Een derde van de sterren - engelen van satan?

[sjako 699]

7 uur geleden zei Dat beloof ik:

Dat weet  ik ook wel. Maar in die tijd dacht men werkelijk dat de sterren uit de lucht konden vallen en dat er monsters in de zee leefden.

Ik denk niet dat Johannes ooit een draak heeft gezien, behalve dan in zijn visioen. Het is allemaal symboliek. Mensen met een geestelijk inzicht kunnen begrijpen wat het betekent.

[PetersSimon 45]

17 uur geleden zei Dat beloof ik:

Aan Genesis, waar dat zo in staat

Kun je aangeven waar jij in Genesis ergen leest dat de sterren lichtjes zijn aan een uitspansel (doek), die op aarde kunnen vallen. Chapter en verse graag.

17 uur geleden zei Dat beloof ik:

Ach, ik doe mijn best.

Dat wil ik graag geloven. Echter, als je je best doet, dan heb je gelezen dat de discussie die we hier voeren helemaal niets te maken heeft met sterren aan het uitspansel maar met sterren die óf boodschappende engelwezens zijn óf menselijke getuigen van God op aarde zijn. Deze tekst heeft sowieso helemaal niets met letterlijke sterren te maken. Ben je op de hoogte met het gebruik van het woord 'sterren' door de Bijbel? Als je je mengt in dit soort discussies, is het wel de bedoeling dat je de Bijbel serieus neemt en niet ziet als een ouderwets en achterhaald boek. Dat is het namelijk niet. Het is het Woord van God, Schepper van hemellichten, engelen én mensen. Hij heeft jouw geest in jouw binnenste geformeerd die je in staat stelt de voelen, te denken en te besluiten. De bedoeling is dat je besluit om Hem te zoeken en te erkennen. Zodra je dat doet, zal je merken dat je de Bijbel veel beter gaat begrijpen, namelijk als Woord van je Schepper en Formeerder, die jou liefhad, voor jou op aarde kwam om voor jou aan een kruis te sterven, die vervolgens opstond uit de dood en jou het eeuwige leven aanreikt, een leven van 'eeuwen eeuwen' in zijn Heilige tegenwoordigheid, waar je dan geen moeite mee zult hebben omdat je bent gewassen in zijn bloed.

[PetersSimon 45]

2 uur geleden zei sjako:

Het is allemaal symboliek.

Iedereen die de Bijbel serieus neemt, heeft aan een oppervlakkige lezing van dit gedeelte genoeg om te concluderen dat het gaat om symbolen. Of draken ooit werkelijk hebben bestaan doet er niet toe. Zelf geloof ik dat het aloude beeld van 'draken' ontleend is aan dinosaurussen die voor de zondvloed de aarde bevolkten maar daarna door het veranderde klimaat zich niet in dezelfde aantallen hebben kunnen herstellen. Een letterlijke opvatting van dit beeld in Openbaring 12:4 is ronduit belachelijk en wie de symbolische taal van profetische boeken kent, zal een dergelijke opvatting niet eens in gedachten komen. Om daarmee op de proppen te komen, moet je notoire ontkenner zijn van Bijbelse waarheden. Jesaja wel eens gelezen? 

Op die dag zal de HEERE vergelding doen met Zijn hard, groot en sterk zwaard aan de Leviathan, de snelle slang, ja, de Leviathan, de kronkelende slang; Hij zal het monster dat in de zee is, doden. Over de werkzaamheid van het 'monster in de zee': zie:

 

De Bijbel geeft in dit geval zelf zeer duidelijk aan wie de draak is: de oude slang, die genoemd wordt de duivel en de satan (Openbaring 12:9). De grote vraag is echter: wat wordt bedoeld met de 'sterren',  waarvan het derde deel door de staart van de draak van de hemel wordt gesleept en ter aarde wordt geworpen?

 

[sjako 699]

2 minuten geleden zei PetersSimon:

De Bijbel geeft in dit geval zelf zeer duidelijk aan wie de draak is: de oude slang, die genoemd wordt de duivel en de satan (Openbaring 12:9).

