Bumblebee

De al-macht van God is beperkt door de verhaallijn die hij zelf gekozen heeft.

Ik snap wat je bedoelt met de verhaallijnen die moeten resoneren. Het is in dat opzicht ook volstrekt logisch dat je overal in de Bijbel en daarbuiten Joodse en heidense 'Christussen' tegenkomt, graangoden die sterven en weer verrijzen en daarmee de natuur en hun volgers op één of andere manier transformeren.

Jezus verschijnt niet in de geschiedenis als een deus ex machina en evenmin is zijn verschijning puur een imitatio (menselijk gesproken misschien wel). Zijn optreden is als het ware 'the full statement of that theme which had elusively haunted' de geschiedenis tot dusver, zoals je dat in een muziekstuk ook ziet.

Ik kan me voorstellen dat dat heel onzinnig klinkt. Ik kan me dat zo goed voorstellen, omdat ik veel mensen met een hedonistische levensstijl bezig zie, en hoor praten, en me dan oprecht afvraag hoe je gelukkig kan zijn met zoveel oppervlakkigheid en najagen van "ervaringen". Ik geloof dat mensen zo gelukkig zijn, en gun ze dat geluk van harte. Maar mij lijkt het hol en leeg. Ik stel me zo voor dat anderen een leven van stilte en contemplatie even hol en leeg zal toeschijnen.

Ik werk in een tak van sport waarin ik regelmatig te maken heb met (jonge) mensen die ernstige ziektes krijgen en daar ook aan overlijden. Naar aanleiding van een gebeurtenis sprak ik met een collega over "bucket lists", dus een lijst van dingen die je nog wilt doen (ervaringen die je nog wilt opdoen) voor je sterft. Hij had een enorme lijst.

Ik realiseerde me dat ik, mocht ik te horen krijgen dat ik binnen afzienbare tijd zou sterven, waarschijnlijk alleen wat minder nachtdiensten zou gaan doen en verder niet zo gek veel aan mijn leven zou willen veranderen. Dat kan betekenen dat ik extreem zen ben en totaal niet hedonistisch bezig met het najagen van ervaringen, of het kan betekenen dat ik mijn leven al zo hedonistisch heb ingericht dat er weinig meer te verbeteren valt. hoe dan ook, ik ben duidelijk een gelukkig mens.

In elk geval hoop ik van ganser harte dat RENEGAAT vindt wat hij zoekt.

Oh kijk, er was al een topic sorry en bedankt

Na lezen van het topic over katholicisme heb ik dezelfde vragen als RobertF en ben daarom nieuwsgierig naar de genuanceerde uitwerking van Flash over dit onderwerp. Ik begreep ook dat een katholiek naar zijn geweten moet luisteren en dat hij de plicht heeft zijn geweten te slijpen aan, en te laten onderwijzen door, (de leer van) de Kerk.

Hoe dat in gereformeerd verstaan werkt durf ik eigenlijk niet goed te zeggen leertechnisch gezien, ik weet wel dat er in de gereformeerde traditie bewondering is voor mensen die een radicale geloofskeuze maken, zelfs wanneer je het er niet mee eens bent. Dus daar lijkt in elk geval ook respect te zijn voor het volgen van je eigen geweten.

Hoe liggen de nuanceverschillen tussen de twee?

De vorige epidimie was in 2000. 150 Kinderen ziek, 3 overleden. Het inenten zorgt ervoor dat we steeds minder antistoffen in ons lichaam hebben, waardoor we meer op de inenting moeten leunen om de ziekte te overkomen. De ziekte is dodelijk, maar het inenten maakt het menselijk lichaam alleen maar zwakker.

Sorry, maar dit is volslagen nonsens.

