waarom een Sabbat strijd?

[Warroir 0]

Beste mensen,

overal in de wereld word op dit moment een Sabbat discussie gevoerd onder Chistenen en andere gelovigen. Ik geloof dat de belofte gevonden wordt in Jesaja dat door voert naar Openbaringen, en het is de zelfde belofte als John 14;21. we worden afgescheiden en gequalificeerd, en de Sabbat word als teken gebruikt. wie gewillig is gehoorzaam te zijn en wie niet! het is ook te vinden in profetieen wat VADER over Zijn Sabbat. de Sabbat is de sleutel tot de belofte, zoals het staat in Jesaja 56. zonder die sleutel zullen velen die belofte mislopen! we worden de toetst, wie heeft het door?

ps... de Zondagse kerken zullen in de eindtijd door de anti-christ gebruikt worden voor het onthoofden. Openbaringen 17 + 18, de Hoer van Babylon en haar dochters zullen de ware gelovigen en in die tijd gehoorzamen van de Sabbat vervolgen, zoals in de dagen van oud, en ze zullen hun bloed drinken! satan zal de communie bespotten. dus zie je... de Sabbat is BELANGRIJK van wege de Eind tijd, na de EERSTE opname!

[Groninger 0]

Is volgens onze kalender zondag, niet de 7e dag? "Gij zult niet werken op de 7e dag" Volgens mij gaat er dus echt niks verkeerd

Verder denk dat zelfs als je gelijk zou hebben met de Sabbat (dus rusten op de Sabbat ipv de zondag) dat God ons dit zou kunnen vergeven. Volgens mij begaan mensen veel groter zonden dan het op de 'verkeerde' dag rusten en aanbidden van God.

Maar dat is mijn mening

[Dave 0]

Nergens staat in de bijbel dat je verloren gaat als je op de sabbat werkt. Dit soort discussies zijn zo leeg, wat heeft dit te maken met de Genade van God?

Zie Romeinen 3:

21 Maar nu is de rechtvaardigheid Gods geopenbaard geworden zonder de wet, hebbende getuigenis van de wet en de profeten:

22 Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.

23 Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods;

24 En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is;

25 Welken God voorgesteld heeft tot een verzoening, door het geloof in Zijn bloed, tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid, door de vergeving der zonden, die te voren geschied zijn onder de verdraagzaamheid Gods;

26 Tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid in dezen tegenwoordigen tijd; opdat Hij rechtvaardig zij, en rechtvaardigende dengene, die uit het geloof van Jezus is.

[Michie23 0]

Mijn week begint altijd pas op dinsdag

[Levi 145]

Als ik het zo lees vind ik het een beetje jammer dat de eerste christenen ons op het verkeerde been hebben gezet door op de 1e dag van de week samen te komen in plaats van op de sjabbat.

[Warroir 0]

Hi allemaal,

het gaat niet om de redding. want we zijn ALLEEN DOOR HET BLOED gered. maar de sabbat gaat over de eerste of de tweede opname.

Het gaat om Matt 25, de wijze of de Dwaze maagden. De EERSTE of de TWEEDE OPNAME. voor of tijdens de verdrukking. Daar gaat het om, en niet Hemel of hel.

[Warroir 0]

Het gaat om het voorrecht om de BRUID te zijn, zonder vlek of rimpel en volkomen wandelend of op z'n minst streven naar gehoorzaamheid.

Jesaja 56:

het is toch makkalijk, zeker als we streven om God te gehoorzamen om te kunnen zeggen ok, we blijven aanbidden op zondag, maar we gaan de sabbat niet meer negeren, noch er over heen lopen. want iedere dag is een dag van aanbidden, maar er is maar 1 Sabbat. en het is niet zondag. zondag is de eerste dag van de week.

Jes. 56 is de belofte voor ons, de sabbat, maar die is zoveel jaren al gestolen dat velen niet eens weten dat het van hun is, en het terug moeten eisen, het is jullie belofte en beloning, en geen vloek.

[Alexej 0]

Klopt, de sabbath is op zaterdag. Maar ik kan me niet voorstellen dat God op een maandag begon met scheppen, en toen op zondag iets had van, zondag is eeen mooie rustdag. (of zondag beginnen en zaterdag rustdag)

God doet niet aan dagen (met namen zoals wij die kennen). En een rustdag elke 7 dagen heeft te maken met het herdenken van deze schepping in 6 periodes, met een periode van rust/bezinning erna.

Kortom, het doet er in feite weinig toe welke dag er wordt gekozen door het jodendom/christendom.

Bovendien heeft het christendom een goede reden om de zondag te nemen i.p.v. de zaterdag, namelijk de opstanding van Jezus. Dat is de belangrijkste reden dat de zondag in het christendom zo belangrijk is.

(een andere reden is juist het onderscheid maken met het jodendom in de eerste eeuwen van het christendom, maar dat is meer een politieke dan religieuze reden)

[Maudy 0]

Warroir, ik ben geheel met je eens!

[knip]

Ik heb alleen nog een vraagje of je me nog een keer kan uitleggen mbt Sjabbat en 1e en 2e Opname, daar ik meen dat de Bijbel over 1 Opname spreekt?

H.gr.

Modedit:

Geen argumenting-by-link hier. Link weggehaald.

[Dave 0]

Quote:

Op maandag 05 september 2005 14:00:29 schreef Warroir het volgende: Hi allemaal, het gaat niet om de redding. want we zijn ALLEEN DOOR HET BLOED gered. maar de sabbat gaat over de eerste of de tweede opname. Het gaat om Matt 25, de wijze of de Dwaze maagden. De EERSTE of de TWEEDE OPNAME. voor of tijdens de verdrukking. Daar gaat het om, en niet Hemel of hel.

Warrior, de gelijkenis van de wijze en dwaze maagden is bedoeld voor de Joden en niet voor de christenen.

