Alle activiteit

Hehehe

Een kleine toevoeging: Door die voortdurende dissipatie kunnen er zelforganiserende patronen ontstaan. Wat simpeler gezegd: Een dissipatief systeem is een systeem dat voortdurend energie of materiaal in- en uitlaat. Omdat het steeds iets verliest of omzet, is het nooit helemaal in rust. Door die constante uitwisseling kunnen er patronen of structuren ontstaan die zichzelf organiseren. Denk bijvoorbeeld aan: Een vuur dat blijft branden zolang er brandstof bij komt. Rivieren die een kronkelig patroon vormen door waterstroming en erosie. Het menselijk lichaam, d

Een dissipatief systeem of dissipatieve structuur is een open systeem dat met zijn omgeving energie en materie uitwisselt. Een dissipatief systeem is hierdoor niet in thermodynamisch evenwicht. De term dissipatieve structuur is bedacht door Ilya Prigogine, die de Nobelprijs voor Scheikunde ontving voor zijn werk hieraan.

Ja, en de atomen die we in- en uitademen zijn bruikbaar voor anderen, desnoods pasgeborenen.

Ook. Ouder worden en aftakelen is in wezen een biologische vorm van dissipatie. De systematische afname van nuttige energie in het lichaam leidt tot aftakeling.

Zo simpel gaat het, met zeekonijnen en bonte beren begeven we ons niet naar fantasialand, het is biologie.

Schijt een beer in het bos?

Ben je zeker?

Het wordt gebruikt om iets te laten gebeuren of een toestand te handhaven.

Is er ook een doel waar we die energie voor inzetten?

De energie die nodig is om verliezen te compenseren, komt altijd uit reeds bestaande energiebronnen (bijvoorbeeld voedsel), en niet uit nieuw gecreëerde energie (creatio ex nihilo). Bij spieren betekent dit: Energie uit voedsel wordt chemisch opgeslagen. Die opgeslagen energie wordt aangesproken om biologische dissipatie te compenseren (warmteverlies, onderhoud van structuren, ionengradiënten). Er wordt geen nieuwe energie gecreëerd; energie wordt alleen omgezet en verplaatst. Dit is exact wat de wet van behoud van energie zegt: energie kan niet uit het niets ontstaa

Nog even en we gaan de atomen in het menselijke lichaam tellen, in een topic dat wel simpel zou gaan worden. Over het alledaagse, als mensen in een verhaal dat leven noemt, in liefde en verbondenheid.

Nog een voorbeeld, dat het wellicht eenvoudiger maakt: Je bezit kracht in je spieren, maar zolang je die spieren niet laat bewegen, verricht je geen arbeid en wordt er geen energie verbruikt. Kracht hebben is niet hetzelfde als energie verbruiken. Energieverbruik treedt alleen op wanneer een kracht leidt tot een verplaatsing in de richting van die kracht: dat is arbeid. Duw je met spierkracht tegen een muur die niet beweegt, dan voel je spanning, maar zolang de muur stil blijft, wordt er geen arbeid verricht en gaat er geen energie verloren door arbeid. Dit is precies wat ook gebeu

In amper tijd kan het veel helder maken, keer op keer zijn we er getuige van.

Een volgende simplificatie betreft de zogeheten dramadriehoek waarin drie rollen worden onderscheiden, deze zijn het slachtoffer (S), de redder (R) en de aanklager (A). In het midden, een vrije aanvulling, vinden we het zelf, het innerlijke kind, het nietige ik, jij, ik en zij, de mens in algemene zin. In relevante lectuur wordt uitvoerig beschreven hoe deze rollen, in meer of mindere mate bewust, continu in wisselwerking staan, zowel intern als extern in het sociale verkeer. Ook hier volstaat een geometrische representatie, op zichzelf de eenvoud zelve.

Het laatste dat ik daarvan hoorde was ongeveer 247 zeptoseconden, ligt elektromagnetisme aan de basis? Je kan het zelfs vooraan plaatsen, de rest kan dan op Kafka beginnen lijken.

Nee. Jij komt met arbeid. Jij spreekt van herverdeling zonder arbeid. Ik niet. Ik beweer het tegendeel, namelijk dat ook bij herverdeling sprake is van kracht en beweging en arbeid. Een simplificatie hoort iets bij te dragen. Energie is beweging. En elke beweging kun je vanuit een ruimer perspectief bevinden geen verandering te brengen en dus geen beweging te zijn, omdat er immers een evenwicht is. Evenwicht is daar waar kinetische energie is omgezet in potentiële energie. Maar dat een toestand of een herverdeling noemen, is sjoemelen. Een weegschaal hangt keurig stil, maar dat is omdat d

Je verwart kracht met arbeid. Een kracht verricht alleen arbeid als er een component is in de richting van de verplaatsing. Interne krachten en velden kunnen energie herverdelen zonder netto energie-toevoer. Dat is precies wat conservatieve systemen zijn. Zwaartekracht en ideale veerkrachten voegen geen energie toe; ze beschrijven hoe opgeslagen energie wordt omgezet. Dat is geen filosofie, maar standaardmechanica. Ik denk dat we hier niet zozeer van mening verschillen over voorbeelden, maar over definities. In de natuurkunde zijn kracht, arbeid en energie strikt gedefinieerd. Een kracht

Er treedt geen interne herverdeling op zonder kracht. Een veld kan niet wisselen zonder kracht. Een kracht kan niet bestaan zonder dat ergens energie wordt toegevoegd. Kracht is per definitie toevoegen van energie. Energie die wordt opgeslagen en of herverdeeld, heeft toegevoegde energie nodig voor die opslag of herverdeling. En dat alles kun je samenhangend begrijpen door het te vergelijken met de algemene gaswet, dat is met een drukomgeving. Nee, ook de standaard fysica rekent vanuit positie en impuls. Dat is met afstand en botsingen. Met kracht. En ik kom niet met een eigen fil

Het voordeel van dergelijke simplificaties is dat we ze in alle rust en sereniteit kunnen beschouwen, als in een stap voor stap proces, bedachtzaam, met pipet en pincet.

Where is moderator?? I'ts important. Regards.

Als je nog niet genoeg opgemerkt hebt, zou ik verder doen. In termen van misverstand, draaglast vs draagkracht, overprikkeliing en/of overweldiging, is bedachtzaamheid gepast, net zoals binnen deze context geen eenduidige antwoorden bestaan. Tegelijk ontbloot zich een paradox van filosofische aard, naargelang onze perceptie en verdieping kan een gegeven probleem immers simultaan bestaan EN niet bestaan.

Energierijke toestanden hoeven niet continu van energie te worden voorzien. Ze kunnen bestaan dankzij opgeslagen energie en interne herverdeling, zolang er geen (of slechts geringe) dissipatie optreedt. Dat is geen mening, maar standaardfysica. Wat jij doet is de wetmatigheden compleet negeren en er je eigen filosofietje tegenover stellen. In principe heb je zelf al een voorbeeld gegeven, namelijk dat van de veer: Je rekt een veer uit → energie wordt opgeslagen. Laat je haar los in een ideaal systeem, dan wisselt de energie tussen de veer en de beweging; er is geen extra energie

Vrij onwaarschijnnlijk is dat je vandaag een baardmosspikkelspanner kan spotten.

Die logicafouten zitten in de combinatorische explosie, eenvoudig in alle rust en sereniteit traceerbaar. Goed idee, we zijn benieuwd.