Plume

Hetzelfde kunnen we ook omzetten in zeer praktische oefeningen, zodat iedereen beter kan begrijpen waar het nu precies over gaat. Het poëtische transformeert op die manier naar het ethische, wat veel minder leuk is voor een aantal die hierover nog nooit heeft nagedacht. De variaties aan reacties zijn echter van die orde dat het poëtische helemaal niet poëtisch bedoeld is, het geeft een impressie van de verwarring waarin mensen leven. 

Het klimmer- en dalerperspectief heb ik altijd bijzonder gevonden, zoals Ken Wilber het zo voortreffelijk weet te verwoorden. Maar op dat moment zijn we al aan het wroeten in het schizoïde spectrum dat veronderstelt de toxische omgeving overstegen te hebben. Anders gezegd, enerzijds is het aantal dialoogpartners al tot een minimum herleid, anderzijds is de verwarring dermate groots dat het amper mogelijk is om nog van een dialoog te spreken zonder dat de verschillende percepties en groeifasen door elkaar heen gehaald worden. Het dalende pad veronderstelt dat het zelf al eens geklommen is maar de klimmer herkent de daler niet, de daler wil dan misschien wel helpen maar het wordt niet begrepen waardoor de daler uitgesloten wordt, die nu net al een stapje verder is geraakt en een aantal obstakels achter zich heeft kunnen laten. En dat gaan we dan proberen uit te leggen aan iemand die op zich al angstig is om zich sowieso in deze domeinen te begeven, wat begrijpelijk is vanuit het standpunt van de daler maar onbegrijpelijk uit hoofde van de klimmer die zich nog niet bewust is van wat nu het pragmatische nut is van dit alles. Kortom, het is normaal dat weinig mensen dat begrijpen, en het wordt er echt niet beter op wanneer interferentie je geest elke dag verstoort en in vertwijfeling brengt, tot je dit alles in de gaten krijgt en nog slechts machteloos mag toekijken, als een dwaas die gewoon iets eenvoudigs wou zeggen over optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, over iets dat een kind van zes ook wel begrijpen kan.

Herstel leidt tot verlichting in die zin dat de verduistering steeds transparanter wordt en het ongeloof getart wordt, om vervolgens gekaapt te worden door interpretaties die slechts het duister bekrachtigen en de beoogde verheldering uitsluiten. Op deze maner leidt herstel tot een zwaar moreel dilemma, dat wat zich tussen weten en begrijpen gaandeweg ontvouwt, als een wereld die strijdt tegen problemen die al opgelost zijn. Parels voor de zwijnen krijgt hierdoor niet enkel een metaforische betekenis maar ook een concreet operationele, wat inzichtelijk kan gemaakt worden door gebruik te maken van onze kinderlijke creativiteit, en ook niet meer dan dat.

Ja, die hand heeft dat allemaal in woorden omgezet, en maar naar de hemel kijken. Echt, onwaarschijnlijk is het, maar we zijn niet blind. 

Omdat gezondmaking van de hele spiraal afhankelijk is van het toelaten van impulsen die op lagere niveaus van toepassing zijn. Je doet net of je hebt nog nooit een boek gelezen, maar toch alles verdringen wat daarop betrekking heeft.

Wij kunnen de Vader niet leren kennen dan door de Geest, en Geest werkt door de Zoon. De Zoon is de Christus in ons, die Zich openbaart als de oude mens is afgelegd. 
Dus wat leert (her)kennen, het innerlijk weten, wordt uiteindelijk gekend door de Vader, maar dat is niet de kennis of wijsheid van de mens die meent te kennen.
Teksten genoeg daarover.
Het is de overgave van wat meent te kennen, wat wil groeien, wat wil bezitten, wat wil vatten. 
Cherry picking (kersen plukken) is een uitdrukking in de Engelse taal voor een discussietactiek waarbij bewijzen, uitspraken of feiten selectief genoemd worden om een standpunt te verdedigen. Data en gegevens die dit standpunt mogelijk ontkrachten of nuanceren worden daarbij verzwegen.
En dat is regelmaat bij jouw reacties Desid, als ik zoal wat terugblader. En dat is best heftig als ik het teruglees hoe je dat doet. Ik zal er wat meer op letten.

