Stelling: een pedofiel is welkom in de kerk

[hann 0]

misschien een beetje offtopic, maar het lijkt me toch wel echt ontzettend lastig om zo iemand niet met een bevooroordeeld gemoed te bekijken. Als ik het maar even zo netjes mag verwoorden.

[Hendrik-NG 220]

Iemand die herstellend alcoholist is laat je niet onder de gedaante van wijn ter communie gaan. Iemand met hevige astma laat je niet het wierookvat hanteren. Iemand die voor geen meter kan zingen zet je niet in het koor. Iemand die totaal niet met bejaarden overweg kan zet je niet tussen de bejaarden. Dus iemand met pedofiele gevoelens zet je ook niet tussen de kinderen. Dat lijkt mij echter niet zozeer iets om speciaal te vermelden, maar gewoon een kwestie van het gezonde verstand. De Kerk is echter gelukkig meer dan enkel dat soort klusjes. Het is het Lichaam van Christus en niemand is daarvan buitengesloten.

Het lijkt mij dat deze mensen juist de Kerk nodig hebben.

Je slotopmerkingen maken de kwestie zo ontzettend moeilijk. Want daar kan ik geen spelt tussenkrijgen...

En toch is het alsof je "een wolf in schaapskleren" temidden van je kudde zet... Je haalt terecht een aantal voorbeelden van medische aandoeningen aan (en alcoholisme schaar ik daar ook onder). Ook pedofilie is een medische aandoening, een psychiatrische aandoening...

Als ik de DSM-IV criteria zo op een rij zie staan herken ik het "ongemakkelijke gevoel" dat ik krijg bij de gedachte aan de aanwezigheid van een pedofiel in de gemeente:

De DSM-IV criteria voor pedofilie zijn:

A. Gedurende een periode van ten minste zes maanden recidiverende intense seksueel opwindende fantasieën, seksuele drang of gedragingen met betrekking tot seksuele handelingen met een of meer kinderen in de prepuberteit (in het algemeen dertien jaar of jonger).

B. De persoon gedraagt zich naar deze aandrang of de drang of fantasieën veroorzaken duidelijk lijden of interpersoonlijke moeilijkheden.

C. Betrokkene is ten minste zestien jaar oud en ten minste vijf jaar ouder dan het kind of de kinderen uit criterium A.

Het gaat me om criterium B: "De persoon gedraagt zich naar deze aandrang of de drang of fantasieën veroorzaken duidelijk lijden of interpersoonlijke moeilijkheden"...

Het "duidelijke verzoorzaken van lijden" is "duidelijk": dat gedeelte speelt zich (per definitie "aan de oppervlakte" af). Maar er is blijkbaar een (onderdrukte of niet onderdrukte) neiging om zich te gedragen naar de aandrang... En DAT maakt de patient (het slachtoffer) tevens tot een potentiële dader...

Voeg dat samen met het (helaas maar al te reële ) gegeven dat toezicht nooit 100% kan en zal zijn en het moge duidelijk zijn dat een gemeente een enorm risico neemt als men een pedofiel toelaat/blijft toelaten...

Maar dat niet doen staat weer haaks op het Evangelie... AUWWW!!!!

[Gast Anon_phpbb]

De neiging je te gedragen naar een aandrang, dat lijkt me een mooi pleonasme.

In alle eerlijkheid, wat verwacht je anders van een aandrang dan de neiging je op een bepaalde manier te gedragen? Had je verwacht dat er pedofielen bestaan die niet de neiging hebben zich als pedofiel te gedragen?

Ik vrees dat je enige naiviteit laat zien, niet alleen over pedofielen, maar ook over je kudde. Dat zou wel eens een kudde wolven kunnen zijn. Heiligheid is vrij zeldzaam in deze wereld. De neiging je zondig te gedragen is niet bepaald voorbehouden aan pedofielen.

[Hendrik-NG 220]

In alle eerlijkheid, wat verwacht je anders van een aandrang dan de neiging je op een bepaalde manier te gedragen? Had je verwacht dat er pedofielen bestaan die niet de neiging hebben zich als pedofiel te gedragen?

