in de grondtekst kosmos. Er is geen ontkennen aan, volgens de Bijbel is gedaan wat gedaan moest worden.

‘het Evangelie, dat gij gehoord hebt, hetwelk gepredikt is onder al de kreatuur, die onder de hemel is’ (Kol 1:23).

Interessant zeg anastasia en rafox. Ik denk dat dit ook toepasbaar is op de eerste (naar het vlees) en tweede komst!

Technisch gezien idd niet, maar door de belofte des te meer.

Zoals ik al eerder aanhaalde, zou je voor jezelf nog eens kunnen onderzoeken wie Israël is. Paulus zegt 'die zijn niet allen Israël, die uit Israël zijn (rom 9,6).'

En Paulus heeft het over 'Israël, dat naar het vlees is (1 Kor 10,18)'.

Dit waren de Joden die vasthielden aan het oude en de dagelijkse offerande nadat Jezus gestorven was. Paulus noemt Israël naar het vlees daarom heidenen die aan duivelen offeren (1 kor 10,20). Want God heeft Slachtoffer noch offerande gewild en zich een lichaam toebereid (Heb 10,5).

En er is het Israël Gods waarover 'vrede en barmhartigheid (gal 6,16)' zal zijn.

Wie zou Gods volk zijn?

'Maar geheel Israël heeft Uw wet overtreden, door af te wijken, dat zij Uw stem niet gehoorzaamden; daarom is over ons uitgestort die vloek, en die eed, die geschreven is in de wet van Mozes, de knecht Gods, omdat wij tegen Hem gezondigd hebben. (dan 9,11)'

De verloren schapen Israels waren de nakomelingen van de 12 stammen in de verstrooiing, die geassymileerd waren met omringende volken/heidenen, bv romeinen en grieken. Wij hebben niets van doen met het Jodendom.

'1Omdat de wet slechts een voorafschaduwing toont van al het goede dat nog komen moet en daarvan niet de gestalte zelf laat zien, heeft hij ook niet de kracht om degenen die jaar in jaar uit met steeds dezelfde offers aan de dienst deelnemen ooit tot volmaaktheid te brengen. 2 Anders zouden die offers allang niet meer gebracht worden; degenen die aan de dienst deelnemen, zouden immers als ze eenmaal gereinigd zijn geen enkel zondebesef meer hebben. 3 Het tegendeel is echter waar: elk jaar worden met dezelfde offers de zonden weer in herinnering geroepen ? 4 bloed van stieren en bokken kan mensen onmogelijk van hun zonden bevrijden. 5 Daarom zegt Christus bij zijn komst in de wereld:

?Offers en gaven hebt u niet verlangd,

maar u hebt mij een lichaam gegeven;

6 brand- en reinigingsoffers behaagden u niet.

7 Toen heb ik gezegd: ?Hier ben ik,?

want dit staat in de boekrol over mij geschreven:

?Ik ben gekomen, God, om uw wil te doen.??

8 Eerst zegt hij: ?Offers en gaven hebt u niet verlangd, brand- en reinigingsoffers behaagden u niet? ? daarmee bedoelt hij de offers die volgens de wet worden gebracht. 9 Dan zegt hij: ?Hier ben ik, ik ben gekomen om uw wil te doen,? waarmee hij het eerste opheft om het tweede van kracht te doen zijn. 10 Op grond van die wil zijn wij voor eens en altijd geheiligd, door het offer van het lichaam van Jezus Christus. (heb 10)'

Als je een stukje verder had gelezen:

'En toen Jakobus, en Céfas, en Johannes, die geacht waren pilaren te zijn, de genade, die mij gegeven was, bekenden, gaven zij mij en Bárnabas de rechter hand der gemeenschap, opdat wij tot de heidenen, en zij tot de besnijdenis zouden gaan; (gal 2,9)'

Er waren besnedenen en onbesnedenen. Petrus had als taak onder de besnedenen te evangeliseren en Paulus onder de onbesnedenen. Paulus schreef:

'En toen Petrus te Antiochíë gekomen was, weerstond ik hem in het aangezicht, omdat hij te bestraffen was.(gal 2,11)'

Petrus at mee met de onbesnedenen, maar trok zich terug toen de afgezanten van Jakobus, de besnedenen kwamen (gal 2,12). Waarover Paulus schrijft:

'Indien gij, die een Jood zijt, naar heidense wijze leeft, en niet naar Joodse wijze, waarom noodzaakt gij de heidenen naar de Joodse wijze te leven? (gal 2,14)'

Er waren dus geen twee evangelieen.

