Videl

Dat vind ik weer zo hypocriet. Alsof er vroeger geen overspel gepleegd werd. Voor de man maakte het toch niks uit want het kind was zijn pakkie aan niet. Hij kreeg die schande niet over zich heen.

Ik vraag me af of er in deze tijd überhaupt meer vreemdgegaan word in de zin van overspel tijdens het huwelijk, of dat het gewoon veel meer media aandacht krijgt en dat vroeger niet het geval was.

Ik vind dat die man van die quote in de beginpost wel een erg pessimistische kijk op de wereld heeft. Met zo'n visie kom je nooit ver. Je mag best wel wat positiever naar dingen kijken.

Ik vind zelf het idee dat seks alleen bedoeld is om kinderen te krijgen echt te gek voor woorden. Ik zit niet te wachten op elk jaar een kind en waarschijnlijk wel op meer dan 1 keer per jaar seks. Ik wil mijn eventuele kinderen een goede toekomst kunnen geven, wat inhoud dat ik hun school wil kunnen betalen. Als ik zie hoe moeilijk dat nu al is voor mijn ouders, die allebei werken en een normale baan hebben met drie kinderen, gaat dat me zeker niet lukken met 10 kinderen. En waarom zou je ign nog 10 kinderen moeten krijgen? Dat we niet meer leven zoals vroeger vind ík alleen maar een vooruitgang. Normale wc's, goede hygiëne, de kans dat je dood gaat na een tandarts bezoek is klein, iedereen heeft de kans om naar school te gaan, goede medicijnen etc. etc. Waarom zou je zo krampachtig de vooruitgang tegen willen gaan?

Vroeger kwam seks voor het huwelijk ongetwijfeld ook vaker voor dan erna, als je alleen al denkt aan het aantal ongehuwde moeders of zwangere vrouwen die gingen trouwen. Hypocriet vind ik dat.

Ik ben blij dat wij door de voorbehoedsmiddelen niet meer gelijk zwanger hoeven te worden als we seks hebben. Het idee van seks en zwangerschap is daardoor gelukkig losgekoppeld. Want er zijn zat mensen die geen kinderen willen, en waarschijnlijk wel seks. En waarom zou dat niet mogen? Het is nog steeds een taboe voor die mensen dat ze niet hardop kunnen zeggen dat ze geen kinderen willen. En dat vind ik toch ook echt te gek voor woorden.

Als je wel seks wil, en geen kinderen, gebruik dan maar lekker naar hartelust voorbehoedsmiddelen. Daar zijn die dingen tenslotte voor.

Er stond ook iets over het verdwijnen van grote gezinnen, daar zie ik zelf ook het probleem niet van. Zoals ik al eerder zei, ik wil mijn kinderen later goede mogelijkheden bieden. En dat gaat niet als ik 10 kinderen heb. Ik wil niet dat mijn kinderen straks door mijn levensovertuiging verplicht zijn om vanaf hun 11e een krantenwijk te lopen omdat ik de opleiding van mijn 10 kinderen anders niet kan betalen. (En ik zie er hier genoeg lopen van die leeftijd uit die grote gezinnen.)

Voor mij is de doodstraf meer dat je misdadigers, bv massamoordenaars, de doodstraf geeft.

De stukken die je hier aanhaalt hebben naar mijn idee helemaal niks te maken met de doodstraf zoals we hem tegenwoordig kennen. Ik denk dus ook niet dat je op basis van deze teksten kan kiezen of je voor of tegen bent.

Maar heeft de overheid wel goede redenen om een oorlog te beginnen? Stel je bent Amerikaan en je zit in het leger. Je president vindt dat de wereld niet genoeg onder de indruk is van de macht van de VS dus besluit hij te doen of er in een land in het midden oosten massavernietegingswapens zijn verstopt. Hij weet dat de kans heel klein tot niks is, maar boeiend, wie geeft er nou om die arabieren. Dus stuurt hij z'n leger, met jou erbij want jij zit in het leger, naar een willekeurig land in het middenoosten om de zgn massavernietegingswapens op te sporen. Een ieder die vervolgens 'dreigend' op jullie afkomt (iedereen met een zwarte baard/snor lange jurk aan in een taal sprekend die jullie niet verstaan) mag neergeschoten worden.

