Timon

Mensen konden ten tijde van het oude testament ook bidden. Ok, het gebed kreeg een heel andere gestalte, maar het gaat wat ver om te zeggen dat rechtstreeks bidden onmogelijk is. Dat is pure genade, maar daar gaat het even niet over.

Waar ik het over had was de belofte dat als we in Jezus naam bidden, we ook zullen krijgen wat we vragen. Maar daarbij wel bewust moeten zijn wat we uitspreken met "in de naam van Jezus". Wat het betekent om in de naam van Jezus te bidden. Dat je dat niet zomaar kan verbinden aan je eigen (vleselijke) verlangens, maar aan Gods verlangens. En zoals ik al zei, misschien is dit wat offtopic en is het een idee om een nieuw topic aan te maken over bidden in de naam van Jezus of als die er is, een oude op te graven

Enerzijds wel... Anderzijds, wat zei Jezus ook alweer?

Als je iets in mijn naam aan de Vader vraagt, ZAL hij het je geven. In Johannes 14, 15 en 16 zegt Hij het 4 keer.

Het is daarbij wel belangrijk om te onthouden dat "In Jezus naam" meer is dan een soort toverformule. In feite bid je je gebed en betekent de toevoeging "in Jezus naam", dat je het bid alsof Jezus het zou bidden. En aangezien ik niet reden zie om aan te nemen dat Jezus ervoor zou bidden dat jij een nieuwe Ferrari krijgt, kan je zulke dingen niet in Jezus naam vragen. Om in Jezus naam te bidden is wel degelijk kennis van God nodig en moet je weten Wie Hij is en wat Zijn verlangens zijn... Maar ik dwaal af, misschien is dat een onderwerp voor een ander topic

Ik zal proberen het verschil te illustreren door een actueel voorbeeld.

Volgend jaar, op 5 mei, is er een grote gebedsbijeenkomst in de Arena, Amsterdam. Het is de bedoeling dat christenen uit alle denominaties, uit alle generaties daar bijeen zullen komen. En dan niet om allemaal een kick te krijgen, maar om God te geven wat Hij verdient en wil.

Er kunnen 65000 mensen in dat station. Kijk, als al die mensen gewoon thuis in de binnenkamer bidden, is dat helemaal goed. Maar als ze samen komen voor God, is dat een heel krachtige proclamatie dat Jezus Heer is in Nederland, en van eenheid van christenen onderling. Ik denk dat het ook, omdat het in het natuurlijke zichtbaar is, ook krachtiger is dan als al die 65000 mensen thuis hetzelfde zouden doen...

Waar 65000 in Mijn naam bijeen zijn...

dank

voor zover ik de reacties hier las op het forum zag ik dat veel mensen het daarover eens waren. Ikzelf weet het niet, ik heb er geen wetenschappelijke onderzoeken over gelezen en ook geen ervaring mee. Anyway, of het aangeboren is, is niet zo van belang voor het punt of het zonde is of niet en de houding die je als christen tov homo's moet hebben volgens mij

God houdt van iedereen, homo's zijn daar uiteraard geen uitzondering op. En als christen wordt je opgeroepen om je naaste lief te hebben, dus er is niets christelijks aan homohaat. Laten we daar even heel duidelijk over zijn.

Er zijn enkele homo's waarvan de geaardheid is beinvloed door traumatische ervaringen in het verleden, maar dit is volgens mij meer uitzondering dan regel. Homo's worden dus wel degelijk als homo geboren. Dat betekent niet dat je als baby al de drang naar hetzelfde geslacht op die manier zo ervaart ofzo, maar de roots liggen toch wel bij de geboorte, zo lijkt iedereen erover eens te zijn.

Homofielen kunnen er dus ook niets aan doen dat ze homofiel zijn en daar er het is sowieso geen zonde om homofiel te zijn. Ik ga nu mijn handen niet branden aan de vraag of homoseksualiteit verkeerd is. Zoals al eerder is gezegd, gaan veel van de "anti-homoteksten" in de bijbel eerder over hoererij dan over een liefdevolle relatie tussen twee mensen van hetzelfde geslacht.