Ik vrees dat je enige naiviteit laat zien, niet alleen over pedofielen, maar ook over je kudde. Dat zou wel eens een kudde wolven kunnen zijn. Heiligheid is vrij zeldzaam in deze wereld. De neiging je zondig te gedragen is niet bepaald voorbehouden aan pedofielen.

Mijn punt, in alle eerlijkheid, is dat ik inderdaad denk dat men vanuit de aandrang "zich op een bepaalde manier zal gedragen"...

Ik vrees dat ik dat niet vanuit "enige naiviteit" zeg, maar vanuit een bepaald onaangename realiteit... En, nee, de "kudde" waarin ik verkeer schat ik niet in als een kudde wolven...

Het aantal kerkelijke gemeentes waarin er uiteindelijk een gemeentelid daadwerkelijk werd veroordeeld voor "bepaald gedrag" is gelukkig bijzonder klein... Maar sommige kuddes hebben de pech bij die uitzondering te horen die "de regel bevestigt" maar tevens een einde maakt aan de naiviteit...

Vergeet het (waarschijnlijk uit mijn "aandrang" om liever niet te "stigmatiseren" voortkomende) pleonasme: in de definitie staat gewoon: "De persoon gedraagt zich naar deze aandrang of..."

En het gedeelde na de of zal zich waarschijnlijk "aan de oppervlakte" afspelen, maar het gedeelte ervoor in het algemeen niet...

Een huiskring lijkt me een prima omgeving voor een pedofiel om contact te onderhouden met gemeente/gemeenteleden. Een plek temidden van de kerkzaal is al "problematischer". Maar het vervullen van "een actieve rol binnen die gemeente" vraagt iets van die gemeente wat de vermogens van de leden ervan al snel zal overstijgen...

[Gast Anon_phpbb]

De naiviteit zit er in dat je kennelijk DSM IV nodig had om te bedenken dat een pedofiel ofwel te lijden heeft, ofwel zich als pedofiel gedraagt.

En nee, je kudde zal niet uit louter pedofielen bestaan. Maar jezelf wijs maken dat he allemaal heiligen zijn is echt naief.

[Hendrik-NG 220]

De naiviteit zit er in dat je kennelijk DSM IV nodig had om te bedenken dat een pedofiel ofwel te lijden heeft, ofwel zich als pedofiel gedraagt.

En nee, je kudde zal niet uit louter pedofielen bestaan. Maar jezelf wijs maken dat he allemaal heiligen zijn is echt naief.

Mijn naiviteit zoek ik hierin dat ik "tevoren" (tussen aanhalingstekens, want ook dit was voor mij een conclusie achteraf) nog zou kunnen denken "dat met voldoende toezicht" het lijden van de pedofiel niet de uitweg zou gaan zoeken van het "zich als een pedofiel te gaan gedragen"...

Maar het was een "reële kwestie" (en niet die DSM-IV, waar het achteraf bezien gewoon in staat!) die me wakker heeft geschud voor wat betreft de gevaren...

En geloof me: dat toezicht gaat tekort schieten...!

[cobybryant 0]

Dan moet je de kerk maar zo inrichten als bij die kerk die ik op tv zag: mannen apart, vrouwen apart, kinderen apart, klein beetje ouderwets, maar voor sommige groepen misschien toch handig. Bij die kerk in Utrecht waar ze met zware drugsverslaafden werken hebben ze ook mannenhomes en vrouwenhomes om ze op te vangen.

[Gast Anon_phpbb]

Iemand die zichzelf "als pedofiel" meldt, zal waarschijnlijk niet vragen om taken waarbij hij met kinderen alleen is. Iemand waarvan je uit andere bronnen weet dat hij pedofiel is, geef je dat soort taken niet. En wat doe je met de onbekende pedofiel?

Precies. En daarom geef je gewoon niemand een taak waarbij hij misbruik kan maken van kinderen. Om dezelfde reden als dat je het collectegeld laat tellen door twee mensen, en niet door één, hoe aardig en betrouwbaar die persoon ook overkomt.

Sommige risico's moet je gewoon uitsluiten.

