TTC

Goh, je houdt het amper voor mogelijk, had de GGZ zelf niet al lang over die systeemfouten kunnen beginnen misschien? Of gaan ze dan beginnen over samsara om vervolgens te verklaren dat God zich heeft vergist door optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen in het leven te roepen? Maar het is allemaal ok hoor, succes met de mindgames aldaar, het zal in de onwetendheid gelegen zijn, geen verwijt. 
Beslist eens doen, dan begrijp je misschien waar we het hier over hebben. Waarom begon je dan te twijfelen?

Had God een mailtje gestuurd met de vraag hoe we de wachtlijsten kunnen verkorten, weer een lijstje bij.
Theodicee van het omniversum Theodicee van de vrij wil Theodicee van de duivel Theodicee van de erfzonde Theodicee van het offer Theodicee van de compassie Theodicee van de compassie met het kwaad Theodicee van de mystieke weg Theodicee van de pedagogie Theodicee van de vergelding Theodicee van de apathie Denk dat we het zelf mogen oplossen, een gok.
Hebben het Vlaams Blok voorgesteld om de General Problem Solver van Herbert Simon te gebruiken, sindsdien zijn ze de weg kwijt, niets meer van gehoord. 
Ik denk dat de GGZ zich soms vergist maar ook niet goed weet waarom, doorwinterde OPS-lijders hebben vaak de neiging om niets meer te zeggen omdat ze zich ten diepste bewust zijn wat ze nog zouden willen zeggen, maar niet zo goed weten hoe omdat het een beetje schokkend kan zijn. Daarom dat ze alsmaar smeken om hulp van de GGZ, niet om met een karrevracht aan labels terug te keren maar om menselijk behandeld te worden, in milde overreding en bittere ernst, bedachtzaam.

We kunnen niets doen, dat is geweten. Laat ons lekker genieten van de zoemende bijen, zo krijgen we op z'n minst nog een beetje het idee dat het leven ook mooi kan zijn, weg van alle andere beesten. 
Interessant wat je aanreikt, heb je dit allemaal bestudeerd? Een heel complex, zo lijkt me. 
1 het getalsmatige
2 het ruimtelijke
3 het kinetische
4 het fysische
5 het biotische
6 het psychische
7 het analytische
8 het historische
9 het talige
10 het sociale
11 het economische
12 het esthetische
13 het juridische
14 het ethische
15 het pistische

Niets en niemand zijn zowat de meest interessante begrippen die ik m’n leven ben tegengekomen, vooral omdat er niet zinnigs over gezegd kan worden maar toch zoveel betekenis hebben. En het zijn zelfs geen begrippen, anders had ik het misschien kunnen begrijpen. Ergo, niets helpt, vooral om ons te ontdoen van een aantal ketenen en bijhorende overtuigingen die logischerwijs in stand gehouden worden door de manier hoe we daarover denken. Het lijkt mysterieus maar toch is het de eenvoud zelve. Straks in mensentaal, kinderlijk speels.

Voor het rollenspel was het nog niet geheel duidelijk waarom een aantal alsmaar deed alsof ze het nooit begrepen, dit werd pas duidelijk na een gedegen herstelonderzoek maar daar bleef het dan ook bij. Sindsdien is ervaringskennis nog nooit zo succesvol geweest, als bliksems bij heldere hemel werd immers rijkelijk gestrooid met derde orde impulsen, alsof het al in orde was.

Wat eenvoud vermag, in het hermetisme, dat afkomstig blijkt van het syncretisme, wordt de mens beschouwd als dronken en slaperig, want zijn zintuigen binden hem aan de materiële wereld en benemen zo het zicht op het goede. Hiertegenover, of misschien zelfs net omwille van, staat de donkere nacht van de ziel die als tweeledig gezien wordt, het zuiveren van de zintuigen en het zuiveren van de geest. Hoe deze processen ten individuele titel doorlopen worden is wellicht heel divers maar in dynamisch opzicht vertelt het ons heel wat, dit is werkelijk ontnuchterend. Het correlaat met diverse stoornissen mag hier frappant genoemd worden, de vraag stelt zich echter wel hoe we dit nu op een pragmatische manier kunnen aantonen. Is dit überhaupt mogelijk op een manier dat iedereen het ook eenvoudig kan begrijpen? Het antwoord hierop is voorspelbaar, net zoals wellicht de reacties van verbazing en verwondering, hoop doet leven.

