Wat betekent de doop?

[Henriëtte 0]

Altijd heb ik geloofd dat de doop* een soort verbond is dat je met God sluit. Een verbond wat inhoudt dat je voor altijd bij God hoort, Zijn volgeling bent. Het is alsof je 'ja' zegt tegen God, Zijn hand vastpakt, hoe je het ook wil noemen. De doop is dus een onomkeerbare handeling**, je kunt je niet laten 'ontdopen', wat voor levensstijl je erna ook op na houdt.

Maar nu had ik laatst een gesprek met iemand, hij vond dat de doop iets persoonlijks was, iets wat je deed voor jezelf. Hij vond het ook goed als mensen zich, nadat ze een zeer losbandig leven hebben geleid nadat ze gedoopt zijn, nogmaals laten dopen als ze weer voor God kiezen. Dit vond ik raar, en dat vond hij weer raar, want blijkbaar zie ik de doop als een soort heilig once in a lifetime-keuze, hij als iets dat je doet voor jezelf, om aan jezelf en anderen te laten zien dat je voor God kiest.

Hoe zien jullie de doop?

---

* Met de doop bedoel ik voor nu even de volwassendoop, want ik weet niet precies hoe het met de kinderdoop zit. Overigens hoor ik ook graag hoe die gezien wordt.

** Jullie mogen me niet uitlachen, maar ik moet wel eens denken aan een gekookt ei. Dat is ook onomkeerbaar, je kunt proberen wat je wil maar het ei zal nooit meer rauw worden. Daarbij kun je 'm zo vaak koken als je wil, hij zal nooit nog harder worden.

[Robert Frans 1.537]

Het doopsel is de toegangspoort tot Gods Koninkrijk en daarom in beginsel noodzakelijk om tot Christus te komen. Door het doopsel wordt je verlost van de erfzonde en worden al je persoonlijke zonden ook afgewassen. Deze grote genade wordt ook wel de wedergeboorte genoemd: je staat op als een nieuw mens in Christus en hebt reeds al deel aan het eeuwig leven. Je ontvangt het echte geloof in Christus en de genaden om met en in Hem te leven.

Ook wordt je deel van zijn Lichaam, dus de Kerk, de gemeenschap der gelovigen, zal Hij door zijn Lichaam je alle onderricht, genaden en middelen geven die nodig zijn om met Hem verenigd te blijven en zul je met je gaven en talenten ook bijdragen aan de opbouw van het Lichaam. Omdat God iedereen tot Hem wil roepen, in het bijzonder de kinderen, en omdat het doopsel een grote genade is die van Hém uitgaat en niet van de mens, kan ook iedereen gedoopt worden op het geloof van de Kerk, dus ook de kinderen.

[Olorin 154]

Hoe zien jullie de doop?

Sterven en opstaan met Jezus. Je wordt schoongewassen van al je zonden en je maakt deel uit van het nieuwe verbond en wordt een deel van de Gemeente van Jezus Christus.

Ik zie de doop als een eenmalige gebeurtenis. Natuurlijk ga je als mens daarna nog steeds de fout in en blijf je je leven lang bekeren, maar dan beroep je je uiteindelijk nog steeds op het offer van Jezus waar je je met je doop mee verbonden hebt. En als je dan oprecht om vergeving vraagt, zul je dat ook ontvangen.

Je ei vergelijking: Ik denk dat je gelijk hebt.

[Henriëtte 0]

Het doopsel is de toegangspoort tot Gods Koninkrijk en daarom in beginsel noodzakelijk om tot Christus te komen. Door het doopsel wordt je verlost van de erfzonde en worden al je persoonlijke zonden ook afgewassen.

Al je persoonlijke zonden die je ooit zult begaan?

Dit is ook wel weer een nieuwe kijk op de doop, ik zelf vind het in ieder geval moeilijk te geloven dat al mijn zonden automatisch vergeven zijn door me te laten dopen. Het lijkt dan net alsof je geen vergeving meer hoeft te vragen; je hebt het toch al. Staat er ergens in de bijbel dat je vergeven wordt van je persoonlijke zonden door de doop?

