Spring naar bijdragen

Samenstelling canon


Gast Anon_phpbb

Aanbevolen berichten

Gast Anon_phpbb

Exact. Het is geen grap of toeval dat ik reageerde op de claim van E dat hij kennelijk Christus is. Zoals Nunc goed begrijpt en ook weet is dat ook de laim can de RKK: als de Kerk spreekt, spreekt God. De Kerk en E doen exact dezelfde claim. Of je die gelooft of niet, moet je zelf weten. Je kan alleen constateren dat de Kerk een onderbouwing heeft bij die claim, en E zie ik nietsonderouwen. Maar ook de onderbouwing van de Kerk kan je geloven, of niet. Bewijzen krijg je niet.

De denkfout die nunc maakte was er dan ook maar één: het idee dat wat ik zei grappig bedoeld was.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 84
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Exact. Het is geen grap of toeval dat ik reageerde op de claim van E dat hij kennelijk Christus is. Zoals Nunc goed begrijpt en ook weet is dat ook de laim can de RKK: als de Kerk spreekt, spreekt God. De Kerk en E doen exact dezelfde claim. Of je die gelooft of niet, moet je zelf weten. Je kan alleen constateren dat de Kerk een onderbouwing heeft bij die claim, en E zie ik nietsonderouwen. Maar ook de onderbouwing van de Kerk kan je geloven, of niet. Bewijzen krijg je niet.

De Protestanten geven precies dezelfde onderbouwing:

art 27, 28 en 29 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis:

27 Van de algemene Christelijke Kerk

Wij geloven en belijden een enige katholieke of algemene Kerk, dewelke is een heilige vergadering der ware Christgelovigen, al hun zaligheid verwachtende in Jezus Christus, gewassen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door den Heiligen Geest. Deze Kerk is geweest van den beginne der wereld af, en zal zijn tot den einde toe; gelijk daaruit blijkt, dat Christus een eeuwig Koning is, Dewelke zonder onderdanen niet zijn kan. En deze heilige Kerk wordt van God bewaard, of staande gehouden, tegen het woeden der gehele wereld; hoewel zij somwijlen een tijdlang zeer klein en als tot niet schijnt gekomen te zijn in de ogen der mensen; gelijk Zich de Heere gedurende den gevaarlijken tijd onder Achab zevenduizend mensen behouden heeft, die hun knieën voor Baäl niet gebogen hadden. Ook mede is deze heilige Kerk niet gelegen, gebonden, of bepaald in een zekere plaats, of aan zekere personen, maar zij is verspreid en verstrooid door de gehele wereld; nochtans samengevoegd en verenigd zijnde met hart en wil in één zelfden Geest, door de kracht des geloofs.

28 Dat een iegelijk schuldig is zich bij de Kerk te voegen

Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten van één zelfde lichaam. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods.

29 Van het onderscheid en de merktekenen der ware en valse kerk

Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden...

Waarbij men, zich beroepende op artikel 29, feitelijk stelt dat men de RKK diende te verlaten vanwege "de merktekenen" van die kerk... Of je het daar mee eens bent is een tweede... Waar het me om gaat is dat de "logische" onderbouwing van Protestantse zijde hier mee samenhangt: de Kerk was ooit "waar" en is nu slechts "waar" in dat deel der voormalige Gemeente dat zich "aan onze zijde van het gelijk" vergadert...

Bestaansgrond en gezag (= Christus) vallen dus (ook in de Protestanse visie) samen, en daarom mag men leren wat de inhoud van de Canon is (art 4 en 6 van dezelfde belijdenis).

Waarbij wel een soortgelijk probleem gaat ontstaan als in "de Vroege Kerk" al bestond: wat nu als er meerdere (plaatselijk georganiseerde) Gemeenten bestaan die allen deel uit maken van de Algemene Christelijke Kerk? En welke er op "punten in de leer" net een andere visie op nahouden...???

(Resten er 2 "oplossingen":

- het "'ik' heb gelijk en vorm De Kerk"...

- er kunnen meerdere "gelijken" naast elkaar bestaan binnen De Kerk...

De laatste is het meest "spannend" (in de zin: "kost de meeste inspanning voor de leden der Kerk om langs die weg 'een' te zijn"), denk ik...)

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb
De Protestanten geven precies dezelfde onderbouwing:

[...knipperdeknip NGB...]

