Nynthe

Nou heb ik je al een paar keer gevraagd of je enkele uitspraken (of oordelen eigenlijk naar users hier in dit topic) kan onderbouwen door letterlijke quotes te geven, maar dat doe je dan niet.

Ik vind sommige uitspraken van je namelijk nogal beledigend overkomen...

Dus, zou je dat alsnog willen doen?

Ik heb haar anders toch echt op deze pagina nog gevraagd daar wat nou exact haar stelling was

Ooooooooh, mijn man (ook wel bekend als de legendarische 1000ste gebruiker ) zegt:

Jij zegt dat Jezus zondes en dus ook ziektes weggenomen heeft, en dat er dus geen ziekte is. Hoe verklaar je dan dat er wel zonde is, als Jezus die weggenomen heeft?

Quote van mijn man: Jezus heeft geen zondes weggenomen. Hij heeft de schuld voor die zondes weggenomen.

* nee dames, hij is al van mij *

Nog een keertje dan maar:

Nou ben ik wel benieuwd of je deze uitspraak letterlijk kan quoten uit dit topic, getikt door een christen.

Hoe weet je wat ziek zijn is? Wat een ziekte is?

Doordat er kennis over is. Doordat mensen ziek geworden zijn en er hierdoor ervaringen mee hebben.

De hele medische wetenschap is er zelfs op gebasseerd. Dus er is wel degelijk ziekte. Dat lijkt me niet eens een vraag.

Dat Jezus zonden heeft weggenomen geloof ik, maar ziektes is iets heel anders.

Nope, snap het nog steeds niet...

Ik draag geen aanstootgevende kleding. Ik draag geen kleding waar bepaalde teksten of symbolen opstaan.

Ik draag wel strakke broeken (megastraks zelfs, ze heten niet voor niets skinnyjeans ), ik draag wel korte rokjes, geen blote buiken maar meer omdat dat mijn ding niet is, wel lage halzen etc...

Korte rokjes, strakke broeken etc zijn niet per defintie aanstootgevend. De kunst met kleding is dat je je weet te kleden, niet iedereen kan dat.

Kortom: Ik let erop dat mijn kleding past bij de gelegenheid, er geen teksten of symbolen opstaan die tegen mijn geloof en/of principes ingaan en ik er netjes uitzie.

Ik snap de hele strekking van dit topic niet, heb alle reacties van de topicstarter gelezen, en nog krijg ik niet duidelijk wat nou precies je stelling is. Ik kan wel gaan gissen, net als ik veel anderen zie doen, maar zeker weten doe ik het niet.

Dus: Wat is nou precies je stelling?

Er is nogal een verschil tussen verloven en verloven. Ik ken zat mensen die met hun vriendje 'afgesproken' hebben om te trouwen en that's it. Vervolgens blijven ze een tijd lang verloofd, soms rustig een paar jaar, zonder dat er iets gebeurt. Ja, of ze gaan uit elkaar, dat kan ook.

Je hebt ook het verloven waarbij de ouders 'om de hand' gevraagd worden, de man op de knietjes gaat en de vrouw ten huwelijk vraagt. Er worden ringen uitgewisseld en de bruiloft wordt gepland. Familie en vrienden worden op de hoogte gesteld van het voornemen om te trouwen en soms worden er ook kaarten verstuurd en een feestje gegeven.

Om te mogen trouwen moet je dit minstens twee weken voor de trouwdatum bekend maken bij het gemeentehuis. Hierbij moet je papieren meenemen van beide partners, de getuigen en de trouwdatum doorgeven. Zonder ondertrouw mag je niet trouwen.

De ondertrouw is maximaal een jaar geldig en gebeurt vaak tijdens de verlovingsperiode.

Persoonlijk beschouw ik iemand als verloofd als je ook echt bezig gaat met het plannen van een bruiloft (al dan niet met het prikken van een datum) door informatie op te zoeken, dingen te regelen enz, familie en vrienden op de hoogte gesteld zijn en je een verlovingsring draagt.

Anders zou ieder stelletje waarbij er gezegd is: 'Ik wil voor altijd bij je blijven/met je trouwen/kinderen van je krijgen/oud met je worden/enz' verloofd zijn...

Lastig dat het er inderdaad versleuteld opstaat en mijn Hebreeuws is ook niet meer wat het geweest is

Je hoort inderdaad wel vaker van Messias-belijdende Joden, maar een vooraanstaand figuur niet zo vaak.

Ben benieuwd hoe zich dit verder gaat ontwikkelen..

Ik, al een tijdje

De volgende user verteld me een grappige uitspraak die hij/zij vandaag gehoord heeft.

Ik irriteer me aan leraren die * oeps, ongelukje * mijn cijfers kwijt raken. Ik irriteer me er niet alleen aan, ik heb er zelfs een bloedhekel aan!