Daarmee zeg ik niet dat God homoseksualiteit goedkeurt, ik zeg ook niet dat Hij het afkeurt. Ik heb altijd geleerd "homoseksualiteit is een zonde, homofilie niet, en je moet van homo's houden", maar ik weet niet zo zeker of homoseksualiteit verkeerd is. Ik doe er maar even geen uitspraken over.

Wel bespeur ik een wat kromme redenatie in deze discussie. Deze gaat als volgt "Ik ben geboren met verlangens naar mensen van hetzelfde geslacht en dus zijn die verlangens goed en kan ik daar per definitie aan toegeven". Mijn "vleselijke" mens heeft best wel veel verlangens die echt niet goed zijn en die zijn toch heel "menselijk". Daarmee zeg ik niet dat homoseksualiteit per definitie verkeerd is, maar alleen dat die redenatie niet helemaal op gaat.

Waar ik sowiezo van overtuigd ben is dat ik de hemel niet verdien. Ik heb gezondigd en alleen dankzij de Genade van God kan ik bij Hem komen. Datzelfde geld voor iedereen met mij. Dus ik moet niet doen alsof ik van mezelf beter ben dan wie dan ook. Wie ben ik om anderen te oordelen?

Ik praat homoseksualiteit dus niet goed, ik maak het ook niet zwart. Ik weet het gewoon niet. Ik heb wel een idee hoe je leviticus in deze tijd moet opvatten, maar voor ik dat goed heb uitgewerkt wacht ik ermee om dat te posten. Wat ik voor dit moment zeker weet: God houdt van homo's (en van hetero's natuurlijk ook) en wij moeten daarin Zijn voorbeeld volgen. Als homoseksualiteit al een zonde is, geldt nog steeds "love the sinner"

Op maandag 30 juli 2007 22:27:27 schreef NienkeJ het volgende: zeker bij zo'n twijfelmiep als ik ben

Nienke een twijfelmiep?

hoe kom je er op?

misschien kan je hun positie in de maatschappij van toen nog zien als die van "wetenschappers", maar het waren toch meer astrologen dan astronomen. Hun conclusie dat die ster betekende dat er een koningskind was geboren en hun de plek zou wijzen, is niet een wetenschappelijke methode zoals wij die kennen. Het is eerder sterrewichelarij, een occulte bezigheid. Vandaar dat je de link met wicca's beter kan verantwoorden dan die van wetenschappers. Dat astrologie toendertijds werd beschouwd als wetenschap maakt nog niet dat je de link naar hedendaagse wetenschap kan leggen

correct me if i'm wrong

Jep... Ok misschien is de vergelijking met de wicca's beter idd. En het is zo gaaf dat God juist zoveel door de mensen die wij afschrijven werkt... Soms lijkt het alleen alsof we er niets van leren en blijven we ze maar veroordelen.

Trouwens ik denk dat we in eerste instantie vaak de dingen die zo "normaal" zijn geworden weer als bijzonder moeten gaan zien, maar daarna ook weer het bijzondere als normaal, omdat God "regelmatig" bijzondere dingen deed en doet

Een paar dagen geleden vatte ik het plan op om de evangelieen en handelingen opnieuw te lezen. Daar had ik mijn redenen voor, maar dat is nu offtopic. Anyway, ik begon in Mattheus.

Mattheus 1+2 is het zeer bekende kerstverhaal. Het viel me op dat wij christenen dat stuk wel denken te kennen, maar kennen we het wel echt? Elk jaar krijgen we het verhaal weer te horen. We denken het zo goed te kennen. En ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik besefde hele stukken van het overbekende niet.

Waar heb ik het dan over?

Mat 1:18 - Maria wordt zwanger van de Heilige Geest. Misschien dat de Rooms Katholieken zich er nog over verwonderen, maar bij veel protestanten is dat echt een onderwerp waar niet zo over na wordt gedacht.

