Bumblebee

Zijn 'patatten' wat ik patat zou noemen, namelijk gefrituurde aardappelrepen, of noem je aardappels sowieso patatten?

Klinkt inderdaad lekker!

Ik heb vandaag: couscous met rozijnen, amandelen en granaatappelpitjes, salade van winterpostelein en kiwi, pompoen uit de grillpan. Verschillende dingen die op moesten, maar uiteindelijk lekkere combi.

Kan knolselderij rauw in de vriezer? Dat is de tip van de eeuw, de vorige keer dat er zo'n voetbal in mijn groentepakket zat (ding woog zonder overdrijven meer dan 2 kilo) heb ik een week wanhopig in elke maaltijd knolselderij verwerkt om het op te krijgen. Vanavond hadden we de laatste stuiptrekking: stamppot knolselderij/rodekool met worstjes en appelmoes. Jouw soep lijkt me trouwens ook lekker.

Bij de pompoen/wortelsoep soep aten wij stokbrood en verschillende franse kaasjes. Bedenk trouwens net dat ik geen tel op 'au lait cru' heb gelet Naja, heb ervan genoten

De soep was een groot succes, mijn man vond 'm zelfs restaurantwaardig. De bereiding was een deel restjes en een deel gecombineerd van verschillende internetrecepten, maar uiteindelijk kwam het ongeveer hier op neer:

500 gram pompoen

300 gram winterwortel

1 middelgrote aardappel

1 grote ui

4 teentjes knoflook

1 gemberbolletje (uit een pot)

1 eetlepel gembersiroop (uit de pot)

1,5 eetlepel kerriepoeder

klont boter (ik denk ongeveer 40 gram)

1 liter kippenbouillon

Aardappel, wortel en pompoen in blokjes snijden, ui en knoflook snipperen. Ui beetje aanbakken in de boter, aardappel, wortel en knoflook erbij, vuur laag, deksel op de pan en minuut of tien 'zweten'. Daarna pompoen, gember, kerrie en bouillon erbij en minuut of twintig sudderen. Zaak pureren met staafmixer. Ik heb er daarna nog een halve liter water en een groentebouillonblokje bij gedaan omdat ik het te lobbig vond maar dat is kwestie van smaak.

Ik vind kerriesoep wel lekker ja we zullen straks horen wat mijn gezin ervan vindt...

Toen ik het eenmaal had gepureerd werd de kerriesmaak weer minder overheersend gelukkig We gaan het straks na de kerk eten met stokbroodjes en kaastafel.

Hier ook zondag-soepdag. Wij hebben pompoenwortelsoep met kerrie en gember.

Maak daar maar van: kerriesoep met pompoen en wortel. Beetje uitgeschoten geloof ik.

Lijkt me goed, want volgens mij zijn we het eens Ik bekijk het Lazarusverhaal vanuit mijn perspectief, jij vanuit het jouwe, maar beide houden we alle opties open omdat er simpelweg niet iets éénduidigs in de Schrift staat.

Maar goed, wat betreft Jozef: in mijn opinie is Lazarus opgewekt (ALS dat een letterlijk-historisch verhaal is, wat ik niet denk) om iets te laten zien over het Koninkrijk Gods. Niet omdat het zo erg is om te sterven, of zo fijn om te leven. In dat opzicht vind ik het dus ook volstrekt logisch dat Jezus erg spaarzaam was met het opwekken van de doden. Aan de andere kant was de opwekking van het dochtertje van Jaïrus weer duidelijk wél een feestelijke gebeurtenis (ik zou ook dolblij zijn als het mijn dochter was, hemelse heerlijkheid of niet) dus misschien zit ik er wel totaal naast.

Genoemde dochter zit momenteel bij me op schoot en wil heel graag dat ik deze leuke poppetjes met staartjes erbij zet dus bij deze:

Ik sluit ook niet uit dat Lazarus het wel aardig vond. Er staat overigens ook niet dat Lazarus opgewekt was wél voor zijn eigen plezier. Er staat sowieso niets over wat Lazarus er allemaal van vond. Het idee om Lazarus als een soort martelaar te beschouwen komt geheel uit mijn eigen duim. Ik vind het niet per se onlogisch maar ik geef mijn mening graag voor een betere.

