TTC

In een waarachtig co-creatieve economie hebben we zelfs geen geld nodig, ook inflatie en deflatie dus niet. Biflatie is in deze zin een middel tot herstel en onthechting van geld, het is ook een tijdloos concept waarvan we weten dat het niet zo goed strookt met het hedendaagse door inflatie gedomineerde denken. Dit alles behoort tot het idee van een paradigmashift en wat Einstein probeerde te zeggen, en simpele gelovigen die hulpvragen stellen aan hun leiders maar niet gehoord worden, zelfs verrot gescholden worden. 

Het domino-effect zal iedereen wel gekend zijn, vergelijk het met vlindereffecten waarbij een minieme fluctuatie finaal leidt tot een heel andere uitkomst die ook overweldigend kan zijn, wat beslist niet wil zeggen zonder hoop. Dit kan zich ook in iemands hoofd afspelen zonder dat de omgeving dat in de gaten heeft, een innerlijk weten dat beslag legt op het individuele zelf dat finaal ondraaglijk wordt, in schuld en schaamte jegens anderen, minderwaardig wegens het gebrek aan competenties om een en ander te delen.

Omdenken is radicaal in benadering maar vol liefde, bedachtzaamheid en integriteit in uitvoering, sterk afhankelijk van hoe een en ander verteerd wordt door het individuele zelf. Hiertussen ligt een periode met een enorme betekenisdiepte die voor het individuele zelf beslist verrijkend is maar geen garantie biedt op succes, dit kan ertoe leiden dat het zelf vast komt te zitten tussen twee werelden en schijnbaar geen hulp meer mogelijk is, met alle gevolgen van dien. Het idee van een paradigmashift maakt binnen deze context veel transparanter, zij het onmogelijk wanneer daar geen vreedzaam draagvlak voor gevonden kan worden, als een domper op de feestvreugde. Maar dat heeft Einstein ons eerder al laten weten, geen nieuws onder de zon, net zoals dit, in volledige tegenstelling tot wat gedacht kan worden, op een kinderlijk speelse manier beredeneerd kan worden, beslist geen raketwetenschap.

Iets bewijzen en het bewijs ook ten gronde begrijpen, zijn twee verschillende dingen. Een en ander kunnen we afleiden door de stellingen van Einstein praktisch inhoud te geven, waarna je misschien enkel met het bewijs overblijft dat slechts een minderheid begrijpt. Maar dat belet een aantal E-werkers in de GGZ niet om er in alle bedachtzaamheid en integriteit hulpvragen over te stellen, ten behoeve van veel meer lotgenoten die hier technisch misschien (nog) niet de vinger op kunnen leggen, ondanks eenvoudig, wat pas achteraf blijkt.

Met integraal denken komen we al snel tot vreemd lijkende redenaties, net zoals Einstein zei dat aanvankelijk absurde ideeën hoop bieden. Ergo, het schizoïde spectrum kan door GGZ-experten veel beter begrepen worden door het geen aandacht te schenken, dat wel te kijken naar wat het resultaat van herstel zou kunnen zijn, of worden. Dit biedt als voordeel ervaringskennis op te doen, en dan pas de klant doorheen hetzelfde proces te loodsen, wat het voor alle partijen eenvoudiger maakt. Ja, misschien wel, dat hiermee ook de wachttijden verkort kunnen worden, zelfs al is dat een doordenkertje die de harten van JG beslist sneller doet slaan. 

Ik denk niet dat we mogen verwachten dat E-werkers in de GGZ plots ook NLP-specialisten zijn, waarvan ik lees dat het sowieso een pseudowetenschap is. Maar dat op zich zegt dan weer veel over de hachelijke situatie waarin we ons bevinden, het is zelfs amper mogelijk om een redelijke dialoog te voeren binnen een eenzijdig inflatoire omgeving, wat eigenlijk ook het resultaat van NLP is. Zie hierin ook waarom we ons, zij die hierin hun niche gevonden hebben, zo verankeren aan de stellingen van Einstein, en de zware last voor andersdenkenden die een heel andere kijk hebben op deze wereld. Zonder hulp van de GGZ is het werkelijk onbegonnen werk om überhaupt uitgelegd te krijgen wat de impact is van epistemologische obstakels, en dan spreken we nog niet over de reacties hierop. It’s all-in the mind, het is niet dat we dat niet geloven, het is net dat waar we hulpvragen over hebben. En finaal is het verbluffend eenvoudig, wie gelooft nu zoiets?

Dialoog is aardsmoeilijk, wat maar al te pijnlijk duidelijk wordt wanneer oplossingen overweldigend worden en ze niet oplossen normaal. Maar net daarom dat een aantal E-werkers in de GGZ herhaald en niet aflatend hulpvragen blijft stellen aan experten, alsof het FC De Kampioenen is. Of anders, wat gebeurt er precies wanneer ethiek de romantiek inhaalt, of hoe hou je balans tussen beiden zodat een fluweelzachte paradigmashift mogelijk wordt? Zware kost? Wees welkom in het innerlijke van psychisch kwetsbare mensen, in het niemandsland van OPS-lijders, vol verdrongen hoop, zonderlinge toeschouwers van dat waar ze nog amper mee leven kunnen, zij het onbegrepen, ondanks alles.