[Thorgrem 430]

Laten we elkaar nou niet voor het lapje houden en net doen of wij enig inzicht hebben in wie pedofiel is en wie niet. Veruit de meeste pedofielen zullen nooit tot de daad overgaan. De minderheid die dat wel doet, daarvan wordt de meerderheid nooit ontdekt. Dan blijft er nog een minderheid van een minderheid over die wel tot de daad overgaat en daadwerkelijk betrapt is. Hoe groot achten jullie de kans dat een eventuele veroordeling in het verleden door justitie bekend wordt gemaakt aan de pastoor/dominee? Ze doen tegenwoordig al moeilijk over een simpel iets als een verhuizing.

[Gast Anon_phpbb]

Dat is mijn punt. Maar ik begrijp inmiddels dat Hendrik-NG in feite hetzelfde bedoelt. Gewoon geen risico nemen.

[Hendrik-NG 220]

Iemand die zichzelf "als pedofiel" meldt, zal waarschijnlijk niet vragen om taken waarbij hij met kinderen alleen is. Iemand waarvan je uit andere bronnen weet dat hij pedofiel is, geef je dat soort taken niet.

Belangrijke les voorkomend vanuit een pijnlijk leerproces... (NB: ga er maar van uit dat men er toch om zal vragen...!!)

En wat doe je met de onbekende pedofiel?

Hopen en bidden dat hij in ieder geval jouw deur voorbij gaat... En dat is tegelijk ook weer bijzonder egoistisch... Maar ze zijn er helaas gewoon wel...

En daarom geef je gewoon niemand een taak waarbij hij misbruik kan maken van kinderen. Om dezelfde reden als dat je het collectegeld laat tellen door twee mensen, en niet door één, hoe aardig en betrouwbaar die persoon ook overkomt.

Sommige risico's moet je gewoon uitsluiten.

Prima preventieve maatregel... Die ELKE kerkelijke gemeente gewoon moet toepassen (ook al acht men de kans op misbruik "nagenoeg 0 omdat er nog nooit wat is gebeurd")... Alleen is het 100% uitsluiten van risico's onmogelijk... Maar dat is geen reden om het niet te doen...

[Gast Anon_phpbb]

We zijn het eens, zo te zien

[Hendrik-NG 220]

Laten we elkaar nou niet voor het lapje houden en net doen of wij enig inzicht hebben in wie pedofiel is en wie niet. Veruit de meeste pedofielen zullen nooit tot de daad overgaan. De minderheid die dat wel doet, daarvan wordt de meerderheid nooit ontdekt. Dan blijft er nog een minderheid van een minderheid over die wel tot de daad overgaat en daadwerkelijk betrapt is. Hoe groot achten jullie de kans dat een eventuele veroordeling in het verleden door justitie bekend wordt gemaakt aan de pastoor/dominee? Ze doen tegenwoordig al moeilijk over een simpel iets als een verhuizing.

Men zou de weg van het (laten) aanvragen van een "verklaring omtrent gedrag" kunnen proberen... Het verplicht overleggen van een dergelijke verklaring biedt ook geen 100% garantie, maar de personen die ooit al veroordeeld zijn filter je er zo wel uit...

NB: de stelling van de TS is: "een pedofiel is welkom"... Er wordt dus uitgegaan van een bekend gegeven...

Het onbekende gegeven is hier welk percentage "tot de daad overgaat"... Er van uitgaande dat de daders hier over het algemeen geen mededelingen over doen, moet men vanuit "slachtofferperspectief" een schatting maken. Wat ook bijzonder lastig is, omdat de meeste slachtoffers hier niet snel melding van maken...

Ik zie in het volgende artikel uit de BMJ wat cijfers staan (http://bjp.rcpsych.org/content/179/6/482.full):

The incidence of child sexual abuse is usually based on retrospective recall by adults in studies mostly emanating from the USA (Smith & Bentovim, 1994). Estimates of prevalence are bedevilled by differences of definition and methods of study and are closely tied to the population source of the information. In his original study Finkelhor (1981) reported that 19% of females and 9% of male college students had been sexually abused as children. In the UK, Baker & Duncan (1985), using a Mori poll of those aged 15 years and older, calculated that 12% of women and 8% of men had had sexually abusive experiences. However, even such population surveys are open to criticism of either having used flawed methods or not being representative of the general population (Marcowe, 1988). Wyatt & Peters (1986), investigating methodological differences, demonstrated that low rates tended to be based on questionnaire surveys using broad questions. Higher rates were obtained from focused, direct interviews. Other studies have demonstrated that where less restrictive definitions are used allowing the inclusion of exhibitionism and/or touching, very high rates of abuse were reported in women (59%) and less than half of this in men (27%); when more restrictive definitions were used, the rates fell dramatically (Kelly et al, 1991). Based on the above, a cautious estimate of sexual victimisation in the male general population would be about 10%.