Even voor de duidelijkheid: Als jij in zo'n situatie iemand neerschiet doe je dat waarscheinlijk in opdracht van je generaal. Wat je ook hóórt te doen want dat is jou baas. Maar is de regering hier goed bezig geweest?

Ik vind het best dat de staat het zwaard draagt. Maar ze moeten er wel goed mee om kunnen gaan.

Van mij mag iedereen best een relatie met een buitenlander hebben Een mens is een mens, of ie nou uit Canada komt of uit Kroatië.

Waar je, denk ik, rekening mee moet houden: de taal.

Als jouw lover uit Canada komt is de taal niet zo'n groot probleem. De meeste volwassenen hier spreken aardig Engels (er van uit gegaan dat je lover uit het engelstalige deel van Canada komt) dus je ouders waarschijnlijk ook wel. En het is opzich wel handig als je vriend/vriendin ook met je ouders kan praten.

Als je kinderen krijgt moet je wel beslissen in welke taal je ze wil opvoeden, twee-talig ja of nee en zo niet, de taal van jou of van je man/vrouw?

Als je vriendin, zoals bij jou, uit China komt, is het contact van haar met je ouders waarschijnlijk moeilijker omdat je ouders waarschijnlijk geen chinees spreken. Als zij engels kan en je ouders ook is dat probleem wel minder, maar nog wel lastig. Maar ik denk dat over zo'n probleem best wel heen te komen is! Jij zou haar bijvoorbeeld ook Nederlands kunnen leren.

Misschien is het ook lastig om te bepalen waar je gaat wonen. Als je vriend/vriendin aan de andere kant van de wereld woont en je besluit dat je graag bij elkaar wil zijn moet 1 van de twee zijn familie achter laten om bij de ander te gaanwonen. Of je besluit om allebei weg te gaan van je thuisland en gaat ergens in het midden wonen.

En het lastige is, als je gaat trouwen, wáár? Of trouw je twee keer? Om jouw eigen situatie even als voorbeeld te nemen: Als je in China gaat trouwen moet je je familie over laten komen naar China (ik neem aan dat je je familie erbij wil hebben iig.) Dat kost veel geld. Andersom moet haar familie naar Nederland, zelfde verhaal. Dit lijkt me nog wel het lastigste probleem.

Maar geen van die 'problemen' is volgens mij echt heel erg. Ik denk dat het een groter probleem is als je parnter een ernstig ongeluk krijgt waardoor hij/zij geestelijk veranderd, dan of je partner uit het buitenland komt of niet!

Ik plaats het topic maar even hier, ik vond het hier het beste bij passen omdat de meesten van jullie je antwoord op deze vraag waarschijnlijk uit de bijbel zullen halen.

Na het lezen in het abortus topic ging ik me wat afvragen. In het abortus topic komt steeds terug dat God beslist over het geven en nemen van leven. (Abortus mag niet want God geeft het leven en wie ben jij om het weg te halen etc.) Hetzelfde bij euthanasie. Dat bepaald God wel. (dit is overigens niet beledigend bedoeld, ik schrijf het gewoon even heel kort op.)

Hoe zit het dan met soldaten? Mogen zij in een oorlog mensen neerschieten?

Ik heb op internet weleens zo'n fanatieke Amerikaanse mevrouw gezien die met borden bij de begrafenissen van soldaten ging staan dat ze niet in de hemel kwamen ofzo. Is dat ook omdat zij vindt dat die soldaten het recht niet hebben omdat te doen omdat dat aan God is?