Ik geloof wel dat de doop de toegang is naar Gods Koninkrijk.

[Robert Frans 1.537]

Alle persoonlijke zonden die je tot aan je doopsel hebt begaan, Henriëtte. Uiteraard is daar bij een baby nog niet erg sprake van , maar ook volwassenen kunnen worden gedoopt. Zonden die je daarna hebt begaan, moet je berouwvol aan God belijden, indien nodig via de biecht als je katholiek bent. Wij geloven dit, omdat het doopsel zo diep verbonden is met het Kruisoffer en dat de dopeling op zo directe wijze met Christus geestelijk sterft en opstaat in het watergraf, dat hij geheel rein voor Hem kan staan.

Wie in staat van zonde leeft, wat ieder mens van nature doet, kan niet tot God komen. Daarom wordt in het doopsel krachtens het Offer alles verricht om ervoor te zorgen dat je helemaal rein voor Hem kunt staan. Dat kan inderdaad klinken als een gemakkelijke weg. En in zekere zin is dat ook zo: het doopsel is pure genade van God dat je blijmoedig mag ontvangen. Maar er wordt natuurlijk wel verwacht dat je met God blíjft leven, verbonden met het Lichaam van Christus door gebed, sacramenten en levenswijze en dat je oprecht berouw hebt van al het kwaad dat je vóór je doopsel hebt verricht. Maar inderdaad, Gods genade is gratis en Hij deelt het aan iedereen uit aan wie Hij het kan uitdelen. Kinderen, volwassenen, bejaarden, wie dan ook.

[Henriëtte 0]

Bedankt voor jullie reacties! Ik ben nog erg benieuwd wat anderen er van vinden.

[Pinkeltje 0]

Ik heb ongeveer dezelfde overtuiging als Olorin.

Overigens vind ik het erg vreemd als mensen zich meerdere keren laten dopen. Zowel in het geval dat ze erg gezondigd hebben (wat Henriëtte aanhaalt) als mensen die als klein kindje gedoopt zijn en dan besluiten om het in een Baptistengemeente nog eens over te doen. Eén doop zou genoeg moeten zijn.

[Henriëtte 0]

Ik heb ongeveer dezelfde overtuiging als Olorin.

Overigens vind ik het erg vreemd als mensen zich meerdere keren laten dopen. Zowel in het geval dat ze erg gezondigd hebben (wat Henriëtte aanhaalt) als mensen die als klein kindje gedoopt zijn en dan besluiten om het in een Baptistengemeente nog eens over te doen. Eén doop zou genoeg moeten zijn.

Begrijp ik het dan goed dat je kinderdoop en volwassendoop als gelijkwaardig ziet, dus dat je in beide gevallen een 'hardgekookt ei' bent geworden?

[Pinkeltje 0]

Ik heb ongeveer dezelfde overtuiging als Olorin.

Overigens vind ik het erg vreemd als mensen zich meerdere keren laten dopen. Zowel in het geval dat ze erg gezondigd hebben (wat Henriëtte aanhaalt) als mensen die als klein kindje gedoopt zijn en dan besluiten om het in een Baptistengemeente nog eens over te doen. Eén doop zou genoeg moeten zijn.

Begrijp ik het dan goed dat je kinderdoop en volwassendoop als gelijkwaardig ziet, dus dat je in beide gevallen een 'hardgekookt ei' bent geworden?

Ja. Wat mij betreft is het of een hardgekookt ei of een hardgekookt ei.

[Nunc 0]

Altijd heb ik geloofd dat de doop* een soort verbond is dat je met God sluit. Een verbond wat inhoudt dat je voor altijd bij God hoort, Zijn volgeling bent. Het is alsof je 'ja' zegt tegen God, Zijn hand vastpakt, hoe je het ook wil noemen. De doop is dus een onomkeerbare handeling**, je kunt je niet laten 'ontdopen', wat voor levensstijl je erna ook op na houdt.

