Single

[Jaroe 0]

Ben net nieuw hier en gooi er maar meteen een berichtje in.

Ik ben 34 jaar en single. Op zich red ik mij prima alleen en heb ik voldoende vrienden om me heen. Maar ik merk dat ik toch wel "bang" ben voor de toekomst. Bang dat ik alleen zal blijven, terwijl mijn droom toch altijd was én is om een gezinnetje te hebben.

Ondertussen zijn bijna al mijn vrienden getrouwd, hebben kids, en/of zijn zwanger, etc.

Zijn er meerdere hier die single zijn en graag een relatie zouden willen?!

Hoe ga je op met deze specefieke leegte!? Hoe ga jij om met vriendinnen die wel getrouwd, etc zijn?! Waar loop jij tegenaan in het single zijn?!

Gewoon even om over te babbelen. Merk dat ik me er soms wel alleen mee/in voel.

Jaroe

[Songfestival 0]

Hey Jaroe,

Ik ben zelf tien jaar jongen dan jou maar ik snap je vragen. Advies kan ik je niet geven denk ik. In elk geval niet iets waarvan je zult denken dat heb ik nog niet gehoord.

Misschien zit hier iemand die je kunt ontmoeten?

[dingo 166]

Ik denk dat de meeste singles van boven de 30 zichzelf deze vragen stellen. Het beste advies wat ik kan geven is wat verder kijken dan je directe omgeving. Als je eenmaal de twintig gepasseerd bent kom je steeds minder nieuwe mensen tegen. Dus als je serieus over een relatie wil nadenken zul je de gelegenheid moeten zoeken om nieuwe mensen tegen te komen.

Dat kan bijvoorbeeld door deel te nemen aan een groepsreis of in te schrijven op een datingsite. Maar ook door bijvoorbeeld een teamsport met competitiewedstrijden door het hele land. Enz. in ieder geval iets wat je leuk vindt.

Wat je niet moet doen is je in een relatie storten om de relatie want daar word je meestal niet gelukkiger van. En die valkuil is groot, zeker als je als vrouw nog kinderen wil hebben en de veertig dichtbij komt. Er zijn op Credible een aantal single topics te vinden met zoekwoord single. (Komen er ook een aantal single malt whiskies voorbij maar je snapt het idee.)

[Donnie 0]

Ben net nieuw hier en gooi er maar meteen een berichtje in.

Ik ben 34 jaar en single. Op zich red ik mij prima alleen en heb ik voldoende vrienden om me heen. Maar ik merk dat ik toch wel "bang" ben voor de toekomst. Bang dat ik alleen zal blijven, terwijl mijn droom toch altijd was én is om een gezinnetje te hebben.

Ondertussen zijn bijna al mijn vrienden getrouwd, hebben kids, en/of zijn zwanger, etc.

Zijn er meerdere hier die single zijn en graag een relatie zouden willen?!

Hoe ga je op met deze specefieke leegte!? Hoe ga jij om met vriendinnen die wel getrouwd, etc zijn?! Waar loop jij tegenaan in het single zijn?!

Gewoon even om over te babbelen. Merk dat ik me er soms wel alleen mee/in voel.

Jaroe

tja, zeer herkenbaar. Ik ben 28 en nog altijd niet de ware tegengekomen. Ik heb een vriendin gehad toen ik 21/22 was, maar we zijn elkaar op een gegeven moment domweg uit het oog verloren, vanwege andere studies/verhuizingen. Sindsdien ben ik niemand meer tegengekomen waar het mee klikte.

Voor de rest gaat het prima. Leuk huisje voor mezelf, leuke baan, gezondheid, vrienden.

Ik heb een aantal goede vrienden die dus wel een vaste relatie hebben, en dus denk ik vaak genoeg; dat zou ik ook wel willen. Het rotste zijn nog die avonden die je alleen moet doorbrengen. Dat gaat me steeds meer tegenstaan.

[Ursa 1]

Het rotste zijn nog die avonden die je alleen moet doorbrengen. Dat gaat me steeds meer tegenstaan.

Bijzonder, ik vind het zelf juist wel fijn om alleen te zijn (ben bijna leeftijdsgenoot ). Maar mijn situatie is ook wat anders denk ik. Ik woon bijv. bij twee andere mensen in huis. Ik meen te lezen dat je er wel ontspannen in staat. Dat zou ik zo houden, een compleet persoon komt aantrekkelijker over dan een wanhopig iemand.