Leuke vraag eigenlijk, wat gebeurt er precies met je wanneer het collectieve onbewuste zich op vreemde manieren aan je opdringt, is dat een ervaring om vrolijk van te worden? En wat als je hier verder over doordenkt en op een pragmatische manier expressie aan geeft? Kunnen we op basis daarvan het OPS-lijderschap inhoudelijk beter gaan begrijpen? Ik zal een antwoord vanuit m’n persoonlijke beleving proberen mee te geven, toegang krijgen tot het collectief onbewuste is de ergste nachtmerrie die je je kan voorstellen omwille van het haast onwaarschijnlijke contrast met het verborgen potentieel dat tijdloos voor het grijpen ligt maar niet altijd gezien wordt. En dat, dat is het ware leven van OPS-lijders, kristalhelder zien wat mogelijk is, voorbij aan geld, macht en bezitsdrang, de rehabilitatie van onze planeet door de herinnering aan wie en wat we zijn, en altijd al waren, mensen in verbondenheid, als de waarachtige expressie van onvoorwaardelijke liefde. Wees toch maar voorzichtig lieve mensen, herstel en psychische kwetsbaarheid is niet zomaar wat, net zoals het menselijke lijden elke dag in je vezels voelen geen pretje is, omkeren onmogelijk. En toch blijf ik een bescheiden en weloverwogen hulpvraagje voor de GGZ hebben, zouden jullie die vreedzame vraag ook eens willen horen? Iets over eenvoud misschien?

Moest je het begrepen hebben dan zou je heel andere dingen schrijven, zo eenvoudig is het. In het andere geval kunnen we ook niet zeggen dat interferentie de grootste last vormt voor psychisch kwetsbare mensen, het is logica van het innerlijke kind dat zichzelf hervonden heeft. Heb je daar nu echt een doctoraat voor nodig of gewoon logisch boerenverstand? 
Stel je dat voor, dat straks al mijn lieve lotgenoten, ervaringswerkers in de GGZ, als een sprinkhanenplaag de wereld bevruchten met hun liefdevolle aandacht zodat alles terug begint te groeien. Ja, meestal is het pas achteraf dat ik me vragen stel bij wat ik spontaan, alsof uit het niets oprijzend, geschreven heb. Net zoals ik dan weer op zoek kan gaan naar het verband met wat anderen al eens geschreven hebben, alsof het tijdloos zou zijn, eindeloos kan het doorgaan. But never mind, ieder z’n weg, feeling good as long progression passes by.  

Er loopt een engeltje naast je, weten we al lang. 

Volgens mij begrijp je echt niet wat we zeggen, we hebben een studie gemaakt over de GGZ waardoor we weten waarom ze ons niet begrijpen. Het is eigenlijk een beetje absurd, we gebruiken echter wel het studiewerk van de GGZ om dat te verklaren. Maar omdat je misschien denkt dat we niets doen, momenteel loopt er een pilootproject met een GGZ-expert die daartoe bereid was. Zo gaat het nu eenmaal, als mensen bereid zijn tot open dialoog, wat niet gemakkelijk is in deze wereld.  

Het grootste probleem van mensen met een psychische kwetsbaarheid is interferentie, het is een lukrake stelling die me tot diepgaander beschouwing heeft geïnspireerd. Als ervaringswerker in de GGZ kan ik de stelling enkel bijtreden, niet op basis van theorie maar vanuit m’n persoonlijke beleving. Dat advies loslaten komt hiermee dan ook tot leven, soms lijkend alsof we innerlijk quasi letterlijk kunnen verhuizen naar een andere wereld, bizar?
Denk echt dat we chinees spreken, lees je nooit eens iets ten gronde? 

We zullen het straks wat mysterieuzer maken om de mythes te eren, het is wachten op de hand van Jupiter om uit te leggen wat anomalieën zijn. In mensentaal wordt dit verhaal totaal anders, het wordt dan bibberen en beven om niet voor gek verklaard te worden. 

Perfect binnen de context, prachtig is het. Daarom, het is niet omdat je telkens aan je propaganda begint dat het niet gezien wordt, dat zou helemaal absurd worden. 
Mijn valse en ware zelf lijken nogal eens in conflict te leven met elkaar, als dat voor iedereen zo geldt dan wordt het wellicht een megalomaan feest wanneer we daarin een consensus zouden vinden. Zo zegt m’n hart telkens om gewoon dat feest voor te bereiden, m’n verstand dat het onmogelijk is, impasse troef.

