Timon

Gefeliciteerd

Ik weet niet welke Prince of Persia je bedoeld, maar de latere, driedimensionale versies (Sands of Time, Warrior Within, Two Trones) zijn een combinatie van vechten en puzzelen. Met name het deel "Warrior Within" is dan vrij bloederig en heeft een relatief groot accent op vechten, vergeleken met andere delen uit de trilogie.

Zelf speelde ik vroegah superveel, was ook eigenlijk best wel erg goed (ach ja, geen leven) in Counter-Strike, een FPS die wel erg gericht is op teamplay en tactiek. Nu speel ik aanzienlijk minder omdat ik het enerzijds drukker heb met andere dingen en ook weer bordspellen speel (Risk blijft geweldig) en ik, als ik al speel, samen met mijn huisgenoot iets als Age of Empires speel.

Maar ik speel nog wel meer dan ik eigenlijk zou moeten

Een vriend van me heet Anne-Floris... Eerst noemde ik hem Anne, inmiddels noemt eigenlijk iedereen hem Floris, en ik dus ook

Op maandag 09 april 2007 22:07:50 schreef Iriacynthe het volgende: En als je je vriend of echtgenoot aangenaam kunt verrassen met mooie lingerie is dat extra mooi meegenomen, ook al zijn mannen in de regel niet half zo geboeid door die lapjes textiel als door wat er onder zit.

Amen

Ik vind het ordinair als bij meiden hun string in de nek zit, maar verder moeten ze het toch zeker zelf weten? Bij anderen dan mijn vrouw (niet dat ik die nu al heb) hoef ik dat ook zeker niet te zien. Tuurlijk, mijn oude mens wil dat wel, maar die moet dan maar lekker dood blijven, ik wil mijn "liefhebbende ogen" bewaren voor mijn vrouw.

En dan ziet het er inderdaad leuker uit als die "sexy" ondergoed aan heeft als wanneer ze een ongetwijfeld lekker zittende oma-onderbroek aan heeft.

Maar tegelijkertijd geldt ook wat al vaker is gezegd: uiteindelijk zou ik mijn vrouw waarschijnlijk toch nog wel de mooiste vinden in een tuinbroek/vuilniszak/jutenzak. Dat betekent alleen niet dat ik hoop dat ze dat gaat dragen, want toegegeven, een vrouw ziet er mooier uit in mooie kleren.

Peter, was die bovenste foto toevallig op de hei bij Ede?

Ik weet wel zeker dat het kan, want ik ken persoonlijk een vrouw die behoorlijk diep in de satanskerk zat, die de "vijfde bruid van satan" was. En aan haar leven, aan haar vruchten, is overduidelijk dat ze nu toch echt bekeerd is.

Punt is wel dat satanisten je niet zomaar laten gaan als je eruit stapt. Die vrouw waar ik het over had, heeft meegemaakt dat mensen die voor haar probeerden eruit te stappen kort erna werden vermoord. En reken maar dat ze nog achter haar aan zitten, daarvoor heeft ze ook persoonlijke beveiliging enzo.

Deze vrouw ken ik niet, maar in principe moet het dus zeker kunnen om vanuit de satanskerk in het licht geplaatst te worden

* T!m0n houdt het schild van geloof voor zich en vangt alles op...

Jammer genoeg gooit Paultje zoveel dat, hopewel hij Timon niet raakt, Timon toch bijna begraven wordt...

This is war!

* T!m0n slaakt een oerkreet en gaat vol over tot de aanval

For Troy!!!!!

* T!m0n ziet Paultje tot een meter diep de grond in worden gedrukt door de bal

Net goed voor je

Ik woon niet meer thuis dus voor mij geld het niet... Ik zet bij mij thuis wel ongeveer alles op

* T!m0n duwt een megegrote bal van een heuveltje af, die nu op Paultje afrolt om hem te verpletteren

Try to avoid this

Lastige vragen...

Als ik seks heb maak ik gebruik van...

Tsja dan heb ik geen relatie en (dus) al helemaal geen seks... Kan natuurlijk ook

Op vrijdag 19 oktober 2007 15:00:21 schreef KennethB het volgende: O, Spartacus is trouwens ook een coole naam.

Ik bel de kinderbescherming als je je kind zo noemt

Kindermishandeling van de ergste soort

prachtig

Zolang je ze niet Jizreel, Lo-Ruchama en Lo-Ammi noemt...

Ehm voor mezelf: tsja, dat moet ik toch uiteindelijk met mijn vrouw overleggen Ik heb nu nog niet echt een idee hoe ik ze zou noemen... Ik wil sowiezo een mooie betekenis... Bijbelse namen zijn wel erg mooi. Jozua, Benjamin, Lucas, Johan, David... Voor meisjes doet Esther het erg goed.. Stukken beter dan de bijbelse vrouwennaam Gomer ofzo

Pin me er niet op vast als ik ze later anders noem Want ik moet het toch nog helemaal overleggen...

