Hou je van alleen zijn?

[Stupid Boy... 0]

Quote:

Op zaterdag 10 juni 2006 20:19:37 schreef Helena het volgende: Hou je van alleen zijn? Ben je graag in het gezelschap van een paar vrienden? Of een stadion vol? En waarom? Ik zat er gewoon even over na te denken. Soms bellen vriendinnen me smiddags/savonds op als ik nét even niemand om me heen heb. Lekker niets doen, niet praten (behalve met God dan). Voor mij is dat een bepaalde vorm van vrijheid. Ik kan het dan ook niet uitstaan, al zijn ze nog zo gezellig en aardig, dat ze een gesprek van een uur willen houden, dat ik langskom (terwijl ik ze de hele week al zie ). Soms kan mijn hoofd het niet aan om een dosis ander-persoon op te nemen. Kortom, ik vind alleen zijn altijd wel rustgevend en zelfs noodzakelijk. Terwijl ik aan de ándere kant ook een ontzettende hekel kan hebben aan alleen zijn. Als ik té veel na ga denken, loop te piekeren of me rot voel. Dan wil ik weer gezelligheid (waarschijnlijk omdat ik mezelf dan niet gezellig meer vind ). Zijn er nog mensen bij wie het gewoon wat simpelen in elkaar zit? Die houden van alleen zijn punt? Of van gezelschap punt? En nog één vraag (onderzoeksvraag ): Ben je enigskind (of geweest of lang geweest)? Oké ben benieuwd

Ik ben over het algemeen ook meer op mezelf dan met andere, ik kan niet zo goed contact leggen met vreemde (Vooral meisjes dan ) Maar meestal heb ik ook geen zin om met Vrienden af te spreken, ben liever alleen thuis..

[snuffie 0]

Ik heb n oudere en jongere zus, maar ben zelf heel graag alleen. Soms is het zelfs zo dat ik dingen probeer te verzinnen om geen afspraak te hoeven maken met bijv vriendinnen, zodat ik alleen kan zijn. Eigenlijk wat Stupid Boy hierboven ook zegt, moeilijk contact leggen met vreemden en graag alleen zijn.

Dat is voor vriendinnen wel lastig, want ik zal maar zeer zelden iemand opbellen om iets af te spreken (eigenlijk: niet). Ik heb er gewoon geen zin in, hoewel ik er best wel eens behoefte aan heb om met iemand gewoon echt een gesprek te hebben. Maar ik heb gewoon vaak niet genoeg zin om gezellig te doen met iemand..

[Stupid Boy... 0]

Dit heb ik ook! 1 vriend belt altijd op om af te spreken.. meestal zeg ik dan dat ik nog Bakken huiswerk heb.. ik heb ook niet egt een vriend waar ik egt alles tegen kan zeggen (Beste vriend?) dat vind ik best wel vervelend..

[Jipperd 0]

De laatste tijd is voor mij niet altijd even makkelijk geweest. ik merk nu dat ik heel graag alleen ben als ik mezelf niet goed voel, alhoewel het beste voor mij dan gewoon is om eens mensen op te zoeken.

Wat ik inderdaad ook heb is gewoon dat ik niet altijd zin heb om iets te ondernemen met vrienden. Ik weet niet hoe vaak ik wel niet heb gezegd dat ik teveel huiswerk had/ moest oppassen of iets dergelijks. gewoon omdat ik vindt dat sommige mensen teveel vragen van me.

[Ignatius Maria 0]

Aanvulling op mezelf...

Quote:

Op zaterdag 10 juni 2006 20:23:26 schreef K. het volgende: Ja, heel herkenbaar. Het is heel fijn om alleen te zijn. Maar het is ook fijn om wat met anderen te doen. En het is vervelend als anderen wat willen doen, terwijl jij alleen wil zijn.

Andersom is trouwens ook niet fijn, als jij wat wilt doen maar anderen niet.

Doet me denken aan iets wat Youp van't Hek m.i. heel treffend omschreef, namelijk: als het goed me je gaat en je hebt het eigenlijk zo druk willen mensen van alles met je doen, terwijl je daarvoor eigenlijk geen zin of tijd hebt. En als het niet goed met je gaat, kijk je naar de telefoon en denk je "ga", maar dan belt er niemand...

[Liset 0]

Quote:

Op zaterdag 25 november 2006 22:25:25 schreef K. het volgende: maar dan belt er niemand...