Als 10% van de kinderen (hetgeen waarschijnlijk voorzichtig geschat is, volgens het artikel) het slachtoffer is geworden van sexueel misbruik, dan gaat het wellicht "om een minderheid van een minderheid die tot de daad overgaat", maar nog steeds om grote aantallen!!! (Zeker als je uit zou gaan van de, volgens mij redelijk aannemelijke, gedachte één dader-meerdere slachtoffers...)

Edit: aansluitend bij de Nederlandse situatie; in het rapport van de commissie Deetman lees ik (waarbij men ook weer citeert uit "andermans werk"):

Seksueel misbruik van minderjarigen in Nederland

Uit het surveyonderzoek blijkt dat één op de tien Nederlanders voor hun achttiende

jaar tegen zijn of haar zin seksueel is benaderd door een meerderjarig niet-familielid

(9,7 procent uit een steekproef van 34.234 Nederlanders van veertig jaar en ouder).

Hierbij wordt geen verbijzondering van de achtergrond van de pleger gegeven.

(Pag 9 van de samenvatting van het eindrapport)

Eén op de tien Nederlanders werd voor het achttiende jaar tegen zijn of haar zin seksueel is benaderd door een meerderjarig niet-familielid...

[Robert Frans 1.542]

En toch hè...

Stel, het kind van twee kerkleden wordt misbruikt door een pedofiel. En die pedofiel komt later de kerk van binnenlopen. Dan is het mooi als hij (of zij, maar meestal hij) welkom is en opnieuw mag beginnen. Maar laten we niet de verwoestende pijn vergeten van die ouders, die in dezelfde kerk zitten en misschien nog veel wrok koesteren jegens die pedofiel. Ik bedoel, hele gezinnen worden uit elkaar gerukt en diep verwond door pedofielen die kinderen misbruiken. Het is heel wel mogelijk en mijns inziens ook volkomen begrijpelijk dat zij vervolgens niet meer in de kerk kunnen komen zolang hij daar zit.

Het lijkt mij daarom wel dat we hier ook rekening mee moeten houden. We mogen niet zomaar voorbijgaan aan de pijn die zo iemand kan aanrichten. En wie weet heeft hij enkele kinderen van kerkleden zo pijn gedaan, maar durven die kerkleden daar (nog) niets over te zeggen? Uit schaamte, uit schuldgevoel, of om het kind niet teveel te belasten? En we kunnen nooit zeker weten of die pedofiel wel echt berouw heeft en echt alles goed wil maken. We kunnen daarom niet doen alsof hij enkel "een probleem" heeft, want als hij eraan toegeeft, richt hij onnoemelijk veel schade aan bij zowel kinderen als hun naasten. Het vertrouwen in de Kerk kan daardoor ook totaal verwoest worden: "Hoe kónden ze zo iemand...?

Mijns inziens is het daarom wel een goed idee om zo min mogelijk te oordelen over mensen die wél echt moeite hebben als zo iemand de kerk binnenloopt en deel wil nemen aan haar activiteiten en eredienst. De theologie die wij hier nu bespreken is correct en heel christelijk, maar het is helaas maar één kant van het verhaal.

[Gast Anon_phpbb]

Beste RobertF, theologisch hoort ook het idee van "ergernis geven" hierin een plaats te krijgen. De Kerk is een gemeenschap, en het is aan de gemeenschap om zondaren liefdevol op te nemen. Maar dat wil niet zeggen dat je dus maar een slachtoffer moet negeren.

Stel nu eens dat deze pedofiel gaat biechten. Dan ligt het voor de hand dat hij als onderdeel van zijn penitentie de opdracht krijgt zijn slachtoffers niet te confronteren. Dat kan bijvoorbeeld betekenen dat hij voortaan op een ander tijdstip of een andere lokatie deelneemt aan het kerkelijk leven. Maar dat betekent niet dat hij minder welkom zou zijn in de kerk. Alleen, ook al is hij welkom, hij mag geen ergernis geven.