Kijk aan, een inhoudelijk antwoord. Mooi! Terwijl ik het lees realiseer ik me dat deze tekst me bekend was, en toch legde ik nooit dit verband. Zo zie je maar dat woorden kennen iets anders is dan een leer begrijpen. Dank voor je verlichting.

Zou je in datzelfde licht de relatie tussen dit kerkbegrip en het sola scriptura willen uitleggen?

Waarbij men, zich beroepende op artikel 29, feitelijk stelt dat men de RKK diende te verlaten vanwege "de merktekenen" van die kerk... Of je het daar mee eens bent is een tweede...
:) Eens of oneens lijkt me niet van belang, als je wil begrijpen waarom iemand, of een groep, handelt zoals ze handelt. Degenen die de RKK verlieten hadden daarvoor een duidelijke en dogmatisch onderbouwde reden. Dat vind ik boeiend. Niet het gezeur over of dat terecht was of niet, met alle respect voor wie daarover wel graag zeurt overigens.
Waar het me om gaat is dat de "logische" onderbouwing van Protestantse zijde hier mee samenhangt: de Kerk was ooit "waar" en is nu slechts "waar" in dat deel der voormalige Gemeente dat zich "aan onze zijde van het gelijk" vergadert...

Bestaansgrond en gezag (= Christus) vallen dus (ook in de Protestanse visie) samen, en daarom mag men leren wat de inhoud van de Canon is (art 4 en 6 van dezelfde belijdenis).

Je maakt het volledig helder, daar doe je mij iig een groot plezier mee.

Waarbij wel een soortgelijk probleem gaat ontstaan als in "de Vroege Kerk" al bestond: wat nu als er meerdere (plaatselijk georganiseerde) Gemeenten bestaan die allen deel uit maken van de Algemene Christelijke Kerk? En welke er op "punten in de leer" net een andere visie op nahouden...???

(Resten er 2 "oplossingen":

- het "'ik' heb gelijk en vorm De Kerk"...

- er kunnen meerdere "gelijken" naast elkaar bestaan binnen De Kerk...

De laatste is het meest "spannend" (in de zin: "kost de meeste inspanning voor de leden der Kerk om langs die weg 'een' te zijn"), denk ik...)

Hoe zie jij dat? Hoeveel ruimte is er om het oneens te zijn? Mijn beeld als ik zo'n grafiekje zie van alleen al de Nederdiets Gereformeerde Staatskerk die van doleantie naar vrijmaking holt en maar verder en verder splitst is dat protestanten een nieuwe kerk beginnen om de meest vreemde detaikwesties. Maar dat is ongetwijfeld een veel te gekleurd beeld. Toch zijn er kennelijk redenen om te splitsen. Wanneer doe je dat?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Beste Hendrik-NG, een hele interessante uiteenzetting. Mag ik daaruit concluderen dat protestanten hetzelfde claimen als de roomsen? Of bezie jij de reformatie als niet meer actueel noch relevant? Vanwege optie twee? Ik denk dat de eerste protestanten dat zeker niet met je eens zouden zijn.

Ecclesia Reformata Semper Reformanda...

Optie twee houdt de mogelijkheid in dat een kerk zich zo doorontwikkelt dat hetgeen vroeger een scheidmuur optrok op een zeker moment in de tijd geen scheiding meer teweeg zou moeten brengen... De NBG stelt dan weliswaar dat die twee kerken zich 'dan onverwijld zouden moeten verenigen', maar de werkelijkheid is een stuk "weerbarstiger" dan de theorie... Men kan intussen zo uit elkaar gegroeid zijn dat alleen al een "verschil in nestgeur" voldoende kan zijn om het (ondanks de eenheid in Christus) toch niet met elkaar uit te houden...

En: ja: Protestanten 'claimen' op het punt van 'gezag' m.i. min of meer hetzelfde als de kerk van Rome: dat kerkelijk gezag komt van Christus (mits men "aan de vruchten de aard van de boom kan onderscheiden", is de toevoeging)

Link naar bericht
Deel via andere websites
De Protestanten geven precies dezelfde onderbouwing:

[...knipperdeknip NGB...]

Kijk aan, een inhoudelijk antwoord. Mooi! Terwijl ik het lees realiseer ik me dat deze tekst me bekend was, en toch legde ik nooit dit verband. Zo zie je maar dat woorden kennen iets anders is dan een leer begrijpen. Dank voor je verlichting.

Zou je in datzelfde licht de relatie tussen dit kerkbegrip en het sola scriptura willen uitleggen?