Vaccineren introduceert een verzwakte vorm van de ziektekiem in het lichaam, waarna het lichaam ZELF antistoffen aanmaakt. Er worden geen antistoffen ingebracht. (Die methode bestaat wel, wordt bijvoorbeeld gebruikt om iemand die in een roestige spijker heeft gestaan wat extra 'boost' tegen tetanus te geven, maar dat is geen vaccin. Dat heet serum.) Vaccineren maakt het menselijk lichaam niet zwakker.

Persoonlijk vind ik trouwens clubs als de vereniging Kritisch Prikken en het extremere Vaccinvrij veel kwalijker dan de niet-inenters op religieuze basis. Die laatste vind ik ook wat treurig, met name omdat het de kinderen zijn die de gevolgen moeten dragen, maar deze mensen verspreiden in elk geval geen leugens over vaccins en complottheorieën over artsen, farmaceuten en de overheid waardoor veel meer schade ontstaat.

Graag gedaan

Er is maar één waarheid, nogal wat religies getuigen daar van. Ook de meer wetenschappelijke manier van denken getuigt daar van. Je kan niet zeggen:

A is waar

B is waar

A sluit B uit.

Dat levert geen ware uitspraak op.

Maar je kan wel zeggen

A is waar

B is waar

A sluit B uit binnen de context waarin A begrepen wordt

B sluit A uit binnen de context waarin B begrepen wordt

Binnen de context van het christendom kan de Islam niet "waar" zijn, dat spreekt redelijk vanzelf. Maar tegelijk hebben we het feit dat het Christendom leert dat er één God is, en geen twee. Allah kan dus geen foute God zijn of iets dergelijks. Allah kan ofwel God zijn, ofwel niet bestaan. Maar dat is een onzin-uitspraak, gegeven het feit dat over het bestaan van zowel God als Allah allebei geen enkele controleerbare uitspraak valt te doen. Wie God als bestaand accepteert heeft geen rationele grond om het bestaan van Allah te ontkennen. Verder dan "ik geloof het gewoon niet, en ik heb nu eenmaal gelijk" ga je dan niet komen. Kortom, Allah bestaat net zomin of net zozeer als God. Toch kunnen ze niet beiden "waar" zijn in dezelfde context. Wat dan? Is Allah misschien een demon of zoiets gezelligs? Zou kunnen, maar dan komt een nieuw probleem om de hoek kijken. Iedere claim die christenen over hun God doen is net zo oncontroleerbaar en dus waardevol als iedere claim die moslims over Allah doen. Accepteer het ene als waar, en je zal ook het andere als waar moeten accepteren, of opnieuw vanuit totale arrogantie moeten stellen dat waarheid wordt bepaald door wat jij gelooft. Nu krijgen we dus een Allah met voor een flink deel dezelfde eigenschappen als God. Niet allemaal, wel veel. Hoe kan dat dan een demon zijn ofzo? Een demon die de wereld geschapen heeft, die naastenliefde wenst, etc.? Kom nou toch. Nee, God en Allah zijn kennelijk dezelfden, maar door verschillende context worden ze anders beschreven.

Diezelfde redenering gaat op voor ieder stelsel van metafysica (in modern filosofische zin, en dus nadrukkelijk NIET bedoeld als "bovennatuurlijk"). Waarmee in essentie blijkt dat het allemaal een pot nat is, en toch maakt het uit wat je zegt. Waarom? Omdat alles wat je zegt binnen een bepaalde context staat.

Natuurlijk kan ik niet zeggen "Mohamed had gelijk", omdat ik dat zeg vanuit katholieke context. Maar ik kan moeiteloos erkennen dat de moslim die dat zegt, een ware uitspraak doet binnen zijn eigen context.

Hm, als ik het lees denk ik dat ik het begrijp, maar als ik het overdenk loop ik weer tegen dingen aan die ik niet kan volgen.

Wat bepaalt eigenlijk de context waarbinnen iets waar is? Cultuur? Opvoeding? Credo's?

Ik denk even hardop.