[Hendrik-NG 220]

Beste RobertF, theologisch hoort ook het idee van "ergernis geven" hierin een plaats te krijgen. De Kerk is een gemeenschap, en het is aan de gemeenschap om zondaren liefdevol op te nemen. Maar dat wil niet zeggen dat je dus maar een slachtoffer moet negeren.

Stel nu eens dat deze pedofiel gaat biechten. Dan ligt het voor de hand dat hij als onderdeel van zijn penitentie de opdracht krijgt zijn slachtoffers niet te confronteren. Dat kan bijvoorbeeld betekenen dat hij voortaan op een ander tijdstip of een andere lokatie deelneemt aan het kerkelijk leven. Maar dat betekent niet dat hij minder welkom zou zijn in de kerk. Alleen, ook al is hij welkom, hij mag geen ergernis geven.

Beste RK diaken. Ik denk dat we ook het "u mag een blinde niets in de weg leggen waarover hij struikelen kan" van Leviticus 19:14 theologisch een plaats zouden moeten geven.

Je spreekt over "zondaar" en dan zou men kunnen denken aan een pedofiel "die zijn aandrang volgt" (al leert Mat 5:28 ons om ook zelf in de spiegel te kijken - de "aandrang" al als zondig te herkennen)...

Maar ik wees niet voor niets naar de DSM IV. Bij pedofilie speelt naast "het ethische" ook een medische dimensie mee (de gebrokenheid van "de huidige wereld") die het gemeentelid (!) "blind" maakt voor het gevaar... En dan moet men bij het "niets" van Mozes m.i. ook écht denken aan niets...

Want ik geloof in deze situatie niet in "een vrije wil om voor een zondeloos leven te kiezen". (Dat ik daar überhaupt niet in geloof is trouwens een heel andere kwestie - de mens heeft geen vrije wil, maar sinds "zondeval" een vrijgelaten wil; vrijgelaten door God. Die mens wint daar niets mee, want om te leven is hij toch nog steeds gebonden aan zijn Schepper; die "vrijheid" voert dus of terug naar de Schepper, of naar de dood...)

[Gast Anon_phpbb]

Ik weet niet hoe lang we door gaan met hetzelfde tegen elkaar zeggen, maar ik vnd de herhalingen langzaamaan wel genoeg. We zijn het eens, ik weet niet hoe vaak dat nog vastgesteld moet worden.

[Hendrik-NG 220]

Ik weet niet hoe lang we door gaan met hetzelfde tegen elkaar zeggen, maar ik vnd de herhalingen langzaamaan wel genoeg. We zijn het eens, ik weet niet hoe vaak dat nog vastgesteld moet worden.

Waar we hier "de mist" in zouden kunnen gaan is misschien het volgende:

De stelling is "een pedofiel is welkom in de kerk"...

Bij dat woord "kerk" denk ik primair aan de (plaats van de) zondagse eredienst (de samenkomst van de gemeente) - de toelichting van de TS was: "een volwaardige plaats in de kerk, dezelfde rechten als andere gemeenteleden"... En secundair aan de betekenis van "kerk = geloofsgemeenschap"...

Terwijl ik me kan voorstellen dat jij, vanuit een "katholiek kerkbeeld" bij het begrip "Kerk" primair denkt aan de "gemeenschap der heiligen", de geloofsgemeenschap. En secundair aan "het gebouw"... Let wel: ik heb het over 'accentverschillen'...

We zijn het samen eens dat een pedofiel een plaats moet kunnen vinden binnen de Kerk - de geloofsgemeenschap.

Maar mijn kanttekeningen blijf ik zetten bij de aanwezigheid van die persoon tijdens de samenkomsten van de gemeente (hoewel ik het idee heb dat jij met die opmerkingen over "geen aanstoot geven" hetzelfde bedoelt...)

Ik denk niet dat een pedofiel "een volwaardige plaats kan krijgen binnen de kerk", uitgaande van mijn "Gereformeerde kerkvisie" = de geloofsgemeenschap die primair op de zondag samenkomt rond "woord en tafel". Ik hoor jou zeggen: hij kan wel een volwaardige plaats krijgen binnen de geloofsgemeenschap "op basis van de intrinsieke waardigheid van de mens als schepsel Gods".