Wat ik knap vind is dat jij na een veel te lange discussie nog niet begrijpt dat hetgeen je me nu voor de tiende keer voorkauwt niet door mij bestreden wordt..

Ik houd er over op. Nunc komt keer op keer met dezelfde 2 verzen aanzetten en als ik ze uitleg, post ie ze nogmaals

Beste P. Strootman,

Ik vind dat je terecht opmerkt dat er inhoudelijk niet op sommige van je mi niet uit de lucht gegrepen stellingen in wordt gegaan. Doch vind ik het niet correct dat jij daar over valt, aangezien je zelf ook geen antwoord geeft op verzen die problematisch zijn voor je beweringen. En zolang jij meent dat heidenen uitsluitend niet-Israelieten zijn, zit je al met een redenatiefout die doorwerkt tot in al je andere stellingen.

Dit betekent mi dat al sinds het begin vaststond dat God zijn Zoon in de toekomst zou offeren, om degenen die in Hem geloven te verlossen van de zonde.

Ik ben ook van mening dat Jezus niet Gods enige zoon is, maar temeer degene in wie Hij het meeste welbehagen (Mat 3,17) heeft.

'Want de HEERE kastijdt hem, die Hij liefheeft, ja, gelijk een vader de zoon, in wie hij een welbehagen heeft (spr 3,12).'

God kastijdde Jezus harder als de moordenaars links en rechts (mat 27,38) van Hem, door het gegeven dat Jezus letterlijk aan het kruis genageld is ((Joh 20,25). Dus ja, ik ben het met je eens dat God meerdere zonen heeft, (lees in dit licht het topic Genesis 3 eens als je zin hebt) Doch pijnigt God degene die hij het meest liefheeft het hardst. Neem als voorbeeld ook Abraham. Hij sprak met God, deed wat God verlangde en toch moest hij zijn enige zoon Izak offeren (merkwaardig want Ismael was ook zijn zoon Gen 22,2). Interessant is natuurlijk de symboliek van wat gekomen is welke dit verhaal bij nadere beschouwing zo duidelijk in zich draagt.

'Toen sprak Izak tot Abraham, zijn vader, en zeide: Mijn vader! En hij zeide: Zie, hier ben ik, mijn zoon! En hij zeide: Zie het vuur en het hout; maar waar is het lam tot het brandoffer? (Gen 22,7)'

Paulus noemt Izak later onze vader (Rom 9,10) en hij en Jakobus zeggen beide dat Abraham zijn zoon Izak geofferd heeft (Heb 11,17 + Jak 2,21). Aangezien Izak dus de vader genoemd wordt, van de broeders van Paulus, plus dat gezegd wordt dat Izak ook geofferd was (tegen mensen die de verhalen wel kenden) als was hij een lam ((Gen 22,7) denk ik dat je het in die hoek moet zoeken.

Toen bleek dat Abraham bereid was zijn zoon Izak te offeren, zweerde de Engel des HEEREN bij zichzelf (Gen 22,16) en deed de belofte! Zweren op zichzelf deed God slechts bij zeer hoge uitzondering. Slechts eenmalig lezen we nogmaals dat God zwoer:

'Daarom hoort het woord des HEEREN, gij gans Juda, die in Egypteland woont! Ziet, Ik zweer bij Mijn grote Naam, zegt de HEERE, zo Mijn Naam met de mond van enig man van Juda in gans Egypteland meer zal genoemd worden, die zegge: Zo waarachtig als de Heere HEERE leeft!(Jer 44,46)'

In Abraham had God de persoon gezocht die de vader van Zijn geliefde zoon werd, Jezus, van wie Izak een voorafbeelding was. Omdat Abraham zoveel in God geloofde, offerde God Zijn Zoon wel, die dus het lam is. Opmerkelijk is daarom ook, dat Abraham ipv Izak geen lam offert als dank dat hij zijn zoon terug heeft gekregen, maar een ram (gen 22,13)!

Nou, wat vooral duidelijk is geworden mi, is dat niemand een antwoord heeft op gal 4,27, terwijl Paulus die vers onomstotelijk op Sara betrekt. Ik bedenk de verzen niet zelf hoor. Dus hoe hard er ook geroepen word dat ik er naast zit, de verzen in de Bijbel die mijn stelling ondersteunen staan er ook.

