munanduman

Ik ben altijd iemand geweest die de meeste muziek luisterde om de sfeer; het geheel van klanken en muziek, maar niet specifiek de teksten. Ik weet van veel nummers nog steeds niet wat er gezongen wordt. Laatst viel me alleen wel iets raars op. Ik kwam er een aantal keer achter dat ik muziek aan het luisteren was die precies aansloot op mijn leven op dat moment (Verschillende nummers van Damien Rice). Dit was niet alleen zo qua sfeer, maar ook inhoudelijk, terwijl ik helemaal niet bewust op de tekst gelet had. Dit waren dan nummers die ik bijna continu draaide...Het kan toeval zijn geweest, m

Ik kom uit op een totaal van 1: Eli.

Ik ben sinds vorig jaar bezig met jeugdwerk. We komen met de hele groep (16-21) wekelijks samen en gaan dan uiteen in groepjes (smallgroups). Ik ben het liefst bezig met de oudere groepen; ik merk toch dat ik al snel moeite heb met de 'oppervlakkigheid' van de jongere groepen. Bovendien heb ik een aparte puber-tijd gehad, waardoor ik me best moeilijk kan verplaatsen in hun leefwereld. In de praktijk ligt het geven van studies en het bezig zijn met overkoepelende taken me het meest. Wat momenteel erg speelt bij ons is het vinden van een goede balans tussen gezamenlijke avonden die minder 'w

De boeken van C.S. Lewis staan toch wel erg hoog op m'n lijstje. The Theatrical Tapes of Leonard Thynn, van de schrijver van Het Gewijde Dagboek van Adrian Plass vond ik ook fantastisch; beter zelfs dan de dagboeken. Ook de andere boeken van Plass, met name Het Bezoek vond ik erg mooi. Als dagboek gebruik ik nu al drie jaar My Utmost for His Highest van Oswald Chambers. Echt een bijzonder boek!

In het kader van de samenwerking; Ik ben erg onder de indruk van het leven en werk van broeder Roger (van Taizé). Hij vocht ook voor de eenheid tussen stromingen. Een citaat sprak me erg aan en past wel in dit topic: Quote: Ergens tussen 1915 en 1986 zei broeder Roger het volgende: I have always thought that Christians would be reconciled by broadening their horizons, by going out to those who differed from themselves, by being open to non-believers, by carrying the preoccupations of those who were in difficulty and by being attentive to the poorest of the poor. Dit c

Quote: Op dinsdag 22 augustus 2006 16:20:26 schreef Tom het volgende: [...]Paulus noch Marcus noch Lucas kende Jezus persoonlijk en deden toch hele moedige uitspraken over Zijn leer en wil. Vooral Paulus schudt hele betogen uit zijn mouw waar zelfs Petrus niks van afwist, hoe verklaar dat je dat dan? Waarom zou hij altijd gelijk hebben? En als het toen kon waarom kan het dan nu niet? Het is echter w?aannemelijk dat deze personen direct contact hadden met mensen die de woorden van Jezus hadden gehoord, of apostelen die dit contact wel hadden. Of Petrus niets afwist van de betogen v

Er zijn enkele redenen waarom de apostelen verschillen van de Paus. Ten eerste waren ze in direct, of bijna direct contact met de uitspraken van Jezus. Hierdoor hadden ze 'betere' bronnen en was er bovendien meer controle op hun uitspraken. Bovendien konden ze elkaar controleren en terecht wijzen (en deden ze dit ook!). Een apostel kon niet zomaar een nieuwe leerstelling uit z'n hoed toveren. Of de apostelen onfeilbaar waren weet ik niet. Daar moet ik nog goed over nadenken. Ik vind het echter veel aannemelijker dan de onfeilbaarheid van de Paus. Overigens, hoe ga je om met de 'foute

Hoe lost de aanwezigheid paus dan het probleem van misinterpretatie op? De paus kan er net zo goed naast zitten... Ik begrijp dat een zekere mate van expertise en hiërarchie goed kan zijn; we hebben niet voor niets oudsten, voorgangers en bijbelonderwijzers. Het feit dat zelfs de experts op theologisch gebied het op veel vlakken niet met elkaar eens zijn, geeft voor mij aan dat het probleem niet 'simpel' door de uitspraak van een enkeling op te lossen is. En met die kennis is een persoon met zo veel macht om goede, maar ook foute leer te verspreiding, een slechte oplossing. Dan is individ

Quote: Op zondag 20 augustus 2006 21:52:45 schreef Pius_XII het volgende: Ik heb zelf het idee dat bijv. de Pinksterkerken ideologisch gezien ook teruggrijpen op het montanisme. Naar mijn weten heeft de pinksterbeweging weinig te maken met het montanisme, ook al lijken veel van de verschijnselen op elkaar. De Pinksterbeweging is onstaan, danwel gegroeid door de verschijnselen. Pas veel later werd er bewust een ideologie bij ontwikkeld. Wellicht dat hier invloeden van het montanisme te zien zijn, maar ik betwijfel het. Het montanisme is naar mijn weten te allen tijde

Wat voor (bas-)gitaar heb je? Squier Stratocaster, een budget-fender, zegmaar. Ik wil erg graag nog een acoustische kopen; m'n huisgenoot heeft gelukkig een spaanse waar ik wat op kan pielen. Hoe lang speel je al? Les of zelf aangeleerd? Vooral zelf, maar in het begin erg veel hulp van m'n moeder. Door de jaren heen, nu toch wel ongeveer 7 jaar steeds weer ietsje beter (minder slecht?) geworden... Wie is je inspiratiebron? Heb je als newbie-(bas-) gitarist vragen en als diehard-(bas-)gitarist tips? Als vraag; Hoe nuttig is les? Een belangrijke functie die het voor mij vervult is d

Je schudt het stof van je kleren en begeeft je naar een ander dorp, met nieuwe kansen om mensen te bekeren, danwel gestenigd of weggejaard te worden!

