Afwachten of Zoeken?...

[Pris 0]

Quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 16:34:26 schreef hopeloos het volgende: [...] omdat je niet altijd begrijpt op welke manier je er in vredesnaam beter van kan worden.... onvoorwaardelijk vertrouwen op God is niet zo makkelijk als jij het stelt

Dat hoor je me ook niet zeggen. Maar de vraag was of God een levenspartner op je pad brengt of dat je die zelf moet zoeken. En ik denk het eerste. Maar dat is mijn mening. Dus daar zal Hij je ook in leiden.

Natuurlijk heb je ook iets als een eigen wil en dan is het zeker heel moeilijk om iets anders te moeten doen. Maar dat neemt niets af aan het feit dat God je ook naar een partner wil leiden als dat Zijn plan is.

Maar goed, dat is mijn mening. Ik vind het ook een mooie gedachte als je partner door God is uitgezocht!

[oikie 0]

Quote:

Op maandag 19 juni 2006 18:02:27 schreef Eli7 het volgende: [...] En dat mogen we niet onderschatten. Want het celibaat wordt genoemd als een gave van de Geest (zij het niet in de bekende rijtjes).

Ik geloof niet dat celibaat een gave van de geest is. (bijna) Iedereen heeft toch seksuele gevoelens, die worden niet op een magische manier weggenomen als God jouw de gave van celibaat geeft.

Het is misschien een gave, maar niet van de Heilige Geest. Is er ook de gave van het huwelijk dan?

[Marcoooooo 0]

Quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 22:55:32 schreef oikie het volgende: [...] Ik geloof niet dat celibaat een gave van de geest is. (bijna) Iedereen heeft toch seksuele gevoelens, die worden niet op een magische manier weggenomen als God jouw de gave van celibaat geeft.

Nee, God is almachtig behalve de gebieden die in de uitzonderingsclausulen van de door de eerste kerk verboden en verstopte boeken stonden.

Quote:

Het is misschien een gave, maar niet van de Heilige Geest. Is er ook de gave van het huwelijk dan?

Van wie is het dan een gave? Van Satan? Dat zou wel slim zijn want dan planten Christenen zich niet meer voort.

[Ol Moth 0]

Quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 23:07:56 schreef Marcoooooo het volgende: [...] Van wie is het dan een gave? Van Satan? Dat zou wel slim zijn want dan planten Christenen zich niet meer voort.

Hoezo zou het in de eerste instantie dan een gave van iemand of iets moeten zijn?

[Marcoooooo 0]

Quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 23:13:27 schreef Ol Moth het volgende: [...] Hoezo zou het in de eerste instantie dan een gave van iemand of iets moeten zijn?

HZij zegt: "het is misschien een gave" en resumeert daarna met: "maar dan niet van de HG",

Als het eerste deel van zijn haar uitspraak waar is en het celibaat een gave is (die mogelijkheid laat hij open), en hzij zijn haar tweede uitspraak voor waar blijft houden, is het een gave van iemand anders dan de HG, en dan ben ik benieuwd van wie wel.

Edit: Mutatie van geslacht

[oikie 0]

Quote:

Op dinsdag 20 juni 2006 23:22:19 schreef Marcoooooo het volgende: [...] Hij zegt: "het is misschien een gave" en resumeert daarna met: "maar dan niet van de HG", Als het eerste deel van zijn uitspraak waar is en het celibaat een gave is (die mogelijkheid laat hij open), en hij zijn tweede uitspraak voor waar blijft houden, is het een gave van iemand anders dan de HG, en dan ben ik benieuwd van wie wel.

Om te beginnen ben ik een zij.

Verder zijn er verschillende soorten gaven. Iemand wordt geboren met gaven en iemand krijgt gaven van de Heilige Geest als die persoon tot bekering is gekomen. Lees 1 Korintiers 12 maar eens.

[Marcoooooo 0]

Ja dat heb ik wel eens gedaan. Maar dan blijft mijn vraag staan: van wie is het dan een gave als het geen gave van de HG is. NB: de lijst in 1 Kor 12 is niet uitputtend noch volledig.

[Funky Animal 0]

Zit op het moment in de situatie dat ik echt verschikkelijk gek op iemand ben (en dat is dan nog klein uitgedrukt)...alleen zij (voor zover ik weet)(NOG?!) niet op mij.

Ik denk dat God zeker wel weet of een persoon de ware voor jou is, en als je op God vertrouwd je de ware zal krijgen. Het enigste wat ik in mijn geval ook bid is dat als zij voor mij de ware is (of niet) ik op een of andere manier daar een teken van God voor kan krijgen...en of hij me tot die tijd rust in mijn hart kan geven.