Mat 1:20 - Een engel bezoekt Jozef in zijn droom en vertelt hem dat hij bij Maria moet blijven. Maar zeg nou eens eerlijk, hoe gaan we zelf met dromen om? Zien we dromen niet eigenlijk altijd als de verwerking van de prikkels die je overdag hebt gehad? Hoe vaak hoor ik niet "Je droomt het alleen omdat je het wil dromen" enzo. En daar zit wel een kern van waarheid in, sommige dromen zijn ook de verwerking van de prikkels die je overdag hebt ontvangen, maar God kan ook spreken in een droom en dat zijn we tegenwoordig bijna vergeten.

Gelukkig was Jozef het nog niet vergeten, want

Mat 1:24 - Jozef handelt naar de woorden van de engel

Mattheus 2 staat helemaal vol met geweldige dingen.

Mat 2:1 - Magiers (zeg maar de New Age mensen van nu) zagen een ster en wisten dat een Koningskind was geboren. Ofwel, zij herkenden het plan van God beter dan de gevestigde "kerk"

Mat 2:12 - God spreekt tot de Magiers (lees: God sprak tot de toenmalige New Age lui) en ze luisteren ook nog. Enerzijds luisteren wij zo vaak niet als God tot ons spreekt, anderzijds beseffen we eigenlijk niet dat God ook tot niet-christenen kan spreken. Maakten zij dan deel uit van "alle vlees" waarover Joel spreekt?

Mat 2:13 - Een engel bezoekt Jozef opnieuw in zijn slaap. De ervaring van een engel die in zijn droom hem de richting wijst is niet een once in a lifetime ervaring, maar het gebeurt relatief kort na de eerste keer opnieuw.

Mat 2:14 - Jozef luistert alweer

Mat 2:19 - Een engel bezoek Jozef opnieuw in zijn slaap om hem te vertellen wat te doen

en ja hoor

Mat 2:21 - Jozef luistert en doet meteen wat de engel hem heeft opgedragen.

Mat 2:22 - Jozef durfde niet verder te reizen (ondanks wat de engel hem had opgedragen) en krijgt nieuwe up-to-date aanwijzingen in een droom en luistert daar opnieuw naar.

Even tot zover, anders is het ook niet meer bij te houden met reageren enzo. Maar ik blijf hierin verder lezen en wil alle nieuwe dingen die me opvallen ook met jullie delen. Ik nodig je van harte uit om mee te doen.

hopenlijk?

en wat een prachtige vergelijking hester

is there anything else to be said?

Sorry ik heb het idee dat we een beetje afdwalen naar manifestaties en of die wel of niet van de Geest zijn. Wat mij betreft gaan we even BOT.

Allereerst, Mark, de tekst over de bruiloft te Kana is wel heel erg gebasseerd op interpretatie en exegetisch niet helemaal verantwoord. [postmodern] Dat kan dan zijn wat jij eruit haalt, maar je haalt je onnodig mensen op de hals door dit te vertellen, want dat is hun waarheid toch niet en dat kan je ze zo ook niet kwalijk nemen [/postmodern]

Zo dan nu naar het onderwerp: Traditie dooft de Geest uit. Nou dat is nog maar de vraag. Ik vind het heel eng om hier helemaal mee in te stemmen, net als dat ik het eng vind om zomaar te zeggen dat traditie is waar het om draait.

Wat je allereerst moet beseffen, tradities komen altijd ergens vandaan. En in de kerk zijn heel veel van die gedachten waarop tradities gebasseerd zijn goed. Een voorbeeld is het mooie zondagse pak dat men met name in reformatorische kerken nog aan doet (waar de evangelo's er slordig bijlopen in het Huis van God) Dit is (correct me if I'm wrong) ontstaan vanuit eerbied voor God. Iets heel goeds dus. Dat je dan kanttekeningen kan plaatsen als "God is overal" doet er even niet toe, de gedachte was oorspronkelijk heel goed.

Dat er dan plekken zijn waar het die (goede) traditie zo wordt geinterpreteerd dat zwevers niet de kerk in komen of minimaal met een vuile minachtende blik worden aangekeken, omdat ze geen mooi pak hebben is een negatief gevolg. Maar dat betekent nog niet dat het verkeerd is om een mooi pak aan te hebben als je met God bezig bent, zolang je je er maar niet op verkijkt.

