Wat is je 'ziel' en je 'geest'?

[someone 0]

waar hebbie dat vandaan?

[aaron 0]

"Misschien niet helemaal on-topic maar wel interessant imo.

Volgens mij kun je met je geest ook horen en zien, zelfs scherper dan met de zintuigen van je lichaam. Er zijn mensen die een bijna-dood ervaring hebben gehad die zeggen dat ze vane en afstand hun lichaam zagen en dan ze ineens heel scherp zagen en alles heel goed konden horen. Volgens mij is dan hun geest al buiten het lichaam en zien ze het lichaam met de ogen van hun geest.

Als je luistert naar God's stem luister je volgens mij ook met de oren van je geest. Er zijn natuurlijk mensen die God's stem als een luide stem hoorden (Paulus, Samuël) maar de meesten horen het als een stille stem in het hart. Op dat moment zijn het volgens mij de oren van de geest waarmee je luistert.

"

Ja helemaal mee eens. Dat denk ik ook!

[one 0]

@Shoppy.. zetten we hier gesprek voort? dan post ik laatste post in andere topic nogmaals hier:

Hey Shoppy,

Ik heb nu in de bijbel gezocht op de combinatie Lichaam en Ziel. Onderstaande zijn alle 6 citaten waar ze samen genoemd worden.

Mattheus 10:28 En vreest niet voor degenen die het lichaam doden, en de ziel niet kunnen doden; maar vreest veelmeer voor hem, die beide, lichaam en ziel, verderven kan in de hel.

1-Thessalonica 5:23 En Hij, de God des vredes, heilige u geheel en al; en uw gehele geest, te zamen met de ziel en het lichaam, worde onberispelijk bewaard in de toekomst van onzen Heere Jezus Christus!

Psalmen

31:10) Heer, wees mij genadig, want mij is bang; mijne gedaante is vervallen van treuren, alsook mijne ziel en mijn lichaam;

84:3 Mijne ziel verlangt en haakt naar de voorhoven des Heren, mijn lichaam en mijne ziel verheugen zich in den levenden God.

Jeremia 4:19 Hoezeer ben ik beangst! Mijn hart klopt mij in het lichaam, en ik heb geen rust; want mijne ziel hoort het geluid der bazuinen en het krijgsgeschreeuw.

Micha 6:7 ... Of zal ik mijnen eersten zoon voor mijne overtreding geven, of de vrucht mijns lichaams voor de zonde mijner ziel?

In deze citaten is een scheiding tussen lichaam en ziel aangegeven, hetgeen betekent dat ze onafhankelijk zijn van elkaar. mijns inziens kunnen ze wel invloed op elkaar uitoefenen. In dit leven zijn ze met elkaar verbonden. We weten dat het lichaam tot stof terugkeert en op dit aardse achterblijft.

Dát een ziel kan sterven, betekent niet dat dit gebeurt tegelijkertijd met dat het lichaam sterft. het betekent ook niet dat de ziel moet sterven. Het lichaam is officieel dood als het alszijnde door een professional wordt aangegeven. De ziel is dood op het moment dat het dood wordt verklaart door de Heer. Zelf wil ik nog wel vraagtekens zetten bij of we de 'dood' van de ziel letterlijk moeten interpreteren alsin de ziel houdt op met bestaan, of dat we er een geestelijke betekenis in moeten vinden. want is dood hetzelfde als eeuwig verblijf in de hel?

Markus 9:45 En indien uw voet u verleidt, houw hem af! Het is u beter, dat gij kreupel tot het leven ingaat, dan dat gij twee voeten hebt en in de hel geworpen wordt, in het onuitbluschbare vuur,

Wist je dat in de lutherse vertaling het woord hel maar 15 keer voorkomt? bovenstaande is een van de duidelijkere versen daarover...

De gedachte die ik probeer te delen is dat je twee dingen kunt zeggen. de mens heeft een ziel (lees: de ziel is een onderdeel van de mens). Je kunt zeggen de mens is een ziel (lees: dat wat de mens mens maakt, is z'n ziel). Dit is toch twee keer hetzelfde zeggen?

groetjes!

~one

[Josminator 0]

Ik denk dat je ziel je geweten is! Mensen zonder geweten, zijn mensen zonder ziel naar mijn mening!

