MasterJapie

...waar haal je dat nou weer vandaan...? Hoe kan iemand in hemels naam nou weten wanneer God's plan voor hem of haar nou in werking gaat? En alsof iemand die "god's plan ingaat" niet ineens kan afwijken van dat plan..? Stel dat God's plan voor mij was om weeskinderen in Sudan op te vangen, en "ik ga God's plan in". Dan is het toch alsnog mogelijk dat ik het opvangen van de weeskinderen aan iemand anders overlaat en me aansluit bij het leger om de rebellen daar uit te roeien? Dat is dan weer geen deel van God's plan? Je zegt het zelf, er is keuzevrijheid. Je kan niet geloven in een vast plan

Inderdaad, maar hij weet het dus wel. Hij weet ook of je gaat bidden voor iets of niet. En ik kan mij dus moeilijk voorstellen dat God pas bepaalde dingen gaat doen als je daarvoor gaat bidden. Want dat betekent ook dat God achterover gaat zitten en gaat toekijken als je niet gaat bidden. @Eulogia Je draait met een enorme bocht om mijn standpunt heen... Je kan kiezen tussen de volgende 2 situaties: -> God laat zich soms verbidden; God beantwoord sommige gebeden; God wijzigt soms zijn originele plan voor jou als je daarom vraagt door gebed. -> God laat zich vaak dus ook niet verbidden

Wederom, de term "Alwetend" vat jij dus heel anders op dan andere mensen. Als ik in de Bijbel lees kom ik regelmatig een passage tegen waarin staat dat God Alwetend is. Ik ben nog nooit een passage tegengekomen waarin staat dat "God alles kan weten, maar niet alles wil weten". God word beschreven als Alwetend, omdat hij alles weet. Maar jij kan die term blijkbaar zo interpreteren dat het zelfs op jou van toepassing is.

Maar jij en ik weten allebei dat ongeneeslijk zieken bijna nooit beter worden. Vandaar de term "ongeneeslijk". Ja, er zijn uitzonderingen, maar die bevestigen de regel. Je kan niet altijd alleen maar op God blijven wachten. Ik vind een dergelijke vorm van religie erg gevaarlijk, want deze uitspraak slaat daar namelijk op: "Give a man a fish and he'll eat for a day, teach a man how to fish and he'll eat for a lifetime, give a man religion and he'll die praying for a fish." Als ik een kind met kanker zie wiens ouders geloven dat God hem zal genezen en ze dus elke vorm van behandeling weigeren,

Jawel...God is Alwetend... Ik vind het eerlijk gezegd erg lastig om met jou hierover te praten omdat je mijn punt niet lijkt te begrijpen...maar ik zie nu dat dat komt omdat jij hele andere definities op woorden aanhoudt Mijn hele argument is gebaseerd op het feit (zoals het in de Bijbel staat) dat God alwetend is. Maar jij zegt dus dat hij het niet allemaal weet. Blijkbaar interpreteer jij de Bijbel dus op een andere manier dan ik, dus ik zal ik m'n discussie met jou hier maar bij laten..

En hoe weet jij dan of het niet een deel van God's plan was voor deze mensen om een eervolle en pijnloze dood te sterven dankzij palliatieve sedatie? Als je blinde darm is gescheurd ga je toch ook niet wachten tot God je geneest? Dan ga je toch gelijk naar het ziekenhuis voordat je ingewanden geïnfecteerd raken? God wil dan toch dat je gebruik maakt van hedendaagse technologie die ervoor zorgt dat die blinde darm eruit wordt gehaald en alles wordt schoongemaakt? En net zo min kunnen terminaal zieke mensen die in constante pijn leven wachten tot God ze eindelijk laat sterven.

Inderdaad, zoiets zou niemand letterlijk zeggen. Maar als je zegt "God heeft mij geholpen omdat ik heb gebeden", dan komt het wel op die manier over. Vandaar dit topic om te vragen of mensen willen stoppen met die uitspraken, en om voortaan hun woorden wat voorzichtiger uit te kiezen Inderdaad, maar dat was een deel God's plan. God wist al dat Jona niet meteen naar Hem zou luisteren. God wist dat Jona zou proberen om weg te komen. God wist dat er een storm zou komen, God wist dat er een vis zou komen die Jona zou redden, en God wist dat Jona uiteindelijk toch naar Nineve zou gaan. Dat was

Oke, laat ik dat anders formuleren: Als jij je niet kan inleven in de situatie van deze mensen, en ze vertelt dat ze het nog maar even moeten volhouden omdat jij vind dat palliatieve sedatie immoreel omdat dat zo staat in de Bijbel (waar veel andere mensen niet in geloven), dan mag je daarover geen beslissingen maken.