Dan weet je bij deze dat je mij ALTIJD mag bellen Maar (hopelijk) wist je dat al

[Goddamned world 0]

Ik ben over het algemeen het liefste alleen, maar wel alleen met mensen om me heen.

Als ik in mijn eentje alleen ben ga ik zitten piekeren, geen fijne gedachtes die dan bovenkomen en al helemaal niet lekker relaxt zitten.

Samen alleen zijn daarentegen werkt voor mij heel goed. Een drukke mensenmenigte om me heen die praat en kletst en overlegt. En dan ik, alleen, ergens in een hoekje. Dan pas kan ik tot rust komen, rustig observeren en gecontroleerd nadenken.

[Gast Anon_phpbb]

ik vind het vreselijk om alleen te zijn, alhoewel als ik moe ben erg graag alleen ben, of mensen om me heen heb gehad die erg veel aandacht vergen omdat ze simpel weg op een ander niveau liggen dan ben ik ook graag alleen want het is niet zo vervelend om veel mensen om je heen te hebben waar je helemaal niks mee hebt en die onruststokers zijn er je zit er gevangen in zoals bijvoorbeeld op je werk!Dan zit ik wel graag alleen, maar over het algemeen vind ik het erg vervelend om alleen te zijn. Zeker nu met de kerst en sinterklaas waar iedereen naar zijn familie gaat........wat bij mij of dood is of niks meer met elkaar te maken wilt hebben ......

Samengevoegde post 03-12-2006 18:39:25:

ik vind het vreselijk om alleen te zijn, alhoewel als ik moe ben erg graag alleen ben, of mensen om me heen heb gehad die erg veel aandacht vergen omdat ze simpel weg op een ander niveau liggen dan ben ik ook graag alleen want het is niet zo vervelend om veel mensen om je heen te hebben waar je helemaal niks mee hebt en die onruststokers zijn er je zit er gevangen in zoals bijvoorbeeld op je werk!Dan zit ik wel graag alleen, maar over het algemeen vind ik het erg vervelend om alleen te zijn. Zeker nu met de kerst en sinterklaas waar iedereen naar zijn familie gaat........wat bij mij of dood is of niks meer met elkaar te maken wilt hebben ......

[Candy Online 0]

Tja, ik ben juist iemand die echt onder de mensen zit, elk moment van de dag (naast de mail en dat forum) zijn ze om mij heen. Heerlijk. Maar het ligt er wel aan wie! Ik heb veel goede vrienden, maar die moeten niet dag en nacht energie van mij gaan opeisen.. Maar sowieso ook thuis, bij m'n ouders, vind ik het relaxt om samen te zijn. We zijn dan ook echt een gezin die alles deelt met elkaar, waarin de gesprekken dus vaak heel erg diep gaan!

Daarnaast speel ik graag stukjes op mn piano of ga ik een eind sjouwen met de hond, om toch even eruit te zijn. Maar dat is meer om de drukte even te laten liggen!

Anyway, inclusief mijn ouders hebben we een gezin van 9 mensen! Best groot eigenlijk, maar nu we allemaal in of al na de jongvolwassenheid zijn is dat best gezellig.. Ja, vroeger leverde het nog wel eens irritaties op, omdat je geen eigen kamer had enzo. Nu heb ik toch de grootste voor mij alleen, en dan zit er nooit! Misschien ben ik het wel niet gewend alleen te zijn..

[Holla 0]

Ik heb wat nieuws ontdekt. Ik kom tot rust als ik een muziekje aan heb, op de rugleuning van mn bankje zit, kaarsjes aan zijn in het raamkozijn en ik fijn het donker in kan staren. Geweldig.. helemaal alleen, nadenken, peinzen, piekeren..

[Naeva 182]

Quote:

Doet me denken aan iets wat Youp van't Hek m.i. heel treffend omschreef, namelijk: als het goed me je gaat en je hebt het eigenlijk zo druk willen mensen van alles met je doen, terwijl je daarvoor eigenlijk geen zin of tijd hebt. En als het niet goed met je gaat, kijk je naar de telefoon en denk je "ga", maar dan belt er niemand...

Raar is dat he? Maar ik denk dat als je je goed voelt, je zelf ook eerder initiatief neemt om iets te gaan doen. Als je je minder voelt dan wil je eigenlijk dat mensen naar je toekomen om te vragen hoe het gaat maar dan gebeurt dat niet. Zelf naar iemand toegaan om te zeggen 'hoi, het gaat niet goed', tsja, dat doe je ook niet zo snel. Tenminste, dat is bij mij zo.