[nicky19nick70 0]

Volgens mij is je ziel je karakter. Persoonlijk denk ik dat je gedachten en herrinneringen niet in je hersens zitten, maar in je ziel. Je lichaam is hoe je ziel er in stoffelijke gedaante uitziet maar dan met gebreken. Je ziel ziet eruit alsof je een perfect lichaam hebt (denk ik). Dat je geheugen en gedachte in je ziel zitten verklaar ik aan de herinneringen van mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad: zich zelf zien liggen tijdens een operatie, alles na kunnen vertellen terwijl ze dat lichamelijk helemaal niet konden weten, op andere onverklaarbare plaatsen zoals tunnels of de hemel zijn geweest. Overleden dierbaren hebben ontmoet. En het herbeleven van je leven in sneltreinvaart...

[numidium 0]

Wat ik zover heb gelezen en wat ik zelf wel als een aardige manier vind van denken is dat we opgebouwd zijn uit 3 niet stoffelijke delen.

Geest, verdeel ik hieronder in 2 omdat ik er geen aparte nederlandse woorden voor ken

1: spirit: zetel en drager van je emoties goed en slecht. En ook onbewustzijn

2 mind: je gedachten, de rationele kant

3: ziel. de hogere ik of intelligentie. datgene wat in contact staan met alles in het universum of je bovenbewustzijn.(ik zie dat sommige mensen hier op dit forum dat wat ik ziel beschouw, geest noemen. Op zich niets mis mee, gewoon een kwestie van anders definieren). Het bovenbewust zijn is moeilijk te omschrijven denk ik, omdat je het in deze wereld het meest mee te maken krijgt in trance enzo denk ik.

deze drie opdeling van de menselijke bezieling komt in veel religies voor oa in de oude egyptische geloof al(de Ba, Ka en Khaibit)

Ook interessant om af te vragen is wat dieren voor "bezieling" hebben, voor mij dan tenminste.

[Aimé 0]

Als de bijbelschrijvers het over de ziel hadden, gebruikten ze het Hebreeuwse woord ne fesj of het Griekse woord psu che.

Het woord ziel kan betrekking heeft op drie dingen (1) mensen, (2) dieren of (3) het leven dat een persoon of een dier bezit.

Hier volgen enkele bijbelteksten die deze drie betekenissen laten uitkomen.

Mensen.

In de dagen van Noach werden weinigen, namelijk acht zielen, veilig door het water heen gevoerd (1 Petrus 3:20).

Dieren.

In het bijbelse scheppingsverslag lezen we: Verder zei God: Dat de wateren een gewemel van levende zielen voortbrengen en dat vliegende schepselen over de aarde vliegen langs het vlak van het uitspansel van de hemel. Verder zei God:Laat de aarde levende zielen voortbrengen naar hun soort: huisdieren en zich bewegend gedierte en wild gedierte der aarde naar hun soort. En het werd zo (Genesis 1:20, 24). In dit gedeelte worden vissen, huisdieren en wilde dieren allemaal aangeduid met hetzelfde woord: zielen.

Het leven van een persoon.

Jehovah zei tegen Mozes: Alle mannen die uw ziel zochten, zijn dood (Exodus 4:19). Wat zochten Mozes vijanden? Ze wilden hem het leven ontnemen.

En over Rachel werd gezegd dat toen ze haar zoon Benjamin baarde, haar ziel uitging (want zij stierf) (Genesis 35:16-19). Rachel verloor op dat moment haar leven.

Kijk ook eens naar deze woorden van Jezus: Ik ben de voortreffelijke herder de voortreffelijke herder doet afstand van zijn ziel ten behoeve van de schapen (Johannes 10:11). Jezus gaf zijn ziel, of leven, ten behoeve van de mensheid. In deze bijbelgedeelten slaat het woord ziel duidelijk op het leven van een persoon.

Nergens zien we dat de woorden onsterfelijk en eeuwig in de bijbel met de ziel in verband worden gebracht.

Integendeel, de bijbel zegt dat de ziel sterfelijk is en dus dood kan gaan (Ezechiel 18:4, 20).

Daarom noemt de bijbel iemand die gestorven is, gewoon een dode ziel. Leviticus 21:11.

