Alle activiteit

Ja, de verwarring bij paraconsistente logica veronderstelt op z'n minst een keuze uit twee opties, in praktijk zijn er echter veel en veel meer zodat een aantal opties niet eens het daglicht zien. En toch, de strijd gaat onverminderd verder, het rad draait verder en de synthese onveranderlijk, door niemand bedacht.

Als de absolute waarheid van de een, voor de ander het midden houdt van sprookjes, helpt het niet om door besluitvormingsprocessen tot nader inzicht te komen. Dan wordt een steen in de buik van de wolf wetenschap van het hoogste niveau, en de hoogste wetenschap van einstein een sprookje over de kleren van de keizer. Beetje jammer, dat.

Ja, en in het midden vinden we altijd hetzelfde, de sprookjes van Grimm.

De weg is nog lang..

Dan valt het nogal mee, dacht voor heel even dat we, tot nader order, ook in deze wereld leven.

Nee hoor, het volgende wereld conflict was al begonnen toen Finland niet meer bang was voor represailles, en neutraliteit inhoud werd gegeven met bewapening van strijdende partijen, en de roep om vrede werd beantwoord net wapengekletter. Maar wat dat te maken heeft met jou en mij, ontgaat me.

Het is wat het is, wachten op het volgende wereldconflict. Of is het in jouw wereld iets anders misschien?

Ik zie wel de waarde van een universele stimulus, naar ook hoe dat jou verlamt. Je bent zonder opties.

Zo gaat het nu eenmaal, een universele stimulus zegt niet dat iedereen dezelfde taal spreekt, het omvat alle opties.

Zij die wetenschap menen te bedrijven door wat mensen communiceren te beoordelen buiten de abstracties om, die die mensen inbrengen als bouwstenen, zijn wezenlijk niet anders dan de bestudeerders van fossielen en dode geschiedenis. Iets of iemand laten buikspreken, dat is het. Waarom zou je het vakgebied communicatie zoeken, als je zelf zoekt om vastigheden te ontwaren in je bestaan? Dat is toch als op ijsschotsen springen, in je zoektocht naar de vaste rots? Of ben jij het die wilt communiceren? Doe dat dan.

Het ijsbergmodel is een abstractie, handelend over communicatie.

Een ijsberg drijft. Self-floating. Dat is op niets anders gefundeerd, dan zijn vermogen om te drijven. En dat kun je al zien aan het topje. Dat is de kennis waar je wat mee mag doen. Wat denk je, is de aanneembaarheid dat een ijsberg op vaste pijlers is gefundeerd? En als dan het gefundeerd zijn, is op drijfvermogen, waarom zou je door immateriele zaken gewicht kunnen toebrengen,? Valt dat onder fundamenteel denken of fundamentele wetenschap? Je beeld klopt dus al niet, terwijl het juist nog zo simpel begon.

Dat heb je met een ijsbergmodel nu eenmaal, als je alleen nog maar water ziet is hij misschien gesmolten.

Het is niet kwalijk, om iets niet te begrijpen. Kwalijk is om bewust, haast opzettelijk demonstratief, mis te willen grijpen. Dat komt toch niet voor? Dat wil je toch niet?

Dan zal het een vlucht zijn, voorbij aan die inzichten.

Nee, het grijpen naar het ijsbergmodel, is juist een vlucht in het complexe en het jezelf onmogelijk maken van zicht op eenvoud. Je verzuipt in menselijke overwegingen en niet zakelijke waarden. Houdt je liever concreet bij de voorgestelde casuïstiek. Die lijn van denken brengt je verder.

Het ijsbergmodel verwijst naar een aantal fundamentele inzichten, dat is het simpele stuk.

Zolang je thema even fundamenteel is als Ockham vraagt, is er geen probleem. Elk thema voldoet. Maar zodra je op het niveau van je diepere processen en mysterieuze neveneffecten belandt, ben je je houvast en de aansluiting met de wijsheid van wat je voorvaderen voor je reeds vastlegden, kwijt.

Horizonversmelting suggereert onderzoek naar een gegeven thema, wat ook heel alledaags kan zijn.

Ik lach niet. Waarom jij wel?

Zonder een vleugje onaangepaste humor lukt er wellicht niets, ook morgen niet.

Akkoord. Dat is helder. Gaan we toepassen: a. Het heelal dijt uit, vanwege een gemeten Doppler effect, dat sterren rood licht afgeven, en dus van ons af bewegen. Denk aan een van ons verwijderende loeiende ambulance, waarvan we de sirene als analogie gebruiken voor het licht. En vraag je af, welke implicaties of eenvoud de theorie heeft. b. Of het rood gemeten licht is een doordringingsverschijnsel, waarbij rood licht als langere golf verder doordringt, dan andere (blauwere) kleuren licht, die vanwege hun hogere plaatselijke energiewaarde ook minder ver doordringen. Denk aan een mi

Misschien is het vergelijkbaar met een reeks sociale alternatieven, je krijgt ze nooit verkocht omdat er nergens iets over geconditioneerde wapens gezegd wordt. Ockhams scheermes, ook bekend als de wet van de spaarzaamheid, is de stelling dat wanneer er verschillende hypotheses zijn die een verschijnsel in nagenoeg dezelfde mate kunnen verklaren, die hypothese gekozen moet worden die de minste aannames bevat.

Experimentele uitkomsten bevestigen geen kennis, maar slechts de geconditioneerde uitkomsten. Dat de kennis van de uitkomsten kennis verhoogt, is maar de vraag, want immers elke onzinnige zelf verzonnen verbeelding die de uitkomst bevestigt, is even kennisrijk als kennisgevend, als de kennis die logischer is en causaler en samenhangender, maar zich niet stoort aan de condities hooggehouden door de experimenten. Wijsheid is hier overzicht en begrip van de verschillen. Ockham wordt misbruikt door de moderne filosofie. Hij spreekt over beweging en tijd in zeer principiële termen, waarbij

Zegt de ene prutser tegen de andere: Doe jij het vandaag eens verkeerd, dan kan ik eindelijk eens zien hoe het wel moet.