Ik kan moeiteloos accepteren dat Allah God is, op een andere manier beschreven. Maar als ik 'hun' Allah vergelijk met 'mijn' God loop ik tegen verschillen aan: God (zoals wij Hem beschrijven) heeft een Moeder en een Zoon. Hij is mens geworden, geboren, gestorven, geleden onder Pontius Pilatus, enzovoort. Allemaal overdrachtelijk natuurlijk, maar óók historisch, deel van onze wereld. Binnen mijn context is dat de waarheid, binnen de context van een moslim niet. Toch kan ik er dan niet echt omheen dat de moslim een ander beeld heeft van God dan dat ik dat heb. Voor mijn part niet meer of minder waar, maar wel anders.

Als je gelooft dat God één is, hoe kom je daar dan mee weg? Het idee dat we verschillende kanten van God belichten is niet het antwoord. Het ligt meer in de richting dat het allebei helemaal waar is, voor diegene, in diens tijd en cultuur, en dat ook binnen de context van, ik noem maar iets, een cultuur of een wereldgodsdienst heel veel verschillende godsbeelden bestaan. Jezus Pantocrator lijkt ook wel een totaal andere God dan baby Jezus in het kribje en de Man van Smarten aan het kruis, en toch kan ik daarvan wel zonder probleem aanvaarden dat het dezelfde God is die toch niet schizofreen is.

Kort gezegd: ik zou graag willen het allemaal te zien als 'even goed' en 'even waar' binnen de eigen context, maar ik vind het in beleving lastig om er toch niet stiekem een soort piramide van te maken: mijn waarheid is lekker toch wat vollediger dan de jouwe want wij hebben Jezus. Zoiets. En in mijn context is dat ook zo, maar het kost me moeite 'over mijn schaduw heen' te stappen en mijn context niet te veralgemeniseren.

Nog anders gezegd: ik geloof dat Jezus dé openbaring van God is. Binnen mijn context is dat probleemloos waar, en dat kun je ook al zonder al te veel hobbels uitbreiden naar andere katholieken (hoewel die misschien weer andere begrippen achter deze beeldspraak 'zien'), naar andere christenen (hoewel dat nog weer lastiger wordt) en misschien wel naar andere geloven.

Kijk, hardop denken werpt weer zijn vruchten af. Ik zie nu namelijk wat voor piramide ik eigenlijk in mijn hoofd had: ééntje met mijzelf aan de top

Dat bepaalt dus de context. Hoe arrogant. De hamvraag is nu: die piramide, heeft die werkelijk iets met waarheid te maken of is het mijn versie van de Toren van Babel?

Mij ook. Eens zien hoe, en waar.

Ik heb geen voorkeur, dus dat mag jij bepalen laat maar weten

Droogstoppel was een nederlander, gereformeerd vermoedeljk. Sjaalman een belg.

Zonder gekheid, de internationale verschillen zijn opmerkelijk. Mijn uiterst onwetenschappelijke waarneming onder hoogopgeleide financials en beleidsmakers in de financiele sector leert me dat Nederlanders weinig muzisch benul hebben, belgen en engelsen opmerkelijk veel. In de slavische landen uit de dubbel-monarchie weinig, Pakistanen niks, andere aziatische moslims veel meer, indiers heel veel.

En in Nederland: Droogstoppel is gereformeerd of een gereformeerden-hatende-ex-gereformeerde. Sjaalman is atheist zonder frustraties, katholiek of vaag.

Kun je iets nader uiteenzetten waar ik aan moet denken bij de term 'muzisch benul'? Ik heb het vaker gehoord en gelezen maar kan me er niet zoveel bij voorstellen, wat waarschijnlijk het ergste doet vermoeden over mijn vermogen tot muzisch denken

Jammer dat het door een intolerante generaliserende jankerige religofiel geschreven is.

Ik ken haar niet, maar dat is natuurlijk best mogelijk.

Ook zorgwekkend hoe atheïsten weer eens worden afgeschilderd als "militant en agressief.