Aimee

[Aimé 0]

WAT IS DE GEEST?

Bijbelschrijvers gebruikten het Hebreeuwse woord roe ach of het Griekse woord pneu ma als ze het over de geest hadden.

Zo staat in Psalm 104:29: Neemt gij hun geest [roe ach] weg, zij blazen de laatste adem uit, en tot hun stof keren zij terug.

En Jakobus 2:26 zegt dat het lichaam zonder geest [pneu ma] dood is.

In deze verzen duidt Â’geestÂ’ dus op de kracht die een lichaam doet leven.

Zonder geest is het lichaam dood. In de bijbel wordt het woord roe´ach dan ook niet alleen met het woord geest vertaald, maar ook met met het woord kracht (levenskracht).

Zo zei God bijvoorbeeld in verband met de zondvloed: „Ik breng de geweldige watervloed over de aarde om alle vlees waarin de levenskracht [roe ach] werkzaam is, van onder de hemel te verderven†(Genesis 6:17; 7:15, 22).

Het woord geest kan dus betrekking hebben op een onzichtbare kracht (de levensvonk) waardoor alle schepselen leven.

De ziel en de geest zijn dus niet hetzelfde. Het lichaam heeft de geest nodig net zoals een radio elektriciteit nodig heeft om te kunnen functioneren. Denk bijvoorbeeld eens aan een draagbare radio. Als u er batterijen in stopt en de radio aanzet, dan brengt de elektriciteit die in de batterijen opgeslagen zit de radio als het ware tot leven. Maar zonder batterijen werkt de radio niet, net als een radio waarvan de stekker niet in het stopcontact zit. Zo is ook de geest de kracht die ons lichaam tot leven brengt. En net als elektriciteit heeft de geest geen gevoel en geen denkvermogen. Het is een onpersoonlijke kracht. Maar zonder die geest of levenskracht blaast ons lichaam de laatste adem uit en keert het tot zijn stof terug, zoals de psalmist zei.

Zo lezen we in Pier zijn lievelingstekst Prediker 12:7: Dan keert het stof [van zijn lichaam] terug tot de aarde, net zoals het geweest is, en de geest zelf keert terug tot de ware God, die hem gegeven heeft.

Als de geest of levenskracht het lichaam verlaat, sterft het lichaam en keert het terug naar de aarde, waaruit het afkomstig was. Op vergelijkbare wijze keert de levenskracht terug naar de bron ervan: God. Dat betekent niet dat de levenskracht echt naar de hemel gaat, maar dat voor iemand die sterft, de enige hoop op toekomstig leven bij Jehovah God berust. Zijn leven ligt als het ware in Gods handen. Alleen door Gods kracht kan de geest of levenskracht teruggegeven worden zodat iemand opnieuw kan leven.

Aimee

[Aimé 0]

Quote:

Op vrijdag 11 augustus 2006 19:31:31 schreef Aimé het volgende: Als de bijbelschrijvers het over de ziel hadden, gebruikten ze het Hebreeuwse woord ne fesj of het Griekse woord psu che. Het woord ziel kan betrekking heeft op drie dingen (1) mensen, (2) dieren of (3) het leven dat een persoon of een dier bezit. Hier volgen enkele bijbelteksten die deze drie betekenissen laten uitkomen. Mensen. In de dagen van Noach werden weinigen, namelijk acht zielen, veilig door het water heen gevoerd (1 Petrus 3:20). Dieren. In het bijbelse scheppingsverslag lezen we: Verder zei God: Dat de wateren een gewemel van levende zielen voortbrengen en dat vliegende schepselen over de aarde vliegen langs het vlak van het uitspansel van de hemel. Verder zei God:Laat de aarde levende zielen voortbrengen naar hun soort: huisdieren en zich bewegend gedierte en wild gedierte der aarde naar hun soort. En het werd zo (Genesis 1:20, 24). In dit gedeelte worden vissen, huisdieren en wilde dieren allemaal aangeduid met hetzelfde woord: zielen. Het leven van een persoon. Jehovah zei tegen Mozes: Alle mannen die uw ziel zochten, zijn dood (Exodus 4:19). Wat zochten Mozes vijanden? Ze wilden hem het leven ontnemen. En over Rachel werd gezegd dat toen ze haar zoon Benjamin baarde, haar ziel uitging (want zij stierf) (Genesis 35:16-19). Rachel verloor op dat moment haar leven. Kijk ook eens naar deze woorden van Jezus: Ik ben de voortreffelijke herder de voortreffelijke herder doet afstand van zijn ziel ten behoeve van de schapen (Johannes 10:11). Jezus gaf zijn ziel, of leven, ten behoeve van de mensheid. In deze bijbelgedeelten slaat het woord ziel duidelijk op het leven van een persoon. Nergens zien we dat de woorden onsterfelijk en eeuwig in de bijbel met de ziel in verband worden gebracht. Integendeel, de bijbel zegt dat de ziel sterfelijk is en dus dood kan gaan (Ezechiel 18:4, 20). Daarom noemt de bijbel iemand die gestorven is, gewoon een dode ziel. Leviticus 21:11. Aimee

