Nynthe

Vrijgezellenfeest

Ik zat laatst foto's terug te kijken, het was zo ontzettend leuk! Samen met mijn zussen en vriendinnen heb ik toen een cursus buikdansen gedaan, daarna tapas gegeten en nog uitgeweest. Verkleed in een Cleopatra-jurk met een gouden kroontje. De rest had zilveren kroontjes. Leuk leuk leuk

Ben bang dat me dat met mijn omvang toch niet gaat lukken

Nee, maar serieus (omdat dat natuurlijk wel zo netjes is): Het is mij af en toe een groot raadsel waarom God sommige dingen doet. En dit is ook zoiets. Maar zo zou je ook kunnen zeggen dat Hij net zo goed de mens niet had kunnen maken, omdat we toch in zondes zouden vervallen. Maar toch ben ik blij dat Hij het wel gedaan heeft

Hmmz, dat is nog dieper.... Zit ook weer wat in inderaad! Ach ja, 'Gods wegen zijn ondoorgrondelijk' lijkt me hier wel van toepassing

Diep inderdaad!

Ik denk dat als wij als mensen daadwerkelijk in staat zouden zijn om iemand te zegenen of te vervloeken, de wereld er heel raar uit zou zien. Als mens zijnde zouden we dan eigenlijk enorm veel invloed kunnen uitoefenen. Mensen zouden naar eigen inzicht zegenen en vervloeken. Als God daar niet het eindoordeel in had, hoe zou deze wereld er dan uitzien? Mensen zouden massaal dood neervallen ( de zin 'val dood' wordt regelmatig gebruikt) vlak nadat ze on top of the world waren nadat een vriend ze had gezegend, nadat hij eerst hem gezegend had toen een klant die persoon juist vervloekt had enz enz enz

Vandaar dat ik het idee heb dat we het als mens zijnde mogen vragen, maar dat God hierin het laatste woord heeft.

Hij sprak een zegen over ze uit, het is echter naar mijn idee aan God of hij daar op in wil gaan ja of nee.

Andersom geldt hetzelfde: Ik hoor mensen wel eens zeggen dat iets niet gezegend zal worden. Zo worden bepaalde huwelijken bewust niet ingezegend door de voorgangers. Toch denk ik niet dat het aan hen is of iemand gezegend wordt. Als God alsnog bepaald om ze wel te zegenen, kunnen ze daar weinig tegen inbrengen lijkt me.

Waarom zouden wij mensen niet kunnen zegenen? Omdat wij mensen zijn en daar dus niet toe in staat zijn. God is de enige die daadwerkelijk zegenen kan, wij kunnen er alleen maar naar vragen.

Het was ook niet de vraag of het wel of niet mocht, maar of je het ook daadwerkelijk kan als mens.

Als we toch eens wisten hoe God dacht...

Ik heb altijd de overtuiging gehad dat je het inderdaad iemand kan toewensen, maar dat het aan God is om te bepalen of dat uiteindelijk gebeurt.

Misschien zit ik totaal niet op te letten (laten we het maar op het tijdstip gooien ) maar wanneer is deze vreugdevolle dag?

Het is echter wel zo netjes en respectvol naar de ouders toe om hen deelgenoot te maken van je voornemen. Mijn ouders hebben me al die tijd opgevoed, ondersteunt en alles voor me overgehad, en ik denk dat ze zich zeker gepasseerd gevoeld zouden hebben.

Mijn moeder is meegeweest met het uitzoeken van mijn jurk en heeft toen ook een stukje stof meegekregen.

Daarna is zij meegeweest met het uitzoeken van het pak van mijn man. Ik heb haar wel enkele plaatjes meegegeven van pakken die ik mooi vond.

Zij wist dus of het bij elkaar zou passen, maar op die manier bleef het voor iedereen wel een verassing!

Men, morgen gewoon totaal 400 km rijden.... Het is maar te hopen dat het gezellig wordt!!!

Ook al heb ik prachtige trouwfoto's, ik plaats geen foto's van mezelf (lang verhaal)

Komt u maar met al u vragen m.b.t. tips e.d. Deze zomer ben ik twee jaar getrouwd!

Ik kan me voorstellen dat je wereld op de kop staat. Het is stom misschien, want ik weet natuurlijk dat het niet aan mij is of ik wel of niet kinderen krijgen kan, maar op één of andere manier ga je er nooit vanuit dat het niet zou kunnen. Raar eigenlijk...

Ik kan het me ook wel voorstellen hoor, dat je liever geen bekenden zijn. We hebben het er in een diepzinnige gespreksavond wel eens over gehad om dan, in het geval dat, zijn broer te vragen. Die heeft toch dezelfde genen als mijn man, je kent de erfelijke factoren, dat soort dingen. Maar voor die persoon zou het misschien ook wel moeilijk/lastig/apart zijn om te weten dat het kind uit jouw ontstaan is. Het is een lastig vraagstuk, zeker.

Wat fijn ook dat je het er met naaste familieleden over hebt kunnen praten trouwens.

Maar ik zie de voordelen die je noemt wel inderdaad, en ik denk dat ik in the end, mocht het ons overkomen, voor dezelfde keuze zouden gaan.

