Joas HS

Christus lijkt ervan uit te gaan dat het weldegelijk geschiedenis is. Want hij vergelijkt het met de jongste dag. En ook dat zal zeker gebeuren. Dat is geen mythe.
En gelijk de dagen van Noach waren, alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen.
Want gelijk zij waren in de dagen voor den zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot den dag toe in welken Noach in de ark ging;
En bekenden het niet, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam: alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen. (Matt.24:37-39)
ook de apostelen:
Want indien God (...) de oude wereld niet heeft gespaard, maar Noach, den prediker der gerechtigheid, zijn achttal, bewaard heeft, als Hij den zondvloed over de wereld der goddelozen heeft gebracht (...) Zo weet de Heere de godzaligen uit de verzoeking te verlossen, en de onrechtvaardigen te bewaren tot den dag des oordeels, om gestraft te worden (2 Petr.2:4,5,9. Zie ook hebr.11:7).
 
Toren in Siloam
 In Lukas 13 komen we een situatie tegen die – zij het heel in het klein – wellicht te vergelijken is met de verschrikkingen die een orkaan (of bosbrand) aanricht. In Siloam was een toren omgevallen, waarbij achttien mensen waren omgekomen. Dat was niet omdat die achttien slechter waren dan de andere mensen. Zoiets kan gebeuren in een gebroken, onvolkomen wereld. Een toren kan omvallen, misschien wel door een plotselinge storm of door een ondeugdelijke bouw.
We lezen in de verzen 4 en 5: ‘Of die achttien, op wie de toren in Siloam viel en die daardoor gedood werden, denkt u dat zij meer schuld hebben gehad dan alle andere mensen die in Jeruzalem woonden? Ik zeg u: Nee, maar als u zich niet bekeert, zult u allen evenzo omkomen.’
De Heere Jezus zegt hier dat de mensen in Siloam, die omkwamen toen de toren op hen viel, geen grotere zondaars waren dan de andere mensen. Dat geldt dan toch ook voor de mensen die zo zwaar getroffen zijn op Sint Maarten of waar dan ook. Wij zijn geen haar beter dan zij.
 Maar Hij voegt er wel iets aan toe. De Heere spreekt door zulke rampen ook tot ons: ‘Als u zich niet bekeert, zult u allen evenzo omkomen.
bron: https://www.dirkvangenderen.nl/2017/09/08/waarom-laat-god-dit-toe/ 
Dat hele artikel vind ik een aanrader.
 

Ik bedoel te zeggen dat de Schrift aan de ene kant weliswaar is geschreven door mensen (door b.v. Mozes [matt.8:4], door Jesaja [Matt.15:7], door David [Matt.22:43], door Daniel [Matt.24:15]),
Maar dat tegelijkertijd de nadruk wordt gelegd op het feit dat het goddelijke autoriteit heeft wat ze schreven. Dat bijvoorbeeld de wetten van Mozes geciteerd worden als geboden van de Heere [Matt.15:4]. Of een psalm als woorden van de Heilige Geest: "Want David zelf heeft door den Heiligen Geest gezegd:" [Mark.12:36].
Dat dit door elkaar gebruikt wordt kan omdat de Schrift "Niet voortgebracht door den wil eens mensen, maar de heilige mensen Gods, van den Heiligen Geest gedreven zijnde, hebben ze gesproken." [2Petr.1:20].  God is dus de eigenlijke auteur. "Al de Schrift is van God ingegeven" [2Tim.3:16].
Misschien verduidelijkt dit het een beetje. Of misschien ook niet, laat dan gerust weten.
Enerzijds had je Jezus met zijn voortdurende beroep op en verwijzing naar de Schrift, met het herhaalde "E r staat geschreven!"
Anderzijds de schriftgeleerden die "lerende leringen die geboden zijn der mensen. Want nalatende het gebod Gods, houdt gij de inzettingen der mensen" [Mark.7:7]
Een botsing tussen de Schrift en de traditie.
Telkens dwalen mensen en de kerk, ja zelf kerkleiding, af van Gods Woord, en moet Jezus en de profeten en apostelen, weer oproepen tot bekering terug naar Gods Woord.
Maar Schrift en Traditie kunnen toch geen tegenstrijdig zijn hoor ik sommige denken.
Klaarblijkelijk helaas maar al te vaak; In de bergrede plaats Jezus de oorspronkelijk bedoeling van de Schrift af tegen de overlevering "dat tot den ouden is gezegd" [Matt.5].  Jezus gaat terug naar de Schrift, terug naar Gods Woord. En botst met de schriftgeleerden die
"Makende alzo Gods woord krachteloos door uw inzetting, die gij ingezet hebt" [Matt.7:13]
Ook in de bergrede brengt Jezus zijn hoorders terug naar de Schrift, naar Gods Woord. En plaatst Jezus het tegenover de traditie, het "Gij hebt gehoord dat tot de ouden gezegd is", en verwijt hun dat ze: "Makende alzo Gods woord krachteloos door uw inzetting, die gij ingezet hebt".
 
Omdat Jezus zo hamert op de Schrift proberen de Farizeeën hem telkens met strikvragen in de luren te leggen. Maar Jezus verdedigt zich met, en beroept zich op, en verwijst telkens naar, de Schrift. Ook met de strikvraag betreffende de overspelige vrouw brengen ze Jezus niet van de wijs.
 