Paulus haalt in zijn brief aan de Galaten de profeet Jesaja aan (Jes 54,1) en betrekt de volgende vers op Sara:

'Want er is geschreven: Wees vrolijk, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij, die geen barensnood hebt, want de kinderen der eenzame zijn veel meer, dan van haar, die de man heeft.(gal 4,27)'

Scheefgedrukte komt van het Griekse woord 'echo', wat 'hebben' en 'houden' betekent en mi op Hagar slaat die Abram wel had en vasthield. De gemaakte tegenwerpingen en de geslachtsregisters zit absoluut wat in, maar ik ben van mening dat er meer aan de hand is. Juist door verzen zoals bovenstaande word ik aan het denken gezet. Het geval is mi dat als Abraham idd niet Izak zijn biologische vader is, iedereen die dat gelooft, 100% afstamt van de verkiezing op basis van genade.

Mijn grote probleem met Abrahams biologische vaderschap van Izak is dan ook dat ik nergens een vers in de Bijbel kan vinden waar letterlijk staat dat Abraham sex had met Sara. Natuurlijk kun je stellen dat een geslachtsregister dit bevestigt, maar aangezien deze via de vader gaan, vertegenwoordigen ze mi vooral ook een stukje vertrouwen en geloof. Want een mogelijke hypothese is dat er 'heidense' vrouwen met Juda zijn geassymileerd. Dus mi zijn de geslachtsregisters niet afdoende om mijn stelling uit te sluiten.

Of jij niet. Als Abraham sex met Sara had, waarom gaf zij dan volgens Paulus zelf zaad Dave?

'Door het geloof heeft ook Sara zelf kracht ontvangen, om zaad te geven (Heb 11,11)'

Spreek je nu door wat jij met de heilige geest bedoelt Dave?

Nee, het gaat in het geheel niet om het biologische en daar sla jij de plank mis.

'Dat wil zeggen: niet de kinderen van het vlees zijn kinderen Gods, maar de kinderen der belofte gelden voor nageslacht (rom 9,8)'

Jij hebt mij (en ook de Bijbel) overduidelijk niet begrepen, excuses geaccepteerd.

Hoe verklaar je hand 9,15 dan?

'Maar de Heere zeide tot hem: Ga heen; want deze is Mij een uitverkoren vat, om Mijn Naam te dragen voor de heidenen, en de koningen, en de kinderen Israëls. (+ Hand 13:2; 22:21. Rom 1:1. Gal 1:15; 2:8. Efez 3:8. 1 Tim 2:7. 2 Tim 1:11).

Soms vind ik de NBV heel correct. Maar essentiele zaken laten ze weg het 'naar zijn aard' komt in Genesis van de NBV niet voor en ze spellen satan met een cap, wat de sv77 zeer correct niet doet.

Paulus spreekt duidelijk tegen mensen die bekend zijn met Joodse wetten, niet de Romeinen, maar Israel in de verstrooiing. Hun voorvaderen waren weggedaan, doch hebben zij hun gebruiken in stand gehouden door de jaren heen, daarom vervolgt Paulus:

'Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat,(2 kol 16)'

Ik ben het grotendeels met je eens, alleen verschillen we enorm van mening over de begrippen jood en niet-jood. Zo eenvoudig als jij het schetst ligt het mi zeker niet. Je moet het woord heiden altijd in de juiste context lezen.

'En als gij bidt, zo gebruikt geen ijdel verhaal van woorden, gelijk de heidenen; want zij menen, dat zij door hun veelheid van woorden zullen verhoord worden. (Mat 6,7)'

Het moge duidelijk zijn dat deze vers niet over de Romeinen gaat. Jezus spreekt hier over bidden tot God de vader, een gebruik wat onder de Romeinen niet bepaald geliefd was.

'En wanneer gij bidt, zo zult gij niet zijn gelijk de geveinsden; want die plegen gaarne, in de synagogen en op de hoeken der straten staande, te bidden, opdat zij door de mensen mogen gezien worden. Voorwaar, Ik zeg u, dat zij hun loon weg hebben.(Mat 6,5)'

Jezus spreekt in deze verzen tot de bekeerde Christenen en gebruikt de Joden (naar het vlees) als voorbeeld. In Mat 6,7 betekent heidenen dus geen niet-joden, maar precies het tegenovergestelde.

