Gandalf the White

En daar is ie weer. Clone van @Cris Walters. Wederom op slot.
 

Nee antoon. Zuigen is iets anders dan je mening uitspreken over zaken.

Wat met liefde bekrachtigen nu werkelijk betekent werd pas echt duidelijk door het onpersoonlijke karakter van een aantal katalysatoren, wat sommigen misschien als vreemde taal in de oren klinkt maar eigenlijk niet meer zegt dan dat iedereen kan beschikken over dezelfde informatie, maar niet altijd van het bestaan op de hoogte is, net zoals ongekend is onbemind.

Het is paradoxaal, de herintegratie van vergeten basiskennis is als terug naar school gaan om dan op een rustig en serene manier te herontdekken wat kinderlijke creativiteit wil zeggen, menselijk. Maar omdat we die tijd nu eenmaal nooit hebben, kom je ook nooit te weten wat het nu precies betekent met betrekking tot de realiteit zoals we ze elke dag beleven.

Ik heb het hier naar mijn zin, geef uitleg over chronologie, theologie, en leer ook van anderen. Wat er in de moderatie beslist wordt daar leg ik mij neer ook wetende dat het lastig is, Sjako is er bij mij niets minder om.... maar waar niemand echter over kan beslissen  is mijn gedachten en ervaring van jaren opgebouwd aangaande dingen.
Over Corona wordt net zo goed door overheden ook nepnieuws in de wereld gebracht, ik ben super gezond en dat wil ik zo houden, zou ik verplicht zijn alle regeltjes precies op te volgen zal dit absoluut mijn gezondheid schaden en nog van vele miljoenen anderen.
Juist nu moeten we naar buiten en zeker als de zon schijnt en veel bewegen  en het is kwalijk dat oude zwakke mensen binnen moeten blijven waar vaak te weinig of geen goede ventilatie is , dit is net zo goed pure kwak, een schoolvoorbeeld van dis wetgeving, net  als van alternatieven dat een zendertje ingespoten wordt, ik durf rustig  te stellen dat  het vele malen verwerpelijker is, want het gaat om mensen nu die blootgesteld worden aan aandoeningen die redelijk makkelijk te voorkomen zijn.
 

Religies zijn geneigd hun levensbeschouwing  te associëren met activiteiten als bijbellezen, retraite, kerkgang en gezaghebbende geschriften. In reguliere (exoterische) religies wordt over het algemeen de religieuze dimensie buiten en boven de mens gesitueerd. Volgelingen van formele religies proberen dikwijls het gedrag of beslissingen van een God te beïnvloeden, Hem gunstig te stemmen, te behagen en zijn hulp in te roepen. Vele gebeurtenissen, ten goede of ten kwade,  worden aan Hem toegeschreven. Door externe praktijken pogen zij toegang te verkrijgen tot een hemelrijk. 
De mens met een spirituele en filosofische levenshouding daarentegen benadrukt steeds dat de religieuze dimensie esoterisch (van binnenuit en de binnenkant van de religie) benaderd moet worden. De poort naar het hemelrijk is ten diepste verbonden met het ervaringsweten en wijsheidkennis (gnosis). Dat ervaringsweten wordt mogelijk gemaakt door zich, in een voortdurend zoekproces, open te stellen voor wat ons soms op bepaalde momenten aan diepere ervaring en inzicht ten deel valt. 
Hoewel de mens met een spirituele levenshouding binnen een religieuze context opereert, heeft de religieus/filosofische traditie zich altijd onderscheiden van godsdienstige handelingen, het ritueel en de dogmatiek. De spirituele mens is er aan ontgroeid. Hij is geneigd de godsdienstige cultus,  hoewel voor sommige nog noodzakelijk, te beschouwen als een vorm van sociaal samenzijn, volksreligie en infantiel gedrag. 
Bij het rechtsproces en veroordeling van Jezus van Nazareth speelde de vergelijking: 'Tat Tvam Asi' (het Goddelijke dat ben jij), een belangrijke rol. Ook de wijze gaat uit van die vergelijking. Dit uitgangspunt is voor een groot aantal orthodoxe, exoterische religies zeer godslasterlijk. Daar stond vroeger de doodstraf op. 
Men stenigde iemand als hij godslasterlijke woorden spreekt. Jezus moet iets dergelijks gezegd hebben wat een exoterische religie als godslasterlijk zou bestempelen.
Jezus van Nazarth was een bijzonder mens, een Wijze en een zoon van God zoals alle mensen.  
In een conversatie met de apostel Thomas nam Jezus hem apart en zei hem drie woorden. Toen Thomas terugkwam bij zijn vrienden vroegen zij hem:
"Wat heeft Jezus gezegd?". 
Thomas antwoordde: "Als ik u één van de woorden zei, die Hij mij gezegd heeft, dan zoudt u stenen nemen en mij stenigen". 
We kunnen ons voorstellen dat Jezus heeft gezegd: 'Jij bent Goddelijk'. Waarop Thomas in stilte de betekenis van die woorden laat bezinken. In het licht van de tekst van Psalm 82: 6-7: "Gij zijt goden (...) nochthans zult gij sterven als mensen", zou deze uitspraak niet onwaarschijnlijk zijn.  

''In reguliere (exoterische) religies wordt over het algemeen de religieuze dimensie buiten en boven de mens gesitueerd.''
Dit schrijf ik ook regelmatig, als het over de Zoon gaat; de Zoon is de ware her-verbinding met God. 
En de Zoon, of de wedergeboren Ziel, wordt als persoon buiten de mens gezien, en zo behandeld, besproken en over geschreven.
''Jezus redt. Jezus redt, halleluja''.. maar innerlijk is het pierendood. 

Lijkt mij een duidelijk stukje inleidende tekst.
 

Congruent, het is een weg die we bewust of onbewust allemaal doorlopen, en net omwille van de subtiliteit en verschillende groeisnelheden een perfecte voedingsbodem voor conflict, oordeel en veroordeling. Het is de gekende mallemolen, voeg hier de vigerende geld, macht en bezitsdrang aan toe en de hoop zakt ons in de schoenen, het idee van vrede verder dan ooit en tegelijk zo dichtbij voor wie er kennis van genomen heeft. 

Ik zocht naar eenvoud en kleine dingen, naar hoop, harmonie, sereniteit en meer verbinding, en eenmaal gevonden werd alles een nachtmerrie, net omwille van het vinden, niet andersom.
A-dvaita, niet-twee. 

Na verloop van tijd lijkt herstel op het doorklieven van gordiaanse knopen met indien succesvol af en toe witte rook uit de pijp, in de vorm van voortschrijdende inzichten. In het andere geval is het met de vlam in de pijp, misschien zelfs totaal voorbijgaand aan de vanuit het gewetensvolle hart gedeelde inzichten, wat enkel maar pijnlijk is voor wie het ziet, andersom niet, de paradox.
Alwaar mystiek geen mystiek meer is, beschouwend het speelveld waar zandkorrels strijden om een stukje strand.