Maar ik kan je vertellen...ze is de knapste & liefste vrouw/meid op deze aarde!.. ..

Mijn broertje (19) 2.5 jaar jonger heeft al 4 vriendinnen gehad, daar tegenover ik 0, heb me hier eigenlijk nooit zorgen om gemaakt omdat ik altijd voor m'n gevoel had dat zodra ik de juiste tegen zou komen ik er wel op af zou stappen........

[Nynthe 1]

Ik geloof echt dat God mijn man voor mij gemaakt heeft. Net op het moment dat ik had besloten te wachten tot de man die God voor mij bestemd had op mij pad had gebracht, liep hij opeens mijn klas binnen...

Ik had altijd een bepaald beeld van mijn toekomstige echtgenoot. Je kent het wel, qua uiterlijk maar vooral m.b.t karakter, hobbies, dat soort dingen. En ik kan je zeggen, hij is alles wat ik ooit gewenst heb, maar dan meer en beter.

Ik geloof ook dat hij de ware voor mij is, niet alleen omdat hij dus alles is wat ik wenste, maar ook omdat ik voor het eerst een partner heb met wie ik de bijbel kan lezen. Ook staan mijn ouders volledig achter mijn keuze en zijn ze ervan overtuigd dat hij de juiste man voor mij is, zoals zij altijd gebeden hebben. En het vóelt ook gewoon zo.

100% zeker weten weet ik het natuurlijk niet, omdat ik niet weet welke plannen God allemaal heeft. Maar ik geloof wel dat als het niet de bedoeling was dat ik met hem zou trouwen, we ook niet getrouwd waren.

Voor veel dingen geldt: kijk naar de vruchten die het heeft.

Maar goed, afwachten of zoeken dus...

Ik denk eigenlijk dat dat per persoon verschilt en wat je hart je ingeeft.

Aan de ene kant had ik zelf zoiets van: God, ik heb overal gezocht, nu is het Uw beurt.

Maar aan de andere kant kan ik me ook niet voorstellen dat je snel een partner vind als je maar op je bank blijft hangen, onder het motto: 'Veel succes ermee God.'

[jeffrey_1989 0]

Ik ben het wel eens met de conclusie van Nynthe.

Ik vind dat je niet vreselijk op zoek moet gaan maar stil blijven zitten is ook niet goed. Je moet je ogen wel opendoen en je openstellen voor mensen (ook al is het niet meteen degene die je denkt dat de ware is). God zal je zeker iemand op het pad sturen die dan ''de ware'' is. Maar als je blijft zitten zal hij nooit langskomen lijkt mij zo.

[Nynthe 1]

Quote:

Op donderdag 22 juni 2006 01:11:11 schreef jeffrey_1989 het volgende: Ik ben het wel eens met de conclusie van Nynthe. Ik vind dat je niet vreselijk op zoek moet gaan maar stil blijven zitten is ook niet goed. Je moet je ogen wel opendoen en je openstellen voor mensen (ook al is het niet meteen degene die je denkt dat de ware is). God zal je zeker iemand op het pad sturen die dan ''de ware'' is. Maar als je blijft zitten zal hij nooit langskomen lijkt mij zo.

Oei, mooi gesproken! Ja, hier ben ik het helemaal mee eens! Sluit vriendschappen, sta open voor mensen en wie weet zit jouw toekomstige echtgenoot daar zomaar opeens tussen....

[jeffrey_1989 0]

[Marcoooooo 0]

Quote:

Op donderdag 22 juni 2006 01:35:15 schreef Nynthe het volgende: [...] Oei, mooi gesproken! Ja, hier ben ik het helemaal mee eens! Sluit vriendschappen, sta open voor mensen en wie weet zit jouw toekomstige echtgenoot daar zomaar opeens tussen....

En dan krijg je te horen: "ik zie je meer als gewone vriend", of "je bent meer als een broer voor me".

[Raido 0]

Je moet ook niet vriendschappen aan gaan onder het motto 'wie weet zit hij er bij'

[jeffrey_1989 0]

Dat was niet mijn intentie van die post Raido. En idd zo moet je vriendschappen niet aan gaan. Maar je moet niet als je mensen ontmoet gelijk al zeggen van nee dat word niet mijn vriend of weet ik veel wat (hetzij als normale vriend, hetzij als iemand met wie je je hele leven deelt). Het ging mij er meer om van hou je ogen open en schrijf niet gelijk iedereen af (qua uiterlijk/eerste indruk).