Dit is slechts een voorbeeld van vele, dus nee, de Bijbel is mi niet zo zwart wit jood/niet jood als jij stelt.

Op woensdag 24 oktober 2007 00:21:33 schreef johann3s het volgende: Hier ga ik niet eens over nadenken. Als je niet gelooft in een letterlijke kruisiging van Jezus, kan je net zo goed je bijbel in de open haard gooien. Dan heb je er namelijk niets meer aan...

Hoezo niet?

'als wedergeborenen niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en blijvende woord van God. (1 pet 1,23)'

Hier ben ik t helemaal mee eens!

Wat je zegt is niet juist. De Joden vertegenwoordigen maar een deel van het gehele Israel. En zowel Israel als Juda, pleegden overspel (Jer 3,8) en werden door God weggedaan (2 Kon 23,27) samen met Jeruzalem. Hierdoor zijn zij hun identiteit kwijtgeraakt en heidenen geworden.

De aanwijzende en bepalende voornaamwoorden ontbreken in de grondtekst, maar goed, we worden het hier niet over eens, denk nog maar eens na over wat 'naar de verkiezing der genade' betekent (Rom 11,5), waar Paulus het over heeft.

Valt mee, maar het begrip 'heidenen' is jou mss niet geheel duidelijk.

Heidenen is vertaalt van het Hebreeuwse woord 'gowy', wat overigens niet uitsluitend niet-Israelieten betekent, maar ook 'volk/natie' en 'mensen'. Negen van de tien keer passen volk of mensen veel beter in de context van de rest van het verhaal, zoals onderzoek heeft aangetoond (Gen 10:5/10,20/10,31/10.32 + Gen 17,4/17,5/17,6/17,16/17,20 + Gen 18,18 + Gen 20,4 etc etc)

De KJV heeft 'gowy' 374 keer naar volk 'vertaald' tegenover maar 143 keer heidenen, wat mi niet wil zeggen dat het die 143 keren wel uitsluitend niet-Israelieten betekent. Dat moet de context aantonen.

Zowel de Faraö (Gen 12,18) als Abimélech (Gen 20,6) wisten heel goed wat zondigen was, net als ook Sódom en Gomórra (Gen 18,20), hetgeen volgens Paulus zonder wet geen kennis van is (Rom 3,20). Dus ook al schreef en gaf Mozes (Deut 31,9) de wet daarna aan de Israelieten, het was vooral een bevestiging, omdat niet alleen de Hebreeuwen er al velen hadden, maar ook de andere volken. Waarom anders zou God de Faraö plagen 'met grote plagen (Gen 12,17)' als hij geen kennis van een wet had, noch bewustheid van de zonde en er niet onder viel:

'Toen riep Faraö Abram, en zeide: Wat is dit, dat gij mij gedaan hebt? waarom hebt gij mij niet te kennen gegeven, dat zij uw vrouw is? (Gen 12,18)'

Dat de Faraö hem kneep moge duidelijk zijn, want voor hem gold dezelfde wet als voor Abram, het plegen van overspel of er de medeoorzaker van zijn, stond de doodstraf op, hetgeen later door Mozes opgeschreven werd (Lev 20,10).

Overigens lezen we in het Nieuwe Testament over Jezus en de 'vergeving der zonden, onder alle volkeren (Luk 24,47)', dus het lijkt me wel duidelijk dat de wet voor iedereen gold (die er kennis van had).

Grappig dat je over de zwangerschap van Sara begint, want daar wordt helemaal niet over gerept er staat 'Sara werd bevrucht, en baarde Abraham een zoon (gen 21,2).'

'En Hij zeide: Ik zal voorzeker weer tot u komen, omtrent deze tijd des levens; en zie, Sara, uw vrouw, zal een zoon hebben! En Sara hoorde het aan de deur van de tent, die achter Hem was....Zou iets voor de HEERE te wonderlijk zijn? Ter gezetter tijd zal Ik weer tot u komen, omtrent deze tijd des levens, en Sara zal een zoon hebben! (gen 18:10+14)'

Bij een normale gang van zaken is zowel het exacte moment, als het geslacht nog maar af te wachten. Bovendien staat er dat hij zal komen en dat Sara daarna een zoon zal hebben. Zoiets lijkt zeer onlogisch en bijna onmogelijk, doch Jezus komt hier op terug (Matt 19:26. Luk 1:37) en refereert naar deze gebeurtenis

Je geeft eindelijk toe dat mijn interpretatie mogelijk is en dan zijn we al een eind de goede weg op. Ik ben het met je eens dat het zowel letterlijk als geestelijk te interpreteren valt.