Wat dacht je van mindfulness? Kiezen voor de God die Jezus Vader noemde in plaats van voor de antropomorfe rancuneuze hatelijke moordzuchtige Jaweh?  En dat met heel uw hart, ziel, verstand en kracht.  Uzelf en andere mensen helpen bewust worden voor de liefde in plaats van tegen de haat.
Einstein zei  immers hetzelfde als Jezus.

Het is bijzonder om zien hoe het doorzien of oplossen van een aantal anomalieën zo’n impact kan hebben, dit kan best in een veilige omgeving met professionele begeleiding omwille van de emoties die het ook kan losmaken. Maar dat is een fase, wat woelig kan zijn en net daarom dit proces mogelijks in negatieve zin beïnvloeden, wat maar al te vaak averechts werkt. Op deze manier raken we misschien verstrikt in dit proces om vervolgens nooit te weten te komen wat nu de uitkomst had kunnen zijn, als een gemiste kans.

Over welk systeem heb je het eigenlijk, denk dat ik in een ander systeem zit. Je zei het laatst nog nochtans, van paradigma veranderen. 

Het universum waar we in leven onderdeel uitmaakt van een gigantische hoeveelheid werelden. Sommige zijn vrijwel identiek aan de onze, terwijl andere heel anders zijn. Al deze universa bestaan echt en hebben vastomlijnde eigenschappen. Alle kwantumfenomenen komen voort uit de universele kracht van afstoting tussen ‘nabijgelegen’ werelden.

Technisch geneuzel als zwevend in een ruimte die we niet zien kunnen en toch per direct beschikbaar voor wie het aandacht wil schenken, het overstijgt de normaliteit van waaruit simultaan de bewustwording daagt dat het leven zich in verschillende lagen ontvouwt. Perceptie, als een volgend level binnen het spel met nieuwe uitdagingen, oplossen wat reeds opgelost is. Therapie, meditatie, mindfulness en introspectie werpt dan ook z’n vruchten af middels het doorbreken of doorzien van de beperkte rationaliteit waaraan ze hun bestaansrecht te danken hebben, alsof wonderen zouden bestaan, doch vanzelfsprekend en kinderlijk eenvoudig.

Kwantumfysica begin ik pas te begrijpen wanneer het terug menselijk wordt, wellicht iets met liefde, gevoel en ethiek te maken. In het andere geval zou iedereen dwars door me heen kunnen lopen zonder dat ik daar iets van merk. Kortom, ik begrijp het nog niet zo goed, wetenschappers die het over andere werelden hebben alsof het solden is bij Albert Heyn, kies maar.

In hoeverre kan Bijbelstudie ook leiden tot paranoïde wanen? De redenering is eenvoudig, het lezen van sommige passages kan de perceptie doen ontstaan dat heel de wereld je vijand is van waaruit de paranoïde waan en bijhorend wantrouwen zich verder ontwikkelt. Bij wijze van introductie:
1 Petrus 5:8
“Wordt nuchter en waakzaam. Uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, zoekende wie hij zal verslinden”
Paranoïde waan
Paranoia (Grieks: para, naast; nous, verstand), achtervolgingswaan of het syndroom van Kraepelin is een overmatige achterdocht. In pathologische vorm is paranoia het gevoel in de gaten gehouden, achtervolgd of bedreigd te worden, zonder dat zoiets daadwerkelijk het geval is. Paranoïde mensen verkeren bijvoorbeeld in de waan dat zij worden gevolgd, dat mensen 's nachts in hun huis inbreken en rondlopen, dat er giftige gassen in hun huis worden gepompt door kwaadwillende buren of dat de politie voor de deur de wacht houdt. Ook houden zij er vaak complottheorieën op na. Ze hebben over het algemeen geen ziekte-inzicht. Hierdoor zien ze zelf in de regel geen heil in behandeling, zelfs als ze voor hun omgeving evident geestesziek zijn. (bron)
Aan welke risico's worden we vrijgesteld wanneer dat zich ook vertaalt in overeenkomstige daden die logischerwijs uit angst gedreven worden?  

Elke dag kom je wel interessante weetjes tegen, wat anderen misschien al jaren weten en nu pas tot m’n aandacht werd gebracht. Het begrip ‘matrix’ zou uit het Latijn komen, het betekent baarmoeder. Shit, nu ben ik weer vergeten welke pil het weer was, die blauwe of die rode? Zie je, zo gaat het met elaboratie ook, met positieve ideeën kunnen we ons trillingsgetal verhogen om zodoende een andere wereld te baren. Kies maar, aan informatie en kennis ontbreekt het niet in deze wereld, noch aan hoopvolle plannetjes in achterkamertjes.