Ik heb mijn moeder nog nooit gezien zonder dat ze me liet weten dat ze van me houdt, trots op me is, blij met me is of me belangrijk vind.

Over mijn moeder is het niet moeilijk om iets liefs te vertellen, omdat ze gewoon één en al lief ís!

De volgende user post zijn favoriete smiley en verteld waarom deze favoriet is.

Mijn man had toen ik hem leerde kennen ook een wenkbrauwpiercing en het stond hem zó goed! Helaas nu niet meer, en ik probeer hem nog steeds over te halen om een nieuwe te laten zetten

Ik hou even in de gaten wie er allemaal komen en wat er op de agenda staat en beslis dan...

Graag gedaan

Het kan alleen een verafgooding worden als jij denkt dat dit kruisje jou helpen kan, als je het gaat zien als een geluksbrenger of dergelijke.

Anders is het gewoon een symbool van je religie

Ik heb het hier helemaal niet over wel of niet respect hebben voor iemand. Wat ik wilde zeggen heb ik precies zo geschreven, precies zoals Joost. Wanneer je dingen anders gaat uitleggen dan hoe ze er staan denk ik dat je het voor jezelf alleen maar onduidelijk gaat maken.

Ik denk dat deze in het gedeelte "Feedback" hoort...

Het is niet nodig om dat wat JoostG geschreven heeft 'met andere woorden te benaderen' wat dat wat hij wilde zeggen, heeft hij ook precies zo gezegd.

Ik snap dat ervaringen je mening kunnen kleuren. Maar je stelde het zo als een feit dat ik even 'moest' reageren. Maar goed, anders gaan we teveel offtopic.

Tot op zekere hoogte wel. Sommige dingen overkomen je gewoon, feit. Maar het is dan wel de vraag hoe je daar mee om gaat, en dat is een persoonlijke keuze. Als je weet dat je een niet al te goed zelfbeeld hebt en makkelijk beïnvloedbaar bent, maar toch dergelijke sites gaat bezoeken bijv, dan kan je er vanuit gaan dat dat niet echt bevordelijk is voor jezelf.

En ook tijdens het ziekteproces zijn er een heleboel dingen waar je je verantwoordelijkheid voor kan nemen en houden. Het is een keuze, uiteraard niet de makkelijkste, maar hij is er wel.

En dit is misschien een totaal andere discussie, maar ik vind het persoonlijk wat denigrerend overkomen om te zeggen dat mensen met een stoornis geen verantwoordelijkheid kunnen nemen en afhankelijk zijn van anderen. (alsof mensen met een stoornis afhankelijk zijn van de lieve goede mensen zonder stoornis zeg maar...)

Onder anderen in het topic over Hemelvaartsdag was er sprake van. Nu vragen jullie je misschien af waar ik het over heb. Ik heb het over uit eten gaan. Uit eten gaan is klaarblijkelijk voor veel mensen nu niet direct één van de minst leuke bezigheden in je leven. Wellicht is het o.a. daarom best leuk om een topic te hebben over (goede ervaringen met een eetcafé of restaurant(s).

Wat vond je er leuk aan?

Ws het eten goed en/of betaalbaar?

Hoe was de entourage?

ging je er alleen naar toe of misschien met je ouders

ging je op de fiets?

Enz

enz

omdat Topicstarter begint:

In valthe (Drenthe) is een restaurant genaamd 'de Gaffel.' Het is er duur. Dat is wel een punt... Maar dan heb je ook wat! De entourage is very okee, het eten en drinken is ook heel goed.

Verder ga ik eerst nog maar even niet, want 'we' moeten eerst kiken of dit topic aanslaat.Misschien kan het zelfs niet vanwege toch reclame die je onvermijdbaar toch moet maken in zo'n topic. Of gaan we eetgelegenheden afkraken?

Ik wacht dus eerst beter even af.

Flipper.

* Even wat leesbaarder gemaakt *

En verder ga ik er even over nadenken!

je mag er vanuit gaan dat ik na jaren in dit vak heel goed weet waar ik over praat. Ik weet dat mensen met een stoornis heel goed verantwoordelijkheid kunnen nemen en dragen en echt niet afhankelijk hoeven te zijn van anderen.

Zeker wel. Dat je een stoornis hebt, wil niet zeggen dat je geen verantwoordelijkheid kan nemen over hoe je daar mee om gaat en ermee leeft.

Bij een griepje is het bijv mijn eigen verantwoordelijkheid of ik door blijf gaan, of dat ik rust neem en let op mijn gezondheid met vitamines e.d.

Het komt op mij over alsof mensen met een stoornis het zelf niet kunnen en totaal afhankelijk zijn van de 'betere' medemens, terwijl dat echt totaal niet zo hoeft te zijn.