Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Ik heb moeite om het serieus te nemen; gloriestoelen, doden opwekken, in de Hemel geweest zijn, profetische gaven en weten op welke dag wie bekeerd enz.

Ik voel afstand, steeds meer. Het duwt me steeds meer richting agnostisch denken.

Hoe ervaren andere christenen dit; zijn we weinig kritisch omdat een christen op dit forum dit beweerd en je elkaar op dit punt niet afvalt? Moet je iets gewoon aannemen omdat een ander zegt dat zij/hij dit mee gemaakt heeft?

Wat betreft kritiek op mede-christenen zijn er denk ik twee praktische handvatten.

- toets alles en behoud het goede

- de wijze raad van Gamaliël: als het niet van God is, zal het vanzelf weer verdwijnen, als het wel van God is, lopen wij de kans tegen God zelf te strijden. Of met andere woorden, Gamaliël roept op tot geduld, niet voor niets een onderdeel van de vrucht van de Heilige Geest. Er zijn genoeg dingen waarvan ik niet weet wat ik er van moet denken. Maar de meeste dingen daarvan blijken na twee of drie jaar totaal niet meer relevant te zijn. Geduld helpt dan om niet met alle winden mee te waaien, maar om de zachte wind van Gods Geest aan te voelen die altijd dezelfde kant op waait.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 100
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Geen opwekking, maar dood. En dan pas verrijzenis.

Ehmm dat bedoelde ik ook. It's all about dying. Dat preken die lui juist ook. Niet meer voor jezelf leven. Ik leef niet meer, Christus leeft in mij. Je ziet een paar stromingen binnen de vroegere pinksterkerk: een groep die er helemaal niks van gelooft en nu anti wonderen is en er zelfs tegen preekt, charismatischen die achter de tekenen aangaan en dat belangrijker vinden dan God Zelf en degenen die met Hem aan zichzelf willen sterven en opstaan. En hen volgen de tekenen i.p.v. dat zij de tekenen volgen.

Dus pas maar op dat ze jou niet gaan volgen, want jij zit volgens mij op de goede weg. God zal in ieder geval niet tegen je zeggen: Je hebt vele wonderen gedaan en Ik heb je niet gekend.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Wat een rare site, een christen die zich focust op doden opwekken. Volgens mij is dat niet niet waar de Wet op neer komt. Ik vind mijn naaste liefhebben en dienen al meer dan spiritueel, moeilijk en Goddelijk genoeg.

Die man heeft zijn naaste lief en wil niet dat hen overkomt wat hem overkomen is.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik heb moeite om het serieus te nemen; gloriestoelen, doden opwekken, in de Hemel geweest zijn, profetische gaven en weten op welke dag wie bekeerd enz.

Ik voel afstand, steeds meer. Het duwt me steeds meer richting agnostisch denken.

Hoe ervaren andere christenen dit; zijn we weinig kritisch omdat een christen op dit forum dit beweerd en je elkaar op dit punt niet afvalt? Moet je iets gewoon aannemen omdat een ander zegt dat zij/hij dit mee gemaakt heeft?

Het is uitwas, mensenwerk. Zeker niet de kern waar het om draait. Het zou jammer zijn als dit je doet afdrijven, want dit soort praktijken zijn zeker niet representatief voor het gros van het christendom.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Natuurlijk niet. Je mag wat dit soort dingen betreft geloven en niet geloven wat je wil. Mij zeggen dat soort dingen helemaal niets. Ik begrijp ook niet wat dan de bedoeling is van zo'n "opwekking." Een stel rijkelui, wonende in een van de rijkste landen, die nog een beetje extra geënthousiasmeerd worden voor een geloof waar ze het toch altijd al mee eens waren? Waarin ze hun leefwijze toch al niet erg veel hoeven te veranderen en waarin ze als het erop aankomt gewoon mee kunnen blijven doen met de westerse, hedonistische leefwijze? Als gezonde, sterke en weldoorvoede mensen, die ook op het gebied van geloofsbeleving al alles kunnen krijgen wat ze willen?