Als ik minder energie heb dan heb ik ook minder zin om actief iets met mensen te gaan doen. Terwijl je daar juist weer energie van krijgt. Ik hou best wel van alleen zijn en ik heb het ook nodig. Maar ik moet wel oppassen om niet teveel alleen te zijn, omdat ik dan weer een beetje vereenzaam. Dat moet iemand me gewoon weer even aan mijn haren meesleuren om 'iets leuks te gaan doen.' En dan denk ik: waarom deed ik dat niet eerder?

@Nienke: Ben je mij ofzo?

[Ignatius Maria 0]

Wie zwijgt stemt toe, dus... ik zweeg. Ik denk dat je gewoon gelijk hebt... ik kan ook echt van die (down) buien hebben dat ik nergens zin in heb, maar ik heb mezelf ook moeten leren dan toch maar gewoon te gaan of wat dan ook, omdat je achteraf inderdaad altijd blij bent dat je het toch gedaan hebt.

[Johan 0]

Af en toe als ik moe ben of het gewoon even zat vind ik het fijn om ff alleen te zijn. Even helemaal niks om me een.

Maar normaliter heb ik er een hekel aan. Ik ben liever met vrienden/familie om me heen.

Ik ben trouwens geen enig kind. Wel de jongste. M'n broer is 10 jaar ouder en mijn zus 6 jaar ouder, dus veel aan hen heb ik ook niet (gehad).

[E.e 0]

Ik weet nog steeds niet of ik alleen zijn wel of niet wil. Dat klinkt misschien een beetje raar. Ik ben wel enig kind en heb dus altijd mezelf vermaakt. Ook altijd veel en leuk contact gehad met volwassenen.

Ik kan er enorm van genieten als ik met mensen (vrienden) samen ben, ook als het vrienden van mijn ouders betref, die voor mij meer kennissen zouden zijn.

De andere kant is dat ik me in eenzaamheid wel thuis voel. De rust van een kloostercel (die niet klein was hoor) en de stilte die er heerste was een verademing, ook al ben ik vaak gewoon alleen op mijn kamer.

Vorig jaar (in een andere studentenstad) was ik niet op mijn plek. Ik had heel weinig aansluiting. Ook was er niet veel college, wat resulteerde in heel sterke eenzaamheid. Ik dacht altijd wel dat ik daar goed tegen kon, maar heb geleerd hoe enorm klote dat is. Dus eenzaamheid is ook niet alles.

Het doet me sterk denken aan een vraag uit een psychologische test:

Kies van de drie onderstaande mogelijkheden de ergste en de minst erge.

-Altijd onder de mensen zijn, geen privacy

-Nooit onder de mensen zijn, niemand zien

-Vastgeketend zijn

(Vrij naar Schirm, struktogramm)

De vraag waar je je energie vandaan haalt is trouwens een basisvraag bij een andere test. In de MBTI-test is het eerste waar uit gekozen kan worden Extravert en Introvert, dus in hoeverre je je energie uit anderen of uit jezelf haalt.

(Opvallend genoeg val ik volgens de test precies daar midden tussen, noch I noch E)

[Henriëtte 0]

alleen zijn = niet fijn.

Ik ben op school sowieso nooit alleen, ik loop (bij wijze van spreken) zelfs met zijn tweeën naar de prullenbak, ik heb een msnverslaving (waarbij ik dus ook weer met mensen praat) en als ik langdurig 'echt' alleen ben ga ik veel te veel nadenken en word ik weer 'sad'.

[Ann 0]

Ik ben heel graag alleen, ik moet me ook op tijd terug trekken.

Van drukke plaatsen wordt ik letterlijk ziek (moe, hoofdpijn, duizelig etc...)

En sommige dingen doe ik liever met 2, bvb joggen doe ik liever met mijn broer erbij, maar bvb niet met een vriendin.

[LodewijkNapoleon 0]

@Hester, hoe denk je er nu over?

[LodewijkNapoleon 0]

Alleen zijn... Tja, ik ben wel graag alleen, maar ook weer niet altijd, zoals met alles is het een kwestie van balans he?

Sowieso is het altijd goed om je eens wat terug te trekken om je gedachtes weer te ordenen. Maar te lang alleen zijn, zorgt er weer voor dat je gedachtes rare kronkels gaan maken.