Hier heb ik duidelijk aangetoond dat een ziel sterfelijk is.Dan kan ook een ziel niet voor eeuwig worden gepijnigd in een hel,waar vanavond zo over gepost is.

Degenen die met het bovenstaande niet akkoord zijn hebben werk aan de winkel!

Vriendelijke groeten Aimé

[anastasia 0]

Ziel en Geest en Lichaam.

Ziel is je bewustzijn, je zelfdefinitie. Je Geest, en iedereen heeft die, is je bewustzijn van je oorsprong. Het lijkt soms alsof iemand de geest niet heeft, maar de Geest is altijd aanwezig, alleen niet altijd bewust. dat is ook wat Jezus bedoelt dat als hij komt hij mensen slapend aantreft. Ze leven hun leven, identificeren zich via de ziel volledig met hun lihcaam, gedachten, wensen en verlangens. Ze zijn dronken van de wereld en de geest slaapt.

[Aimé 0]

Quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 00:08:23 schreef anastasia het volgende: Ziel en Geest en Lichaam. Ziel is je bewustzijn, je zelfdefinitie. Je Geest, en iedereen heeft die, is je bewustzijn van je oorsprong. Het lijkt soms alsof iemand de geest niet heeft, maar de Geest is altijd aanwezig, alleen niet altijd bewust. dat is ook wat Jezus bedoelt dat als hij komt hij mensen slapend aantreft. Ze leven hun leven, identificeren zich via de ziel volledig met hun lihcaam, gedachten, wensen en verlangens. Ze zijn dronken van de wereld en de geest slaapt.

Dus u bent met mij akkoord wanneer ik zeg dat een ziel sterfelijk is.Want u zegt: bewustzijn = ziel ,en aangezien een dode geen bewustzijn meer heeft is hij een dode ziel.

Dat klopt met Pred.9:5 Wie nog in leven zijn, weten tenminste dat ze moeten sterven, maar de doden weten niets.

Aimé

[anastasia 0]

Een mens is naast ziel ook altijd geest, slapend of wakend en dat deel sterft niet, dat deel keert altijd terug naar de bron. Iemand die dus bewust geestelijk leeft keert ook met dat bewustzijn terug naar de bron. Iemand die "slapend" leeft is zich ook niet bewust van enige terugkeer.

[Bride 0]

Ik heb veel geleerd van Andrew Wommack: Spirit, Soul and body.

Je bent een geest

Je hebt een ziel

en je woont in een lichaam.

Je geest is op dit moment wedergeboren (al zijn er wel gebieden in je geest waar nog ongerechtigheid/gebondenheid kan zijn, maar hoe dat precies zit, daar ben ik nog niet uit, ben nog aan het studeren ) Je geest is zonder zonde. Je geest heeft op dit moment al het eeuwige leven. Je geest is niet gebonden aan tijd of plaats. Daarom is het mogelijk dat we op dit moment al in de geestelijke wereld kunnen reizen etc. In je geest woont de Heilige Geest. De Heilige Geest (God) kan alleen maar wonen op plaatsen die rein zijn, God kan niet samenleven met zonde. Je geest is dus rein en heilig voor God! In je geest heb je alle geestelijke zegeningen al ontvangen (ef. 1:3). daarom staat er in voltooide tijd dat we gezegend zijn, dat we genezen zijn... Je bent geboren uit God en je hebt een overvloedig rijk leven!