Een beter voorbeeld is het geven van een deel van je inkomen. Dit is een heel goed, bijbels principe. Dat we vanuit onze overvloed geven is eigenlijk niet meer dan normaal.

De valkuil is dat je zo je aan die 10% houdt dat je ook geen cent meer wil geven en eigenlijk helemaal niet wil geven. God heeft de blijmoedige gever lief...

Aan de andere kant is het wel goed om enige regelmaat in je giftenpatroon te hebben en niet alleen te geven als je dat "op je hart krijgt" ofzo, discipline is hierin ook heel goed en bijbels.

Het is daarbij zoeken naar de juiste middenweg tussen de regel/traditie en de beleving die erbij hoort.

In het geval van het geven van je tienden is het bijvoorbeeld heel goed om de traditie of regel te hebben om minimaal 10% van je inkomen te geven, maar je zo door Gods liefde en compassie laten vullen dat je ook blij bent om dat en eventueel meer te geven. Dat je je persoonlijke houding ten opzichte van een (in de basis) goede traditie zo is dat deze die goede basis onderschrijft

Traditie dooft de Geest niet perse uit, en de Geest breekt niet perse alle tradities af. Als het goed is, is de traditie met de Geest doorademd en volgt de mens die de traditie navolgt die ook met een houding die ook door de Geest doorademd is

ik snap de vergelijking die Mark probeerde te maken, maar ik vind dat je daarbij het niet kan hebben over drugsverslaafden en hulpverleners. Jammer, maar totaal onacceptabel vind ik wel ver gaan op een forum waarop veroordeling toch niet helemaal vreemd is... Ik heb net nog te horen gekregen dat ik door satan gedreven word, dat vind ik toch iets meer onacceptabel.

Anyway, ik vind het ook wel een beetje kort door de bocht om telkens maar naar de religieuze geest te wijzen. Anderzijds merk ik ook dat ik soms moeite heb om dingen uit Gods woord te geloven, dingen die Jezus zelf zegt en dat eindeloos probeer te nuanceren, terwijl Gods woord waar is en Jezus betrouwbaar. Maar dat ik dingen die heel normaal zijn in de bijbel eigenlijk afwijs omdat ze niet natuurlijk of logisch zijn

Ik heb de neiging om heel utilistisch te denken: wonderen moeten perse nut hebben. Op zich logisch, maar verklaar dan maar dat Jezus zo'n 600 liter water in wijn veranderde zodat de mensen dronken konden blijven. Schijnbaar niet nuttig, maar dan mogen we leren dat Gods wijsheid onze wijsheid overstijgt.

Anyway, ik wil ook zeker niet alles wat traditioneel is als religieus en fout bestempelen en vind het jammer dat sommigen dat doen (ik deed het ook tot God me in mijn kraag vatte)

En ja onze verschillen gaan verder dan andere liedjes zingen, maar uiteindelijk hebben we wel dezelfde kern. Ik ben bevriend met veel mensen die een heel andere kerkelijke achtergrond hebben (en daar nog steeds komen) maar waarmee ik wel die eenheid ervaar. Het kan wel en je hoeft niet overal het maar over eens te zijn om eenheid te hebben

Op dinsdag 24 juli 2007 23:13:59 schreef Pius_XII het volgende: [...] Mag ik dan, in dat geval nog eensch heel subtiel mijn kunststukje onder de aandacht brengen? link

prachtig

drugsverslaafden en hulpverleners vind ik een verkeerd gekozen vergelijking, maar zelfs dan nog is het een beetje makkelijk om op basis van 1 zinnetje uit de hele discussie/conversatie van 1 evangelische/charismatische al het charismatische af te wijzen.

Denk je dat die hand en de voet niet aan hetzelfde lichaam zitten dan? Vind ik een nogal sterke uitspraak voor mensen die dezelfde Jezus liefhebben en verkondigen als jij...