Ik vraag me weleens af wat we van Jezus zouden zeggen als hij met ons in discussie zou gaan. Allereerst verwijten we hem natuurlijk zijn gesmijt met Schriftteksten, vervolgens dat hij niet doorheeft dat die Schriftwoorden eeuwen oud zijn en natuurlijk niet zomaar van toepassing zijn in het hier en nu. Bovendien lijkt hij wel een moslim als hij de schrift als bewijs gebruikt zelfs als het neerkomt op het nivo van de jota's en de tittels. Ergerlijk toch dat hij de Schrift klaarblijkelijk zo goddelijk ziet, alsof het uit de Hemel is komen vallen. Bovendien hoe geestelijk is het als hij zo ernstig de letter van de Schrift serieus neemt.  Maar afgezien daarvan hoeven we ons er niet in te verdiepen want uit de discussies die Jezus telkens over de Schrift moet voeren blijkt wel dat ze niet zo eenduidig zijn; elke ketter heeft zijn letter. 
Of ligt het anders......., en mogen we als Christen, gewoon Christus volgen hoe Hij de Schrift gebruikt?
Ik neig naar het laatste

Het Grieks kent geen komma's maar daarom kunnen er wel vertaalkundige redenen zijn om het 'heden' bij het ene of andere te achten. Hetgeen dan door een komma weergegeven kan worden.
Daarnaast is er de context van het vers: Jezus antwoord op de vraag: "Here, gedenk mijner als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn.".
Hier is het 'als Gij' een duiding van tijd. Waarop het 'heden' een antwoord is.
Verder is de uitdrukking "Voorwaar zeg Ik u", heel vaak gebruikt in het NT, waarbij verder nergens staat "Voorwaar zeg Ik u heden:". Dus 'heden' hoort niet bij de vaste uitdrukking.
DaarNA kun je theologische overwegingen meenemen, mits je daarin niet verkeerde conclusies trekt waardoor je onterecht de taalkundige vertaling overruled.
Ik heb me helaas geen tijd gegund inhoudelijk het verder te kunnen bekijken, en is in deze draad waarschijnlijk ook offtopic.
Maar het belang van zorgvuldig en getrouw vertalen deel ik zondermeer met je.
 
Ook in de NWV gaat deze vers uit psalm 102 zonder enige twijfel over Jehovah.
De JHWH die ook expliciet genoemd wordt in ps. 102 vers 1, 13, 15, 16, 18, 19, 21, 22.
Ben je het ermee eens dat deze psalmvers gaat over Jehovah?
Jij zei: "Persoonlijk vind ik het veel duidelijker dat wanneer met Heer Jehovah bedoelt wordt dat hier dan ook Jehovah staat."  
Maar in ps. 102 wordt Jehovah bedoeld.
Hebr. 1:10 citeert deze psalmvers. Dus dan zou volgens jouw regel hier ook 'vertaald' moeten worden met Jehovah. Echter deze Hebreeën-tekst past dit OT-citaat toe op Christus. En dan wordt door de NWV opeens Kurios niet meer 'vertaald' met Jehovah, maar met Heer..
Vertaling??
We zijn het er overeens dat de te vertalen tekst is "Kurios".
 In geen enkel woordenboek staat bij de vertaling van het Woord Kurios: Jehovah.
 Om daar toch Jehovah van te maken is niets anders dan uitleg of verandering ('verduidelijking' noemde je dit), en pertinent geen vertaling.
Ook het NWT erkent dat het geen vertaling is maar iets wat moet worden 'herstelt'' omdat men meent dat alle Bijbelafschriften gecorrumpeerd zijn op dit punt.
 Volgens mij was jij het juist die het punt maakte dat HEERE echt wat anders is dan Jehovah.
 Dus meerdere redenen om het geen vertaling maar afwijking of verandering te noemen, als je kurios weergeeft met Jehovah.
Begrijp je dit punt? Je was er volgens mij onvoldoende op in gegaan.
 
Ik waardeer dat je wilt getuigen over de naam Jehovah, maar ik vrees dat Jehovah's getuigenis over Jezus Christus in je verhaal teveel buiten beeld blijft.
God heeft Christus een Naam gegeven.
Een Naam die is boven alle Naam.
Dit is Jezus Christus onze Heere.
Elke tong moet dit belijden.
Alle knie moet buigen in de naam van Jezus.
( naar Fil.2:10-11 verg. Jes.45:21-24 )
 

De apostelen gebruiken consequent het woord Kurios als het om JHWH gaat. Zelfs al zouden we het beter weten dan de apostelen, en vinden dat ze beter een vorm van JHWH zouden moeten kiezen. Toch blijft het feit dat de apostelen dat in het NT niet doen. Ze gebruiken Kurios.
Ben je met me eens dat er in de NT-grondtekst staat: Kurios? 
Een getrouwe vertaling gaat niet de grondtekst uitleggen of verbeteren. Kurios betekent Heere. Dus waarom zouden we de apostelen daarin niet mogen volgen?
 
En wat je noemde over "Uw naam worden geheiligd". Ja Jezus heeft het hier over "Uw Naam". Jezus noemt Zijn Vader dus niet met de naam JHWH.
Zelfs als Jezus het OT citeert waar JHWH staat gebruikt hij gerust andere termen.
 
En als we het hebben over de naam in het NT:
In welke naam vond genezing plaats (Hand.3:6,16.  4:10,30)
In welke naam is er zaligheid (Hand.4:12. 22:16)
In welke naam is er vergeving (Hand. 10:43 )
etc.
Het gaat telkens om de Naam Jezus Christus. Dat is de Weg, de Waarheid en het Leven. De weg tot JHWH loopt enkel langs Jezus.