Maar nu had ik laatst een gesprek met iemand, hij vond dat de doop iets persoonlijks was, iets wat je deed voor jezelf. Hij vond het ook goed als mensen zich, nadat ze een zeer losbandig leven hebben geleid nadat ze gedoopt zijn, nogmaals laten dopen als ze weer voor God kiezen. Dit vond ik raar, en dat vond hij weer raar, want blijkbaar zie ik de doop als een soort heilig once in a lifetime-keuze, hij als iets dat je doet voor jezelf, om aan jezelf en anderen te laten zien dat je voor God kiest.

Hoe zien jullie de doop?

---

* Met de doop bedoel ik voor nu even de volwassendoop, want ik weet niet precies hoe het met de kinderdoop zit. Overigens hoor ik ook graag hoe die gezien wordt.

** Jullie mogen me niet uitlachen, maar ik moet wel eens denken aan een gekookt ei. Dat is ook onomkeerbaar, je kunt proberen wat je wil maar het ei zal nooit meer rauw worden. Daarbij kun je 'm zo vaak koken als je wil, hij zal nooit nog harder worden.

De doop is het teken van het verbond, dat God met jou gesloten heeft. Het ligt in feite helemaal op 1 lijn met de besnijdenis in het oude testament. Dat zie je aan het volgende:

- bij het instellen van de besnijdenis (Genesis 17) iedereen (het hele huis, zelfs inclusief slaven) besneden moest worden. Een dergelijke formulering wordt in het NT gebruikt voor het dopen: 14 En een zekere vrouw, van wie de naam Lydia was, een purperverkoopster uit de stad Thyatira, die God diende, luisterde naar ons. En de Heere opende haar hart, zodat zij acht gaf op wat door Paulus gesproken werd.

15 En toen zij gedoopt was, en haar huis[genoten], drong zij er bij ons op aan: Als u van oordeel bent dat ik trouw ben aan de Heere, kom dan in mijn huis en blijf er. En zij drong er sterk bij ons op aan. (Hand.16)

Het 'hele huis' (of: alle huisgenoten) echoot wat er met de besnijdenis gebeurde: alle mannen, het hele huis, van jong tot oud. Zie ook Ik heb echter ook nog het huis van Stefanas gedoopt. (1 Korinte 1:16)

- Bij Pinksteren zie je dat ook: 38 En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.

39 Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen die veraf zijn, zovelen als de Heere, onze God, ertoe roepen zal. (Hand.2)

- Paulus zet de doop op één lijn met de OT-besnijdenis:

11 In Hem bent u ook besneden met een besnijdenis die niet met handen plaatsvindt, door het uittrekken van het lichaam van de zonden van het vlees, door de besnijdenis van Christus.

12 U bent immers met Hem begraven in de doop, waarin u ook met Hem bent opgewekt, door het geloof van de werking van God, Die Hem uit de doden heeft opgewekt.

13 En Hij heeft u, toen u dood was in de overtredingen en het onbesneden zijn van uw vlees, samen met Hem levend gemaakt door u al uw overtredingen te vergeven, (Kol. 2)

- in het NT worden de gelovigen een 'volk' genoemd:

Zoals Hij ook in Hosea zegt: Ik zal Niet-Mijn-volk noemen: Mijn volk, en de Niet-geliefde: Geliefde. (Rom.9:25)

Of welk verband is er tussen de tempel van God en de afgoden? Want u bent de tempel van de levende God, zoals God gezegd heeft: Ik zal in hun midden wonen en onder hen wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn (2 Kor.6:16)

Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een volk dat God Zich tot Zijn eigendom maakte; opdat u de deugden zou verkondigen van Hem Die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht, u, die voorheen geen volk was, maar nu Gods volk bent; u, die zonder ontferming was, maar nu in ontferming aangenomen bent. (1 Pet.2:9-10)

12 dat u in die tijd zonder Christus was, vervreemd van het burgerschap van Israël en vreemdelingen wat betreft de verbonden van de belofte. U had geen hoop en was zonder God in de wereld.