[Eli7 0]

Over het algemeen vind ik het heerlijk om onder de mensen te zijn, het geeft me bijna altijd een enorme hoop energie. Genoeg energie om 3 dagen lang rond de 4 uur per nacht te hoeven slapen. Het probleem van altijd onder de mensen zijn is echter dat dat vaak wel behoorlijk afdoet aan de tijd die ik met God ben. En in die zin vind ik het dan wel weer heerlijk om alleen te zijn. Het is de tijd dat ik bid tot God en ook gewoon nadenk over alles wat het leven tot het leven maakt.

[Van Xanten 0]

Ik hou erg van alleen zijn,en zonder me erg graag af om lang te gaan bidden,om muziek te luisteren,of om een boek te lezen.

Maar dan uiteindelijk,heb je toch weer aardige mensen om je heen nodig.

[Corientje123 0]

Ik vindt het heerlijk om alleen te zijn. Kan ervan genieten als ik een dag helemaal alleen op me kamer zit en niemand om me heen hebt, zodat ik heerlijk alles kan doen wat ik wil, heerlijk

Maar ik kan er ook echt van genieten als ik samen met m`n vriend of een vriendin ben, en wat leuks ga doen, heerlijk samen kletsen ofzo.

Als ik in een grotere groep mensen ben, kan ik soms wel wat stiller zijn binnen de groep en selectief naar de mensen luisteren die ik ken binnen de groep.

[MarieMol 0]

Ik vind het niet erg om alleen te zijn. Maar neem er wel weinig tijd voor om alleen te zijn. Al heb ik af en toe een dag kan ik er van genieten maar dan ga ik vaak tussendoor ergens naar toe. Ik ben echt een sociaal mens. Het liefst bij andere mensen. Dan hoeft het niet altijd te zijn dat ik aan het kletsen ben maar vooral onder mensen zijn. Thuis zit ik ook nooit op mijn slaapkamer maar altijd in de keuken of speelkamer (waar de computers staan) Het liefst met iemand op de achtergrond.

[Timon 0]

Ik heb met andere Timon gemeen dat ik het heerlijk vind om onder de mensen te zijn. Ik merk dat veel van mijn hobbys erop zijn gericht dat ik samen ben met anderen. Wat ik dan doe, maakt nog nieteens zo uit, maar het samenzijn alleen al vind ik heerlijk. Een spelletje Risk of Kolonisten, een goed gesprek, een lekker biertje... Het is allemaal niks in je eentje

Toch heb ik ook gemerkt dat ik soms wel erg behoefte heb aan rust. Wat Nienke zegt herken ik wel. Ik vind het heerlijk om, zoals nu rustig op mijn kamer te zitten, mooie muziek te draaien... Maar ook niet te lang. Doe ik dat meer dan een paar uur of een dagje dan verlang ik wel weer naar mensen om me heen.

Ook voor mijn tijd met God geld het. Ik vind het heerlijk om met anderen God te zoeken, samen te bidden, aanbidden. Voor een dagje met anderen bidden kan ik moeiteloos een avond of zelfs een hele dag vrij maken en dan moet er wel een heel goede reden zijn om die afspraak te verzetten. Terwijl een avondje alleen met God makkelijk onderbroken wordt met even mail checken of een gesprek met een huisgenoot.

Anderzijds vind ik het ook een verademing om mijn eigen tijd met God te hebben. Even weg uit de drukte, even in die plaats van intimiteit komen... Ik vind het heerlijk om op mijn lekkere stoel te zitten, aanbiddingsmuziek te draaien, biddend bijbel te lezen en alle dingen die God me laat zien op te schrijven. Ik zou ook niet zonder die momenten kunnen.

Ik ben dus een sociaal mens en mijn zwaartepunt ligt bij het contact met anderen. Maar ik hou ook van rust en kan niet zonder mijn momenten van persoonlijke tijd met God.

Ps. Even heel strikt de topictitel bekeken: Nee ik hou niet van alleen zijn. Ik heb het liefst God bij me...

[Taam 1]

Ik ben, hoewel het niet geloofwaardig klinkt graag alleen.

Ik heb vaak, veel mensen om me heen en dat vind ik heerlijk, daar geniet ik van, dat laadt me op en het breekt me af. Maar net zo lief zit ik op mijn kamer, lees een boek en heb wat tijd voor mezelf, gewoon lekker alleen, om mijn hoofd weer op orde te krijgen.

[Hadassa 0]

Ik heb niet veel vriendinnen, maar ik weet een ding;

maak tijd voor jezelf, voor je relatie met God.

Die relatie kun je beter aansterken dan de relatie met je vrienden!!

Want die relatie is veel belangrijker vind je niet?

daar moet je dan gewoon voor uitkomen tegnover je vrienden.

liefs Hadassa