Oh ja, nog een tip voor de boekenwormpjes onder ons: LibraryThing Echt een geniale site die als primaire functie een soort catalogus/lijst is van alle boeken die je hebt (of, zoals veel doen, alle boeken die je gelezen hebt). Vervolgens kun je recensies schrijven, boeken 'taggen' en dat soort nieuwerwetse dingen. Daarnaast is het een social networking site met een heel uniek soort forum-systeem. Zo kun je op basis van jouw bibliotheek suggesties krijgen voor andere boeken, catalogi(?) van mensen bekijken die een vergelijkbare bibliotheek hebben, of in groepen bepaalde auteurs, boeken of them

Ah, Discworld. Ben ik nooit aan toe gekomen. Ik hoor gemengde berichten over die serie, maar het schijnt te lijken op Douglas Adams (Hitchhiker's Guide to the Galaxy) en dat vind ik wel grappûg

Quote: Op dinsdag 07 maart 2006 22:34:41 schreef Jezz het volgende: - In de Ban van de Ring - J.R.R Tolkien - De Hobbit - J.R.R Tolkien - De Silmarillion - J.R.R Tolkien - Nagelaten vertellingen - J.R.R. Tolkien - De Da Vinci Code - Dan Brown - Messias Mysterie - Andreas Esbach - Eli - Bill Myers - De boeken van Francine Rivers (onbeschaamd etc) - De Klaagkamer - Sigmund Brouwer - Operatie Wederkomst - Paul Maier - Het Rama Document - Paul Maier - De Eed - Frank Peretti - Deadline - Randy Alcorn - The Shock of Your Life - Adrian Holloway - A

The Kite Runner door Khaled Hosseini. Het erg mooi en indrukwekkend (fictief) levensverhaal van een Afghaans jongetje. Het geeft een erg mooi beeld van het leven en de cultuur in Afghanistan en het leven van Afhanen in de VS. Het diepere thema van het verhaal is 'redemption' (verlossing/vergeving). Los van de ongelofelijk mooie manier waarop het thema naar voren gebracht wordt, vond ik het vooral bijzonder dat de hele Afghaanse cultuur 'persoonlijker' werd. 'Kabul' is niet meer enkel de naam van een stad, maar voelt bijna als een plaats waar ik ooit geleefd heb. Een tijd terug zag ik i

Euh, misschien had ik het niet zo direct na jouw post moeten zeggen, maar wat ik zei bedoel ik absoluut niet als kritiek op wat jij zei. Ondanks dat ik hier wel een mening over heb, ben ik absoluut niet overtuigd van mijn gelijk. Dat dat even duidelijk is. Wat ik schreef was mijn persoonlijke benadering op dit moment. Dat terzijde, ik ben het absoluut met je eens dat de oorsprong niet uit maakt, althans, in veel gevallen. Het maakt mij inderdaad geen lor uit of een wiskundig bewijs, filosifie of ander wetenschappelijk fenomeen door een scientologist, mormoon of UFO-loog bewezen, bedacht danw

Een instituut zonder tradities bestaat niet. Pinkstergemeenten e.d. zijn al zo oud dat ze hun eigen lading tradities ontwikkeld hebben... Wat het soaken betreft; persoonlijk denk ik dat het onderscheid tussen 'goede' en 'slechte' meditatie niet altijd duidelijk is. Persoonlijk zou ik zou aarzelen om duidelijk oosterse meditatietechnieken te gebruiken, enkel omdat de oorsprong ervan en vaak de filosofie erachten haaks op mijn geloof staat. Maar daarbuiten is het lastig. Blijf het onderzoeken, let op de vruchten en zoek bovenal God's wil. Iets wat ik mezelf echt ter harte moet nemen...

Quote: Op zaterdag 14 januari 2006 13:47:38 schreef Brains het volgende: [...] Oh kom op zeg, is dat het gesprek van de ene hersendode tot de ander? Als het je niet opvalt dat het evangelie door je strot naar binnen wordt geduwd ben je of 10 jaar oud ( misschien is dat de nieuwe doelgroep, dan heb ik niks gezegd ) of niet al te 'bright'. Het ligt er ernstig dik bovenop, sterker nog, de hele film gaat over niks anders dan die weeige zoetigheid van 'jaaa laten we elkaar knuffelen en denken aan die grote lieve leeuw'. geloof het of niet, maar niet iedereen is bekend met 'het evang

Radiohead De absolute nummer 1 van mijn lijstje. Radiohead is zo heerlijk...apart. Soms erg ingewikkeld, maar soms geniaal eenvoudig. En Thom Yorke heeft de beste zeurstem ter wereld. Meesterlijke klaagzangen! Topnummers: Talk Show Host (zo'n eenvoud...), Paranoid Android, Exit Music (for a film), Packt like Sardines in a Crushd tin box, Street Spirit Damien Rice Deze heb ik ontdekt via de serie Lost, waarin een van z'n nummers gespeeld werd (Delicate). Een van de meest bijzondere artiesten als het gaat om emotie in een nummer leggen. Echt heel bijzonder en inhoudelijk zijn z'n nummers