[Knight_in_YH_army 0]

B'sd

Quote:

Nergens staat in de bijbel dat je verloren gaat als je op de sabbat werkt. Dit soort discussies zijn zo leeg, wat heeft dit te maken met de Genade van God? Zie Romeinen 3: 21 Maar nu is de rechtvaardigheid Gods geopenbaard geworden zonder de wet, hebbende getuigenis van de wet en de profeten: 22 Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid. 23 Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods; 24 En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is; 25 Welken God voorgesteld heeft tot een verzoening, door het geloof in Zijn bloed, tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid, door de vergeving der zonden, die te voren geschied zijn onder de verdraagzaamheid Gods; 26 Tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid in dezen tegenwoordigen tijd; opdat Hij rechtvaardig zij, en rechtvaardigende dengene, die uit het geloof van Jezus is.

Klopt, wij worden ook niet gerechtvaardigd door het houden van de shabat, en door ons te houden aan de Torah. Maar het is wel iets wat G'd ons (Jood en niet-Jood heeft opgedragen om te doen. Wij houden de shabat uit liefde voor Hashem. Omdat het Zijn heilig dag is, en niet de zondag.

De Shabat is er van vrijdagavond zonsondergang, tot zaterdagavond, wanneer de eerste drie sterren er aan de hemel te zien zijn. De rabbijnen hebben hier de tijden al voor vastgesteld en berekend, die je terug kunt vinden in Joodse agenda's en op Joodse websites.

Quote:

God doet niet aan dagen (met namen zoals wij die kennen). En een rustdag elke 7 dagen heeft te maken met het herdenken van deze schepping in 6 periodes, met een periode van rust/bezinning erna. Kortom, het doet er in feite weinig toe welke dag er wordt gekozen door het jodendom/christendom. Bovendien heeft het christendom een goede reden om de zondag te nemen i.p.v. de zaterdag, namelijk de opstanding van Jezus. Dat is de belangrijkste reden dat de zondag in het christendom zo belangrijk is. (een andere reden is juist het onderscheid maken met het jodendom in de eerste eeuwen van het christendom, maar dat is meer een politieke dan religieuze reden)

"Toen G’d op de zevende dag het werk voltooid had, dat Hij gemaakt had, rustte Hij op de zevende dag van al het werk, dat Hij gemaakt had. En G’d zegende de zevende dag en heiligde die, omdat Hij daarop gerust heeft van al het werk, dat G’d scheppende tot stand had gebracht. (Bereshit [Genesis] 2:2-3).

De zevende dag, die Hashem tot rustdag heeft gemaakt, is niet de zondag. Maar de vrijdagavond - zaterdag.

Als men ervan uitgaat, dat de eerste dag in de week een maandag zou zijn, wat volgens de huidige kalender ook het geval is, dan kom je idd uit op de zondag als 7e dag. Maar dan wordt dat door het opstandingsverhaal in B’rit HaChadasha (het Nieuwe Testament) tegengesproken.

Lucas 24:1-3, daar staat nl. dat Yeshua bij het aanbreken van de zondag uit het graf is opgestaan: "En op de Shabat rustten zij naar het gebod, maar op de eerste dag der week gingen zij reeds vroeg in de morgenstond met de specerijen, die zij gereedgemaakt hadden, naar het graf. Zij vonden de steen van het graf afgewenteld, en toe zij er ingegaan waren, vonden zij het lichaam van Yeshua haAdon [de Here Jezus] niet."

Hier hebben ze 't dus niet over een maandag, maar over de zondag als eerste dag van week. Want anders kon de opstanding nooit op de dag na de shabat hebben plaatsgevnden . Plus nog 't feit dat de Hebreeuwse kalender (die door G'd is ingesteld) hier van toepassing was.

Als wij lezen in de Bijbel vinden wij nergens teksten van dat de shabat, G'ds heilige dag zou zijn afgeschaft. Het is een historisch feit, dat de eerste christenen ruim 300 jaar lang de Shabat vierden (dus ook de niet-joden). En Yeshayahu Hanovi (de profeet Jesaja) zei meer dan 2700 jaar geleden:

"Welzalig die sterveling die dit doet, en het mensenkind dat daaraan vasthoudt; die acht geeft op de Shabat, zodat hij hem niet ontheiligt" Yeshayahu [Jesaja] 56:2. hij zegt niet "Welzalig de Israëliet", maar hij zegt heel universeel en weldomvattend: "Welzalig ieder mensenkind, dat de Shabat houdt!" - In vers 6 gaat hij verder: "En de vreemdelingen die zich bij de HERE aansloten om Hem te dienen, en om de naam des HEREN lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn, allen die de Shabat onderhouden, zodat ze hem niet ontheiligen, en die vasthouden aan Mijn verbond: hen zal Ik brengen naar Mijn heilige berg en Ik zal hun vreugde bereiden in Mijn bedehuis..." Hier staat dus niet: de vreemdelingen die zich bij Israël aansloten, maar: de vreemdelingen die zich bij de HERE aansloten, ...allen die de Shabat onderhouden!

Dus 't maakt wel degelijk uit welke dag we houden.

De zondag is een goede reden voor christenen als plaatsvervanging van de shabat? Ik ben bang dat je dan een paar dingen over het hoofd ziet.