Je hebt een ziel: je verstand, je gevoel, je wil.

Je ziel is dus wat je voelt, denkt en wilt. Heel vaak voel je je niet goed, niet happy, zondig etc. Heel vaak kan je zondige dingen denken. Heel vaak maken verkeerde beslissingen. Hoe kan dat? Omdat de zegeningen in onze geest zitten en onze geest veranderd is. Niet onze ziel.

Als het goed is heeft de transformatie van onze geest, de wedergeboorte, effect op de ziel. Je gaat je denken vernieuwen, je wordt gevoeliger voor de stem van God, voor de aanwezigheid van de Heilige Geest. etc. En je gaat keuzes maken in lijn met Gods wil.

En uiteindelijk zal het ook effect op je lichaam hebben!

[Aimé 0]

Wat dan met het feit dat dieren ook zielen worden genoemd?:

„Verder zei God: ’Dat de wateren een gewemel van levende zielen voortbrengen en dat vliegende schepselen over de aarde vliegen langs het vlak van het uitspansel van de hemel.’ Verder zei God: ’Laat de aarde levende zielen voortbrengen naar hun soort: huisdieren en zich bewegend gedierte en wild gedierte der aarde naar hun soort.’ En het werd zo†(Genesis 1:20, 24).

In dit gedeelte worden vissen, huisdieren en wilde dieren allemaal aangeduid met hetzelfde woord: zielen. Ook in Genesis 9:10, Leviticus 11:46 en Numeri 31:28 worden dieren ’zielen’ genoemd.

(Hebreeuws: ne′fesj - Grieks.: psu′che )

Aimé

[Therese 0]

Quote:

Op donderdag 24 augustus 2006 23:46:47 schreef Aimé het volgende: [...] Hier heb ik duidelijk aangetoond dat een ziel sterfelijk is.Dan kan ook een ziel niet voor eeuwig worden gepijnigd in een hel,waar vanavond zo over gepost is. Degenen die met het bovenstaande niet akkoord zijn hebben werk aan de winkel! Vriendelijke groeten Aimé

Dat valt wel mee. Je hebt vrij weinig aangetoond. Als er letterlijk staat dat in de hel 'het geween en tandengeknars is' en dat bijv. De bijbel (hiermee bedoel ik de canon zoals die door de eerste gemeentes werd gebruikt, zoals overgeleverd is door de apostelen en niet allerlei spin-offs van meer dan 1000 jaar later) is er best duidelijk over, alleen wil niet iedereen dat lezen.

ontopic:

Aangezien de Bijbel het erover heeft dat mensen 'levende zielen' zijn, wordt met ziel inderdaad je identiteit bedoeld.

Je geest komt eigenlijk alleen in het NT voor, zover ik het kan zien. En voor zover ik het kan beoordelen wordt met je geest telkens gerefereerd met ideeën die je hebt. En dat klinkt misschien wat cryptisch. Ik denk dat wat wij geest noemen hetzelfde is als de levensadem waarmee God Adam inblies. Ik denk dat bijv. dieren wel een ziel hebben, maar geen geest. En dat de geest ons typisch menselijk maakt en dat ziel en geest zo dicht tegen elkaar aanzitten dat het net als het merg en het bot is (volgens mij gebruikt Paulus die vergelijking ook ergens). Je kunt merg en bot wel afzonderlijk benoemen, maar het zijn geen twee losse dingen: zonder bot is er geen merg, en zonder merg geen bot. Die dingen horen gewoon bij elkaar.

Ik denk niet dat de pneuma perse de H. Geest hoeft te zijn, aangezien ook vaak in het OT gezegd wordt bij voornamelijk profeten dat 'de Geest des Heren' hen aangreep. En dát is imho wél de H. Geest.

Misschien is het model van Descartes wel van toepassing, alleen is het minder gescheiden dan hij misschien stelt: link

[Bride 0]

van Geest tot geest. Gods Geest spreekt tot jouw geest. In je geest ontvang je de woorden, indrukken, openbaringen en visioenen.

Je ziel pikt dat als het goed is op... je gedachten kunnen een woord van God vertalen tot een begrijpbaar geheel, je voorstellingsvermogen kan beelden uit je geest vertalen tot plaatjes, kleuren etc.