De hele discussie door probeer ik te laten zien dat ik en met mij andere evangelischen zoeken naar de eenheid tussen de christenen onderling en de haat en verdeeldheid afwijzen. Je hebt gelijk als je zegt dat mensen zich niet christen mogen noemen als ze alleen haat en verdeeldheid zaaien, maar dit gaat ZEKER NIET voor alle evangelischen op. Ik vind dit heel veel te kort door de bocht en je reactie zelf is er juist een die zelf verdeeldheid zaait. Dat vind ik jammer, op een forum waar we proberen elkaar in liefde beter te begrijpen

Je scheert nu wel heel makkelijk iedereen over een kam

En de uitspraak dat ik gedreven word door satan zelf leg ik dan maar naast me neer. Ik weet dat ik iemand die zoiets zegt zonder me te kennen niet serieus hoef te nemen met zulke uitspraken. Vraag Nienke of Treggats of iemand anders die me kent maar eens of mijn levenswijze ervan getuigt dat ik gedreven wordt door satan en als je van hen te horen krijgt van niet, kom dan nog maar weer terug om iets zinnigs bij te dragen aan de discussie

vind je het niet een beetje makkelijk om je zo voor hun hele boodschap af te sluiten, zo eigenlijk deze groep christenen af te wijzen? Of ben je bereid je te verdiepen in wat zulke mensen geloven, wat of eigenlijk Wie hen drijft etc

Kan de hand zeggen tegen de voet dat hij hem niet nodig heeft?

@ Mark, ik vind die vergelijking met de drugsverslaafde wel een beetje sterk gesteld.

Maar verder heeft Mark natuurlijk wel een punt. Redding is superbelangrijk, het is essentieel en het is een geweldige genade dat we gered kunnen worden en dat Jezus dat voor ons over had.

Maar redding is niet waarvoor we zijn geschapen. In Gods scheppingsorde was redding nog nieteens nodig, dus dat kan nooit het doel zijn van ons bestaan. Ons doel is om een levende relatie met God te hebben, waarvanuit we onze omgeving laten zien wie Hij is. Het beginpunt daarvan is redding en een punt dat we nooit mogen vergeten en waar we altijd dankbaar voor moeten blijven. Maar uiteindelijk kan het nooit de bedoeling zijn om redding als eindpunt te nemen en daarnaartoe te leven. Dan mis je toch echt wat.

Anyway, ik heb het idee dat we wat afdwalen

Amen, verhalen van radicale christenen die echt helemaal voor God gaan en daarmee een impact hebben op hun omgeving zijn gelukkig niet specifiek voor een bepaalde kerkstroming, anders had ik toch wel heel gefundeerde kritiek tegen al die andere stromingen. Het geeft toch juist aan dat dat de kern is waar het om draait? En dat de verschillende belevingen, nadrukken en gedachten er uiteindelijk niet zo toe doen

Ik ben met Mark eens dat dit Nederlandse hokjesdenken verwijdering brengt, maar niet dat je perse jezelf buiten je denominatie moet zien. Ik ben christen, dat is wat telt. Om snel een indruk te geven hoe ik dat ongeveer in grote lijnen vorm geef, kan ik erbij zeggen dat ik evangelisch ben, al dekt het zeker niet de totale lading.

Verzwijgen dat er verschillen zijn is namelijk niet de oplossing, want die verschillen zorgen voor een geweldig mooie diversiteit. De oplossing ligt eerder in onze harten, waarin we elkaar zo snel en makkelijk veroordelen.

Waar ik wel tegen ben is dat heel "normale" christelijke dingen soms in een hokje worden gepropt. Zo heb ik wel eens gehoord dat samen bidden charismatisch is. Misschien komt het in die kringen meer voor of heeft dat meer bekendheid, maar in geen geval is samen bidden iets wat alleen voor de charismatischen is, het is iets heel universeel christelijks. En ook aandacht voor gaven van de Geest is niet iets charismatisch op zich, het is iets heel bijbels en zou universeel christelijk moeten zijn. Alleen de mate ervan en de manier waarop kunnen de diversiteit brengen.