Het Vlaamse kalifaat, wat gebeurt er dan met de rest van de wereld? 

Als realisme betekent nuchter naar de wereld kijken dan is dat misschien moeilijker dan we denken, niet in het minst wanneer we het vigerende wereldbeeld afzetten tegen andere wereldbeelden die in potentie kiemen. Het is net hierin dat veel symptomen van het OPS-lijderschap kunnen teruggevonden worden, met als kers op de taart het kennis nemen van heel wat alternatieven die door het grote publiek veel minder gekend zijn. Dit laat nuchter en rationeel doordacht besluiten dat we in een haast absurde wereld leven, als een wereld waar de bommen en granaten ons langs de oren vliegen, en een wereld in opmars die slechts succes kan hebben als een vreedzame kritische massa een en ander bekrachtigt. Voeg hier aan toe een aantal citaten van diverse wetenschappers en het valt onmiddellijk op hoe immens groot de kenniskloof is, net zoals de bewustzijnskloof. En ja, ook de inkomenskloof is strikt theoretisch geen probleem, is het dan louter een cultureel probleem of een combinatie van alles? Realisme is op basis van deze expositie als een dubbeltje op z’n kant, maak ik me dan onterecht zorgen over het verdere verloop? Als we nog mogen spreken over overweldiging en overprikkelingen, zou het dan ook niet kunnen dat het een met het ander te maken heeft op een dieper gelegen bewustzijnsniveau? Intuïtie? Vergeef me, ik bedenk dit niet zelf, ik hoop enkel van harte dat een en ander fluweelzacht mag verlopen, zelfs al is dat roepen in de woestijn, als een halve gare die misschien beter niet aan een herstelonderzoek was begonnen. Hoop en wanhoop, hartenpijn en verdriet, angst en zorg, weerzin en onbegrip. Ervaringswerkers in de GGZ, wachtlijsten verkorten?

Inmiddels mag het duidelijk zijn dat een verklaring niet volstaat, de wereld staat immers bol van de verklaringen van waaruit we nuchter kunnen afleiden dat er iets anders aan de hand is. Op deze manier komen we tot interferentie, als nuttige informatie die niet kan doordringen tot het collectieve bewustzijn door deze te mengen met andere informatie. Ergo, als de GGZ een inhoudelijke verklaring zoekt voor het OPS-lijderschap dan is ook dat principieel eenvoudig, of we hier dan ook tegen bestand zijn een andere kwestie. In termen van licht en duisternis zouden we dus kunnen zeggen dat licht gekaapt wordt door duisternis, met inbegrip van de vele tinten grijs die een gigantisch complex aan verschillende conflicterende meningen weerspiegelen. Op deze manier wordt het voor OPS-lijders als strijden tegen een bierkaai, om zich finaal misschien van het leven te ontnemen omwille van de hartenpijn en andere emoties die deze situatie spontaan opwekt. Kortom, het is als zeggen dat er geen probleem is omwille van het alternatief, toch blijft de spreekwoordelijke mallemolen rustig verder draaien alsof allerhande alternatieven niet eens zouden bestaan. De vraag stelt zich dan ook wat iemand heeft aan een gedegen herstelonderzoek om er finaal zelf de dupe van te worden, machteloos toekijkend naar de perverse effecten die zich dagelijks ontvouwen. Zacht gezegd, het is misschien veel beter om dit niet te weten, omkeren lukt echter niet.

Simpel, hoe het komt dat we dat al 3000 jaar kunnen vergeten zijn, waarom? 
Ik doe eentje heel eenvoudig, bij deflatie dient het spontaan vrijgekomen geld vernietigd te worden. Dit is een stelling die we vaak tegenkomen in dialogen wanneer we gaan omdenken, enkel wie hierover durft door te denken komt tot heel beklijvende inzichten die als amper geloofwaardig gepercipieerd kunnen worden. Waarom beklijvend? Bij het mediteren hierover komen we immers tot de ontnuchterende bewustwording dat er principieel helemaal geen geldprobleem is, we vernietigen simpelweg geld uit het niets door de manier hoe we hierover denken. Kortom, of waarom een aantal zegt dat het verbluffend eenvoudig is om nuchter waar te nemen dat er fundamenteel iets niet klopt, simpelweg op basis van logisch redeneren, derhalve niet uit de lucht gegrepen zoals een aantal misschien wil denken. Hoe dan ook, een enkel zinnetje volstaat om anomalieën maatschappelijk te kunnen (h)erkennen, wat met de neveneffecten? Niet gezond voor mensen met een hoog empathisch vermogen, verre van.