Wat vinden jullie daarvan?

(Het stond mij bij dat de sgp wel vóór de doodstraf is. Maar hoe zit dat dan? Dit is een bijvraag, heb liever eerst antwoord op het bovenstaande )

Militairen worden (bij ons dan) in de eerste plaats gestuurd om vrede te brengen (waarom dat met zoveel wapens gepaard moet gaan. Anyway...) en niet om mensen neer te schieten. Maar als ze met de dood bedreigd worden kan ik me voorstellen dat ze terug schieten. Mag dat? Moet je jezelf dood laten schieten omdat het niet aan jou is om te bepalen of je tegenstander dood moet? Of mag je jezelf beschermen? Of zijn dit weer twee andere dingen?

(mocht m'n titel de lading niet dekken, verander hem dan maar. Ik wist niks beters )

Wij doen ook altijd surprises thuis, en daarnaast nog gewoon kado's.

Mijn vader had voor m'n oma een rollator gemaakt als surprise, m'n oma was er hardstikke blij mee Ze is ook altijd helemaal ontroerd door de gedichten die ze krijgt. Zo lief vind ik dat!

Ik had zelf een zilvere cabrio gehad als surprise van m'n broertje, leuk (hij had zichzelf wel al verraden voor pakjesavond, maarjaaaa )

En als kado's had ik Startrek voyager seizoen 2 gehad, fietstassen (leuke roze met bloemetjes ) nagellak (roze), oorbellen (paars), een boekje met fokke en sukke strips over het studentenleven 4 chocoladeletters, haarmasker, zorgenpoppetjes en een ellegirl.

Ik vind het altijd zo'n gezellige avodn! Met heel de familie bij elkaar en gedichten en surprises! Alleen onze lieve hond vond het iets minder leuk want die moest in de bench blijven omdat ze anders de surprises en kadotjes kapot zou maken Dus die zat heel de tijd vanuit d'r bench te piepen

1. Innerlijke kenmerken/omschrijving

--> Mijn ideale man heeft gevoel voor humor. Cliché, maar ik vind humor toch wel belangrijk. Heeft een eigen mening en loopt dus niet constant achter anderen aan, mag best huilen als er iets ergs gebeurd is (En dan bedoel ik niet als z'n voetbalclub verloren heeft )Moet wel geïnteresseerd zijn in de maatschappij om hem heen, dus niet zo'n iemand die het allemaal niks kan schelen. Moet lief zijn voor mij (en voor m'n familie), mag best wel een klein beetje arrogant zijn en moet mij steunen in de dingen die ik doe en adviseren in de dingen die ik doe. (als ik dat wil. Als ik in mijn mooie nieuwe spijkerbroek naar een verjaardag ga hoef ik niet als advies te krijgen dat ik een dikke kont heb in die broek bv )

2. Geloofsovertuiging

Maakt me echt helemaal niks uit, aangezien mijn ideale man toch wel van me houdt, wat voor geloof hij ook heeft

3. Interesses

Politiek/maatschappelijk geïnteresseerd, waardeerd mijn startrek verslaving, houdt van honden, kijkt graag voetbal (ik ook ) en leuke films. Verder maakt het me niet uit.

4. Vakgebied/studierichting

Ik denk dat het wel handig is als hij qua denkniveau op hetzelfde niveau zit als ik. Wat niet hoeft te betekenen dat hij gestudeerd moet hebben ofzo. Iemand die mbo heeft gedaan kan ook heel maatschappelijk geïntereseerd zijn en allerhande cursussen volgen.

Maar ik denk dat mijn ideale man toch wel een beetje net zo intelligent moet zijn als ik. Ik wil wel een vent die me aankan. (geestelijk he, als ie me slaat ga ik bij hem weg.)