Tot aan het concilie van Nicea in het jaar 321 vierden de messiasbelijdende Joden en de gelovigen uit de volken nog allemaal de Shabat. Toen de gemeenschappen van de eerste gelovigen buiten Israël meer en meer uit niet-Jode gingen bestaan, ebde de betekenis van de Shabat steeds verder weg. zelfs met hun geloof in Yeshua vierden zij weer de toen in de voorr-christelijke tijd bij de heidenen bekende "Dies Solis" (de zonnedag) ter ere van de zonnegod, en noemden hem nu "Dominica Dies" (Dag des Heren). Later, in het de versmelting tussen staat en kerk, verbood keizer Constantijn in 321 op advies van Eusebius alle christenen, dus ook de Joodse gelovigen, het vieren van de Shabat, om daardoor het Christendom geheel van zijn Joodse wortels los te maken. Dit zelfs op straffe des doods. Het doel hiervan was om tegenstrijdige belangen te verenigen. Zoals bekend vereerden de heidenen de zon, en de zondag behoorde tot de vereringscultus. Door de Shabat af te schaffen en de zondag te heiligen hoopte men dat daardoor meer heidenen (in naam) tot de kerk zouden toetreden. Keizer Constantijn had hierdoor de zekerheid, dat de rust in het Romeinse Rijk zou trgkeren. Paus Sylvester (314-335) ging een stap veder, die verklaarde dat "de Shabat voor de Christenen een dag is van afschuw jegens de Joden. Men behoort die dag niet te houden, want het is een verwerpelijk gebruik". Nog bonter maakte het Paus Innocentius I (402-417). Hij veroordende dat er op de Shabat geen g’dsdienstige samenkomst mag worden gehouden en dat de sacramenten niet mogen worden uitgereikt. We zien hieraan, dat de Shabat dus juist in die tijd nog steeds door Christenen gehouden werd en daarom "moest" worden verboden. We zien ook, dat er geen heilige en oprechte motieven zoals de herdenking van de opstanding des Heren tot de invoering van de zondag als kerkdag hebben geleid, maar een afschuw van de Joden, dus puur antisemitisme alsmede afgoderij! Tijdens de Reformatie is veel hersteld, wat door de RKK was afgeschaft, maar het herstel van de Shabat hoorde daar helaas niet bij. Integendeel! Nu begon men de zondagsrust te verdedigen op grond van uit 't verband getrokken bijbelteksten.

[Knight_in_YH_army 0]

B'sd

Quote:

Op maandag 05 september 2005 15:54:26 schreef Dave het volgende: [...] Warrior, de gelijkenis van de wijze en dwaze maagden is bedoeld voor de Joden en niet voor de christenen.

De gelijkenissen zijn voor Jood en niet-Jood. Deze gelijkenis gaat idd wel over de shabat en de eindtijd...

[diakio 0]

Quote:

Op maandag 05 september 2005 11:21:55 schreef Groninger het volgende: Is volgens onze kalender zondag, niet de 7e dag?

Nee, de eerste. Dat wil zeggen, de reden dat de zondag de betekenis heeft gekregen die die dag heden ten dage in het christendom heeft, hangt samen met het feit dat het indertijd als de eerste dag van de week werd gezien.

[Dhawk 0]

Gelukkig maar dat de heidenen niet vallen onder de wet die God gegeven heeft aan het Joodse volk. En ik me dus niet druk hoef te maken of ik de juiste dag in eren hou.

Zijn niet alle dagen ter eren van Hem ?

[Troel 0]

Quote:

Op maandag 05 september 2005 11:21:55 schreef Groninger het volgende: Is volgens onze kalender zondag, niet de 7e dag? "Gij zult niet werken op de 7e dag" Volgens mij gaat er dus echt niks verkeerd Verder denk dat zelfs als je gelijk zou hebben met de Sabbat (dus rusten op de Sabbat ipv de zondag) dat God ons dit zou kunnen vergeven. Volgens mij begaan mensen veel groter zonden dan het op de 'verkeerde' dag rusten en aanbidden van God. Maar dat is mijn mening

Nee, zondag is de eerste dag van de week.

[Knight_in_YH_army 0]

B'sd

Quote:

Op dinsdag 06 september 2005 23:20:00 schreef Dhawk het volgende: Gelukkig maar dat de heidenen niet vallen onder de wet die God gegeven heeft aan het Joodse volk. En ik me dus niet druk hoef te maken of ik de juiste dag in eren hou. Zijn niet alle dagen ter eren van Hem ?

Tuurlijk is het goed om elke dag aan Hem te denken, wat vanzelfsprekend is. Maar toch heeft G'd de Shabat gegeven en die geheiligd, zoals ik in mijn eerste bericht ook duidelijk heb gemaakt, althans geprobeerd.. - voor Jood en niet-Jood.

[Dhawk 0]

In die brief de Paulus aan de Romeinen stuurt (14:5) wordt aangegeven (aan de heidenen -> niet joden) dat er niet een zoiets verplicht is als een specifieke dag. Zij het sabbat , zondag of welke andere dagen dan ook.

[Thomas 0]

Quote:

Op dinsdag 06 september 2005 23:24:46 schreef Troel het volgende: [...] Nee, zondag is de eerste dag van de week.

Hoezo dat nou weer, en met welk een stelligheid!

Voor mij is maandag de eerste dag.

Dan begint de werkweek weer, of school etc.

En niemand die mij daar van af praat!

[Troel 0]

Quote:

Op woensdag 07 september 2005 00:08:11 schreef Thomas het volgende: [...] Hoezo dat nou weer, en met welk een stelligheid! Voor mij is maandag de eerste dag. Dan begint de werkweek weer, of school etc. En niemand die mij daar van af praat!

Excuses. Het was de eerste dag van de week. Tegenwoordig dus niet meer (waarom gaat men dat ineens omgooien )

zon·dag (de ~ (m.))

1 zevende dag van de week, voor christenen de dag des Heren [voor 1976 de eerste dag van de week]

In de Joods-Christelijke wereld wordt de maandag als de eerste of als de tweede dag van de week gezien. Voor beide bestaan goede argumenten. De status van de zondag als rustdag (de Dag des Heren) was oorspronkelijk die van de zaterdag. Wie van de oorspronkelijke stand van zaken uitgaat, zal de zondag de eerste dag vinden, en daarmee de maandag de tweede. Agenda's vermelden de maandag doorgaans als eerste dag, vooral ook om het weekeinde samen te kunnen vatten aan het einde. Ook volgens ISO 8601 is maandag de eerste dag van de week.

De Europese talen zijn het over de nummering van de maandag evenmin eens: van de talen die de maandag niet naar de maan noemen, maar aan zijn plaats in de week, beschouwt het Portugees de maandag als de tweede dag (segunda-feira), maar het Hongaars (hétfö = lett. weekhoofd) en het Estisch (esmaspäev = eerste dag) als de eerste. De Slavische talen noemen de maandag 'de dag na de zondag', maar uit hun namen voor de dinsdag (tweede dag), blijkt dat ook de sprekers van deze talen de maandag als de eerste dag beschouwen.