We hebben al geconstateerd dat het lendenen uit Hebreeuwen 7 heup betekent en dus zo te interpreteren is. Hetgeen waarop gezworen werd was de heup zoals je weet en zweren en beloven hebben meer van elkaar weg dan een ruim begrip. Blijft over genesis 15, het zaad daarin is enkelvoud zoals Paulus aanhaalt en gaat niet over Ismael, noch over Izak, maar over Jezus.

Kortom, de enige twee verzen die jij zegt dat het tegendeel bewijzen, die staven mijn stelling juist!

De tegenwerpingen die jullie maken zijn al behandeld en bovendien was deze post aan Nunc gericht. Het was een reactie op zijn statements. Ik vind het prima als anderen deel willen nemen aan het gesprek, maar wees dan aub zo vriendelijk je eerst ff in te lezen zoals Nunc en ik gedaan hebben.

Voor het overzicht post ik hem nogmaals hier, als de Mods dat stoort, verwijder dan de vorige ipv deze aub, zodat Nunc kan reageren.

Nee, er staat: 'Neem toch uw zoon, uw enige, die gij liefhebt, Izak (gen 22,2)' en Ismael was de enige die hij zelf verwekt had (op aandringen van Sarai).

Ja, dat was ook de belofte toch? God zegt 'want in Izak zal uw zaad genoemd worden (gen 21,12).' Hetgeen betekent dat de nakomelingen uit Izak, het zaad van Abraham genoemd worden, omdat ze het technisch gezien niet zijn. Abraham had zijn hoop gevestigd op Ismael, maar kreeg iets beters!

'Zegt mij, gij, die onder de wet wilt staan, luistert gij niet naar de wet? Er staat immers geschreven, dat Abraham twee zonen had, één bij de slavin en één bij de vrije. Maar die van de slavin was naar het vlees verwekt, doch die van de vrije door de belofte. Dit is iets, waarin een diepere zin ligt [Paulus VERGEESTELIJKT het dus hier]. Want dit zijn twee bedelingen: de ene van de berg Sinai, die slaven baart, dit is Hagar. Het (woord) Hagar betekent de berg Sinai in Arabië. Het staat op één lijn met het tegenwoordige Jeruzalem, want dat is met zijn kinderen in slavernij. Maar het hemelse Jeruzalem is vrij; en dat is [ipv wordt genoemd] onze moeder. Want er staat geschreven:

Verheug u, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij die geen weeën kent; want talrijker zijn de kinderen der eenzame dan van haar, die een man heeft. [talrijker zijn de kinderen van een maagd]

En gij, broeders, zijt, evenals Isaak, kinderen der belofte [oftewel NIET biologisch]. Maar zoals destijds hij, die naar het vlees verwekt was [ismael, op de reguliere manier dus], hem, die naar de geest verwekt was [middels de belofte], vervolgde, zo ook nu. Maar wat zegt het schriftwoord? Zend de slavin weg met haar zoon, want de zoon der slavin zal in geen geval erven met de zoon der vrije. Daarom, broeders, zijn wij geen kinderen ener slavin [GEEN biologische], maar van de vrije. (gal 21-31)

Ja he? Ik ben anders benieuwd hoe je mijn bovenstaande interpretatie van Paulus weerlegt. Jij wilt het geestelijke vervleeselijken en vewijt mij constant het tegenovergestelde, terwijl ik juist in de lijn van Paulus redeneer en jij haaks er op. Als jij gelijk zou hebben, wat gelukkig niet zo is, zou dat inhouden dat iedereen die niet een biologische nakomeling van Abraham is, niet vrijgekocht kan worden door Jezus' offer. Omdat technisch gezien het 'net als Izak' waar Paulus over spreekt, dan alleen geldt voor de Joden. Denk daar maar eens over na

Je bent wel kort door de bocht hoor, geloof het of niet, ik verricht het nodige onderzoek voordat ik tevreden ben. Bovendien quote je zelf slechts een zinnetje van HenkG, die anders veel kleurrijker lekker vijandige stellingen heeft

Vreemde vergelijking, aangezien Willem dan voor Ismael staat

Verder kun je wel duizend vertalingen aanhalen, doch gaat het er om wat de grondtekst zegt.