Als je wandelt in de geest... wandel je dan in de Heilige Geest? of in je eigen geest?

[Therese 0]

Hangt er vanaf hoe de Bijbel dat zegt: als het met een hoofdletter is, dan is het Gods Geest

[Aimé 0]

Velen blijven beweren dat de mens een "ziel" kreeg.De bijbel zegt het anders:

Genesis 2:7: „Jehovah God ging ertoe over de mens te vormen uit stof van de aardbodem en in zijn neusgaten de levensadem te blazen, en de mens werd een levende ziel [Hebreeuws, nèfesj].†Merk op dat de bijbel niet zegt: ’De mens kreeg een ziel’, maar „de mens werd een levende zielâ€.

De apostel Paulus toont aan dat de christelijke leer van de ziel niet verschilde van wat in Genesis staat. Hij haalde Genesis 2:7 aan door te zeggen: „Zo staat er ook geschreven: ’De eerste mens, Adam, werd een levende ziel’†(1 Kor. 15:45). Aangezien Paulus het Griekse woord voor ziel, namelijk psuche, gebruikte, bewijst dit dat psuche, evenals het Hebreeuwse woord nèfesj, de mens zelf kan aanduiden.

Het is opmerkenswaardig dat talloze twintigste-eeuwse bijbelgeleerden — katholiek, protestants en joods — openlijk hebben erkend dat de mens zelf een ziel is. Wij lezen:

„Het beroemde vers in Genesis [2] zegt niet, zoals zo vaak wordt verondersteld, dat de mens uit lichaam en ziel bestaat; het zegt dat Jahweh de mens uit aarde van de grond vormde en er vervolgens toe overging de bewegingloze vorm leven te geven door levensadem in zijn neusgaten te blazen, zodat de mens een levend wezen werd, hetgeen het enige is wat nèfesj [ziel] hier betekent.†— Zeitschrift für die alttestamentliche Wissenschaft, Deel 41.

„Men moet niet denken dat de mens een ziel heeft; hij is een ziel.†— The New Bible Commentary.

„De ziel in het O[ude] T[estament] betekent niet een deel van de mens, maar de gehele mens — de mens als een levend wezen. In het N[ieuwe] T[estament] duidt ziel eveneens op menselijk leven: het leven van een afzonderlijke, bewuste persoon.†— New Catholic Encyclopedia.

„In het Nieuwe Testament betekent ’zijn ziel redden’ (Mk 8:35) niet het een of andere ’geestelijke’ deel van de mens redden, in tegenstelling tot zijn ’lichaam’ (in de platonische betekenis), maar de gehele persoon, met nadruk op het feit dat de persoon, behalve dat hij concreet en fysiek is, iemand is die leeft, begeert, liefheeft en bereid is, enz.†— The New American Bible, „Glossary of Biblical Theology Termsâ€.

„De bijbel zegt niet dat wij een ziel hebben. ’Nèfesj’ is de persoon zelf, zijn behoefte aan voedsel, het bloed in zijn aderen, zijn wezen.†— Dr. H. M. Orlinsky, verbonden aan de Hebrew Union College, geciteerd in de New York Times van 12 oktober 1962.

[Aimé 0]

Het allereerste boek van de bijbel vertelt ons: „Jehovah God ging ertoe over de mens te vormen uit stof van de aardbodem en in zijn neusgaten de levensadem te blazen, en de mens werd een levende ziel†(Genesis 2:7).

Beseft u wat dat betekent?

De ziel is geen schimmig iets dat in het menselijk lichaam leeft. De mens heeft geen ziel. Hij is een ziel — een combinatie van elementen die we in het „stof van de aardbodem†aantreffen en een levenskracht die van God komt.

De ziel is niet onsterfelijk. Als een mens sterft, sterft de ziel. — Genesis 3:19; Prediker 9:5, 10.

[HenkG 0]

...en weer sla je de geest over...

[Aimé 0]

Quote:

Op zaterdag 19 januari 2008 21:16:05 schreef HenkG het volgende: ...en weer sla je de geest over...

Zie eens een paar bladzijden terug wat ik schreef op vrijdag 11-08-2006 19:48:34

[Anomalie 0]

Je bent een geest

Je hebt een ziel

en je woont in een lichaam.