[Thomas 0]

Quote:

Op woensdag 07 september 2005 00:11:44 schreef Troel het volgende: [...] zon·dag (de ~ (m.)) 1 zevende dag van de week, voor christenen de dag des Heren [voor 1976 de eerste dag van de week]

Bedankt voor de uitgebreide uitleg Troel!

Was een interessant stukkie.

[Knight_in_YH_army 0]

B"SD

Quote:

Op dinsdag 06 september 2005 23:49:17 schreef Dhawk het volgende: In die brief de Paulus aan de Romeinen stuurt (14:5) wordt aangegeven (aan de heidenen -> niet joden) dat er niet een zoiets verplicht is als een specifieke dag. Zij het sabbat , zondag of welke andere dagen dan ook.

Vers 5 en t eerste stukje 6 (NBG)zegt: "Deze immers stelt de ene dag boven de andere, gene stelt ze alle gelijk. Ieder zij voor zijn eigen besef ten volle overtuigd. Wie aan een bepaalde dag hecht, doet het om Adonai, en wie eet, doet het om Adonai, want hij dankt G’d; en wie niet eet, laat het na om Adonai en ook hij dankt G’d."

Eigenlijk gaat het hoofdstuk wat jij aanhaalt over de kashrut, de spijswetten. Maar een klein beetje,dat ene zinnetje misschien ook over de shabat, althans.. dat maken christenen ervan. Ik zal deze tekst en commentaar van de studie Bijbel onder de loep nemen religieuze sherlock homes

"Voor de één zijn er bepaalde dagen, die een bijzondere betekenis hebben. Voor de ander maakt het geen verschil en zijn alle dagen gelijk. Laat ieder zijn eigen overtuiging volgen. Wie aan bepaalde dagen waarde hecht, doet het om de Here. Wie alles eet, doet het ook om de Here, want hij dankt Hem ervoor. En wie niet alles eet, doet het net zo goed om de Here en dankt Hem ook." – Het boek

De schrijvers van de Studiebijbel gaan de fout in met het commentaar op dit vers. Zij beweren: "Het eerste verschilpunt tussen de zwakken en de sterken betreft het eten van vlees, het tweede betreft het houden van de Joodse sabbat."

't ligt erg voor de hand dat met degenen die de Shabat houden hier uiteraard weer de ‘zwakken’ bedoelt zijn, want in het commentaar op het vers hiervoor werden de Joden zo genoemd. Maar als je naar de volgorde in vers 5 en 6a kijkt, slaat deze bewering nergens op! Kijk maar in de verzen 2 en 3 wordt de sterke die vlees eet, als eerste genoemd, en als tweede de zwakke die vegetarisch eet. In de verzen 5 en 6a wordt daarentegen volgens de heersende christelijke opvatting als eerste de zwakke genoemd, die de ene dag boven de andere stelt, en als tweede de sterke voor wie alle dagen gelijk zijn. Maar waarom zou Sha’ul (Paulus) hier dan opeens de volgorde veranderd hebben? Dat is toch niet logisch?

Dat klopt, want dat heeft hij namelijk ook helemaal niet gedaan! Dat blijkt heel duidelijk uit vers 6b, waarin Sha’ul opnieuw de sterke die vlees eet, als eerste noemt en de zwakke die geen vlees eet, als tweede. Maar als degene die de juiste volgorde de ene dag boven de andere stelt de ‘sterke’ is, dan heeft de Studiebijbel een probleem. Volgens hen is immers de ‘sterke’ niet de Jood, maar de heiden. Maar geen enkele dag buiten de Bijbel om, die de heiden in ere houdt, is Adonai welgevallig en kan dus niet door Sha’ul als zodanig verdedigd worden. Maar de ‘zwakke’ daarentegen, voor wie alle dagen gelijk zijn, die volgens de juiste volgorde als tweede genoemd wordt, kan in dat geval ook nooit de Jood zijn, want die heiligt nl. de Shabat. Ds zit er voor de Studiebijbel en ook voor de meeste christelijke theologen niets anders op dan in hun uitleg de volgorde eventjes om te draaien en ervan uit te gaan dat in dit geval de ‘zwakke’ als eerste genoemd wordt. Daarom gaan zij in hun commentaar op deze manier verder:

"Het heiligen van de sabbat was in een heidense wereld vaak niet mogelijk en werd door gelovigen met een heidense achtergrond in de regel niet als een verplichting opgevat. Ook was men nog niet overgegaan de zondag, de Dag des Heren, als een vervanging van de sabbat te gaan beschouwen en onderhouden. Paulus wil voorkomen dat de Joodse gelovigen het houden van de sabbat en ook andere Joodse feest- en vastendagen hun heidense broeders als een wet gaan opleggen. Aan de andere kant moeten ook de heidense gelovigen hun Joodse broeders de vrijheid geven om de sabbat te onderhouden. Paulus voegt eraan toe: Ieder moet in zijn eigen gemoed ten volle overtuigt zijn. De volledige zekerheid in het denken heeft te maken met de motivatie van waaruit men handelt. Hij die de dag (de sabbat) in acht neemt, neemt deze in acht voor de Here."

Tot daar. Op een aantal punten wil ik hier eventjes reageren. Ten eerste: ze schrijven dat het houden van de Shabat in een heidense wereld vaak niet mogelijk was en door de gelovigen met een heidense achtergrond als vrijblijvend werd gezien. Dat deze stelling niet klopt blijkt uit de reisverslagen van Sha’ul, die in alle Griekse steden die hij bezcht, op de Shabat naar de synagoge ging volgens zijn gewoonte. Nergens lezen wij dat dit niet mogelijk geweest zou zijn. Verder staan in dezelfde reisverslagen, dat in deze synagogen in de Shabat vieringen ook Grieken aanwezig waren, zogenaamde Jodengenoten. Dat waren dus heidenen die wel degelijk de heiliging van de Shabat als een g’dsdienstige plicht zagen en ook toepasten.