Op zondag 21 oktober 2007 10:37:54 schreef HenkG het volgende: [...] Zoals in de vorige reactie al aangegeven, ook een vleselijke nazaat wordt gewoon nazaat genoemd en kan kind der belofte heten. Het voorbeeld van het koningshuis maakt dit toch wel duidelijk, lijkt me. [...] Zie voorbeeld koningshuis om te merken dat het kind der belofte niet hoeft uit te sluiten dat er ook sprake is van een vleselijke nazaat. Maar het hoeft het ook niet altijd wel te betekenen. Dat wij geen vleselijke nazaten van Abraham zijn, evenmin als de toehoorders van Paulus dat waren, is zeer aannemelijk. Maar wij mogen wel kind der belofte heten en deelgenoot zijn van de genadewerking van het werk van Jezus Christus, waar Paulus in het vervolg van de Galatenbrief verder over doorgaat. [...] Heeft echt helemaal niets met vijandigheid te maken. Dat is wat jij er blijkbaar in lezen wilt. Zeer jammer. Ik merk alleen maar op dat er een bepaalde tendens in je wijze van reageren te ontdekken is en wijs je daar even op, puur omdat ik erg moe wordt van al die herhalingen die steeds maar optreden terwijl er veelvuldig aangegeven wordt dat zaken ook anders gezien kunnen worden als de context erbij genomen en begrepen wordt. En ja, dan heb je hier momenteel even als nadeel dat er een aantal anderen zijn die deze techniek meer dan eens toepassen en dan ook nog over een aantal punten die jij hier ook ter sprake wilt brengen. Daarbij siert het je trouwens wel dat je in elk geval tot nu toe al meer de moeite neemt om werkelijk in te gaan op wat anderen zeggen, al sluipt dat andere er dan ook nog wel eens tussendoor. Van vijandigheid is mijnerzijds in elk geval geen sprake. Laat dat duidelijk zijn. Hooguit dus van vermoeidheid van al die herhalingen

Ik waardeer het dat je de moeite neemt om te reageren, doch ga je op geen een van mijn gemaakte punten in. Dat vind ik jammer en ik hoop dat Nunc er wat meer mee kan.

Nee, er staat: 'Neem toch uw zoon, uw enige, die gij liefhebt, Izak (gen 22,2)' en Ismael was de enige die hij zelf verwekt had (op aandringen van Sarai).

Ja, dat was ook de belofte toch? God zegt 'want in Izak zal uw zaad genoemd worden (gen 21,12).' Hetgeen betekent dat de nakomelingen uit Izak, het zaad van Abraham genoemd worden, omdat ze het technisch gezien niet zijn. Abraham had zijn hoop gevestigd op Ismael, maar kreeg iets beters!

'Zegt mij, gij, die onder de wet wilt staan, luistert gij niet naar de wet? Er staat immers geschreven, dat Abraham twee zonen had, één bij de slavin en één bij de vrije. Maar die van de slavin was naar het vlees verwekt, doch die van de vrije door de belofte. Dit is iets, waarin een diepere zin ligt [Paulus VERGEESTELIJKT het dus hier]. Want dit zijn twee bedelingen: de ene van de berg Sinai, die slaven baart, dit is Hagar. Het (woord) Hagar betekent de berg Sinai in Arabië. Het staat op één lijn met het tegenwoordige Jeruzalem, want dat is met zijn kinderen in slavernij. Maar het hemelse Jeruzalem is vrij; en dat is [ipv wordt genoemd] onze moeder. Want er staat geschreven:

Verheug u, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij die geen weeën kent; want talrijker zijn de kinderen der eenzame dan van haar, die een man heeft. [talrijker zijn de kinderen van een maagd]

En gij, broeders, zijt, evenals Isaak, kinderen der belofte [oftewel NIET biologisch]. Maar zoals destijds hij, die naar het vlees verwekt was [ismael, op de reguliere manier dus], hem, die naar de geest verwekt was [middels de belofte], vervolgde, zo ook nu. Maar wat zegt het schriftwoord? Zend de slavin weg met haar zoon, want de zoon der slavin zal in geen geval erven met de zoon der vrije. Daarom, broeders, zijn wij geen kinderen ener slavin [GEEN biologische], maar van de vrije. (gal 21-31)