Wel bijzonder: de ene keer is het feit dat ergens niets over in de Bijbel vermeld staat reden om aan te nemen dat 't dus niet zo is (geweest), de andere keer is datzelfde feit reden om aan te nemen dat 't dus wél zo is geweest. Als iemand beweert dat Maria ten hemel is opgenomen dan is dat onwaar want het staat niet in de Bijbel. Maar Lazarus was blij met zijn opwekking want het tegendeel staat niet in de Bijbel.

Hij kon het vast wel maar om eerlijk te zijn zou ik eerder twijfelen aan de letterlijk-historische interpretatie van het Lazarusverhaal dan me afvragen waarom Jezus niet elke dode in Zijn omgeving weer wakker maakte en dwong nogmaals door de dood heen te gaan.

Is overigens geen sneer maar ik zit me gewoon te bedenken dat Hij Lazarus misschien wel helemaal niet zo'n dienst heeft bewezen met die actie. Hij zegt zelf trouwens ook dat Lazarus is opgewekt niet voor z'n eigen plezier, maar om Gods grootheid te laten zien, dus meer met het oog op die vooruitwijzing naar de Opstanding. Eigenlijk zou je Lazarus kunnen zien als een martelaar eerder dan als een bofkont.

Jozef is de patroon van de goede dood (hij stierf in aanwezigheid van Jezus en Maria). Dat kon hij niet worden zonder dood te gaan dus tja.

Serieus: om eerlijk te zijn vind ik dit een wat vreemde vraag, waarom houdt dit je eigenlijk bezig TBM?

De wijzen uit het oosten brachten wierook mee voor Jezus.

Op maandag 03 januari 2011 16:22:07 schreef Hongerige Wolf het volgende: Hmm, Bumblebee, je geeft mij nu alweer een reden om toch maar niet katholiek te worden.

Trek je niks van mij aan alsjeblieft!

Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat ik op of over het randje van ketterij zit te praten dus laat je daar niet door weerhouden

Ik denk dat Machiavelli gewoon gelijk heeft. Maria is beslist niet 'zomaar een heilige' en zelfs niet de meest vooraanstaande van alle heiligen. Ja, dat is zij óók, maar ze is veel meer dan dat.

Zoals Robert al schreef heeft Maria, door haar toestemming te geven de Moeder van de Verlosser te worden, uit eigen vrije wil, actief meegewerkt aan Gods heilsplan. Zij is daarom mede-verlosseres (of dat nou een dogma is of niet).

Het addertje: omdat zij wordt geïdentificeerd met de Kerk zelf is haar fiat niet iets van alleen háár maar is het 't ja-woord namens alle gelovigen aan Christus. Aangezien de Kerk het Lichaam van Christus is en een lichaam wel te onderscheiden, maar niet te scheiden is van het hoofd, is er een zo diepe eenheid tussen Maria en God dat gelovigen ook tót haar (in plaats van alleen 'via haar') bidden. Zo is bidden tot Maria, ook al worden dezelfde woorden gebruikt en dezelfde kaarsjes gebrand, wel degelijk iets anders dan voorbede vragen aan de heilige zus-en-zo (zonder hier denigrerend te willen doen over sint zus-en-zo, trouwens).

Het lijkt me ook voor zich spreken dat dit niet verenigbaar is met een reformatorische belijdenis.

Het is een poos geleden dat ik dat boek van Miller las, maar ik kreeg de indruk dat hij juist van die onbewogen beweger wilde afkomen door God in de QM neer te zetten. Als in: QM werkt met kansen en is ten diepste onvoorspelbaar, wat het uiteindelijke resultaat is, is in Gods hand. Ik kreeg het gevoel dat hij de onbewogen beweger doodleuk vervangt door een God of the Gaps, maar dan héél goed verstopt binnenin atoompjes.

Maar ik kan me vergissen in zijn theorie, zal het boek er nog eens bijpakken. Ik vond met name het eerste deel van het boek heel erg leuk, en het tweede deel vreselijk ontsporen. Dit kan overigens heel goed liggen aan mijn volstrekt niets weten of begrijpen van QM.