Da's niet helemaal waar, ze schrijft over "het militante atheïsme". Daarmee geeft ze aan dat zij vindt dat er militante atheïsten bestaan (ben ik overigens met haar eens) maar niet dat atheïsten per definitie militant zijn. 't Is niet anders dan het over radicale moslims of christelijke fundamentalisten hebben. Je impliceert er eigenlijk juist mee dat het een aparte groep is.

En lekker hypocriet dat straal genegeerd wordt dat niet alleen goddelozen tegen ritueel slachten zijn. Flutartikel dus.

Daarmee is het toch niet direkt een flutcolumn? Haar argumentatie:

- wanneer dieren leed wordt aangedaan vanwege de diepe overtuigingen van een groep mensen vinden we dat onaanvaardbaar, dierenleed veroorzaakt door lekkere trek (foie gras) ijdelheid (bontkraagjes) of gierigheid (bio-industrie) laten we bestaan;

- omdat godsdienstvrijheid in dit land met name vogelvrij betekent en het veel makkelijker is te stampen op iets dat toch al plat is, dan op iets wat veel meer tegenstand gaat bieden,

is niet weerlegd door de mogelijkheid dat zij een jankerige relifiel is, of dat er mogelijk godsdienstige mensen tegen de rituele slacht zijn.

D66, GroenLinks, SP, PvdA, PVV, ze gaan allemaal volgende week voor stemmen. Stuk voor stuk zullen de partijen beargumenteren dat godsdienstvrijheid een gigantisch goed is, een fundamenteel recht in een vrije samenleving. Maaaarrrr. Dat gigantische goed legt het af tegen het nog gigantischer goed van dierenwelzijn. SP-kamerlid Henk van Gerven licht toe dat volgens hem godsdienstvrijheid het lijden van een levend wezen niet rechtvaardigt. Let wel, dat Henk zin heeft in een lekker biefstukje rechtvaardigt het lijden van een levend wezen. Dat bontkraagjes in de mode zijn rechtvaardigt het lijden van een levend wezen. Dat een topkok graag foie gras aan zijn klanten wil serveren rechtvaardigt zelfs ernstig lijden van een levend wezen. Dus terwijl lekkere trek het lijden van een levend wezen rechtvaardigt, rechtvaardigt godsdienst helemaal niets. Lijdt religieus slachtvee meer? Misschien. Misschien niet. Maar zelfs als dat zo is dan is het extra leed maar een fractie van het leed dat wij Nederlanders bij elkaar veroorzaken, niet uit overtuiging, maar gewoon omdat we van kroketjes houden, of kipnuggets. Dit is een gevecht in de marge, over details. Een keus tussen dood door verhanging of de guillotine.

Je kunt je afvragen waarom de Partij van de Dieren een strijd kiest, waarbij gevochten moet worden tegen een fundamentele vrijheid. Waarom niet eerst aan de bontjasjes van de fashion victims trekken, of de foie gras van de menukaarten afkrijgen? Antwoord: omdat het helemaal niet zo moeilijk vechten is tegen godsdienstvrijheid. In een land dat massaal Masterchef en Topchef kijkt, waar de nieuwe superhelden Alain Ducasse, Sergio Herman en Jonnie Boer heten, bestaat aanzienlijk minder draagvlak voor een verbod op foie gras, dan een verbod op onverdoofd slachten. Het lijkt er sterk op alsof het wetsvoorstel niet ondanks maar dankzij de religieuze tegenstand een succes is geworden.

Uit deze lezenswaardige NRC-blog: http://www.nrcnext.nl/columnisten/2011/04/12/4156/

In die gevallen is het niet of de moeder, of het kind. Ik heb nog nooit gehoord dat er gevallen zijn waarbij de moeder het leven van het kindje kan redden door te sterven.