Ja, dat is gewoon duidelijk. Geen discussie mogelijk. Vind het een goed gekozen symbool. Gevaarlijk en vergif spuwend.

[Dat beloof ik 990]

3 uur geleden zei PetersSimon:

Kun je aangeven waar jij in Genesis ergen leest dat de sterren lichtjes zijn aan een uitspansel (doek), die op aarde kunnen vallen. Chapter en verse graag.

Ik spreek Nederlands, dus geen chapter of verses.

Genesis 1:7  en 8 God maakte het gewelf.... en noemde het gewelf hemel.

Verzen 16 en 17, god maakte de lichten en de sterren, en plaatste ze aan het gewelf.

In Daniel 8:8 en Matheus 24:29 staat dat de sterren van de hemel op de aarde kunnen vallen.

[PetersSimon 45]

17 uur geleden zei Dat beloof ik:

Genesis 1:7  en 8 God maakte het gewelf.... en noemde het gewelf hemel.

De grondtekst geeft voor Genesis 1:14 het volgende:

‘En God zeide: dat er lichten zijn ‘rāqîa šāmayim’.

https://www.blueletterbible.org/kjv/gen/1/14/p0/t_conc_1014

Die Hebreeuwse woorden van de grondtekst betekenen letterlijk ‘uitspansel’ (van iets uit elkaar trekken) en ‘hemel’. Er staat geen voorzetsel, zoals ‘aan’ of ‘in’. De manier waarop je dit vers leest is derhalve een vertaalkwestie. Ik lees hier in ieder geval geenszins dat God een doek om de aarde maakte en ‘aan’ die doek de lichtjes vastmaakte.

Sterker nog, het woord ‘uitspansel’ komt zeer sterk overeen met de moderne opvattingen over het heelal, namelijk dat het voortdurend uitdijt, gebaseerd op waarnemingen als roodverschuiving en achtergrondstraling.

https://hijkomtmetdewolken.nl/verleden/heelal

Ook het werkwoord ‘uitspannen’ wordt in de Bijbel gebruikt:

‘Zacharia 12:1 De last, het woord van de HEERE over Israël. De HEERE spreekt, Die de hemel uitspant, de aarde grondvest en de geest van de mens in zijn binnenste vormt.’ (Zacharia 12;1)

Het is onjuist te denken dat oude volken allemaal hetzelfde primitieve idee hadden van het heelal. Onderzoekers van de culturen van bepaalde oude volken, ontdekken hele andere dingen, zoals bijvoorbeeld bij de Maya’s.

https://filling-space.com/2018/12/28/the-sophistication-of-mayan-astronomy/

https://www.crystalinks.com/mayanastronomy.html

De maya’s zaten overigens wel gevangen in een paradigma van hun mythologie, zodat ze ondanks hun nauwkeurige waarnemingen en dataverzameling niet kwamen tot doorbraken, waar mannen al Copernicus, Galileo en Kepler wel toe kwamen. Dat waren Christen-onderzoekers die kennelijk door hun geloof in de Almachtige niet werden verhinderd de werkelijkheid te ontdekken. Overigens schijnt er nogal wat misverstand te bestaan over de verhouding tussen de RK Kerk en Copernicus – en de rol van de opkomende protestantse kerken, die op wetenschappelijk terrein nogal eens rooskleurig wordt voorgespiegeld:

https://www.csmonitor.com/Technology/2013/0219/Copernicus-and-the-Church-What-the-history-books-don-t-say

Maar ook de huidige wetenschap zit, net al de Maya’s weer gevangen in een paradigma, waarbij het niet waarneembare (donkere materie, multiversum) belangrijk onderdeel is gaan uitmaken van de theorievorming, terwijl waarneembare data, die niet passen in het model, als foutieve waarnemingen worden verworpen.

https://lweb.cfa.harvard.edu/~loeb/M1.pdf

Ons kennen is ‘ten dele’ (1 Ko.13:10). De mens zal hier op aarde nooit in staat zijn de door God geschapen werkelijkheid volledig te doorgronden. ‘Ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat de mens van het werk dat God doet, van het begin tot het einde, iets kan ontdekken.’ (Pred.3:11).