5. Uiterlijke kenmerken/omschrijving

Liefst donker haar, niet te behaard (mocht ie wel behaard zijn haalt ie dat overtollige haar maar lekker weg ), groene/bruine ogen, niet te dik, beetje gespierd is zeker een grote plus, niet te lang (ik ben zelf maar 1.62) geen al te scheef gebit.

(mijn voorkeur gaat uit naar een latino Maar natuurlijk is het het belangrijkst dat ie gewoon lief is en mij als persoon waardeerd en andersom )

Op donderdag 06 december 2007 16:38:34 schreef Gorthaur het volgende: 1. Volgens mij spreek je nu jezelf tegen Videl. 2. Niks egoïstisch aan. Het zou egoïstisch zijn als je zou besluiten het buitenaards leven uit het heelal te trappen. Maar we kunnen niet eens bewijzen dat er buitenaards leven is, laat staan het uit dit universum trappen. Maar ontkennen dat er leven is buiten de aarde is niet egoïstisch.

Haha ik zie nu dat ik het idd verkeerd neer heb gezet Maar ik geloof dus niet dat wij de enigen zijn

Naja, met ontkennen geef je volgens mij min of meer de superioriteit van het leven op aarde aan.

Maar buitenaardsleven vernieten zou idd pas echt egoïstisch zijn.

Ik geloof zeker dat de wezens hier op aarde de enige levende wezens in de ruimte zijn. De ruimte is zooooooo ontzettend groot. Zou een beetje egoïstisch zijn om te denken dat wij dan de enigen zijn.

Ik geloof niet dat er een God is. Maar dat wil niet zeggen dat ik mijn buurvrouw haar hersens in ga slaan omdat ik niet geloof dat er een God is.

Als de politie en de rechters moord niet meer zouden bestraffen wil dat nog niet zeggen dat ik gelijk iemand dood ga schieten.

Ik weet niet hoe het met jouw geweten gesteld is, maar ík heb geen 'opperwezen' nodig om mij te vertellen dat het niet echt de bedoeling is om elkaar uit te gaan moorden.

nou er zijn toch zat dieren die elkaar wél op eten.

En kannibalisme kwam onder bepaalde volkeren ook voor vroeger. Ik denk idd dat normale mensen wel weten dat je elkaar niet dood moet maken, maar voor de 'wat minder intelligente mensen' onder ons denk ik dat die regeltjes wel gemaakt zijn.

Het zou me niks verbazen als bij een oude indianen stam bv het doden van een stamgenoot verboden was omdat een bepaalde 'god van de moraal' dat het opperhoofd had verteld. En dat regeltje komt dan dus wel voort uit de religie die die oude indianenstam aanhing.

Ik hang geen religie aan en ik vind mezelf geen slecht mens. (zou ook een beetje raar zijn als ik dat van mezelf zou vinden, maar toch )

Ik vind het ook raar dat het hebben van een moraal gelijk gezet wordt aan het hebben van een religie. (ik zeg niet perse dat het hier gebeurd, maar ik hoor en lees het wel vaker.) Dat zou dus betekenen dat al die 1,1 miljard ongelovigen barbaren zonder enige vorm van moreel besef zijn.

Mensen die een religie aanhangen houden zich meestal aan bepaalde regeltjes waar je je volgens die religie aan moet houden. En die regeltjes hebben meestal te maken met 'je goed gedragen'. Maar dat betekend niet dat ik, omdat ik geen religie heb, me niet goed gedraag. Misschien kan je wel stellen dat ongelovigen over bepaalde dingen anders nadenken dan gelovigen.

Misschien dat gelovigen minder snel roddelen omdat je volgens de bijbel niet mag oordelen over anderen. Ze roddelen dan dus niet omdat het in de bijbel staat. Maar er zijn vast ook mensen die niet roddelen omdat ze zelf ook niet zouden willen dat iemand over hen roddelt en het daarom maar niet doen. Zonder dat er een geloof is dat hen verbiedt te roddelen.