Het is niet ondenkbaar. De verhoudingen zijn dan echter over het algemeen niet zwartwit, je hebt het altijd over grotere en kleinere kansen. Er zijn bijvoorbeeld vormen van kanker die extra snel ontwikkelen door de hormonale veranderingen tijdens een zwangerschap. Een moeder kan haar eigen overlevingskans danig vergroten door zo'n zwangerschap af te laten breken en te starten met behandeling van de kanker. Ze kan ook besluiten haar eigen overlevingskans danig te verkleinen door ervoor te kiezen eerst de zwangerschap zo ver uit te dragen dat haar kind kans maakt buiten de baarmoeder te overleven en dán pas te starten met een behandeling.

Bij abortus is de arts verplicht door te verwijzen inderdaad, bij euthanasie is er voor zover ik weet geen wetgeving maar het officiële KNMG standpunt is dat een gewetensbezwaarde arts op geen enkele manier aan de euthanasie hoeft mee te werken. Hij/zij is dus ook niet verantwoordelijk voor het vinden van een collega die bereid is de euthanasie uit te voeren, de patiënt moet hier in principe zelf naar op zoek. In de praktijk komt het er natuurlijk op neer dat de arts in het algemeen wel meehelpt.

Herstel, de waarheid ligt een beetje in het midden, dit uit het KNMG standpunt euthanasie:

Indien de opvattingen van arts en patiënt ver uiteen blijken te liggen en de patiënt persisteert bij zijn

(mogelijke) verzoek tot levensbeëindiging, dan zal de gewetensbezwaarde arts de patiënt in ieder geval in de

gelegenheid moeten stellen in contact te treden met een collega die geen gewetensbezwaren heeft. Er is in deze situatie

geen sprake van een verwijsplicht, maar zo nodig zal de gewetensbezwaarde arts bereid moeten zijn de patiënt enige

hulp te verlenen bij het vinden van een andere arts. De arts dient - desgevraagd - passieve hulp te verlenen, zoals het

doen van suggesties of het noemen van namen en telefoonnummers van collega-artsen, maar het zelf actief benaderen

van collega-artsen behoort daar niet toe. Het verstrekken van relevante informatie aan die andere arts vormt wel een

vanzelfsprekend onderdeel van de hulpverlening.

Het is daarbij niet strikt noodzakelijk dat de relatie van de tot dan toe behandelend arts met de patiënt verbroken

wordt.

Terwijl leden van de crew in het voorsteltopic van Dwaal-ster vrolijk meededen met het bespreken van de Grote Geheime Gebande User zodat inmiddels voor iedereen met een béétje verstand volstrekt duidelijk is over wie het gaat, en met ietsje meer moeite ook wie Dwaal-ster dan moet zijn.

Ik heb zelf als gynaecoloog een keer een man en vrouw op spreekuur gehad, een vrij jong stel, blij dat ze zwanger waren (21 weken) maar toen kwamen ze erachter dat mw leed aan die ziekte van huntington (een vreselijke ziekte waarbij je voor je 35 dement bent en veranderd in een nare persoonlijkheid). Deze ziekte is voor 80% erfelijk dus de kans dat de foetus het in de genen had was zeer groot. Deze mensen hebben met heel veel pijn in het hart ervoor gekozen om abortus te laten plegen. Puur omdat dit de beste keuze was, ten eerste zou dat kind opgroeien met een demente en 'nare' moeder met in het vooruitzicht dat hij/zij dit hoogstwaarschijnlijk ook zou krijgen.

Een post geleden was je nog verpleegkundige, je hebt de zij-instroom geneeskunde snel gedaan mag ik wel zeggen. En dat met maar één nier!