Heel mooi!

We zouden deze discussie wetenschappelijk het 'mind-body problem' kunnen noemen - als wetenschappers als geloven in een geest. Maar dat komt meer omdat zij zich voornamelijk met 'dode' materie bezighouden en niet met de geest, die angstvallig wordt vermeden omdat het zelfkennis vereist en niet waarneembaar is met fysieke instrumenten.

Ziel is eigenlijk een synoniem voor voertuig en in die zin is de lichaam het voertuig van de ziel en de ziel dat van de geest. Vaak worden deze woorden door elkaar gehaald, maar dat maakt slechts duidelijk dat mensen weinig kennis van beiden hebben en ze de nuances tussen beiden niet kunnen onderscheiden.

De geest wordt dus in het Latijns animus en spiritus genoemd en in het Grieks pneuma. Ruach, het hebreeuwse woord voor ziel gelijkt erg op Neshamah, dat geest betekent. Beiden hebben ook de betekenis van wind of adem. Waar komt dit idee vandaan en hoe is dit idee in de Joodse en Christelijke theologieën en religies geraakt? Waarin onderscheid de ziel zich van de geest?

[Aimé 0]

Inderdaad de „geest†(Hebr.: roe′ach; Gr.: pneu′ma) dient niet verward te worden met de „ziel†(Hebr.: ne′fesj; Gr.: psu′che), want met deze woorden worden verschillende begrippen aangeduid.

Hebreeën 4:12 zegt dan ook dat het Woord van God „zelfs zover door[dringt] dat het ziel en geest, en gewrichten en hun merg scheidtâ€. (Vgl. ook Fil 1:27; 1Th 5:23.)

Zoals ik in mijn vorige posts heb geschreven, is de ziel (ne′fesj; psu′che) het schepsel zelf.

Met de geest (roe′ach; pneu′ma) wordt in het algemeen de levenskracht van het levende schepsel of de levende ziel bedoeld, hoewel het Hebreeuwse en het Griekse woord ook andere betekenissen kunnen hebben.

Het onderscheid tussen de Griekse woorden psu′che en pneu′ma wordt nog verduidelijkt door wat de apostel Paulus in zijn eerste brief aan de Korinthiërs verklaart over de opstanding van christenen tot geestelijk leven.

Hierin stelt hij „dat wat fysiek [psu′chi‧kon; lett.: ziellijk] is†tegenover „dat wat geestelijk [pneu‧ma′ti‧kon] isâ€.

Aldus geeft hij te kennen dat gezalfde christenen tot aan hun dood een „ziellijk†lichaam hebben, net als de eerste mens Adam, terwijl zij bij hun opstanding een geestelijk lichaam zoals dat van de verheerlijkte Jezus Christus ontvangen (1Kor 15:42-49).

Judas gebruikt een enigszins overeenkomstige tegenstelling als hij het heeft over „dierlijke mensen [psu′chi‧koi; lett.: ziellijke (mensen)], die geen geestelijke gezindheid hebben [lett.: die geen geest (pneu′ma) hebben]â€. — Ju 19.

[Anomalie 0]

Ok, en wanneer we dan aannemen dat er een diversiteit is aan levensomstandigheden van schepselen in verschillende gebieden en dat schepselen daar belandt zijn dmv hun vrije wil, want er zijn ook mensen die lijden vanaf hun geboorte en God kan dat niet voor hun gewild hebben, wie heeft er dan gezondigd dat deze in een slechte omstandigheid wordt geboren? Wat is de functie van een fysiek lichaam als we al een zielelichaam hebben? Hoe zit het met de communicatie tussen ziel en lichaam nu?

[Aimé 0]

Papier, inkt en lijm vormen te zamen een tijdschrift. Maar los van elkaar zijn deze stoffen oninteressant. Slechts als ze zijn samengevoegd, hebt u een tijdschrift.

Zo zijn het fysieke lichaam, de adem en de levenskracht zonder elkaar van weinig waarde. Maar gecombineerd vormen ze een levende ziel. Zo „werd†Adam een levende ziel.

De bijbelschrijvers gebruiken daarom het woord „ziel†vaak als een synoniem voor een ademend persoon.