Het is wel erg makkelijk om te zeggen dat de charismatischen altijd zo overtuigd zijn dat hun manier van beleven de juiste manier is. Ik ben ervan overtuigd dat God met iedereen zijn of haar eigen weg gaat. En dan maakt het serieus niet uit of je bijvoorbeeld Hem aanbid met een band of met een orgel. Allebei is in essentie gelijkwaardig aan elkaar. Je kan zeggen dat er in opwekkingbundels veel bagger zit en sommige opwekkingsliedjes komen ook niet door de kritische vragenronde (bv 514 - "I went to the enemys camp and I took back what he stole from me" waarbij nooit duidelijk is wat mensen die dat zingen teruggenomen hebben etc) Maar daarmee is aanbidden bij een band niet perse verkeerd en net zo min is aanbidden bij een orgel verkeerd omdat je jezelf er niet in zou kunnen uiten. Ik kan dat misschien minder goed, maar dat is mijn onvolkomenheid, waardoor ik liever God aanbid bij een band. Nogmaals de stijl van aanbidding is niet perse goed of fout, het gaat om de teksten en de hartsgesteldheid waarmee men het zingt.

Wat Mark ook al zegt, het gaat niet om de beleving, maar om de relatie met God. Nienke komt bijvoorbeeld uit een heel ander milieu dan ik (Gergem vs Evangelo), maar ik weet dat zij een relatie met God heeft en daarin heel puur is in haar verlangen. Daar hoor je mij ook geen slecht woord over zeggen, ik vind het juist heerlijk om als christenen die zo verschillende nadrukken leggen en zo divers zijn in sommige uitingen, toch die eenheid te ervaren die de Geest ons geeft (Ef 4:3)

@ Nienke:

Het meisje waar ik het over heb is Marike Steenbeek

Je kan trouwens ook zeker niet zeggen dat er in alle reformatorische kerken te weinig ruimte en openheid is voor Heilige Geest, maar is het zo raar als ik stel dat toch wel in een redelijk aantal reformatorische kerken de werken en gaven van de Heilige Geest een beetje "eng" worden gevonden omdat satan het ook na aapt? En dat er vanuit dat stukje angst toch vaak wel wat minder aandacht of vrij eenzijdig aandacht (dat heb je trouwens bij Charismatischen soms weer de andere kant op) is voor de Heilige Geest dan goed zou zijn?

Nog tenslotte een opmerking over de eenheid: Trin zoekt niet naar een vorm waarbij alle christenen uit alle denominaties zich prettig voelen. Het is niet een oecumenische club, waarbij men een mooie mix tussen reformatorisch en evangelisch in de uitingsvormen zoekt. Er worden wel eens mooie oude nummers gezongen, maar over het algemeen toch veel "vlottere" liederen.

Maar de mensen bij Trin beseffen zich wel dat ze niet het enige werktuig zijn van God. Ze proberen niet in plaats van kerken te komen (tijdens weekendvullende conferenties wordt de zondagochtend meestal vrijgehouden zodat iedereen naar zijn eigen kerk kan). Ze beseffen dat God ook in reformatorische kerken werkt en aanwezig is en zeggen dat ook. Dat Trin de eenheid zoekt tussen christenen onderling betekent dan ook niet dat ze alle christenen bij Trin proberen te krijgen, maar een positief geluid laten horen over de eenheid door diversiteit bij christenen

Ik zie dat Pius en Nienke al heel veel nuttige en goede dingen hebben gezegd, mijn dank daarvoor.

Ik zal maar proberen puntsgewijs wat commentaren te plaatsen, zodat het nog enigszins overzichtelijk blijft.

Allereerst kan je inderdaad voor het woord bekering ook levensheiliging noemen. Het is niet zo dat mensen die naar voren gaan meteen van hun zonden zijn verlost en ze nooit meer zullen doen, dat mensen die niet naar voren gingen nu naar de hel gaan of dat mensen die er niet waren niet geheiligd kunnen worden of weet ik wat.