Wellicht mogen we nooit kennis nemen van de hogere dimensies waardoor we ook geen zicht kunnen krijgen op de overkoepelende waarheden die in de lagere bestaansgolven hun neutraliserende werking kunnen hebben, finaal onwetend dat wat beklaagd wordt bekrachtigend. Het tragische lot der mensheid, niet zien wat voor iedereen vrij beschikbaar is maar de duisternis vullend met analyses die geenszins enige verheldering laten vermoeden, nu niet en morgen niet. 

Communicatie, of therapeutische gesprekken in algemene zin, verloopt tussen minstens twee personen, iedereen begrijpt dit. Het mag hierbinnen verondersteld worden dat het probleem of het thema van de klant centraal komt te staan, ook dat is begrijpelijk. Echter, in sommige gevallen kan de inhoud van de klant de therapeut overweldigen en niet andersom, op dat moment worden in principe de rollen omgedraaid waarbij valt af te wachten of de therapeut ook bereid is dezelfde inhoud te integreren, wat misschien geen sinecure is. Dit zijn uitermate heikele kwesties aangezien de klant ook de reflectie kan maken die veel verder reiken dan hem of haarzelf, namelijk naar al zijn/haar lotgenoten die in soortgelijke situaties belanden en misschien nog geen kennis of inzicht hebben in deze dynamismen. Ja, en wie heeft er dan gelijk? Nee, empathisch vermogen is niet altijd een pretje, het wordt dan misschien afschermen en in een hoekje wegkruipen, en andere gevoelens ontwikkelen die tot het definitieve failliet kunnen leiden, inhoudelijk onbegrepen.

Verinnerlijking, verdieping, herstel en/of introspectie leidt finaal tot meer bewustwording met aangepaste waarden, normen en bijhorende ethiek. Dit proces kan gradueel verlopen maar ook schoksgewijs, zelfs met pieken die het individuele zelf van slag kunnen brengen. Tijdens deze processen kunnen er zich inzichten ontvouwen die in andere lagen afwezig waren waardoor een andere beleving van de alledaagse realiteit mogelijk wordt. Maar dat is niet altijd een pretje voor wie deze inzichten integreert en verder uitdiept, het betekent dat je getuige wordt van een wereld waarin mensen strijden tegen problemen die in theorie reeds opgelost zijn, onwetend hierover door het gemis aan kennis. Dit kan leiden tot innerlijke spanningen die voor de betrokkene onhoudbaar worden, en GGZ experten die geen idee hebben waarom dat zo is, zelfs misprijzend, ontwijkend en lacherig op reageren.

Volgens het E-pad maken we alles zo eenvoudig mogelijk maar ook niet eenvoudiger dan dat, naar het advies van onze vriend Einstein die als wapenschild kan fungeren voor psychisch kwetsbare mensen in de GGZ. Maar hoe kunnen we dat aan de hand van praktische voorbeelden transparant maken? Is het niet wijs om dat in een veilige omgeving te organiseren? En hebben we daar dan geen GGZ-experten voor nodig met kennis ter zake?

Domme vragen zijn altijd de beste, hoe verhoudt het schizoïde spectrum zich tot een economie die berust op beperkte rationaliteit waarin epistemologische obstakels onbewust gangbaar zijn? 

Voor de heropstart van onze economie stellen we een sale- and lease backoperatie voor waar we een special purpose vehicle voor in het leven kunnen roepen, binnen deze omgeving kunnen we dan het Target-II system herdefiniëren op zo’n manier dat mensen er ook onmiddellijk de vruchten van kunnen plukken. Voor nietsvermoedende leken en/of de in mindere mate met empathisch vermogen behepte intellectuelen onder ons, doe normaal!