Zoals ik al eens in een column schreef: God klopt allang aan de zwaar bepantserde deuren van ons hart. Met miljoenen graatmagere, bloedige, vergiftigde, getraumatiseerde en stervende vuisten en vuistjes tegelijk (en misschien ook wel pootjes). Schreeuwend, jankend, smekend, biddend om binnen te komen, om je aan te mogen raken, te laten delen in zijn lijden. Maar goed, dat vinden we dan weer niet verstandig, dus liever dan maar weer wat extra enthousiaste of meditatieve liederen zingen over hoe goed God wel niet is voor ons. Maar eens zal het pantser doorbroken worden en zul je naakt en armzalig voor God staan en uitroepen: "Mijn God, nee, was Ú het al die tijd?" En dat kan al in dit leven gebeuren. Geen opwekking, maar dood. En dan pas verrijzenis.

Robert dit is voor mij de post van het jaar. En dat zeg ik niet lichtelijk.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Wat een rare site, een christen die zich focust op doden opwekken. Volgens mij is dat niet niet waar de Wet op neer komt. Ik vind mijn naaste liefhebben en dienen al meer dan spiritueel, moeilijk en Goddelijk genoeg.

Die man heeft zijn naaste lief en wil niet dat hen overkomt wat hem overkomen is.

Waarom moeten er doden opgewekt worden dan?? Wat is er mis met dood gaan? En waarom ligt de focus er op? Kun je niet beter gewoon je focussen op dit leven hier, wat God in den beginne heeft geschapen, en waarin Jezus ons vertelde hoe te leven?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik heb moeite om het serieus te nemen; gloriestoelen, doden opwekken, in de Hemel geweest zijn, profetische gaven en weten op welke dag wie bekeerd enz.

Ik voel afstand, steeds meer. Het duwt me steeds meer richting agnostisch denken.

Hoe ervaren andere christenen dit; zijn we weinig kritisch omdat een christen op dit forum dit beweerd en je elkaar op dit punt niet afvalt? Moet je iets gewoon aannemen omdat een ander zegt dat zij/hij dit mee gemaakt heeft?

Lobke ik voel die afstand ook en ook ik ben af en toe meer agnostisch dan gelovig. Maar ik houd mezelf voor dat ik in Jezus geloof en niet in t christendom. Er zijn heel veel uitwassen en rare praktijken en hypocrisie en lauwe christenen (zoals ik) en ellenlange discussies op dit forum over theologie terwijl de wereld een hel is. Maar Jezus is degene die vanuit Liefde oordeelt en aan Zijn voeten smeek ik om Genade en Gods Koninkrijk. Houd je vast aan Hem prachtige Lobke, kind van God. Ik bid voor je!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Van die DRT site van Tyler Johnson;

"They hope to see a DRT started in every city in the world, so that nobody could die without being prayed back to life."

Tja, dat gaat dan best druk worden! We hebben al overbevolking en als er straks nooit meer iemand dood blijft....

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik heb moeite om het serieus te nemen; gloriestoelen, doden opwekken, in de Hemel geweest zijn, profetische gaven en weten op welke dag wie bekeerd enz.

Ik voel afstand, steeds meer. Het duwt me steeds meer richting agnostisch denken.

Hoe ervaren andere christenen dit; zijn we weinig kritisch omdat een christen op dit forum dit beweerd en je elkaar op dit punt niet afvalt? Moet je iets gewoon aannemen omdat een ander zegt dat zij/hij dit mee gemaakt heeft?

Lobke ik voel die afstand ook en ook ik ben af en toe meer agnostisch dan gelovig. Maar ik houd mezelf voor dat ik in Jezus geloof en niet in t christendom. Er zijn heel veel uitwassen en rare praktijken en hypocrisie en lauwe christenen (zoals ik) en ellenlange discussies op dit forum over theologie terwijl de wereld een hel is. Maar Jezus is degene die vanuit Liefde oordeelt en aan Zijn voeten smeek ik om Genade en Gods Koninkrijk. Houd je vast aan Hem prachtige Lobke, kind van God. Ik bid voor je!