Ik reageer even in stappen (omwille van de tijd - die ik op dit moment maar beperkt heb). Eerst even dit punt:

Kerkbegrip = kerkleiding spreekt namens Christus en op zijn gezag... mits...

Ik reageerde zojuist al "richting Ken" met:

En: ja: Protestanten 'claimen' op het punt van 'gezag' m.i. min of meer hetzelfde als de kerk van Rome: dat kerkelijk gezag komt van Christus (mits men "aan de vruchten de aard van de boom kan onderscheiden", is de toevoeging)

Om ook de Kerkleiding blijvend te binden aan het "semper reformanda" zal men uit zijn gegaan aan het "Sola Scriptura" (samen met die andere Sola's...): ook de Kerkleiding is verantwoording schuldig aan Gemeente en aan Christus. Moet "toetsbaar" (want "dienstbaar") zijn. Moet "aan de eigen vruchten tonen in contact te staan met de juiste boom = Christus"...

"Gezag door aanstelling" is (blijkbaar - vergeet niet dat die Reformatorische kerken ontstaan zijn tijdens een levensgevaarlijke gezagscrisis binnen de Kerk!) onvoldoende waarborg geweest voor "Gode welgevallig leiderschap" binnen de Kerk. Ook de Kerkleiding moet "blijvend verantwoording durven afleggen aan hun Heer en Meester en dus ook aan de Gemeente"... Men bindt zich "dus" aan de Schrift... En leert die Gemeente de Schrift opdat deze kritisch moge toetsen... (Wel: en dat deden en doen we dan ook!!! ;)

Waarbij ook die Gemeente "wel eens" (zeg ik voorzichtig) uit het oog kan verliezen zich dienstbaar op te stellen...)

Ik denk dat we het in die richting moeten zoeken...

Link naar bericht
Deel via andere websites
Waarbij wel een soortgelijk probleem gaat ontstaan als in "de Vroege Kerk" al bestond: wat nu als er meerdere (plaatselijk georganiseerde) Gemeenten bestaan die allen deel uit maken van de Algemene Christelijke Kerk? En welke er op "punten in de leer" net een andere visie op nahouden...???

(Resten er 2 "oplossingen":

- het "'ik' heb gelijk en vorm De Kerk"...

- er kunnen meerdere "gelijken" naast elkaar bestaan binnen De Kerk...

De laatste is het meest "spannend" (in de zin: "kost de meeste inspanning voor de leden der Kerk om langs die weg 'een' te zijn"), denk ik...)

Hoe zie jij dat? Hoeveel ruimte is er om het oneens te zijn? Mijn beeld als ik zo'n grafiekje zie van alleen al de Nederdiets Gereformeerde Staatskerk die van doleantie naar vrijmaking holt en maar verder en verder splitst is dat protestanten een nieuwe kerk beginnen om de meest vreemde detaikwesties. Maar dat is ongetwijfeld een veel te gekleurd beeld. Toch zijn er kennelijk redenen om te splitsen. Wanneer doe je dat?

Een ervan stip je hier zelf al aan... Met de (niet bestaande!!) "Nederdiets Gereformeerde Staatskerk"...

Die Dolerenden "klaagden" de kerkstructuur aan van de (niet lang tevoren) "door koning Willem I opnieuw ingerichte" Nederlands Hervormde Kerk... Waarbij de "aloude Hervormde volkskerk" feitelijk (zeker ook in de ogen van de Dolerenden) een "Hervormde staatskerk" was geworden...

Vermenging van wereldlijk en kerkelijk gezag (ook al is het een Oranje die dat doet...) ligt "blijkbaar" gevoelig onder "Grefo's"...

Een tweede drijfveer van Afgescheidenen en Dolerenden in de 19e eeuw was "antirevolutionair" van aard: een reactie op het al te veel/ver doorwerken van "Verlichtingsdenken" in de "kerkleer"... Ook een kwestie van het "oprecht niet vertrouwen van de vruchten van een specifieke boom"...

En zo heeft men in de loop der tijden wel meer "zure appels en andere kwalijke vruchten" waargenomen...

NB: mijn eerste "hardop nadenkende reactie" op je vraag "Wanneer doe je dat?" had ik niet gepost... Maar hij kwam in grote lijnen neer op een "Liefst al voordat er harde woorden zijn gevallen en/of men elkaar naar het leven gaat staan"... Ofwel: op het moment dat het "echt niet meer samen gaat" maar "er nog wel een weg terug is"...