@ Jaroe: een relatie is ook niet alles... je zou zelfs kunnen zeggen dat de ingewikkeldheden dan beginnen.

[Maria K. 51]

Zorg dat je jezelf waardevol vindt om jezelf en niet om het feit dat je hetzelfde bent als de rest.

Een oprechte kinderwens is het moeilijk te ontkennen.

Maar zoals met zoveel, je hebt er meer aan te denken aan wat je wel hebt, dan aan hetgeen je mist.

Zelf kinderloos en een groot deel van mijn volwassen leven alleenstaand, heb ik gemerkt dat mijn leven veel afwisselender was, dan dat van een uitsluitend moeder/echtgenote.

Beperktheid is er overal, maar nergens zoveel als in een leven, dat gericht is op het opvoeden van kinderen.

Ouders hebben eigenlijk maar heel weinig keuzevrijheid in hun leven van alledag.

En ook al zouden ze dat nooit willen missen en het hetzelfde overdoen, toch kijken ze wel vaak met jaloerse blikken naar mensen zonder deze verplichtingen.

Je vrijheid om je leven in te richten naar je eigen wensen, je vrijheid om je terug te trekken uit conflicten, maakt dat je je hierin heel gelukkig kunt gaan voelen.

Zaak is wel je dit steeds helder voor ogen te houden op momenten, dat het ongeluksgevoel je dreigt te bekruipen.

En dan, zoals zo vaak gebeurt, heb je een uitstraling van geluk en vrede om je heen, die toch weer heel aantrekkelijk is voor het vindenen krijgen van nieuwe relaties.

[Gast]

Ik waardeer alle berichten op dit forum ... bedankt iedereen ... Heb een goede dag.

[Cyrillisch 0]

Ach, ik ben dan misschien een heel stuk jonger, maar hier toch wat advies. Probeer je er niet al te veel zorgen op maken. Ga op een teamsport, ga op een schaakverening of kaartclub, ga gewoon een keer op vrijdag of zaterdag de stad in naar een leuke tent. Probeer mensen te ontmoeten en zorg dat je je niet eenzaam voelt. Ik wens je veel succes.

[Wietse 0]

Wat irritant is, dat je bij veel vrienden lijkt te moeten verantwoorden waarom ik nog geen vriendin heb. Verder loop ik als single assertief door het leven, heb wel een groep mensen (geleerd van machiavelli) waar ik advies om vraag op emotioneel/empathies vlak tot aan administratie en ben gezegend met een liefe familie die altijd voor mij klaar staan

Ik denk dat een vriendin knettergek van mij word. Ik sta te veel "Ik en Jezus" in het leven, mijn moeder word al gek . De narcist dat ik ben.

[Ken Yehuwdiy 0]

Wat je niet moet doen is je in een relatie storten om de relatie want daar word je meestal niet gelukkiger van. En die valkuil is groot, zeker als je als vrouw nog kinderen wil hebben en de veertig dichtbij komt.

Triest maar waar en als je zo'n vrouw treft weet je nooit zeker of het echte liefde is en dan kan je beter alleen zijn, want dat is tenminste echter dan samen zijn met een vreemde!

[cobybryant 0]

Wat irritant is, dat je bij veel vrienden lijkt te moeten verantwoorden waarom ik nog geen vriendin heb.

Ik denk dat een vriendin knettergek van mij word. Ik sta te veel "Ik en Jezus" in het leven

Ik ken een man, die zei: Ja, eerst had ik een Nederlandse vrouw, toen een Spaanse vriendin, daarna een Antilliaanse vriendin en nu heb ik een Vriend: Jezus.

Geweldig.

[Wietse 0]

Wat irritant is, dat je bij veel vrienden lijkt te moeten verantwoorden waarom ik nog geen vriendin heb.

Ik denk dat een vriendin knettergek van mij word. Ik sta te veel "Ik en Jezus" in het leven

en nu heb ik een Vriend: Jezus.

Geweldig.

Ik geloof niet in toeval.

Je beschrijft exact mijn gevoel en gedachten

[Cyrillisch 0]

Ik ben blij single

[Ursa 1]

Helaas, ik was blij single. Nu heb ik geproefd van de nectar en ambrozijn.

Niet-meer-zo-blij single dus.