Ik liep zondag druk in gesprek met een klasgenoot over straat en wist voor de eerste keer in mijn leven vol tegen een lantaarnpaal op te lopen...

Echt jammer dat het niet op film stond

Ik vond deze (oer) oude post per ongeluk... En ik vond hem geweldig

Op woensdag 29 maart 2006 17:49:17 schreef NienkeJ het volgende: Ja! De Aartsbisschop van Canterbury gelooft ook nog in virussen En die bestaan gewoon niet! Want het staat niet in de bijbel! Eli7 en RobertF: Ik wil jullie nog 1 x waarschuwen. Dit zeg ik niet omdat ik een hekel aan jullie heb, maar omdat ik van jullie hou! Als medemens MOET ik gewoon duidelijk maken dat jullie op een dwaalspoor zitten, dat leidt naar de EO (Eeuwige Ondergang). Ik vind mezelf echt niet beter ofzo, maar ik ben verlicht en daarom wil ik jullie helpen, en redden! Kijk vooral ook op www.geocities.com/gorthaurdumppage/waarheid.html waar je de Enige Waarheid kunt vinden! Nogmaals: dit zeg ik niet omdat ik jullie haat. Dit zeg ik uit pure liefde. Jullie kunnen het aannemen, of verwerpen.

Gefeliciteerd... Het is wel even wennen hoor.

Trouwens, gaan nu Nienke en gewoon_paultje ook Audiophile uit hun ondertitel halen of houden zij een kostbare herinnering op deze manier in stand?

Ik herken wel wat dingen van mijn ouders in mij, maar tegelijkertijd merk ik dat ik ook in veel dingen verschil. Zo is mijn vader eigenlijk als kind al afgeleerd emoties te uiten, wat tot op de dag van vandaag moeilijk voor hem is. Ik kan mijn emoties daarentegen vrij goed uiten en heb ook meer ruimte voor God in mijn gevoelsleven. En hij heeft er daarom moeite mee om mijn relatie met God te snappen. Hij is een heel nuchtere Hollander, zo nuchter dat hij vaak moeite heeft met dingen in het Woord van God zoals genezing, omdat het niet puur rationeel is. Tegelijkertijd snap ik die worsteling wel en hou ik ook niet van het eeuwige gezweef. Maar ik sta er toch wel volstrekt anders in...

Qua uiterlijk lijk ik op mijn beide ouders niet echt vind ik. Qua innerlijk dus op sommige punten wel, maar op anderen ook niet.

Ik heb met andere Timon gemeen dat ik het heerlijk vind om onder de mensen te zijn. Ik merk dat veel van mijn hobbys erop zijn gericht dat ik samen ben met anderen. Wat ik dan doe, maakt nog nieteens zo uit, maar het samenzijn alleen al vind ik heerlijk. Een spelletje Risk of Kolonisten, een goed gesprek, een lekker biertje... Het is allemaal niks in je eentje

Toch heb ik ook gemerkt dat ik soms wel erg behoefte heb aan rust. Wat Nienke zegt herken ik wel. Ik vind het heerlijk om, zoals nu rustig op mijn kamer te zitten, mooie muziek te draaien... Maar ook niet te lang. Doe ik dat meer dan een paar uur of een dagje dan verlang ik wel weer naar mensen om me heen.

Ook voor mijn tijd met God geld het. Ik vind het heerlijk om met anderen God te zoeken, samen te bidden, aanbidden. Voor een dagje met anderen bidden kan ik moeiteloos een avond of zelfs een hele dag vrij maken en dan moet er wel een heel goede reden zijn om die afspraak te verzetten. Terwijl een avondje alleen met God makkelijk onderbroken wordt met even mail checken of een gesprek met een huisgenoot.

Anderzijds vind ik het ook een verademing om mijn eigen tijd met God te hebben. Even weg uit de drukte, even in die plaats van intimiteit komen... Ik vind het heerlijk om op mijn lekkere stoel te zitten, aanbiddingsmuziek te draaien, biddend bijbel te lezen en alle dingen die God me laat zien op te schrijven. Ik zou ook niet zonder die momenten kunnen.

Ik ben dus een sociaal mens en mijn zwaartepunt ligt bij het contact met anderen. Maar ik hou ook van rust en kan niet zonder mijn momenten van persoonlijke tijd met God.

Ps. Even heel strikt de topictitel bekeken: Nee ik hou niet van alleen zijn. Ik heb het liefst God bij me...

God heeft ons gemaakt om een levende relatie met Hem te hebben. Door echt met God bezig te zijn, beantwoordt je in feite aan het doel van je schepping. Dat is je ultieme levensvervulling en het verwezenlijken van dit doel is een bron van echt geluk.