Mattheus riep op tot echte bekering/levensheiliging omdat er op zulke conferenties ook mensen zijn die aan het steriotype charismatischen voldoen, mensen die lekker zweven, kicken op een aanraking van God, een instelling hebben van "hoe gekker en ordelozer, hoe beter" en uiteindelijk totaal geen vrucht dragen omdat ze in hun persoonlijke leven niets meer doen met hun geloof. Die dan naar diensten en conferenties gaan voor dat lekkere gevoel en verder eigenlijk niet christen zijn. Dan kan je die mensen nog zo lief hebben, je kan die levensstijl wel afkeuren. Dat betekent nogmaals niet dat ze niet naar de hemel kunnen ofzo, maar Paulus gaf ook al aan dat je als christen niet zomaar kan blijven zondigen (zie oa Rom 6)

De oproep om naar voren te gaan was ook niet alleen voor de mensen die superzondig waren of juist zo heilig leefden dat ze wisten dat ze hun intenties waar zouden kunnen maken. Het was een oproep voor iedereen die worstelde met zonden waar hij/zij vanaf wilde komen.

Er wordt aangenomen dat door de scherpte van de uitspraak er ook mensen zijn weggestuurd ofzo. Dit was niet zo, een ieder werd geacht in zijn of haar eigen hart te kijken. Mattheus wees niet een aantal mensen aan waarvan hij wist dat ze in zonden leefden en die niet de bereidheid hadden hun leven te heiligen om ze vervolgens eruit te schoppen. Hij gaf alleen aan dat genade dan wel gratis en voor iedereen is, maar niet vrijblijvend is.

Dan mijn opmerking over dat reformatorische meisje. Nienke had helemaal gelijk, daarom quote ik haar nogmaals

De conferentie was dan ook niet om mensen op te laden om een jaar lang tegen de refo's aan te trappen omdat deze toch niet zouden reageren. Allereerst denk ik dat refo's namelijk behoooorlijk kunnen reageren op van alles, dus zeker als er tegen hen wordt getrapt. Soms is dat goed, soms is het ook wel wat veroordelend, maar dat even terzijde.

Op de zondagavond werd er ook aandacht besteed aan de vernieuwing binnen de reformatorische kerken. Dat men zag dat er steeds meer ruimte en openheid kwam voor de Heilige Geest. En dat de combinatie van Heilige Geest en reformatorische kennis van het Woord ed heel krachtig was. Trin zoekt ook naar de eenheid tussen christenen onderling en dan niet alleen de charismatische en evangelische christenen samen, maar alle denominaties samen.

Mijn verslag van Freedom Fire Holland 3

Er is al zoveel gebeurd, ik heb zoveel gehoord in de afgelopen dagen dat ik soms al nieteens meer precies weet wat er wanneer werd gezegd of gedaan, maar ik zal toch zoveel mogelijk ervan vertellen.

Donderdagavond kwamen we bij elkaar in Barneveld. De eerste avond van de conferentie dus er waren "slechts" zo'n 400 man. Bij de introductie zei Mattheus al meteen dat hij niet wilde dat dit nog weer zo'n "conferentie" was die iedereen maar leuk en gaaf vond, maar waarna iedereen onveranderd naar huis ging, met een hoop theoretische kennis waar ze niets mee deden. Dat het dus meer werd dan een goed gevoel, maar ook impact zou hebben op persoonlijke levens. Ik kan nu natuurlijk nog niet zeggen in hoeverre dat ook echt is gebeurd, de vruchten moeten we op termijn gaan zien. Maar door de verdere invulling van de conferentie heb ik er geloof voor dat die vruchten ook inderdaad komen.

Vrijdagavond was voor mij de gaafste avond. Niet omdat we zulke mooie liedjes zongen ofzo, maar omdat het diep ging. In plaats van te kijken naar wat wij wilden hebben van God gingen we namelijk kijken naar wat God wilde van ons. En de Heilige God wilde een heilig, Hem toegewijd volk. Niet een groep mensen die bij elkaar zou komen om leuke liedjes te zingen, maar mensen die echt voor Hem leven en dat ook in hun levensstijl laten zien.

