irritante familie

[dedisz 0]

Ik heb een irritante familie die zich overal mee bemoeid. Bijvoorbeeld het feit dat ik nog geen vriendin heb. Ik ga super veel uit en heb veel dates, maar tot op heden nog niet de ware tegengekomen. Ik moet me de hele tijd verdedigen hoe het komt dat ik geen vriendin hebt. Ik begin te denken dat er iets met me aan de hand is (ik ben 30 btw). Volgens mij denken ze dat ik een 'huismus' ben. Dit gaat al enige JAREN, elke verjaardag ... etc. Hoe moet ik hier mee omgaan?

Vragen die ze keer op keer stellen zijn:

Heb je al een vriendin ?

Ben je nog steeds single ?

Ga je dan wel eens uit ?

Loopt daar geen vrouw ?

[Ursa 1]

Vervelend, dedisz. De oplossing lijkt me een vriendin krijgen.

Zonder gekheid, je familie wil je waarschijnlijk niet irriteren maar is vooral bezorgd. Maar als er geen reden tot zorg is, dan moeten ze je ook een beetje vertrouwen. Hoe reageer je er meestal op? Je kunt natuurlijk communiceren dat je zelf vindt dat er niks aan de hand is.

[dedisz 0]

Vervelend, dedisz. De oplossing lijkt me een vriendin krijgen.

Zonder gekheid, je familie wil je waarschijnlijk niet irriteren maar is vooral bezorgd. Maar als er geen reden tot zorg is, dan moeten ze je ook een beetje vertrouwen. Hoe reageer je er meestal op? Je kunt natuurlijk communiceren dat je zelf vindt dat er niks aan de hand is.

ze leggen me helemaal uit hoe ik aan moet pakken, wat ik moet doen, wat niet etc.

ze behandelen me als een kind van 11

[Ursa 1]

Als jij laat merken dat je je zaakjes onder controle hebt en zelf tevreden bent met wie je bent, mag je daarvoor ook respect opeisen IMO.

Ik kan me wel voorstellen dat het vervelend is. Mijn grootouders vragen elk jaar: 'ga je dit jaar afstuderen?'. Op een gegeven moment word je er kriegel van.

[dingo 166]

Je kan ze een beetje op stang jagen door te zeggen dat je laatste tijd meer op zoek bent naar een vriend. Als het dan nog niet doordringt dat je die vragen niet leuk vindt kun je ook altijd nog zeggen dat ze zich beter druk kunnen maken over hun eigen relatie(s).

[cobybryant 0]

Ik zou een hypergeestelijke dooddoener verzinnen waar ze niet van terug hebben, zoals:

- Ik heb dezelfde gave als Paulus.

- Laat niemand uwer moeten lijden als een bemoeial, tekst weet ik even niet, of gewoon: dat gaat je niets aan, bemoei je met je eigen zaken.

- De Heer heeft tegen mij gezegd dat ik niet hoef te zoeken, omdat Hij mij op Zijn tijd de vrouw geeft die Hij voor mij apart heeft gezet.

Of gewoon: ik wacht op de ware en ga mijn tijd niet verdoen met relaties hebben, als ik van God geen sein krijg dat het Zijn wil is.

[Maria K. 51]

Van nabij.

Elke verjaardag vroeg een oom aan de vrijgezel of hij nog geen verkering had.

En dat terwijl de vader regelmatig uitspraken deed dat hij misschien bang was van meisjes.

Zo werd a-sexualiteit vroeger ook vaak uitgedrukt.

Homosexualiteit was te zeer taboe, zelfs voor grapjes.

Vrijgezel had daar geen weerwoord op en knipperde dan alleen nerveus met zijn ogen.

Tot oom eens vroeg midden in het gezelschap, of hij misschien liever een vriendje had.

Hetzelfde knipperen met de ogen.

Toch heeft oom daarna nooit meer opmerkingen gemaakt.