De zondag wordt in dit commentaar overigens ‘Dag des Heren’ genoemd onder verwijzing naar Openbaring 1:10. Maar waar staat dat daarmee de zondag bedoeld zou zijn? In het Joodse denken, Yochanan (Johannes) was namelijk een Jood! is Yom HaAdon, de Dag des Heren, niet de zondag, maar een andere benaming voor Yom HaDin, de Dag des Oordeels, en daar gaat toch uiteindelijk het hele boek Openbaring over. Dat blijkt ook uit de toevoeging dat er op die dag de Shofar wordt geblazen en dat zie je volgens mij niet elke zondag in de kerk.

verder staat er in het commentaar van de stuieijbel dat Sha’ul wilde voorkomen dat de Joodse gelovigen het houden van de Shabat en de bijbelse feestdagen hun heidense broeders als een wet gaan opleggen. Dat hoefden zij inderdaad ook niet te doen, want dat doet Hashem zelf wel omdat het namelijk geen Joodse wet is maar Zijn eigen wet, die voor alle gelovigen geldt. Dat veel christenen daar helaas heel anders over denken blijkt ook uit het commentaar van Matthew Henry: "Zij, die meenden dat zij nog in zekere zin verplicht waren de ceremoniële wet na te leven, achtten de ene dag boven de andere. Zij behielden ontzag voor de viering van het paasfeest, pinksteren, nieuwe manen en het feest van de tabernakel: meenden dat deze dagen heiliger waren dan andere, en vierden die daarom met buitengewone zorgvuldigheid, verplichtten zich tot enkele g’dsdienstige gebruiken en rust op die dagen. Degenen, die wisten dat al deze dingen door de komst van Christus vervuld en afgeschaft waren, achtten daarentegen alle dagen gelijk. Wij moeten dit verstaan met uitzondering van de Dag des Heren, welke alle Christenen eenparig vierden; maar dezen hielden geen rekening met en hadden geen eerbied voor die verouderde feesten der Joden. De Romeinen deden het uit zwakheid, maar de Galatiërs deden het uit eigenzin en boosheid; en daarom behandelt de apostel hen op verschillende wijzen. Men gelooft dat deze brief geschreven is enige tijd vóór die aan de Galatiërs. Naar het schijnt wenste de apostel dat de ceremoniële wet geleidelijk zou verdwijnen, en dat zij een eervolle begrafenis zou hebben. Deze zwakke Romeinen bleken naar het schijnt alleen wenend haar grafwaarts te geleiden, maar de Galatiërs spanden alle krachten in om haar te doen herleven."

t ene commentaar gaat er natuurlijk terecht van uit dat de zondagsviering toen nog niet aan de orde was, terwijl volgens het commentaar van Henry alle dagen gelijk zijn met uitzondering van de zondag. Een ding hebben beide commentaren gemeen: het idee namelijk dat Sha’ul het in vers 5 over de Shabat en de Moadim gehad zou hebben, die volgens hen afgeschaft zijn. Maar Sha’ul had het daar helemaal niet over!

Dat kan ook niet, want als hij deze inzettingen van de Tora als vrijblijvend of zelfs als ontbonden zou verklaren, dan zou hij namelijk zijn eigen woorden in Romeinen 3:31 tegenspreken, waar hij schreef: "Stellen wij dan door het geloof de Tora buiten werking? Volstrekt niet! Veeleer bevestigen wij de Tora!" In ‘Het Boek’ staat het nog duidelijker: "Betekent het dan dat wij door op Jezus Christus te vertrouwen, de wet opzijschuiven? Nee, integendeel! Dan doen wij juist wat de Wet zegt!" en in Romeinen 7:12 schrijft hij: "Zo is dan de Tora heilig, en ook het gebod is heilig en rechtvaardig en goed." Het Boek: "Op G’ds Wet is niets aan te merken; wat de wet van ons eist is zuiver, rechtvaardig en goed."

Sha’ul heeft het in Romeinen 14, vers 5 niet over bepaalde heidense feestdagen, want die heeft G’d juist nadrukkelijk verboden, en hij heeft het ook niet over de bijbelse feestdagen, want die zou hij nooit als vrijblijvend beschouwen. Het is ook niet zo dat hij tegen de messiasbelijdende Joden en de gelovigen uit de heidenen zegt dat ze elkanders keuze voor de Shabat of de zondag moeten respecteren en elkaar daarin in hun waarde moeten laten, want zoals gezegd: hij heeft het helemaal niet over de Shabat en de zondagsheiliging sowieso al niet, want daar heeft hij namelijk nooit van gehoord. Bovendien had hij het nooit goedgekeurd als de zondag, die oorspronkelijk de dag ter ere van de zonnegod was, door de gelovigen in Rome gevierd zou worden door gelovige heidenen die juist uit deze zonnegod-cultus vandaan kwamen.

Sterker nog: ik denk dat zij dat zelf niet eens hadden gewild, want zij hebben tenslotte een bewuste keuze gedaan voor de G’d van Israël en daar een hoge prijs voor betaald.

zoals ik in 't begin al zei.. dit hoofdstuk gaat over de kashrut en niet over de shabat.

Sha'ul springt niet van de hak naar de tak. Hij heeft het niet eerst over de eetgewoonten om dan opeens over te gaan naar dag van de eredienst en daarna weer terug te keren naar de eetgewoonten. Als eten het onderwerp van Romeinen 14 is, dan moet ook de speciale dag of dagen in vers 5 te maken hebben met eten of juist niet eten, en ik denk dat het dit laatste is: niet eten, dus vastendagen. Er zijn in het Jodendom namelijk ook vastendagen die niet in de Torah zijn vermeld en dus ook niet berusten op een g’ddelijke opdracht, maar die voor vele Joden wel een sterke religieuze betekenis hebben omdat ze in verband staan met de verwoesting van Jeruzalem en de tempel. Als zij op deze dagen vasten en rouwen, dan doen ze dat inderdaad voor Adonai zoals Sha’ul schrijft.

Dat deze speciale vastendagen voor de gelovigen uit de heidenen, die daar geen enkele historische en emotionele binding mee hadden, niet van toepassing waren en dus ook niet toepasten, is begrijpelijk en dat vindt G’d ook helemaal niet erg, want Hij heeft het immers ook niet opgedragen. Wel verwacht Hij van de heidenen, dat ze hun Joodse broeders en zusters daarin respecteren en niet veroordelen. Van de vastendagen keert Sha’ul terug naar de eetgewoonten.