Fijn dat jullie wat dit betreft op één lijn kunnen staan. Ik hoop dat jullie ook bij elkaar veel steun zullen krijgen en je verdriet kunnen delen. Het is een raar ding, dat met het zaad. Beetje territoriumdrift van mannen denk ik

Maar ik zou zelf ook dat idee hebben. Je maakt de hele zwangerschap samen mee, genieten van de echo's samen, ochtendmisselijkheid (helaas ) dat soort dingen. Je leeft samen echt ergens naar toe en het komt ook echt uit jouw buik, niet van iemand die je misschien nooit gezien hebt en ook niet zal zien.

Misschien is het een vrouwending, misschien typisch iets voor mij, maar ik zou persoonlijk gewoon ontzettend graag zwanger willen zijn.

In het geval van donatie, tsja... Een kind verwekken is één ding, maar een vader zijn iets totaal anders. Je kind is gewoon van jou, daar hou je van, die voedt je op, die prijs je de hemel in, die geef je kamerarrest, en wie biologisch dan de ouders zijn maakt dan niet zoveel uit in mijn ogen.

En die tekst zag ik ooit eens ergens in een Engelse kerk en ik probeer er wel een beetje volgens te leven. Het heeft me meerdere malen op de been gehouden.

Hopelijk zal je er af en toe eens aan denken en zal het jullie kracht geven!

Wat een schokkend bericht hebben jullie te horen gekregen zeg! Allereerst heel veel sterkte daarmee, het is (naar mijn idee) toch een belangrijk idee dat je ergens bij had dat je nu moet aanpassen en dat lijkt me absoluut niet makkelijk.

Ik heb het met mijn zussen wel eens gehad over eicel donatie e.d. Je leest wel eens wat en dat bespreek je dan met elkaar. Voor mijn zussen zou ik bijv met ontzettend veel liefde eitjes afstaan. Ik denk dat ik daar ook geen moment over zou twijfelen, en ik geloof dat mijn zussen hetzelfde voor mij zouden doen.

Nadeel is wel dat je alleen mag doneren als je zelf al kinderen hebt, omdat het wel eens problemen kan opleveren met de vruchtbaarheid van de donor.

In welke vorm zit je zelf te denken aan eiceldonatie? Van een bekende of onbekend?

Spermadonatie wordt al een tikkeltje lastiger. Niet voor mij, maar voor mijn man. Hij vind het idee dat het zaad van een andere man in zijn vrouw komt nou niet bepaald iets om over te juichen. Aan de andere kant begrijpt hij wel heel erg goed dat ik het op z'n minst één keertje een zwangerschap wil meemaken. Maar hoe dit dan vorm zou moeten krijgen, bekende of onbekende donor, zo ver is mijn gedachtestroom nog nooit gekomen.

En adoptie. Aan de ene kant wel, maar persoonlijk zie ik dat toch als een soort van 'laatste redmiddel' Als iedere andere mogelijkheid niets meer oplevert, dan wel. In eerste instantie zouden we er helemaal voor gaan op te proberen alsnog zwanger te raken.

Daarna adoptie. Maar ik denk dat het in the end niet uitmaakt qua liefde die je voor een kind voelt.

Het lijkt me inderdaad een lastige keuze die je moet maken als je besluit toch kinderen te willen.

Hebben jullie nog ondersteuning gekregen van artsen of dergelijke?

En niet geheel onbelangrijk: Wat zijn jullie eigen gedachtes over dit onderwerp?

Overigens... 'Aanstootgevend'

Aanstootgevend is zo'n vaag begrip omdat dat waar je aanstoot aan neemt, een heel persoonlijk iets is.

Hey Evaatje,

Fijn dat je ons toch op de hoogte stelt

Ik hoop dat je de rust een beetje zal vinden en ooit 'later als je groot bent' de man die bij je past, of hij dat nou is of iemand anders

Ik kibbel helemaal niet, ik zeg alleen maar dat ik iets grappig vind. Maar goed, dat mag blijkbaar niet en daarbij is het inderdaad offtopic...

Als ik had gezegd dat je een .... bent, je uitspraak nergens op gebasseerd is, je een .... ... bent, had ik dit kunnen snappen.

Maar ik meen het serieus als ik zeg dat ik het echt grappig vind. Daar mag je dan best gewoon vanuit gaan, zonder dat ik iets anders bedoel

Dat je eerst stelt dat de Ts verkeerd begrepen wordt, dat ik je er dan op wijs dat ze haar stelling letterlijk heeft neergezet, en dat we haar dus niet verkeerd begrijpen. En dat je dan vervolgens de volgende persoon die om uitleg vraagt een link geeft, met daarbij een totaal andere post.

Ik vind dat stiekem gewoon echt grappig

* grinnik *

Het enige grappige aan die uitspraak is eigenlijk dat hij helemaal fout is.

Schizofrenie heeft namelijk helemaal niets te maken met meerdere persoonlijkheden

De stoornis waar men op doelt is de Dissociatieve IdentiteitsStoornis, oftewel DIS.

* Ik besta blijkbaar niet in dit topic *