In elk geval, de ziekte van Huntington erft autosomaal dominant over hetgeen inhoudt dat een kind 50% kans heeft de ziekte te erven als één van beide ouders het heeft. Of het kind daadwerkelijk zelf de ziekte 'in de genen' heeft kan middels een vruchtwaterpunctie met zekerheid bepaald worden. Een ingrijpende beslissing als abortus van een gewenst kind bij 21 weken omdat het misschien de ziekte heeft lijkt me een erg onwaarschijnlijk verhaal. Maar wie weet werk jij in een heel bijzonder ziekenhuis, dat kan natuurlijk.

Het woord van de dag is epibreren.

Ik kende het niet maar een vriend tweette dat hij ermee bezig was en ik geloof dat ik er helemaal blij van word

Ik zou trouwens niet blij worden van een vader die het tijdens het eten over een 'frikanlul' ging hebben.

Sorry mensen, maar ik kan het oude "grote computerproblementopic" nergens vinden. Volgens de zoekfunctie worden de woorden "computerproblemen" en "computerproblementopic" genegeerd omdat ze teveel voorkomen!

In elk geval, mijn probleem is het volgende. Ik gebruik al ruim een jaar tot grote tevredenheid de Google Agendafunctie samen met mijn man. Sindsdien hebben we geen dubbele afspraken meer, ideaal. Nu is het sinds een week of twee ineens zo dat als ik "13.00 afspraak" type, er een afspraak voor de hele dag komt te staan getiteld "13.00 afspraak". Dit gebeurt ook als ik een dubbele punt gebruik ipv een punt, dus "13:00 afspraak". Voorheen was het zo dat als ik "13.00/13:00 afspraak" typte, er een afspraak getiteld "afspraak" kwam te staan bij 13.00 uur. Nu moet ik dat op een veel ingewikkelder manier doen. Dat wil ik heel graag terugveranderen maar ik heb geen idee hoe, kan er bij de instellingen nergens iets over vinden.

Ja, dit staat er wat cryptisch, maar ik hoop dat anderen hier ook de Google Agenda gebruiken, die zullen het ongetwijfeld snappen en hopelijk een oplossing ervoor weten. Iemand enig idee?

Exact, net zoals je als celibatair seks met 3 miljard vrouwen afzweert, en als gehuwde man met 2.999.999.999 vrouwen. Een te verwaarlozen verschil.

Ik vond de aardperen nix. Had een, volgens de commentaren, 'overheerlijk' recept gevonden van een gratin met aardpeer en winterwortel. Het was te eten, maar dat kwam niet door de aardpeer. Ik vond ze weeïg, smakeloos op z'n best maar als ik iets proefde gewoon vies.

Helaas vond mijn man ze erg geslaagd.

Wij eten vanavond een ovenschotel van aardperen en winterpeen. Het zal me benieuwen. De aardperen zaten in mijn groentepakket maar erg veel vertrouwen heb ik er niet in

Op kaas die gemaakt is van 'rauwe melk', dat wil zeggen ongepasteuriseerd, kan de Listeria-bacterie voorkomen. Een infectie daarmee kan erg schadelijk zijn voor de ongeboren baby, en zwangeren moeten dat dus beter niet eten. Hoewel ik net las dat 't met harde kazen wel weer meevalt!

Grappig, ik dacht dat jij ernaar hintte

Ow, ik dacht dat dat inmiddels wel genoegzaam bekend was hier maarre bij ons is dus nummertje vier op komst, ETA 1 juni.

Ik eet vandaag een Iriarecept

Volkoren penne met rode pesto, pijnboompitjes, rucola en wat geraspte parmesan. Als mijn man die in een niet-rauwmelkse variant kan vinden, dat is. Dat was nog niet zo makkelijk, sms-te hij me uit de supermarkt, dus dan wordt het simpele stokoude Goudse.

Is 'zwarte chocolade' wat ik 'puur' zou noemen, of is het van die speciale kookchocolade met 70% cacao? Wat op jouw (heerlijk uitziende) plaatje ligt lijkt eerder melkchocola trouwens.

Als poeder kun je het gewoon bij de AH kopen. Als je geen poeder zoekt weet ik het niet.