De Studiebijbel schrijft ten aanzien van vers 6: "De volledige zekerheid in het denken heeft te maken met de motivatie van waaruit men handelt. Hij die de dag (de sabbat) in acht neemt, neemt deze in acht voor de Here. Omgekeerd zal de broeder met een heidense achtergrond die wel vlees eet dit ook doen voor de Here. Dit zal de Joodse broeder vreemd in de oren geklonken hebben, want hoe kan iemand iets onreins eten ‘voor de Here’? Daarom legt Paulus dit uit: ‘want hij zegt dank aan G’d’. Iemand kan G’d niet van harte danken voor iets, waarvan hij in zijn geweten niet overtuigt is, dat het goed is. Het waarachtige dankgebed is dus een garantie van de goede motivatie van deze gelovige. Elders gaat Paulus nog verder en stelt, dat alles wat door G’d aan eetbaars is geschapen, in wezen goed is (vs 14) en dat het door de gelovigen genuttigd kan worden met dankzegging."

Duh, natuurlijk zal het de Joodse broeder vreemd in de oren geklonken hebben als iemand een speenvarken ‘voor de Here’ zou hebben gegeten!!! Ik snap ook echt niet dat er nog steeds bijbelgeleerden bestaan die zo naief zijn te denken dat je rustig biggetjes, slakken, inktvis of garnalen mag eten als je maar een dankgebedje hebt opgezegd. Wat vroeger een gruwel in G’ds ogen was, is nog steeds een gruwel in G’ds ogen. Dat in wezen alles goed is wat G’d aan eetbaars heeft geschapen, daar ben ik het mee eens. Maar dan ligt de nadruk wel op het woordje ‘eetbaar’, want niet alles wat G'd geschapen heeft is ook eetbaar.

Maar goed, ik ben al heel erg afgedwaald merk ik. En mn bericht is veel langer geworden dan dat ik verwacht had. Maar ik geloof dat dit soort dingen gewoon belangrijk zijn . En aangezien Rom. hoofdstuk 14, merendeels over de Kashrut ging, was ik genoodzaakt dit alles erbij te vermelden

[Dhawk 0]

In Rom 14:14 geeft Paulus aan dat hij overtuigt is (in /door Lord Jesus) dat niets onrein is an sich, maar voor slechts onrein voor degene die het als onrein zien.

Zoals ik het lees is de verwijzing naar de zwakkere, een verwijzing naar degene die iets als onrein ziet, bv dus degene die geen varkensvlees eet omdat het onrein is.

Waar het Paulus om te doen is, is volgens mij niet de nadruk te leggen op hetgeen zwakker/sterker is. Wat hij in Rom 14 aangeeft is dat een ieder die doet vanuit zijn/haar overtuiging voor de Here. Waar de nadruk inderdaad op het al dan niet eten van onrein vlees ligt, maar ook duidelijk wordt gewezen naar het al dan niet houden/achten van een special dag (tov alle dagen).

[Maudy 0]

Quote:

De Europese talen zijn het over de nummering van de maandag evenmin eens: van de talen die de maandag niet naar de maan noemen, maar aan zijn plaats in de week, ...

Voor wat het waard is: dit is precies zo in het hebreeuws. Zondag is Dag 1, maandag is Dag 2, etc. Behalve de zaterdag, dat wordt Jom Sjabbat genoemd.

Verder wacht ik nog op response, of zijn er andere mensen die deze uitleg kunnen geven?

Quote:

Op maandag 05 september 2005 14:38:34 schreef Maudy het volgende: Warroir, ik ben geheel met je eens! [knip] Ik heb alleen nog een vraagje of je me nog een keer kan uitleggen mbt Sjabbat en 1e en 2e Opname, daar ik meen dat de Bijbel over 1 Opname spreekt? H.gr.

....

[Knight_in_YH_army 0]

B'sd

Quote:

Op woensdag 07 september 2005 01:30:27 schreef Dhawk het volgende: In Rom 14:14 geeft Paulus aan dat hij overtuigt is (in /door Lord Jesus) dat niets onrein is an sich, maar voor slechts onrein voor degene die het als onrein zien. Zoals ik het lees is de verwijzing naar de zwakkere, een verwijzing naar degene die iets als onrein ziet, bv dus degene die geen varkensvlees eet omdat het onrein is.

Dat heb je dus fout _Iets wat G'd onrein heeft verklaard (qua dieren) zal altijd en eeuwig onrein blijven. Anders zou G'd ook niet meer dezelfde zijn als dat hij in het verleden is geweest. Anders breekt hij zijn eigen wetten, en daarmee ook Zijn verbond met Am Yisrael (het volk Israel).

Sha'ul heeft het hier idd over de sterke die vlees eet ja, en de 'zwakke' die geen vlees eet. Maar de volgorde van wie de 'sterke' en wie de 'zwakke' is, is door de kerk al eeuwenlang omgedraaid, en instamt in de christelijke theologie.

En nogmaals; als eten het onderwerp van Romeinen 14 is, dan moet ook de speciale dag of dagen in vers 5 te maken hebben met eten of juist niet eten, en dus heeft het totaal niets te maken met de shabat. Maar juist met de rouw / vastendagen die de rabbijnen erbij hebben 'bedacht' om de val van de tempel te herdenken. Dat zijn de dagen waar Sha'ul het hier over heeft. De vastendagen, de dagen waarop met niet 'mag' eten, of beter gezegd niet eet (bijv. vastendag van Gedalia, vastendag van Esther, 17e Tamoez, Tisha B'Av, etc). Want nergens in de brieven van Sha'ul springt hij van hak op de tak. De ene keer over de voedseletten, dan weer de shabat, en weer de voedselwetten? Klinkt niet logisch, vooral niet voor zo'n geleerd man als Sha'ul (Hij heeft geleerd bij één van de grootste Rabbijnen uit het huidige rabbijns Jodendom!).