De trollen zijn precies weer op hol geslagen, dit topic mag voor mij gesloten worden. Maken wel een ander, over iets anders dat over hetzelfde gaat, of zal gaan. 

Werkelijk niets leer je hiervan, en dan vragen de kindjes zich waarom mensen psychologie studeren? Vraag het eens aan die man met z'n lange arm, die heeft alle macht. 

Voor meer inzicht in het AB-perspectief krijgen we twee visies op allerhande psychische ongemakken en stoornissen die in een open dialoog omgeving worden geplaatst. Aan de ene kant de hedendaagse realiteit, aan de andere kant simulaties waarin derde orde veranderingen verondersteld worden reeds te zijn uitgevoerd. Het is op basis daarvan dat mensen een oordeel kunnen of mogen vellen, voor wie dat de interesse geniet in een veilige en vertrouwde omgeving met deskundige begeleiding.

De onbekeerde mens heeft zich afgekeerd van God, of is onwetend over God, en daarmee over zichzelf.
Onbekeerd betekent niet in- of omgekeerd. Het is inkeren of omkeren, om God te ontmoeten..  
Dat ontken ik ook niet, maar wat er gebeuren moet is het wederom geboren worden; dat is het gewekt worden van God in ons; het Licht wederom ontstoken door het Licht.
Hoe kan anders de Roep gehoord worden, herkend worden, en opengedaan als het Licht, als vonk, als een zaad niet in ons aanwezig is.
Zodra de mens tot geloof komt; zich Hem bewust wordt in zichzelf, zal de weg recht gemaakt moeten worden voor Hem, opdat Hij die voor mij was, na mij komen zal.
Het is een Weg, die de Christus in de mens gaat, in de mens die Hem ontvangt, aanbidt, en door Hem zich dienstbaar voor God, tot God, uit God.
Aan de mens.. aan de buitenkant? Of is ELK mens mogelijk een kind van God, en daardoor ontvankelijk voor de Roep van Thuis, het Woord, het Hemels Paradijs wat wij in oorspronkelijke staat zijn.
Ook Efeziers 1;
4 Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde;
5 Die ons te voren verordineerd heeft tot aanneming tot kinderen, door Jezus Christus, in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.

Weet niet precies wat men nu bedoelt maar in het duister wordt biflatie niet herkend, van waaruit zou geconcludeerd kunnen worden dat we in volle onbewustheid hiervan allerhande perverse effecten onnodig op de spits drijven. De reacties hierop zijn echter van dien aard dat niets aan het toeval overgelaten wordt, maar bizar genoeg ook niet gezien wordt net omwille van die duisternis. Ja, het is om een punthoofd van te krijgen, ondanks verbluffend eenvoudig zoals we middels het E-pad nuchter doordacht mogen besluiten, voor wie dat wenst.

Het lastige van het E-pad is dat je tot resultaten komt die weinig mensen begrijpen, maar heb geen idee hoe je dit nu kan toelichten zonder ook die weg te bewandelen. In de eerste plaats een denkproces waarna nuchter doordachte conclusies volgen, niet meer dan de citaten van Einstein zelf, die op zich als triggers fungeren. Heel bijzonder is het, zelfs vanzelfsprekend.

Verwarrend wordt het pas wanneer we deze fenomenen afzetten tegenover normale systemen die berusten op beperkte rationaliteit, naargelang vanuit welk paradigma gekeken wordt. Heel bijzonder, iedereen begrijpt het, en niemand weet waar het over gaat. 

Wonderen geschieden wanneer de magie doorzien wordt, in gewone mensentaal betekent dat gezond verstand gebruiken. Vanaf hier wordt het eenvoudig, in de advaitavada wordt, net als in de boeddhistische shunyavada, de relatieve werkelijkheid, de scheiding tussen het eigen bewustzijn en het kosmisch bewustzijn ontkend en wordt alleen de absolute werkelijkheid als waarheid erkend (puur monisme). Dit in tegenstelling tot de dvaitadvaitavada (het dualistisch non-dualisme), waar de relatieve werkelijkheid van het individuele bewustzijn wel wordt erkend als een tijdelijke toestand tot aan de vereniging met het kosmische bewustzijn. Bij de eveneens neutraal monistische advaitadvaitadvaitavada (het non-dualistisch dualistisch non-dualisme) gaat men ook uit van een tijdelijk dualisme, maar wordt tevens erkend dat de ziel is voortgekomen uit het kosmisch bewustzijn (uit non-dualiteit). Althans, volgens wikipedia toch.