Ik denk dat je wel kan stellen dat de meeste aanvaarde Europese regels als: je mag niet doden, je mag niet stelen etc. voortkomen vanuit religie, en dan vooral om mensen in de hand te houden.

Op maandag 03 december 2007 17:01:25 schreef Gilrea het volgende: Wat voel ik me toch braaf na het invullen van deze enquête!

ik ook Hij duurde trouwens wel iets langer dan 15 minuten...

Dat weet ik, dat zei ik ook niet. Ik zei dat jij verwoordt wat ik ook denk. Alleen kan ik het dus niet zo uitleggen. Maar ik ben het dus wel met je eens

@Wateengedoe2: ik zie het ding dat in je buik zit als je het eruit haalt en het niet kan leven niet als iets levends. Ik vind het dan dus ook geen moord. Ik vind dat ook een heel logische verklaring.

Als je dat niet logisch vindt: ik ben het ook een met wat pascalpas heeft gezegd over dat zenuwstel enzo (wat ik probeer te zeggen komt daar eigenlijk op neer, maar ik heb niet door geleerd voor bioloog ofzo dus ik weet ook niet hoe dat allemaal heet en werkt.)

Als je een zeven maanden oude foetus uit een vrouw haalt leeft het wel. Dat heb ik ook al gezegd, dat vind ik dus niet hetzelfde. Bovendien is bij zo'n kind ook vrijwel alles al ontwikkeld. Ik vraag me ook af waarom je ign na 7 maanden nog abortus wíl plegen. Je hebt de eerste 3-3,5 maand (weet niet precies hoeveel) de tijd om te beslissen of je abortus wil of niet. Beetje raar dat je dan pas na 7 maanden tot de conclusie komt dat je het eigenlijk niet wil :/

(wat ik me wel weer afvraag: Als er vrouwen zijn die in staat zijn na 7 maanden nog abortus te plegen, legaal, vraag ik me af wat die vrouwen in staat zijn te doen met het kind als het geboren is om eraf te komen of wat ze zichzelf aan zullen doen als ze nog zwanger zijn om van dat kind af te komen.)

Een logische vraag? Ik vind het commentaar van MC niet meer dan terecht.

Wat heb jij er nou voor last van als twee vrouwen trouwen? Ze doen je toch niks? Hebben ze je geslagen? Gebeten? Geschopt? Vast niet. Dus heb je er geen last van gehad. Kijk, als ze al stenengooiend jouw straat door zijn gerend als wijze van 'huwelijks ceremonie' ja dan kan ik me voorstellen dat je er last van hebt geahd. Maar dat zal ongetwijfeld niet het geval zijn. (Bovendien is de kans dat die twee stenen gooiende getrouwde imbicielen man en vrouw zijn nog groter, omdat er meer heterostellen trouwen. Zullen we dan gelijk alle huwelijken maar verbieden? Is dat probleem ook weer opgelost.)

Om even op deze vraag te antwoorden:

Volgens mij heb ik hier als eens een discussie over gehad op dit forum.

Ik zie abortus binnen de grenzen hiervoor (3 maanden meen ik) niet als moord. Op het moment dat je het embryo uit de baarmoeder haalt binnen die tijd is het niet levensvatbaar. Het leeft niet.

Ter vergelijking: als je een foetus (ik weet niet precies wanneer je het embryo en foetus noemt, sorry dus als ik het verkeerd gebruik) van 7 maanden uit (een kindje dus) de baarmoeder haalt, is het wél levensvatbaar. Het leeft dan als je het uit de baarmoeder haalt. Op het moment dat je een foetus van 7 maanden aborteerd 'vermoord' je dus wel iets.

Waarschijnlijk klinkt dit voor jou een beetje raar, zeker omdat je het er ongetwijfeld helemaal niet mee eens bent. Ik ga hier nu verder ook niet op in, ik heb hier al eens een enorme discussie over gehad, en ik weet niet of deze topics ook bewaard worden, maar zo ja, dan kan je het waarschijnlijk in het deel1 topic teruglezen.