Dat is ook niet mijn redenatie. Mijn redenatie is dat als je zegt dat God jou heeft geholpen omdat je hebt gebeden, en je zegt dat tegen een terminale patiënt die zelf ook enorm veel heeft gebeden, dan kan je hem net zo goed in zijn gezicht slaan. "God heeft mij geholpen omdat ik heb gebeden, maar jou niet, ook al bid je nog zo veel." Dat is het punt dat ik probeer over te brengen. Christenen zeggen vaak "Ik was ziek, maar ik heb gebeden, en daardoor ben ik nu beter!", maar dat is niet zo. En ik probeer mensen die hier ook zo over denken op een andere gedachte te brengen. Dat je voortaan nie

Als ik in het ziekenhuis langs de terminale afdeling kom en zie hoeveel pijn sommige mensen week in en week uit moeten doormaken, dan kan ik niet begrijpen dat er mensen zijn die ze vertellen dat ze het nog maar even moeten volhouden en maar moeten hopen op een wonder. Jezus stierf een vreselijke dood, maar dat is niks vergeleken met de pijn die sommige mensen hier doormaken. Longkanker in combinatie met een zenuwaandoening waardoor elke ademhaling aanvoelt als een zweepslag op je borst. Wie zijn wij dan om te bepalen of die persoon wel of niet palliatieve sedatie mag? Ik vind dat je daar pas

Maar God wist dat al God is namelijk almachtig en alwetend. Als Hij mij kende nog voordat ik bestond, dan weet hij ook precies wat ik ga doen. De ouder-kind vergelijking gaat hier dus niet op, en het was al die tijd een deel van God's plan om een les te leren uit de dingen die je doet. Uiteraard. Ik ben het met je eens dat God het fijn zo vinden als je blijft bidden en probeert te ontdekken wat zijn plan voor jou is. Maar dat is wat anders dan God vragen om zijn plan voor jou te veranderen Dat is heel wat anders dan beweren dat God jou heeft geholpen omdat je hebt gebeden. Er zijn zo enor

Daar ben ik het niet mee eens. Ik denk dat kinderen niet altijd weten dat een snoepje voor etenstijd niet kan. Uiteraard vaak ook wel, maar je moet leren dat gezond eten beter voor je is dan snoep. Daar leer je omdat je ouders dat, ondere op die manier, duidelijk maken. Daarnaast denk ik dat ouders op zekere hoogte wel een plan hebben. Het kind gezond houden (dus snoepjes afwijzen), op school doen (dus uit bed halen als ze niet willen), discipline bijbrengen (dus taken geven die ze niet willen doen). Uiteraard weet je als ouder niet wat de toekomst brengt, maar je weet wél wat je graag voor

Ik denk niet dat je het kan vergelijken met ouders en hun kinderen. In het geval van het snoepje voor etenstijd weten ze inderdaad wat beter is voor hun kinderen en zullen ze dat afwijzen. Maar ouders hebben geen plan voor hun kind dat vaststaat. Tenminste, dat hoop ik niet. Ouders weten niet wat de toekomst zal brengen, en ze weten dus ook niet welke kant hun kinderen op zullen gaan. God weet dat wel. God weet precies wat wij gaan doen, wat wij denken, of wij wel of niet gaan bidden, etc. In die zin staat zijn plan voor ons vast. Je zegt dat God sommige gebeden niet beantwoord omdat hij Zijn

Volgens mij ga jij er nu vanuit dat ik zeg dat bidden nutteloos is en dat we beter maar kunnen stoppen met bidden. Dat zeg ik niet. Zoals ik al heel vaak heb gezegd, ik geloof best dat God mensen geneest en dat Hij het fijn vind als wij bidden. Maar ik heb het daar niet over. Ik heb het over bidden in de vorm van God letterlijk vragen om zijn plan voor jou te veranderen. En dat als je inderdaad geneest, dat je tegen andere mensen zegt dat je bent genezen omdat je daarvoor hebt gebeden. Dan zeg je dus dat God voor jou zijn plan heeft verandert, maar dat betekent dus dat God dat heel vaak nie

Blijkbaar hebben wij dan andere definities van het woord "beantwoorden". Als ik zeg dat God geen gebeden beantwoordt in de vorm van genezing en dergelijke, dan heb ik het over een God die niet van zijn plan zal afwijken omdat wij daarom vragen. Dus een God van wiens plan VAST staat. En dat zeg jij ook. God zijn plan staat vast. Dus als ik zeg dat ik niet geloof dat God gebeden beantwoord, dan bedoel ik dus dat God zijn vaststaande plan niet verandert omdat wij daarvoor bidden. En dat zeg jij ook, omdat je zegt dat God's plan vaststaat. Tenzij jij een andere definitie hebt van het woord "beant