Nederig knielen wij neer bij Gods troon

Link naar bericht
Deel via andere websites

Iemand in dit topic opperde al de mogelijkheid dat een overleden persoon al in de hemel was en teruggebracht werd op aarde door zoo'n dodenopwekking. Was misschien wat gekscherend bedoeld maar ik heb er even over nagedacht en dat beangstigt mij bijzonder. Als ik eenmaal ben overleden dan zou ik graag wensen dat ik dood blijf en dus hopelijk in de hemel. Misschien is een pasje in je portemonnee met daarop informatie (zoals een donorcodicil) dat je opgewekt wil worden een optie voor de mensen die dat wel willen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Van die DRT site van Tyler Johnson;

"They hope to see a DRT started in every city in the world, so that nobody could die without being prayed back to life."

Tja, dat gaat dan best druk worden! We hebben al overbevolking en als er straks nooit meer iemand dood blijft....

Nou idd, en het spijt me wel. Dood gaan we hoe dan ook.

Het is niet voor niets dat Jezus stierf voor ons, opdat wij ook eeuwig leven zouden krijgen. Dat houdt dus ook in dat het leven hierna het doel is.

Mag het misschien niet zeggen, maar komen dit soort gedachten niet vanuit een immense angst voor dood of ziekte?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Iemand in dit topic opperde al de mogelijkheid dat een overleden persoon al in de hemel was en teruggebracht werd op aarde door zoo'n dodenopwekking. Was misschien wat gekscherend bedoeld maar ik heb er even over nagedacht en dat beangstigt mij bijzonder. Als ik eenmaal ben overleden dan zou ik graag wensen dat ik dood blijf en dus hopelijk in de hemel. Misschien is een pasje in je portemonnee met daarop informatie (zoals een donorcodicil) dat je opgewekt wil worden een optie voor de mensen die dat wel willen.

Ik kan je wel de hand schudden beste Thorgrem :D

Link naar bericht
Deel via andere websites

Opstanding der doden krijgen we ook nog trouwens. Sorry hoor, maar volgens mij is het veel later dan ik dacht. Eerst lees ik al over dat vredesverbond met Israel en nu dit:

http://www.articlesbase.com/christianit ... 95777.html

Maak je gereed, Jezus komt spoedig. Opname is helemaal niet dat er een stel christenen de hemel ingaan, dat is de verlossing van de zondenatuur, de Paulus bekering. Day of atonement.

Waar de schepping met reikhalzend verlangen op wacht. Denk ervan wat je wilt, maar ik maak me gereed.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Denk ervan wat je wilt, maar ik maak me gereed.

Hoe dan? Altijd een gevuld broodtrommeltje bij de hand houden?

Voldoende olie voor in de lampjes, zorgen dat je Heer je niet vindt terwijl je je taak verzaakt, je talenten investeren om ze met grote winst terug te kunnen betalen, het aantrekken van bruidskleding. Dat soort dingen.

Of simpeler: je inzetten voor een leven dat gekenmerkt wordt door de vrucht van de Geest, een leven dat afhankelijk is van haar Heer, een hart dat zich niet zal schamen voor zijn Heer, 'gewapend' met geloof, redding, gerechtigheid, bereidwilligheid, de waarheid en het woord van God.

Klaar om God te ontmoeten. ;)

Link naar bericht
Deel via andere websites
Denk ervan wat je wilt, maar ik maak me gereed.

Hoe dan? Altijd een gevuld broodtrommeltje bij de hand houden?

Voldoende olie voor in de lampjes, zorgen dat je Heer je niet vindt terwijl je je taak verzaakt, je talenten investeren om ze met grote winst terug te kunnen betalen, het aantrekken van bruidskleding. Dat soort dingen.