Mattheus riep de zaal op tot echte bekering. "We hebben in Nederland te lang alle zonden maar goedgepraat door de genade van onze God, te lang hebben we die genade misbruikt. Ja, God is een vergevend God en er is altijd een tweede kans bij Hem, maar we moeten ophouden misbruik te maken van Zijn goedheid want Hij is ook een Heilig God. Als je in zonden leeft wil ik je oproepen om die zonden te belijden en je ervan te bekeren. Ik wil niet dat je elke keer naar allemaal conferenties komt, maar dezelfde avond nog achter het internet porno zit te bekijken.

De heiligheid van God is hier en als jij niet de bereidheid en het verlangen hebt om je te bekeren hiervan, is er hier geen plek voor je. Dan wil ik je vriendelijk verzoeken om weg te gaan.

Als je je echt wil bekeren van die verborgen zonden wil ik je oproepen om naar voren te komen als een statement. Er is hier geen veroordeling voor degene die zich wil oprecht wil bekeren, maar als je niet bereid bent je te bekeren van je zonden is er geen plaats voor je."

Tientallen, honderden mensen gaven gehoor aan de oproep en besloten niet meer door te willen gaan zoals ze dat tot nu toe deden. Ikzelf was een van hen. Ik geloof ook dat dit echt dieper ging dan liedjes zingen, maar een levensveranderende keuze is geweest voor velen.

Zaterdagochtend sprak Stacey Cambell over eenheid. Het belang van eenheid tussen christenen onderling, hoeveel er op dit gebied kapot is gemaakt etc. Dat we niet moeten kijken naar uiterlijke verschillen, maar naar de dingen die er werkelijk toe doen en dat wat we gemeenschappelijk hebben. Dat we niet elkaar moeten veroordelen omdat anderen misschien het geloof anders beleven of omdat God hen anders heeft gemaakt met andere gaven en talenten.

Verder zijn er momenten van geweldige aanbidding geweest, teachings over heiligheid, het normale van het bovennatuurlijke in het leven van een christen, dat je als christen wel degelijk geheel anders bent dan de wereld etc. We hebben gehoord wat God over de hele wereld doet, hoe christenen in Uganda, Pakistan en India leven, christenen waar we zo vaak nog wat van kunnen leren. Hoe bijvoorbeeld christenen in Pakistan ondanks hun vervolging en doodsbedreigingen blijven doorgaan. En zo was er nog meer.

Al met al kijk ik terug op een geweldige, levensveranderende conferentie. Anders dan Paultje kijk ik niet uit naar de volgende conferentie, maar naar de tijd ertussenin waarin we het geleerde in praktijk mogen brengen en uit mogen delen van wat we hebben ontvangen.

Wat ik trouwens ook erg gaaf vond was dat ik weer een aantal luitjes van mijn vorige school, de EH, heb gezien. Ik was blij verrast dat een meisje met een behoorlijk reformatorische achtergrond het helemaal geweldig vond en daarmee ook duidelijk werd dat het niet alleen een "evangelisch" of "charismatisch" feestje was.

God Bless

Timon

zie je, ik ben te moe om goed te reageren, daarom wacht ik nog even met mijn verslag van de conferentie

Op donderdag 19 juli 2007 15:27:59 schreef Raido het volgende: [...]Nu alleen nog even lid worden van de kerk

Met de kanttekening dat Trin geen kerk is en je dus ook niet in die zin lid kan worden. Wel partner trouwens, maar dat is een ander verhaal

De conferentie was supergaaf. Ik zal er later, als ik wat meer slaap heb gehad, wat meer over vertellen

Even voor de reformatorischen onder ons een prachtig citaat van Mattheus van der Steen, oprichter van Trin:

"Het wordt tijd dat de christenen in Nederland weer een worden. Ik omarm de reformatorische kerk, ik omarm de traditionele kerk. Die lui kennen tenminste het Woord, daar kunnen wij evangelischen nog wat van leren"