Ik vind ook niet dat de regering of wie dan ook voor mij mag gaan bepalen of ik mijn kindje zou moeten krijgen of niet. Dat is mijn eigen keuze. Ik ben zelf niet religieus en ik zou het dan ook echt belachelijk vinden als ik geen abortus meer zou mogen plegen omdat 'God dat niet wil'.

Er wordt steeds het 'recht op leven' aangehaalt. Heb ik dan geen recht op leven? Er gaat wel zeker een stuk van mijn leven verloren als ik én verkracht wordt én een kind van een verkrachter moet krijgen. Fijn om te weten dat dat kind dan meer rechten heeft dan ik, weet ik ook gelijk mijn plek weer

Ik denk dat het in deze discussie vooral afhangt van of je abortus als moord ziet en of je gelovig bent of niet (wat ik hier steeds hoor met recht op leven.)met wat je standpunt is. Ik zie het niet als moord en voor mij gaan alle dingen die in de bijbel staan ook niet op omdat ik daar niet in geloof.

Wat ik hier wel weer moeilijk aan vind:

Abortus mag in Nederand. Vind ik goed. Zo kunnen mensen die tegen abortus zijn lekker hun kindjes krijgen en mensen die voor abortus zijn abortus plegen als ze dat willen. Zo heeft ook niemand last van elkaar. Als je het niet wil doe je het lekker niet en als je het wel wil doe je het wel, je wordt nergens toe gedwongen.

(Ik sta hier overigens ook helemaal achter)

Máár op die manier kan je ook weer dingen rechtvaardigen die eigenlijk 'algemeen' fout worden gevonden. Mogen broer en zus dan ook met elkaar trouwen? Het hoeft niet, dus als jij het niet wil doe je het lekker niet en als je het wel wil doe je het wel. En zo zijn er ongetwijfeld nog meer voorbeelden te bedenken.

Ik vind dit zelf zelf wel twee verschillende dingen, maar aan de andere kant kan je ze door zo'n argument wel allebei rechtvaardigen. En zeker fanatieke anti-abortus aanhangers zullen met zulke argumenten komen. (Ik kan me herinneren dat ik zulke argumenten ook wel eens naar m'n hoofd gekregen heb, niet persé hier.) Daarom zeg ik nu al maar vast: Ik vind dat twee heel verschillende dingen en ondanks dat ik me voor kan stellen dat je die twee met elkaar gaat vergelijk als je er tegen bent zal zo'n vergelijking helemaal niks aan mijn standpunt veranderen.

Het lijkt me wel leuk om jullie eens in het echt te zien! Ik weet niet of ik mag van m'n ouders (die denken dat jullie me kettingzagen staan op te wachten ed.)en ik weet ook niet hoe ik zit met m'n planning (tentamens na vakantie ) Maar het lijkt me echt wel heel gezellig Volgens mij is antwerpen ook wel een mooie stad om heen te gaan

5 uren op school per dag is wel heel positief Ik heb, tot de zesde klas, drie keer in de week van het 1e of 2e tm het 8e les gehad, en dan twee dagen tm het 7e. Dan heb je dus echt niet zoveel tijd over.

Het gaat er volgens mij ook niet om of het veel uren zijn, maar hoe die uren worden gevuld. Als jij elke dag van het 1e tm het 8e op school zit en 4 van die uren zijn tussen uren of studieuren, ja dan ga ik ook zeuren. Dat slaat namelijk ook nergens op. Zit je tot 4 uur op school en doe je de helft van de tijd niks. Je kan wel hw maken in die tussenuren, maar leren kon ik nooit op school. Ik deed thuis veel meer. En ik denk dat ik niet de enige ben. Bovendien is na 2 uur hw maken je concentratie ook wel weg.