[Maxized 0]

Quote:

Op donderdag 22 juni 2006 11:07:01 schreef jeffrey_1989 het volgende: Dat was niet mijn intentie van die post Raido. En idd zo moet je vriendschappen niet aan gaan. Maar je moet niet als je mensen ontmoet gelijk al zeggen van nee dat word niet mijn vriend of weet ik veel wat (hetzij als normale vriend, hetzij als iemand met wie je je hele leven deelt). Het ging mij er meer om van hou je ogen open en schrijf niet gelijk iedereen af (qua uiterlijk/eerste indruk).

Ik denk dat je meteen wel kan zeggen of iemand een potentiele partner van je wordt of niet.

Ontopic denk ik dat het allemaal wel goed gaat, maar net zoals al eerder gezegd is: Je moet het niet te extreem nemen en op de bank gaan blijven liggen. Gewoon je leven leiden en dan komt het goed.

[Marcoooooo 0]

Wijlen mijn opa zei altijd: "iemand die ieders vriend is, is niemands vriend"

[Raido 0]

Quote:

Ik denk dat je meteen wel kan zeggen of iemand een potentiele partner van je wordt of niet.

Onzin. Mijn eerste vriendin kon ik totaal niet uitstaan totdat ik haar beter leerde kennen. Met mijn vriendin die ik nu heb, dat is gewoon een gezellig iemand met wie ik al msnde... en waar ik pas later via via van hoorde dat ze mij wel leuk vond.

En pas na de tweede keer afspreken had ik iets van 'hm, volgens mij vind ik haar ook wel leuk'.

[Kate 0]

Ik weet dat singles (die graag een partner willen) bij iedere potentiële partner zich voorstellingen maken van hoe het zou zijn wanneer diegene zijn/haar geliefde was. Dat zijn vaak zeer positieve en irreële voorstellingen maar de persoon in kwestie ziet dat meestal niet. Hun gedachten en fantasiën over die ander zijn onwerkelijk positief. Zelfs wanneer iemand aanvankelijk nooit een potentiële partner van diegene zou hebben kunnen zijn, brengt één redelijk positieve gebeurtenis daar al verandering in

[Pris 0]

Quote:

Op woensdag 21 juni 2006 23:26:50 schreef Nynthe het volgende: Ik geloof echt dat God mijn man voor mij gemaakt heeft. Net op het moment dat ik had besloten te wachten tot de man die God voor mij bestemd had op mij pad had gebracht, liep hij opeens mijn klas binnen... Ik had altijd een bepaald beeld van mijn toekomstige echtgenoot. Je kent het wel, qua uiterlijk maar vooral m.b.t karakter, hobbies, dat soort dingen. En ik kan je zeggen, hij is alles wat ik ooit gewenst heb, maar dan meer en beter. Ik geloof ook dat hij de ware voor mij is, niet alleen omdat hij dus alles is wat ik wenste, maar ook omdat ik voor het eerst een partner heb met wie ik de bijbel kan lezen. Ook staan mijn ouders volledig achter mijn keuze en zijn ze ervan overtuigd dat hij de juiste man voor mij is, zoals zij altijd gebeden hebben. En het vóelt ook gewoon zo. 100% zeker weten weet ik het natuurlijk niet, omdat ik niet weet welke plannen God allemaal heeft. Maar ik geloof wel dat als het niet de bedoeling was dat ik met hem zou trouwen, we ook niet getrouwd waren. Voor veel dingen geldt: kijk naar de vruchten die het heeft. Maar goed, afwachten of zoeken dus... Ik denk eigenlijk dat dat per persoon verschilt en wat je hart je ingeeft. Aan de ene kant had ik zelf zoiets van: God, ik heb overal gezocht, nu is het Uw beurt. Maar aan de andere kant kan ik me ook niet voorstellen dat je snel een partner vind als je maar op je bank blijft hangen, onder het motto: 'Veel succes ermee God.'

Mooi verhaal Nynthe! Ik geloof ook dat God je leidt, vind het ook een hele mooie gedachte.

Zo ken ik een verhaal van 2 mensen die met elkaar trouwden zonder verliefd op elkaar te zijn. (ik snap dat niet, zou het nooooit kunnen maar dat is mijn mening) Een aantal jaar later ging het erg slecht met hun huwelijk, al weet ik niet of de ontbrekende verliefdheid de reden was hoor. Ze zijn toen een jaar bij elkaar weggeweest. Of ze gescheiden waren weet ik niet maar ze waren een jaar uit elkaar. Toen ze elkaar weer zagen waren ze allebei verliefd! Dan denk ik echt hier is God aan het werk geweest. Tot op de dag van vandaag zijn ze gelukkig met elkaar.