God wil dus dat we gelukkig zijn, maar Hij wil wel dat we dat geluk in Hem zoeken. De menselijke geest heeft echter de neiging om geluk in alles te zoeken, behalve God. Geld, macht, goedkope seks, drugs en alcohol... Het zijn allemaal surrogaatmiddelen die satan maar al te graag aanbied om ons maar tevreden te houden en ons ervan te weerhouden ons op God te richten.

Dus juist omdat dit dingen zijn waar veel mensen naar streven wil God vaak niet hetzelfde voor ons als wijzelf willen. Dat is niet om ons te plagen, maar omdat Hij als Schepper weet dat deze dingen ten diepste niet onze verlangens kunnen bevredigen. Deze "wereldse" dingen doen niets anders dan de leegte in ons hart wanhopig proberen te dempen en houden ons af van God.

Dus wat wij willen is lang niet altijd wat God voor ons wil. Maar zoals er in Jer 29,11 staat "Mijn plan met jullie staat vast – spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: ik zal je een hoopvolle toekomst geven."

God heeft dus wel ons geluk voor ogen, maar Hij wil dat we dat in Hem zoeken (Zoek je geluk bij de HEER, hij zal geven wat je hart verlangt - Ps 37,4) en we een relatie met Hem hebben.

Maar is wat wij willen dan nooit wat God wil? Dat ligt eraan of de Heilige Geest in je woont. De Heilige Geest wekt een verlangen naar God in ons op. Zo kunnen we verlangen naar die intimiteit met God. Zo ook David, die vervuld was van de Heilige Geest en schreef "Naar u, HEER, gaat mijn verlangen uit" (Ps 25,1)

Als we naar God verlangen, Zijn woorden tot ons willen nemen, Hem beter willen leren kennen, niets liever doen dan tijd met Hem doorbrengen en Hem te delen met de mensen om ons heen, is dat Gods Geest die in ons werkt en is wat wij willen wel degelijk wat God wil.

Dan nog even een kleine disclaimer: De "wereldse" dingen die ik noemde hoeven ook niet altijd perse verkeerd te zijn. Macht, mits goed gebruikt kan goed zijn. Geld kunnen we heel goed gebruiken voor de praktische zaken in Gods koninkrijk. Een biertje op zijn tijd is echt geen zonde. Het moge dan ook voor zichzelf spreken dat het hier ging om een gerichtheid op deze dingen, dat het in feite hetgeen is waar we ons geluk in zoeken.

Ik zou schitteren door mijn afwezigheid als het om uiterlijkheden aan komt. Tenminste, als ik niet een van mijn "christelijke" shirts aan heb... Maar daar heb ik er ook maar 2 van, die ook niet extreem opvallen.

Over het algemeen kan je aan mijn uiterlijk niet zien dat ik bij een bepaalde christelijke stroming hoor. Mensen zeggen wel eens dat ik een typisch evangelisch hoofd heb, maar dat neem ik met een grote korrel zout.

Maar ik weet ook niet of je qua uiterlijk nou zo "geheel anders" moet zijn. Ik denk toch echt dat zulke teksten over je innerlijk gaan. Dat je, vervuld van de Heilige Geest, op God gericht bent en dat de vrucht van de Geest gestalte krijgt in je leven.

En als het goed is zijn mensen daar bij mij snel genoeg achter. Kunnen ze dat op een foto aan me af zien? Nee, meestal niet. Maar dan ben ik liever "undercover" christen, dan buitenkants-christen (denk bv aan de Farizeeen). Eigenlijk is dat wel een valse tegenstelling want als aan de buitenkant te zien is dat je bij een bepaalde christelijke stroming hoort betekent dat zeker niet per definitie dat het niet voor je leeft en dat mensen het niet merken aan wie je bent.

Maar mij gaat het er dus niet om dat mensen me op een foto als christen zouden herkennen.

Maar als er vervolging zou komen en ik opgepakt zou worden, wil ik dat ze een overkill aan bewijs hebben, in woorden, daden en levenshouding, dat ik menselijk gezien op geen enkele manier vrijgesproken kan worden

ook ik kom weer gewoon goed terecht...

Nee ik geef alleen aan dat hij een extreem beeld van zichzelf schetst, dat eigenlijk niet blijkt te kloppen en dat hij veel verdraagzamer is dan hij zich voor doet...

Op woensdag 10 oktober 2007 12:45:06 schreef Audiophile het volgende: [...] Gast, als je zo met moslims omgaat, laat dan op het internet niet overkomen alsof je de straten afstruint met hooivorken en brandende toortsen op zoek naar moslims... Dit zijn de manieren inderdaad die ik ook in gedachten heb, hoe heet dat boekje btw?

My thoughts exactly. Je schildert jezelf vaak af als een moslimhater die in zijn vrije tijd in pakken van witte lakens rondloopt, maar tussen de regels door laat je merken dat je wel degelijk normaal met moslims om gaat. Dan snap ik alleen niet dat je jezelf zo afschildert, want zo werp je sowiezo een muur op voor je boodschap