"Wie aan een bepaalde dag hecht, doet het om de Here, en wie eet, doet het om de Here, want hij dankt God; en wie niet eet, laat het na om de Here en ook hij dankt God" Rom. 14:6

Dit is denk ik vooral de tekst die jij bedoeld?

Ik herhaal even een stukje uit m"n vorige bericht.

Quote:

De Studiebijbel schrijft over vers 6: "De volledige zekerheid in het denken heeft te maken met de motivatie van waaruit men handelt. Hij die de dag (de sabbat) in acht neemt, neemt deze in acht voor de Here. Omgekeerd zal de broeder met een heidense achtergrond die wel vlees eet dit ook doen voor de Here. Dit zal de Joodse broeder vreemd in de oren geklonken hebben, want hoe kan iemand iets onreins eten ‘voor de Here’? Daarom legt Paulus dit uit: ‘want hij zegt dank aan G’d’. Iemand kan G’d niet van harte danken voor iets, waarvan hij in zijn geweten niet overtuigt is, dat het goed is. Het waarachtige dankgebed is dus een garantie van de goede motivatie van deze gelovige. Elders gaat Paulus nog verder en stelt, dat alles wat door G’d aan eetbaars is geschapen, in wezen goed is (vs 14) en dat het door de gelovigen genuttigd kan worden met dankzegging." Duh, natuurlijk zal het de Joodse broeder vreemd in de oren geklonken hebben als iemand een speenvarken ‘voor de Here’ zou hebben gegeten!!! Ik snap ook echt niet dat er nog steeds bijbelgeleerden bestaan die zo naïef zijn te denken dat je rustig biggetjes, slakken, inktvis of garnalen mag eten als je maar een dankgebedje hebt opgezegd. Wat vroeger een gruwel in G’ds ogen was, is nog steeds een gruwel in G’ds ogen! Dat in wezen alles goed is wat G’d aan eetbaars heeft geschapen, daar ben ik het mee eens. Maar dan ligt de nadruk wel op het woordje ‘eetbaar’, want niet alles wat G’d geschapen heeft is ook eetbaar.

In het door de Studiebijbel aangehaalde vers (Rom 1414 gebruikte Sha’ul in de oorspronkelijke tekst trouwnes niet het Griekse woord voor 'onrein', maar het Griekse woord voor 'onheilig'. De NBG-vertaling is dus verkeerd vertaald (ik gebruik de NBV liever niet), want daar staat:

"Ik weet en ben overtuigd in de Here Jezus, dat niets uit zichzelf onrein is; alleen voor hem, die iets onrein acht, is het onrein."

Ook in de Statenvertaling is het verkeerdvertaald:

"Ik weet en ben verzekerd in de Here Jezus, dat geen ding onrein is in zichzelve; dan die acht iets onrein te zijn, die is het onrein."

In beide vertalingen staat verschillende keren het woordje ‘onrein’ en daaruit trekt men de verkeerde conclusie dat onrein vlees in principe niet bestaat en men dus eigenlijk alles mag eten, maar Sha’ul wilde er met het oog op de vegetariërs slechts erop wijzen, dat rein vlees van zichzelf niet onheilig is. In het Grieks worden twee verschillende woorden gebruikt die helaas vaak door elkaar worden vertaald als 'onrein' dan wel als 'onheilig'. Gelukkig zijn er ook teksten, waarin beide woorden naast elkaar worden gebruikt, waardoor het verschil goed zichtbaar wordt. In Hand. 10:14, zegt Kefa (Petrus): "Ik heb nog nooit iets gegeten, dat onheilig of onrein was." Hieruit blijkt dat deze woorden een verschillend betekenis hebben en dat onheilig niet hetzelfde is als onrein. Het Griekse woord voor 'onrein' is namelijk 'akathartos'. Dit betekent 'verontreinigd door uitwendig verkeerd gebruik', maar het Griekse woord voor 'onheilig' is 'koinos', wat 'onrein van nature' betekent. Sha’ul gebruikte in Romeinen 14:14 het Griekse woord voor 'onheilig', dus 'koinos' en niet 'akathartos', het woord voor ‘onrein’. Hij heeft dus niet gezegd dat er geen onreine dieren meer bestaan, maar hij zei tegen de vegetariërs, de ‘zwakken’, dat het reine vlees dat Adonai ons als voedsel heeft gegeven niet van nature onheilig is. Alleen voor een vegetariër schijnt vlees onrein te zijn en daarom eet hij het ook niet, maar dat verontreinigt het vlees in feite niet voor iemand anders.

Vegetariers??? denk je misschien als je dit leest. Jep vegetariers En aangezien ik toch al op dreef ben, zal ik 't ook even uitleggen

Het religieuze vegetarisme, dat uit het boeddhisme en hindoeïsme afkomstig is, werd in de 4e eeuw vóór de gewone jaartelling in Griekenland geintroduceerd door de filosoof en scepticus Pyrrho van Elis, die in navolging van zijn meester Anaxarchus in het leger van Alexander de Grote omstreeks het jaar 326 vóór de gewone jaartelling naar India ging. Zijn leer, het zogenaamde Pyrrhonisme, vond later vooral veel aanhang onder de Romeinen. Het is dus heel erg begrijpelijk dat gelovigen in Rome met een heidense achtergrond, die hun hele leven lang uit hun vroegere geloofsovertuiging vegetarisch hadden gegeten, na hun bekering niet plotseling vlees begonnen te eten. Toch waren de aanhangers van het Pyrrhonisme niet de eerste en enige vegetariërs in de toenmalige hellenistische wereld. Reeds twee eeuwen daarvoor had de eveneens Griekse geleerde Pythagoras, de ontdekker van het 10-delige stelsel, een school voor filosofie gesticht, die probeerde de mensheid te bevrijden van het wiel van de wedergeboorte binnen de leer van de zielsverhuizing, de zogenaamde Metemspychose of reincarnatie, en zo werd de filosofie zelf een reiniging en een manier om te ontsnappen van dit wiel.