Een tweede verschil zou h'm er in kunnen zitten dat ik jou hoor spreken over "zondaar, biechten, penitentie" en dan denk aan de mogelijkheid dat de persoon uiteindelijk "weer terug in de bankjes gaat zitten"... En ik hier ernstig twijfel aan de "herstelmogelijkheden van de zieke geest" bij deze vorm van gebrokenheid... Ik vrees dat deze personen op dit punt "ziende blind zullen blijven"... En zie ze niet terugkeren "in de kerkbanken"...

Waarbij die persoon het dus wel volledig waard is om lid te zijn van de Kerk, maar we hem toch niet "volwaardig" toelaten...

Ik heb het gevoel dat we inderdaad wat "langs elkaar heenpraten", maar ik kan er nog niet precies de vinger opleggen waar het hem in zit. Zie hier mijn (waarschijnlijk mislukte) poging om het te snappen. Maar misschien zijn we het gewoon eens en gaat het intussen "nergens" meer over...

[Gast Anon_phpbb]

ik denk dat we het gewoon eens zijn, maar dat er accentverschillen zijn, die je denk ik terecht benoemt.

Voor mij is de Kerk primair de geloofsgemeenschap, en secundair de zondagse samenkomst van die gemeenschap. Daarin is het voor mij niet zwart/wit zoals je terecht constateert. Dat zou een deel kunnen verklaren.

Waar we theoretisch wel, en praktisch nauwelijks, van elkaar verschillen is dat ik wel degelijk geloof dat mensen in staat zijn hun zondige natuur tot op aanvaardbare hoogte te beteugelen. De mens is geroepen zijn Wil te laten heersen over zijn driften, en kan dat met Gods hulp ook. Maar ik deel je overtuiging dat nogal wat mensen die roeping niet horen of niet volgen.

[Robert Frans 1.542]

Het punt is denk ik dat het binnen de katholieke Kerk veel minder gebruikelijk is om onderscheid te maken tussen de Kerk en de kerk, zoals jij doet. De Kerk is er onlosmakelijk verbonden met de plaatselijke parochie en in het bijzonder ook met de sacramenten. Men kan geen daarom deel uitmaken van de Kerk als men niet in de kerkbanken kan plaatsnemen om de Mis bij te wonen, omdat juist de Mis je deel laat nemen aan de gehele Kerk. Dit geldt ook voor de andere sacramenten: als iemand geen enkel sacrament zou kunnen ontvangen, dan is hij in feite uitgesloten van Christus' genade en zo van de Kerk.

Iemand welkom heten in de Kerk, maar niet in de plaatselijke parochie, is dus eigenlijk net zoiets als iemand toestaan als voetballer te functioneren, maar niet bij een elftal.

[Gast Anon_phpbb]

Waarbij bedacht moet worden dat de katholieke Kerk niet gebonden is aan één parochie. Het "ontlopen" van je slachtoffers kan dus vrij eenvoudig samengaan met toegang tot de Mis. Gewoon naar een andere kerk gaan.

[Robert Frans 1.542]

Dat is waar, maar ik meende dat Hendrik het over de geloofsgemeenschap in het algemeen had, dus dat zo iemand in geen enkele parochie zou kunnen komen vanwege de dingen die hij noemt. Maar dat kan ik verkeerd hebben verstaan.

[Hendrik-NG 220]

Waarbij bedacht moet worden dat de katholieke Kerk niet gebonden is aan één parochie. Het "ontlopen" van je slachtoffers kan dus vrij eenvoudig samengaan met toegang tot de Mis. Gewoon naar een andere kerk gaan.

Ook mijn kerkgenootschap heeft meerdere gemeentes. De mogelijkheid om "naar elders" te vertrekken is er altijd... Maar daar in faciliteren lijkt met het recept om het "probleem" in stand te houden (ik schat de kans op recidiveren als te groot in om met het probleem te gaan "experimenteren" (ten koste van kinderen)...!!!)