Ja he? Ik ben anders benieuwd hoe je mijn bovenstaande interpretatie van Paulus weerlegt. Jij wilt het geestelijke vervleeselijken en vewijt mij constant het tegenovergestelde, terwijl ik juist in de lijn van Paulus redeneer en jij haaks er op. Als jij gelijk zou hebben, wat gelukkig niet zo is, zou dat inhouden dat iedereen die niet een biologische nakomeling van Abraham is, niet vrijgekocht kan worden door Jezus' offer. Omdat technisch gezien het 'net als Izak' waar Paulus over spreekt, dan alleen geldt voor de Joden. Denk daar maar eens over na

Je bent wel kort door de bocht hoor, geloof het of niet, ik verricht het nodige onderzoek voordat ik tevreden ben. Bovendien quote je zelf slechts een zinnetje van HenkG, die anders veel kleurrijker lekker vijandige stellingen heeft

akoord

Paulus sprak niet vanuit Abrahams visie, maar legde zijn levensloop uit (Hand 13,26). Paulus zou ook een spion zijn, hoe dan ook, de verzen zijn geinspireerd door de heilige geest en dat is het belangrijkste.

Als hij alles vanuit Gods perspectief (het was geen echt offer) zou beschrijven, zou Hebr. er heel anders uitzien. Dat zie je bv. in 11:13 waar hij spreekt over diegenen die gestorven zijn zonder de beloften. We weten nu (Gods perspectief) dat de OT-gelovigen uiteindelijk wel degelijk door Jezus die belofte hebben gekregen, maar als de auteur dat daar had vermeld, dan was de spits van z'n betoog afgestompt, want hij zet juist het vertrouwen (geloof) tegenover het nog-niet-gezien-hebben-van-resultaat. Het draait om vertrouwen op God, en dat is wat Abraham deed. Hij had voor hij naar de berg ging als besloten Isaak te offeren, en had Isaak in feite op dat moment al geofferd aan God, want Abraham had daartoe al besloten - in vertrouwen dat God het recht zou zetten vanwege de belofte. Alleen het daadwerkelijke fysieke offeren werd door God verhinderd. Het lijkt me dus niet meer dan terecht dat er staat dat Abraham Isaak offerde , want dat is precies wat hem gevraagd werd te doen, en dat is precies wat hij deed: hij nam afstand van Isaak ("offerde&quot omwille van God.

Correct, dus daarom is het in die lijn ook zeer logisch dat op basis van geloof Abraham de vader is van Izak en niet uit de werken. Hij geloofde zo in de mogelijkheid dat het kon, dat lichamelijk contact niet nodig was. Op basis van geloof wordt zijn zaad in Izak genoemd(gen 21,12), God zegt tegen Abraham 'Laat het niet kwaad zijn in uw ogen, over de jongen, en over uw dienstmaagd (gen 21,12)' wanneer deze weggestuurd worden. Dit zegt God omdat Abraham dacht dat Ismael zijn enige zoon was. Sara dacht er precies zo over en zei tegen Abraham 'Drijf deze dienstmaagd en haar zoon uit; want de zoon van deze dienstmaagd zal met mijn zoon, met Izak, niet erven.(Gen 21,10)'

Denk eens diep na over de betekenis van deze vers:

'in Izak zal uw zaad genoemd worden (gen 21,12)'

Laat die vers eens op je inwerken en lees aandachtig wat daar nu eigenlijk staat. Waarom staat er genoemd?

Op vrijdag 19 oktober 2007 16:17:54 schreef HenkG het volgende: [...] Da's misschien het grootste verschil dat hier zichtbaar wordt. Jij leest wat je wilt, anderen lezen en bestuderen werkelijk, waarbij mogelijkheden en onmogelijkheden worden afgewogen en niet direct vanuit de gedachte dat het niet past in het huidige eigen denkraam worden afgewezen.

Psychologie is niet je voordeligste poot

Het is gewoon een Engelse site met Hebreeuwse + Griekse grondteksten en de strong Bijbel, voor eenvoudige mensen als ik die geen Hebreeuws en Grieks kennen

Verder heb ik er nog niet in kunnen ontdekken wat jij er blijkbaar in een oogopslag uithaalt. Het begrip 'naar de soort' slaat mi op het ras en niet de genen. Bijvoorbeeld: God maakte koeien zoals de soort in Nederland. Iemand hoeft geen kennis van de inwendige koe te hebben om dit te snappen...

Wat is er mis met de link naar the blue letter Bible?