Het kan ook best zijn dat God ze weer bij elkaar heeft gebracht omdat ze al getrouwd waren en Hij het erg vindt als 2 mensen gaan scheiden.

Toch vond ik het een mooi verhaal, omdat ik hier het werk van God wel in zie.

[Holla 0]

Quote:

Op woensdag 21 juni 2006 23:26:50 schreef Nynthe het volgende: Ik had altijd een bepaald beeld van mijn toekomstige echtgenoot. Je kent het wel, qua uiterlijk maar vooral m.b.t karakter, hobbies, dat soort dingen. En ik kan je zeggen, hij is alles wat ik ooit gewenst heb, maar dan meer en beter. Ik geloof ook dat hij de ware voor mij is, niet alleen omdat hij dus alles is wat ik wenste, maar ook omdat ik voor het eerst een partner heb met wie ik de bijbel kan lezen. Ook staan mijn ouders volledig achter mijn keuze en zijn ze ervan overtuigd dat hij de juiste man voor mij is, zoals zij altijd gebeden hebben. En het vóelt ook gewoon zo.

kun je dan ook stellen dat je partner niet de 'ware' is als je niet samen de bijbel kan lezen, je ouders er niet achter staan, er andere problemen zijn?

pff ik geloof niet in de ware wel in iemand die heel goed bij je past, en waarvan je houdt en die van jou houdt.. dat is veel simpeler

[Nynthe 1]

Quote:

Op donderdag 22 juni 2006 12:17:34 schreef holla het volgende: [...] kun je dan ook stellen dat je partner niet de 'ware' is als je niet samen de bijbel kan lezen, je ouders er niet achter staan, er andere problemen zijn?

Voor mezelf kan ik dat wel stellen ja. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat God een man voor mij zou maken die niet met mij de bijbel zou lezen, die niet overweg kan met mijn ouders enz enz.

Maar goed, dat is natuurlijk mijn overtuiging en het is maar net of je daar zelf op wil vertrouwen of toch iets anders beslist/gelooft.

[Pris 0]

Quote:

Op donderdag 22 juni 2006 12:17:34 schreef holla het volgende: [...] kun je dan ook stellen dat je partner niet de 'ware' is als je niet samen de bijbel kan lezen, je ouders er niet achter staan, er andere problemen zijn? pff ik geloof niet in de ware wel in iemand die heel goed bij je past, en waarvan je houdt en die van jou houdt.. dat is veel simpeler

Omdat ik ook de overtuiging heb dat God je met iemand samenbrengt zou ik me ook niet voor kunnen stellen dat dat een partner is waarmee je niet samen de bijbel kan lezen, waar je ouders niet achter staan etc.

Al kan het natuurlijk ook zo zijn dat je partner gaat geloven maar ik zou er zelf niet vanuit gaan. Toch hoor je dat ook weleens. Maar ook vaak genoeg hoor je dat een relatie hierdoor uitgaat.

Ik ken een meisje dat erg verliefd was op een jongen waar ze ook een relatie mee had die er eigenlijk niets van moest weten. Toen zij haar leven aan Jezus had gegeven en ze kreeg in de gaten dat hij dat plan niet had maakte ze zich zorgen om de toekomst omdat zij dat wel heel belangrijk vond.

Uiteindelijk heeft ze het uitgemaakt terwijl ze nog verliefd was. Vond het heel knap van haar want dat zal niet meegevallen zijn. Maar je kunt iemand natuurlijk niet veranderen, zo van "als ik nou later getrouwd ben dan gaat hij ook wel geloven". Ik zou daar in ieder geval niet vanuit gaan.

[Funky Animal 0]

Quote:

Op donderdag 22 juni 2006 10:59:22 schreef Marcoooooo het volgende: [...] En dan krijg je te horen: "ik zie je meer als gewone vriend", of "je bent meer als een broer voor me".

gevoelens kunnen veranderen.....

[Holla 0]

Quote:

Op donderdag 22 juni 2006 12:29:43 schreef Pris het volgende: [...] Omdat ik ook de overtuiging heb dat God je met iemand samenbrengt zou ik me ook niet voor kunnen stellen dat dat een partner is waarmee je niet samen de bijbel kan lezen, waar je ouders niet achter staan etc.

Dan zou je ook kunnen stellen dat mijn broer en schoonzus niet door God bij elkaar gebracht zijn (schoonzus is niet gelovig), maar alle christelijke stellen wel? En wat als je echtgenoot heel goed in de familie past, hij is christen, alles lijkt goed, je trouwt en vervolgens krijg je huwelijksproblemen..? Is hij dan nog 'de ware'? Is hij dan nog door God naar jou toe gestuurd?