[Fee 0]

Ohoh, beginnen bij jou de ingewikkeldheden nu ?

[Ursa 1]

Super ingewikkeld allemaal idd.

[Cazca 0]

Levenshouding

Positief Denken is een levenshouding. Een levensstijl, opbouwend en creatief. Heb je het eenmaal onder de knie, dan wordt je hele leven anders. Zonder schaamte kun je met liefde over jezelf denken. Je bent niet langer afhankelijk van de mening van een ander. Moeilijkheden zullen zich blijven voordoen, maar je maakt er geen problemen meer van. Het worden mogelijkheden. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt! Oftewel, hoe je erover d�nkt.

Jaroe

Ook jij komt jou geliefde tegen,

In de Wereld zijn zoveel wegen

Ook ik dacht ik blijf alleen

Ik heb nu een lieve vrouw,en 2 kinderen om me heen.

[cobybryant 0]

Levenshouding

Positief Denken is een levenshouding. Een levensstijl, opbouwend en creatief. Heb je het eenmaal onder de knie, dan wordt je hele leven anders. Zonder schaamte kun je met liefde over jezelf denken. Je bent niet langer afhankelijk van de mening van een ander. Moeilijkheden zullen zich blijven voordoen, maar je maakt er geen problemen meer van. Het worden mogelijkheden. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt! Oftewel, hoe je erover d�nkt.

Jaroe

Ook jij komt jou geliefde tegen,

In de Wereld zijn zoveel wegen

Ook ik dacht ik blijf alleen

Ik heb nu een lieve vrouw,en 2 kinderen om me heen.

Positief denken kan ook zijn: Wat ben ik blij dat mijn Man mijn Maker is.

[Ladybird1991 0]

Hey,

Ik snap je gevoel helemaal. Het lijkt me erg lastig voor je, met alle mensen om je heen die ' het' wel hebben. En jij bent alleen. Ik ben 23, single en heb alleen maar vrienden die een relatie hebben. En dat is best irritant zo nu en dan.

Maar je moet het ook niet te veel gaan romantiseren. Er is een grote kans dat jouw vrienden vaak juist jaloers op jou zijn. geniet van jouw tijd als single vrouw en vertrouw erop dat jij ook iemand tegen komt.

tot die tijd zou ik proberen aan mezelf te werken als persoon, zodat je ook daadwerkelijk klaar bent voor een relatie wanneer de juiste man langskomt.

single zijn is toch ook heerlijk. lekker je eigen ding doen?

[Ladybird1991 0]

dat hele concept van ' Jesus is my boyfriend' snap ik trouwens niet helemaal van single meiden en vrouwen.

Ik vind het creepy om God op die manier te zien. Ten eerste 'verlaag' je god ermee.

En ik zou mijn geliefde niet willen aanbidden, al helemaal niet op de manier waarop je God aanbidt. Dat is ronduit idioot.

[Skippy 0]

dat hele concept van ' Jesus is my boyfriend' snap ik trouwens niet helemaal van single meiden en vrouwen.

Ik vind het creepy om God op die manier te zien. Ten eerste 'verlaag' je god ermee.

En ik zou mijn geliefde niet willen aanbidden, al helemaal niet op de manier waarop je God aanbidt. Dat is ronduit idioot.

Ik snap wat je bedoelt; het wordt soms ook wel op een nogal afgezaagde manier gebruikt vind ik. Hoe geweldig je relatie met God ook is, Hij slaat niet letterlijk een arm om je heen en kletst niet terug als je over je dag vertelt. Dus God kan volgens mij nooit helemaal de plaats van een vriend vervullen.

Maar misschien kan een relatie met God wel de scherpe kantjes van je gemis wegnemen. Want ik denk dat veel mensen (zeker vrouwen, van mannen heb ik minder verstand ) op zoek zijn naar een stuk geborgenheid en acceptatie. Iemand die je nooit in de steek laat, wat je ook doet; altijd van je blijft houden, altijd je een hoopvolle toekomst wil bieden. En dat geeft God wel. Sterker nog, Hij kan dat veel beter dan een partner, want zelfs de beste partner is ook maar een mens en zal je vroeg of laat teleurstellen. En zelfs de beste partner in de wereld kan plotseling wegvallen (om wat voor reden dan ook).

Dus wat dat betreft is het misschien wel goed om God de rol in te laten nemen van de prins op het witte paard.