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

Een ervan stip je hier zelf al aan... Met de (niet bestaande!!) "Nederdiets Gereformeerde Staatskerk"...

:# sorry, ik kan nooit de naam van de gereformeerde staatskerk onthouden. Maar je snapt wel welke ik bedoelde he. Die kerk die ons met zeer vooruitziende blik van dure, niet te onderhouden, en leegstaande kerkgebouwen af hielp en een enorme boost gaf aan de architectuur van schuilkerken ;)
Die Dolerenden "klaagden" de kerkstructuur aan van de (niet lang tevoren) "door koning Willem I opnieuw ingerichte" Nederlands Hervormde Kerk... Waarbij de "aloude Hervormde volkskerk" feitelijk (zeker ook in de ogen van de Dolerenden) een "Hervormde staatskerk" was geworden...

Vermenging van wereldlijk en kerkelijk gezag (ook al is het een Oranje die dat doet...) ligt "blijkbaar" gevoelig onder "Grefo's"...

Ja, die relatie met de Oranjes, daar kan je een heel forum mee vullen.

Een tweede drijfveer van Afgescheidenen en Dolerenden in de 19e eeuw was "antirevolutionair" van aard: een reactie op het al te veel/ver doorwerken van "Verlichtingsdenken" in de "kerkleer"... Ook een kwestie van het "oprecht niet vertrouwen van de vruchten van een specifieke boom"...

En zo heeft men in de loop der tijden wel meer "zure appels en andere kwalijke vruchten" waargenomen...

NB: mijn eerste "hardop nadenkende reactie" op je vraag "Wanneer doe je dat?" had ik niet gepost... Maar hij kwam in grote lijnen neer op een "Liefst al voordat er harde woorden zijn gevallen en/of men elkaar naar het leven gaat staan"... Ofwel: op het moment dat het "echt niet meer samen gaat" maar "er nog wel een weg terug is"...

Dat klinkt mooi, serieus.

Maar het is dus wel een lastige. Wanneer "mag" je splitsen, wanneer moet je zaken met elkaar oplossen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Maar het is dus wel een lastige. Wanneer "mag" je splitsen, wanneer moet je zaken met elkaar oplossen.

Tja... "Wat God heeft samengevoegd scheide de mens niet"...

Wat "in het klein" geldt, geldt ook in het "groot"... Misschien moeten we nog wat beter nadenken over "het binnen kerkelijk recht reguleren" van de "feitelijke scheiding van de 'echtgenoten' met behoud van de huwelijksband"...

Want de praktijk is altijd weerbarstiger dan de theorie in "onze huidige aeoon"... Dat geldt bij scheidingen binnen het huwelijk en dat geldt bij kerkscheidingen...

Link naar bericht
Deel via andere websites
Je weet, neem ik aan, dat beide scheidingen in de RKK simpelweg niet bestaan :)

Beide scheidingen zijn idealiter onmogelijk, maar "realiter" soms onvermijdbaar...

1153 § 1 Als een van beide echtgenoten voor de andere of voor de kinderen een ernstig geestelijk of lichamelijk gevaar vormt, of anderszins het gemeenschappelijk leven te moeilijk maakt, verschaft hij de andere een wettige grond om weg te gaan, bij decreet van de plaatselijke Ordinaris en, indien uitstel gevaar met zich meebrengt, ook op eigen gezag.

§ 2 In alle gevallen moet, als de scheidingsgrond ophoudt te bestaan, het echtelijk samenleven hersteld worden, tenzij door de kerkelijke overheid anders bepaald wordt.

bron: http://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index ... =1151-1155

Wat ik bij "moderne kerkscheuringen" zie gebeuren is, dat partijen werkelijk bezorgd zijn (ze voeren dit aan - ik kan niet in het hart zien...) om de "ernstige geestelijke gevaren van het bijeen blijven"...

NB: de KKK spreekt over "feitelijke scheiding" (http://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index ... =1&id=1364)... In het kerkelijk leven niet van "tafel en bed" maar meer van "tafel en preekgestoelte"... Maar ook daarbij geldt het: In de praktijk "gescheiden door het leven gaand", maar "in Christus" nog altijd verbonden...

Link naar bericht
Deel via andere websites

Is het niet zo dat canoniek betekent "door goddelijke inspiratie voortgebracht".

