Bejaarde God

[Redactie 0]

Uit De Schepping, van Michelangelo

Het ultieme beeld van God is natuurlijk nog steeds de oude, grijze man met baard.
Eeuwenlang heeft dat beeld in de kunst gediend en ook nu is het standaard in de media, serieus of humoristisch.
Zelfs sommige christelijke cartoons die Hem wat hipper willen afbeelden, geven Hem vaak toch wel mooi wit haar en, juist, een keurige baard.
Voor God daarom ook geen scheermessen. Ockham mag die helemaal zelf houden. Maar goed ook, want stel je eens een gladgeschoren Morgan Freeman voor in Bruce Almighty...

In de Schrift is God volgens Daniël niet minder dan de Hoogbejaarde. Althans, later in de Schrift. Daarvóór werd Hij vooral als een engel beschreven, of als een wolk van vuur.
God was toen ook nog jong. Ging de wereld veroveren, of haar even flink onder water zetten als het Hem totaal niet zinde. Voerde oorlogen om te laten zien wie de sterkste is en om zijn volgelingen veiligheid en rust te bieden.
Niet dat die gespaard werden, want Hij liet ze regelmatig alle hoeken van de woestijn zien als ze niet luisterden.
Maar naarmate de tijd verstreek, werd Hij ouder en dus ook milder. En ook nu laat Hij het laatste Oordeel liever door zijn Zoon opknappen.
Daarna neemt Hij het wel weer over, als alles weer tot rust gekomen is en de strijd is gestreden.

Toch lijken sommige gelovigen een tikje minachtend naar dat beeld te kijken. Ik bedoel, wat moet je nu met zo’n oude Hoogbejaarde in een jonge, hippe opwekkingskerk?
Natuurlijk hebben we Jezus nog, maar toch kun je niet zomaar om de Vader heen.
Het beeld van de Bejaarde komt dan ook uit een tijd en cultuur waarin men voor bejaarde mensen ontzettend veel eerbied en ontzag had.
Bejaarde mensen werden niet als ouderwets, duur en lastig gezien, of in elk geval minder vaak, maar als wijze, beschouwende en ervaren mensen. Van hen kon je veel leren.
Dus was God vanzelfsprekend een wijze, oude man en geen onbezonnen betweterig kereltje.

En sinds die tijd is dat beeld nooit verdwenen en zal het ook nooit verdwijnen.
Een beeld dat ons snelle, moderne en haastige leven volmaakt relativeert. En natuurlijk ook die anti-rimpelproducenten in hun hemd zet, want wij zijn naar Gods beeld geschapen en oude mensen hebben rimpels. Zo simpel kan het zijn.
Kerken mogen wel steeds willen verjongen en dat is prima, want zij worden door de jonge Jezus geleid, die altijd wel in is voor een fris briesje. Maar de Hoogbejaarde heeft uiteindelijk alles in de hand en niemand kan zonder Hem.
Het hoeft je dan ook niet te verwonderen als ook Maria in de hemel een oude, wijze vrouw zou blijken te zijn, die de mannelijke trots en vurigheid weet te temperen zoals alleen vrouwen dat kunnen.
Daarom, als je het even gehad hebt met al die snelle radicaliteit en moderne fratsen, kom dan weer tot rust bij de Oude van dagen en luister naar zijn bezonnenheid.

Robert

Terug naar frontpage

[Annatar 0]

Nieuw heidendom?

[Robert Frans 1.542]

Nee nee nee, slechts metaforische prediking...

[Olorin 154]

Mja, het idee van God als een 'oude van dagen' komt ook vooral uit een cultuur waarin ouderdom vooral respect, gezag en wijsheid was. Niet seniel en krakkemikkig. Het is inderdaad slechts een metafoor, wat bekeken moet worden met de bril van die tijd.

Dus ja, inderdaad.