Alle activiteit

.

Dus zwaartekracht bestaat alleen omdat we haar zo noemen? Hehehe Je verwart natuurkunde met filosofie. Natuurkunde draait niet om wat voor mij werkt, maar om wat onafhankelijk van mij meetbaar is. Abstracties beschrijven verandering, ze veroorzaken haar niet. Door causaliteit in definities te plaatsen, maak je de fysica subjectief — en dat is precies wat haar voorspellende kracht ondermijnt. Creatio ex nihilo zou betekenen dat er iets ontstaat zonder voorafgaande energie of structuur. Dat is hier juist niet het geval: het gaat om herverdeling binnen behoudswetten. Dat wij die her

sbcqq gmkdomdefjdnrem http://35.233.194.39/home.php?mod=space&uid=99630 https://iotpractitioner.com/forums/users/tomatobath2/ https://coolpot.stream/story.php?title=dark-deals-the-appeal-and-perils-of-deep-web-shopping#discuss https://articlescad.com/hidden-treasures-revealing-the-secrets-of-dark-web-commerce-41161.html https://md.ctdo.de/s/4wtPlnKL87 http://support.roombird.ru/index.php?qa=user&qa_1=baitswiss04 https://linkagogo.trade/story.php?title=cryptic-commerce-what-you-need-to-know-about-darknet-markets-5#discuss https://enouvelles.top/item/532607 https://maps.google.com.qa/u

Het is jouw voorstelling. Dat werkt voor jou. Maar stel jezelf de vraag wat de abstractie is die past bij jouw voorstelling. Botsen, afstoten, absorptie, impuls, het is steeds dezelfde abstractie: er verandert iets. Vraag jezelf wat dat veroorzaakt. Welk causaal verband. Dan loop je vast, want de oorzaak zit in je definitie. Het gebeurt met jouw denkkracht. Creatio ex nihilo.

Maar ik heb zojuist ontdekt dat botsen niet bestaat. Het is juist een kwestie van afstoten... En als er geen sprake van afstoten is, is er sprake van absorptie. In geval van fotonen is dat een tijdelijke herverdeling van energie en impuls. Omdat een foton geen massa heeft en geen fysiek lichaam is, kan het normaal gesproken niet afstoten of elkaar absorberen. Het beïnvloedt alleen wat het tegenkomt via elektromagnetische interacties of quantum-effecten. E = mc² zegt: massa is energie, maar energie is niet altijd massa.

Omdat je gelooft? Of omdat je weet? Omdat ik denk. Denken is vanuit de gevolgde schakelingen, geloven is vanuit de samenhangende overtuigingen, weten is vanuit volstrekt voor iedereen zichtbare empirische feiten, maar ook vanuit bronnen die je voor betrouwbaar houdt. In dat laatste geval weet je iets, maar voeg je dat weten bij een overtuiging die is gekoppeld aan een bron. Ik weet dat een botsing nodig is om van energie te kunnen spreken. Voor jou is mijn weten niet meer dan een mening. Maar jij weet nu dat deze overweging bestaat. En je zult dus zelf iets weten en iets vinden

Geweldig om die mensen te zien zingen.

Omdat je gelooft? Of omdat je weet? Er is dan ook geen sprake van creatio ex nihilo. Fotonen zijn geen ‘niets’; eventuele wervelingen of interacties kunnen alleen ontstaan als tijdelijke herverdelingen van de energie en impuls die de fotonen zelf al meedragen. Dus iets kan zijn zonder gezien te worden.

Doe jezelf een lol, en doe je bomgordel eens af.

Op dezelfde wijze als eenvoud niet eenvoudig is als je dat niet gelooft, is ook een bewezen feit niet bewezen als je dat niet gelooft. En op dezelfde wijze is ook het feit dat er geen geloof bij komt kijken geen feit als je dat niet gelooft. Dat is, er komt geen geloof bij kijken omdat jij dat zo stellig gelooft. En dus bepaald niet omdat er geen geloof bij komt kijken. En je leert zo dat je begrip 'geloof' misschien minder onwetenschappelijk en minder vreemd aan elk feitencomplex is, als jij zou denken. "Geloof' als containerbegrip voor idioten met waanideeën is misschien wel meer een geaccep

Maar als de hand de tafel niet kan raken, waardoor ontstaat dan de blauwe plek? De blauwe plek ontstaat niet door contact (botsing), maar door abrupte afremming: schade door kracht via elektromagnetische interactie. Dus het begrip "botsing" bestaat eigenlijk niet.