Van een religieus boek moet duidelijk de goddelijke afkomst worden bewezen en dat boek moet dan volledig in harmonie zijn met de andere geïnsprireerde boeken.

Ik vond onderstaand commentaar hierover:....

Oorspronkelijk diende een riet (Hebr.: qa·neh′) als maatstok (Ez 40:3-8; 41:8; 42:16-19). De apostel Paulus gebruikte het woord ka′non voor het „gebied†dat hem als zijn toewijzing was toegemeten, alsook voor de „gedragsregel†waaraan christenen moesten afmeten hoe zij dienden te handelen (2Kor 10:13-16; Ga 6:16). De „bijbelcanon†werd de aanduiding voor de catalogus van geïnspireerde boeken die het waard zijn als maatstaf te worden gebruikt om vast te stellen wat het juiste geloof, de juiste leer en het juiste gedrag is.

Louter het schrijven van een religieus boek, de eeuwenlange bewaring ervan en het feit dat miljoenen mensen er grote waarde aan toekennen, bewijst nog niet dat het van goddelijke oorsprong of canoniek is. Er moet een duidelijke indicatie zijn dat God de Auteur ervan is en dat het door hem geïnspireerd werd. De apostel Petrus verklaart: „Nooit werd profetie door de wil van een mens voortgebracht, maar mensen hebben van Godswege gesproken zoals zij door heilige geest werden meegevoerd†(2Pe 1:21). Een onderzoek van de bijbelcanon toont aan dat de inhoud ervan in elk opzicht aan dit criterium voldoet.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb
Is het niet zo dat canoniek betekent "door goddelijke inspiratie voortgebracht".

Nee, dat is bepaald niet zo. Als je even na was gegaan wat het wel betekent had je meteen antwoorden gevonden waar je nu evident nog geen idee van hebt :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

De kerken behouden zich het recht voor de canon van de Bijbel vast te stellen maar laten in de praktijk zien dat ze meer op hebben met hun interpretaties van God woord en toevoegingen/omissies daaraan. Daarme verdraaien zij Gods woord en betonen zich deel van de "mens der wetteloosheid" of "de afval", lang geleden door de Bijbel voorzegd.

Echter, de ware God is groter dan de mens en weet heel goed wat Hij heeft laten optekenen om als gids voor de mensheid te dienen, daar hoeft... sterker nog MAG niets aan worden toegevoegd of afgenomen worden.

Link naar bericht
Deel via andere websites
De kerken behouden zich het recht voor de canon van de Bijbel vast te stellen maar laten in de praktijk zien dat ze meer op hebben met hun interpretaties van God woord en toevoegingen/omissies daaraan. Daarme verdraaien zij Gods woord en betonen zich deel van de "mens der wetteloosheid" of "de afval", lang geleden door de Bijbel voorzegd.

Echter, de ware God is groter dan de mens en weet heel goed wat Hij heeft laten optekenen om als gids voor de mensheid te dienen, daar hoeft... sterker nog MAG niets aan worden toegevoegd of afgenomen worden.

Wellicht kun je de volgende keer het standaard WTG riedeltje achterwege laten en gewoon eens ingaan op de vragen in dit topic en dat dan met een goed op geschiedkundige waarheid gestoelde onderbouwingen. Zoals Hendrik-NG dat hier in het topic gedaan heeft bijvoorbeeld, daar kan men wat mee.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 3 weeks later...

Voor zover ik begrijp kent de Joodse canon het boek Samuël als een enkel boek.

Zowel in protestantse als in katholieke bijbels is het boek Samuël echter in twee delen gesplitst.

Weet iemand misschien waarom het boek in kwestie ooit is gesplitst, en waarom de splitsing door de reformatoren is gehandhaafd bij het terugvallen op de Joodse canon?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat klinkt zeer aannemelijk.

Op een ander forum werd, tijdens een discussie over wat wel en wat niet in de bijbel hoort, deze verwijzing naar een inleidende paragraaf op deuterocanonieke boeken in de statenbijbel geplaatst, als oude reformatorische tik op Katholieke vingers.

http://www.bijbelsdigitaal.nl/view/?bib ... 318&mode=1

Er zijn natuurlijk wel meer bijbelteksten waarvan de auteur niet honderd procent zeker vaststaat dan deze, of welke tegenstrijdigheden bevatten (intern of met andere boeken), maar de Statenvertaling trok ergens een streep. Het meest spannend vind ik een criterium onder punt vier, dat een tekst om canoniek te zijn niet strijdig mag zijn met de Goddelijke Leer in de canonieke boeken.