De esoterische leer is het gemeenschappelijk bezit van de mensheid, en is dit altijd geweest. In alle verschillende grote religies en filosofieën van de wereld zal de student basisbeginselen aantreffen, waarvan, als ze met elkaar worden vergeleken en kritisch worden onderzocht, gemakkelijk kan worden vastgesteld dat ze identiek zijn.

Geloof is een bijzondere kracht die zowat elke vreedzaam bedoelde oplossing naar de prullenmand kan verwijzen, door te geloven dat het allemaal niet kan. Het bijzondere, op dat moment heb je er al kennis van genomen, in het andere geval weet je van niets. Spreken over beperkte rationaliteit is daarom ook geen oordeel, het wil eenvoudig zeggen dat een mens nu eenmaal niet alle oplossingen voor een gesteld probleem kent.

Je kan een paard niet verplichten om van het water te drinken, en wie er wel van drinkt komt in een stroomversnelling met een onverhoopt resultaat, heel bijzonder. E-experten in de GGZ kunnen hier hun ervaringskennis laten gelden, om attent te maken op de valkuilen en obstakels die zich tijdens dit proces kunnen manifesteren. Vaag en mysterieus voor wie niet van het water drinkt, kristalhelder voor anderen, in liefde en verbondenheid.

Als Jezus vandaag naar de GGZ zou stappen, dan wordt hij voor gek verklaard. Niet eens zo moeilijk om te begrijpen waarom, al zegt dat misschien meer over het totale onbegrip dan dat wat hij trachtte te zeggen. 

Niets is zeker wil zeggen dat niets bestaat, kan het alleen nergens vinden. Maar verder dan dat is alles liefde en bewustzijn, zeggen ze.
De terugkeer van Jezus zou wel eens een grote bedreiging kunnen gaan worden voor veel christenen, de boodschap blijft onveranderd. 

Als de herinnering aan wie of wat je al was van voor je geboorte, nooit geboren. 

Een paradigmashift impliceert een verandering van hoe we naar de wereld kijken, wat doet vermoeden dat we dingen te zien krijgen die we eerder niet zagen en onze verbazing kunnen wekken, zelfs dermate overweldigen dat we misschien ook geneigd zullen zijn om aan het oude vast te klampen waardoor een fluweelzachte transformatie bemoeilijkt wordt. Heel bizarre situatie is het, alsof er nu al twee verschillende werelden bestaan, wat louter een kwestie van perceptie, kennis, educatie en training is. Maar of de fluweelzachte, en daarom ook mensvriendelijker en verzoenende, ambities ook realiteit zullen worden, koffiedik kijken.

O, je begrijpt het alweer, fantastisch!
Ik vrees dat ik te simpel ben voor deze wereld, mijn logica stelt namelijk dat wanneer je iets wil herstellen, het ook bijzonder handig zou kunnen zijn om te weten wat nu precies het probleem is.

Hoe zalig is het leven niet, dartelend als vlinders de bloemen uitdagen om zichzelf te laten zien, zich door de ruis heen wroetend om een nieuw tapijt te leggen met frisse kleuren en blije bijen.

Dbi, wanneer men weet wat karma inhoudt, zal er ook begrip zijn voor wat Jezus onderwijst.
Hoe meer men zichzelf kan zien, des te dieper de boodschap rijkt. 

Hoe zou het duister kunnen zijn wanneer je Jezus volgt? Finaal is de essentie steeds hetzelfde, wat logisch is. 

Door Jezus te volgen, het is de weg van involutie door in jezelf te gaan kijken, niet in een boek en dat navertellen. 

Gaat dat niet over wat Jezus zei, over de dis-identificatie van het zogeheten valse zelf waardoor het waarachtiger zelf zich in de derde persoon enkelvoud kan uitdrukken? 

De nieuw geboren christenen zijn in opmars.
Jezus leerde dat zelfs niet in bedekte bewoordingen, het is wat hij zei. 

In de melancholische diepte van m’n hoop voel ik de pijn van het collectieve verdriet, wat zich aan de oppervlakte laat opmerken als een angstschreeuwerige oerkreet die niemand hoort, in stilte, in liefde en verbondenheid, in eenvoud.

Tegen het christendom heb ik niets, het valt alleen op dat veel christenen, wanneer wij het over tijdloze concepten willen hebben, ons steevast in verwarring en vertwijfeling trachten te brengen.

Tijdloze en neutraliserende concepten zijn nu eenmaal christelijk, waarom zit jij hier? 

Het is nog veel erger dan we aanvankelijk vermoedden, en het blijft maar doorgaan alsof de Bijbel niet eens geschreven zou zijn.