Redding of verlossing?

[Hopper 813]

9 minuten geleden zei Hermanos2:

Ik blijf nieuwsgierig. 

Ik zal Kierkegaard citeren , een bekend christelijk denker: "Als men het kennen zijn rechten wil verschaffen dan moet men risico durven nemen, het leven in, de zee op en men moet schreeuwen dat God het horen kan. Maar men moet niet op het strand blijven staan om anderen te zien vechten en  strijden. Pas op die wijze komt men in het kennen tot de ware interpretatie. Maar dat houdt heel wat meer in dan op één been te gaan staan en Gods bestaan even te bewijzen of Hem op de knieën dank te zeggen. "

 

Wat staat hier?   Toezien hoe anderen vechten en strijden is zinloos.  Negeren is een vorm van toezien.  Wie Jezus volgt moet risico durven nemen en de weg van "ik ben de weg, de waarheid en het leven" inslaan.   Alleen in het leven is de ware interpretatie van de leer van Jezus kenbaar.   Jezus spreekt over 'waarheid', ook neem ik dat woord uitermate serieus.   En binnen die waarheid speelt Christus ook een rol.  Maar daar kom je uit bij wie of wat 'Christus' eigenlijk is.   Als mens moet je dat waagstuk aan gaan en niet je tijd verdoen met hen die willen vechten en strijden.

14 juni 2022 bewerkt door Hopper

[Hopper 813]

Wat verlossing betreft is misschien Efeziërs 2 : 14-15 wat een aanwijzing bevat.

Citaat

14 Want Hij is onze vrede, Die deze beiden een gemaakt heeft, en den middelmuur des afscheidsels gebroken hebbende,

15 Heeft Hij de vijandschap in Zijn vlees te niet gemaakt, namelijk de wet der geboden in inzettingen bestaande; opdat Hij die twee in Zichzelven tot een nieuwen mens zou scheppen, vrede makende;

Wat hier staat gaat niet over vechten en strijden maar over een-maken.  De Christus heeft ergens een muur gebroken.  Wat ik in 15 lees is dat 'die twee' in zichzelf tot een nieuw mens wordt geschapen.   Zoals ik dat interpreteer staat er in de mens ergens een muur, er is een gebrokenheid in de mens.  Christus maakt van 'die twee' weer een geheel.

 

Het woord 'waarheid' wil zeggen dat het al-tijd waar is.  I.m.o. moet je dat niet als een waarheid opvatten zoals wij die kennen.
 

14 juni 2022 bewerkt door Hopper

[fyg 16]

Op 3-6-2022 om 19:12 zei Robert Frans:

Er zijn dan ook een paar belangrijke obstakels bij het erkennen van God als Redder.

1. Om dit te kunnen doen, is het wel handig als je daadwerkelijk gelooft dat Hij er is. Veel mensen geloven simpelweg niet dat de kosmos bestuurd wordt door een God of door goden, laat staan dat deze(n) zich vervolgens om ons op microniveau zou bekommeren. En waar je niet in gelooft, kun je ook niet erkennen of liefhebben, zo eenvoudig is het eigenlijk. Zij weten meestal alles wat zij waarnemen prima te verklaren zonder het bovennatuurlijke nodig te hebben. En waar ze dat niet kunnen, zien ze er nog geen reden in dan maar een God daarvoor in te vullen. Ze gaan er dan vanuit dat er nog wel een antwoord zal komen en zo niet, nou ja, dan niet.

2. Zij die wél in God geloven, ook binnen het christendom, zijn nogal verdeeld met elkaar over het precieze hoe en wat en vechten elkaar daardoor soms zelfs fysiek de tent uit. En de keuze voor de godsdienst zou dan weer niet vrijblijvend zijn, omdat de verkeerde godsdienst of zelfs de verkeerde kerk kiezen eeuwige consequenties zou kunnen hebben. Wat ook niet helpt is dat het fabeltje dat de meeste oorlogen religieus zouden zijn nogal hardnekkig blijft rondhangen.

3. Áls zo iemand dan aannemelijk acht dat het christendom de meest volledige openbaring van Hem heeft, is deze openbaring weer zo enorm complex en niet zelden zo tegenstrijdig met hoe zij het leven nog weleens ervaren, dat het erg moeilijk kan zijn daarin echt te blijven geloven. Radicale, mediagenieke groeperingen met simpele antwoorden zijn vaak weer vervelend sektarisch, de grote kerken hebben vaak weer een duister verleden en missen vaak weer dat charisma.

4. Tenslotte slagen we er niet altijd in om goed uit te leggen wat zonde nu precies is. De ene keer houden we het bij een vaag 'je doel missen', wat dat dan ook zijn mag, de andere keer gaan we zelfs de meest miserabele gebrekjes als zulke zware zonden omschrijven, dat een normaal burgerlijk bestaan letterlijk net zo erg wordt als een psychopatische leefwijze. Mensen zien heus vaak wel wat er mis is in de wereld en waar zijzelf in gebreke blijven, maar vinden het erg disproportioneel dat ze daarvoor 'eeuwig in de hel zouden moeten branden'.

Ik herken dat mensen willen verlossen van zonde maar dat ze erkennen God niet als de schepper van hemel en aarde. Het antwoord daarop ligt misschien aan de bijbel zelf, als je daar iets leest, ga je op Internet zoeken, klopt wat er in de bijbel staat, en als het niet klopt, zo een voorbeeld verhalen van OT, die in Genesis staan.  Bovendien sommige dingen die in de bijbel staan, zijn tegenstrijdig met wetenschap, over de leeftijd van de aarde bv.  Conclusie is dat erkenning van god als schepper van de hemel en aarde is niet vanzelf sprekend .