Het "probleem" is dus een probleem van de eigen plaatselijke gemeente/parochie... Het "ontlopen" van de slachtoffers is ook mogelijk als "de band tussen dader en slachtoffer" verbroken kan worden - het slachtoffer kan dan hopelijk "ophouden" slachtoffer te zijn... (Dat de dader ook echt erkent dader te zijn is daarbij een belangrijke 1e stap - en nee: ik bedoel niet te zeggen dat het slachtoffer de slachtofferrol kiest - deze is slachtoffer, tot het moment dat...)

Maar bij dit alles moet men de kat nog steeds niet op het spek binden... Ik noemde al de optie van "huiskring"... Men zou een "gemeente in kleine kring" kunnen opbouwen rond de voormalige (later we er van uit gaan dat er echte bekering heeft plaatsgevonden en echte verzoening tussen alle partijen) dader... Het is binnen ons kerkgenootschap niet ongebruikelijk om de sacramenten ook buiten "de kerkzaal" te bedienen - als iemand echt niet naar "de kerk" kan komen door ziekte of andere oorzaak... Ook de leden van de "kleine kring binnen de grotere kring" zouden dus niet verstoken hoeven te blijven van de sacramenten, ook al komt de voormalige dader (maar nog steeds potentiële recidivist) echt de kerkzaal niet meer in...

[Hendrik-NG 220]

Dat is waar, maar ik meende dat Hendrik het over de geloofsgemeenschap in het algemeen had, dus dat zo iemand in geen enkele parochie zou kunnen komen vanwege de dingen die hij noemt. Maar dat kan ik verkeerd hebben verstaan.

Dat bedoelde ik dus ook echt zo... Waarbij het dus inderdaad zo is, dat de "dader" een belangrijk "liturgisch deel" van het "gemeente-zijn" zal missen...!! Maar niet de sacramenten... De persoon hoort bij de Gemeente, maar verblijft daarbinnen "op een bijzondere plaats"... Niet omdat die persoon zo "bijzonder" is... Maar de gebrokenheid in ons menselijke bestaan is dat wel, en die vraagt soms om bijzondere maatregelen om derden (lees: kinderen) te beschermen... Uit Gods liefde voor Gemeente, kinderen en pedofielen...

(En, ja: ik realiseer me dat dit heel erg klinkt als "Gebied de Israëlieten dat zij elke melaatse uit het kamp wegsturen"... Die melaatse is nog steeds een "verbondskind", maar dan wel buiten het kamp...)

[Robert Frans 1.542]

Tja, en binnen de katholieke Kerk is dat dus vrij onmogelijk. Er is immers maar één sacrament die je één-op-één kunt ontvangen, dus zonder naar de kerk zelf te hoeven gaan, en dat is de biecht. Maar van de biecht alleen, hoe zegenrijk en belangrijk ook, kan een gelovige niet leven. Alle andere sacramenten worden in beginsel in de gemeenschap der gelovigen ontvangen, dus in de of een plaatselijke parochie. Natuurlijk zou de priester de Mis kunnen opdragen met enkel de pedofiel als deelnemer, maar dat is niet erg praktisch en ook een hoogst onwenselijke situatie.

Men kan een pedofiel dus buitensluiten van activiteiten of werkzaamheden waar hij veel direct contact met kinderen zal hebben. Maar men kan hem mijns inziens dus niet buitensluiten van de belangrijkste parochiële activiteiten, zoals de liturgie, het gebed, de catechese en kinderarme, gestructureerde activiteiten als het koor, de eventuele bijbelkring, het kosterschap, etc. Je kunt hem eventueel inderdaad aanraden naar een andere parochie te gaan als hij in deze slachtoffers heeft gemaakt en hij oprecht zijn leven wil beteren, maar hem buitensluiten van het parochiële leven kan dus niet. Niemand kan in zijn eentje geloven, dus de pedofiel kan dat ook niet.

Daarbij, zoals ik hier al schreef, kunnen juist goede resultaten worden bereikt als hij omringt wordt door veel naasten en professionals, die hem kunnen helpen een goed dagritme op te bouwen en deel te nemen aan een sociaal, cultureel en in dit geval dus ook kerkelijk leven. Oók als hij een zedendelict heeft gepleegd en zijn straf heeft uitgezeten. Een parochie kan daarin goede diensten verrichten. Juist als je hem overal wegjaagt en overal van buitensluit, blijft hij als het ware verborgen voor het oog en zal hij sneller zich aan een kind vergrijpen.