13 Maar nu, in Christus Jezus, bent u, die voorheen veraf was, door het bloed van Christus dichtbij gekomen. 14 Want Hij is onze vrede, Die beiden één gemaakt heeft. En door de tussenmuur, die scheiding maakte, af te breken,

15 heeft Hij de vijandschap in Zijn vlees tenietgedaan, namelijk de wet van de geboden, die uit bepalingen bestond, opdat Hij die twee in Zichzelf tot één nieuwe mens zou scheppen en zo vrede zou maken,

16 en opdat Hij die beiden in één lichaam met God zou verzoenen door het kruis, waaraan Hij de vijandschap gedood heeft. 17 En bij Zijn komst heeft Hij door het Evangelie vrede verkondigd aan u die veraf was, en aan hen die dichtbij waren.

18 Want door Hem hebben wij beiden door één Geest de toegang tot de Vader.

19 Zo bent u dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God, 20 gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus Zelf de hoeksteen is, 21 en op Wie het hele gebouw, goed samengevoegd, verrijst tot een heilige tempel in de Heere; 22 op Wie ook u mede gebouwd wordt tot een woning van God, in de Geest. (Efeze 2)

Denk ook aan Romeinen 11, waar Paulus uitlegt, dat gelovige heidenen in feite takken zijn van een wilde olijfboom, die op de edele olijf (Israel) geënt worden.

gelovigen vormen samen één volk. Niet een club, een groep, een samenkomst, etc, maar een volk met jong en oud.

-------------

Een vraag die kan opkomen, is waarom er dan zoveel volwassenen gedoopt worden in het nieuwe testament? Zo gek is dat niet, als je bedenkt dat niet-joden die op volwassen leeftijd tot het jodendom toe wilden treden, ook pas op volwassen leeftijd besneden werden. Wilde je bij het joodse volk horen, dan moest je ingelijfd worden in het verbond. Als je ouders al bij het verbond hoorden, hadden ze de plicht om het kind erbij in te lijven ondanks dat het kind niet kon kiezen (maar uiteraard wel op latere leeftijd kiezen of hij/zij in het verbond wilde blijven, of niet). Wilde een volwassen niet-jood bij het verbond komen, dan moest hij/zij uiteraard ook het teken van het verbond krijgen. Zo ook in het nieuwe testament. Hele huizen worden gedoopt omdat de ouders geloven. Maar nieuwe gelovigen van 'buiten', dus uit ongelovige ouders, moesten als volwassene gedoopt worden om ingelijfd te worden in Gods volk.

Een andere vraag zou kunnen zijn, waarom kinderen gedoopt (en vroeger: besneden) moesten worden. Babies kunnen helemaal niet kiezen voor God. Dat is inderdaad gek, maar zo werkt God. Dat zie je bv. in Genesis 14-17 bij de instelling v/h verbond met Abraham. Het is God die continu het initiatief neemt, niet de mens. God heeft ons al lief, voordat we geboren zijn (1 Joh.4:10, of Rom.5: 10 Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, hoeveel te meer zullen wij behouden worden door Zijn leven, omdat wij verzoend zijn.). Datzelfde zie je in het OT ook mbt. het volk Israel. Ergens in Exodus (?) zegt God dat Hij Israel niet heeft gekozen omdat het zo geweldig, zo groot, zo sterk, etc, was. Niet gekozen vanwege wat zij waren, maar vanwege wat God is.

De doop is ook een belofte door de ouders: wij zullen proberen ons kind op te voeden in het verbond. God maakt ouders verantwoordelijk voor hun kinderen.

En om het wat verwarrender te maken, hebben we ook nog de doop die Johannes de Doper doopte. Deze was wel herhaalbaar (voor zover we weten) want het was een teken van bekering, van schoon maken. Het was een voorbereiding op de komst van Jezus, niet het inlijven in het volk van de gelovigen. In de stad Efeze komt Paulus gelovigen tegen, die niet gedoopt zijn (Hand.19:1-7). Ze hebben wel de doop van Johannes gehad, als teken tot bekering, maar niet de christelijke doop in de naam van Jezus. Ook in Hand.18 is sprake van een jood, Apollos, die wel van de doop van Johannes af wist, maar niet van de christelijke doop. Hij moest door Aquila en Priscilla bijgespijkerd worden