En met behulp van Occam's razor snijd je het er voor het gemak dan maar af, toch?

Wat is het alternatief voor naturalistisch materialisme eigenlijk? Is er een alternatief?

Dat heb ik inderdaad ook wel eens gelezen. De mens vervangt "erfzonde" gewoon door bijvoorbeeld collectieve schuld jegens de voormalig kolonieën, of de dieren, of het milieu/aarde in zijn algemeenheid.

Ik sluit me aan bij Thorgrem. Toen ik op de basisschool zat was global warming nog niet in de mode, maar ik heb wel geleerd dat ik in een land woon met een zeeklimaat. Dit zou inhouden: zachte winters en koele zomers. Past precies bij mij want als het te warm of te koud wordt functioneer ik aanzienlijk beroerder.

Tijdens beide zomers dat ik hoogzwanger was hadden we een hittegolf (ben bevallen met 36 graden) en nu loop ik ook alweer weken met het idee om een winterslaap te gaan houden. Ik ben 's morgens een half uur bezig voor ik drie kinderen heb ingepakt om naar school te gaan, als ik eens met de auto ergens heen moet sta ik een kwartier ijs te bikken, fietsen is sowieso niet aan de orde, mijn handen zijn gekloofd, mijn haar is statisch. Schaatsen is leuk hoor, Elfstedentocht ook, maar get it over with en dan graag weer boven nul.

[/mopper]

Ow dan kan het vast wel. Maar vraag me niet naar kooktijden enzo

Iria: kan het zijn dat in het Vlaams met "kruidnoot" wel nootmuskaat of iets dergelijks wordt bedoeld? Ik heb een recept voor pompoen-pastinaaksoep waar ook ajuintjes in moeten (dat deed me vermoeden dat 't een Belgische kok betreft) en kruidnoot. Kan me niet voorstellen dat ik Sinterklaasgebak in de soep moet verwerken.

Als het vlees is met brooddeeg eromheen lijkt dat me niet. Dat wordt niet lekkerder van braden in een pan denk ik.

In een ander topic ( link ) schreef ik over historiciteit ooit dit:

Hier wordt het moeilijk. Laat ik gewoon maar weer beginnen met hardop te denken. In mijn beleving kan ik nog niet mijn hoofd 'om het standpunt' krijgen dat 't niet zou uitmaken of Jezus echt is of niet. Dat zit 'm vast op de menswording.

Zoals je weet is de menswording en de geboorte van Jezus in mijn spiritualiteit erg belangrijk. God werd deel van deze wereld, stapte onze geschiedenis binnen door Maria en werd een mens. Hij werd niet louter 'menselijk', of deel van alle mensen, Hij werd déze (en niet die andere) mens: Jezus Christus.

Stel je voor dat je 'et homo factus est' zou vergelijken met U = I*R. Interessante formule, maar uiteindelijk is het veel belangrijker dat de lamp licht geeft. Je kunt wel in het oneindige blijven vragen: "klopt dat wel?" terwijl iemand zijn best doet, wijzend op de lamp, je te laten zien dat het werkt. De formule klopt, maar de zaak werkt niet door de formule en evenmin ís de formule de zaak zelf.

Zou je de uitspraak "Jezus is een symbool" kunnen omdraaien tot "het symbool is Jezus"? Ik bedoel het als volgt: er zijn verschillende symbolen die wijzen naar één verhaal. Sommige symbolen zijn schimmig, nauwelijks herkenbaar, andere zijn helder. Er zijn verhalende symbolen, beeldende, muzikale, levende. Hét ultieme symbool, dé openbaring van het geheim, blijkt een persoon te zijn: Jezus.

De vraag "maar heeft Jezus echt bestaan" is dus niet relevant, niet omdat willekeurig elk antwoord correct is, maar omdat het om die vraag niet gaat. Een antwoord op de vraag "maar is Jezus echt?" zou dus, als dat niet erg onvriendelijk zou zijn, kunnen luiden: "Ja, Hij is echt. Maar wat doet dat ertoe? Luister; Hij is Méns, zeg ik je."