Ik zou mijn eeuwigheid niet verdobbelen met een dergelijke ‘wetenschap’ die dat toch probeert en daarmee ook nog eens God Zelf aan de kant schuift.

[PetersSimon 45]

Gaat niemand in op de voorzetten van 'Dat beloof ik'? Dan zal ik het doen.

Dat Jezus aangeeft dat de sterren van de hemel zullen vallen, duidt op het aloude fenomeen van 'vallende sterren', dat in de moderne wetenschap nog steeds zo wordt genoemd, al weet iedere wetenschapper dat het niet de vele lichtjaren ver afstaande gasbollen zijn die op de aarde vallen. 

https://hemel.waarnemen.com/FAQ/Planeten/019.html

Ook Jezus wist dat de sterren die de min of meer vaststaande sterrenbeelden vormen niet op aarde zullen vallen. Hij is God en zegt in Jesaja: 'Jesaja 45:12 Ik heb de aarde gemaakt en Ik heb de mens daarop geschapen. Ik ben het, Mijn handen hebben de hemel uitgespannen en aan heel zijn sterrenleger geef Ik Mijn bevelen.'

Echter, vlak voor zijn terugkeer naar de aarde zullen er grote tekenen aan de hemel zijn, waaronder een enorme hoeveelheid meteorieten of kometen. Daarnaar wees Hij vooruit. We lezen daarover in Openbaring 8, de eerste vier bazuingerichten' en in Openbaring 16, de eerste vier schaalgerichten. Het is een uniek nooit eerder vertoonde schouwspel aan de hemel, waardoor iedereen op aarde weet dat zijn komst aanstonds zal gebeuren.

Daniël 8:10 is totaal andere koek. Daar hebben we te maken, niet met vallende sterren, een natuurverschijnsel, maar met beeldspraak die duidt op een belangrijke politieke ontwikkeling op aarde. En het is dit vers dat één op één weergeeft wat de bedoeling is van Openbaring 12:4. Het gaat namelijk over de wereldrijken in de geschiedenis, die door satan worden gebruikt om het volk van God te belagen en de strijd te voeren die al is aangekondigd in Genesis 3:15 'Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw en tussen uw zaad en haar zaad. Dat zal u de kop vermorzelen en u zult het de hiel vermorzelen'.  Deze kosmische strijd is al circa 6000 jaar aan de gang en wij maken daarvan mogelijk de voltooiing mee in onze dagen - gezien de dwaasheid waarin de wereld nu steeds meer verzeild raakt. Een dergelijke dwaasheid van leugens en miljoenen mensenoffers, kan alleen maar komen van de leugenaar en de moordenaar vanaf het begin, de draak, de oude slang, de duivel en de satan. 

De draak van Openbaring 12 wordt daar gezien in een historische setting vanaf het zoekraken van de ark van het verbond. Daar begint Openbaring 12 mee (al staat het in het laatste vers van Openbaring 11: de ark wordt gezien in Gods tempel...in de hemel. Het is na de verwoesting van Jeruzalem door Nebukadnezar dat de ark zoek is en niet langer als aardse troon door God wordt erkend en de facto verplaatst is naar de hemel. Vanaf dat moment is de macht op aarde niet meer aan Gods volk Israël maar aan de wereldrijken. De mens heeft zijn gezag meerdere keren in de geschiedenis verkwanseld. De eerste keer was in de hof. Zeker nog één keer was toen Israël het met totale verdorvenheid en afgoderij zo bont had gemaakt, dat God zijn vol, stad en tempel moest opgeven en laten verwoesten.

De wereldrijken dus. En daar heeft de draak voortdurend aanleiding in gevonden het volk van God te belagen. Eerst via het Babylonische wereldrijk (kop 1). Daarna het rijk van Meden en Perzen (koppen 2 en 3). Daarna het rijk van en Seleuciden en Ptolemaeën (onderdelen van het Griekse rijk, de koning van het Noorden en van het Zuiden in Daniëls profetieën - koppen 4 en 5) Daarna het Romeinse wereldrijk, dat er was in de tijd dat Openbaring werd geschreven ‘één kop is nu’ (Openbaring 17:10 - kop 6) en dan een toekomstige vorm van datzelfde Rome, in een tienstatenbond – is bezig zich te vormen onder auspiciën van de VN. Dat zal uitmonden in ‘het beest’, dat zelf 'de achtste' is, de elfde hoorn van Daniël, de antichrist.

Nu even naar Daniël 8, waar het gaat over de strijd tussen een ram en een bok. De uitleg staat in Daniël 8:20 – ‘De ram = rijk van meden en perzen’ en ‘de bok = Griekenland’. Treffend is de beschrijving van de veroveringen van Alexander de grote, de geitenbok die vanuit het Westen over de gehele aarde aankomt zonder de aarde aan te raken (duidend op de enorme snelheid van Alexanders veroveringen) en die de ram (Medië-Perzië) neerstoot waarop de grote hoorn van de bok afbreekt (Alexander sterft) en in zijn plaats vier andere hoorns opkomen, vier generaals, die het enorme rijk onder elkaar verdelen. Twee daarvan waren de rijken der Seleuciden en der Ptolemaeën. Uit het rijk der Seleuciden komt opnieuw een hoorn voort en dan komt het:

‘...ja zijn grootheid reikte tot het heer des hemels en hij deed er van het heer, namelijk van de sterren, ter aarde vallen en vertrapte ze.’ (Daniël 8:10)

In de uitleg staat daarover het volgende:

‘...op ontstellende wijze zal hij verderf brengen….machtigen zal hij verderven, ook het volk der heiligen...en onverhoeds velen verderven.’ Daniël 8:24-25)

Het gaat hier uiteraard niet om letterlijke sterren maar om lichtdragers onder de mensen, het volk der heiligen, dat door de koning van de Seleuciden wordt bedreigd en verdorven. Dit heeft zich voltrokken in de geschiedenis in het onbeschaamde optreden van Aniochus Epiphanes (IV) tegen de gelovige Joden en de opstand der Makabeeën, ca 180 voor Christus. Vele gelovige Joden vonden toen de dood, toen zij weigerden zich door deze koning te laten helleniseren. Zij werden daarbij ook verraden door eigen (wel gehelleniseerde) volksgenoten. Antiochus heeft twee groepen Joden listig tegen elkaar uitgespeeld. En daar komt het beeld van de staart. De staart is een beeld van de slinkse wijze waarop politieke leiders kunnen optreden – ‘als u links kijkt ziet u rechts niets. En dan kunnen wij u daar mooi beetnemen’. Die politieke strategieën zijn al zeer zeer oud. De staart, dat waren de Joden die wel meegingen in het beleid van afgoderij, aanbidding van Zeus en die een bedreiging werden voor ‘het volk der heiligen’. 'De staart, dat is de valse profeet', zegt Jesaja 9:14.

Terugkomend op de start van deze discussie. De parallellen tussen Openbaring 12:4 en Daniël 8:10 zijn dermate sterk, dat je bijna niet ontkomt aan de conclusie dat Openbaring 12:4 niets maar dan ook niets te maken heeft met engelen, zoals alom wordt beweerd, maar met gelovige Israëlieten die door de draak middels één der wereldrijken worden belaagd. Niet alleen het rechtstreekse verband duidt daarop (de kroon van 12 sterren, die de vrouw draagt) ook een vergelijkende schriftstudie op basis van relevante want parallelle bijbelteksten.

Voor meer uitleg van Openbaring 12, ga naar:

https://hijkomtmetdewolken.nl/openbaring/openbaring-12