Echt waar? Stel nu dat je ziek bent. Jij zegt dus dat God je pas gaat genezen als je daarvoor gaat bidden. God wil je wel helpen, maar je bid er niet voor, dus helaas. Als je dus niet bidt, dan kijkt hij toe hoe je langzaam maar zeker door de ziekte wordt verteerd. Dat klinkt niet echt liefdevol, of wel? Maar dat is wat je letterlijk zei met deze zin: "Dat plan is er al, maar treedt pas in werking als de mens ook in geloof vraagt om deze dingen." En hoe zit dat dan met alle mensen die er wel degelijk voor bidden, maar blijkbaar niet gehoord worden? In deze gevallen was het dan dus zeker geen

Ik kom heel vaak uitspraken als dit tegen: Ik dacht namelijk altijd dat bidden een manier was om dichter bij God te komen; om jouw wil op 1 lijn te krijgen met die van God. God kan alles, en God weet alles. God kende jou al voor dat Hij je had gemaakt. God zijn plan voor ons staat dus vast. Als je ziek bent weet God al of je beter gaat worden of niet. God weet ook al of je daarvoor gaat bidden of niet. Dus als je denkt dat je beter bent geworden omdat je daarvoor had gebeden, denk je dan ook dat God je had genegeerd als je niet gebeden had? Waarschijnlijk niet toch? Dus je zou sowieso b

Zoals ik al zei, lees het alsjeblieft even door voordat je reageert. Waaruit maak je op dat ik het niet gelezen zou hebben? Omdat ik niet vraag of jullie mij in God, de hel of hemel willen doen laten geloven. Ik vraag hoe jullie tegen deze dingen aankijken. Ah we gaan gelijk suggestief doen, het is weer duidelijk... Als je het helemaal gelezen had zou je zelf tot die conclusie zijn gekomen. Maar waarschijnlijk las je alleen de eerste zin waarin ik uitleg dat ik eigenlijk nooit in God geloofd heb, pik je er een paar vraagjes uit, en trek je de conclusie dat ik geen vragen zou mogen hebben ov

Na je verhaal gelezen te hebben kan ik me goed voorstellen dat je er mee komt. Het lijkt me moeilijk deze teleurstelling te verkroppen. Aan de andere kant: wat had je verwacht? Wat hoopte je? Ik hoopte dat ze er begrip voor konden tonen. Ik hoopte dat ze het misschien zelfs zouden waarderen dat ik hier zo veel over heb nagedacht, en mijn eigen mening heb kunnen vormen. Maarja, dat ging dus even anders dan gepland. Het lijkt me nogal een stap om te nemen, om je ouders te vertellen dat je niet meer gelooft. Sterker, dat je eigenlijk nooit geloofd hebt. Wisten ze er eigenlijk al van of kw

Dat klopt. En dat zit je niet dwars? "Het maakt me niet uit wat er met anderen gebeurd, ik geloof in God, ik ga naar de hemel, en ik kijk er niet meer naar om?" Genezingsdiensten zijn er voor genezingen. Ze zijn er niet voor 'speciale gevallen'. God wil iedereen genezen. Volgens mij heb je of niet alles gelezen, of je begrijpt het punt dat ik probeer te maken niet helemaal... In de hemel zijn juist wel genot en blijheid. Hoe weet je dat het genot en blijheid is, als er geen pijn en verdriet is om je genot en blijheid een context te geven? Het is hetzelfde probleem als met Goed en Kwaad

Zoals ik al zei, lees het alsjeblieft even door voordat je reageert. Ik hoop niet dat je de Bijbel ook op deze manier leest... Zit je dat dan niet dwars..? Mij namelijk wel. Ik zou naar de hel gaan, ook al zou ik mijn hele leven wijden aan het helpen van anderen. Ik kan namelijk nu niet in God geloven. Maar als ik wel in God zou geloven, en ik zou mensen vermoorden en verkrachten, dan zou ik om vergeving kunnen vragen, en alsnog naar de Hemel gaan. Ik kan niet begrijpen waarom mensen hier OK mee zijn...

Ik het dit vandaag ook al op een paar andere plekken gevraagd, maar meer antwoorden zijn altijd mooi meegenomen. Lees dit alsjeblieft eventjes door voordat je antwoord geeft. Als je de tijd er niet voor hebt, doe het dan een ander keertje. Alvast bedankt Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin. Ik weet niet of ik ooit echt in God heb geloofd. Ik denk het niet. Ik denk dat het mij met de paplepel werd ingegoten en dat ik er nooit reden voor zag om er iets tegenin te brengen. Maar ik werd steeds sceptischer over het geloof sinds m'n 12e, en sinds m'n 16e kan ik mij er niet meer toe brengen