Ik denk dat moeder hem een keer apart genomen heeft.

Ik hoor goede suggesties voorbij komen.

Wat zou er gebeuren als je een keer en plein public zou zeggen:

U bent de eerste van de familie die het te horen krijgt als ik mijn toekomstige partner heb ontmoet.

Of sterker nog, eraan toevoegen:

Wat zou u zeggen, dat ik een vriend heb/zoek, maar dat ik die niet aan dit soort familie wil blootstellen?

[Chappo 0]

Als mensen bij gaan vissen naar een evt. vriendin ga ik ze meestal uitnodigen me is voor te stellen aan een leuke vriendin van ze. Al werkt dat natuurlijk niet erg goed als je die vragen juist niet meer wil horen Of een andere favoriet van mij en die brengt altijd een leuk gesprek op gang: "Tja, mijn ouders willen geen vrouw voor me zoeken, ze hebben geen zin om me uit te huwelijken." Maar nogmaals, dat soort ongein helpt je niet van de irritante vragen af... Ik maak zelf ook graag flauwe opmerkingen maak, ook als dingen me irriteren. Ik weet alleen niet of het altijd even handig is. Soms kun je beter gewoon is duidelijk zijn, al is dat wel irritant als je dat dan weer bij heel veel mensen moet doen. Maar als het echt om mensen gaat die je veel ziet/spreekt en die het vaak vragen zou ik er denk gewoon is duidelijk in zijn. Natuurlijk mogen mensen bezorgd en meelevend zijn enzo, maar als iets irritant is mag dat best gezegd worden.

Al ben ik er ook wel enig sinds voor om een beetje begrip op te brengen voor de mensen die de vragen stellen. Ze bedoelen het hoogst waarschijnlijk niet vervelend en het is best logisch. Zelf zeg je ook dat je wel aan het daten bent, dus blijkbaar toch de notie van "ik wil is een keer iemand vinden." Er zijn echter zoveel vragen die irritant kunnen worden, maar dat kun je mensen denk niet altijd kwalijk nemen. Voorbeeldje uit mijn leven: als ik mensen vertel wat ik studeer (theologie) en daarna wat ik wil worden (militair) komt er ook altijd wel de waarom-vraag en mag je voor de 800000e keer het bandje afdraaien. Doen die mensen iets verkeerd door het te vragen? Ik denk van niet. Natuurlijk vind ik het soms gruwelijk irritant dat ik mezelf altijd moet uitleggen en haast verdedigen. Maar eerlijk is eerlijk, het is geen gangbare situatie en ik vind het soms zelf ook maf, dus ik zou waarschijnlijk uit oprechte interesse precies dezelfde vragen stellen aan mezelf.

[date2shine 0]

Vervelend, dedisz. De oplossing lijkt me een vriendin krijgen.

Zonder gekheid, je familie wil je waarschijnlijk niet irriteren maar is vooral bezorgd. Maar als er geen reden tot zorg is, dan moeten ze je ook een beetje vertrouwen. Hoe reageer je er meestal op? Je kunt natuurlijk communiceren dat je zelf vindt dat er niks aan de hand is.

Dit zijn dingen denk ik dat veel ouders zullen zeggen.

En zeker als je 30 bent niet slecht bedoeld hoor.

Ik ben zelf ook 30 en dit komt mij ook bekend voor.

Maar uiteindelijk moet je er zelf voor gaan en niks aantrekken wat andere zeggen.

Ook vrouwen kijken er naar of je sterk in je schoenen staat om je eigen beslissing te nemen.

Uit eigen ervaring weet ik dat vrouwen dit gauw door hebben.

Ik zal zeggen weet wat je wil.

En ga er voor.

En trek je niks aan wat andere zeggen!!!

[gewoon Paul 8]

Date2shine, hoe je er rekening mee dat met oudere topics de kans dat je reacties door de topicstarter gelezen worden erg klein zijn?