Ja, dat staat vooraan, het warme wiel heruitvinden heeft weinig zin. Onder meer vanwege het flynneffect moet een normering ook recent zijn, dit is de reden waarom degelijke testen vaak worden 'gehernormeerd'.

Niet per se. Evengoed betreft het een blinde vlek. Menselijk gedrag gemodelleerd als “rationeel” kan falen bij stress. Het kan helpen om terug te keren, maar niet om het wiel opnieuw uit te vinden.

Plotsklaps, kunnen we terug vooraan beginnen.

Daar heb ik geen verstand van en kan ik dus niet simplificeren.

bcxju uraajanpxfleohn https://ebra.ewaucu.us/index.php?page=user&action=pub_profile&id=287960 https://platform.joinus4health.eu/forums/users/ariespencil25/ http://ktmoli.com/home.php?mod=space&uid=234780 http://wx.abcvote.cn/home.php?mod=space&uid=5718085 https://saveyoursite.date/story.php?title=from-cryptocurrencies-and-illegal-goods-exploring-darknet-marketplaces#discuss https://enregistre-le.space/item/400317 http://palangshim.com/space-uid-4736968.html https://www.google.com/sorry/index?continue=https://maps.google.com.sl/url%3Fq%3Dhttps://squareblogs.net/bitecup2/conspi

En dan heb je nog systeemconfiguraties die niet in vraag gesteld worden, want ze vormen de normaal.

Bugs ontstaan niet doordat code botst, maar doordat aannames ophouden te gelden.

Praktisch alle programma's van enige omvang bevatten bugs, maar de meeste worden niet als storend ervaren of treden alleen onder zeldzame omstandigheden op. Wie of wat botst er dan wel of niet?

Wat elkaar niet raakt, kan ook niet botsen.

Het is als die vraag waarom je hand niet gewoon door de tafel zakt, materie is immers voor 99,999 % leeg. In het verlengde begrotingstekorten, andere context.

Misschien zien we niet dat ze botsen, maar toch ontstaan er heel kleine wervelingen die we niet (kunnen) waarnemen. Het is alsof twee doorzichtige windvlaagjes elkaar kruisen en niet "gevoeld" kunnen worden, maar als je ze heel krachtig versnelt en samenperst, ontstaat er een kleine wervel die we wel kunnen waarnemen. Dit effect is waarneembaar in bijvoorbeeld een deeltjesversneller zoals de Large Hadron Collider (LHC).

Hoeveel cirkelredeneringen bestaan er? Verwarring start vaak bij verschillende representaties, sommigen gebruiken een punt om oneindigheid te symboliseren.

Simplificaties werken alleen op bewezen feiten, daar komt geen geloof bij om de hoek kijken. Bij aannames of theorieën kan vereenvoudiging de kern verdraaien, waardoor de betrouwbaarheid van de simplificatie zelf in twijfel komt. Simplificaties zijn als een stevige brug: je kunt er veilig overheen lopen als de pijlers bewezen stevig zijn. Bij onbewezen aannames of theorieën bouw je op drijfzand — de brug kan dan verzakken en alles wat je erop zet valt scheef of instort.

Iets is met eenvoud te duiden als er een geloof is dat dat mogelijk is. Evenzo is iets eenvoudigs niet als zodanig te duiden als er een geloof is dat het niet zo eenvoudig is. Zo kun je ook een cirkel of een veelhoek als constitutief beschouwen voor een duiding waar een ander zowel cirkel als veelhoek zoekt te vereenvoudigen. En de voorgestelde geometrie help om inzichtelijk te maken dat je geloof dat het eenvoudiger kan, ook correspondeert met een geometrische analogie. De kat van Schrödinger bijvoorbeeld, belemmert de kwantummechanica de toegang tot een reële voorstelling van zijn. Dan