Of simpeler: je inzetten voor een leven dat gekenmerkt wordt door de vrucht van de Geest, een leven dat afhankelijk is van haar Heer, een hart dat zich niet zal schamen voor zijn Heer, 'gewapend' met geloof, redding, gerechtigheid, bereidwilligheid, de waarheid en het woord van God.

Klaar om God te ontmoeten. ;)

Dit toverde toch weer een lach op mijn gezicht. Dank :E

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik heb het idee dat dit soort dingen (gloriestoel, deadraisers, enz) voorkomen uit een soort angst voor het lijden. Als je maar gelooft dat God alle, of in ieder geval heel veel zieken geneest, hoef je niet bang te zijn voor ziektes. Als je gelooft dat veel doden uit de dood opstaan, dan is het niet zo naar dat twee jongetjes door hun vader zijn vermoord. En bovenal hoef je je dan niet af te vragen hoe het toch kan dat God die dingen toestaat.

Als je niet gelooft dat wonderen zo vaak plaatsvinden, dan wordt het leven eng. Dan moet je accepteren dat er goede mensen zijn die een rotziekte krijgen, dat er jongetjes zijn die vermoord worden door hun vader, dat er relaties zijn die kapot gaan, kinderen zijn die omkomen van de honger, en dat God het soms laat gebeuren en er niks aan doet.

En dat is eng. Want als die nare dingen andere mensen kunnen overkomen, dan kunnen ze mij ook overkomen. En het roept moeilijke vragen op. Waarom laat God toe dat onschuldige mensen sterven? Waarom geneest hij die goede christenen niet van die ziekte? Hoe kan ik nog geloven in een liefdevolle en almachtige God, als ik zie hoe rottig de wereld is? Waarom verhoort Hij mijn gebeden niet? Waarom zie ik Hem zo weinig in mijn leven? Waarom is Hij zo vaag?

En toch is juist die acceptatie van het lijden echte overgave. Als je verwacht dat God al onze wensen vervult als het gaat om ziekte en dood, dat Hij doet wat wij rechtvaardig en logisch vinden, dat we alles kunnen verklaren wat Hij wel en niet doet, dan is het geen overgave. Dan verwacht je dat Hij ons volgt, in plaats van andersom.

Echte overgave is accepteren dat Hij soms dingen doet (of juist niet doet), ook al snappen wij er niks van en vinden wij het niet eerlijk. Overgave is geloven dat er een goede God is die doet wat het beste is, ook als wij dat niet kunnen zien. Geloven dat Hij er is en naar ons luistert, ook al verhoort Hij onze gebeden niet. En Hem dus volgen, ook al is war Hij doet nog zo vaag en onbegrijpelijk.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik heb het idee dat dit soort dingen (gloriestoel, deadraisers, enz) voorkomen uit een soort angst voor het lijden.

Die man zijn vader is overleden in zijn armen. Daarom wil hij niet dat iemand dat mee hoeft te maken wat hij heeft meegemaakt. Dat was bij John G. Lake ook. Eerst overleed zijn halve familie aan ziektes en toen kreeg hij er een haat tegen en kreeg een genezingsbediening in Afrika. Dat uitstrekken naar genezing komt omdat ze willen dat iedereen gered wordt, het is een onderdeel van evangelisatie, om de mensen te laten zien dat God van ze houdt. Ik volg Plat en die andere man al een tijdje op Facebook. Mensen bekeren zich op straat als ze voor ze bidden, ook hier in Nederland. Ik zag een video van een atheistisch jochie dat net genezen was en nu geloofde.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Denk ervan wat je wilt, maar ik maak me gereed.

Hoe dan? Altijd een gevuld broodtrommeltje bij de hand houden?

Ik neem aan door te biechten enzo. ;)

Maar zonder gekheid, ik zou ook wel willen weten hoe je je voor zoiets gereed kan maken. En dan bedoel ik vooral het praktische aspect.

Netzoals ze zich voor moesten bereiden bij Zijn eerste komst. Johannes de Doper: wie een dief was stele niet meer, zulk soort dingen. Ik ben acuut weer gekapt met paffen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid