Devootje

Je hebt gelijk. Al in het oude Griekenland waren de eerste racontes van evolutietheorieën. Ik ben slecht geïnformeerd, sorry. Maar mijn argument blijft. Als je alle bewijzen in de context van de bijbel zoekt ben je bevooroordeeld. Darwin had volgens mij zeer goed zijn werk gedaan.

Misschien zit de overtuigingskracht van de eolutietheoretici er voor mij in dat creationistische wetenschappers hun 'geloof' als uitgangspunt nemen, hun 'ongeloof' in evolutie, en daar bewijzen bij zoeken, terwijl gedeeltelijk 'ongelovige' wetenschappers puur voor de wetenschappelijke discipline gaan en niet bevooroordeeld zijn, omdat ze geen leidend geloof hanteren. Dat laatste lijkt me een zuiverder wetenschappelijke praktijk, en is in mijn ogen derhalve overtuigender. Het is niet zo dat Darwin dacht: "Ik geloof in evolutie en daar ga ik nu bewijzen bij zoeken." Hij ging wetenschappelijk te

Zeer goede vraag. Het antwoord is: ik geloof al zolang ik me kan herinneren. Maar momenteel heb ik Jezus aangenomen omdat ik mijn demonen niet zonder Hem kan verdrijven. De duivel heeft hele grote invloed gehad in mijn leven.

Misschien ben ik overtuigd door de bewijzen, of misschien resoneert er iets met het begrip evolutie, wie zal het zeggen? Ik denk dat het vreemdste aan het ontkennen van macro-evolutie de fossielen zijn, en het consistent voorkomen ervan in de tijd. Als God wil dat we in creationisme geloven, waarom zou Hij dan overal fossielen verspreid hebben? Om ons te verleiden? Of heeft de duivel dat gedaan? Dat vind ik wel paranoïde, en aan dat laatste heb ik een hekel.

En dat telt niet of zo? Natuurwetenschap doet experimenten. Zo kan je door een experiment dat een ander heeft uitgevoerd te herhalen, dezelfde resultaten verkrijgen. Je kunt het bewijs dus reproduceren. We kunnen de geschiedenis van de aarde niet overdoen. We kunnen met de kennis van nu wel aannemelijk maken hoe het is gegaan. Dan ben je bezig met reconstructie. Jamaar... wetenschap is extrapolatie! Je moet namelijk een theorie ontwikkelen die voorspellende kracht heeft! Met andere woorden: als je de principes van micro-evolutie onderzoekt, een theorie daarover bewijst, en deze theorie ve

Ik vind dit echt een leuk forum! (serieus ) Zoals je dit formuleert, Peter, vind ik goed, met respect naar beide visies! Leuk!

Waarom zou iets in hemelsnaam in een mensenleven bewezen moeten worden??

En het christelijk geloof is niet op basis van reconstructie dan?

En dat telt niet of zo?

Dus micro evolutie kan wel en macro evolutie niet? Dat is volgens mij idd de gedachtengang. Met alle respect, komt mij over als spijkers op laag water zoeken dan...

Kijk, de mensen hier zijn intelligent, dat vind ik leuk! Ik blijf je de antwoorden schuldig, en voor zover ik nu in kan schatten, blijf ik het niet weten... Als je erop staat dat ik hierop antwoord geef wil ik er wel over nadenken...

Van wat ik ervan weet is het gewoon adaptatie aan antibiotica.

Dus micro evolutie kan wel en macro evolutie niet?

Kwestie van aanpassing van de bacteriën aan hun omgeving dacht ik? No problem verder dacht ik. Ik zie niet wat het probleem is voor creationisten. Volgens mij is dit het principe van evolutie, en geloven creationisten niet in het bestaan van evolutie?

Bedankt voor die vraag! Ik weet niet of ik die kan beantwoorden. Wat ik denk ik eigenlijk bedoel, is dat 'waarheid' een keuze is, je neemt iets voor waar aan of niet. 'waarheid in wetenschappelijke zin' is echter geen keuze, maar het gevolg van een wetenschappelijke benadering (theorievorming). Daarom is het een ander soort waarheid, die ik 'kennis' noem, om de link met 'waarheid' niet direct te leggen, omdat ik die een persoonlijke keuze acht: je 'besluit' een theorie als waar aan te nemen. Echter, een goede theorie bewijst zich als waar. Maar om dat te kunnen inzien moet je het bewijs begr

Hoe bedoel je? De aarde draait om de zon. Dat is een waarheid die we, als mens, kunnen bepalen. Toch is dat ook een 'geloof', want morgen zou de zon daar theoretisch mee kunnen stoppen, hoewel de meeste mensen dit als 'onwaarschijnlijk' tot 'onmogelijk' beschouwen. Dit valt meer onder 'kennis'. 'Kennis' kun je het predicaat 'waar' geven, doch is waarheid relatief en afhankelijk van de context van de beschouwer. Zo dachten oude culturen vaak dat de aarde zou vergaan (bijvoorbeeld bij de uitlijning van planeten), en dat denken sommige mensen nog steeds. Echter is de wetenschappelijke methode

What's the problem? Kwestie van aanpassing van de bacteriën aan hun omgeving dacht ik? No problem verder dacht ik.

Ik ben het niet helemaal met je eens Humanist, om even op een zijspoor te gaan : Aangezien we als mens niet kunnen bepalen en weten wat waar en onwaar is, doet dat niet ter zake. Het gaat om de kennis die je hebt. Kennis bestaat onafhankelijk van of deze waar is of niet. Of misschien geloof ik gewoon niet in waar en onwaar. Wat ik dan weer wel geloof is dat Jezus Christus De Weg, de Waarheid en Het Leven is. Omdat het voor mij waar is, zal een ander zeggen dat ik het 'geloof'. Voor mij is het waar. Het is de enige waarheid die er bestaat voor mij. Zo bevond ik. Trouwens, ik 'geloof' ook in ev

maar wat bedoel je dan precies? want is het niet ook je geweten die je vertelt dat het slecht is? waardoor je het dus niet zou moeten doen....... Mijn geweten vertelde me onlangs dat ik mezelf in gevaar moest brengen. Toen had ik de keus: 'doen', of: 'voor altijd spijt'. Ik hoorde jeugd op straat joelen. Ik koos voor het laatste; ik dacht namelijk dat het niet waar kon zijn dat God me door zoiets wou laten gaan. Nu is het zo: als ik het wil doen word ik tegengehouden door één of andere kracht, en als ik het niet wil moet het. Ik voel me schuldig, het lukt me niet, en bidden helpt niet...

Bedankt voor de uitgebreide reactie, Olorin. Ik wil er graag op reageren. Je beschrijft hoe de canon ontstaan is uit overlevering en selectie. Ik ga er vanuit dat niet iedereen het aanvankelijk over de selectie eens was. Wat de canon uiteindelijk is geworden, is dus een soort van compromis. De enige manier waarop ik de canon als het Woord van God zou kunnen zien, is als God van het begin tot het eind van de samenstelling de leiding en sturing had over het concilie ('de Heilige Geest'). Aangezien ik mijn halve leven lang overtuigd was van het bestaan van de Heilige Geest, maar Hem niet heb gevo

(Mijn) reactie op de OP: 1) Hoe wil je nagaan of Adam en Eva wel of niet bestaan hebben? Het gebeurde in het Paradijs en wel eeuwen geleden. 2) Wat maakt het uit of het 'echt' gebeurd is, en wat is 'echt gebeurd'?

Als je wilt veronderstellen dat de bijbel het Woord Gods is, moet je dan niet enige zorgvuldigheid betrachten? Of heeft God hier zelf de hand in gehad? Waarom vertelt God mij dan nooit wat ik moet doen? En bovendien, al zou die het doen, dan zou ik binnen de kortste keren achter gesloten deuren zitten.

En als je geweten zegt dat je dingen moet doen die slecht voor jezelf zijn?

De race is inderdaad gelopen. Waarom zijn er dan eigenlijk nog creationisten?

In het verlengde: Moet je 'goed' doen, en hoe 'weet' je wat dat is? Dit vat waarschijnlijk al mijn andere vragen tot nu toe samen.