Hier ben ik het wel mee eens. Maar dat wat er fundamenteel mis is, is volgens mij dus dat je de helft van de tijd niks zit te doen. Of geen les hebt. En dat komt volgens mij weer door het leraren tekort. Op mijn school is het bv altijd een probleem geweest om leraren Duits te vinden (die het langer dan een jaar volhielden). De meeste gingen na twee maanden weer weg, met als gevolg dat de onderbouw geen Duits meer had en die leerlingen dus vervolgens in de bovenbouw een achterstand hadden. (en iedereen een hekel aan Duits kreeg.)

Ze kunnen dus beter zorgen dat er genoeg leraren zijn en dán kunnen ze ook weer meer les gaan geven.

Ik vind wel dat er iets gedaan moet worden.

Op mijn middelbare school waren er regels voor de bovenbouw: je moest verplicht 34 uur per week op school zitten. wat dus inhield dat je uren aan moest vullen met 'studiehuis uren'. (in feite tussen uren of extra uren waarin je dan in een lokaaltje hw moest gaan zitten maken.) Ik had denk ik zo'n 28 uur les per week, en dan moest ik dus nog 6 uur aanvullen met studieuren. (van die 28 waren dan zeker 6 uur ook al ingeroosterde studieuren.) Als je 1 of 2 studieuren per dag hebt (wat normaal was) kon je opzich wel redelijk wat doen. Maar op het moment dat je 4 studieuren achter elkaar had (wat ik dus had op maandag) zat je je de laatste twee uur echt ontzéttend te vervelen. En dan moest ik van de 'studiehuis bewaker' enquêtes over school in gaan vullen. Joepie

Ik vind het prima dat je een bepaald aantal uren op school moet zitten, maar zorg wel dat die uren dan nuttig besteed worden. Wij hadden ook verplichte ingeroosterde pws uren, waarin dus niemand wat deed, omdat we die dag al 3 van dat soort uren hadden gehad. Ik raakte daar ook best gefrustreerd van. Maar ik denk niet dat brandjes stichten en de school bekogelen met tomaten de juiste manier is om te bereiken dat de uren beter worden georganiseerd.

Mijn broertje zei vanmiddag: "ja ze hebben aan mij ook gevraagd of ik me wil protesteren morgen" Toen ik aan hem vroeg of hij wist waarom hij dan ging protesteren zei hij dat hij dat niet wist maar dat het wel vet is als iedereen daar staat te protsteren. 0_o Dat lijtk me nou niet echt de bedoeling. Ik denk dus wel dat die protesten redelijk uit de hand zijn gelopen.

Sorry, dan begreep ik het idd verkeerd

Maar ik vind het toch niet helemaal hetzeldfe als een kind uit een relatie tussen twee mensen die het wel willen. Ik weet niet of ik het wel geestelijk aan zou kunnen een kind te krijgen van iemand die mij zo iets verschrikkelijks heeft aangedaan. En dat bedoelde ik ook met er elke seconde aan herinnert worden: als je het kind krijgt en houdt zie je het elke dag. Je wordt er dus elke dag aan herinnert. Als je verkracht wordt vergeet je dat waarschijnlijk nooit meer, maar als je er een kind aan overhoudt word je er nog meer mee geconfronteerd. (je kan het kind laten adopteren, dat weet ik. Maar die 9 maanden zou ik dan helemaal niet doorkomen.)

Gelukkig weet ik niet hoe het is om verkracht te worden en weet ik ook niet hoe het is om daar zwanger van te worden, maar ik zou toch niet zo makkelijk stellen: ik zou geen MAP nemen etc. Je weet natuurlijk niet wat je doet in zo'n situatie.