Er zijn in ieder geval nog verwerpingscriteria vindbaar welke gehanteerd werden bij het bepalen wat men wel of niet canoniek achtte voor de Statenvertaling.

Ik vind het wel interessant dat de deuterocanonieke boeken ooit wel in reformatorische bijbels hebben gestaan: dat de moeite van het vertalen en afdrukken, en waarschijnlijk ook lezen, wel degelijk werd genomen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb
Het meest spannend vind ik een criterium onder punt vier, dat een tekst om canoniek te zijn niet strijdig mag zijn met de Goddelijke Leer in de canonieke boeken.

Voor wie denkt dat het geloof uit de Bijbel komt is dat zeker spannend :)

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 10 months later...

In een discussie met een roomskatholiek kreeg ik de vraag: Ik wil graag positieve, Bijbelse argumenten vóór Sola Scriptura.

Ik antwoordde: Je kunt in het NT lezen dat Jezus voortdurend verwijst naar Mozes, de profeten en de psalmen (een standaardaanduiding voor het OT zoals wij dat nu kennen). Hij komt niet met een nieuwe leer, maar met de leer zoals die oorspronkelijk is bedoeld, overgeleverd en vastgelegd vanaf Abraham c.q. de verbondssluiting in de woestijn. De mensen ervoeren dat wel zo, maar dat komt doordat ze door de geestelijke leiders op het dwaalspoor waren gebracht van: gehoorzaamheid aan de wet is voldoende voor rechtvaardiging tegenover God. Jezus vervolmaakt de wet door haar oorspronkelijke bedoeling weer voor het voetlicht te brengen: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf. En hij kon - en dat was wél nieuw - dat op eigen gezag verkondigen, omdat hij degene is van wie Mozes en de profeten gesproken hebben (de schriftgeleerden verkondigden op gezag van Mozes). Vervolgens verwijzen de apostelen steeds naar Jezus. Paulus zegt op enkele plaatsen (1 Kor. 7) dat hij geen bevel van de Heer heeft; daar gaat het over onderwerpen waarover Jezus zich niet uitdrukkelijk heeft uitgelaten. Hij komt dan ook niet met een bevel van zichzelf, maar met zijn mening, waarvan hij vertrouwt (niet: meedeelt) dat die door de Geest is ingegeven. Hij legt in zoverre niets bindend op; hij zegt alleen wat goed is zonder daarmee al het andere te veroordelen. Als het over woorden van Jezus gaat is hij zeer uitgesproken: die hebben voor hem de kracht van een bevel. Voor zijn eigen mening geldt dat niet.

Jezus gaat na zijn opstanding tegenover de Emmausgangers na wat vanaf Mozes over hem geschreven staat. De joden in Berea gaan in reactie op de verkondiging van Paulus in de boeken (de boeken, met lidwoord, zijn het OT) na of de dingen die hij verkondigde zo waren. Ook de andere apostelen tonen aan dat Jezus de vervulling is van het OT. Steeds gaat het over wat geschreven staat. Niemand komt met wezenlijk nieuwe ideeën, zelfs Jezus niet. M.a.w. het OT is het Woord van God, gesproken door Mozes en de profeten, en het NT is de traditie van de vervulling van het Woord. Daar is niets meer aan toe te voegen. Jezus’ opdracht aan de apostelen is zijn goede nieuws te verkondigen zoals hij het zelf gedaan en in praktijk gebracht heeft, en de apostelen doen dat door aan te tonen dat Jezus de vervulling van het Woord is. Johannes vereenzelvigt Jezus zelfs uitdrukkelijk met het Woord, en dat klopt met wat Jezus zelf had gedaan in zijn gesprek met de Emmausgangers. Zelfs Openbaring voegt daar niets wezenlijk nieuws aan toe (vgl. de visioenen van Jesaja, Daniël en Ezechiël). Dus ook na de apostelen, die oog- en oorgetuigen waren van de vervulling van het Woord, is er aan het Woord niets meer toe te voegen. Johannes waarschuwt daar aan het slot van Openbaring uitdrukkelijk voor. Dat gaat in de eerste plaats over het boek Openbaring, maar in de gereformeerde leer is dat mede betrokken op de boeken/geschriften van de andere nieuwtestamentische auteurs die de verkondiging van de apostelen hebben vastgelegd.

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid