Onrealistisch realistisch

[Redactie 0]

Er was eens een land met een koning, met heel veel met doodskoppen gedecoreerde stormtroepen. Hij veroverde alle landen om hem heen en zaaide in zijn koninkrijk dood en verderf. Alle buitenlanders en zieken werden door hem buitengesloten, gemarteld en vermoord. Hij besloot echter wel weer vriendschappelijk samen te werken met buitenlanders in een ander, heel ver eilandrijk.

Hij kon het echter niet opnemen tegen twee heel grote rijken, temeer omdat heel veel van zijn doodskoppen heel veel van zijn grondstoffen gebruikten voor het martelen en doden van buitenlanders en zieken in gigantische doodskampen.

Eén van die grote rijken had echter in het geheim aan een groot superwapen gewerkt, die hele steden in één keer kon wegvagen. Zij gebruikte deze toen twee keer tegen dat verre eilandrijk, de koning pleegde na korte tijd zelfmoord en de oorlog was ten einde.

Lever dit verhaal in als manuscript bij een uitgever en het zal waarschijnlijk afgewezen worden vanwege te bizarre plotwendingen en een te ongeloofwaardige premisse.

Toch is dit wat grofweg in het kort is gebeurd tijdens de tweede wereldoorlog. Die oorlog is eigenlijk een zo bizar verhaal en kent zoveel nog bizardere details, dat je het niet zou geloven als het niet werkelijk zo was gebeurd.

De realiteit is vreemder, zo zei Mark Twain eens, omdat fictie zich moet beperken tot wat redelijkerwijs mogelijk is en de realiteit dat niet hoeft.

De menselijke geschiedenis is een ratjetoe van ongeloofwaardige plotwendingen, toevalligheden en zowel buitensporige wreedheid als onvoorstelbare goedheid.

Zich afspelend in een werkelijkheid die nog vele male vreemder is dan al onze fictie bij elkaar. Alleen al in de schepping lopen, vliegen, kruipen en zwemmen er zulke vreemde, buitenaards aandoende beesten rond, dat onze draken, orken en trollen er maar gewoontjes bij afsteken. In de meest vreemde, obscure landschappen, tot in diep onder de grond.

De realiteit spot met onze perceptie van realiteit en vliegt al helemaal uit de bocht op kosmologische schaal. Het universum is zo bizar en ook zo bizar groot, dat we het letterlijk niet kunnen bevatten.

Als de realiteit dan zo ongeloofwaardig is en onze fictie zo geloofwaardig, wat is dan nog überhaupt echt waar? En als bijvoorbeeld de Schrift slechts fictie zou zijn, bestaande uit sprookjesverhalen, waarom zijn die verhalen dan ook zo bizar, ongeloofwaardig en vol vreemde wonderen?

Credo quia absurdum. Juist omdat het bizar is en volstrekt ongeloofwaardig, moet het wel met waarheid van doen hebben. En inderdaad, als je de schepping en onze geschiedenis goed bestudeert, dan heeft Tertullianus, aan wie deze spreuk toegeschreven wordt, gewoon gelijk.

Als je dus oprecht wilt discussiëren over wat redelijk en geloofwaardig is, dan kun je je maar beter niet baseren op de realiteit. Zij lacht je vierkant uit.

Robert

Terug naar frontpage

[GerardB 0]

Nou, laat ze dan maar lekker lachen want lachen is gezond. Voor mij is alles wat of er in de Bijbel staat realiteit.. houd je buik maar vast, het maakt mij geen bal uit. Misschien vermoorden ze me er wel om zoals ze de profeten hebben gedaan. Ik zit er niet mee want ik heb nieuw leven aangedaan, alles wat ik heb dat heb ik van mijn Vader!!

[resog 0]

Als je het nieuwe testament leest lijkt het nou niet echt op een sprookje. Vele male worden er precieze plaatsen aan gewezen of getuigen aangehaald. Ook zijn er gênante dingen in het nieuwe testament zoals de lafheid van de discipelen tegenover de dapperheid van de vrouwen.

Als je een religie zou mogen verzinnen als man, dan zou ik dat soort dingen er uit laten en de discipelen als dappere volgelingen van Christus afbeelden.

[Flash Gordon 274]

Als je het nieuwe testament leest lijkt het nou niet echt op een sprookje. Vele male worden er precieze plaatsen aan gewezen of getuigen aangehaald. Ook zijn er gênante dingen in het nieuwe testament zoals de lafheid van de discipelen tegenover de dapperheid van de vrouwen.

Als je een religie zou mogen verzinnen als man, dan zou ik dat soort dingen er uit laten en de discipelen als dappere volgelingen van Christus afbeelden.

En ken je veel religies die op die basis in elkaar zitten? Nee he. En zou dat een reden hebben?

Religies worden niet "verzonnen" vermoed ik. Ik ken geen voorbeeld van een aantoonbaar verzonnen religie. Religies ontstaan onder specifieke omstandigheden, daar zijn wel heel duidelijke voorbeelden van, zoals de Cargo Cults.

En dat religies ontstaan, en zich organisch ontwikkelen, betekent dat in een religie elementen te vinden zullen zijn die deel uitmaken van, of ontleend zijn aan, de werkelijkheid. Zonder overigens nauwkeurig te moeten kloppen.

Zo zit de Bijbel vol met elementen die aantoonbaar, of naar alle waarschijnlijkheid, een basis in de werkelijkheid hebben. Maar evenzeer elementen die niet, niet helemaal, of nauwelijks, stroken met diezelfde werkelijkheid.

Voorbeeldje uit de Bijbel dat ik altijd aardig heb gevonden toen ik er over las: de Egyptenaren uit de tijd dat de joden daar bakstenen zouden hebben staan bakken, gebruikten geen bakstenen. De Babyloniers, die net de joden "te gast" hadden in de tijd dat Exodus vermoedelijk op schrift is gesteld, gebruikten wel bakstenen.

[Willempie 1.410]

Voorbeeldje uit de Bijbel dat ik altijd aardig heb gevonden toen ik er over las: de Egyptenaren uit de tijd dat de joden daar bakstenen zouden hebben staan bakken, gebruikten geen bakstenen. De Babyloniers, die net de joden "te gast" hadden in de tijd dat Exodus vermoedelijk op schrift is gesteld, gebruikten wel bakstenen.

Goh, was jij erbij dan? Interessant hoor!