Nog anders gezegd: als je erachter bent of de formule klopt of niet, of dat het symbool het juiste is, of dat Jezus echt heeft bestaan of niet, ben je geen stap verder. Het gaat erom dat hetgene waar het symbool naar wil wijzen, gestalte krijgt in je leven, dat je dat be-leeft.

Als ik het zo weer lees denk ik, goh, wat een helder moment was dat. Jammer dat die momenten zo zeldzaam zijn.

Eens met Mach. De vraagstelling is nogal breed. In mijn tak van sport (eerstelijns gezondheidszorg) is toegankelijkheid en laagdrempeligheid bijvoorbeeld belangrijk. Ik zou dus zelf geen reusachtig kruis dragen en ook van mijn assistente of eventuele collega-in-dienst verlangen dat ze dat niet doen. Evenmin een burqa.

Gezichtsbedekkende kleding werkt niet erg vertrouwenswekkend en grote kruisen kunnen denk ik iemand belemmeren bepaalde zaken te bespreken wat kan leiden tot slechtere zorg. Ik denk bijvoorbeeld aan een toch al bedeesd tienermeisje die nu helemáál niet meer om een SOA-test durft te vragen of een oudere dame die zich een hoedje schrikt van het 'zwarte spook' en een onmeetbaar hoge bloeddruk krijgt.

Een 'normaal formaat' (tja, wat is normaal?) kruisje aan een ketting of een niet-gezichtsbedekkende hoofddoek vind ik persoonlijk dan weer geen probleem (hoewel ik het zelf niet doe) maar ik weet direkte collega's die ook dat beslist niet willen.

Mja, het is vast ook heel persoonlijk. Ik zou me zélf namelijk niet ongemakkelijk voelen bij bijvoorbeeld een assistente met een hoofddoekje of een kruisje, maar wel bij een assistente met een burqa. En misschien ligt de grens van voldoende benaderbaarheid en toch voldoende vrijheid te kunnen dragen wat je wil voor iemand anders wel heel anders.

Volgens mij zijn de kinderen van Job inderdaad niet het beroerdst af. Ik vind in dat verhaal de suggestie nog het meest absurd dat een man over het verdriet van de dood van al zijn kinderen heen zou komen door hem simpelweg een nieuw stel te geven. Het idéé. Nieuwe boerderij, prima, maar nieuwe kinderen... belachelijk. Mgoed ik reageer vast veel te éénentwintigste-eeuws west-europees

Wordt er op deze adventszondag behalve dat 't een adventszondag is nog iets anders herdacht? Heeft deze zondag nog een andere liturgische betekenis? Ik noem maar wat; de ontmoeting van Maria met Elisabeth of zo?

Ik kwam overigens ook nog toevallig tegen dat deze zondag speciaal gewijd is aan de devotie tot Maria van Guadelupe, dat zou kunnen verklaren dat er een 'menging' is van Advent met een Mariafeest, (dus roze).

Verder uit de lezingen van vandaag de 'voltooiing' van het oude verbond door Johannes de Doper als feestelijke aangelegenheid naast het vooruitblikken op Kerst?

Voor wat voor gelegenheden is de kleur nog meer wit? (Je schreef "onder andere Pasen en Kerst".)

Ik vind die Bijbelteksten niet echt overtuigend, voor mensen die er niet toch al van overtuigd waren dat Maria altijd maagd is gebleven.

Ze gaan er op grond van een toekomstige tijd in de aankondiging van de engel (je ZAL zwanger worden) hetgeen Maria verbaast, van uit dat Maria een tempelmaagd was die nooit zwanger zou kunnen worden. Maar Maria's antwoord speelt in de verleden tijd: "ik ben nog nooit met een man geweest" en zegt niets over "ik zal nooit met een man zijn, want dat heb ik gezworen". De conclusie vind ik nogal overhaast.

Verder kunnen ze wellicht best onderbouwen dat Jezus geen broertjes en zusjes had, maar van daaruit concluderen dat Jozef en Maria dus nooit gemeenschap hebben gehad is wel weer een stapje verder.