De zielsverhuizing van het ene lichaam naar het andere was volgens Pythagoras mogelijk in twee richtingen: van dier naar mens, en andersom, van mens naar dier. Pythagoras was de eerste uit de oudheid bekende vegetariër, want hij geloofde dat men door vlees te eten zijn eigen familie opat. Het woord 'vegetariër' werd trouwens voor het eerst pas in 1842 gebruikt, want voor die tijd wrden de vegetariërs gewoon Pythagoreeërs genoemd ofwel aanhangers van het systeem van Pythagoras. Het vroege Griekse Pythagorese systeem, dat vanuit Griekenland naar Rome overgewaaid was, kende aan het vegetarisme spirituele waarde toe en zag het als een rite tot reiniging en kendebepaalde taboes over 't eten van vlees. Pythagoras was de zoon van Mnesarchos, maar hij werd ook wel de zoon van Apollo genoemd, want uit zijn school ontstond een mystiek rituele cultus, gewijd aan Apollo, de g'd van de wijsheid en schone kunsten. Pythagoras werd ongeveer 580 vóór de gewone jaartelling op het Griekse eiland Samos geboren en ontving een grondige opvoeding, zowel op geestelijk als op lichamelijk gebied, want het is bekend dat hij zelfs op de Olympische Spelen in Olympia een overwinning in de vuistgevechten behaalde . Na lange jaren studie in Egypte, Phoenicië en Babylon, waar hij in de verschillende mysteriën werd ingewijd, keerde hij terug naar Samos en was daar een vooraanstaand man tijdens de regering van Polykrates. Snel werd hij door de heersende Tyran van het eiland, die zijn geestelijke macht waarschijnlik scheen te vrezen, verbannen. Pythagoras verliet Samos in het jaar 529, woonde eerst 20 jaar in Kroton, een Griekse kolonie in Zuid-Italië, en later in Metapontion, waar hij ongeveer 500 voor de gewone jaartelling stierf. Pythagoras was de eerste bekende vegetariër in de oudheid, maar zeker niet de enige.

Er bestond met de gewoonte om zich te onthouden van dierlijk vlees een verband tussen de Pythagorese en de Orphische, alsook Bacchinale systemen zowel in het oude Griekenland alsook in het latere Romeinse Rijk, want toen daar in de 1e eeuw voor de gewone jaartelling een golf van religieuze vernieuwing oprees, kwam ook het Pythagorisme, verrijkt met Orphische en Platoonse ideeën, als Neo-Phytagorisme te voorschijn in het Rome van die dagen. Toch blijkt uit diverse verslagen dat het vegetarisme in de oudheid niet altijd consequent werd doorgevoerd, want hoewel men zich in de regel onthield van vlees, aten velen het blijkbaar wel wanneer ze offerden aan hun goden en zelfs van Pythagoras is het bekend, dat hij voor atleten een vleesdieet voorschreef. Volgens Aristoxenos introduceerde Pythagoras als deel van de rituelen tot zuivering weliswaar de onthouding van sommige vleessoorten, maar niet van alle vleessoorten in het algemeen. Als dat idd waar is, dan kon er van een volledig vegetarisme ds eigenlijk nog geen sprake zijn, maar eerder van een gedeeltelijk of selectief vegetarisme. Het is wel opvallend, dat voor de Pythagoreërs JUIST het vlees van die diersoorten verboden was, die in de Torah als rein worden genoemd, zoals het rund en het schaap. Varkensvlees daarentegen was volgens sommige bronnen wel toegestaan!

Nu moet je je eens voorstellen wat een Griek of Romein, die hiermee is opgegroeid, moet eten als hij tot geloof in de G’d van Israel komt. Wat volgens zijn oude geloof onrein was is in zijn nieuwe geloof rein en wat volgens zijn oude geloof rein was is in zijn nieuwe geloof juist onrein.

Ik kan mij best voorstellen, dat zo'n iemand het zekere voor het onzekere neemt en er maar liever helemaal geen vlees meer eet. Het Pythagoreïsme was in elk geval volledig in strijd met de spijswetten van de Torah, als volgens Aristoxenos in de leer van Pythagoras het eten van reine dieren taboe was en sommige onreine dieren, en met name het zwijn, in deze cultus juist uitdrukkelijk werd aanbevolen. Welke dieren in G’ds ogen wel of niet rein waren was toen al bij velen bekend, want in de Torah vinden wij geen enkele aanwijzing dat het nodig was om aan Noach uit te leggen wat rein en onrein was bij het bijeenbrengen van de dieren in de ark evenals voor het offeren van reine dieren. En Noach was na de zondvloed de stamvader van alle mensen. G'd gaf wel opnieuw zijn voorschriften over reine en onreine dieren aan Moshe op de berg Sinai, maar het volk Israël was toen beslist niet vegetarisch en ook niet van plan om vegetarisch te worden!

De zwakken die het vegetarisme aanhangen, kunnen zich daarvoor ook niet op de Torah beroepen, want aan Noach werd het toegestaan om vlees te eten. De in vers 2 genoemde vegetariërs waren dus mensen die, omdat zij zwak waren in het geloof, zich onthielden van het reine vlees, dat de Eeuwige in de spijswetten van Zijn Torah nadrukkelijk heeft geheiligd en aangewezen als fysiek voedsel voor de mens, en wij als gelovigen moeten opvolgen wat Adonai ons in Zijn Torah als juist heeft geopenbaard en doen wat recht is in Zijn ogen.

[Dhawk 0]

>Dat heb je dus fout _Iets wat G'd onrein heeft verklaard (qua dieren) zal altijd en eeuwig onrein >blijven. Anders zou G'd ook niet meer dezelfde zijn als dat hij in het verleden is geweest. Anders >breekt hij zijn eigen wetten, en daarmee ook Zijn verbond met Am Yisrael (het volk Israel).

Dit betreft een wet & verbond die God sloot met zijn eigen volk, zoals je inderdaad aangeeft.

Daar valt de gelovige uit de heiden volkeren niet onder.

> hak op de tak ?

volgens mij komen er in dat gedeelte van de romeinenbrief een aantal voorbeelden naar voren om iets duidelijk te maken -> dus niet perse die focus op de spijsweten die jij er aan geeft.

Mischien een wedervraag; aan wie waren de 10 geboden van God gegeven ?