Naeva

Met chatten kun je wel heel goed in contact komen met mensen, het is toch wat makkelijker dan in real life. Je kunt over je woorden nadenken en niemand leest het gesprek. Het kan best een goed begin zijn van een vriendschap! Ik hou er zelf niet van om met mensen te msnen die ik of helemaal niet ken, of al heel goed ken. Voor mij is het puur een middel om met mensen bij te praten die ik in het echt niet zo veel kan spreken, maar dat wel zou willen. 'Bij gebrek aan beter' dus. Ik kan er helemaal niet tegen om iemand heel veel op msn te spreken en in het echt nooit. Dat vind ik echt zo krom.

Ik ben het echt totaal met de laatste post van Oogje eens. Trouwens, soms lijkt het wel of mensen krampachtig 'niet oppervlakkig' proberen te zijn. De hele wereldbevolking over één kam scheren en zelf de enige denken te zijn die anders is. Ik vind dat een beetje denigrerend tegenover andere mensen. Hoe kun je van iemand zeggen dat diegene oppervlakkig is? Het risico is groot dat je iemand dan naar JOUW maatstaven gaat beoordelen. Joh, wat maakt het uit of je 'anders' bent dan anderen? Wie er diepzinniger is, wie er een sterkere mening op nahoudt? Je bent al uniek, God ziet je al, je hoef

Eens met Jonathan.

Ik dacht dat er een tekst was waarin stond dat Judas' verraad enzo door God vergeven zou zijn (omdat hij 'gebruikt' was voor de vervulling van het schriftwoord?). Weet iemand daar iets van?

Als je het tegen mij hebt: Tnx

Uit de Bijbel kun je dogma's genoeg halen. Meer heb je in principe ook niet nodig: wat je moet weten staat erin. Waarom zou je extra informatie moeten halen uit buitenbijbelse bronnen? Natuurlijk heb je met de interpretatie van mensen te maken, maar zeg nou zelf: wie echt goed en serieus de Bijbel bestudeert, kan geen grove fouten maken. Er zijn teksten die voor ons misschien onbegrijpelijk zijn, maar er zijn nog veel meer teksten die echt niet mis te verstaan zijn! Als je dicht bij die teksten blijft en zelf niet al te veel gaat speculeren (iets anders dan bestuderen, verbanden leggen etc.

Quote: Op dinsdag 21 september 2004 15:08:21 schreef Oogje het volgende: Tóch vroeg God hem om zijn eniggeboren zoon te offeren. Dat doet me ergens aan denken...

Quote: Op dinsdag 14 september 2004 16:39:56 schreef Oogje het volgende: Enneh, Queen rules, ja? Ja Ontopic: Bij dat nummer van Led Zeppelin kreeg ik wel even de kriebels hoor... Sowieso bij die satan-aanbiddings-dingen als ik dat zo allemaal hoor... De andere liedjes met andersom-teksten kon ik soms makkelijk, soms amper horen als is de tekst erbij las. Die vond ik een beetje onzin. Ik vraag me ook af waarom, als de satan ons zo wil beinvloeden, hij teksten in liedjes stopt waarvan je ze pas kunt horen als je de cd achterstevoren draait. Wat amper kan. En dan nog zo ond

Ook de preek van vandaag (en die van vorige week ook) van onze eigen dominee. Ik was er echt door geraakt, het was precies wat ik nodig had om te horen.

Ik denk dat met 'je geest' je psyche wordt bedoeld. Je 'ziel' is denk ik meer het leven in je. Wat dat precies is, tsja dat is misschien ongrijpbaar.

Ja, ik zit vanaf mijn 4e al op koren. Heb viool en blokfluit gespeeld (allebei 7 jaar les gehad) en speel nu piano, beetje gitaar en drums. Zingen is mijn 'hoofdinstrument', 3 jaar klassiek les gehad en nu lichte muziek op 't conservatorium.

Ik ben zo blij met de uiteg van jmvriesen en karel! Ik vind het echt heel aannemelijk klinken. Op de een of andere manier heb ik me nooit goed gevoeld bij het idee 'tongentaal' zoals dat in pinkster-kringen uitgelegd word. Niet omdat ik per se niet geloof dat het zou kunnen, maar meer omdat er zo vaak dubieuze kanten aan zitten. Tsja, je kunt het gewoon 'een gevoel' noemen, maar toch. Zou God mensen een negatief gevoel geven bij de gaven die Hij zelf gegeven heeft? Het is echt een geruststelling voor mij dat ik niet de enige ben die er erg kritisch op is. Ik begon al haast aan mezelf te t

Toen iemand in een goed gesprek over het geloof (en mijn 'problemen' daarmee) ineens mijn lievelingsbijbeltekst aanhaalde. Zonder dat hij dat wist. Het was trouwens 'Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.'

Afgezien van dat ik een leeftijdsverschil van 22 jaar niet normaal vind, lijk het me niet eens leuk. Je komt echt ontzettend lastige dingen tegen mbt trouwen, kinderwens, levensverwachting etc. Het lijkt me onverstandig om eraan te beginnen. Natuurlijk kan het gebeuren dat je verliefd op elkaar wordt. Maar dat wil nog niet meteen zeggen dat je dan ook de ware voor elkaar bent, en dat je een relatie moet beginnen. Kijk, iedereen moet doen wat hem/haar zelf goed dunkt, maar volgens mij weet je niet echt waar je aan begint.