Ik ben zelf voor abortus, en als ik nu zwanger zou worden (ik heb geen vriend dus de kans is klein)zou ik, gezien mijn omstandigheden, nu zeggen dat ik waarschijnlijk voor een abortus ga. Maar dat weet je nooit zeker. Ik weet niet hoe het is om zwanger te zijn dus ik kan dat ook niet met zekerheid zeggen. Maar ik vind ook niet dat je zomaar voor alle zwangere meiden magen bepalen dat ze geen abortus mogen plegen omdat dat niet in je straatje past. Je weet zelf niet wat het is om in zo'n situatie te zitten, dus je weet ook niet wat je doet.

Najaa Het is toch ook zeker niet mijn schuld dat m'n verkrachter geen condoom gebruikt! "Ooh meneer, wilt u als u dat doet aub wel een condoom gebuiken want anders heb ik straks een baby!" zie je het voor je?

Ik ben in geen opzicht verantwoordelijk voor het zwanger worden nadat ik verkracht ben. Denk je dat ik daarom ga vragen? Nee, want dan is het geen verkrachten meer.

Ik zou ook zeker een morningafter pil gaan halen. (wat ook al helemaal geen abortus vind, maar goed.)Moet ik elke seconde van m'n leven geconfronteerd worden met die verkrachting omdat er mensen zijn die mij verantwoordelijk vinden voor die verkrachting? Belachelijk. Echt waar. Ik heb daar geen andere woorden voor.

Als vrouwen om die reden een abortus willen plegen en ze doen dat heb ik daar geen problemen mee. Liever een vrouw die abortus pleegt dan een vrouw die zegt dat ze het niet aankan maar geen abortus mag plegen en een paar jaar later haar kind vermoord. Al die familiedrama's zijn er echt niet omdat al die mensen zo op een kind zaten te wachten.

Tuurlijk, als je zwanger wordt omdat je geen voorbehoedsmiddelen hebt gebruikt is dat wel 'je eigen schuld'. Maar moet het kind daar ook de dupe van worden?

En er zijn ontzettend veel meiden (zeker onder de 15) die niet of niet goed voorgelicht worden. Hoe vaak las ik in de break out niet: 'kan je zwanger worden van pijpen'. Ik heb op de middelbare school (ik zat op een openbare school) vrijwel geen seksuele voorlichting gehad. Alleen de 'biologische aspecten' zeg maar en het 'aids bekerspel'. Nou hebben mijn ouders me wel voorgelicht en mocht ik lid zijn van bladen als de break out en de fancy. Maar er zijn ongetwijfeld genoeg meiden die dat niet mogen of niet worden voorgelicht. (en jongens natuurlijk. Seks met zwangerschap tot gevolg komt wel van twee kanten.) Moeten zij, door de gebrekkige voorlichting van hun ouders, gedwongen worden een kind te krijgen omdat het 'hun eigen schuld' is? En meestal nog de eigen schuld van alleen het meisje ook. Want je leest bijna nooit verhalen over mannen die de moeilijke beslissing van het opvoeden van een kind moeten nemen. En die oordelen wel het hardst <__<

Ik vind wel dat voorkomen beter is dan genezen, dus de pil moet in het standaardpakket en condooms gratis of goedkoper + veel betere voorlichting.

Nee precies. Ik zou er toch wel rekening mee houden hoor. Maar in Duitsland zijn de namen die een vrouw aan haar zoontje wilde geven toen geweigerd. Ze had negen heel rare namen bedacht en die wilde állemaal aan dat kind geven. Dat vond die ambtenaar toen te ver gaan en toen moest ze er 1 kiezen.

Ik vind zelf aparte namen wel mooi, maar dan meer apart in de zin van: naam uit het buitenland of wat je niet heel vaak hoort maar nog wel normaal. Een paar maanden geleden las ik een hele mooie arabische naam voor een meisje, echt prachtig. Isabella vind ik ook mooi.

Voor een jongen heb ik écht geen idee. Ik vind opzich David wel mooi, maar niet voor m'n kind en wel op z'n engels uitgesproken.