Vanuit onze oorspronkelijkheid wel geestelijk; het Leven en Licht. Met hoofdletters. Omdat Dat met hoofdletters onze zintuigen niet aangaat maar inderdaad de goddelijke natuur, ons hart dat het geloof heeft. 
Joh. 1
4 In Hetzelve was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen.
5 En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.
Waar de mens nu uit bestaat, uit leeft, en weer in wordt opgenomen is zoals Prediker al aangeeft het vergankelijke is, het tijdelijke. Elke actie komt voort uit behoudt, hebzucht of overleven. Terwijl dit alles behoort tot de rondgang van deze natuur; opkomen, blinken en weer verzinken.
1 Kor. 15, mijn mantra zo je zegt, schrijft het ook; gezaaid in oneer.
De andere natuur, de goddelijke, moet gewekt worden in de mens. Wederom geboren worden uit water en Geest.
Dus in principe komen we uit het Licht, in Die natuur zijn wij geestelijk, maar zijn in de huidige, lagere natuur terecht gekomen, en kunnen weer in het Licht komen als we ons dit Licht en Leven weer bewust worden in onszelf. 
42 Alzo zal ook de opstanding der doden zijn. Het lichaam wordt gezaaid in verderfelijkheid, het wordt opgewekt in onverderfelijkheid;
43 Het wordt gezaaid in oneer, het wordt opgewekt in heerlijkheid; het wordt gezaaid in zwakheid, het wordt opgewekt in kracht.
44 Een natuurlijk lichaam wordt er gezaaid, een geestelijk lichaam wordt er opgewekt. Er is een natuurlijk lichaam, en er is een geestelijk lichaam.
45 Alzo is er ook geschreven: De eerste mens Adam is geworden tot een levende ziel; de laatste Adam tot een levendmakenden Geest.
46 Doch het geestelijke is niet eerst, maar het natuurlijke, daarna het geestelijke.
47 De eerste mens is uit de aarde, aards; de tweede Mens is de Heere uit den Hemel.
48 Hoedanig de aardse is, zodanige zijn ook de aardsen; en hoedanig de Hemelse is, zodanige zijn ook de hemelsen.
49 En gelijkerwijs wij het beeld des aardsen gedragen hebben, alzo zullen wij ook het beeld des Hemelsen dragen.
50 Doch dit zeg ik, broeders, dat vlees en bloed het Koninkrijk Gods niet beërven kunnen, en de verderfelijkheid beërft de onverderfelijkheid niet.
 

Mensen die in verwarring leven, zonder te weten wat een mens in essentie.

Ja, de meest logische kijk op de almacht van God is panentheisme (een vorm van monotheisme).

Het E-pad volgen is verboden terrein, en omdat mensen niet willen zondigen, doen ze dat ook niet. Straks gaan we verder met de dubbele bindingen, lastig thema waar velen in verstrikt kunnen raken en tot vreemde neveneffecten kan leiden. In religieus opzicht beslist niet te onderschatten, daarom dat een aantal liever niet heeft dat hierover nagedacht zou worden. Maar toch, straks proberen we nog eens een Jubeljaar, omdat we het nu eenmaal graag vergeten.  Goedkope afwikkeling, en dan verwachten we nog dat het geloofwaardig is misschien? 

Dubbele bindingen leiden steevast tot morele dilemma's, zegt een aantal. Het wil eigenlijk zeggen dat wanneer we een probleem niet aan de bron aanpakken, dan blijft het bestaan, ondanks alle beschikbare alternatieven. Het heeft niets met moraliteit te maken maar met onwetendheid.